„TREKT DAN NU HEEN, GIJ KLOEK BESLOTEN MANNEN Vrijwilligerslegioen Nederland Geloei van sirenes begeleidde het rhythme van een groeiende staat of: De tragi-comedie van 650 dapperen 22 Juni 1941 Iedere vijfde man gemobiliseerd Zaterdag 19 Juni 1948 3 T7 EN der laatste dagen van Juli 1941 heerst er op het Hollandse Spoor-station in Den Haag grote drukte. Het wemelt er van WA- mannen. Hun blik onder de hatelijke hoera-pet is iets te stoer. Hun stem klinkt iets te soldatesk. De opschriften die op de trein zijn ge kalkt „Naar Moskou", „Wij gaan Stalin halen", „Tot over een maand", verraden iets te duidelijk de georganiseerde propaganda, die achter de bevolen opgewektheid schuil gaat. Dan betreedt Seyffardt, de verrader, die voor deze gelegenheid zijn uniform van opperofficier van het Nederlandse leger met al zijn ver sierselen draagt, omstuwd door Duitse officieren en WA-hoplieden, het perron. Hij overhandigt het legioen een vlag in de Nederlandse kleuren en zegt met stemverheffing: „Trekt dan nu heen, gij kloek-besloten mannen, mijne kameraden! Mijn zegewensen en die van het beste deel van het Nederlandse volk vergezellen U. Leve het Vaderland." Muziek, houzee-geroep, ge;,uich. applaus. De generaal, marionet, waarover de Duitsers hun vreugde niet verheulen, salueert zelfvoldaan. En terwyl de trein langzaam de overkapping verlaat, zet een Duits orkest óns Wilhelmus in. Er schie ten armen omhoog. Sieg Heil, Hou- zee enhet doek valt over het eerste bedrijf van het drama van het Nederlandse Legioen Tot hiertoe heeft de regie ge klopt. Aanvang 2e bedrijf Het tweede bedrijf speelt een Caar weken later in het kamp De- ica, waar de Nederlanders zullen worden opgeleid voor de strijd in het Oosten. De toestanden zijn hier blijkens een streng vertrouwelijk memorandum, dat een hoge „Neder landse" officier voor zijn „Leider" Mussert opstelde, allesbehalve Ideaal. „Reeds onderweg", aldus de steller van dit rapport, „klopte het niet. „De aankomst in Debica is uiterst pjjnlyk. De Duitsers weten niet wat zy met de Hollanders moeten be ginnen. Uniformen zijn er niet. Ve len moeten in hun burgerpakje blij ven rondlopen. Duitse onderofficie ren trachten de „Nederlandse" offi cieren belachelijk te maken en sla gen daarin uitstekend." En dan volgt de ene klacht na de andere. Generaal Seyffardt zei in een Interview: „De mondelinge en schriftelijke aanmeldingen stro men in een niet te stelpen vloed de aanmeldingsbureaux binnen." Musserts berichtgever ant woordt: „De wijze waarop het Legioen uit de grond werd ge stampt was dilettantisch." Seyffardt wordt door Seyss Ir»- quart gebombardeerd tot Bcfehls- haber van ttet Legioen. Musserts berichtgever, die achter de scher men heeft gekeken, tekent hierbij aan: „Wij hebben in Debica nooit iets van hem gemerkt. Enig gezag of autoriteit werden hem niet toe gekend. De Duitsers lachten om hem en de Nederlanders gingen hem steeds meer minachten." Om nog even terug te komen op de „kloek-besloten mannen" van wie Seyffardt bij zijn afscheidsrede sprak; van hen zegt de opsteller van het memorandum: „Het wer vingsbureau wierf rijp en groen. Le- gionnairs die zes jaar gevangenis straf op hun kerfstok hadden wa ren geen zeldzaamheid. Velen schuwden in Nederland het dag licht. Anderen weer waren bij het Legioen terecht gekomen via „twaalf ambachten en dertien on gelukken". Dit laatste gold niet al leen voor de minderen maar ook voor de meerderen." De aanvoerders van het Legioen bleken