GEEN MAN, VROUW OF KIND MEER IN ZORGEN „Je slaat de spijker op VOLLE NEEF!" z'n kop, Engels systeem voor sociale verzekering Bodem van IJsselmeer wordt in kaart gebracht Spoorwegdorp" in bedrijf DROOM* GAAT IN VERVULLING Zijn er olielagen? Schele hoofdpijn Zaterdag 26 Juni 1948 Lord Beveridge &EEDS 300 ja ar geleden werd er in zekere Engelse kringen geijverd voor een volledige soci al e verzekering. Merkwaardiger wijs werd de eerste werkelijke stap in die richting ondernomen in Juni 1941, toen Engeland in de grootste zorgen zat over de oor logsvoering. Het was een coalitie regering van linkse en rechtse par tijen die een plan uitwerkte. An derhalf jaar later bood sir William Beveridge (thans lord) zijn be roemde rapport aan dat de richt lijnen gaf van een plan voor so ciale verzekering dat veel verder ging dan alles wat ooit in die rich ting ondernomen was. De regering nam in principe het grootste gedeelte ervan aan. Ex perts gingen aan het werk om een uitgewerkt plan te ontwerpen. Dit plan, dat als Witboek werd uitgegeven in de herfst van 1944, omvatte iedereen loontrekkers en gesalarieerden. de koningen der industrie en de eigenaars van één- mans-zaken. Het zorgde voor een systeem van aezinstoeslag en ho gere ziekteuitkeringen en werk lozensteun. Eige weken later werd een Mi nisterie van Nationale Verzekering in het leven aeroepen dat de ver antwoordelijkheid voor de be staande sociale verzekeringen oo zich nam m het in werking treden van het nieuwe vlan voorbereidde. In Avavstus 1946 werden de eer ste orzinstocslagen in Engeland betanJd 5 s per week voor ieder kind. behalve voor het eerste. Nu komen ook d" twee andere orote wetten m tverkina da Na tionale Vrr-okerinaswet en de Rc- drijfso-nnpvnllenwot. an daarbij de Nationale Gezondheidsdienst Gedurende dlaatste weken heeft ieder nazin in Enneland een bro- rhure ontvannan dia uitlegt, hoe de nianwa aeznndhaidsdienst iverkt en oid« van 32 blz onar da ae- -insvarrakerinn volnt binnenkort. r>a-ra zetten uiteen hoe het roöne- ratiava svgtaorn iadcra beroer ver- rornt, letterlijk van de wieg tot het oraf. Spoorlijn Den Dolder Baarn 50 jaar Zondag 27 Juni is het vijftig jaar geleden, dat het lokaalspoortje van Baarn naar Den Dolder voor het eerst ging rijden. Het lijntje was aangelegd door de Utrechtse Lo kaalspoorweg Maatschappij. Ruim twintig jaar geleden, n.l. op 1 Mei 1919, namen de Staatsspoorwegen onderafd. Ned. Centraal Spoorweg- mij. het over. Het intieme treintje, dat er nu nog rijdt, wordt binnen kort vervangen door electrisch ma terieel. De grote spoorwegmaatschappijen als Staatsspoorwegen en Holl. IJzeren Spoorweg Mij hadden tot rond 1890 slechts weinig aandacht besteed aan het spoorwegbuurtverkeer In ver schillende delen van het land hadden de stoomtrammaatschappijen op dit terrein reeds verdienstelijk werk ver richt Hie;ian waren echter bezwaren verbonden ten eerste het ontbreken van de nodige samenwerking en net verschil in spoorwiidte. waardoor geen doorgaand vervoer mogelijk was De Nederlandse Centraal Spoorwegmsat- schapolj kreeg, nadat dc SS deze in 1390 hadden overgenomen, gelegen heid zich op dit gebied te specialise ren Zil slaagde hierin op uitnemende wijze. Er kwamen regelmatige diensten met voor die tijd ongewoon luxueus materieel. De totstandkoming van dit buurtspoorwegverkccr. waaraan ver schillende forensendorpen hun ontstaan danken, was in hoofdzaak het werk van de Secretaris der maatschappij, mr J E. Ameshoff. Generaal-majoor Wassily Sta lin, zoon van het Russische staats hoofd, en maarschalk Sokolofsky, de Russische militaire gouverneur in Duitsland, behoren tot negen Sovjet-militairen die door het pre sidium van de opperste Sovjet hoge militaire onderscheidingen hebben ontvangen. Voor de Zondag We gaan de vacantie weer tege moet, en doen dat met het maken van plannen. Ieder heeft eigen voorstelling van wat nu écht va cantie is. 