In Ommeren werd een jong gezin
met een kind op straat gezet
D. Dijkstra:
Nederlands enige „ballonmeester"
woont in Amersfoort
„Ons Belang" bestaat een
halve eeuw
Regen klettert op twee tochtige
schaftkeetjes
De gelukkigen
Hele dorp spreekt
er schande van
Lotsverbetering onderofficieren
vereiste pionierswerk
,Na hengelen is ballonvaren de minst
gevaarlijke sport
Veel omvattende
taak
V
Zaterdag 25 September 1948
3
Twee oude. tochtige schaftkeetjes van de Nederlandse Heide
Maatschappij, afgedekt met een paar grote dekzeilen totale
„ruimte" ongeveer acht vierkante meter eert ..deur" van een
oud stuk jute. de vloer van planken die te klein zijn. zodat
men het grint van de weg kan zien een „ledikant" op fruit-
kisten. daarop matrassen, een fornuis en wat stoelen Dat is
de huidige „woning" van Dirk van Kleef, zijn jonge vrouw
en hun vijf maanden oude zoontje Jan. Hierin doet de jonge
vrouw al een week lang haar huishouden, hierin slaapt het jonge
gezin. En dat wil wat zeggen, nu de winter op komst is.
Goedenmiddag -puzzelaars! Ik
heb om te beginnen goed nieuws
voor Mej. P. Scheffers, Ver
meerstraat 146 te Amersfoort,
die uit de bus kwam voor de
eerste pr{js, die zoals U weet
bestaat uit een bedrag van vijf
gulden. Beide tweede prijzen,
ieder van een rijksdaalder, zijn
voor M. v. SmaalenBrouwer,
Franklinstraat 47 te Amersfoort
en Ap Perk, Soembastraat 15 te
Amersfoort.
Voor degenen, die deze week
niet zo gelukkig waren tot de
winnaars te behoren verwijs ik
naar de nieuwe puzzle. Voor de
mensen op De Veluwe spijt het
me zeer, maar er kwam deze
keer geen prijs voor hen uit de
bus. De winnaars en winnares
sen krijgen hun geld in de loop
van de volgende week per post
wissel thuisgestuurd.
Dit in ieder opzicht onbewoon
bare krot staat aan de Tielse weg
in het Ommerenseveld. Ommeren
ligt wij hebben dat gisteren zelf
met veel moeite moeten ontdekken
vlak bij Ingen in de Betuwse
gemeente Lienden. Vorige week
Donderdag zijn de Van Kleefs vol
gens gerechtelijk vonnis uit hun
woning het halve huis van de
fruitteler-handelaar J. B. Bauw
gezet, nadat maandenlang pro
cederen daaraan vooraf is gegaan.
Zag het proces er aanvankelijk
voor Van Kleef zeer gunstig uit,
ten gevolge van zijn argeloosheid,
die hem twee juridische flaters
deed begaan, won zijn ex-huisbaas
patroon Bauw de procedure.
De hele Ommerense buurt, vrij
wel niemand uitgezonderd, ver
keert in grote opwinding over dit
vonnis. Zo hoog steeg de veront
waardiging, dat de Ommerense
mannen de koppen bijeen staken
en het plan beraamden, Bauw met
hun sterke armen niet met „de
sterke arm", want die beschermt
Bauw te dwingen het gezin Van
Kleef weer in zijn huis op te
nemen! Gelukkig is dat niet ge
schied; waarschijnlijk zouden dan
vele Ommerenaren voor de rechter
gedaagd zijn wegens huisvrede
breuk.
Iedereen in Ommeren is het er
over eens, dat deze uitzetting een
typisch staaltje van liefdeloosheid
is.
Hier volgt het verhaal van Van
Kleefs lijdensweg.
Bauw, die de naam heeft zeer
Elecht personeel te kunnen houden
de buurtgenoten zeggen: „Het is
vooral de schuld van zijn vrouw"
nam in 1945 een neef uit Gel-
dermalsen in dienst. De man een
gehuwde bakker met drie kinderen
zijn schijnbaar gouden bergen
beloofd, want hij verkocht zijn
eigen zaakje en trok bij Bauw in.