zonder uitzondering Duitsers te zijn. hoewel de indruk was ge wekt, dat de Nederlandse kruisrid ders tegen de Russische barbaren Generaal Seyffardt in gesprek met de Leiderbii het afscheid van de „dapperen" OP 22 Juni 1941, aanstaande Dinsdag, zeven jaar ge leden, gooide Hitier de dobbelstenen op tafel voor zijn meest riskante gokpartij. Zijn gemotoriseerde legers, die in het diepste geheim hun stellingen hadden betrokken, rolden op de prille morgen van die dag van de oevers van de Weiclisel Oostwaarts. Bestemming Moskou. De tocht naar Rusland was begonnen. Hitiers generaals fronsten het voorhoofd over de plan nen van de Fiihrer. Ook Göring, die een andere strategie voor de onderwerping van de wereld koesterde, waar schuwde hem voor de risico's van dit plan. Hitier echter dreef zijn wil door. De Duitse armeeën zouden samen met legioenen van bondgenoten en onderworpen volkeren het bolsjewisme bedwingen. Het optrommelen van die legioenen was een zaak van propaganda en die kon hij in vol ver trouwen aan Goebbels overlaten. Binnen een maand tijds verscheen in de Nederlandse pers een oproep van een zekere generaal Seyffardt, eens de chef van de generale staf van de koninklijke Nederlandse landmacht. „Met toestemming van de Rijkscommissaris zal een Vrijwilligers Legioen Nederland worden gevormd, on der eigen vlag en eigen officieren zal dit aan de strijd deel nemen. Hiermede wijst de vertegenwoordiger van de Fiihrer ons opnieuw de weg naar de toekomst en opent hij ons volk opnieuw de mogelijkheid een volk te blijven." Al dus staat het in deze oproep. onder Nederlandse officieren zou den staan. Deze Duitsers die door de S S. op dood spoor waren gezet, bleken houwdegens te zijn, die wei nig resuect hadden voor de idea listisch -gestemde kameraden uit de lage landen. Zij waren hun Fiih rer verplicht vechtjassen af te leve ren en daar hielden zy zich aan. Gepraat over de propagandistische betekenis van het Legioen voor de ,.Wy gaan Stalin halen.'", „Naar de Jodenhoek" cn dergelijke opschrif ten waren op de trein gekalktwaarmee de „helden" van de NSB naar het Oostfront trokken, uitgeleide gedaan door kameraadskes en kame raden. De onderste foto toont (ie „dapperen" in Duits uniform in de Russische sneeuw. Stalin hebben ze niet gevonden strhd der natlonaal-socialisten in Nederland raakte hen niet. Weinig in tel Hoezeer de Nederlanders zelve van hun soldateske gaven overtuigd mochten zyn: de Duitsers hadden het niet op hen begrepen. De Ne derlanders waren in Duitse ogen zonder uitzondering bang. zwak, verwijfd en vermatenaliseerd. De Vlamingen daarentegen schijnen een streepje voor te hebben gehad. De spanningen, die hierdoor werden opgeroepen ontlaadden zich in pla gerijen Nederlanders mochten geen Nederlandse liederen meer zingen en het contact tussen Nederlanders en Vlamingen werd van Duitse zijde zoveel mogelijk tegengegaan. On derlinge verbondenheid tussen deze twee soorten Germnnen zou immers beider opgaan in het Duitse rijk kunnen beletten. En juist dit hiel den de Duitse S.S.