Pessimisme in Djogjakarta De Verenigde Staten van Europa Abdoellah, koning van het oude, Bijbelse Syrië? WIE is Nederlands in zeven lessen Jremisa Wat vindt U vain Meer vóór- dan tegenstanders Zwakte der Republiek wordt door eigen aanhangers toegegeven Maria Zaterdag 8 Mei 1948 KRAAKT het republikeinse schip van staat In z\jn voegen? Sommige der meest loyale leden van de bemanning .geven somber toe, dat het schip, als het niet grondig kan worden gekalefaterd wellicht niet ln staat zal /Jjn veilig de haven te halen, dat het aan de grond zal lopen vooraleer met de Nederlanders een regeling zal zijn getroffen om de republiek onder te brengen in de Verenigde Staten \an Indonesië. Kort vóór de overeenkomst van de „Renville", waardoor een wapen stilstand tussen de Nederlanders en do Republiek tot stand kwam, ver klaarde een neutraal waarnemer, dat de Republiek, gedecimeerd als zjj was door de „politionele actie" der Nederlanders en blootgesteld aan een ondraaglijke economische druk. waarschijnlijk niet langer dan nog zes maanden te leven had. Vier van deze zes maanden zijn thans voorbij. Een republikeins ambtenaar, aan wiens trouw jegens zijn regering niet kan worden getwijfeld, uitte zich tegenover correspondenten, die de Nederlands-Republikeinse onder handelingen verslaan, met verras sende vrijmoedigheid en pessimisme „Voor mij", zuchtte hij, „is het een wonder, dat de republiek nog zo lang na de ..politionele actie" is bleven bestaan". Chaos T) E tekenen van ontbinding zijn -L/ menigvuldig. Er heerst op ad ministratief gebied duidelijk een chaos in de republikeinse regering. Er worden bevelen gegeven, die nooit worden uitgevoerd en nie mand schijnt in staat te zyn, vast te stellen aan wie dit ligt. Ambte naren verdwijnen dagenlang, terwijl het werk zich hoog opstapelt op hun bureau, ondergeschikten trot seren openlijk de hoofden van de partementen. Coördinatie van de onderdelen van het regeringsappa raat schijnt onmogelijk, daar bij de verschillende takken van dienst geen overeenstemming bestaat ten aanzien van de politiek, die wordt gevoerd of gevoerd behoort te wor den. Kort gezegd: Er bestaat geen esprit de corps. De rivaliteit tussen de politieke leiders is scherper ge worden inplaats van te verminde ren onder de sterke druk van bui ten. Aanvallen op Hatta A MIR SJARIFOEDDIN, do ex- - premier, die het veld heeft geruimd na de ondertekening van de Renville-overecnkomst. waarin naar men meende de Republiek te veel concessies heeft gedaan, reist het land af en doet overal aanval- len op het "kabinet van vice-presi dent Hatta, dat dezelfde overeen komst zorgvuldig heeft nageleefd. Vier ex-ministers uit het voor malige kabinet-Sjarifooddin zijn het slachtoffer geworden van epn ge concentreerde aanval van de pers. Het zijn Mohammed Tamzil, Sety. adjit, Abdoel Madjid en Maroeïo Daroesman. die er tezamen met Moelwadi. een ambtenaar van bet republikeinse ministerie van bui tenlandse zaken, door de bladen van worden beschuldigd, in het ge heim met de Nederlanders samen te spannen om de Republiek te sa boteren. Al deze vijf zijn na de stichting van de Republiek uit Ne- lerland gekomen, om zich in haar dienst te stellen. De beschuldiging luidt nu. dat zij zijn gestuurd met de opdracht, zich in de regering te dringen en deze vervolgens tegen te werken Tot dusverre heeft geen van hen op de beschuldiging geantwoord. Dc meeste republikeinen twijfe len niet aan de juistheid van de beschuldiging, dat