'k Dacht ook, dat ik het lolst. Maar heb er weer wat bijge leerd, toen m'n plannen voor de laatste weken vóór de vacantie duchtig werden gestoord door een korte felle ziekte. Daar val je in eens uit het werk, waar je aan vast zat dat je niet missen kan, en het gaat gewoon door. Daar ontdek je ineens, dat er een vrijheid is, die feitelijk altijd bestaat, ook in de gewone drukke regelmaat. De vreugde van de sabbath, die ge vierd mag worden, omdat al het werk klaar is! Dat is de vreugde van het christelijk geloof. Om het volbrachte werk van Christus. Nog zie ik voor me de boeren erven op Zaterdagavond keurig aangeharkt en opgeruimd, alles in orde, en het wachten is op de Zon dag. Wat een feestelijkheid er juist in die verwachting ligt! Daar is het uitvallen in het dom me noodlot, zonder uitzicht. Of daar is de vacantie van de kinde ren Gods. Die bij zorg en pijn toch weten, dat het „klaar" is. En altijd, zolang we hier z\jn mogen, Zater dag: alles klaar, want morgen is het Zondag! v. E. Na 5 Juli hneft geen man, vrouw of kind in Engeland nog in zorgen te leven. Geen enkel gezin hoeft nog bevreesd te zijn dat onver wachte ziekte met hoge doktersrekeningen de kas van het huishouden zal ruïneren. Geen enkele zieke hoeft zich bezorgd te ma ken, dat gebrek aan geld middelen hem zal beletten de beste bijstand en behan deling van specialisten te verkrijgen. Op 5 Juli treedt Engeland's nieu we systeem voor sociale verzeke ring in werking. Een droom, waar over gesproken werd in een van de donkerste oorlogsjaren tocn Enge land voor zijn bestaan vocht, wordt werkelijkheid. Laat ons zien hoe de gezond heidsdienst werkt in het geval van John Smith, een willekeurige En gelse burger. Hij is gehuwd en hij heeft twee kinderen. Hij en zijn gezin blijven bijstand en behandeling ontvangen van een huisarts die zij zelf kiezen. Het verschil is, dat na 5 Juli de dokter geen rekening meer stuurt. Mrs. Smith kan een andere dokter heb- gen, als zij dat verkiest. Als een lid van het gezin in een ziekenhuis opgenomen moet worden, een ope ratie moet ondergaan, medicijnen nodig heeft, krijgt hij dat geheel zonder kosten. Tandheelkundige behandeling, nieuwe gebitten, spe ciale behandeling der ogen, brillen of andere hulpmiddelen krijgen zij zonder betaling. Ziekenhuisreke ningen bestaan niet meer na 5 Juli, maar als Mr. Smith in een kamer alleen wil liggen, moet hij daar voor apart betalen. Als er weer een baby geboren wordt krijgt Mrs. Smith alle zorg van dokter en vroedvrouw en de gehele verzorcing voor en na de geboorte. Op de dag dat het kind geboren wordt krijgt zij een moe derschapstoelage van £4. Als zij gewoonlijk uit werken gaat krijgt zij bovendien een vergoeding van 36s. per week, 13 weken lang. Als haar werk alleen bestaat in het huishouden, krijgt zij een toelage van 20s. gedurende vier weken. En natuurlijk krijgt zij nog 5s. kinder toeslag per week voor het nieuwe kind, totdat dit het oudste kind is dat nog op school gaat. We nemen aan dat Smith in de eerste categorie van verzekerden valt: zij die voor een werkgever werken. (In de tweede categorie komen zij die een eigen zaak heb ben, en in de derde zij die „niet- werkenden" genoemd worden). Als Smith ziek wordt, krijgt hij behalve vrije geneeskundige be handeling, een