-crs zich steeds als het einddoel voor ogen. Type rend is. dat bij een bezoek, dat de Vlaamse nazi Staf de Clercq aan het opleidingskamp bracht, het de Nederlanders verboden werd zijn redevoering aan te horen. Frontzorg Ereplicht Herinnert U zich de leuze nou. dat Frontzors Ereplicht was? Om- trent de besteding van de Liebos- gaben van Nederlandse kameraden en kameraadskes doet de vertrou weling van Mussert een wel zeer vermakelijk boekje open. In Decem ber 1911 zond de „Leider" de Ne derlandse legionnairs enkele duizen den sigaretten. De rookwaar kwam echter in handen van de Duitse top leiding. die ze deels zelf oprookte cn voor de rest op de zwarte markt bracht om er de buitensporige per soonlijke uitgaven uit te bestrijden. De Nederlanders ontvingen er niet één sigaret van. Evenzo ging het met pakketjes. De berichtgever schrijft aan Mussert hieromtrent: „Hele vrachtwagens met de inhoud van pakketten, die voor do Nederlan ders bestemd waren, verdwenen in de zwarte handel. Duitse offi cieren boden dameskousen, onder goed, schoenen, vulpennen, choco lade bonbons en wat niet al te koop aan." De blikjes met delicatessen, zo als sardines, ganzenlever, kip of kalkoen kwamen de Duitse staf van Debica uitstekend van pas. Bijzonder geschokt toont de te leurgestelde Nederlandse Obergrup- pcnführer zich door de warenhon- ger van de Duitse commandant van het Legioen, een zekere Reich. Deze Reich vernam dat er in Nederland koffie op de zwarte markt te koop was. Niet tevreden met wat hii uit de pakketten voor de Nederlanders stal. besloot hij twee Nederlandss „Oostfrontstrijders", die goed wa- ren ingevoerd op de zwarte mnrkt. met buitengewoon verlof naar ons land terug (c sturen, om honderden kilo's koffie in te slaan. „Oorspron kelijk zou slechts Obersturmführer Grocnendaal gaan. die zcide voor zes gulden per pond koffie op de kop te kunnen tikken. Toen Haupt- sturmführcr Grothe daarna ver klaarde 500 kilo tegen twee gulden per pond te kunnen leveren, was de Oberflihrer niet meer te houden en kon ook Grothe de volgende dag afreizen." De Nederlanders voelden zich vol gens het rapport niet zeer op hun gemak in de atmosfeer van dit „op- leidings"-kamp. In aanmerking ge nomen. dat zich onder hen vele cor rupte elementen bevonden, lykt dit echter niet zeer waarschiïnlijk.. Dief en dief jesmaat plegen elkaar spoe dig te vinden. Zu vormen naar hun aard een internationale gemeen schap. Een zekere wrevelige voldoening voelen wij, wanneer wij lezen, dat wat men ons volk zogenaamd te hunnen behoeve ontstal, ten slotte ook hun neus voorbij ging. Wy geven Musserts berichtgever weer het woord: „Ergerlijk was het vaak voor ons, die ons toch uit Idealisme beschikbaar stelden, dat de Duitsers op grote schaal „orga niseerden", niet slechts levensmid delen en rookwaren maar ook kost bare Nederlandse geschenken. Terwijl ons Wilhelmus gespeeld werd door een Duits muziekcorps, overhandigde de verrader Seyf fardt een vlag in de Nederlandse kleuren aan het legioen Dief en diefjesmaat Dit voorbeeld moge dit verduide lijken. Van de verscheidene tiental len radio's, welke destyds vanuit Holland aan de Nederlanders van hot Legioen werden toegezonden, heeft practisch niet één zyn be stemming bereikt. Nog voordat zjj verdeeld konden worden, waren de meeste reeds door de Duitse officie ren in de wacht gesleept. Geen der Nederlandse officieren heeft er ooit één gezien, laat staan een der Ne derlandse soldaten, ik heb een Duits officier van het Legioen ge kend die zelfs de gelukkige bezitter was van vier radiotoestellen. Kort voor het vertrek naar het front werden deze fraaie vaste toestellen door hem tegen draagbare appara ten omgeruild." Aldus het relaas van een dier flinken, die meenden het demo-libe ralistische wanbeheer te moeten af lossen door nationaal-socialis- tische nieuwe orde. Laten we, om de tragl-comedie af te ronden, eindigen waar wij be gonnen