Schuman krijgt vertrouwen
der Assemblée
Moederland en Oost en West
eren koningin Wilhelmina
Kerknieuws
Min.-pres. Drees: Verbondenheid
thans hechter dan ooit
Viergouverneurste
Berlijn bijeen
Kolonel Zjdanof
overleden
HINESE
PAPEGAAI
Reorganisatie van
Tito-regime
Woensdag 1 September 1948
3
Aankoopmachtigingen
voor ons land
De ECA heeft Nederland gemach
tigd tot het aankopen van copra-
koeken, mijn- en boorinstallaties,
diverse houtsoorten, kunstmest,
landbouwmachines, kolen, dorsma
chines en tarwebloem tot een to
taalbedrag van 4.474.623 dollar.
Formateur begint zijn taak in een Frankrijk
vol van stakingsdreiging
Robert Schuman heeft met 322 tegen 185 stemmen de steun van de Franse
Nationale Vergadering gekregen om een nieuw kabinet te vormen, maar
hij begint zijn taak in een Frankrijk waar op diverse plaatsen stakingen
zijn uitgebroken omdat de arbeiders hun eisen tot loonsverhoging meer
kracht willen bijzetten. Zowel de CGT als de Force Ouvrière steunen de
eisen der arbeiders. Laatstgenoemde vakbond heeft een resolutie aangeno
men, die deze eisen „met alle beschikbare middelen, ook met staking" zegt
te zullen steunen.
De Renaulifabriekcn te Boulogne-
Billancourt staakten gistermorgen
een uur lang. Ouk worden stakingen
en demonstraties gemeld uit de ko
lenmijnen en metaalfabrieken in het
Noorden. In Chateauroux ging giste
ren een vliegtuigfabriek in staking
en de metaalarbeiders in enkele ar
rondissementen van Parijs zullen
vandaag om half zes het werk neer
leggen.
Er is geen grond voor défaitisme
of paniek aldus sprak Schuman,
toen hij gisteren in de Assemblée
zijn programma ontvouwde. Hij wees
echter op de gevaarlijke ernst van de
toestand. „De vrijheid van Frank
rijk staat op het spel. Redt de franc
en gij redt de vrijheid", zo riep hij
uit.
De steun, die hij kreeg, bleef maar
elf stemmen boven het vereiste mi
nimum <311). Hij wordt gesteund
door MRP en radicalen, maar aarze
lend is de steun der socialisten, van
wie Guy Mollet nog eens scherpe cri-
tiek leverde op het financiële pro
gramma dat Reynaud had ontwor
pen. Schuman legde de Assemblée
een plan voor, waarin de volgende
punten de belangrijkste warén: min
der ministers in het kabinet, voort
gezette inkrimping van het a.iibte-
lijk apparaat, verlaging van wijn- en
vleesprijzen, bezuiniging op de mi
litaire begroting en de genationali
seerde ondernemingen, vei laging
van Franse prijzen op de wereld
markt, hervorming van het sociale
verzekeringsstelsel.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen- te 's-Heerenhoek-Nleuw-
dorp C. C. Blltz, ros legerprcd. te Har
derwijk; te Mijdrecht J v. Kuiken te
Baarn; te Zalk en Vcecatcn (2e maal)
I. de Tombe te Zoclcn.
Aangenomen: naar Dongen L. Hy-
mans te Hoogmade.
Bedankt: voor Haren (Gr.) <tooz)
(vac J Vlnkcnborg) P. J F. v. Voorst
Vader te Eefdevoor Hollandseheveld
L Emmerzaai te Ommen, voor Zuid-
wolde (Dr.) J Groot te Bcrgcntheim.
Geref. Kerken
Beroepen te De Lier R. D. Beukcma
te Eefde-Gorssel.
Bedankt: voor Nleuw-Lekkerland N.
v Hacringen te Vecnhulzcn voor Sua-
meer H. Rabbers te Tljnje (Fr.).
iü IN KALEN DEK
2 SEPTEMBER. In vele tui
nen bloeit thans de Canna ook wel
genaamd Indisch bloemriet. Zowel
door de forse bladeren als door de
rode, gele of oranjekleurige bloe
men trekt dit knolgewas de aan
dacht. De carina's kunnen een
hoogte bereiken van 80 tot 125
centimeter en zijn zeer geschikt
voor aanplanting in borders of er
gens tussen lage heesters. Ze moe
ten in de volle zon staan, liefst op
een beschutte plek. In het najaar
worden de stengels tot bij de
grond gehaald. Deze worden daar
na met de aanhangende aarde ge
droogd en tijdens de winter be
waard. Ze mogen dan niet te koud
liggen
moet je cr mij de schuld niet van
geven".