ziekte-uitkering van 26s. voor zichzelf, 16s. voor zijn vrouw en 7s. 6d. voor het eerste kind; de andere kinderen blijven de 5s. per week kindertoeslag ont vangen. Deze uitkeringen worden betaald zolang de ziekte duurt en worden zonodig vervangen door pensioen, als de pensioengerechtig de leeftijd bereikt is. Indien hij geen werknemer is. gaat de uitkering van 16s. per week door, in normale gevallen geduren de 180 werkdagen, maar dit kan verlengd worden tot één jaar. En zelfs dón kan de uitkering nog ver lengd worden. Als Smith bij zijn werk verwon dingen oploopt, of door zijn werk lijdende wordt aan een bedrijfs- ziekte, krijgt hij, zolang hij voor werk ongeschikt is, 45s. per week, met 16s. voor zijn vrouw en 7s. 6d. voor het oudste kind. Na 26 weken, of als hij het werk liervat. kan invaliditeitsuitkcring betaald worden met een extra toelage in zekere gevallen, als hij bijvoor beeld niet meer voor werken ge schikt is of voortdurende verzor ging vereist. ANEURIN BEVAN minister van Volksgezondheid, die mede de verantwoordelijkheid draagt voor het grootse Engelse plan der sociale voorziening Als Smith de leeftijd van 65 jaar bereikt, krijgt hij een pensioen van 26s. per weck, indien hij niet meer regelmatig werkt en zijn vrouw krijgt 16s. per week als zij 60 jaar wordt en niet anders dan thuis werkt. Zolang zijn vrouw nog geen 60 jaar is, krijgt Smith 16s extra bij zijn pensioen. Als Smith blijft werken, krijgt hij zijn pensioen niet direct, maar wel later een hogere uitkering als hij zich uit het werk terugtrekt. De verzekering van Smith ver zorgt natuurlijk zijn vrouw en kin deren in geval van overlijden. In dat geval krijgt zijn vrouw een weduwe-uitkering van 36s. per week gedurende 13 weken, met een extra uitkering van 7s. 6d. voor haar eerste kind als dat nog op school is. Als de weduwe-uitkering ophoudt, krijgt zij als alleenstaan de moeder een toelage van 33s. 6d per week voor haarzelf en haar kind samen, die zolang blijft door gaan als het kind op school is. Als deze toelage ophoudt en Mrs. Smith 40 jaar is en 10 jaar gehuwd is geweest, krijgt zij een pensioen van 26s. per week gedurende de rest van haar leven. In dit schema wordt ook voorzien in een toelage van £20 voor begrafenis-kosten. Dit waren de voornaamste pun ten voor het plan der sociale ver zekering, doch in alle andere denk bare gevallen is voorzien, ook voor wezen en voor slachtoffers van be drijfsongevallen. Wie levert het geld, de millioe- nen? Het antwoord is: iedereen in Engeland. Allen boven de leer plichtige leeftijd en beneden de pensioengerechtigde leeftijd betalen er aan mee, behalve gehuwde vrouwen die niet buitenshuis wer ken. Zij betalen de helft. De rest wordt geschat op 54 procent die binnen 20 jaar tot 64 procent op loopt en gedekt wordt door de be lastingen. (Van onze verslaggever) WJ IJ meenden petroleum te vin- v <len, het werden heel andere vochten: een ontzaglijke massa brak water het IJselmeer, dat welwillend flinke scheuten over on ze broekspijpen uitstortte en een lekker bakje koffie in het kombuis- je van moeder Lassooy. Het begon b(j Eemdjjk, bij de mond van de Eem. Daar verzamel den zich een aantal technici van de Ned. Aardolie Maatschappij (fami lie van de Bataafse Petroleum Mij.) en enkele journalisten, die met te leurstellende gezichten naar de grauwe wolkenmassa's en de heiige zee keken. De N.A.M. had hen uit genodigd een kijkje te komen ne men bij haar onderzoekingen, op en onder het IJselmeer. We stonden dus b\j Eemdyk. De schipper van de Petronella een honaerdtons binncnscheepie met een hoopgevende naam, nodigde