zijn, namelijk op het perron van het station Hollandse Spoor in Den Haajr. Daar riep Seyffardt zijn 650 dapperen'toe: „Gy gaat als vertegenwoordigers van de sterke Nederlandse stam om deel te ne men aan de strijd aller Germanen tegen het bolsjewisme, nadat gij uw verdere militaire opleiding hebt ontvangen van de beste instruc teurs ter wereld. Gij zult uw deel hebben aan een overwinning, die zeker is." "toen applaudisseerden de wak kere braven luid en langdurig Palestina, land vol paradoxen Bondsdag van Chr. Geref. meisjes Honderden meisjes, leden van Christelijk Gereformeerde Meisjes verenigingen in Nederland, hebben in de Wilhelminakerk te Dordrecht de veertiende bondsdag bijge woond. De vertegenwoordigsters van de 96 aanwezige verenigingen zijn officieel verwelkomd op een begroet ingsa vond. De bondsdag werd geopend door tnej. M. A. Klomp, presidente van do bend, waarna het huishoudelijk deel van de jaarvergadering werd afgehandeld. Onder meer werden er verkiezingen gehouden. Mej. C. G van Dalten werd herkozen als lid van het bondsbestuur, mej. T Dijkstra werd aan het bestuur toe gevoegd. Mevr. J. W. Zwiet werd benoemd in de commissie van ad vies, in plaats van mej. H. Nieuw- land, die aan de beurt van aftre den was. Besloten werd de volgen de bondsdag in Groningen te hou den. EEN van de galerijen van de Hebreeuwse Universiteit tc Jeruzalem. Tijdens dc jongste gevechten was dit gebouw als citadel in gebruik. Dc Haganah leverde er een rcrbüterdc strijd tegen dc opdringende Ara bische overmacht. Ik zweer bij God deze heilige eed dat ik in de strijd tegen het bolsjewisme de opperbevelhebber van de Duitse weermacht Adolf Hitler onvoorwaarde lijk zal gehoorzamen en als dapper soldaat bereid zal zijn te allen tijde voor deze eed mijn leven te offeren. Eedsformule van het Nederlandse Vrijwilligers Legioen ISRAEL VERTROUWT OP GOEDE AFLOOP VAN ZIJN STRIJD OM HET BESTAAN (Van onze correspondent in Palestina) A/AS het niet Siegfried van Vriesland, die eens heeft gezegd, dat in Palestina de onweegbare dingen het zwaarst wegen'.' Ziehier een paradox, een tegenstrijdigheid, die voor iemand, die oog heeft voor de brandende intensiteit van het leven in dit bijzon dere land. na enkele dagen al geen geheim meer kan zijn. Komt het misschien doordat een zeer oud volk zijn wijsheid en ervarin gen uit alle landen in dc jongste staat ter wereld heeft saamge- brachtOf is het de prilheid van een jong geslacht, dat in dit I ami geboren, van zijn eigen omgeving onvermijdelijk de indruk moet ontvangen, dat alles eigenlijk nog „in de maak" is? Want wanneer ge drie weken maar ook geen dag langer in een bepaalde buitenwijk niet geweest bent, zult gij er bij uw komst ook in deze bijzondere dagen een verandering aantreffen: een park is aange legd, een serie ondefinieerbare geraamten is in fleurige tvinkcltjcs omgetoverd, of door een zandvlakte, die dc voetganger dc meest onbarmhartige eisen stelde', is een stevige weg aangelegd. waarmee de kleine vlugge krantenjon gens hun nieuwe edities de straat op roepen. Men is niet overmoedig en men heeft een open oog voor de ernst van de situatie die hier overigens momen teel niet precair wordt geacht Uit en te na legt men zich rekenschap af van de ellende, veroorzaakt door de ge beurtenissen als dc val van Kfar Etslon en het bombardement uit dc lucht op een groot autobusstation In het hart van Tel Avlv, maar men Incasseert deze harde klappen als een natuurlijk resul taat der