„Deze Gamble", peinsde Chan
hardop, „schijnen onschuldig gelijk
Meimorgen, denk ik".
„O ja. Een bijbellezer. Het treft
me juist, dat er hier wel een goed
bijbelverklaarder geplaatst kan wor
den".
„Ongevaarlijk en zacht", ging Chan
voort. „Toch is in zijn schaarse ba
gage één mooi nieuw pistool, vol
komen geladen, verborgen".
„Hij zal waarschijnlijk de staar
ten van de ratten willen afschieten",
lachte Bob „Ga hem toch niet ver
denken, Charlie. Hij is waarschijn
lijk een groen, die alles gelooft wat
hij ziet in de bioscoop, en dus gewa
pend naar dit woeste land kwam,
om zich te kunnen verdedigen. Zeg.
Madden heeft juist per telefoon een
telegram gekregen, en het was. naar
alle schijn, weer onwelkom nieuws
voor onze dierbare vriend. Holley
zorgt er voor. dat wij het te weten
komen. Als de telefoon gaat. moet
je op de patio uitkijken om mij een
wenk te geven als er iemand aan
komt".
Zwijgeid hervatte Chan zijn werk
bij de tafel. Na enige ogenblikken
ging, schril en luid, de telefoonbel.
Het was Holley. Bob sprong op en
hield zijn hand over de bel om het
geluid te dempen Charlie ging naar
de patio.
„Hallo. Holley", zei de jongen
zacht. „Ja. Ja. In orde. Stil! Hum!
Zeg. dat is prettig! Dus je komt van-
avond? Dank je wel, hoor!"
Hij hing de hoorn op. en Chan
kwam terug. „Een nieuwtje", zei
Bob. „Dat telegram was van Evelyn
Madden. Ze wordt zeker het wach
ten te Denver moe. De boodschap
werd uit Barstow afgezonden. De
jonge dame komt vanavond om zes
uur veertig in Eldorado aan. Het
ziet er naar uit. dat ik mijn kamer
kan afstaan en uitrukken".
„Juffrouw Evelyn Madden?" her
haalde Chan.
„O, je kent haar nog niet, niet
waar' Zij is het enige kind van Mad
den. Een trotse schoonheid ik heb
haar, in San Francisco ontmoet. Nu,
het is geen wonder, dat Madden er
geen raad mee weet".
„Zeker niet", gaf Chan toe.
„Moorddadige ranch gelijk deze
geen plaats voor beschaafde jonge
dame."
Eden zuchtte. „Het wordt hoe lan
ger hoe ingewikkelder", zei hij ..Er
is wel beweging, maar we komen
niet verder
„Nogmaals", antwoordde Chan,
„vestig ik uw aandacht op zeer
ongebruikte deugd, geduld. Uitzicht
zullen verhelderen nu. Aanraking
van vrouw.
„De aanraking van deze vrouw
bevriest alles", glimlachte Bob.
„Charlie, iK wed met je om een
millioen. dat zelfs de woestijn Eve
lyn Madden niet ontdooit
Chan hervatte zijn plichten in de
keuken Madden en Thorn kwamen
weer binnen; Gamble bleek naar
zijn kamer te zijn gegaan. De lange,
hete namiddag sleepte zich voort,
gloeiende uren van doodse kalmte,
gedurende welke de woestijn haar
naam eer aan deed. Madden ver
dween. en na korte tijd vervulde zijn
„luidruchtig" gesnurk de lucht. Een
goed denkbeeld, vond Bob.
Uitgestrekt liggen op zijn bed was
de manier om de tijd vlug door te
komen. Eigenlijk merkte hij niet
eens, dat de tijd verstreek. Tegen
de avond werd hij wakker, warm
en doezelig, maar na een koude
douche voelde hij zich weer mense
lijk. (Wordt vervolgd)
Neen, dit gaat niet over onze
moeder Juliana, die nu
bijna koningin is, maar over een
óndere. Meer dan 400 jaar geleden
woonde er in een groot kasteel
een kleine Juliana. Haar moeder
was Juliana van Stolberg en haar
broertje was Willem, die wij nu
allemaal zo goed kennen als Wil
lem van Oranje, maar in die
dagen was hij nog geen Vader des
aderlands, maar een kleine boef
van vier jaar, die met kiezelstenen
naar de eenden gooide.
Zeven en zeventig kamers had
het grote kasteel, de Dillenburg
en in één daarvan, een kleintje,
sliep Juliaantje met haar zusje
Katharina.
