In Ommeren werd een jong gezin met een kind op straat gezet D. Dijkstra: Nederlands enige „ballonmeester" woont in Amersfoort „Ons Belang" bestaat een halve eeuw Regen klettert op twee tochtige schaftkeetjes De gelukkigen Hele dorp spreekt er schande van Lotsverbetering onderofficieren vereiste pionierswerk ,Na hengelen is ballonvaren de minst gevaarlijke sport Veel omvattende taak V Zaterdag 25 September 1948 3 Twee oude. tochtige schaftkeetjes van de Nederlandse Heide Maatschappij, afgedekt met een paar grote dekzeilen totale „ruimte" ongeveer acht vierkante meter eert ..deur" van een oud stuk jute. de vloer van planken die te klein zijn. zodat men het grint van de weg kan zien een „ledikant" op fruit- kisten. daarop matrassen, een fornuis en wat stoelen Dat is de huidige „woning" van Dirk van Kleef, zijn jonge vrouw en hun vijf maanden oude zoontje Jan. Hierin doet de jonge vrouw al een week lang haar huishouden, hierin slaapt het jonge gezin. En dat wil wat zeggen, nu de winter op komst is. Goedenmiddag -puzzelaars! Ik heb om te beginnen goed nieuws voor Mej. P. Scheffers, Ver meerstraat 146 te Amersfoort, die uit de bus kwam voor de eerste pr{js, die zoals U weet bestaat uit een bedrag van vijf gulden. Beide tweede prijzen, ieder van een rijksdaalder, zijn voor M. v. SmaalenBrouwer, Franklinstraat 47 te Amersfoort en Ap Perk, Soembastraat 15 te Amersfoort. Voor degenen, die deze week niet zo gelukkig waren tot de winnaars te behoren verwijs ik naar de nieuwe puzzle. Voor de mensen op De Veluwe spijt het me zeer, maar er kwam deze keer geen prijs voor hen uit de bus. De winnaars en winnares sen krijgen hun geld in de loop van de volgende week per post wissel thuisgestuurd. Dit in ieder opzicht onbewoon bare krot staat aan de Tielse weg in het Ommerenseveld. Ommeren ligt wij hebben dat gisteren zelf met veel moeite moeten ontdekken vlak bij Ingen in de Betuwse gemeente Lienden. Vorige week Donderdag zijn de Van Kleefs vol gens gerechtelijk vonnis uit hun woning het halve huis van de fruitteler-handelaar J. B. Bauw gezet, nadat maandenlang pro cederen daaraan vooraf is gegaan. Zag het proces er aanvankelijk voor Van Kleef zeer gunstig uit, ten gevolge van zijn argeloosheid, die hem twee juridische flaters deed begaan, won zijn ex-huisbaas patroon Bauw de procedure. De hele Ommerense buurt, vrij wel niemand uitgezonderd, ver keert in grote opwinding over dit vonnis. Zo hoog steeg de veront waardiging, dat de Ommerense mannen de koppen bijeen staken en het plan beraamden, Bauw met hun sterke armen niet met „de sterke arm", want die beschermt Bauw te dwingen het gezin Van Kleef weer in zijn huis op te nemen! Gelukkig is dat niet ge schied; waarschijnlijk zouden dan vele Ommerenaren voor de rechter gedaagd zijn wegens huisvrede breuk. Iedereen in Ommeren is het er over eens, dat deze uitzetting een typisch staaltje van liefdeloosheid is. Hier volgt het verhaal van Van Kleefs lijdensweg. Bauw, die de naam heeft zeer Elecht personeel te kunnen houden de buurtgenoten zeggen: „Het is vooral de schuld van zijn vrouw" nam in 1945 een neef uit Gel- dermalsen in dienst. De man een gehuwde bakker met drie kinderen zijn schijnbaar gouden bergen beloofd, want hij verkocht zijn eigen zaakje en trok bij Bauw in. Het huis werd bewoonbaar ge maakt voor twee gezinnen, het is zo groot, dat beiden daarin een royale woning hadden. Na ruim een jaar was de verhouding tussen oom en neef zo slecht geworden, dat de voormalige bakker volslagen over spannen en de wanhoop nabij was. In 1946 was inmiddels ook Van Kleef bij Bauw in dienst getreden en toen de Geldermalsense neef, ten einde raad, fc->gin 1947 ontslag nam en zich als bakkersknecht ver huurde bij een patroon in zijn voormalige woonplaats, zei Bauw tegen Van Kleef die verloofd was: „Man, ga trouwen en trek met je vrouw bij mij in. Jij wordt eer ste knecht voor f 30.