„TREKT DAN NU HEEN, GIJ KLOEK
BESLOTEN MANNEN
Vrijwilligerslegioen Nederland
Geloei van sirenes begeleidde het
rhythme van een groeiende staat
of: De tragi-comedie van 650 dapperen
22 Juni 1941
Iedere vijfde man
gemobiliseerd
Zaterdag 19 Juni 1948
3
T7 EN der laatste dagen van Juli 1941 heerst er op het Hollandse
Spoor-station in Den Haag grote drukte. Het wemelt er van WA-
mannen. Hun blik onder de hatelijke hoera-pet is iets te stoer. Hun
stem klinkt iets te soldatesk. De opschriften die op de trein zijn ge
kalkt „Naar Moskou", „Wij gaan Stalin halen", „Tot over een maand",
verraden iets te duidelijk de georganiseerde propaganda, die achter de
bevolen opgewektheid schuil gaat.
Dan betreedt Seyffardt, de verrader, die voor deze gelegenheid zijn
uniform van opperofficier van het Nederlandse leger met al zijn ver
sierselen draagt, omstuwd door Duitse officieren en WA-hoplieden, het
perron. Hij overhandigt het legioen een vlag in de Nederlandse kleuren
en zegt met stemverheffing: „Trekt dan nu heen, gij kloek-besloten
mannen, mijne kameraden! Mijn zegewensen en die van het beste deel
van het Nederlandse volk vergezellen U. Leve het Vaderland."
Muziek, houzee-geroep, ge;,uich.
applaus. De generaal, marionet,
waarover de Duitsers hun vreugde
niet verheulen, salueert zelfvoldaan.
En terwyl de trein langzaam de
overkapping verlaat, zet een Duits
orkest óns Wilhelmus in. Er schie
ten armen omhoog. Sieg Heil, Hou-
zee enhet doek valt over het
eerste bedrijf van het drama van
het Nederlandse Legioen
Tot hiertoe heeft de regie ge
klopt.
Aanvang 2e bedrijf
Het tweede bedrijf speelt een
Caar weken later in het kamp De-
ica, waar de Nederlanders zullen
worden opgeleid voor de strijd in
het Oosten. De toestanden zijn hier
blijkens een streng vertrouwelijk
memorandum, dat een hoge „Neder
landse" officier voor zijn „Leider"
Mussert opstelde, allesbehalve
Ideaal.
„Reeds onderweg", aldus de steller
van dit rapport, „klopte het niet.
„De aankomst in Debica is uiterst
pjjnlyk. De Duitsers weten niet wat
zy met de Hollanders moeten be
ginnen. Uniformen zijn er niet. Ve
len moeten in hun burgerpakje blij
ven rondlopen. Duitse onderofficie
ren trachten de „Nederlandse" offi
cieren belachelijk te maken en sla
gen daarin uitstekend."
En dan volgt de ene klacht na
de andere.
Generaal Seyffardt zei in een
Interview: „De mondelinge en
schriftelijke aanmeldingen stro
men in een niet te stelpen vloed
de aanmeldingsbureaux binnen."
Musserts berichtgever ant
woordt: „De wijze waarop het
Legioen uit de grond werd ge
stampt was dilettantisch."
Seyffardt wordt door Seyss Ir»-
quart gebombardeerd tot Bcfehls-
haber van ttet Legioen. Musserts
berichtgever, die achter de scher
men heeft gekeken, tekent hierbij
aan: „Wij hebben in Debica nooit
iets van hem gemerkt. Enig gezag
of autoriteit werden hem niet toe
gekend. De Duitsers lachten om
hem en de Nederlanders gingen
hem steeds meer minachten."
Om nog even terug te komen op
de „kloek-besloten mannen" van
wie Seyffardt bij zijn afscheidsrede
sprak; van hen zegt de opsteller
van het memorandum: „Het wer
vingsbureau wierf rijp en groen. Le-
gionnairs die zes jaar gevangenis
straf op hun kerfstok hadden wa
ren geen zeldzaamheid. Velen
schuwden in Nederland het dag
licht. Anderen weer waren bij het
Legioen terecht gekomen via
„twaalf ambachten en dertien on
gelukken". Dit laatste gold niet al
leen voor de minderen maar ook
voor de meerderen."