ons uit via een wiebelend loopplankje aan boord te komen. Naast de ..Pe tronella" dobberde een motorsleep bootje, dat de lieflijke naam .La ma" droeg en volgens zjjn „kappie" Koekoek veertien kilometer kon ..lopen". Op de rug van deze „La ma voeren wjj het stampende* IJselmeer op" „Wanneer kunnen we de eerste IJselmeerolie zien?", informeerden wij bij de heer Kloek, de leider van het ploegje NAM-mannen, dat het IJselmeer „afgraast". Geen olie! „Olie, meneer, die krijgt U van daag helemaal niet te zien. Wjj zoe ken niet eens naar olie. Wjj doen niets anders dan de ondergrondse gebergten in kaart brengen! W\j verrichten geophysisch onderzoek volgens de gravi-metrische metho de. Geo komt van geologie, dat is de leer van de bouw der aarde. Pe troleum komt alleen voor in bepaal de aardlagen en die op te sporen, dat is onze taak. Gravi heeft met zwaartekracht te maken. Zijn er grote „lichamen" onder de zeebo dem. bergen en zo. dan trekken die kleinere voorwerpen aan. Met een toestel, dat eigenlijk niets anders is dan een uiterst gevoelige unster (U weet wel, zo'n weegapparaatje met een veer er in, waaraan markt kooplieden soms nog een mandie hangen om hun waren te wegen), kunnen we vaststellen, of er toppen of glooiingen zijn in de steenlagen, die ver onder de ?and-, grint-, veen- of kleilagen liggen. In de onder aardse, heuvels zit soms olie. De cij fers, die wij verzamelen, gaan naar Den Haag. waar knappe geologen ze in kaart brengen. Na veel reke nen komen die een enkele keer tot de overtuiging: in die en die streek Schipper Lassooy en de N.A.M.- technici hijsen een spinachtig sta len constructie uit het ruim en zwaaien het buiten boord Nu staat de stalen toren stevig in de IJselmeerbodcm, de gravimeter is er op geplaatst en N.A.M.-man Prins doet zijn waarnemingen. van ons land zou wel eens petro leum kunnen zitten. Hebben ze zo'n plaats gevonden, dan volgen proe ven met miniatuur aardbevinkjes verwerkt door dynamiet-ontplof- fingen op twintig meter diepte en seismografen, dezelfde toestel len waarmee De Bilt aardbevingen optekent. Geven die proeven een goed resultaat, dan komt de boor meester met zijn toestellen en ver richt proefboringen. Soms vindt men olie, maar niet altijd voldoende om te exploiteren. Maar wie zegt ons, dat we niet eens een tweede Schoonebeek vinden? Weet U, dat de productie van Coevorden onge veer een vijfde van alle in Neder land verbruikte aardolieproducten bedraagt?" Dat wisten we niet en door deze nieuwe kennis raakten we een beet je verzoend met het doel van onze tocht. Het ging uiteindelijk dus toch om petroleum, hoewel we er van daag naast zouden grijpen. Pratend over olle-mogelijkhedcn in ons land trachtten we onze land rotbenen bij het schommelen en stampen van de „Lama" aan te passen. Het gelukte wonderwel. Na anderhalf uur door net Kop pige meerwater te hebben gevaren bereikten w(j de „Emma Hendrika", een tachtigtons zandschuitje. dat de NAM voor haar werk heeft gechar terd. Naast een mast en een stevige laadboom stak een driepotig stalen monster boven het dek uit: de to ren, waarop het gravi-metrische toestel wordt geplaatst. Na heftig gemanoeuvreer met ha ken. blokken en touwen lagen wij eindelijk langszy en klommen over, bij deze gymnastische oefening ang stig gade geslagen door moeder Lassooy en haar dochtertje Annle. Maar ook deze hindernis hamen w(1 letterlijk koel-bloedig. want hoewel het meerwater niet koud meer is rilden en niesden we toch. want schoenen en broekspijpen waren nog niet droog. Toen begon de demonstratie: schipper Lassooy en de NAM-tech- nici hesen