IFrugmenten uit het lleuen oön iPirinses JW/m/m 7 ,Er is een Prinsesje geboren" Zaterdag 28 Augustus 1948 DE ronde bank onder de schaduwrijke kastanjeboom voor het koninklijk paleis in Den Haag is in de laatste April dagen van het jaar 1909 niet dikwijls onbezet. Een veel soortig. telkens wisselend pu bliek bespreekt breedvoerig de op handen zijnde gebeurtenis in het vorstelijk gezin. Elk ogen blik kan een Koningskind ge boren worden. Men volgt aan dachtig de geringste beweging in het palcis; vooral 's avonds wemelt het in de buurt van be langstellenden. Voorbarige ge ruchten kunnen niet uitblijven. Zo komt het. dat Groningen er het eerste bij is met de Oranje- feestviering. Woensdag. 28 April, bulletineert het Nieuwsblad van het Noorden 's avonds om half negen, dat er een prinses is geboren Onmiddellijk stro men de straten vol oranje-getooide mensen; vlaggen worden uitgestoken, schitterende illuminaties flitsen aan. Het stoere, stijve Groningen zet de bloemetjes buiten. Totde Provin ciale Groninger Courant de vreugde torpedeert met een tegenbericht. Vlaggen worden ingehaald, lichten gaan weer uit en de Groningers ke ren huiswaarts. Alleen de studenten laten zich hun pret niet bederven. Pas Vrijdag, 30 April, in de vroege ochtend, wordt het vorstenkind ge boren. Prins Hendrik zelf verbreidt de blijde mare. Hij stormt de trappen van het paleis af en roept met tranen m de ogen door de oude gangen: „Een prinses, een prinses!Maar in eens wordt de prins weer Koninklij ke Hoogheid. Rechtop in de houding neemt hij de felicitaties in ontvangst van Hare Majesteits adjudanten. Dan donderen vijftig saluutschoten over Den Haag. Zij verkondigen de geboorte van Prinses Juliana! Moeder en kind welvarend De Koningin-Moeder helpt de ver pleegster bij het aankleden van de baby. die zes en een half pond weegt. De gelukkige moeder. Koningin Wil helmina, heeft het nieuws met een glimlach vernomen. Zij is rustig gaan slapen. De geneesheren, professor Kouwer en dr. Roessingh zijn tevre- gchad. Gij hebt er prijs op ge steld, u te onderwerpen aan een drietal opzettelijke onder vragingen. Met blijdschap en voldoening zij hier verklaard, dat de uitslag dier tentamens waarlijk niet ecrshalvein de dagbladen als geslaagd is ver meld. Zij hadden alle aan spraak op 't pracdicaat „voor treffelijk". Prinses Juliana als driejarig meisje tijdens een kinderfeest in de Koe kamp te 's-Gravenhage den. Zij laten een speciaal bulletin uitgeven: Hare Majesteit de Koningin, die hedenmorgen om 6.50 uur van een dochter beviel, is naar omstandig heden zeer goed. Ook de pasgebo ren Prinses is welvarend. Het felicitatieregister op het paleis wordt druk getekend en op het Noordeinde is de belangstelling over weldigend. Om het ruiterstandbeeld voor het palcis hangt een enorme bloemenkrans. In de gemeenteraden door het gehele land en in de Twee de Kamer wordt de geboorte van de prinses plechtig herdacht. De Neder landse bevolking zet een feestviering m. die enig is in de geschiedenis. Dus toch zal het geslacht der Oranjes blijven voortleven. Dr. Abraham Kuyper vertolkt in de Tweede Ka mer de gevoelens van het volk: 't Blijft Oranje „Reeds van de dag van het hu welijk van Koningin Wilhelmina giste men onder ons volk met vu rig verlangen naar de ure, waarop het „Kind van het Vaderland" stond geboren te worden. Wel was er even een vleug van hope ge weest. Maar wreed als het over ons land gehengd scheen, tastte juist in die dagen een giftige krankheid het leven onzer dierbare Koningin aan. Er zijn toen uren geweest, dat elk ogenblik het schriktelegram van 't Loo geducht werd. Toen volgden zes lange sombere jaren. Reeds begonnen we ons, te gen wil en dank, in de pijnlijke ge dachte te voegen, dat on ze Konin gin onze laatste glorie zou zijn. De