Casper van Wittel, groot Amersf oorts kunstenaar, trok naar Rome „HETLUSTENHUIS" Henry A. Ackema Mobiliseerde de jeugd voor de idee der dierenbescherming Jeugd uit Soesterkwartier trapte een balletje Winterkleding PALTHE SMAAKVOLLE OMLIJSTING Gerijpte kunst in het AKG Bij de Romeinen vie l deze schilder van stadsgezichten zeer in de smaak Op hobbelig veld aan Dollardstraat verrezen doelpalen AMHC-heren gaan beginnen WIST U.... Breng Uw schilderij, ets of foto voor een Amersfoort bakermat van Nationaal Jeugd Dierenvrienden Bond naar VEENEDAAL op de Hof Zaterdag 18 September 1948 TOT de grote Amcrsfoorters. die hun geboortestad verlieten om in de vreemde het geluk te zoeken (en te vinden!) be hoort ook Casper van Wittel, ongetwijfeld de grootste kunstenaar die ooit in Amersfoort het levenslicht aanschouwde. Casper van Wittel of zoals, hij in z'n tweede vaderland Italië wordt genoemd: Gaspare Vanvitelli werd in het jaar 1653 geboren als zoon van Adriaen van Wittel. Hoe zijn moeder heette en waar zij in de Eemstad woonden is niet bekend: sterker nog. ondanks ijverige nasporingen van onze gemeente-archivaris, de heer Boogerman. in de doop- en burgerboeken onzer stad was er niets te vinden, dat ons van dienst kon zijn bij de belichting van het leven van de kunstenaar en het is uitsluitend te danken aan de 35-jarige archiefstudie van dr G. J. Hoogewerff, directeur van het Instituto Storico Olandese te Rome, dat de geboorte plaats van Casper van Wittel is komen vast te staan. Luigi, zijn zoon, werd 'n beroemd 18e eeuws architect "D EEDS op jeugdige leeftijd moeten de uitzonderlijke schilderstalenten van laatstgenoemde zijn ontdekt, want reeds zeer jong ontving hij zijn eerste lessen in schilderen en bouwkunst van z'n stadgenoot Matthias Withoos, waarschijnlijk tezamen met diens zoon Johan. Vermoedelijk verhuisde Casper omstreeks 1670 naar Utrecht,: in elk geval is het zeker, dat hij op 19-jarige leeftijd trok naar het Mekka der kun stenaars, naar Rome. Al het volgend jaar, in 1673, vinden we hem als lid van de Hollandse Schildersbent met de bentnaam „Toordts" of „Pictoors". Reeds spoedig viel zijn werk - „Gas par van Vitel" was vóór alles de schil der van stadsgezichten - zeer in de smaak bij de Romeinen en vonden zijn schilderijen goede afnemers. Maar niet alleen zijn wérk vond grote waarde ring, doch ook hij-zelf icon een potje breken bij de bewoners van de Euwige Stad. Op 12 Mei 1686 werd hij lid van de Virtuosi al Pantheon en in 1688 werden de banden met Italië nog ste viger aangehaald door het huwelijk van Signor Gasparo Vanvittcl met Signo- rina Anna Laurentini een Romeinse schone. Dit betekende evenwel niet, dat Van Wittel de eerste jaren het con tact met zijn stad- en landgenoten ver loor: van 1689 tot 1692 woonde hij met z'n jonge vrouw in een huis aan de Via di San Isidore, tezamen met enkele bentgenoten als Jacob de Vos en Gia- como Vasta vardon (Jacob van Sta ver- den) de laatste een geboren Amcrs- foortcr en schilder van vruchten en bloemen, wie het echter ondanks z'n bentnaam „IJver" zó slecht naar de vleze ging, dat hij omstVeeks 1700 zich In de pauselijke lijfgarde liet aanmon steren. Dooppeter Verhuisden Van Wittel en Van Sta- verden in 1693 naar Vicolo della Puri- ficazione in de omtrek van de Piazza di Spagna, op 21 Januari 1694 treedt „Gaspar fulius quondam Adrlanl van Vitel de Amersfort" (aldus de acte) op als dooppeter van de zoon van de bekende Antwerpse schilder Pieter van Bloemen en in hetzelfde jaar (1694) dat van Bloemen met vrouw en kind naar Vlaanderen terugkeert, onder neemt het echtpaar Vanvitelli een kunstreis