het spinachtig stalen ge val uit het ruim en zwaaiden het buiten boord. De poten van de toren bleken hol, want vla een soort brandslang en wat buizen pompte men er water doorheen, dat in sier lijke straaltjes onderuit spoot. „Die kleilagen kunnen soms flink taal zijn. die waterstraaltjes maken ze week. zodat de poten van de toren er gemakkelijk doorheen zakken. Die poten moeten drie meter in de grond", verklaarde de heer Kloek. Het monster zakte, bibberend even en daalde toen zo ver. dat maar twee van zijn acht meters lengte boven het water uitstak. De gravi meter er op, NAM-man Prins even eens en de onderzoekingen begon nen. Tollend rond bakens en vlagge tjes zijn we daarna Eemdijkwaarts getuft. De zon heeft niet geschenen, we hebben geen petroleum geroken of gezien, zelfs geen boortoren, want de meting was eigenlijk maar een soort generale repetitie-zonder- voorstelling. Gewone Man van de K.R.O. :egt er 't zijne van DE artisten, die een viJf-en-dertig jaar geleden in café „El Dorado", in de Italiaanse stad Florence optraden, hadden een erg ondankbaar publiek. Het waren steeds dezelfde luidruchtige bezoekers, die daar avond aan avond zaten te kaarten. Wat er op het kleine toneel gebeurde, interesseerde bijna niemand. Tot. op zekere avond een jonge Hollan der het podium betrad. De entree, die deze jongeman maakte, vonden de Florenttjncn wel zo kostelijk, dat ze hun kaarten op tafel smeten om de handen vrij te hebben voor een hartstochtelijk applaus. De jongen, die de ovatie met een wrang lachje in ontvangst nam, was de negentien jarige Wam Heskes, zich later noemend Koos Koen, in ons land ook be kend als de „Gewone Man" van de K.R.O., alias, de oom van „Vollenéef". Wam Heskes begon als tekenaar Als de Gewone Man „het zijne" moet zeggen over dat voorval in Florence, stopt hij eerst een gram of vijf verse tabak in zijn enorme pijp. En zoals hij daar gemoede lijk achterover leunend in zijn tuinstoel, nóg nagenietend van de grap, zit te schuddebuiken van het lachen, is hij precies de gewone man, die we ons van de radio hadden voorgesteld. Een ogenblik verwachten we, dat hij zijn verhaal zal beginnen met: „Ja, kijk-es Folieneef, 'k-seg nét nog tcge Merle. Maar zijn stem „in natura" klinkt heel anders dan door de microfoon. Een half uur geleden is Wam Heskes uit de huid van de Gewone Man gekro pen, zoals hij er vóór elke uitzen ding ook in kruipt. Want de Gewo- Net toen het doek op ging stootte ik op de bovenste tree zó verschrikkelijk mijn hoofd tegen een uitstekende balk, dat ik een ogenblik mijn omgeving hele maal vergat. Ik uitte een af schuwelijke kreet en uit de grond van mijn hart riep ik nog heel hard een lelijk Hollands woord, dat zelfs de netste jongeman bij een plotselinge pijn wel eens gebruikt. De gokkers in het café braken de boel af. Ze vonden het prachtig. Zó'n komiek hadden ze nog nooit gezien. Voortaan stootte ik natuur lijk steeds mijn hoofd als ik op De „Gewone Man" als gewone man. met zijn echtgenote, de pianiste mevrouw HeskesMossel, die van haar voornaam geen Meriemaar ne Man bestèèt voor Wam Heskes. Hij verdraait er maar niet even zijn stem voor, hij brengt de Ge wone Man compleet, met hart en ziel en met huid en haar. Elke keer ondergaat hij er een gedaantever wisseling voor. Maar luisteren we nu een ogenblik naar de gewone Wam Heskes, terwijl hij in zijn eigen tuin, bij een kopje thee met een koekje, zit te vertellen van de jaren die achter hem liggen. A LS beginnend tekenaar trok 1 ik in 1912 op goed geluk en met heel weinig geld naar Italië om o.a. het werk van de meesters der renaissance