De aanvoerders van het Legioen
bleken zonder uitzondering Duitsers
te zijn. hoewel de indruk was ge
wekt, dat de Nederlandse kruisrid
ders tegen de Russische barbaren
Generaal Seyffardt in gesprek met
de Leiderbii het afscheid van
de „dapperen"
OP 22 Juni 1941, aanstaande Dinsdag, zeven jaar ge
leden, gooide Hitier de dobbelstenen op tafel voor
zijn meest riskante gokpartij. Zijn gemotoriseerde legers,
die in het diepste geheim hun stellingen hadden betrokken,
rolden op de prille morgen van die dag van de oevers van
de Weiclisel Oostwaarts. Bestemming Moskou. De tocht
naar Rusland was begonnen.
Hitiers generaals fronsten het voorhoofd over de plan
nen van de Fiihrer. Ook Göring, die een andere strategie
voor de onderwerping van de wereld koesterde, waar
schuwde hem voor de risico's van dit plan. Hitier echter
dreef zijn wil door. De Duitse armeeën zouden samen met
legioenen van bondgenoten en onderworpen volkeren het
bolsjewisme bedwingen. Het optrommelen van die legioenen
was een zaak van propaganda en die kon hij in vol ver
trouwen aan Goebbels overlaten.
Binnen een maand tijds verscheen in de Nederlandse
pers een oproep van een zekere generaal Seyffardt, eens
de chef van de generale staf van de koninklijke Nederlandse
landmacht. „Met toestemming van de Rijkscommissaris zal
een Vrijwilligers Legioen Nederland worden gevormd, on
der eigen vlag en eigen officieren zal dit aan de strijd deel
nemen. Hiermede wijst de vertegenwoordiger van de
Fiihrer ons opnieuw de weg naar de toekomst en opent hij
ons volk opnieuw de mogelijkheid een volk te blijven." Al
dus staat het in deze oproep.
onder Nederlandse officieren zou
den staan. Deze Duitsers die door
de S S. op dood spoor waren gezet,
bleken houwdegens te zijn, die wei
nig resuect hadden voor de idea
listisch -gestemde kameraden uit
de lage landen. Zij waren hun Fiih
rer verplicht vechtjassen af te leve
ren en daar hielden zy zich aan.
Gepraat over de propagandistische
betekenis van het Legioen voor de
,.Wy gaan Stalin halen.'", „Naar de Jodenhoek" cn dergelijke opschrif
ten waren op de trein gekalktwaarmee de „helden" van de NSB naar
het Oostfront trokken, uitgeleide gedaan door kameraadskes en kame
raden. De onderste foto toont (ie „dapperen" in Duits uniform in de
Russische sneeuw. Stalin hebben ze niet gevonden
strhd der natlonaal-socialisten in
Nederland raakte hen niet.
Weinig in tel
Hoezeer de Nederlanders zelve
van hun soldateske gaven overtuigd
mochten zyn: de Duitsers hadden
het niet op hen begrepen. De Ne
derlanders waren in Duitse ogen
zonder uitzondering bang. zwak,
verwijfd en vermatenaliseerd. De
Vlamingen daarentegen schijnen
een streepje voor te hebben gehad.
De spanningen, die hierdoor werden
opgeroepen ontlaadden zich in pla
gerijen Nederlanders mochten geen
Nederlandse liederen meer zingen
en het contact tussen Nederlanders
en Vlamingen werd van Duitse zijde
zoveel mogelijk tegengegaan. On
derlinge verbondenheid tussen deze
twee soorten Germnnen zou immers
beider opgaan in het Duitse rijk
kunnen beletten. En juist dit hiel
den de Duitse S.S.-crs zich steeds
als het einddoel voor ogen. Type
rend is. dat bij een bezoek, dat de
Vlaamse nazi Staf de Clercq aan
het opleidingskamp bracht, het de
Nederlanders verboden werd zijn
redevoering aan te horen.