door geheel Italië. In 1694 vindt men hen te Bologna, twee jaren later in Lombardijc en in 1697 te Ve netië, waar Canaletto zijn leerling en navolger werd. Twee jaren later een bewijs hoezeer de vroegere Amcrsfoortsc jongeman in aanzien stond in gans Italië haalde de onderkoning van Napels, Louis de la Cerda her tog van Medina Cell hem naar Napels. Hier, in la bella Napoh, werd in 1700 Gaspare's zoon ge boren: Luigi (naar zijn peetvader onder-koning Louis de la Cerda) die zou opgroeien tot de beroem de 18c eeuwse architect, schepper van het koninklijk palcis te Napels en naar eigentijdse getuigenis van Volkmann ,,dc beste der heden daagse Italiaanse bouwmeesters". Revolutie Maar de revolutie van 1705 verjoeg Gaspare met vrouw en kinderen uit Napels, waarop Van Wittel zich op nieuw en nu voorgoed te Rome ves tigde. Daar ontvangt hij de schilders eer, een maestro waardig en wordt Gaspare Vanvitelli, pittore. na inleve ring van zijn procfschilderij (voorstel lende een „vedute di Napoli") op de algemene vergadering der Accadcmia Romana di San Luca van 11 October 1711 als academicus bevestigd en be ëdigd. Samen met de franse beeldhou wer Pierre Legnos wordt hij in 1713 tot „c u r a t o r c- en in 1715 tot „d i r c t t o r c dei forastieri" der Academie gekozen. Nog op 67-jangc leeftijd zal hem. die als kind speelde aan de voet van de machtige Lieve Vrou wetoren, de eer te beurt vallen van de uitverkiezing tot een der beide „custodi delli studi" van de Con- f\OOR dankbaar aanvaarde bemiddeling van de Neder landse gezant in Italië, kwam onze medewerker Peter van de Birkt, in contact met de heer dr. C. J. Hoogerwerff, directeur van 't Istituto Storico Olandese te Rome, sinds 1913 belast met het onderzoek in de omvangrij ke archieven aldaar. Dr. Hooge werff ontdekte enige jaren ge leden de geboortestad Amers foortj van de beroemde kunst schilder Gaspare Vanvitelli, wiens werken te vinden zijn in de bekendste Europese kunst verzamelingen, in het Brits mu seum te Londen gelijk als in de Galeria Nazionale te Rome, zo wel in het Madrileense Prado als in de pinacotheek van Ascoli Piceno, en voorts Wisowitz en Boekarest gregationi der Romeinse schilders-, beeldhouwers- en architecten-aca demie. En duidelijk wordt ons de grote vitaliteit van Van Wittel, wanneer we op 19 November 1730 de dan reeds 77-jarige aantreffen onder de academici die zijn samen gekomen in de kerk van Santa Martina. Rijk en vol leven Maar ook het rijke en volle leven van deze grijsaard zal eens een einde vinden en op 13 September 1736, j 1. Maandag 212 jaren geleden, sloten zich voor eeuwig de ogen van de allergroot ste kunstenaar die ooit in Amersfoort geboren werd. En wanneer eens een Amersfoorter het geluk zal smaken van een kunstreis of een pelgrimstocht naar de Eeuwige Stad, hij moge dan een bedevaart ondernemen naar het graf van Gaspare Vanvitelli, links van het hoofdaltaar in de Santa Maria in Vallicella of Chiesa Nuova, en een wandeling maken naar het Mauso leum van Santa Constanza aan de Via Nomentana, waar in de 17c eeuw de Hollandse schildersbent veel bijeen kwam en waar in de eerste nis op de muur van de grafkerk nog te lezen is de eigenhandig mgegrifte naam van „Caspar van Wittel, alias De Toordts, 1680'de naam van de Amersfoorter, die „de traditie der grote Hollandse meesters der 17c eeuw in de 18c eeuw in den vreemde handhaafde. PETER VAN DE BIRKT Literatuur: O.a.: Mededelingen v. h Ned Hist. In stituut tc Rome. Dr. G. J. Hoogewerff: Bescheiden in Italië. Jhi. v. Riemsdijk: Gaspare Vanvitelli. Dr. J. A. F. Orbaan: Ons aandeel ln de ..Vedute ai Rome". Künstlerlexikon