te bestuderen. De eerste weken verdiende ik de kost met koffers sjouwen. Maar toen ik merkte, dat de meeste koffers me te zwaar waren, wisselde ik het kruiersberoep voor dat van straat muzikant. Op regenachtige dagen, als ik met mijn viooltje niet buiten kon werken, stond ik model in een vreselijk vies atelier van een oude kunstschilder. Dat baantje in café „El Dorado" betekende een hele vooruitgang voor me. Ik zou daar liedjes zingen in het Frans, Duits, Engels, Nederlands enItaliaans, tegen het vorstelijke honorarium van vijf Lire, een rijksdaalder per dag, plus het gebruikelijke rant soen macaroni en wijn. Maar daar voor moest ik dan na sluitingstijd helpen borden wassen. Op de avond van mijn optreden was ik erg nerveus. Zouden die kaarters me van de planken fluiten? Dat moest er nog bij komen! In mijn overmoed stormde ik met twee tre den tegelijk het trapje op naar het podium. Ik wilde 'n joyeuse entrée maken. Avonturierster in grote stijl mierite- Bas,ens vertelde verhalen ze in Laure een slachtof fer van Himmler, en stel den haar in vrijheid. Ze aandoenlijke over haar hel dendaden tijdens de be zetting en was haar man ook niet door de boze Duitsers doodgeschoten? C> OEKDELEN zouden kunnen worden ge vuld met de romantische de aan, men kende haar hij toch naar een interne- avonturen, die menigeen te Longschamps en in de ringskamp in gedurende de oorlogs- en voornaamste nachtgele- overgebracht, maar toen bezettingsjaren meemaak- genheden. Ze had steeds de Duitsers kwamen toon- te de werkelijkheid is meer geld voor haar luxe- de Kleinknecht zijn ware nu eenmaal bijna steeds bestaantje nodig en toen gezicht: in de uniform fantastischer dan de stout- er eindelijk een man in van een Duits officier ste fantasie. Onder die haar gezichtskring ver- trok h\j naar Bordeaux, Amerikanen en Engel romans zouden de avon- scheen, die over onuitput- waar hij leider van de scn haastten zich om het turen van een Franse telijke sommen bleek te Kommandantur werd. En charmante vrouwtje zo vrouw, die voor kort is beschikken, had ze er nu maakte hij er ook Ooed mogelijk schadeloos gearresteerd en die zich niets tegen zijn vrouw te geen geheim meer van stellenze - kreeg tue- footde met de veelzeggen- worden. dat Görino en Himmler de naamAnika. van Verkocht aan mooi heer- zijn vrienden waren. In Montparnasse" stellig geen schap. Parijs teruggekeerd sticht- slecht figuur maken. Maar zonder dat ze het te hij met Laure's hulp Zij was maar een een- zelf wist, had ze zich een „Salon" en daar liet voudig Frans meisje, Lau- hiermee verkocht aan een Anika zien wat zij als kwam. Dan was het succes verze kerd". Veelzijdig kunstenaar WAM HESKES heeft het des tijds in Italië twee jaar uit gehouden. Hij leerde er, zich door vele moeilijkheden heen slaan en ontwikkelde in niet geringe mate zijn talent als tekenaar. Na t>zijn terugkeer in ons land werd hij il lustrator aan het Algemeen Han delsblad, de Haagsche Post en ver scheidene andere dag-, week- en radio-bladen. Heeft U niet meer malen de kostelijke voorplaat van het weekblad „De Lach" bekeken? Links onderaan staat do naam van dc tekenaar: Wam Heskes. Nu geneert hij er zich 'n' beetje voor! Wel maakte hij in de oorlogs jaren hij was met zijn vrouw lange tijd ondergedoken nog zestig levensgrote portretten om in zijn onderhoud te voorzien, maar eigenlijk was Heskes al lang geen tekenaar meer, althans niet van beroep. Wam Heskes werd voordrachtskunstenaar. In 1928 debuteerde hij bij de radio nis „Koos Koen". En daarmee was meteen dc luis terwedstrijd In Nederland geïntro duceerd. Heskes