Frontzorg Ereplicht
Herinnert U zich de leuze nou.
dat Frontzors Ereplicht was? Om-
trent de besteding van de Liebos-
gaben van Nederlandse kameraden
en kameraadskes doet de vertrou
weling van Mussert een wel zeer
vermakelijk boekje open. In Decem
ber 1911 zond de „Leider" de Ne
derlandse legionnairs enkele duizen
den sigaretten. De rookwaar kwam
echter in handen van de Duitse top
leiding. die ze deels zelf oprookte
cn voor de rest op de zwarte markt
bracht om er de buitensporige per
soonlijke uitgaven uit te bestrijden.
De Nederlanders ontvingen er niet
één sigaret van. Evenzo ging het
met pakketjes.
De berichtgever schrijft aan
Mussert hieromtrent: „Hele
vrachtwagens met de inhoud van
pakketten, die voor do Nederlan
ders bestemd waren, verdwenen
in de zwarte handel. Duitse offi
cieren boden dameskousen, onder
goed, schoenen, vulpennen, choco
lade bonbons en wat niet al te
koop aan."
De blikjes met delicatessen, zo
als sardines, ganzenlever, kip of
kalkoen kwamen de Duitse staf
van Debica uitstekend van pas.
Bijzonder geschokt toont de te
leurgestelde Nederlandse Obergrup-
pcnführer zich door de warenhon-
ger van de Duitse commandant van
het Legioen, een zekere Reich. Deze
Reich vernam dat er in Nederland
koffie op de zwarte markt te koop
was. Niet tevreden met wat hii uit
de pakketten voor de Nederlanders
stal. besloot hij twee Nederlandss
„Oostfrontstrijders", die goed wa-
ren ingevoerd op de zwarte mnrkt.
met buitengewoon verlof naar ons
land terug (c sturen, om honderden
kilo's koffie in te slaan. „Oorspron
kelijk zou slechts Obersturmführer
Grocnendaal gaan. die zcide voor
zes gulden per pond koffie op de
kop te kunnen tikken. Toen Haupt-
sturmführcr Grothe daarna ver
klaarde 500 kilo tegen twee gulden
per pond te kunnen leveren, was de
Oberflihrer niet meer te houden en
kon ook Grothe de volgende dag
afreizen."
De Nederlanders voelden zich vol
gens het rapport niet zeer op hun
gemak in de atmosfeer van dit „op-
leidings"-kamp. In aanmerking ge
nomen. dat zich onder hen vele cor
rupte elementen bevonden, lykt dit
echter niet zeer waarschiïnlijk.. Dief
en dief jesmaat plegen elkaar spoe
dig te vinden. Zu vormen naar hun
aard een internationale gemeen
schap.
Een zekere wrevelige voldoening
voelen wij, wanneer wij lezen, dat
wat men ons volk zogenaamd te
hunnen behoeve ontstal, ten slotte
ook hun neus voorbij ging.
Wy geven Musserts berichtgever
weer het woord: „Ergerlijk was het
vaak voor ons, die ons toch uit
Idealisme beschikbaar stelden, dat
de Duitsers op grote schaal „orga
niseerden", niet slechts levensmid
delen en rookwaren maar ook kost
bare Nederlandse geschenken.
Terwijl ons Wilhelmus gespeeld
werd door een Duits muziekcorps,
overhandigde de verrader Seyf
fardt een vlag in de Nederlandse
kleuren aan het legioen
Dief en diefjesmaat
Dit voorbeeld moge dit verduide
lijken. Van de verscheidene tiental
len radio's, welke destyds vanuit
Holland aan de Nederlanders van
hot Legioen werden toegezonden,
heeft practisch niet één zyn be
stemming bereikt. Nog voordat zjj
verdeeld konden worden, waren de
meeste reeds door de Duitse officie
ren in de wacht gesleept. Geen der
Nederlandse officieren heeft er ooit
één gezien, laat staan een der Ne
derlandse soldaten, ik heb een
Duits officier van het Legioen ge
kend die zelfs de gelukkige bezitter
was van vier radiotoestellen. Kort
voor het vertrek naar het front
werden deze fraaie vaste toestellen
door hem tegen draagbare appara
ten omgeruild."
Aldus het relaas van een dier
flinken, die meenden het demo-libe
ralistische wanbeheer te moeten af
lossen door nationaal-socialis-
tische nieuwe orde.