dl. 36. Straatclubs meten hun krachten Gedurende de gehele zomer ls er ln Amersfoort georganiseerd gevoetbald, ondanks het verbod van de K.N.V.B. Maakt u zich niet ongerust, dat \v\j een of andere duistere affaire aan het licht gaan brengen, want het is helemaal niet erg. Integendeel, het was zelfs heel leuk. U moet weten dat de jeugd uit het Soesterkwartier zich er aan heeft geërgerd, dat het uit gestrekte terrein langs de Dol lardstraat waar vroeger de Plansoengordcl was, daar kaal en ongebruikt lag. Een paar jongens, die zich in hun vacan- tiedagen verveelden, pompten een oude voetbal op, legden een paar jasjes op het terrein neer en gingen er een balletje trap pen. De volgende dag waren de jongens er weer, maar ze hadden allemaal een paar vriendjes uit de straat meege bracht en er werden nog twee jasjes bijgelegd. Nu werden er al partijtjes ge speeld, die zo vroeg mogelijk be gonnen werden en die slechts onder broken werden om te gaan eten. Als het donker werd eindigde de wed strijd. De dag daarna kwamen er ook jongens uit een andore straat kijken en toen ze daar de voetbal lers zagen liep er een, een haantje de voorste, naar de jeugdige voet ballers toe en zei een magisch woord: „Matchen?" Hockey Dames naar Hilversum In aansluiting op de Hockey-dag, der heren, vorige week op „Birkho- ven" gehouden, wordt morgen voor het centrum des lands de dames- hockey-dag op de terreinen van de HC. „Hilversum" georganiseerd. In Hilversum zijn onze s:adgenot.en in de A-afdeling (eerste klasse en pro motie-klasse) als enige promotic- klasser ingedeeld. Reeds ln de eerste rónde wordt Hilversum ontmoet, zo dat er weinig kans bestaat dat het AMHC-team als winnaar in de lan delijke finale zal uitkomen. Het begin der heren-competitie wordt voor AMHC ingeluid met de thuiswedstrijd tegen SCHC II. voor waar geen sinccurü, want dit team presteerde het om op de Hockeydag slechts met 1—0 van de winnaar Kampong te verliezen. De heren-reserves, die vorig jaar promoveerden, beginnen in klasse 2F met de thuiswedstrijd tegen FIT (Amsterdam) Handbal „Amersfoort" gaat naar AHC Zondag as. gaat. hoewel nog niet op volle toeren, de handbalcompetiiic weer „draaien Het eerste lieren- cn liet eeiste damesteam van „Amersfoort" beide ingedeeld in District West A le klasse komen Zondag het veld In Dc Amersfoorters gaan a s Zondag naar Amsterdam en zullen daar A H.C ontmoeten Dit is voor de Amcrsfoor- teis nog een tegenstander, die z!j ln de jaren 1936-'37 in Amsterdam ont moetten Het gmg toen om het kam pioenschap van Nederland. „Amers foort". loen nog spelende met dc alom bekende Helsdingen cs„ won met 2—1 Maar sinds die jaren is er veel ge beurd en wij kunnen dan ook onze stadgenoten niet meer toewensen dan veel succes De Amersfoortse dames spelen a s- Zondag op eigen terrein tegen BHC uit' Bussum. Ook dit ls een moeilijke wedstrijd. Competitie-indeling Amersfoort I (dames) is voor de komende competitie ingedeeld met Attila. Concordia, Sport Vereent en Vrone. Vriendschap en BHC. Het heren-elftal zal moeten spelen tegen Aalsmeer, Achilles. AHC. Atilla, Concordia, Sport Vereent en Zeeburg. En er werd „gematchd". Het veld werd wat groter gemaakt en daar speelden twee partijen van ieder twintig jongens op hoge en lage schoenen, op klompen en gympjes, een voetbalwedstrijd waarin letter lijk alles mocht, behalve de bal met de hand aanraken. Er was geen vastgestelde speeltijd en toen ze er genoeg van kregen dc stand was zoiets van 1813, werd de fa meuze „afspraak", laatste goal de winnaar gemaakt! De verliezer vond, dat het niet eerlijk wrs ge gaan en eiste een revanche-wed strijd. Ook die werd gespeeld. Belangstelling Ondertussen trokken dc matches al vrij veel toeschouwers. Vaders en broers kwamen kgken en de moe ders stonden .