- per week en jouw vrouw helpt mijn vrouw voor een tientje per week." Van Kleef deed het achteraf heeft hij er grote spijt van. Hij en zijn jonge vrouw woonden en werkten slechts korte tijd bij Bauw, toen vrouw Bauw de jonge vrouw eens toevoegde: „Jullie wonen hier nou wel, maar ik hoop, dat er geen kin deren komen, want daar kan ik niet tegen." Maar het leven stoorde zich niet aan vrouw Bauw en er kwam een moment, dat het jonge vrouwtje van Van Kleef moest zeg gen, dat zij wat minder werk moest doen, omdat zij in verwachting was. Van dit moment af begonnen .Als vader, -moeder en Jantje van Kleef naast elkaar zitten is de „woning" eigenlijk meer dan vol, Het veelvuldig bezoek de hele Ommerense buurt leeft van harte mee met het lot van het jonge ge zin kan buiten, naast de juten „deur" blijven staan. de chicanes. Vrouw Van Kleef werd enige malen beschuldigd van diefstal van eieren en spek, welke aantijgingen wel ee^ enkele maal herroepen werden, doch spoedig de verhouding tussen de huisgenoten vergiftigden. In November 1947 voegde Bauw dan ook Van Kleef toe: „Man, ik heb liever dat je van daag vertrekt dan over een paar weken." Twee flaters. Toen beging Van Kleef de flaters, die hem uiteindelijk zijn proces deden verliezen. Hü antwoordde: „Da's best." Met een paar gezonde handen aan je lijf kan je in deze tijd overal een behoorlijk stuk brood verdienen, was de opvatting van Van Kleef. Hij verzuimde ech ter het ontslag schriftelijk te laten bevestigen. Bauw vroeg nooit meer naar huurgeld, Van Kleef verzuim de het geld of bij een notaris te storten of per postwissel zijn ex- patroon te zenden. Twee blunders, die hem duur te staan kwamen. Want „iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen Bauw eiste, via een Tielse advo caat, dat Van Kleef de woning ont ruimde, deze weigerde. Het werd een proces op 24 Maart voor de Tielse kantonrechter, dat Van Kleef won. Een tweede proces volgde op 21 Juli. Weer verloor Bauw. Beide keren betekende dit dus. dat Van Kleef in zijn woning kon blijven. Begin Augustus zocht een ambte naar van het Gewestelijke Arbeids bureau te Nijmegen Van Kleef op en maakte deze duidelijk, dat hij officieel geen ontslag had. Van Kleef tekende een verklaring, dat hij niet langer bij Bauw in dienst wilde zijn. Toen „hing" hij, zoals men het in Ommeren uitdrukt. Want Bauws advocaat kon nu Van Kleef beschuldigen van contract breuk. Een derde proces volgde en nu werd Bauw in het gelijk gesteld. Van Kleef werd veroordeeld tot ontruiming van de woning een dienstwoning! binnen twee dagen, vergoeding van de huur- schade, die Bauw had geleden en betaling van alle proceskosten. Vorige week Donderdag is Van Kleefs boeltje op straat gezet. Be hulpzame buren sleepten de oude schaftkeetjes aan, hielpen de Van Kleefs op alle mogelijke wijzen en sloegen de goede meubels op. Maar toch hebben zij het jonge gezin niet uit de penarie kunnen helpen. Dat kan alleen het college van B. en W., en dat doet zijn best, want.... Er komt hulp. Wij spraken de Liendense burge meester C. Kamp: „Juridisch staat Van Kleef zeer zwak, zei hij, j zo zwak, dat de Tielse kahtonrech- 1 ter hem veroordeelde. Maar men- 1 selijk staat Bauw niet sterk. Ik kan natuurlijk niet toestaan, dat hij en zijn vrouw alleen in dat grote huis blijven wonen. Ik heb hem dan ook aangezegd dat hij inwo ning krijgt. Van Kleef kan ik niet weer in Bauws woning zetten, want daarmee zou ik een gerechtelijk vonnis