Laten we, om de tragl-comedie af
te ronden, eindigen waar wij be
gonnen zijn, namelijk op het perron
van het station Hollandse Spoor
in Den Haajr. Daar riep Seyffardt
zijn 650 dapperen'toe: „Gy gaat als
vertegenwoordigers van de sterke
Nederlandse stam om deel te ne
men aan de strijd aller Germanen
tegen het bolsjewisme, nadat gij
uw verdere militaire opleiding hebt
ontvangen van de beste instruc
teurs ter wereld. Gij zult uw deel
hebben aan een overwinning, die
zeker is."
"toen applaudisseerden de wak
kere braven luid en langdurig
Palestina, land vol paradoxen
Bondsdag van Chr. Geref.
meisjes
Honderden meisjes, leden van
Christelijk Gereformeerde Meisjes
verenigingen in Nederland, hebben
in de Wilhelminakerk te Dordrecht
de veertiende bondsdag bijge
woond. De vertegenwoordigsters
van de 96 aanwezige verenigingen
zijn officieel verwelkomd op een
begroet ingsa vond.
De bondsdag werd geopend door
tnej. M. A. Klomp, presidente van
do bend, waarna het huishoudelijk
deel van de jaarvergadering werd
afgehandeld. Onder meer werden
er verkiezingen gehouden. Mej. C.
G van Dalten werd herkozen als
lid van het bondsbestuur, mej. T
Dijkstra werd aan het bestuur toe
gevoegd. Mevr. J. W. Zwiet werd
benoemd in de commissie van ad
vies, in plaats van mej. H. Nieuw-
land, die aan de beurt van aftre
den was. Besloten werd de volgen
de bondsdag in Groningen te hou
den.
EEN van de galerijen van de Hebreeuwse Universiteit tc Jeruzalem.
Tijdens dc jongste gevechten was dit gebouw als citadel in gebruik. Dc
Haganah leverde er een rcrbüterdc strijd tegen dc opdringende Ara
bische overmacht.
Ik zweer bij God deze
heilige eed dat ik in de
strijd tegen het bolsjewisme de
opperbevelhebber van de Duitse
weermacht Adolf Hitler onvoorwaarde
lijk zal gehoorzamen en als dapper soldaat
bereid zal zijn te allen tijde voor deze eed mijn
leven te offeren.
Eedsformule van het Nederlandse
Vrijwilligers Legioen
ISRAEL VERTROUWT OP GOEDE AFLOOP
VAN ZIJN STRIJD OM HET BESTAAN
(Van onze correspondent in Palestina)
A/AS het niet Siegfried van Vriesland, die eens heeft gezegd,
dat in Palestina de onweegbare dingen het zwaarst wegen'.'
Ziehier een paradox, een tegenstrijdigheid, die voor iemand, die
oog heeft voor de brandende intensiteit van het leven in dit bijzon
dere land. na enkele dagen al geen geheim meer kan zijn. Komt
het misschien doordat een zeer oud volk zijn wijsheid en ervarin
gen uit alle landen in dc jongste staat ter wereld heeft saamge-
brachtOf is het de prilheid van een jong geslacht, dat in dit I ami
geboren, van zijn eigen omgeving onvermijdelijk de indruk moet
ontvangen, dat alles eigenlijk nog „in de maak" is? Want wanneer
ge drie weken maar ook geen dag langer in een bepaalde
buitenwijk niet geweest bent, zult gij er bij uw komst ook in deze
bijzondere dagen een verandering aantreffen: een park is aange
legd, een serie ondefinieerbare geraamten is in fleurige tvinkcltjcs
omgetoverd, of door een zandvlakte, die dc voetganger dc meest
onbarmhartige eisen stelde', is een stevige weg aangelegd.
waarmee de kleine vlugge krantenjon
gens hun nieuwe edities de straat op
roepen. Men is niet overmoedig en men
heeft een open oog voor de ernst van
de situatie die hier overigens momen
teel niet precair wordt geacht Uit en
te na legt men zich rekenschap af van
de ellende, veroorzaakt door de ge
beurtenissen als dc val van Kfar Etslon
en het bombardement uit dc lucht op
een groot autobusstation In het hart van
Tel Avlv, maar men Incasseert deze
harde klappen als een natuurlijk resul
taat der oorlogsomstandigheden In de
straten van Haifa en Tel Avlv ziet men
geen neerslachtige gezichten maar men
sen die met een bjjna koortsachtige
belangstelling naar de nieuwste kranten
grijpen; mensen die overtuigd zijn. dat
deze schermutseling de thans noodzake
lijk geworden weg is van de uitrocplr#1
van de staat tot zijn definitieve veilig
stelling. tot een leven dat de droom
Is geweest van de Joodse geslachten
van tweeduizend lange donkere Jaren.