-r om te zien of er geen ongelukken gebeurden met be nen of door-de-weekse-schoencn. De vaders en broers vertelden het aan hun voetbalminnende kennissen en het gevolg was, dat belangstel lend weid uitgekeken naar de vol gende wedstrijd. Toen kwam een van de jongens op de idee om straatclubs te gaan oprichten. Er werden voorzitters geko zen en penningmeesters, enfin, iedereen een baantje om geen ruzie te krijgen. Er wer den contributies geheven van 5 cent in de week en zo kon iedere straat al gauw een twee dehands of, maar dit was heel zelden, een nieuwe bal, kopen. Een van de vaders maakte van een paar latten en balken twee „heuse" doelen met een bovenlat, die na iedere wedstrgd mee naar huis werd genomen uit „econo mische" overwegingen en toen kwam de grote dag, dat aan de af werking van de met reusachtig veel moeite samengestelde compctitio- rooster kon worden begonnen. Als ik me niet vergis, is de competitie no? steeds niet officieel afgewerkt en zijn er twee straten, die ieder menen kampioen te zijn, maar dat hindert de jongens niet. Ze hebben een plezierige tijd gehad Zij wel... maar de jongens, die moesten „scheidsrechteren" af en toe niet. Er z(jn met die jongens af en toe rare dingen gebeurd, wordt er ge zegd, maar het rechte kon ik niet te weten komen! Onschuldig vermaak Wel weet ik, de jeugd uit het Soesterkwartier heeft zich uitste kend geamuseerd cn dat, indien er entreé-geld was geheven op dit armzalige, maar toch blijkbaar zo nuttige veld met dat rare pad dwars er over heen en de stoppels er middenin, het een aardig vacan- tie-geld had opgeleverd voor deze jongens, die er missschien een l.echt" veldje van hadden kunnen huren. Immers, meermalen verdron gen de toeschouwers zich op de IJs- selstraat om te zien wat de favorie ten er van zouden terecht brengen. En dan zegt men nog, dat de Ne derlandse jeugd vaak de vacantie op ongepaste w\jze doorbrengt! Advertentie D<r JMUI'DFRKRINg k In Mei 1942 liquideerde de bczet- ter DE MUIDERKRING. Hij deed het zeer grondig... En tóch, de idee kon niet geliqui- deerd worden cn zo herrijst thans DE MUIDERKRING in groter luister. U<f Jv.1UI'D£RKR1H.Q k In de 17e eeuw: voorrecht voor enkelen in de 20e eeuw: toegankelijk voor ieder! k De Boekenclub „Dc Muidcrkring" staat weer open voor ieder, die zijn boekenkast wenst te verrijken met een keur van werken van ■k bekende hedendaagse schrijvers. Rome, waar de geboren Amersfoortse Gaspare Vanvitelli op 83-jarige leeftijd overleed, nalatende vier zonen, die allen tot hoge posten in Italië werden geroepen. (Foto naar schilderij Vanvitelli door Istituto Storico Olandese te Rome). Wat biedt De Muidcrkring in het eerste club ja ar? 5 voortreffelijke romans van be gaafde auteurs: Johan Fabricius: Eiland der Demonen Felix Timmermans: Adriaan Brouwer Jo Boer: Beeld en Spiegelbeeld Albert Helman: Afdaling in de Vulkaan Aar v. d. Werfhorst: De Eenzame Een waardebon van f4.90, waar voor een boekwerk naar eigen smaak aangeschaft kan worden. Een gratis boek als premie voor het aanbrengen van elk nieuw lid. Een driemaandelijks tijdschrift „De Muidcrkring", tevens club- orgaan Dat alles voor slechts f 23.50: een daadwerkelijke besparing van ruim 40 Het bovenstaande vindt U uitvoerig ver nield in het geïllustreerde prospectus, dat Uw bockhandelaar U op deze bon verstrekt. dat er achter in de Krommestraat. dicht bij de Bloemenmarkt, zo'n aardige kunsthandel is. waar U goe de schilderijen