erfopvolging dreigde als een ernstig vraagstuk. Maar opeens ivas het of Neder land weer opleefde. Een belang- Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina, prinses van Oranje n Nassau, hertogin van Mecklen- burg werd genoemd naar haar '<f beide grootmoeders, Je Ko- ningin-Moeder en de groother- togin van Mecklenburg en naar haar Moeder. Met de naam.. Louise werd de nagedachtenis geëerd van Louise de Coligny, *e e tgenote van Willem van Oranje. De naam Juliana ont- ving zij ter nagedachtenis aan de moeder der stamvaders van de beide takken van het Huis 'I van Oranje Nassau, gravin Ju- r •a liana van Na~c"\u geboren gra- vin van Stolberg. De jonge prinses Juliana met een viervoetige speelgenoot. stelling, als nooit in enig land bij zulk een gebeurtenis gekend is. waakte op. Het gebed was nu niet meer om afwending van het bang ste, maar of onze God voleinden mocht wat Zijn Hand begon. Komt, zij 't spade, eens de dag van rouw, dat de scepter zal moeten overgaan, dan is uoor ons toch, zo niet de ze kerheid, dan toch het blijde voor uitzicht gegund, dat het een telg, met het Oranjebloed in de aderen, zal zijn, die de scepter over ons Vaderland overneemt. En daarvoor danken we onze God". Er is een prinses geboren. Neder land zingt. Nederland danst en juicht. De dag waarop orinscs Julia ia het levenslicht ziel worden in Den Haag nog l.en jongens en acht meis;es ge boren. Eén meisje krijgt precies de zelfde voornamen als de prinses. Jn Oudqnbosch en Katwijk aan Zee wor den op de zelfde dag twee me;rjes geboren. De beide moeders waren precies op de zelfde dag geboren als Koningin Wilhelmina. Zonneschijntje |~*)E eerste belangrijke gebeurtenis in het leven van de kleine Ju liana is haar doop. op 5 Juni 1909 in de Willemskerk in Den Haag, op de zelfde plaats waar de doop aan haar Koninklijke moeder werd bediend. Duizenden en nog eens duizenden staan in dichte rijen langs de route, die de Koninklijke familie met het prinsesje in de gouden koets volgt. Als de Koningin, teruggekeerd in het paleis, met het prinsesje op de armen oor één der vensters verschijnt, ver breekt het samengestroomde publick de afzettingen en vlak onder het raam zingen en jubelen de mensen van vreugde. Rustig slapende ligt het prinsesje in de armen van haar moe der. Prins Hendrik staat er glimla- cnend naast. Het prinsesje is een baby als alle babies. Ze lacht en ze huilt, loopt, staat en praat eer men het weet. Ze wordt een verstandig klein ding, dat dol is op poppen, dieren en.... ver haaltjes. Ze gaat vaak uit logeren op het paleis Soestdijk, bij haar groot moeder, van wie ze zielsveel houdt. De prinses is eigenlijk, wat moe ders noemen, een erg gemakkelijk kindje, dat nooit zeurt, maar altijd een vrolijk snuitje trekt. Ze krijgt ook gauw een bijnaam, ons prinsesje ..Neerlands Zonneschijntje" noemen de mensen haar. Officiële plichten roepen ook deze prinses. Steeds meer treedt zij op in hel openbare leven. Zij wordt prcsi- aentc van het Nederlandse Rode Kruis en in het eerste crisisjaar 1931 zo het die het initiatief neemt om ecu Nationaal Steuncomité in het le ven te roepen Er volgen droeve da gen. Binnen enkele maanden sterven haar groo moeder Emma en haar va der. prins Hendrik. Moeder en doch- t*r 'olijven eenzaam achter. Jaren gaan voorbij. Een kille, droeve tijd voor de kroonprinses en voor het volk. dal onder crisis en werkloos heid gebukt gaat. De prins komt piotreling verschijnt een prins, A ren zonnige, sportieve en la chende prins. Een moderne sprook- jespiins. En de Oranje-zon strahlt weer. Dinsdag, 3 September 1936; „De particuliere secretaris van Hare Majesteit de Koningin heeft, in opdracht van Hare Majesteit, aan de Regeringspersdienst mede deling gedaan van de verloving van Hare Koninklijke hoogheid