illusoir maken. Trouwens, ook uit tactische overwegingen is dat moeilijk; het zou „moord en doodslag" geven. Het college van B. en W. zal, in overleg met de Huis vestingscommissie, op zo kort mo gelijke termijn voor Van Kleef een woning zoeken. Gemakkelijk zal dat niet gaan, want we leven in de Betuwe, waar veel huizen zijn ver woest en de mensen door erva ring een gruwelijke hekel heb ben aan inwoning. Maar een op lossing komt er!" Wij spraken met Van Kleefs hui dige patroon, de eierhandelaar R. van Zetten: „Van Kleef is een uitstekend arbeider, zeer oppas send, betrouwbaar en gewillig," zei hij. Ik en met mij vrijwel alle buurtgenoten ben er van over tuigd dat het gelijk volkomen aan zijn kant is." Wij spraken met VanKleefen zijn jonge vrouw, die haar kindje een heerlijke gezonde baby knuffelde: „Wij hebben al zó veel moeten uitstaan!" zei ze. „Zouden we gauw weer een eigen echt dak boven ons hoofd hebben? Over het geld, dat we door het vonnis moeten betalen, maken we ons geen zorg. want we hebben nog f 300.- van Bauw te goed voor extra-arbeid in de pluktijd." Bauw zei niets. We probeerden nog te spreken met boer Bauw, doch die wenste ons op geen enkele redelijke wijze te woord te staan: „Ga maar naar m'n advocaat of de rechter, met niemand anders heb ik nog wat uit te staan," zei hij. Wij hebben het vertrouwen, dat burgemeester Kamp, de Liendense wethouders en de ïiuisvestingscom- missie de Van Kleefs zullen helpen. Dan is een schandaal uit de we reld, dat nu al dagenlang een heel dorp in opschudding brengt. In Nederland moedwillig een gezin met een kind op straat zetten en dat op zo korte termijn als hier ge beurde het vrijwel onbeschermd langs de weg achterlaten, terwijl de eerste herfststormen de regen aanjagen, is toch wel lichtelijk be schamend. „Dank zij ook het werk der Vereniging „Ons Belang" bezitten wij een korps onder officieren. hetwelk een sieraad genoemd kan worden voor ons leger". Met deze woorden, aan duidelijk heid niets te wensen overlatend, kenschetste wijlen Generaal C. J. Snijders, destijds opperbevelhebber van Land- en Zeemacht het werk van deze vereniging. De bakermat der organisatie was Den Helder, waar in 1897 de ..Eendracht" werd opgericht, vereniging van actief die nende onderofficieren en gehuwde mindere militairen. Doel ervan was: verkrijgen van rijkspensioen voor hun weduwen en wezen. Het proces waarbij honderdduizenden éénlin gen. tot het inzicht kwamen, dat zij zich moesten organiseren om wat meer levensblijheid te kunnen ge nieten en 'n betere toekomst te schep pen voor hun kinderen, deze alge mene en rechtmatige begeerte der maatschappelijk misdeelden liet ook het toenmalige korps onderofficie ren niet onberoerd. Immers gingen ook zij gebukt onder een in ieder opzicht slecht verzorgde positie. Hun jeugd, middelbare leeftijd en ouderdom verging in geestelijk en stoffelijk lijden. Na enige reorganisatie veranderde op een bijeenkomst op 28 September 1698 (weer te Den Helder) de naam „Eendracht" in „Ons -Belang" en van die datum af hebben de onderoffi cieren met vallen en opstaan gestre den voor hun lotsverbetering. Niet alleen op materieel terrein maar ook in geestelijk opzicht is het werk ze genrijk geweest. Moeilijk begin Onvermoeid en met weinig midde len, de contributie bedroeg een kwartje per jaar tot 1906, verguisd, beledigd en vertrapt soms, genegeerd vaak door ministers en kamerleden, bleef het Hoofdbestuur en ook het steeds groeiende ledental actief de strijd voeren tegen vele vooroordelen en misstanden, tegen domheid bij vakgenoten, tegen antipathie bij superieuren. Zeker het begin was klein. De eer ste balans wees een eindcijfer aan van f 295,47, in 1947 was het bedrag gestegen tot f 83.424.87. Het is natuurlijk onmogelijk om in een korte historieschets veel namen te noemen, maar na die van de stichter J. 