kunt kopen voor een populaire prijs? Aan deze zaak is verbonden een moderne lijstenma kerij. Laat hier als proef eens iets inlijsten en wij zijn overtuigd U als klant te zullen behouden. Krommestraat 66 a - Tel. 3062 N U BEHANDELD TIJDIG KLAAR Telefoon 5826 Voetbal Alle Amersfoortse clubs komen in actie De meest Interessante voetbalwed strijd voor het Amersfoortse publiek is morgen ongetwijfeld de derby AnisvordeAmersfoortse Boys. Een plaatselijke ontmoeting is altijd at tractief en we vermoeden, dat de penningmeester van Anisvorde mor gen na afloop niet ontevreden zal zijn. En als we dan nog afgaan op de cijfers van vorige week, toen de Boys met 72 verloren van DEV, dan zouden we tot de cohclusie kunnen komen, dat geheel Anis vorde niet ontevreden zal zijn. Maar die conclusie trekken we niet. Cijfers en uitslagen zijn in de voetbalsport geen vergelijkingsmateriaal. We hebben Anisvorde nog niet aan het werk gezien, dus een uitslag voor spellen is onbegonnen werk. Laten we hopen, dat de beste club wint. HVC gaat naar Wormerveer om daar WFC te ontmoeten. Veel hoop hebben we niet op een Amersfoortse overwinning, of er moet uit een an der vaatje worden getapt, en een be ter vaatje, dan Zondag j.l. APWC krijgt De Meteoor op be zoek en deze wedstrijd zou wel eens in een overwinning voor de Amers foortse club kunnen eindigen. Quick speelt eveneens een thuis wedstrijd en wel tegen JSV uit Jut- phaas. Ook van deze wedstrijd is weinig te zeggen. JSV verloor vori ge week met 10 van Nyenrodes, terwfjl Quick nog niet heeft ge speeld. KentU ze wel? Hiermede vervolgen wij onze serie artikelen over bekende en onbekende personen uit ons aller omgeving. klinkt afgezaagd maar het is toch zo waar Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst! Is de jeugd van thans warm gemaakt voor de ge dachte der dierenbescherming dan betekent dat een betere behande ling van alle dieren door de ko mende generatie. Deze twee men sen beschouwen hun werk als een begin van wat later door velen, die met de jeugd hebben te maken, op groter schaal en hopelijk met steun van de overheid zal worden voortgezet. „Ik ben persoonlijk van mening dat het daadwerkelijk die- renbeschcrmingswerk uiteindelijk een staatsaangelegenheid dient te zijn" zo zegt de heer Ackema. „De overheid kan het op zovele wijzen stimuleren. Wij kennen nog niet zoals de Skandinavische landen een dierenwet, die veel verder zou moeten strekken dan de enkele bepalingen die over de T K wilde een poging wagen om de Amersfoortse jeugd en later die van geheel Nederland met nieuwefrisse ideeën te win nen voor de dierenbescherming. De gedachte was op zich zelf niet nieuw maar de manier waarop het werk werd aangepakt leek me wei nig geschikt om de jeugd inder daad te grijpen. Wie kinderen iets wil bijbrengen moet het ze spelen derwijs leren. Dat was mijn uit gangspunt toen ik in September 1945 de vereniging „De Nederland se Jonge Dierenvrienden" oprichtte met als doel de jeugd van tien tot achttien jaar te leren dat het dier medewezen van de mens recht heeft op vrijheid en uit de aard der zaak dus op bescherming" De heer Henry A. Ackema is uiterst nuchter in zijn dierenliefde. Zijn eigen hond, die nieuwsgierig is en bij de bezoeker op schoot wil klimmen, wordt zonder pardon naar zijn mand in cle keuken ver wezen. Een schijnbaar onbeteke nend voorval, dat in onze ogen toch belangrijk is omdat het pleit voor de waarachtigheid van de idealen die de heer Ackema koes tert. Dierenbeschermers worden nog maar al te vaak vereenzelvigd met de lieden, die hun honden en katten vertroetelen tot stervens toe. „Ik sta op het