Sjarifoeddin vol komen onder de invloed staat van een uiterst linkse kliek, die blijk baar liever de val van de regering- Hatta en de nederlaag van de Mas- joemi (de rechtse Mohammedaanse SJARIFOEDDIN Voor de Zondag Israëls kansen Woeden we het óók al weer moe. waarachtig mede te leven met wat er gebeurt in het nabije Oosten, spe ciaal in Palestina? In de oorlog ('k heb al haast weer jxeiglng te zeggen: de vorige oorlog, hoewel ik toch de laatste bedoel) plachten we 's Zon dagsmiddags en 's avonds recreatie en ontmoetings-centrum te zijn van een stel ondergedoken Joodse meis jes. Dan werd er gepraat en gemu siceerd. Daar hebben we de beste herinneringen aan. Maar altijd zal mij bijblijven de waarlijk hartstoch telijke bezieling, die er van enkele Zionisten in het gezelschap uitging. Jonge mensen, die waarlijk verteerd werden van liefde en heimwee voor „het land". Na die ontmoeting ben ik geen voorstander van bom-aan- slagen geworden. Maar ik begrijp iets van de vlammende hartstocht, waarmede deze jonge Joodse men sen zich hebben ingezet voor de zaak van „het land". Bij de laatste ontmoeting van de verrezen Heer met zijn discipelen, zo vertelt ons de aanvang van het boek Handelingen, komt deze zelfde zaak ter sprake. Na alles, wat er gebeurd is is één van de eerste vragen: Here, herstelt Gij in deze tijd hei Koningschap voor Israël? Het was ook toen geen kleine vraag. Maar de Here Jezus antwoordt: niet de wereld zal verandcreh. maar gij! Gij zult mijne getuigen zijn. Daar is het thema gevonden voor de kerkge schiedenis: De oude wereld stort ineen.' maar Jezus Christus' Rijk alleen zal uit haar puin herrijzen partij), ziet dan een spoedige rege ling met de Nederlanders. Geen verweer t-I ATTA zelf schijnt aan politieke A verlamming te lijden, want hij doet geen enkele poging om tegen dc tweedracht, die door Sjarifoed din en de zijnen wordt gezaaid, in te gaan. De Chinese pers schrijft dit toe aan een plotseling opgekomen animositeit tegen de Sumatranen op Republikeins Java. De Chinezen houden het er voor. dat Hatta aar zelt drastisch op tc treden tegen de linkse groep van Sjarifoeddin. om dat hij als Sumatraan onpopulair is bij de massa, waarop Sjarifoeddin grote invloed schijnt te hebben. President Soekarno. wiens pres tige niet heeft" geleden, reist ook rond en houdt vele redevoeringen om aan te sporen tot eendracht in een tijd, waarin de Republiek.op een zware, proef wordt gesteld bij de onderhandelingen, die onder auspiciën van de UNO plaats vin den. Maar blijkbaar worden zUn raadgevingen in de wind geslagen. Sjahrir terug? r) AT Soetan Sjahrir door Soekar- no naar de republikeinse hoofdstad is teruggeroepen, om rug gespraak te houden met en advies te geven aan de republikeinse on derhandelaars. kan betekenenis bl ij ken. Duizenden loyale republikei nen hopen blijkbaar, daf hij de no dige hervormingen en de eendracht zal weten te bewerkstelligen. Er is evenwel niets bij Soekarno of Sjah rir, dat er op wijst, dat laatstge noemde in de regering zou terug keren Intussen duren de kwellende druk der inflatie, de schaarste van textiel en andere goederen, de werkloos heid, de overbevolking, het gebrek aan transportmiddelen en de rechte loosheid onverminderd voort. Djogjakarta is vol van geruchten en gepraat over corruptie in rege ringskringen. De klappen, die de republiek bij de politionele actie ziin toege bracht, hebben het schip van staat ongetwijfeld zwaar getroffen. Het houdt thans een wedloop met de tijd cn tracht moeizaam de haven te bereiken van een politieke regeling, de eindpaal der opneming in de Verenigde Staten van Indonesië. Zijn bijnaam: Vos van Transjordanië Droom van Ibn Saoed's rivaal T nvpr VOOR ons zijn deze best. Hij ziet het, zoals on? en wij vragen: lessen in de Ne- de tourist het ziet als we zo. derlandse historie in hij na zijn goed geser- v2??f. 