oorlogsomstandigheden In de straten van Haifa en Tel Avlv ziet men geen neerslachtige gezichten maar men sen die met een bjjna koortsachtige belangstelling naar de nieuwste kranten grijpen; mensen die overtuigd zijn. dat deze schermutseling de thans noodzake lijk geworden weg is van de uitrocplr#1 van de staat tot zijn definitieve veilig stelling. tot een leven dat de droom Is geweest van de Joodse geslachten van tweeduizend lange donkere Jaren. Doch hoe ze ook ontstaan, de pa radoxen liggen in dit land voor het grijpen. Onbelangrijk als zij elk op zichzelf mogen zijn, vormen zij gezamenlijk toch een eigenschap, een symptoom ook van het leven in dit oude land, dat tegelijk zo nieuw is; in het land, waar uit de cocktail van immigranten en cul turen uit alle werelddelen één bij zonder type aan het opgroeien is. En meer dan in alle wel of niet gecensureerde oorlogsberichten vindt men informatie over een mogelijke afloop van het conflict in de kleine, uiterlijk onaanzienlij ke tekenen, die geen krant hier de moeite waard vindt om te vermel den, omdat zij het bijzondere er niet eens van opmerkt. Luchtaanvallen door Spit fires (dit is tegenwoordig een Egyptische naam!) komen hier mo menteel verschillende keren per dag voor. De sirenes loeien en de mensen bespreken in de schuilkel ders en portieken rustig en ernstig de kansen van de oorlog. Maar zo gauw is niet het stilstaand leven weer in beweging gekomen of men ziet en hoort er de talrijke verko pers van de blauw-witte feestvlag- getjes, die nog steeds als versiering worden gebruikt ter ere van dc staatsproclamatie en. die ook nog steeds in grote hoeveelheden verkocht worden. De avond van de 14e Mei, de dag waarop de Joodse Staat werd uitgeroepen, was de eerste waarop in Palestina uit voorzorg tegen aanvallen uit de lucht geen licht brandde. Maar gij hadt eens moe ten zien op het centrale plein in Tel Aviv, dat de twee grote ver keersaders, de Allenbystraat en de Ben Jehoedastraat. verbindt. Daar was het ondanks deze duisternis „zwart" van de mensen, die hun nationale vreugde kwamen vie ren. in het donker. De luidspreker waarschuwde: nog drie minuten, dan is het Engelse Mandaat ten einde. nog twee minuten, nog één. En dan: Het Engelse Mandaat is geëindigd! Het applaus da verde tegen de duistere muren en ineens klonk uit duizenden harten het volkslied, Hatikwah het Lied der Hope Daarna kwamen door de radio de geïmproviseerde gelukwensen van Churchill en Bcvin, maar ook van.... Abdallah (die in werke lijkheid reeds een uur geleden in het land was binnengevallen), en men lachte en genoot, en de jeugd vormde een kring en danste de po pulaire „Horrah", en de duisternis omhulde alles en allen en een oud volk verwelkomde zijn nieuwe staat en het had geen licht om de vreugde in te halen Lezer. Ik kan u het geloof ln de goede afloop van de strijd warempel niet per krantenartikel overzenden Het land Is niet gToot van oppervlakte, de voorraad wapens en ammunitie ls ze ker niet massaal, maar gil ziet de over winning In de ogen en ln de houding van alle voorbijgangers, gij hoort haar ln de £esprekken en aan de Intonatie, E laatste van deze geslachten wn ren voor een groot deel alleen voor de Amerikaanse zone van Duits, land noemt men het aantal 150 000 „displaced" en ln grote getale zijn zU na de oorlog ln alle denkbare graden van Illegaliteit het land binnengekomen, meestal zonder, doch niet weinig ook met de hulp van omgekochte Engelse ambtenaren De voorlopige