Het huis werd bewoonbaar ge
maakt voor twee gezinnen, het is zo
groot, dat beiden daarin een royale
woning hadden. Na ruim een jaar
was de verhouding tussen oom en
neef zo slecht geworden, dat de
voormalige bakker volslagen over
spannen en de wanhoop nabij was.
In 1946 was inmiddels ook Van
Kleef bij Bauw in dienst getreden
en toen de Geldermalsense neef,
ten einde raad, fc->gin 1947 ontslag
nam en zich als bakkersknecht ver
huurde bij een patroon in zijn
voormalige woonplaats, zei Bauw
tegen Van Kleef die verloofd
was: „Man, ga trouwen en trek met
je vrouw bij mij in. Jij wordt eer
ste knecht voor f 30.- per week en
jouw vrouw helpt mijn vrouw voor
een tientje per week."
Van Kleef deed het achteraf
heeft hij er grote spijt van. Hij en
zijn jonge vrouw woonden en
werkten slechts korte tijd bij Bauw,
toen vrouw Bauw de jonge vrouw
eens toevoegde:
„Jullie wonen hier nou wel,
maar ik hoop, dat er geen kin
deren komen, want daar kan ik
niet tegen." Maar het leven stoorde
zich niet aan vrouw Bauw en er
kwam een moment, dat het jonge
vrouwtje van Van Kleef moest zeg
gen, dat zij wat minder werk moest
doen, omdat zij in verwachting
was. Van dit moment af begonnen
.Als vader, -moeder en Jantje van
Kleef naast elkaar zitten is de
„woning" eigenlijk meer dan vol,
Het veelvuldig bezoek de hele
Ommerense buurt leeft van harte
mee met het lot van het jonge ge
zin kan buiten, naast de juten
„deur" blijven staan.
de chicanes. Vrouw Van Kleef
werd enige malen beschuldigd van
diefstal van eieren en spek, welke
aantijgingen wel ee^ enkele maal
herroepen werden, doch spoedig de
verhouding tussen de huisgenoten
vergiftigden. In November 1947
voegde Bauw dan ook Van Kleef
toe: „Man, ik heb liever dat je van
daag vertrekt dan over een paar
weken."
Twee flaters.
Toen beging Van Kleef de flaters,
die hem uiteindelijk zijn proces
deden verliezen. Hü antwoordde:
„Da's best." Met een paar gezonde
handen aan je lijf kan je in deze
tijd overal een behoorlijk stuk
brood verdienen, was de opvatting
van Van Kleef. Hij verzuimde ech
ter het ontslag schriftelijk te laten
bevestigen. Bauw vroeg nooit meer
naar huurgeld, Van Kleef verzuim
de het geld of bij een notaris te
storten of per postwissel zijn ex-
patroon te zenden. Twee blunders,
die hem duur te staan kwamen.
Want „iedere Nederlander wordt
geacht de wet te kennen
Bauw eiste, via een Tielse advo
caat, dat Van Kleef de woning ont
ruimde, deze weigerde. Het werd
een proces op 24 Maart voor de
Tielse kantonrechter, dat Van Kleef
won. Een tweede proces volgde op
21 Juli. Weer verloor Bauw. Beide
keren betekende dit dus. dat Van
Kleef in zijn woning kon blijven.
Begin Augustus zocht een ambte
naar van het Gewestelijke Arbeids
bureau te Nijmegen Van Kleef op
en maakte deze duidelijk, dat hij
officieel geen ontslag had. Van
Kleef tekende een verklaring, dat
hij niet langer bij Bauw in dienst
wilde zijn. Toen „hing" hij, zoals
men het in Ommeren uitdrukt.
Want Bauws advocaat kon nu Van
Kleef beschuldigen van contract
breuk.
Een derde proces volgde en nu
werd Bauw in het gelijk gesteld.