'n uitgave van Joseph veerd ontbijt op stap heeft hu nog een paar Son en Charles van gaat en niet gaat rus- scheve torens. Anders der Linden eigenlijk ten voor hij met een zijn ze, volgens h®m» niet bestemd. Ze zijn aangenaam soupertje toch niet tevreden, gefilmd voor de En- zijn dagexcursie beëin- y,oor °e rest Saat deze gelsman, die vóór hij digt. Hij gaat met hem film, die op initiatief het Kanaal oversteekt naar Schiphol, hij van Arthur Rank Or- zich met een paar fol- neemt hem mee uit ganisation gemaakt is, eiertjes niet wil laten zeilen, hij loopt met door. zee. Ieder afschepen. Voor hem is hem door onze musea, deeltje ziet er even de cameraman Koos keurig uit als de scho- Koen (Wim Heskes)»in Hoe het binnenska- ne puien van onze hui- het Amsterdamse Am- mers is laat hij ons zen waarmee enkele horen in de klacht van lessen beginnen. Wan de teleurgestelde ille- neer de Engelsman de- gale werker, in het te-ze cursus goed weet te lefoongesprek van het gebruiken en er een Kantoormeisje, dat er opwekking in vindt om uit wil en in het ge- zijn eigen belevenissen krakeel van de jongge- aan deze film te gaan huwden in hun nauwe toetsen dan heeft deze behuizing. „Zo zijn jul- handleiding het beoog- lie nou," zegt hij tot de effect gehad. stel Hotel aan het dro men gegaan, wat hij als vreemdeling aan platenmateriaal met onderschriften naar zijn vaderland mee te rug kan nemen. Hij ziet in zeven da gen Nederland op zijn Een op het ogenblik veelbesproken vorst: koning Abdoellah van Transjordanië, gefotografeerd tegen een decoratieve achtergrond, een bidkleed. Zijn militaire vorming kreeg Ab doellah toen in dc eerste wereld oorlog Lawrence zijn Arabische opstand tegen de Turken begon. Abdoellah, toen 35 jaar, sloot zich direct bij hem aan en werd een van zijn voornaamste tactici. Na dien kwam hij evenwel in een ta melijk moeilijke situatie, want te rugkeren naar Mecca was onmo gelijk, doordat .Ibn Saoed daar kans had gezien, de familie Hoes sein te verdrijven en er dc macht in handen te nemen, profiterend van de algemene verwarring. Ab doellah richtte zijn blik naar het Zuiden hij zat toen in Damascus en ontdekte Transjordanië. Op zekere dag dook hij plotseling in Amman op en riep zichzelf uit tot emir. Dat was in 1921, toen Trans jordanië onder Brits mandaat stond. Londen accepteerde hem, ondanks een protest van Ibn Sa oed, die Ook begerig naar het land keek. In 1946 werd in Londen een verdrag ondertekend, waarbij Transjordanië onafhankelijk werd en Abdoellah koning. Een koning, die misschien in staat zal zijn, de Arabische legers aaneen te smeden, want organisatietalent hééft hij. Langs witte bermen van fluitekruid en geurende mei doornhagen, begeleid door tjiftjaffen, groenlingen, roodstaarten en merels, xvandelen ivij van Amersfoort naar Nijkerk over Hoevelaken en Nijkerkerveen W u beginnen vandaag onze tocht bij 't Hoevelakense Voetpad, dat men aan dc buitenkant yan Amersfoort moet zoeken De naam duidt reeds aan naar welke plaats dit landelijk weggetje ten slotte leidt, Hondsdraf, gewone