Doch hoe ze ook ontstaan, de pa
radoxen liggen in dit land voor het
grijpen. Onbelangrijk als zij elk
op zichzelf mogen zijn, vormen zij
gezamenlijk toch een eigenschap,
een symptoom ook van het leven
in dit oude land, dat tegelijk zo
nieuw is; in het land, waar uit de
cocktail van immigranten en cul
turen uit alle werelddelen één bij
zonder type aan het opgroeien is.
En meer dan in alle wel of niet
gecensureerde oorlogsberichten
vindt men informatie over een
mogelijke afloop van het conflict
in de kleine, uiterlijk onaanzienlij
ke tekenen, die geen krant hier de
moeite waard vindt om te vermel
den, omdat zij het bijzondere er
niet eens van opmerkt.
Luchtaanvallen door Spit
fires (dit is tegenwoordig een
Egyptische naam!) komen hier mo
menteel verschillende keren per
dag voor. De sirenes loeien en de
mensen bespreken in de schuilkel
ders en portieken rustig en ernstig
de kansen van de oorlog. Maar zo
gauw is niet het stilstaand leven
weer in beweging gekomen of men
ziet en hoort er de talrijke verko
pers van de blauw-witte feestvlag-
getjes, die nog steeds als versiering
worden gebruikt ter ere van dc
staatsproclamatie en. die ook
nog steeds in grote hoeveelheden
verkocht worden.
De avond van de 14e Mei, de
dag waarop de Joodse Staat werd
uitgeroepen, was de eerste waarop
in Palestina uit voorzorg tegen
aanvallen uit de lucht geen licht
brandde. Maar gij hadt eens moe
ten zien op het centrale plein in
Tel Aviv, dat de twee grote ver
keersaders, de Allenbystraat en de
Ben Jehoedastraat. verbindt. Daar
was het ondanks deze duisternis
„zwart" van de mensen, die hun
nationale vreugde kwamen vie
ren. in het donker.
De luidspreker waarschuwde:
nog drie minuten, dan is het
Engelse Mandaat ten einde.
nog twee minuten, nog één.
En dan: Het Engelse Mandaat
is geëindigd! Het applaus da
verde tegen de duistere muren
en ineens klonk uit duizenden
harten het volkslied, Hatikwah
het Lied der Hope
Daarna kwamen door de radio
de geïmproviseerde gelukwensen
van Churchill en Bcvin, maar ook
van.... Abdallah (die in werke
lijkheid reeds een uur geleden in
het land was binnengevallen), en
men lachte en genoot, en de jeugd
vormde een kring en danste de po
pulaire „Horrah", en de duisternis
omhulde alles en allen en een oud
volk verwelkomde zijn nieuwe
staat en het had geen licht om de
vreugde in te halen
Lezer. Ik kan u het geloof ln de
goede afloop van de strijd warempel
niet per krantenartikel overzenden Het
land Is niet gToot van oppervlakte, de
voorraad wapens en ammunitie ls ze
ker niet massaal, maar gil ziet de over
winning In de ogen en ln de houding
van alle voorbijgangers, gij hoort haar
ln de £esprekken en aan de Intonatie,
E laatste van deze geslachten wn
ren voor een groot deel alleen
voor de Amerikaanse zone van Duits,
land noemt men het aantal 150 000
„displaced" en ln grote getale zijn zU
na de oorlog ln alle denkbare graden
van Illegaliteit het land binnengekomen,
meestal zonder, doch niet weinig ook
met de hulp van omgekochte Engelse
ambtenaren De voorlopige Joodse re
gering heeft als een harer eerste be
sluiten on 21 Mei j.l gepubliceerd dat
het verblijf In he* land van al deze
Immigranten thans volkomen wettig Is,
Inmiddels hebben dc eerste boten van
Cyprus hun lading Joodse kampbewo
ners ln de Palestijnse havens aan land
gebracht Op mijn vraag aan een dezer
nieuwelingen of zijn oponthoud op Cy
prus lang was geweest, antwoordde hij
luchtig: ,.Och, wij hebben tweeduizend
jaar gewacht, dit ene jaar kan er nog
wel bij.