Zij werd wakker heel vroeg in
de morgen en luisterde naar cle
geluiden buiten. Kippen kakelden
slaperig, de ketting var. een put
emmer knarste, in de verte tjin-
gelde het klokje van de slotkapel,
een paar wagens reden over cle
keien van het plein en voortdu
rend en door alles heen hoorde zij
het klaterend ruisen van de fon
tein die.met zes drakenkoppen het
water in de bekkens spoot. Je
moet naar school, zei Juliana
tegen het andere bed, en toen
harder: Je moet naar school! Ka
tharina! Mrrrknorde Katha
rina en draaide zich om. Juliana
was verwonderd en verontwaar
digd. Als je toch 12 jaar bent en
je mag naar school, dan moet je
dat toch zó heerlijk vinden, dat je
gewoonweg je bed uitvliegt! Zij
was negen en kreeg af en toe
lessen in lezen en schrijven en in
borduren en muziek, maar dat
was nog niet écht school! De
school was de hofschool van de
Dillenburg, daar gingen alle kin
deren van het kasteel heen die
oud en wijs genoeg waren om alle
moeilijke dingen te leren, zoals
Latijn en Geschiedenis en Staats-
kunde. En er waren heel wat kin
deren in het kasteel! Behalve haar
broertjes en zusjes (zij waren nu
met hun zessen, maar daar waren
ook kleintjes bij), waren er pleeg-
zusjes, zoals Magdalena en neef
jes als Enst en Filips, en dan nog
alle kinderen van naburige kaste
len, die uren soms moesten lopen
om de school te bereiken.
Maar de kleine Juliana was nog
niet zo ver. Zij ging naar buiten
scharrelde wat rond tussen dé
eenden en kippen en haalde een
boterham bij moei Christina op
het erf.
Haar zusje zat nu al op school.
Het was heel bijzonder voor die
tijd dat meisjes naar school moch
ten, het slot Dillenburg was daar
in erg modern en dat kwam door
moeder Juliana, die een verstan
dige vrouw was en vond dat
meisjes zo veel mogelijk moesten
leren, maar daarbij ook zo veel
mogelijk moesten kunnen, zoals
brood bakken en linnen weven en
spinnen en nog honderd andere
dingen meer.
LJ et was nu een bedrijvigheid
J-om het kasteel de Dillenburg.
De kleine Juliana stond een
poosje te kijken naar het boeren
erf, waar wagens krakend op cn
af reden, waar hoenders rond
scharrelden en do vrouwen druk
bezig waren ln hun wijde rokken
en witte mutsen.
Toen liep zij langs het grote
zomerhuis clat midden In een wui
vend bosschage lag cn huppelde
in haar groene rokje het bos in.
dat afhelde naar de rivier. Om
het bos heen stond een hoge muur
die begroeid was met wijnranken,
maar dat was een heel eind weg,
want het Dillenburgse bos was zó
uitgestrekt! Er waren mooie open
plaatsen in en stukjes hei en wei
tjes met bloemen en als je daar
ging zitten uitrusten had jc een
prachtig vergezicht over de
glooiende heuvels, waartussendoor
het glinsterend riviertje stroom
de. Ik zou wel eens willen weten,
waar dat riviertje begint, zei Ju
liana tegen zichzelf, morgen ga ik
eens kijken waar het begint. Toen
danste ze verder tussen de spar
ren en voelde zich vrij en geluk-
Een dag op een groot
kasteel met een klein
meisje
kig. Ze rende een helling af.
enorme stenen lagen bij de oever
van de rivier, ze sprong van steen
tot steen, hinkelend op één been
en zong een klein zelfgemaakt
liedje over Pinkepank de huis
kabouter, die thuis op een van de
zolders woonde, ja, dat was echt
waar. Hoei! gilde Juliaantje op
eens verschrikt, wat doe jij daar.
kleine schooier! Een klein figuur
tje zat op een steen midden in
het ondiepe riviertje. Het was
haar broertje Willem, die tevre
den met een stok in het rond
sloeg. Het schuimende water
klotste telkens tegen hem aan, hij
was drijfnat en zijn mooie kan
ten kraag hing als een vod om
hem heen. Spelen! riep hij blij, ik
ben op een boot! Hier komen! riep
Juliana boos. Wat zal Moeder
zeggen als je straks zo nat thuis
komt. Zij sprong op de uitsteken
de stenen in het water en trok de
huilende kleine zondaar weer op
het droge.
Kom, zei ze, wees maar niet
verdrietig, we gaan samen iets
prettigs doen, we gaan. 's kij
ken, we gaan naar de doolhof.