ereprijs en boter bloem, vcldbles, paarse en witte dove- netel sieren de bermen. De laatste krijgt druk bezoek van hommels, echte koud-weer-vliegers, die op de vleugels' zijn, als de honingbijen de neus niet buiten de deur durven steken Intussen is er één plant, die op het ogenblik een dominerende positie inneemt: het fluite kruid. een umbellifeer, waarvan de schermen nu bij duizenden oplichten in het landschap. Als witte banen cn zomen tekent zich het bloemborduursel langs de wegen af. En dan volgt er nóg iets prettigs tc noteren: de eerste mei doorns hebben hun geurige bloemen ge opend! Wij komen nu bij de brug over het afwateringskanaal van de Gelderse Val lei.' Krijtwit blinken de bloemen daar, waar de bodem het zandigst is Als ge daarna bij de Groenesteeg belandt, moet ge deze links laten liggen, want deze weg loopt dood: wij volgen dus de kromming van het pad en zetten de reis voort. Imponerend ls de bloei der paardebloemen in de belendende wel den. Hun aantallen lopen in de honderd duizenden: op vele plaatsen staan zij zo dicht bijeengegroept, dat het lijkt of de velden met goud zijn beslagen. Smeerwortels, zeer uiteenlopend van tint. zijn Interessante slootkantverschij ningen. Warm is het rood van de dag koekoeksbloemen. die nu hoe langer hoe veelvuldiger worden. I?e bont uitgedoste gekraagde rood staarten zorgen voor prettige muziek, maar ook dc grasmussen zijn terugge keerd en zingen driftig hun hjjastlg liedje De montere vinkenslag, klinkt daar telkens tussendoor. Langs het lan delijk weggetje, terzijde van het luid ruchtige en Jakkerend verkeer, ontmoet ik ook weer de curieuze kurkiepen. •r e)!je *n gebied van de vroegere Zuiderzee, die trouwens niet al te ver ïl e wUUrt is- nogal veel voorkomen. Natuurlijk zitten ze vol oude donkero galdottrs. een woekering, die luizen op hun geweten hebben. Maar dan trekt ineens een warme kleur de aandacht: het is een vuurvlindertje, dat zich op de warme bodem zont. Vlak bij de onbewaakte overweg zijn de margrieten nu zo ver gevorderd, dat over enkele dagen de bloei een feit zal zyn Ook bloeit er de stinkende gouwe, waarvan de schoonheid der bloemen wedijvert met die der bladeren Dc hoofdweg Amersfoort—Zwolle be reik ik bij Vinkenhoef. Hier is het, dat ln het hoogopgaand hout her en der de simpele, maar bekoorlijke maatslag dei tjiftjaffen klinkt en de groenlingen hun drensdeuntjes afdraaien. Houtduiven en tortels koeren tussen de volle, bolle lovers, vinken slaan, merels fluiten hun zuivere melodieën en dan is het ineens een nachtegaal, wiens nadrukkelijke rollers plotseling de liederen der andere vogels overstemmen. Inmiddels bevin den wij ons nog steeds ln de gemeente Hoogland, maar je bent nu ln een om mezien in Hoevelaken. Rijk bloeit langs de kanten van een sloot de grootbloemmuur „verblindend" wit, terwijl do bloemen van de water ranonkels fijne witte vlekjes zijn tussen het frisse groen van het sterrekroos. Zodra Je Hoevelaken binnenkomt, trek ken bosrijke buitenplaatsen de aan dacht: Huize Hoevelaken en WeïÖam. Hier kan je het tumult van de hoofd weg weer ontlopen. Er leidt n 1. aan dc linkerhand binnendoor een ongeplaveide weg, met rechts een fietspad, in Noor delijke richting. Opgewekt zingen braamsluiper, winterkoning en geel- gors en van het geboomte der land goederen klinken naar hier de lach der groene spechten en de fanfares der Er°te lijsters door. Opmerkelijk ls de talrijkheid der oranjetippen, maar het sterkst