Het behoeft wel geen betoog, dat
voortaan de Joodse Immigratie hier
volkomen gelegaliseerd zol zijn.
Het lijkt bijna een demonstratie,
dat de Voorlopige Regering onder
zijn ministeries er een voor Immi
gratie telt, waarvan de ambtenaren
niet meer met welke andere mo
gendheid ook zullen behoeven te
onderhandelen over de toelating
der nieuw gearrlvecrdcn. Op 15 Mei
werden ln de haven van Tel Avlv
de eerste ..Illegale" Immigranten
legaal verwelkomd
Minister Schaplro was hoewel ver
traagd door luchtalarm zelf aanwe
zig om het eerste gloednieuwe stempel
van zijn departement op de documen
ten der passagiers te drukken. Het
luidt; „Staat Israël, Immlgratleburcau
Nrbewijs tot vestiging van ccn
duurzame woonplaats" Daarmee ls een
van de voornaamste doeleinden van de
strijd der Zionisten bereikt; dc wet fin
laatste instantie het Engelse Witboek
van 1939) die ook na deze oorlog zoveel
Joods onheil heeft veroorzaakt rie
Exodus! heeft haar fatale kracht
verloren.
T) EEDS zijn ook dc eerste twee toc-
risten visa (de nummers 1 en 2)
door dc Regering afgegeven, bestemd
voor het cchtpoar Solomon uit dc Ver
enigde Staten. Izlor Solomon zal het
Palestijns Phllharmonlsch Orkest, des
tijds door Bronlslow Hubermann opge
richt, bU zijn concerten tc Haifa cn Tel
Avlv dirigeren
Want ondanks alle eisen, die de
oorlog stelt, gaat het culturele leven
op bijna normale voet voort Thea
ters, bioscopen en concertzalen hou
den rekening met dc voortgang
hunner programma's. Het culturele
menu Is weinig veranderd evenals
trouwens het culinaire: het witte
brood ls. behalve voor dc Sabbath.
niet meer te krijgen en Is vervan
gen door „standaardbrood." dat eer
der grijs Is; van dc overige con
sumptieartikelen zijn slechts aard
appelen, suiker, vlees en eieren In
beperkte hoeveelheid verkrllgbnar
gestold. Ook voor Industriële grond
stoffen wordt reeds een stelsel van
rantsoenering toegepast, terwyl pro-
ducticschema 's zijn ontworpen voor
een aantal huishoudelijke artikelen,
Behalve voor de Haganah. het per '3
Mel Jl. officieel geworden staatslegcr.
worden de mannen cn vrouwen tot
velerlei diensten opgeroepen dezer
dagen: de mannen van 35 tot 18 Jaar,
die op regelmatige lijden graafwerk
hebben te doen bij de aanleg van ver
sterkingen Men kan thans zeggen, dat
ongeveer Iedere vijfde man ln de nieu
we staat voor enig doel. verband hou
dend met de oorlog, gemobiliseerd ls.
Speciale zorg voor de hoeveelheid
br.mdstoffvi die door Engclnnds ollc-
cmbargo hoogst ongunstig wordt beïn
vloed. heeft geleid tot de Invoering van
een drastische zomertijd per 22 Mei Jl
welke de tot nu toe geldende tijd mot
niet minder dan twee volle uren voor
uit Is.
TEL AVIV - de
vaam betekent
Lenteheuvel-
de hoofdstad van
de staat Israël is
een modern ge
bouwde stad aan
dr. kust van de
Middellandse
Zee. Een in de
regel zon-over-
goten boulevard
strekt zich uit
langs het strand.
BAHRET TABARIYA is de naam van een meer, dat wij beter kennen
als Meer van Genezareth. Tabariya is de Hebreeuwse naam van de
stad Tiberias, aan de oever ervan. Bovenstaand plaatje toont de stad
in vogelvlucht. Bergen en water omsluiten haar.