Joodse re gering heeft als een harer eerste be sluiten on 21 Mei j.l gepubliceerd dat het verblijf In he* land van al deze Immigranten thans volkomen wettig Is, Inmiddels hebben dc eerste boten van Cyprus hun lading Joodse kampbewo ners ln de Palestijnse havens aan land gebracht Op mijn vraag aan een dezer nieuwelingen of zijn oponthoud op Cy prus lang was geweest, antwoordde hij luchtig: ,.Och, wij hebben tweeduizend jaar gewacht, dit ene jaar kan er nog wel bij. Het behoeft wel geen betoog, dat voortaan de Joodse Immigratie hier volkomen gelegaliseerd zol zijn. Het lijkt bijna een demonstratie, dat de Voorlopige Regering onder zijn ministeries er een voor Immi gratie telt, waarvan de ambtenaren niet meer met welke andere mo gendheid ook zullen behoeven te onderhandelen over de toelating der nieuw gearrlvecrdcn. Op 15 Mei werden ln de haven van Tel Avlv de eerste ..Illegale" Immigranten legaal verwelkomd Minister Schaplro was hoewel ver traagd door luchtalarm zelf aanwe zig om het eerste gloednieuwe stempel van zijn departement op de documen ten der passagiers te drukken. Het luidt; „Staat Israël, Immlgratleburcau Nrbewijs tot vestiging van ccn duurzame woonplaats" Daarmee ls een van de voornaamste doeleinden van de strijd der Zionisten bereikt; dc wet fin laatste instantie het Engelse Witboek van 1939) die ook na deze oorlog zoveel Joods onheil heeft veroorzaakt rie Exodus! heeft haar fatale kracht verloren. T) EEDS zijn ook dc eerste twee toc- risten visa (de nummers 1 en 2) door dc Regering afgegeven, bestemd voor het cchtpoar Solomon uit dc Ver enigde Staten. Izlor Solomon zal het Palestijns Phllharmonlsch Orkest, des tijds door Bronlslow Hubermann opge richt, bU zijn concerten tc Haifa cn Tel Avlv dirigeren Want ondanks alle eisen, die de oorlog stelt, gaat het culturele leven op bijna normale voet voort Thea ters, bioscopen en concertzalen hou den rekening met dc voortgang hunner programma's. Het culturele menu Is weinig veranderd evenals trouwens het culinaire: het witte brood ls. behalve voor dc Sabbath. niet meer te krijgen en Is vervan gen door „standaardbrood." dat eer der grijs Is; van dc overige con sumptieartikelen zijn slechts aard appelen, suiker, vlees en eieren In beperkte hoeveelheid verkrllgbnar gestold. Ook voor Industriële grond stoffen wordt reeds een stelsel van rantsoenering toegepast, terwyl pro- ducticschema 's zijn ontworpen voor een aantal huishoudelijke artikelen, Behalve voor de Haganah. het per '3 Mel Jl. officieel geworden staatslegcr. worden de mannen cn vrouwen tot velerlei diensten opgeroepen dezer dagen: de mannen van 35 tot 18 Jaar, die op regelmatige lijden graafwerk hebben te doen bij de aanleg van ver sterkingen Men kan thans zeggen, dat ongeveer Iedere vijfde man ln de nieu we staat voor enig doel. verband hou dend met de oorlog, gemobiliseerd ls. Speciale zorg voor de hoeveelheid br.mdstoffvi die door Engclnnds ollc- cmbargo hoogst ongunstig wordt beïn vloed. heeft geleid tot de Invoering van een drastische zomertijd per 22 Mei Jl welke de tot nu toe geldende tijd mot niet minder dan twee volle uren voor uit Is. TEL AVIV - de vaam betekent Lenteheuvel- de hoofdstad van de staat Israël is een modern ge bouwde stad aan dr. kust van de Middellandse Zee. Een in de regel zon-over- goten boulevard strekt zich uit langs het strand. BAHRET TABARIYA is de naam van een meer, dat wij beter kennen als Meer van Genezareth. Tabariya is de Hebreeuwse naam van de stad