tot de verbeelding spreekt een elegante konlnginnepage. fraai getint, getekend en gefatsoeneerd. Sompig veen werd vruchtbaar weiland BIJ een hoeve spreek ik een oude boer. met wie lk het o.a. heb over het rechts van mij gelegen Nijkerkerveen. Deze naam wekt bij een natuurhistorl- cus verwachtingen: in gedachten ziet hij grote terreinen sompig „onland" voor zich met een uitgebreide vcerjmos- groei, orchideeën en nog meer verruk kelijke dingen. De werkelijkheid is ech- door RINKE TOLMAN ter veel nuchterder: alles ls ontgonnen. Vijftig Jaar en langer geleden hulsden de bewoners er ln „hutten van zooien" en was het veen, zoals de boer het kernachtig uitdrukte „prlncepnal no£ één kwak wildernis." Net heb ik nu weer de^ hoofdweg be reikt. maar enkele meters verder sla ik rechts af om ter plaatse mij van de tegenwoordige situatie te overtuigen. Er loopt een niet al te brede, maar goede puinweg naar het doel van mijn tocht. Ook nu zijn de boerderijen en verdere woningen ln het gebied van Nijkerker veen merendeels nog bescheiden van omvang, maar de vroegtijdige primitie ve en povere, rechtsreeks mensont erende hulsvcstlngsvorm behoort, thans voorgoed tot het verleden. Het veen is nu één groot vruchtbaar welde- complcx, versnipperd tot tol van per ceeltjes klelnbezlt. Al die mootjes zUn gevat ln een haag van wlndwcrcnde struiken, knotwilgen, elzen e d. Dc z.g. vogels van het parklandschnp voelen zich hier op hun plaats cn lk ontmoet er dc meeste soorten, die ik al noemde en bovendien een spotvogel, die heel uitvoerig zijn fantasierijk repertoire ten beste geeft. Het aantal dagkoeksbloe- men ls hier legio cn ook bloeit er de kleine valeriaan. Nog een korte wandeling cn lk be reik bij de exportslagerij Bedo weer dc hoofdweg. Even later passeer lk de spoorlijn en dan duurt het niet bijster lang of lk beland in Nijkerk. waar ik altijd gaarno vertoef, al was het alleen maar om te luisteren naar het carillon, dat zijn klare ktanken "over de stad pleegt te sprenkelen. De lijsterbessen zenden hun zoete geuren uit en als ik op het station op dc trein naar Amers foort loop te wachten, helpen merels, groenlingen cn vinken, grasmussen en boomkruipers, die honderduit musice ren ln de tuinen cn het weggeboomte, mij op prettige wijze de tijd korten. Soest. 3—5—'48 is hij, deze Abdoellah van Transjordanië, over wie de kranten op het ogenblik vol staan? Hij heeft, althans in naam, want in feite commandeert een Egyptisch officier, het opperbevel over de Arabi sche legers, die klaar staan om Palestina binnen tc trekken.' Velen in de Arabische wereld vragen zich af of dit koning Abdoellah's eerste stap is op weg naar de verwezenlijking van zijn oude droom: de herleving van het oude Bijbelse Syria, een grote staat in het Mid den-Oosten, die dan Palestina, Transjordanië, Syria, de Libanon en mogelijk Noord-West Irak zal omvatten en waarvan hij dan de vorst zou zijn. Geen wonder dat zelfs in de staten, die lid zijn van de Arabische Liga, met name Egypte en Saoedi-Arabië, de „Vos van Transjordanië zoals Abdoellah wordt genoemd, met achterdochtige ogen bezien wordt. Abdoellah Ibn Hoessein, een stoppelbaardlge bergbewoner, behoort tot de familie der Hasjemieten, die de tronen vaiu, Transjordanië en Irak beheerst, en tussen deze familie cn die van Ibn Saoed, de koning van Saoedi Arabië heeft er lange t\jd grote rivaliteit bestaan, die dateert uit de dagen dat Ibn Saoed zijn ogen gevestigd hield op Mekka, waar