Prinses Juliana met Prins Bcrnhard von Lippe-Biesterfeld'. Geheel onvoorbereid viert Neder land feert. De dag na de verloving spieken de Koningin, de prinses en de prins voor de radio. De prinses vertelt, hoe zij d-5 piins leerde ken nen Zij ontmoette hem voor het eerst in de wintersport, daarna ver scheidene malen in Nederland. ..Ge leidelijk aan zijn wij het samen ..eens" geworden", vertelt zij. „En wel zéér eens". De dagen en maanden, die volgen, zullen nog lang voortleven in de her innering van alle Nederlanders, die deze tijd meemaakten. Het zijn vreug devolle dagen, waarin prinses en prins spontaan en overweldigend ge huldigd worden, o.a. in Amsterdam. Den Haag, Rotterdam en Eindhoven. „Heden, de negentiende Decem ber, negentienhonderd zes en der tig. verschenen voor mij, ambte naar van de burgerlijke stand der gemeente 's-Gravcnhage. Zijne Doorluchtige Hoogheid Bcrnhard Leopold Friedrich Eberhard Julius Kurt Karl Gottfried Peter, Prins von Lippe Biesterfeld, oud vijf en twintig jaren en Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina der Ne derlanden, Prinses van Oranje Nassau, Hertogin van Mecklenburg, enzovoorts, enzovoorts, oud zeven en twintig jaren, beiden wonende alhier, hun voornemen te kennen gevend om met elkander een hu welijk aan te gaan. Hiervan is deze acte opgemaakt welke overeenkomstig de wet is voorgelezen". Sprookjesbruiloft Zeven Januari negentienhonderd ze ven en dertig: Een bruiloftsstoet ver trekt van het palcis Noordeinde, de bruiloftsstoet van prinses Juliana en prins Bcrnhard Het ligt ons allen nog vers in het geheugen. De Koninklijke familie. Den Haag. neen heel Nederland, het gehele rijk ook overzee, viert het bruiloftsfeest op deze gedenkwaardige zevende Januari. Het is een feest van Oranje. Blijde boodschap DINSDAG, 15 Juni 1937. De prinses spreekt voor de microfoon: „Wij beleefden zojuist in de hoofd stad onvergetelijke dagen. Nooit had iets mij kunnen weerhouden, nllc delen van het programma mee te maken, waren het niet op zich zelf verheugende gezondheids redenen geweest, die u zeker wilt verstaan en billijken." Binnen afzienbare tijd hoopt de prinses moeder te worden. Acht en twintig Augustus 1937: Het prinselijk paar rijdt naar Mui den. aanbieding van het jacht ..Piet Hein", huwelijksgeschenk van de gehele Nederlandse bevolking: schit terende vlootrevue op Binnen- en Buiten IJ. Negen en twintig November 1937: Onder de rook van Amsterdam heeft prins Bcrnhard een auto-ongeluk op de Muiderstraatweg. Hij komt in de vroege morgen in botsing met een zandauto. De auto is grotendeels ver meld. maar de inzittenden leven. Een van de hofjagers heeft een knieschijf gebroken. Prins Bcrnhard heeft een hersenschudding cn snijwonden aan het voorhoofd. Zes weken verblijft de prins in het Burgerziekenhuis te Amsterdam. Dan keert hij geheel hersteld naar Soestdijk terug. Moeder Juliana Op 31 Januari 1938 wordt prinses Juliana moeder. Dr. J. de Groot cn dr. C. L. de Jongh geven een soort gelijk communique uit als hun colle ga's Kouwer cn Roessingh deden bij de geboorte van prinses Juliana zelf: „H.K.H. Prinses Juliana heeft heden, de 31ste Januari 1938, des voormiddags te 9.47 uur het leven geschonken aan een flinke dochter. De toestand van moeder en kind is op het ogenblik zeer bevredigend." „Beatrix Wilhelmina Armgard zijn de namen van onze dochter heeft prins Bernhard medegedeeld". Het wordt een nationale feestdag in de ware betekenis van het woord. Naar school De opvoeding van net prinsesje leidt de Koningin persoonlijk. Zij kiest zelf de onderwijsmethodes en de leerkrachten. Als ze zes jaar is, gaat de kleine Juliana naar school, d w.z. ze krijgt les in een vertrek van het paleis, dat volkomen volgens de regelen van de wet als schooltje is ingericht. Met