'de Smit te Den Helder volgt onmiddel lijk die van W. Wijk, die in 1902 bestuurslid werd, aanvankelijk als commissaris, in 1904 redac teur van het Maandblad, in 1906 vice-president en van 26 April van dat jaar af Algemeen Voor zitter. Wat deze voorzitter voor „(Jns Belang" heeft gedaan is zo enorm, dat het geen wonder is, dat men zijn naam onafschei delijk aan doel en streven der vereniging verbond. De krachtige vereniging er. bloeiende instellingen zijn de niet weg te redeneren bewijzen van geest, kennis en karakter. In 1907 werd het maandblad gepromoveerd tot weekblad met als eerste redac teur de heer H. R Krul, die zijn functie tot 1917 vervulde en daarna werd opgevolgd door de heer Kloos ter, tot in 1933. toen na het gebeurde met de ..Zeven Provinciën" „Ons Belang" moest worden omgevormn. Veel namen kunnen genoemd wor den van steunpilaren van „Ons Be lang": W. Klooster. C. E. Schutyser. D. F. Brandwijk, W. J. Vaatstra, H. Schuurmans, W. van Olst en na 1933 die van J. Th. M. Piederiet, de te genwoordige president met zijn me debestuurderen. Acties Niet altijd verliep een actie vlot en zeer vaak waren audiënties, soms zelfs protestvergaderingen nodig om het doel te bereiken. Eenmaal zelfs, het was in 1918, vond men het nodig een eigen candidaat te stellen bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer en de heer Wijk werd als zodanig gekozen. In 1921 redde hij met zijn stem minister Van Dijk met zijn Militiewet. En van de instellingen der Vereni ging hebben duizenden leden dank baar de materiële en geestelijke vruchten geplukt. Wij noemen: On dersteuningskas. Sanatoriumfonds, Plaatsingsbureel. Coöperatie, Spaar kas, Begrafenisfonds, Levensverze kering Mij., Brandverzekering Mij., Alg. Mil. Weekblad, drukkerij Patria Ziekenfonds en Reservefonds. Tal van deze instellingen bestaan nog en in verschillende garnizoensplaat sen van ons land kan men woningen vinden van „Ons Belang". Behalve de heer Wyk waren nog Kent U ze wel? serie artikelen over bekende en onbekende personen uit ons aller omgeving. enige andere leden der tweede ka mer de organisatie welgezind en we noemen in dat verband de heren: W. Cool Minister van Oorlog. K. ter Laan. A. P. Staalman, L. W. J. K. Thomson. L. F. Duymaer van Twist en P J. Oud. Voor de verheffing van het gees telijke peil der onderofficieren zorgde „Ons Belang" door middel van cursussen op allerlei gebied, door kunstavonden en in dit verband kan de naam van dr. P. H. Ritter Jr., oud-hoofdredacteur van het Utrechts Dagblad met ere worden genoemd. Dat de beide wereldoorlogen ook op de organisatie van invloed waren spreekt vanzelf, maar zelfs na de laatste is ..Ons Belang" nog steeds de „Centrale' der onderofficieren- groep in ons leger en de jongere generatie, beseffend wat ze heeft geërfd van de pioniers die de wegen effenden en de paden glad maak ten. bouwt voort op de stevige fun damenten van „Ons Belang" en geen enkele reactie, van welke zijde ook zal in staat blijken, deze dege lijke grondslagen te ondermijnen. En hoe de leden hun dankbaarheid zullen tonen bij de viering van het 50-jarig bestaan, daarvan zal Amers foort op 30 September getuigen. Korfbal „Soesterkwartier" gaat naar KCO Zondag reist Soesterkwartier naar Amsterdam om in haar derde com petitiewedstrijd K.C.O. te ontmoe ten. Hoewel onze stadgenoten tot nu toe geen punten hebben weten te bemachtigen, mogen zij toch niet ontevreden zijn over het vertoonde spel. De wijze waarop gespeeld wordt en 't enthousiasme waarmede 