Abdoellah's vader Hoessein sjerlf was. gebouwd en functionneert redelijk. En de 66-jarige koning die licha melijk nog zeer „fit" is hu kan nog een dag lang paard- of ka meelrijden, als het nodig is vindtdikwijls- ook nog tijd voor een van zijn grootste hobbies: het schaakspel. Daarin is hij een even groot tacticus, zegt men, als in de politiek. Op het eerste gezicht lijkt hij meer op een pienter regerings ambtenaar dan op een koning, maar wie hem iets langer kent, begrijpt, waarom Transjordanië in vijfentwintig jaar heeft kunnen stijgen tot het huidige peil van be trekkelijke orde en voorspoed. Het bestuur van het land, dat in Am man zetelt, de op de rotshellingen gelegen hoofdstad, is uit niets op- 'n Engel het dit self gebrlng, die vreugde boodschap en jy het 'n Lofsang tot Gods eer gesing, Maria nooit uit Nasaretl Maar toen Josef van jou wou skel en bure agterdog jou pla, het jy kon dink, eenmaal sou hy die hele wéreldskonde dra? Toe jy soms met jou liggam stryk glimlag langs die stilte in staar wis jy met hoeveel liefde en ongs Sou hy sy hellevaart aanvaar? Die nag daar in die stal, geen een om in jou nood by jou te staan, het jy gcwect dat hy alleen Getscmane sou binncgaan? Toe vorste uit die Ooste kom om nederig hulde te betoon wist jy hoe die soldate kom as koning van die volk sou kroon? En toe hy in Jou arms lè. Sy mondjie teen jou volle bors, het jy gcwcet dat hy sou sè, toe dit te laat was: Ek het dors! Toe dit verby was, en Jy met sy vriend Johannes huis-toe gaan Maria, vrou van Smarte, het- jy toé die boodskap goed verstaan? Elisabeth Frangolse Eybers Belydcnis In Die Skemerlng. Bestuivingsproeven op vruchtbomen Door het Rijkstuln- bouwconsulcntschan te Gelder mal sen worden thans zeer belangrijke proeven genomen met het kunstma tig bestuiven van vrucht bomen. Het ls een heel voorzichtig en precies werkje om uit een groot aantal bloesems de meel draden tc verwijderen, om daarna met stuifmeel van andere bloemen de een zaam achter gebleven stam pers tc bestuiven. Is dat eenmaal gebeurd, dan doet men om dc kunstmatig be stoven blocscmtrossen per kamenten zakjes. Daardoor wordt voorkomen dot her nieuwde bcstuiving met vreemd stuifmeel plaats vindt. Als dc vruchten eenmaal gezet zijs worden de zakjes verwijderd. Op deze wijze tracht men te ontdekken met welk stuif meel de beste resultaten worden verkregen. Vooral met het oog op nieuwe aanplanting zfjn deze proeven van zeer gro te betekenis. Grijze jeugd treedt aan... In October vorig jaar heeft het Nederlands In stituut voor de Publieke Opinie voojr de eerste keer geïnformeerd naar de bekendheid met de gedachte van een „Verenigde Staten van Euro pa" en naar Tiet oordeel erover. Een half jaar later, aan de vooravond van het „Europa-Con gres" in Den Haag, heeft het N.I.P.O. deze vra gen opnieuw gesteld. „Kunt U mij zeggen, wat U verstaat onder „Verenigde Staten van Europa?" is de vraag waar de N.I.P.O.-enquêteurs mee begonnen. De antwoorder van het publiek in al zijn geledingen luiden: Nu Oct.'47 Europese statenbond, federatie, net zd iets als Ver. Staten van Noord-Amerika 39% 42% Politiek verbond van Europese, West- Europese staten 9% 6% Economische Unie, Benelux in 't groot 3% 12% Verbond tegen communisme, zonder communistische staten 3% Diverse andere antwoorden 9% 3% Geen mening 37% 37% In een half jaar tijd is er dus weinig veranderd. Er zijn nog even veel mensen, die niet kunnen aangeven wat de „V.S. van Europa" voor hen betekenen. Het aantal, dat dit begrip in de eerste plaats een politieke inhoud geeft, is gestegen, het aantal, dat aan Benelux en een economische unie denkt, is sterk verminderd. „Wat denkt U van de idee van een Verenigde Staten van Europa?", luidde de volgende N.l.P.O.