Opeens waren de tranen weg,
want de doolhof was iets
verrukkelijks. Een héél grote tuin
met paadjes die krinkelden en
kronkelden tussen geschoren heg
gen, paadjes die telkens doodlie
pen en waar je soms zó in kon
verdwalen, dat je hard om hulp
moest roepen en dan kwam er
wel iemand van de Dillenburg
aanlopen om je er uit te halen.
Maar Juliana wist goed de weg;
ze zette haar broertje ln een van
de paden en liep zelf vlug een
ander in. Kom dan, riep ze kom
dan zoeken. Kraaiend scharrelde
de kleine Willem achter haar aan,
en zo speelden ze urenlang samen
in de zon en de v/ind tot de kleine
vader des vaderlands droog was
en in de verte de etensbel van de
Dillenburg luidde. Hand ln hand
renden ze het park door naar
huis, want o, als je niet op tijd
aan tafel was, dan was moeder
Juliana boos!
In de eetzaal zat de hele familie
aan lange tafels. Daar was hun
vader, graaf Willem van Nassau.
Hij zat aan het hoofd met een
bediende achter zijn stoel. En dan
hun moeder Juliana aan de andere
kant in een prachtige gebeeld
houwde zetel. Op de muren waren
wandschilderingen van veldsla
gen en kruistochten. De kop van
een wild zwijn hing boven de
haard.
De grote kinderen zaten mee
aan de familietafel, maar Juliana
en Willem aten aan een van de
zijtafels met al hun kleine neefjes
en nichtjes en vele bedienden,
waaronder de dikke Goliath, die
altijd grapjes maakte, kon kraaien
als een haan en die, zo zei men,
een heel varken kon opeten.
Toen Juliana opkeek van haar
havermout met honing, zag zij
haar moeder Juliana lachend
tegen haar knikken en met een
schok van blijdschap dacht zij:
straks met moeder uit!
Na afloop van de maaltijd, toen
de mannen stonden te praten aan
de voet van de eikenhouten trap
cn de grote kinderen alweer klaar
stonden om n^ar school te gaan,
kwam daar moeder Juliana aan
cn zei: Ik moet naar vrouw Lam-
bertha, die ziek is. weet je wel?
Ga je mee?
Juliana knikte blij. Vrouw Lam-
bertha woonde een heel eind weg
ln een boerderij, en had een stel
kleine boerendochtertjes, waar zij
erg goed mee kon opschieten. Zij
gingen in een klein wagentje met
een bruine merrie ervoor. Moe
der Juliana mende zelf, de kleine
Juliana zat er stralend naast en
daarachter zat een bediende, die
een korf vasthield met koek en
kruidenwijn, die moeder Juliana
zelf had gemaakt van vreemde
gewassen in haar kruidentuin. En
terwijl moeder binnen was met
vrouw Lambertha. ravotte Ju
liaantje met de kinderen van het
huis en speelde haasje-over en
buut. net zo lang tot het tijd werd
om naar huis te gaan.
Slaperig zat zij naast haar moe
der op de bok Het paard
klom langzaam de helling op naar
de Dillenburg en de zon begon
onder te gaan. Toen zij onder de
poort door reden stond daar de
kleine Willem met een snoetje,
blauw van de bosbessen en riep;
Spelen, Juliana!
Maar Juliaantje was nu te moe
en bovendien was het tijd voor
het avondeten.
Aa~ tafel keek zij naar de dan
sende lichtjes van de vele vet
kaarsen en dacht: Morgen ga ik
kijken waar de rivier vandaan
komt; morgen ga ik zó ver lopen
tot ik weet waar de rivier begint.
En in haar bedje zei-ze slaperig
tegen Katharina: morgen ga
ik.. toen sliep ze in.
Zo ging een dag voorbij van
Juliaantie. Een óndere Juliana,
van héél. héél lang geleden.
Radio-programma
Hedenavond
HILVERSUM I: 19.00 Nieuws cn weer
overzicht; 19.15 Sylvia ballet; 19 30 Het
actueel geluid. 19 45 Gram muz 19 55
Bach Koraal; 20.00 Nieuws in 't kort;
20.05 Programma-proloog, 20 15 Feest
klanken over Nederland: 20.30 ..Eine
kleine Nachtmusik"; 22.45 Avondover
denking. 23 00 Nieuws: 23 15 Uitzending
Congres Wereldraad van Kerken. 23 20
Populaire feestklanken; 23.5724.00
Sluiting.