I Ie eerste dagen van de Staat Israël
behoren zeker niet tot zijn gemak
kelijkste Tegelijk mot de organisatie
der oorlogvoering, heeft de leiding im
mers zorg te dragen voor de Instelling
van een bruikbaar diplomatiek en ad
ministratief apparaat waarvoor de door
Engeland achtergelaten chaos slechts
weinig aanknopingspunten biedt. Daar
mee had de Jewish Agency blijkbaar al
rekening gehouden toen zij direct na
het Veredellngsbcslult der Uno ln No
vember 1947 opdracht gaf tot hot ont
werpen van de huisvesting cn Inrich
ting van tal van Instellingen en dien
sten. Zo lag b v. het plan voor de wllk
der Regeringsgebouwen fontworpen
door Dr J Rlcser) reeds drie maanden
geleden voor directe uitvoering gereed.
Hei bij Tel Avlv gelegen Sarona, do
voormalige kolonie van Duitse Tempe
lieren, waar men destijds menig Hltlcr-
en Himmlcrportret aantrof, Is tot Joodse
Regeringswijk bestemd. Zij zal dc ver
schillende ministeries omvatten, een
aantal controlediensten en het centrale
bureau voor Post cn Telegrafie. Sarona
No 19 zal hei Palestijnse Downlng-
slreet No. 10 worden.
Wij hebben een kijkje genomen ln
deze gebouwen, waar hamer en verf
kwast druk worden gehanteerd, en
passeerden daarbij ook het oude ge-
meentcgebouwtjc Boven dc Ingang
prijkte de spreuk „lm Relchc dieses
Königs hat man das Recht licb (Psalm
09 4)" waaraan dc Duitsers die van
hieruit" ln de afgelopen oorlog het no-
tionaalsoclallsme predikten dc Ara
bische vertaling hadden toegevoegd:
van een Hebreeuwse tekst heeft men
in het land Palestina maar afgezien!
Zelfs hier kon het dus niet zonder pa
radox.
T NMIDDELS gaan de vljandelljkhe-
1 den voort Het Arabische Legioen
heeft al rijn krachten geconcentreerd
op dc oude stad Jeruzalem, waar se
dert een week geen voedsel drank en
elcctrlciteltmeer beschikbaar zlln. „Al
zijn krachten" zijn echter niet Ara
bisch Het was zelfs niet nodig, dat bij
de Olijfberg enige gewapende Engelse
officieren, die het Legioen comman
deerden. krijgsgevangen werden ge
maakt om te weten, dat de drijvende
kracht In de aanval de zojuist ver
trokken Mandaatsregering ls. Met hulp
van de met ccn zilveren draad aan haar
verbonden vorst Abdallah tracht Enge
land zijn hclanzen ln dit deel van het
Nabije Oosten door een achterdeur, die
bedenkelijk veel van een voordeur weg
heeft achteraf nog veilig te stellen.
P»en kent het verdrag tussen belde sta
ten Engeland zal het z g Arabische Le
gioen financieren, doen opleiden en van
moderne wapenen voorzien, waartcgen-
o.er Abdallah om belooft, met deze
strijdkrachten niet bulten het gebied
van Transjordanlë te opereren tenzij
hieromtrent voorafgaand overleg met
Groot-Brlttannlc ls gepleegd! Vast
staat bovendien, dat deze financiering
en verzorging van Engelse zlldc met
een dusdanige „voorzienigheid" heeft
plaats gehad, dat het Legioen thans
•oor tenminste acht maanden over
rapenen. ammunitie uitrusting en ra-
.itaillcrlng beschikt Men kan zich dus
gemakkelijk voorstellen, dat dc Ver
enigde Staten bij hot projecteren van
dc "Marshall-steun Ietwat nieuwsgierig
zijn geworden naar de besteding van
deze voor Engeland bestemde gelden.
Jammer alleen, dat dc Amerikaanse
consul die tc Jeruzalem door de Ara
bieren werd doodgeschoten, het resul
taat van dit onderzoek niet meer zal
kunnen vernemen.
Arth. E. van Loon.