-vcaag, nu en een half jaar geleden Waaruit blijkt hoe lastig het is de weg te vinden met een magneetnaald, die alleen maar hindernissen aanwijst rv. ALS de schemering begint te vallen over de dennebossen en heide velden van de Veluwe, worden \v\J, bU groepjes van vier, afge zet op de weg van Harderwijk naar Stavèrden. Om de 1000 fl 2000 meter stopt onze „drie-tonner" en wordt een patrouille, uitgeladen; dicht bl| de Zwarte Boer z\jn de laatsten aan do beurt. De deskundige, luitenant van Pelt, heeft de leiding van deze oefe ning. Voor elke patrdullle heeft h(j een briefje in portefeuille, waarop twee getallen en twee woorden voorkomen om de gedachten te be palen: „kompashoek 28, afstand 5000 M." we nu, m'n slapie en ik, en nog twee krijgslieden, met een kompas en een briefje, op een eenzame klinkerweg, ergens in de rimboe. De wind komt aansuizen door de toppen van de dennebomen en strykt over de heidevlakte die wo aanstonds moeten oversteken. Heel in de verte blaft een hond cn verder is er de stilte van de Vcluwo na zonsondergang Kompashoek 28 graden! Die tech niek zijn: we meester. Alleen moet je oppassen, dat je geen 280 gra den uitzet, want dan red je het niet op één avond Twee cursisten van Zeeburg, die zich eens op deze wijze vergisten, kwamen de volgende dag binnen, nèt nog op tijd voor de eer ste les. De lichtgevende streepjes op het kompas geven de juiste richting aan, een berk in de verte staat pre cies in onze route en daar marche ren we dus op af, dat wil zeggen, we strompelen over de hel, tuimelen in een greppel, smakken in een oud karrespoor en als wc opstaan z(jn we natuurlijk de berk kwijt. Dan het kompas maar weer geraad pleegd. Hé, dat klopt ook al niet meer. Wc zouden zweren op een richting* die ongeveer zestig gra den afwijkt van die welke de fosfo- riserende streepjes aangeven. Hoe ls dat mogelijk? Heeft het kompas een speelse bui, is het magnetisch noorden plotseling op drift geraakt, of zou de fout bij ons schuilen? Aannemende, dat dit laatste het De luitenant liep er fijn in! Tussen haakjes, wat ook ver anderd moge z\jn ln dit leger van nè. 1945: de „gedachten" worden nog altijd „bepaald". Dit ter geruststelling van die plotten, die slechts vóór 1940 dienden, en zouden menen, dat met de hoge kraag en de put tees ook de term: „om de ge dachten te bepalen" verdwe nen zou zijn. Maar scherts terzijde! Daar staan Goed, uitstekend Mooi maar onpractisch, illusie Niet goed, slecht Andere antwoorden, goedkeuringen on der reserve e.d. Geen mening Nu Oct.'47 38% 42% 6% 7% U% 1% 10% 5% wat VS. van Europa (die aangeeft, betekent) 63% 63% Ook hier#vinden wij dus, net als in het najaar van 1947, een meerderheid, die zich voor een „Ver. Sta ten" van ons werelddeel uitspreekt. Tenslotte heeft het Gallup-instituut de kwestie toe gespitst op één aspect van een statenfederatie, spe ciaal om na te gaan, hoe het publiek tegenover het prijs geven van een groot deel der souvereiniteit staat. .Zoudt 11 er voor of er tegen zijn dat Nederland een provincie werd van een „Verenigde Staten van Èucopa", zoals Noord-Holland of Brabant of Gronin gen een provincie is van Nederland?" luidde deze vraag, en de antwoorden zijn: 35% voor 33% tegen 32% geen oordeel. Aanhangers van de verschillende politieke partijen hebben er zeer uiteenlopende gedachten over. Partij van' de Arbeid en V.V.D. zijn sterk pro, K.V.P.