'n achterstand kan worden ingelopen wettigen de verwachting, dat Soes terkwartier het er dit jaar wel be ter af zal brengen dan het voor gaande seizoen, toen steeds het degradatiegevaar in de nabijheid was Het Amsterdamse K.C.O. waar tegen Zondag gespeeld wordt is eveneens nog puntloos en - heeft hiermede moeten ondervinden dat het in de K.N.K.B niet gemakke lijk is zich te handhaven. Bedriegen de voortekenen ons dus niet dan zullen! we Soester kwartier de thuisreis zien aanvaar den met he bezit van twee kost bare -punten. Over het ingediende protest in zake h/c niet toekennen van een doelpunt tegen O B.Z.B werd nog geen uitslag vernomen. Soesterkwartier 3 gaat Zondag naar Zwaluwen 4 en zal een harde dobbbr hebben. TpEN avond temidden van bal- J-s lonvaarders. Dr. Canncgieter, Delia Moutton, Ebcrhardt, Dolfuss, Boesman. Ze zijn er niet in eigen persoon maar op dc foto's voor ons op tafel komen we hun beeltenis telkens weer tegen. En de boeken op het bureau tegen de wand, dc albums en dc krantenknipsels waarin we bladeren, roepen groot se evenementen uit de geschiedenis van de ballonsport in de herinne ring terug; gebeurtenissen waaraan deze namen en die van onze gastheer onverbrekelijk zijn ver bonden. Zoveel paperassen hebben we, dat de vaas met sierdahlia's er voor moet wijken. Naar het bureau er mee, pal onder de crèmekleurige tegel aan de muur, waarop in zwarte in het lamplicht glanzen deletters „Haagsche Ballonclub" staat geschreven. Een slinger van woorden om de afbeelding van een ballon. Ballon twee uur lang onder werp van het gesprek tussen ons en Nederlands enige erkende bal lonmeester, de heer D. Dijkstra. ALS de koffie pruttelt op het lichtje, de haard voor 't eerst weer brandt en moeder de vrouw aan de overkant van de tafel zit te breien, wel, dan krijg je een man, die veel heeft beleefd, ge makkelijk op z'n praatstoel. Het is deze avond m de woning van bal lonmeester Dijkstra aan de Terna- testraat niet anders. Vrijwel alle tijd, die hij niet voor „de dienst" nodig heeft de heer Dijkstra is adjudant onderofficier besteedt hij al meer dan 25 jaar aan de bal lonsport. Niet dat hij zelf zo veel de lucht is in geweest. Eerst in 1938 steeg hij voor 't eerst mee op toen hij er ai een dikke vijftien jaar in de sport had op zitten. De leek denkt al te gauw aan een man, die in een mandje hoog in de lucht zweeft, als hij het woord ballon- meester hoort. De meester echter blijft gewoonlijk op de grond, In ieder eeval ligt alleen daar zün taak. Maar die is ook zo veelomvat tend, eist zoveel van de mens die haar uitvoert, dat men wel heel nauwgezet, snel reagerend en doortastend moet zijn, wil men tot deze functie worden geroepen. De heer Dijkstra bezit deze kwalitei ten. Hij is daarom gezien bij de mensen van de Haagsche Ballon club wier ballonmeester hij sedert de bevrijding is. De drie commandanten die deze vereniging onder haar le den telt de enige comman danten in Nederland ver trouwen hem ook volkomen en dat wil heel wat zeggen. Want een commandant kan nog zo'n goed ballonvaarder zijn, als niet het materiaal prima in or de is voor hij de lucht in gaat, als niet de vulling deskundig is geschied en het zeildoek niet zorgvuldig gerepareerd, dan kan hij wel inpakken. Die voorbereidingen nu treft de ballonmeester. Vroeger, in de laatste Jaren van de eerste wereldoorlog en enige tijd daarna, was adj. Leen de Vries Ne derlands enige ballonmeester. De sport werd in die jaren beoefend onder toezicht van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart. Dc ballonvaarders nadden hun ballons op het vlieg veld Soesterberg opgeslagen cn daar kwam de heer Dijkstra met deze sportlui