had een aantal mensen-typen gecreëerd, die hij allen zelf uitbeeldde. De luiste raars konden raden, in welke volg orde hij ze voor de microfoon bracht Onder de naam Koos Koen schreef hij ook luisterspelen en transformatieschetsen (sommige voor twaalf personen), die hij ge heel alleen opvoerde. Driehonderd maal dc „Gewone Man" Na de oorlog, die de familie uit de villa „De blauwe vogel" te La ren verdreef, werd Wam Heskes acteur in de luisterspelen van de Nederlandse Radio Unie en kreeg hij de rol van „Gewone Man'" in de zo populair geworden uitzen dingen van de K.R.O. Tweehon derd maal werd de tekst hiervoor geschreven door mr. Jan Derks die, toen h(j hoofdredacteur van het dagblad „De Tijd" werd, zijn taak over droeg aan Toon Rammelt, hoofd van de afdeling Hoorspelen van de K.R.O. Reactic's op de uitzendingen, die commentaar bevatten op alle mo gelijke binnen- en buitenlandse ge beurtenissen? Er kamen heel veel brieven bin nen. En af en toe heeft de Gewone Man ook wel het gevoel, dat hi) iets bereikt met zijn openharti ge critiek. Zo bijvoorbeeld met de hofmeester van dc Marine, die, toen hij na negen jaar voor goed I uit de tropen terug keerde, maan denlang van het kastje naar de muur werd gestuurd, vóór hij in het vaderland weer aan de slag kon gaan. Nadat de Gewone Man dit ge val „gespoten" had, belde de zelfde avond het Ministerie van Sociale Zaken op om naar het adres van de marine-man te in formeren. Deze ontving kort daarna bezoek van de Kamerheer van een der leden van het Ko ninklijk Huis cn heel spoedig waren de moeilijkheden ook voor enkele van zijn collega's uit de weg geruimd! Of Wam Heskes niet eens terug verlangt naar zijn oude liefde, het tekenen en of hij nu wel voor goed zijn hart verpand heeft aan de radio? „Je slaat de spijker op z'n kop Volleneef. Mijn ideaal is nog altijd een marionettentheater. Ik ont werp de poppen, maak de décors, schrijf de teksten cn bespeel de microfoon. Maarwanneer? Voorlopig laat ik de Radio nog niet los. Eind Juni breng ik voor de 300ste maal „De gewone man zegt er 't zijne van!" Stamershoef, een kamp tussen Maarn en Doorn wacht op vacantiegangers ierom een elegante wo ning te harer beschikking en ze mocht im- en ex portzaken gaan doen. Anika was niet alleen ro mantisch, ze kende óók de J M V W.. - U'tf re Dissard, ze groeide in man, die een vriend van spionne waard was: met vaarde van het geld en escheiden omstandighe den op, maar ze had een hang naar het avontuur lijke, die zich al jong openbaarde. De dansloka- len van Montparnasse kenden haar, kort vóór de oorlog, als Anika Moor want ze liet het voorko men of ze een dochter was van zekere lord Moor, die overigens slechts ze had zakentalent: in de vier jaar die volgden, stichtte ze niet minder dan vier grote firma's, waarmee ze een vermo gen verdiende. Maar alle kruiken gaan te water tot ze breken en in het voorjaar van d i t jaar werd ontdekt, dat de Göring en een vertrouwde Kleinknechts medeweten van Himmler bleek te had zij tal van verhoudin- zijnWalter Kleinknecht. gen met mannen, die zij een dier vele louche figu- hun geheimen moest onl- ■n, die om de machtheb- futselen; ze kweet zich zo bers van het Derde Rijk o oor treffelijk van h< :r heendraaiden en daarbij taak, dat zij in 1944 zelfs geen slecht garen spon. naar Berlijn mocht voor In 1938 had hij zich als een persoonlijk onder fabrikant in Parijs geves- houd met Hitier en tigd; hij had bankzaken Himmler! Maar de gunst mooie Anika van Mont- in Amsterdam, maar in der grote heren edelger- parnasse geen onschuldig haar verbeelding bestond, feite* bezorgde