Van Kleef werd veroordeeld tot
ontruiming van de woning een
dienstwoning! binnen twee
dagen, vergoeding van de huur-
schade, die Bauw had geleden en
betaling van alle proceskosten.
Vorige week Donderdag is Van
Kleefs boeltje op straat gezet. Be
hulpzame buren sleepten de oude
schaftkeetjes aan, hielpen de Van
Kleefs op alle mogelijke wijzen en
sloegen de goede meubels op. Maar
toch hebben zij het jonge gezin niet
uit de penarie kunnen helpen. Dat
kan alleen het college van B. en
W., en dat doet zijn best, want....
Er komt hulp.
Wij spraken de Liendense burge
meester C. Kamp: „Juridisch
staat Van Kleef zeer zwak, zei hij,
j zo zwak, dat de Tielse kahtonrech-
1 ter hem veroordeelde. Maar men-
1 selijk staat Bauw niet sterk. Ik
kan natuurlijk niet toestaan, dat hij
en zijn vrouw alleen in dat grote
huis blijven wonen. Ik heb hem
dan ook aangezegd dat hij inwo
ning krijgt. Van Kleef kan ik niet
weer in Bauws woning zetten, want
daarmee zou ik een gerechtelijk
vonnis illusoir maken. Trouwens,
ook uit tactische overwegingen is
dat moeilijk; het zou „moord en
doodslag" geven. Het college van B.
en W. zal, in overleg met de Huis
vestingscommissie, op zo kort mo
gelijke termijn voor Van Kleef een
woning zoeken. Gemakkelijk zal
dat niet gaan, want we leven in de
Betuwe, waar veel huizen zijn ver
woest en de mensen door erva
ring een gruwelijke hekel heb
ben aan inwoning. Maar een op
lossing komt er!"
Wij spraken met Van Kleefs hui
dige patroon, de eierhandelaar R.
van Zetten: „Van Kleef is een
uitstekend arbeider, zeer oppas
send, betrouwbaar en gewillig," zei
hij. Ik en met mij vrijwel alle
buurtgenoten ben er van over
tuigd dat het gelijk volkomen aan
zijn kant is."
Wij spraken met VanKleefen
zijn jonge vrouw, die haar kindje
een heerlijke gezonde baby
knuffelde: „Wij hebben al zó veel
moeten uitstaan!" zei ze. „Zouden
we gauw weer een eigen echt dak
boven ons hoofd hebben?
Over het geld, dat we door het
vonnis moeten betalen, maken we
ons geen zorg. want we hebben nog
f 300.- van Bauw te goed voor
extra-arbeid in de pluktijd."
Bauw zei niets.
We probeerden nog te spreken
met boer Bauw, doch die wenste
ons op geen enkele redelijke wijze
te woord te staan: „Ga maar naar
m'n advocaat of de rechter, met
niemand anders heb ik nog wat uit
te staan," zei hij.
Wij hebben het vertrouwen, dat
burgemeester Kamp, de Liendense
wethouders en de ïiuisvestingscom-
missie de Van Kleefs zullen helpen.
Dan is een schandaal uit de we
reld, dat nu al dagenlang een heel
dorp in opschudding brengt. In
Nederland moedwillig een gezin
met een kind op straat zetten en
dat op zo korte termijn als hier ge
beurde het vrijwel onbeschermd
langs de weg achterlaten, terwijl
de eerste herfststormen de regen
aanjagen, is toch wel lichtelijk be
schamend.
„Dank zij ook het werk
der Vereniging „Ons Belang"
bezitten wij een korps onder
officieren. hetwelk een sieraad
genoemd kan worden voor ons
leger".
Met deze woorden, aan duidelijk
heid niets te wensen overlatend,
kenschetste wijlen Generaal C. J.