standpunt dat mens en dier zijn geschapen. De mens echter is het bevoorrechte individu, ook al omdat hij in staat is te strijden voor vrijheid, recht en sociale welvaart", zegt ons de heer Ackema. „De dieren zijn dat maar in zeer beperkte mate. Ze zijn ondergeschikt aan de mens, afhankelijk van diens wil. Eigen lijk is het dier overgeleverd aan de genade van de mens. Daarom is het de plicht van iedereen om de dieren te beschermen, zonder daar bij evenwel te vervallen in senti menteel gedoe en ziekelijke zorg". Bezielend werk De heer Ackema spreekt met overtuiging over zijn werk. Hij is zichtbaar bezield door de idéé, die hij altijd en overal tracht uit te dragen. In zijn dagelijkse werk kring op een Amersfoorts kan toor onder vrienden en kennis sen en op bijeenkomsten waar hij spreekt over de schepping en al wat daarin leeft. Heel veel vrije tijd beseteed hij er aan vooral sinds hij na de bevrijding begon Amers foortse jongens en meisjes op hun verzoek te verzamelen in groepjes, die maandelijks bijeenkwamen om ei op uit te trekken of in een lo kaaltje spelletjes te doen, afgewis seld door vertellingen van de heer Ackema over de natuur niet al-, ken, maar ook over practische za ken zoals de verzorging van hon den en katten, van vogels in de winter en van dieren die zwervend op straat worden aangetroffen. Zijn wijze van werken hield de kinderen bij elkaar, de ver eniging groeide en verwierf zich vooral in het Soester kwartier heel veel enthousiaste leden. „Het moet me van het hart" be kent onze gastheer," dat de liefde tot het dier bij de kinderen uit de arbeiderswijken veel sterker is dan elders. Het lijkt wel of ze min der afgeleid door allerlei pretjes dichter bij de natuur staan, waarin ze immers veelal hun vertier zoe ken, en of ze er daardoor meer respect voor hebben." De heer Ackema spreekt graag van een jeugdbeweging, als hij het over z'n organisatie heeft. De jeugd zelf is immers aan het werk, na dat ze op gang is gebracht. Ze ko men bij hem met plannen en leiden zelf de drie groepen die inmiddels in het stadscentrum, Leusder- en Soesterkwartier zijn ontstaan. Een aanzienlijk aantal kinderen is wer kelijk al in beweging gekomen, overtuigd als ze zijn van de nood zaak van hun werk voor het dier. Kun vereniging is de jeugdgroep van de afdeling Amersfoort der Nederlandse Vereniging tot be scherming van Dieren, die door haar ruime subsidie het jeugdwerk tot grote steun is. Tegelijk vormen deze jongelui de eerste afdeling cn tot nog toe ook de kern van een geheel nieuwe organisatie, het „Nationaal Jeugd Dierenvrienden Verbond", eveneens door de heer Ackema gesticht in Juni van dit jaar toen uit vele delen van het land verzoeken bij hem binnen kwamen zijn werk ook daar te in troduceren. Waarom? Waarom al dit werk speciaal voor de jeugd? Het is mevrouw Ackema, die ons het antwoord geeft. Zij en haar man doen het werk samen. In het voorvertrek dat als Centraal Bureau van het N.J.D.V. is ingericht ze moeten hunwoning in de Spaarnestraat met een ander gezin delen doen zo getweeën de correespondentie af, regelen ze de verzending van het verbondsorgaan „De Dierenvriend" en van alle circulaires en ander propaganda-materiaal. Mevrouw Ackema's overtuiging is het en zc deelt die met haar man dat het kind wordt geboren met een instinctieve vriendschap voor die ren, die meestal vermindert of soms geheel verloren gaat door de houding der ouderen. En dan; het behandeling van dieren in het Burgerlijk Wetboek zijn opge nomen. En wat zou bijvoor beeld het onderwijzend perso neel op de scholen niet voor prachtig werk kunnen doen? Wel, zover zijn