-ers, A.R. en communisten tegen. Nederland „provincie van V.S. van Europa" Voor Tegen G. oordeel V.V.D. 58% 29% 13% Partij v. d. Arbeid 57% 21% 22% Chr. Hist. 37% 33% 30% K.V.P. 22% 40% 38% Anti-Rev. 21% 36 43% C.P.N. 20% 53% 27% Nederlands Instituut voor de Publieke Opinie. AARDBEIEN-IDYLLE. - Hier en daar op beschutte plekken gaan de aardbeien al kleuren en in de broeibak- jes bij Geldcrmalsen kon de eerste pluk reeds geschieden. geval is. strompelen we verder en botsen even later, na over een heu vel te z(jn getrokken, tegen de een zame berk, die ons eeréte richtpunt was. Hoe zit dat nu? Zo rukken we vdbrt, door som bere bossen, waar een eenzame vo gel zich traag op de wieken ver heft als wy tc dicht In zijn buurt komen, we kruisen de Hierdenso beek. en vaak komt het. ons voor, dat het kompas ons een totaal ver keerde richting uitzendt. Wanneer w\j links zouden gaan, wijzen de streepjes naar rechts, en als we eindelijk een paadje vinden, dat rechtstreeks naar ons einddoel schijnt te leiden, weet het kompas het weer beter en dwingt ons een schier ondoordringbaar bos in, naar de laaghangende takken ons het gezicht schrammen. Toch vorderen we. In de verte pinkelt een lichtje, er begint een hond te blaffen, wc stuiten op prik keldraad. dat langs een stuk bouw land is gespannen. Dan... 'n spoor lijn. een onbewaakte overweg, het schynsel van een zaklantaarn bij een driesprong. „Welke groep?" „Groep zes!" We zijn aan het eindpunt: Huls horst. In het ..Woudhuls" verzamelt ka pitein Erdmann zijn krijgers, die met knipperende ogen binnenkomen Want alle groepen blijken hetzelfde doel opgekregen to hebben; van de rand van een cirkel met een straal van 5 K.M. zijn wy naar het mid delpunt Hulshorst gemarcheerd. „Wroeging" BU de Zaterdagse Inspectie heeft de luitenant van Zutphen aanmerking gemaakt op de lichte mitrailleur van kamer 15 „In de loop kan je wel spina zie zaaien", heeft hij gezegd en nog andere schampere opmer kingen zUn van zlln lippen ge komen. De krijgslieden van ka mer 15 bogen schuldbewust het hoofd en zijn, gebukt onder de last zijner verwijten, deson danks met verlof gegaan! Maandagmorgen begint de dienst om bepaalde redenen al om 7 uur, de reveille is bepaald op half zes. Om de mensen in zijn kwartier niet onnodig de nachtrust te verstoren, besluit de luitenant de nacht van Zondag op Maandag in de kazerne door te brengen. Op kamer 13 is een krib vrij en daarep strekt de luitenant Zondagavond de vermoei de leden uit. Binnen tien minuten slaapt hij als een onschuldig kind, maar dan stokt zijn regelmatige ademhaling. Er is plotseling Iets dat hem tot het bewustzijn terug roept. Verward slaat hij de ogen op. Rond zijn kribbe staan in pyama de stoere mannen van kamer 15, torsend hun lichte mitrailleur. De oudste kletst de blote hakken tegen elkaar en spreekt: „Neemt u ons niet kwaljjk, meneer, dat wy u even storen. Wy konden de slaap niet vatten, dat knaagde maar en knaagde maar, tot wft besloten op te staan en de mitrailleur te poet sen. Wilt u even inspecteren?" De luitenant stoot een woord uit, dat niet in de woordenboeken staat. Maar dan zegt hjj toch sportlef: „In orde mannen, de spinazie ls blijkbaar geplukt!"

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1948 | | pagina 3