in contact. Hij werd al gauw de rechterhand van bal lonmeester De Vries en toen die met pensioen ging, werd hij in die functie benoemd. Ach, er was hem het een en ander geleerd in die jaren en hij, geladen met enthou siasme als hij was voor alles wat maar iets met ballon-opstijgingen te maken had, zat in die eerste ja ren zelf ook niet stil. Dc vaarders kregen een actieve meester aan hem die wat voor zijn liefhebberij overhad. In 1933 verzorgde dc heer Dijkstra voor de eerste maal geheel zelfstandig een opstijging. Er komt heel wat kijken Daar komt heel wat bij kijken. De ballon wordt uitgepakt en uitge spreid, zó dat het gevaarte wel wat van een op z'n kant liggende har monica weg heeft. Dan het ventiel in de top bevestigen, het net cr over heen, de vulslang die het gas uit de flessen aanvoert aan de vul- slurf van de ballon bevestigen en dan maar blazen! Langzaam zwelt de zeildoeken bol op. Maar ho! Op passen is de boodschap. De ballon mag niet voortijdig dc lucht in en dus moeten er rondom zandzakken aan worden bevestigd, die naar mate de ballon stijgt naar bene den worden verhangen. Een werkje dat snel en met overleg moet ge schieden want geen zak mag hoger hangen dan de andere. En denk aan de wind, die in ons landje zo hevig kan waaien en vaak dc bal lon, die op het vertrek ligt te wachten, op z'n kant wil drukken. Dan slingert het ding cn rukt aan z'n touwen dat het een lieve lust is. De meester kijkt toe, wikt en weegt, om dan, als de ballon een fractie van een seconde loodrecht staat, het commando „Los" te ge ven. Geen risico ER is me gelukkig nooit wat gebeurd", zegt de heer Dijkr stra, „maar we nemen ook geen ri sico. Tjonge, nee". En hij knappert met zijn vingers om zijn bewering kracht bij te zetten. Maar van al zijn grijze haren het zijn er nog heel wat kunnen er waarschijn lijk verscheidene op rekening van de ballonsport worden geschreven. Vaak ls het nachtwerk. Véél reizen komt er ook bij te pas! Vooral dc laatste tijd was dat zo, toen op veel plaatsen in Nederland ter gelegen heid van de jubileumfeesten bal lon-opstijgingen werden georgani seerd. Daarvóór in Juli reisde hij met de heer Boesman en enkele anderen naar Kopenhagen, waar tijdens een grootse landbouwten toonstelling een ballon werd opge laten. Een Nederlandse, omdat er in heel Denemarken geen ballon is tc vinden. „Berlingske Tidningen", een van de grote Deense dagbladen, gaf er een pracht van een foto van, die de heer Dijkstra ons laat zien. Vijftigduizend mensen waren er komen kijken. Dat was niet mis, zegt.de heer Dijkstra, maar zo is het trouwens in ons eigen land ook. Vrijwel iedereen interesseert zich voor de ballonsport en toch kennen we maar drie gebrevetteerde com mandanten; do heer on mevrouw Boesman en de heer De Vos uit Rotterdam. De laatste heeft eerst onlangs zijn examen gedaan en dc heer Dijkstra maakte zelf deel uit van de bij ministerieel besluit in gestelde examencommissie „Toch is ballonvaren na hengelen de minst gevaarlijke sport", lacht de heer Dijkstra. Maar het is wel duur En je moet er tijd voor hebben. Ik zelf doe dan eigenlijk nog alleen maar het voorbereidend werk. dat me soms al dagen kost. De ballon meester is ook verantwoordelijk voor het repareren en ik doe dat altijd zelf. Een oud beestje Een paar weken geleden heb ik nog een hele nacht in een kelder ergens in Rotterdam de ballon van de Haagsche Bal lonclub zitten repareren. Dat is al een oud beestje. De oudste van heel Europa. De Fransen gebruikten hem in 1418 als kabelballon. Het is er een, die ook zonder net kan worden ge bruikt. Een erg sterk ding, hoewel hij nu wel een beetje begint af te takelen. We horen nog verhalen over