veertien andere kinde ren zit ze van 9 tot 12 en van 2 tot 4 uur in gewone schoolbanken. Ze krijgt cijfers cn rapporten als alle andere kinderen en ook straf als ze eens ondeugend is. Ze leert vlot, in ieder geval even vlot als een van de andere leerlingen. Het prinsesje is heel romantisch aangelegd. Van ge schiedenis en verhalen houdt ze het meest, maar ook het leven van die ren. planten cn bloemen heeft haar belangstelling. Ze is verzot op toneel spelen. Als de prinses achttien jaar is cn haar gymnasiale studies achter de rug heeft, doet zij op eigen verlan gen haar intrede in het Studenten leven. Als studente aan de Leidse universiteit heeft ze een heerlijke tijd. Ze is studente als alle andere meisjes-studenten, maakt pret. maar studeert ook vol plichtsbesef. Op een dag ziet zij voor het eerst van haar leven kans. in een gewone tram te zitten. Als de tram stopt, springt ze er in en gaat zitten. Niemand heeft haar gezien. De chauffeur met de hofauto laat ze stilletjes wachten. „Dame?", vraagt de conducteur. Ze grijpt in haar tasje. „O ja, dat is waar ook". Dan herkent de conducteur haar. Hij gaat stram in de houding staan in de schommelende tram. „Ssst! Stil", waarschuwt de prin ses verschrikt. „Naar Katwijk. Enne... Hier is een dubbeltje, maar mondje dicht hoor!" En in haar eentje genietend kijkt ze te vreden naar buiten. Erc-doctoraat- Het huwelijk ingezegend. Dominee Welter, de bejaarde oud- hofprediker, bedient op 12 Mei de Heilige Doop. Tegenover hem staat prinses Juliana. In haar armen houdt zij de kleine Beatrix. Het prinsesje beweegt de poezele armpjes op en neer en huilt, zoals iedere gezonde Hollandse baby huilen kan. Radio luisteraars over de hele wereld kun nen het horen. Prinses Juliana pro beert alles om haar kind te kalmeren en te sussen. Maar niets helpt. Bewogen van aandoening klinkt de stem van de eerbiedwaardige predi kant, die het water op het kleine voorhoofdje sprenkelt: „Beatrix Wilhelmina Armgard, ik doop U in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Gees- tes. De Here zegene U en behoede U". Veertig jaren In de zomer van het jaar 1938 her denkt het Nederlandse volk met dankbaarheid het feit, dat zijn gelief de koningin Wilhelmina veertig jaar geleden de teugels van het bewind overnam van Koningin Emma. Het is een uitbundige feestviering in een benarde tijd. In angstige spanning ziet Europa de zwaxte oorlogswol ken voorbij drijven. Op de zesde September, de officiële gedenkdag van het regeringsjubi leum. spreekt Hare Majesteit in de Nieuwe Kerk te Amsterdam, nadat dr. H. Colijn zijn gedachtenisrede Twee en een half jaar duurt de universitaire opleiding van prinses Juliana. Op 31 Januari 1930 verleent de Leidse Hogeschool haar het ere doctoraat in de letteren cn wijsbe geerte. De promotor, prof. dr. N. van Wijk zegt bij die gelegenheid: „Het is waarlijk geen ijdele vorm of fraai vermaak ge weest, deze vorstelijke studie, al heeft daarin, naar wij wel weten, de vrolijkheid geenszin ontbroken. Trouwer en aan dachtiger hoordcres hebben de hoogleraren, naar wier vakken uw belangstelling uitging, niet VRIJDAG, 30 April 1909 De jeugd zingt het uit: Al is 't prinsesje nog zo klein, Hoezee! Steeds zal ze ons schoonste kleinood zijn, Hoezee! Het vrije volk van Nederland, Blijft haar in nood en dood verpand, Hoezee! Hoezee! Hoezee! Al is 't prinsesje nog zo stout, Hoezee! Op haar staat onze hoop gebouwd, Hoezee! De wijsheid, schoonste vorstenkroon, Zij 't sieraad eens van haren troon, Hoezee! Hoezee! Hoezeel Al is 't prinsesje nog zo zoet, Hoezee! Daar stroomt roemrijk heldenbloed, Hoezee! Bewaken zal zij dag cn nacht, Oud-Hollands dier'bre driekleurcnvlag, Hoezee! Hoezee! Hoezee! Al is prinsesje nog zo klein, Hoezee! Steeds zal ze ons liefste kleinood