HILVERSUM II: 19.00 Vijftig jaar de
mocratisch socialisme; 19.15 Regerings-
ultzcndlng; 19.30 Voor de Jeugd; 19.40
Jeugdnicuws. 19 45 ..Lezen in de Bij
bel": 20 00 Nieuws in 't kort; 20.05 Din
gen van de dag: 20 20 Residentie-orkest;
21.15 Prik-, plak- en knlpboek 1893—
1943; 22.15 Conchita Piquer zingt: 22.30
The Ramblers; 23.15—24.00 Gramofoon-
muzlek.
Morgen
HILVERSUM I: 7— Nieuws; 7 15
Ochtendgymnastiek. 7.30 Sonates; 7.45
Morgengebed: 8.Nieuws, 8.15 Pluk
de dag; 9Voor de vrouw. 9.05
Werken van Borodin en Tsjnikofsky;
9.45 Liederen van Hugo Wolf10.—
Lond. Philh. ork.1015 Morgendienst:
10 45 Orgelspel; 11— Zonnebloem; 1145
Russische koren 12.Angelus; 12,03
KLaas van Bccck; 12 55 Zonnewijzer;
13 Nieuws; 13.20 Tenor cn orgel; 1345
Hors d'Oeuvre 14Mandolinata 14 30
New Mayfalr ork 14.10 Vrouwen van
Nederland 18931948; 15.— Praags radio
symph. ork.; 15.30 Planorecital; 16.—
Bijbellezing; 16 45 Alex Schellevlt met
koor, 17— Radio jeugdjournaal; 17.30
Ensemble Lachman: 17 50 Gram.muz.
13.15 CNV.-kwartier; 18,30 Rcg ultz,
HILVERSUM II 7— Nieuws: 7.15 Gr.
p].; 7.50 Dagopening; 8.— Nieuws; 8 15
Gr.p! 8 45 Etudes van Chopln9 15
Morgenwijding; 9.30 Waterstanden; 9 35
Arbeidsvitaminen 10.30 Van vrouw tot
vrouw; 10.35 Gr.pl; 10 50 Kleutertje
luister 11 Orgelconcert; 11.45 Bezoek
aan tentoonstelling „Stad en Lande van
Groningen 1948" 12 Queens Hall ork.:
12 30 Wcerpraatjc; 12.33 In 't spionnetje;
12 38 Adre de Raaff en Jacques Schutte,
pianoduo; 13Nieuws; 13.20 Mctro-
pole-orkest13 50 Voordracht Anny
Schuitema: 14.20 Solistenconcert: 15
Voor zieken cn gezonden 16 Assorti-
mento17.— Kaleldoscoop; 17.20 Welk
dier deze week; 17.30 Pierre Palla;
17 50 Reg uitz 13— Nieuws; 18 20
Band of H.M. Royal FuiiUcrs; 18.45
Sportpraatjc.
Velen hebben gisteren getracht de dank te vertolken, die ons
volk koningin Wilhelmina verschuldigd is. Weinigen zijn daarin
zo persoonlijk geslaagd als minister-president IV. Drees in de
radiorede, welke hij in de middag van Koninginnedag uitsprak
in het nationale programma, dat op Koninginnedag over de beide
Nederlandse radiozenders werd uitgezonden.
Wanneer wij prins Willem van Oranje,
bijgenaamd de Zwijger, ook wel noemen
de Vader des Vaderlands, dan verdient
deze vrouw, dlc de eerste regerende
vrouw was uit dit huis de oro-naam
Moeder des Lands. Dit was de leidende
gedachte die de heer Drees in zijn rede
ontwikkelde, liij deed dit met cle vol
gende woorden:
„Koningin Wilhelmina is langer aan
het bewind geweest dan enige koning of
stadhouder uit het Oranjehuis. In dat
bewind, waaronder het Nederlandse
volk lange tijd geleidelijke en verheu
gende vooruitgang heeft gekend en ten
slotte. hoe zwaar ook geteisterd, de
grootste zegen, de vrijheid, heeft her
wonnen, is ook de verbondenheid ster
ker geworden dan ooit.