hij vooral manen was zeer wissel- oorlogsslachtoffer, maar Anika was mooi en ze de affaires van de Duitse vallig; kort na Laure's te- een rasechte helpster van had vele vrienden, die spionnagedienst. Toen de rugkeer uit Berlijn werd Himmler was geweest, haar naar goed-Franse oorlog uitbrak bleef Kleinknecht door de Duit- die tal van mensen had trant verwenden met Kleinknecht in Parijsh{) sers zelf opgepakt en zon- verraden. Thans zit ze in fraaie geschenken, zoals deed of hij een Duitse der vorm van proces de gevangenis te Fresncs villa's aan de Rivièra en vluchteling wa3, door het doodgeschoten en Laure en aangenomen mag wel in Biarritz, en een elegant nazi-régime vervolgd en werd in een gevangenis worden, dat het proces pied-a-terre in de Licht- zo speelde hij het zelfs opgeborgen. Toen de be- nog heel wat verrassin- stad zelf. Anika gaf in ze- klaar om niet te worden vrijders in Augustus '44 gen aan het licht zal kere kringen toon en mo- geïnterneerd. Later werd in Parijs kwamen zagen brengen. Vijf maanden geleden, In Jonunrl. reden enkele half-vcrnlelde spoorwagons op een forse, lange auto van het emplacement In Maarn naar „Stamers hoef'. een prachtig gelegen bostcrreln bij Doorn. Nu. nog geen half jaar later, blijken dc oude karkassen omgetoverd tot gerieflijke vacantiehuisjes, die prac- tlsch zijn ingericht en met recht tezamen het „spoorwegdorp" Stamershoef vor men. Maar wie zal beseffen wat een enorme berg werk moest worden verzet vóór het zover was? Waarschijnlijk alleen dc eigenaars, de heren Kvcleln, eens kruidenier in Driebergen, cn Lake- man Want zij losten de problemen op, die zich.opwierpen: elementaire vraag stukken als licht en water Palen rezen uit de grond, draad werd gespannen en stopcontacten aangelegd om het hele kamp van elcctrlschc kracht te voor zien En met succes, want ln elke wagon, die verdeeld is in kleine, gezellige kamertjes, kunnen do gasten strhken, koken, een radio inschakelen en lezen b(J electrisch licht. Ook de watervoorziening bleek een vraagstuk, dat hoofdbrekens kostte. Aan elke wagon werd aan de buitenkant een reservoir bevestigd, dat eens in de tv/cc dagen wordt volgepompt met water voor dc va6te wastafels en de toiletten. Half verscholen achter bosjes en strui ken wachten de „huisjes" nu op de vacantiegangers. De cers'.en zijn al ge arriveerd; volgende week zullen anderen hun verblijf betrekken. Midden ln het kamp staat de woning van de heer Evelein. die 2jjn domein ten dele heeft bestemd als eetzaal. De kosten behoeven geen ernstige bezwaren mee te brengen; één dag buiten-leven voor de som van zes gulden. "BAKKERTJE Vacantie-gangers voelen zich goed thuis in het spoorwegdorp „Sta mershoef"; deze twee gasten spelen een partij schaak voor hun spoor- huts Bevin. Bidault, 'Spaak 20 Juli naar Den Haag Consultatieve Raad bijeen Bevin, Bidault, Spaak, Van Boet- zelaer en Bech, de vijf ministers van buitenlandse zaken van de lan den van het Vijfmogendhedenpact m West-Europa, zullen 19 en 20 Juli in Den Haag bijeenkomen. Deze bijeenkomst is een der gere gelde conferenties van de vijf mi nisters van buitenlandse zaken (de consultatieve raad). Men neemt aan, dat de militaire overeenkom sten tussen de vijf verdragpariners een der hoofdpunten van bespre king zullen vormen. JAPI WORDT HERVAT IN OCTOBER Gezien het prachtige resultaat dat de JAPI (Jeugdactie Papienn- zameling) heeft gehad, zal zij op 1 October a s., als de schOien weer zijn begonnen, worden hervat, deelt het ministerie van O. K. en W. mee.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1948 | | pagina 5