zijn, Hoezee! Snoer vast de band, O vorst'lijk kind, Die Neerland aan Oranje bindt, Hoezee! Hoezee! Hoezee! heeft beëindigd, profetische woorden: „De zon schijnt niet zonder scha duw te werpen, die ook over ons kan gaan. Als wij Arbeiden is hef onze plicht, de werkelijkheid niet te verbloemen, maar haar te zien zoals zij is". Canada Twee jaar later speelt in de tuin. -1- die bij 'n eenvoudig grijs huis in het Canadese stadje Ottawa behoort, een klein meisje in de zandbak. Zij heeft al haar aandacht bij het bouw werk, dat ze met haar handjes en een kleine schep bezig is te voltooien. Het is een secuur werkje, want de tunnel die ze maakt mag niet instor ten. En de glooiingen, waarover de speelgoedauto straks er in cn er weer uit zal rijden, moeten keurig glad ge streken worden, zo glad wel als een Edammer kaasje. De kroon op het werk is een papieren vlaggetje in rood, wit en blauw, dat ze voorzichtig in het zand steekt. Pas dan staat zé op cn kijkt met de handen op de rug triomfantelijk om naar het zusje, dat enkele meiers verderop in een box ligt te kraaien. Tunnelbouw en rood-wit-blauw. Kan het Holland ser? Het spelende meisje heet Bea trix, prinses der Nederlanden; in de box ligt de kleine Irene, die evenals Beatrix nog in het vaderland is gebo ren. Al vóór 1940 is beslist, dat de troonopvolgster, prinses Juliana en haar kinderen zonodig zullen uitwij ken. als Nederland in de oorlog zal worden betrokken. Op de derde oor logsdag. Zondag 12 Mei 1940. in een geblindeerde auto van de Nederland se Bank. vertrekt prinses Juliana met haar beide dochtertjes van het Huis ten Bosch naar IJmuiden. Op 13 Mei komt zij per torpedojager in Lenden aan. waar een dag later ook de Ko ningin arriveert. Behalve van haar kinderen is de prfnses vergezeld van de schout-bij-nacht Baron de Vos van Stecnwijk en diens echtgenote, me vrouw Rocll met haar dochtertje Rc- nce en freule Feith, die de kinderen zal verzorgen. „Geef ons Uw liefde" Enkele weken later geeft de prin ses gehoor aan de uitnodiging van de gouverneur-generaal van Canada om met haar kinderen naar het Britse dominion te komen. En het is half Juni. als prinses Juliana zich en haar gezin voorstelt aan de Canadese be volking. Typerend voor haar karak ter cn haar houding gedurende alle vijf jaren van haar ballingschap zijn de woorden, die zij m haar radio rede spreekt: „Ik kom tot u cn vraag uw Gast vrijheid, zodat mijn twee kleine kinderen veilig zijn en vrij van ge vaar voor achtervolging van de vij and. Ik ben hun moeder en vind hun vanzelfsprekend allerliefst Maar cr is één ding, dat ik u zou willen vragen, volk van Canada en van de Verenigde Staten: Geef ons uw sterkende liefde!" plichten als moeder tijd te vinden cn energie op te brengen om zeer be langrijk werk op ander terrcirt te verrichten, het terrein van de geal lieerde zaak. de Nederlandse zaak vooiul. Een zaak. die zij altijd on- op* ailcnd cn met de bescheidenheid, die haar kenmerkt, dient. Daar zijn de „breiplichteTi" (menig Iljllands militair draagt ongeweten sokken of een trui. door haar handen gemaakt); daar is haar werk in het belang van de Nederlandse zeelieden cn de Amerikaanse fondsen voor Nederland En er is ook de veelom vattende arbeid ten behoeve van het Internationale Rode Kruis. Ambassadrice Prinses Juliana verloofd, omstuwd door duizenden hartelijk juichende Nederlanders Het Canadese volk neemt het klei ne gezin, waarin de vader ontbreekt, met grote genegenheid in zijn ge meenschap op cn schenkt het de zelfde vrijheid, die ieder burger in dit land geniet. Zo komt het prinselijk gezin, nadat het enige tijd bij de gouverneur-ge neraal, de Earl of Athlone en zijn vrouw, prinses Alice, een tante van prinses Juliana gelogeerd heeft, in 't grijze huis in het stadje Ottawa, dat