Het stamhuis, dat in de 16e eeuw
onder Willem de Zwijger, de Vader des
Vaderlands, tegenover de Spaanse over
heerser de vrijheid van de Nederlandse
staat vestigde, dat onder stadhouder
Willem III de dreiging van een Franse
overheersing wist af te weren, dat na
de Napoleontische tijd met koning Wil
lem I werd geroepen tot de kroon van
de vernieuwde staat, heeft een waardigo
nazaat van zijn grootste zonen gevonden
in de eerste vrouw, die tot de regering
van het koninkrijk geroepen werd.
koningin Wilhelmina. Moeder des Lands
moeder van het verzet. Zij vertegen
woordigde tegenover de Duitse gewel
denaar de eenheid van ons volk en wist
de besten te bezielen tot weerstand tot
het uiterste. Zij heeft overeenkomstig
de eed. 50 Jaren geleden afgelegd, de
onafhankelijkheid en het grondgebied
van dc staat met al haar vermogen ver
dedigd cn bewaard. Zo Is de constitutio
nele monarchie onder het Huis van
Oranje ook ln deze grote worsteling een
waarborg der volksvrijheid geweest."
De minister-president besloot zijn
rede aldus:
„De heilwensen en zege-beden van
tallozen zullen de Koningin vergezellen,
beden, dat nog een rijkgezegende levens
avond moge volgen, waarin zij land cn
volk, Ja gezegd mag worden de landen
en volkeren, die onder haar kroon
waren verenigd en die haar zo lief zijn.
tezamen mag zien opbloeien ln een
eindelijk weer werkelijk tot vredo
terugkerende wereld
Dr. Van Mook. Indonesië
Dr. van Mook, dc luitenant gouver
neur generaal van Nederlands Indlë, dc
tweede radio-feestredenaar zeide, dat
hoezeer de belagers van onze vrijheid
en het recht de koningin steeds strijd
baar tegenover zich vonden, zij toch
voor ons altijd zal blijven het symbool
van dc oprechte wil tot vrede.
„Voor Indië, thans Indonesië, is haar
regering gevallen in een periode van
grote vooruitgang en diepgaande om
vorming," aldus vervolgde hij. „In 1901.
voordat nog de gebeurtenissen in Azië
haar Invloed hadden doen gelden, sprak
zij in een harcr troonreden uit, dat het
dc plicht van Nederland was, geheel het
regeringsbeleid te doordringen van het
besef, dat Nederland tegenover dc be
volking dezer gewesten een zedelijke
roeping had te vervullen en kondigde
zij een decentralisatie van bestuur a3n.
die er toe zou leiden, dat in 1918 te
Batavia de eerste zitting van de Volks
raad werd geopend Steeds groeiend
werd het getal, steeds belangrijker de
rij der namen van Indonesiërs, die ln
en buiten het staatsbestuur aan deze
ontwikkeling mede leiding kwamen
geven."
Dr. van Mook besloot zijn radiorede
met deze woorden: „Wij willen onze
taak met alle kracht en toewijding
voortzetten onder leiding harer konink
lijke dochter cn op koningin Juliana
alle eerbied cn liefde overdragen, die
koningin Wilhelmina in ons wekte. Maar
wij zullen daardoor niets afdoen aan
die eerbied en liefde voor haar, die
weldra naar eigen wens een bescheiden
prinses der Nederlanden zal zijn, maar
voor ons steeds koningin-moeder zal
blijven. God zegene koningin Wilhel
mina."
Dr. Huender, Suriname
Dr. W Huender. gouverneur van Suri
name. citeerde in zijn radio-rede een
uitlating van een Surinamer, die hij
typerend noemde voor de mate waarin
Suriname verbonden is met de kroon
Naar aanleiding van de jubileumfeesten
zei deze man: „Het zal ons allen vreemd
zijn, voortaan op 31 Augustus naar
De vier geallieerde militaire be
velhebbers in Duitsland komen
vandaag weer bijeen om te trach
ten een regeling te vinden voor het
valuta-probleem te Berlijn. Intrek
king van de Westelijke en invoe
ring van de Oostelijke mark in de
Westelijke sectoren onder een be
paalde controle van de vier mo
gendheden zal waarschijnlijk het
voornaamste doel van hun bespre
kingen zijn.
Dit is reeds de tweede bijeen
komst van de vier militaire gou
verneurs. Het overleg dat zij voe
ren, wordt beschonwd als recht
streeks uitvloeisel van de bespre
kingen, die de Westerse afgezanten
in Moskou met Stalin en Molotof
hebben gevoerd. De eerste verga
dering der gouverneurs had Dins
dag plaats. Zij zullen zich vermoe
delijk een week tijd gunnen om
hun taak te volbrengen, maar in
Londen maakt men zich geen illu
sies over de moeilijkheden die nog
moeten worden overwonnen, alvo
rens een oplossing van de gehele
Duitse kwestie in zicht komt.
Kolonel-generaal Alexandrowitsj
Zjdanof, een van de voormannen in
dc Kominform en dikwijls genoemd
als opvolger van Stalin, is Dinsdag
overleden.