we nog niet al zijn er onder mijn kennissen on derwijzeressen cn onderwijzers die op hun eigen houtje al de jeugd voorhouden dat dierenbescherming eigenlijk een erezaak is." Plannen We praten nog wat over de plannen die het Nationale Jeugd Dierenvrienden Verbond voor de eerstvolgende jaren heeft. Voorlo pig beperken die zich, wat de ma terieel kant van de zaak betreft, nog tot Amersfoort. Er werd reeds een asyltjc geopend bij een van de leden in Leusden, weldra zal er bij de heer Ackema ook één wor den ingericht. Dan komt er een ambulance-dienst voor verongeluk te of zieke dieren. Volgende week wordt begonnen met een cursus E.H.B.O. voor dieren, na afloop waarvan enige E.H.B.O.-posten voor dieren zullen worden geves tigd. Er moet een dienst komen die vermiste honden en katten op spoort. „Daarbij gaat het propa gandistische werk natuurlijk voort," wordt ons verteld. „Want in elke uithoek van ons land moet dc jeugd voor de idealen van het Verbond worden gewonnen. In Amsterdam komt het werk al aar-, dig op gang evenals in enkele an dere plaatsen. In totaal zijn er veertien groepen. „Allemaal men sen die uit eigener beweging bij ons kwamen. Dat is een belofte voor de komende tijd en een grote steun voor hen, die zich nog voor zo'n enorme taak gesteld zien," verzekert de heer Ackema. Dan laat hij ons uit. In de keuken springt de kleine zwarte hond weer tegen ons op. „Gelukkige hond met zo'n baas en bazin", den ken wij. Bloklands-Gasthuis Dc groepstentoonstelling van het A K.G. momentcel in het Bloklands-gasthuis gehouden is zeker niet de minste van de reeks. Zij behoort, kort gezegd, in het kader der „gerijpte kunst". Hier zijn gevestigde reputaties aan bod die weliswaar hun wilde haren wat zyn kwijtgeraakt maar die in hun persoon lijke stijl toch de grenzen van het rea lisme overschrijden. Een van de mar kante aanwinsten van het Genootschap is Harmen Mcurs hij tekent tegen woordig Hurmcn tout court die vroe ger voorzitter was van de Onafhankclii- ken Hij voelt zich in dc huidige fase. lijkt 't, minder aangetrokken tot het landschap dan tot dc mens en het dier. Hij is een bekwaam portrettist van bei de. maar hij is. ook ln belde tamelijk ongelijk. Zijn ekster b.v. kan ik weinig waarderen, des te meer de beide paar den. waarin niet alleen de kundige waarnemer naar voren komt. maar ook de gevoelige voor sfeer. In het gocd- gclijkcnd dubbelportret van Bezaan c-n zijn vrouw het landschap in de fond bleef wat verwaarloosd treft ook een discreet gevoel voor humor, al blijft hei vakmanschap heersen over de kun stenaar. Deze is er ten voeten uit in het geïnspireerde (naar ik meen niet meer nieuwe) portret van zijn zoon. knap van factuur, kloek, ja monumen taal van bouw en uitnemend van psy chologie. V Jo Bezaan besprak ik nog kort gele den in Soest. Hij laat hier intussen weer nieuw werk zien. waarvan ik de boer die het gelaat afwist (een aquarel) het korenveld en het stilleven met dc meloen het meest apprecieer. Opmerkelijk ls de inzending van freu le Van Holthc tot Echten, werk dat in zijn kleine discrete formaten meer en meer dc koele strakheid gaat verliezen om daarvoor een lucide verfijning in de plaats te zetten Tot dc beste stukjes reken ik her bloemstilleven in blauw glas met gouden rand. het reeds beken de portret van de donkergetinte oude aame met do dunne, fijnè lippen en het nieuwe damesportrct. waar waar lijk het leven lijkt betrapt. Zoiets ge beurt ook een bekwaam kunstenaar klechts in begenadigde ogenblikken. Deze schilderes is ook een uitstekend waarneemster van poppen. Willem J. van Dam heeft een aantal brcedgeziene golvende