naar Canadese afstandsbegrippen on der de rook van Montreal (drie uur per trein) en niet ver van Toronto (zeven uur sporen) ligt Dapper gezinshoofd Het grijze huis in Ottawa is gedu rende enkele jaren de woning van het prinselijk gezelschap, dat inclu sief de twee dienstboden en drie re chercheurs \an de Nederlandse rijks politie, uit veertien personen bestaat. De prinses vraagt voor haar cn de kinderen geen uitzonderlijke plaats in de nieuwe gemeenschap. Zelf doet zij met mevrouw Roéll cn freule Feith de inkopen op de markt van Ottawa. Prinses Beatrix cn later ook Irene gaan er naar een openbare school, waar zij de Engelse taal even gemakkelijk leren gebruiken als de Nederlandse. De Koningin en de prins zijn in Londen, ver weg van Ottawa. (Zij bezoeken de prinses slechts enkele malen). Doch het dappere „gezins hoofd" in het grijze huis weet be halve voor het vervullen van haar Prinses Juliana met haar drie kinderen in Canada HAAR belangrijkste verdienste voor ons land gedurende de oorlog is de grote mate van „goodwill", die zij kweekt, overal waar zjj in Amerika verschijnt, zowel in Canada, in West-Indië, als in Zuid- Amerlka. Maar bovenal in de Vere nigde Staten. Zij Is een ambassadrice voor het vaderland in dc beste bete kenis van het woord. In 1942 bezoekt dc prinses Chicago, de stad, die Amerika bulten de oor log had willen houden. Men Is cr niet erg gesteld op dc visite, die deze ver tegenwoordigster uit dat onbeteke nende landje komt brengen. Op een persconferentie houdt mr. Van Tets eerst een lezing over Nederland en daarna wordt de prinses binnenge leid. Ogenblikkelijk vuurt een der journalisten een vraag op haar af: ..Well princess, denkt U ooit nog eens in Uw land terug te komen?" Een korte stille. Dan klinkt dc zachte stem van Hare Koninklijke Hoog heid: „Twijfelt U cr aan of w(| do oorlog winnen?" Met een slag is de stemming vóór dc prinses cn met haar vóór Neder land. Het bezoek aan Chicago wordt een groot succes. Behoeft het ver wondering te wekken, dat zij zich de persoonlijke vriendschap weet te ver werven van president Roosevelt, zo vel als van Mackenzie King, C: mi nister-president van Canada? Margriet Francisca Wat de Canadezen betreft, zij heb ben de prinses nooit gehinderd door onbescheiden belangstelling. Maar bij de geboorte van prinses Margriet leveren zij het onomstotelijk bewijs van hun genegenheid. Zij ziet \\ct le venslicht op 19 Januari 1043, in dc verloskamer van het ziekenhuis. Het carillon van Ottawa speelt het Wil helmus cn de felicitaties stromen van alle zijden toe, uit alle lagen van dc bevolking. Margriet Francisca! Margrieten waren dc laatste bloemen die de Ko ningin zag, toen zij Nederland ver liet op die stralende Meidag in 1940. Terug in Nederland SEPTEMBER 1944. Geallieerde troepen landen bij Arnhem. De be vrijding van het vaderland schijnt nabij. De prinses reist per vliegtuig vooruit naar Engeland. Prins Bern hard bevindt ïich hl in het bevrijde^ Zuiden. Maar de Slag om Arnhem* mislukt en in Januari 1945 vliegt prinses Juliana terug naar haar kinderen in Ottawa. Doch het ver langen naar de vaderlandse bodem is sterk. Weer steekt de prinses dc oceaan over en eind April landt zij met H.M. de Koningin op Gilzc- Rijen, waar zij de 5de Mei de Vrc- des-optocht van de Brabantse be volking aanschouwt. Prinses Julia na is terug in bevrijd Nederland. R. Marsman schrijft hierover in „Haar werk ging door": „Als kind had zij van Het Loo uit het uitzicht op een Canadian Maple tree. De boom was weg toen zij terug kwam, maar het land was vol Maple-leaves". Als op 4 Augustus Beatrix, Irene en Margriet veilig op het vliegveld Teüge zijn aangekomen is* het prin selijk gezin voor goed herenigd.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1948 | | pagina 7