Zjdanof was 51 jaar en secretaris
van het hoofdbestuur der Sowjetrus-
sische communistische partij. In de
uitzending waarin radio Moskou zijn
dood bekendmaakte, werd zijn heen
gaan een zwaar verlies voor de par
tij en voor het gehele Sowjetrussi-
sche volk genoemd.
Zjdanof zal morgen met militaire
eer worden begraven op het Rode
Plein, voor de graftombe van Lenin
Groot is in de Sovjet-Unie de ont
steltenis over de dood van deze di
recteur van cultuur en propaganda,
wiens woord wet was, waar het de
Sovjet-opvatting van kunst, litera
tuur, muziek en propaganda betrof.
Prominente kunstenaars bogen
voor hem als hun door Zjdanof
werd verweten, dat zij hadden
„toegegeven aan bourgeoisneigin-
gen". De openbare manifestaties
van rouw zijn grootser dan welke
ook sinds de dood van president
Kalinin.
kantoor te gaan." Dc gouverneur ver
volgde
,Uit deze woorden blijkt, dat onder
dc droefheid, welke men ondervindt
door haar algemeen begrepen en onmid
dellijk aanvaarde besluit van de
koningin om thans dc kroon over te
dragen aan haar dochter, een zodanig
gevoel van aanhankelijkheid cn oprechte
Oranjetrouw leeft, dat ln dit teken met.
een volmaakte eensgezindheid zowel de
huidige verjaardag van dc koningin als
het 50-jarig regeringsjubileum hier te
lande worden herdacht. Het ls mij
namens Suriname ln dit licht gezien
zowel een voorrecht om, naast dc eer
biedige gelukwensen van alle ingezete
nen. uiting te mogen geven aan de diep
ste gevoelens van dankbaarheid voor
wat koningin Wilhelmina ln haar ambts-
Bijna 20.000 zangeressen, zangers
en kinderen brachten H.M. Konin
gin Wilhelmina een aubade in de
ochtend van Haar 68e verjaardag
voor het Koninklijk Paleis op de
Dam
Keriode ook voor dit gebiedsdeel wel
eelt willen doen."
Ook Dr. Huender besloot zijn redo met
de beste wensen voor het verdere wel
zijn van de Koningin.
Ir. Peters, Curasao
De laatste spreker in deze rij, ir. L. A.
H. Pctcis, zeide onder meer:
.Curacao is tot bloei gekomen onder
de regering van koningin Wilhelmina
Binnen dc perken van deze korte toe
spraak is het niet mogelijk, zelfs op
summiere wijze een overzicht te geven
van dc vele gebeurtenissen die zich in
de achter ons liggende 50 jaren hebben
afgespeeld cn waarin H.M in zulk een
belangrijke mate deel had. Ik moet hier
echter melding maken van het konink
lijk voorbeeld, door H M. gegeven, ge
durende de sombere oorlogsjaren.
Terwijl zij zelf ln een groot gevaar
verkeerde ging haar voortdurende zorg
uit naar haar volk. dat geknecht werd
door de overweldiger en naar haar volk
in de vrije delen van haar koninkrijk
overzee waar zij kracht en steun vond
in deze moeilijke jaren.
God geve, dat onze jubilerende vorstin
nog vele jaren gespaai'd moge blijven
als dc koningin-moeder van onze jonge
toekomstige koningin voor haar konink
lijk huls en voor ons haar volk."
Handels-ruilovereenkomst
met Tsjechoslowakije
Door Nederland en Tsjechoslowa
kije is een handelsovereenkomst ge
tekend, krachtens welke Nederland
300 ton boter aan Tsjechoslowakije
zal leveren in ruil voor banden,
textielgoedcren en gereedschappen.
Hoge onderscheiding voor
oud-min.-pres. dr. Beel
Bij Kon. Besluit van 27 Augustus
is dr. L. J. M. Beel benoemd tot
groot-officier in de Orde van
Oranje Nassau. Maandagmiddag is
deze onderscheiding aan de oud
minister-president uitgereikt in de
vergadering van de ministerraad.
CEARL DERR BIGGER&
EEN CHARLIE CHAN-MYSTERIE
No. 62
„Graag, meneer", antwoordde
Gamble en volgde hem als een lam
naar de patio. Thorn stond op en
voegde zich bij hen. Vlug ging Bob
naar de telefoon en belde Will Hol
ley op.