Tiberias, aan de oever ervan. Bovenstaand plaatje toont de stad in vogelvlucht. Bergen en water omsluiten haar. I Ie eerste dagen van de Staat Israël behoren zeker niet tot zijn gemak kelijkste Tegelijk mot de organisatie der oorlogvoering, heeft de leiding im mers zorg te dragen voor de Instelling van een bruikbaar diplomatiek en ad ministratief apparaat waarvoor de door Engeland achtergelaten chaos slechts weinig aanknopingspunten biedt. Daar mee had de Jewish Agency blijkbaar al rekening gehouden toen zij direct na het Veredellngsbcslult der Uno ln No vember 1947 opdracht gaf tot hot ont werpen van de huisvesting cn Inrich ting van tal van Instellingen en dien sten. Zo lag b v. het plan voor de wllk der Regeringsgebouwen fontworpen door Dr J Rlcser) reeds drie maanden geleden voor directe uitvoering gereed. Hei bij Tel Avlv gelegen Sarona, do voormalige kolonie van Duitse Tempe lieren, waar men destijds menig Hltlcr- en Himmlcrportret aantrof, Is tot Joodse Regeringswijk bestemd. Zij zal dc ver schillende ministeries omvatten, een aantal controlediensten en het centrale bureau voor Post cn Telegrafie. Sarona No 19 zal hei Palestijnse Downlng- slreet No. 10 worden. Wij hebben een kijkje genomen ln deze gebouwen, waar hamer en verf kwast druk worden gehanteerd, en passeerden daarbij ook het oude ge- meentcgebouwtjc Boven dc Ingang prijkte de spreuk „lm Relchc dieses Königs hat man das Recht licb (Psalm 09 4)" waaraan dc Duitsers die van hieruit" ln de afgelopen oorlog het no- tionaalsoclallsme predikten dc Ara bische vertaling hadden toegevoegd: van een Hebreeuwse tekst heeft men in het land Palestina maar afgezien! Zelfs hier kon het dus niet zonder pa radox. T NMIDDELS gaan de vljandelljkhe- 1 den voort Het Arabische Legioen heeft al rijn krachten geconcentreerd op dc oude stad Jeruzalem, waar se dert een week geen voedsel drank en elcctrlciteltmeer beschikbaar zlln. „Al zijn krachten" zijn echter niet Ara bisch Het was zelfs niet nodig, dat bij de Olijfberg enige gewapende Engelse officieren, die het Legioen comman deerden. krijgsgevangen werden ge maakt om te weten, dat de drijvende kracht In de aanval de zojuist ver trokken Mandaatsregering ls. Met hulp van de met ccn zilveren draad aan haar verbonden vorst Abdallah tracht Enge land zijn hclanzen ln dit deel van het Nabije Oosten door een achterdeur, die bedenkelijk veel van een voordeur weg heeft achteraf nog veilig te stellen. P»en kent het verdrag tussen belde sta ten Engeland zal het z g Arabische Le gioen financieren, doen opleiden en van moderne wapenen voorzien, waartcgen- o.er Abdallah om belooft, met deze strijdkrachten niet bulten het gebied van Transjordanlë te opereren tenzij hieromtrent voorafgaand overleg met Groot-Brlttannlc ls gepleegd! Vast staat bovendien, dat deze financiering en verzorging van Engelse zlldc met een dusdanige „voorzienigheid" heeft plaats gehad, dat het Legioen thans •oor tenminste acht maanden over rapenen. ammunitie uitrusting en ra- .itaillcrlng beschikt Men kan zich dus gemakkelijk voorstellen, dat dc Ver enigde Staten bij hot projecteren van dc "Marshall-steun Ietwat nieuwsgierig zijn geworden naar de besteding van deze voor Engeland bestemde gelden. Jammer alleen, dat dc Amerikaanse consul die tc Jeruzalem door de Ara bieren werd doodgeschoten, het resul taat van dit onderzoek niet meer zal kunnen vernemen. Arth. E. van Loon.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1948 | | pagina 3