landschappen in gezonden onder hoge lucht waarvan de kleur wel eens wat hard blijft. Voor treffelijk is het gezicht op de Socster kerktoren, van dichtbll gezien en de in Middelburg gemaakte aquarel van de Oostcrkerk (koepelbouw). De har monicaspeler. breedgcschildcrd ls in teressant karakteristiek, maar wat aan de buitenkant Het kleine naakt schuw l*» een hoek gedrukt heeft bizondere kwaliteiten, evenals de Kop pelpoort in rood krtit. De berglandschappen van mevrouw Van Hacrsoltc de Lange kunnen mil op een tweetal uitzonderingen na. niet ge heel bevredigen, liever zie ik het stil leven met seringen en tulpen, alsook de kleine geestige dop. C.A.S. Aanvullingsagenda Raad De aanvullingsagenda voor de openbare vergadering van de raad der gemeente Amersfoort op Maan dag 20 September 1948 des namid dags om 2.15 uur, voort te zetten des avonds om 7 uur, vermeldt de volgende punten: 43. Voorstel van B. en W. om voor de bouw van tv.ee kleedgelegenheden voor de sportbeoefening een bedrag van f 7700.beschikbaar te stellen: 44. Idem om een crediet te verlenen voor verbetering van 22 woningen op grond van de premieregeling woningverbetering en -splitsing; 45. Idem tot toekenning van een aanvullend bouwvoorschot voor verbetering van 9 krotwoningen; 46. Idem om een crediet te verle nen voor verbreding van een ge deelte van de Utrcehtseweg; 47. Idem tot verhuur van pakhuis ruimte in de markthal en tot het verstrekken van een geldlening aan de fruit- en groentenveiling Amersfoort en omstreken. „Gemeenschap" gaat actie voeren Nu de Amersfoortse Gemeen schap enkele jaren heeft gewerkt en aangenomen mag worden, dat haar bedoelingen bij de stedelijke bevolking voldoende zijn doorge drongen, acht het bestuur de tijd rijp dit werk op een deugdelijke basis te grondvesten. Wil het ge- meenschapswerk doorgang vinden, dan is het noodzakeijk een stevige financiële ondergrond te leggen en daaruit het werk op te bouwen. Ondanks de vele financiële pro blemen echter, heeft de A. G. zulk een omvangrijk werk verzet, dat haar voortzetting niet alleen alles zins gerechtvaardigd, maar zelfs noodzakelijk is. Het bestuur meent dan ook, dat een grootscheepse po ging ondernomen dient te worden de bevolking van Amersfoort tot steun van zijn werk op te wekken en in de vorm van een jaarlijkse bijdrage een fundament aan zijn werk te geven. Ter bespreking van één en an der wordt voor de aangeslotenen een vergadering belegd in de Raadzaal van het Gemeentehuis op Donderdag 23 September a.s„ des avonds te 7.30 uur. 't Recht ontloopt men niet In December en Januari 1947 1948 zijn in woningen aan de Pas cal-, Pasteur- en Franklinstraat en aan de Kapel weg inbraken ge pleegd. Een der daders, een zekere W. werd gepakt en is reeds ver oordeeld. Zijn compagnon L. uit Utrecht wist te ontsnappen en is nu in Duitsland gearresteerd en overgebracht naar Amersfoort. Geen eerlijke vinder? Tegen W.. die een jute zak met 1540 gram rauw vet had gevonden en dit niet aangaf, is een proces verbaal opgemaakt. Vrijdag zijn weer dertien bekeu ringen uitgedeeld. Twee marktlieden werden be keurd omdat hun gewichten niet van het vereiste ijkmerk waren voorzien. Schaken Mevr. Heemskerk verloor Tijdens het Niwin-tournooi speel de onze stadgenote mevr. Heems kerk tegen de kampioen van het Oosten. Het gelukte deze, de heer Groenewegen. de rochade van me vrouw Heemskerk te verbreken en een betere stelling te verkrijgen. Toen mevrouw Heemskerk in hevi ge tijdnood kwam, kon zij de juiste voortzetting niet meer vinden, zo dat zij moest opgeven.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1948 | | pagina 2