„Zeg eens", zei hij zacht. ..Mad
den heeft juist per telefoon een te
legram gekregen, en dat schijnt hem
erg van streek te maken. Ik kon_niet
horen, waar het over ging. maar ik
zou het graag dadelijk weten. Ben
je zo bevriend nfet de telegrafist,
dat je er ongemerkt achter kunt ko
men?"
„Zeker", antwoordde Holley. „Die
blaag vertelt me alles. Ben je al
leen? Kan ik je over een paar mi
nuten weer opbellen?"
„Ik ben nu alleen", antwoordde
Bob. „Mocht ik dat niet zijn als je
weer opbelt, dan zal ik doen, alsof je
naar Madden vraagt, en hem aan de
telefoon zetten. Je verzint dan maar
wat. Maar als je haast maakt, hoeft
het niet. Spoed u, broeder, spoed u"
Toen hij zich omdraaide, kwam
Ah Kim juist afnemen.
„Nu, Charlie", merkte Bob op,
„weer een gast in het hotel!"
Chan haalde de schouders op.
„Zulk nieuws komen vlug genoeg
naar keuken", zei hij.
Eden glimlachte. „Jij bent degene,
die wilde wachten en v/aakzaam
zijn", herinnerde hij de speurder.
„Als je met leewater bedreigt wordt.
Trawler gestrand bij
Den Helder
De beruchte Keizersbult, onge
veer 5 mijl bewesten Den Helder,
heeft opnieuw zijn tol geëist. Bij
mistig weer liep Dinsdagmiddag op
der.e verraderlijke plek, waarop
kort na de bevrijding het Deense
s.s. Lilian een heroïsche strijd van
meer dan 10 dagen leverde om los
te komen, de ongeveer 350 ton me
tende trawler „En Avant" aan de
grond. Naar schatting telt de be
manning van het bootje 12 koppen.
De stranding geschiedde bij
hoog water, zodat de trawler vrij
wel zeker tijdens eb volkomen
droog zal komen te liggen. Het was
juist 7 uur geweest, toen de mist
banken scheurden en een kustpost
bij Den Helder het aan de grond
gelopen schip ontdekte. Daarop
waarschuwde men de reddingboot
„Dorus Rijkers".
Om 21.15 uur meldde de „Dorus
Rijkers" dat zij langszij de trawler
lag op de Keizersbult. De schipper
van de reddingsboot pleegde over
leg met de bemanning van de
trawler. Het weer was zeer gun
stig. zodat er deze avond weinig
gevaar dreigde.
De avonturen
van
kapitein Rob
Nieuwe uitdaging aan
Kominform
Het Joegoslavische kabinet is
gewijzigd. Blijkens een decreet zijn
benoemd: Edward Kardelj tot vice-
minister-president en minister van
buitenlandse zaken; Lexander
Rankovitsj tot vice-minister-presi
dent en minister van binnenlandse
zaken. Kardelj vervangt dus
Simitsj aan buitenlandse fcaken en
Rankovitsj die reeds minister van
binnenlandse zaken was, wordt
thans ook vice-minister-president.
Reuter's diplomatieke correspon
dent meldt uit Londen, dat politie
ke waarnemers aldaar de wijziging
als een nieuw uitdagend antwoord
van maarschalk Tito cn zijn staf op
de critiek van dc Kominform be
schouwen.
De terugkeer van
Peer de Schuimer
27
Ja. wat Peer al vreesde blijkt de waarheid te
zijn. Robert Janszoon heeft de vloot van de Bey
verwoest en omstandig vertelt Mohammed zijn
handlanger, wat er is gebeurd. „Dus hij kende
het signaal!" roept Peer verwonderd uit, terwijl
hij het mondstuk van zijn waterpijp laat zak
ken. „daar begrijp ik niets vanMaar dan
vertelt Peer op zijn beurt welk een rijke buit
hij heeft binnengesleept Mohammed Bey leunt
achterover in de kussens cn knikt vergenoegd.
Dan richt hij zich weer op, schraapt 2ijn keel en
zegt dan: „Ik heb u een voorstel te doen. goede
vriend- We kennen elkaar nu reeds zo lang en
de staatskosten drukken mij iedere dag zwaar
der. Wilt ge u dc benoeming tot onderkoning
over mijn rijk laten welgevallen?" Nou, dnnr
schrikt Peer wel even van: onderkoning! Hij,
een eenvoudig zeeman! En hij kijkt verstoord op,
wanneer de opperstuurman hem influistert; „Ga
cr niet op in, kapitein, dat kost u schotten geld,
want dc onderkoning moet de soldaten betalen".
Geld? Maar Poer de Schuymer is rijk' Hij kan
zich best veroorloven onderkoning te worden.
DE KINDERKRANT