op stijgingen in de dertiger jaren, over internationale wedstrijden van toen en nu, over al die andere hon derden kleine dingen die bij het oplaten de meester het hoofd haast doen omlopen. „Ze hebben me de laatste tijd weer vaak gevraagd' om mee naar boven te gaan", zegt de heer Dijkstra tenslotte. „Maar ik zeg altijd, laat mij maar op de grond. Neem de jeugd mee. Die kan de sport levend houden." Op 4 September steeg ook van „Birkhoven" een ballon op. De heer D. Dijkstra zal misschien eerst toen bij vele stadgenoten als bal lonmeester bekend zijn geworden. Op de foto hangt de ballon al in de instructies. lucht, maar de touwen die van het net naar de ring lopen, waaraan de mand is bevestigd, hangen nog slap. Er moet dus nog het een en ander gebeuren. Ballonmeester Dijkstra, links van de mand, geeft (Archifoto) „Typisch staaltje van liefdeloosheid"- Dc kapitale woning van boer Bauw, waar nu slechtstwee mensen wonen. Lang zal dat wel niet duren, want de Liendense burgemeester Kamp heeft reeds aangezegd, dat Bauw inwoning krijgt. Het gezin Van Kleef bewoonde de linkerhelft van het huis op dc foto rechts en had daar twee prachtige kamers, keuken, plus bijkeuken, badka mer, zomerhuisje en kelder, nu zit het, in twee oude schaftkeetjes van de Ned. Heide Maatschappij, aan de kant van dc weg. Omwonenden toonden hun felle verontwaardiging over Bauws daden door het keetje vol tc schrijven met hun leuzen„Ons vrije Nederland topprestatie van naastenliefde" maar ook de humor ontbreekt niet, ondanks de el lende: Binnen zonder kloppen" staat naast de juten „deur" en iets verderop: „Wie hier niet als vriend binnenhuppeltwordt er dra weer uitgcknuppcld". Hockey AMHC-heren ontvangen Pinobé Dames-competitie gaat beginnen Nu de dames van AMHC vorige week op de Hockey-dag zich vol doende hebben kunnen inspelen, zal er Zondag een begin worden ge maakt met de competitie. Zij zijn in overgangsklasse B ingedeeld, teza men met Strawberries (Eevcrwyk), HBS en BDHC II (Haarlem), Rood- Wit II (Heemstede), Pinoké en Am sterdam I (A'dam) en Leiden. Zon dag wordt begonnen met de uitwed strijd tegen Rood-Wit II. Het lijkt ons zeker niet uitgesloten, dat onzo stadgenoten beide punten moe huis waarts zullen nemen, gezien het uit stekende resultaat tegen Hilversum vorige week op dc Hockey-dag. De grote verandering in het damesteam is wel het feit, dat mevr. Korthals Altcs, vorig jaar midvoor, nu de spil- plnats bezet, terwijl de back van vo rig seizoen, mej. van der Velde, mld- vodt speelt. Haar plaats in dc ach terhoede wordt bezet door mej. Salo mons. De voorhoede is versterkt, doordat mej. Busscher. die vorige juren in de Oostelijke eerste klasse de kleuren van Deventer verdedigde, als rechtsbinnen staat opgesteld. Voor de heren staat voor Zondag de thuiswedstrijd tegen Pinoké op het programma. Weten de Amster damse heren hetzelfde krachtigo team in het veld te brengen als vo rig jaar, dan geven wy onze stadge noten met veel kans. De elftal-com missie, danig geschrokken door het slechte resultaat tegen SCHC II van vorige week (l>—3). heeft dc voor hoede belangrijk veranderd, zodat dc opstelling hiervan nu ls: Van Houten, Huyer, Pothoven, Roscam Abbing, Korthals Altes. Lp.v. Roscam Abbing staat Molenaar als linkshalf opgesteld. Hopelijk zal de nieuwe voorhoede meer verband cn schot- vaardigheid vertonen, dan dc vorige. Men mist hier Kapteyn, de Koning en Meyer, dc grote figuren van vorig jaar wel zeer pijnlijk. In dc midden linie blijft Keulen dc spilplaats be zetten. In de achterhoede vervangt Maos H. Buitenhuis, die momenteel in dc Oost vertoeft.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1948 | | pagina 3