Snijders, destijds opperbevelhebber
van Land- en Zeemacht het werk
van deze vereniging. De bakermat
der organisatie was Den Helder,
waar in 1897 de ..Eendracht" werd
opgericht, vereniging van actief die
nende onderofficieren en gehuwde
mindere militairen. Doel ervan was:
verkrijgen van rijkspensioen voor
hun weduwen en wezen. Het proces
waarbij honderdduizenden éénlin
gen. tot het inzicht kwamen, dat zij
zich moesten organiseren om wat
meer levensblijheid te kunnen ge
nieten en 'n betere toekomst te schep
pen voor hun kinderen, deze alge
mene en rechtmatige begeerte der
maatschappelijk misdeelden liet ook
het toenmalige korps onderofficie
ren niet onberoerd. Immers gingen
ook zij gebukt onder een in ieder
opzicht slecht verzorgde positie.
Hun jeugd, middelbare leeftijd en
ouderdom verging in geestelijk en
stoffelijk lijden.
Na enige reorganisatie veranderde
op een bijeenkomst op 28 September
1698 (weer te Den Helder) de naam
„Eendracht" in „Ons -Belang" en van
die datum af hebben de onderoffi
cieren met vallen en opstaan gestre
den voor hun lotsverbetering. Niet
alleen op materieel terrein maar ook
in geestelijk opzicht is het werk ze
genrijk geweest.
Moeilijk begin
Onvermoeid en met weinig midde
len, de contributie bedroeg een
kwartje per jaar tot 1906, verguisd,
beledigd en vertrapt soms, genegeerd
vaak door ministers en kamerleden,
bleef het Hoofdbestuur en ook het
steeds groeiende ledental actief de
strijd voeren tegen vele vooroordelen
en misstanden, tegen domheid bij
vakgenoten, tegen antipathie bij
superieuren.
Zeker het begin was klein. De eer
ste balans wees een eindcijfer aan
van f 295,47, in 1947 was het bedrag
gestegen tot f 83.424.87.
Het is natuurlijk onmogelijk
om in een korte historieschets
veel namen te noemen, maar na
die van de stichter J. 'de Smit
te Den Helder volgt onmiddel
lijk die van W. Wijk, die in 1902
bestuurslid werd, aanvankelijk
als commissaris, in 1904 redac
teur van het Maandblad, in 1906
vice-president en van 26 April
van dat jaar af Algemeen Voor
zitter. Wat deze voorzitter voor
„(Jns Belang" heeft gedaan is
zo enorm, dat het geen wonder
is, dat men zijn naam onafschei
delijk aan doel en streven der
vereniging verbond.
De krachtige vereniging er.
bloeiende instellingen zijn de niet
weg te redeneren bewijzen van
geest, kennis en karakter. In 1907
werd het maandblad gepromoveerd
tot weekblad met als eerste redac
teur de heer H. R Krul, die zijn
functie tot 1917 vervulde en daarna
werd opgevolgd door de heer Kloos
ter, tot in 1933. toen na het gebeurde
met de ..Zeven Provinciën" „Ons
Belang" moest worden omgevormn.
Veel namen kunnen genoemd wor
den van steunpilaren van „Ons Be
lang": W. Klooster. C. E. Schutyser.
D. F. Brandwijk, W. J. Vaatstra, H.
Schuurmans, W. van Olst en na 1933
die van J. Th. M. Piederiet, de te
genwoordige president met zijn me
debestuurderen.
Acties
Niet altijd verliep een actie vlot en
zeer vaak waren audiënties, soms
zelfs protestvergaderingen nodig om
het doel te bereiken. Eenmaal zelfs,
het was in 1918, vond men het nodig
een eigen candidaat te stellen bij de
verkiezingen voor de Tweede Kamer
en de heer Wijk werd als zodanig
gekozen. In 1921 redde hij met zijn
stem minister Van Dijk met zijn
Militiewet.
En van de instellingen der Vereni
ging hebben duizenden leden dank
baar de materiële en geestelijke
vruchten geplukt. Wij noemen: On
dersteuningskas. Sanatoriumfonds,
Plaatsingsbureel. Coöperatie, Spaar
kas, Begrafenisfonds, Levensverze
kering Mij., Brandverzekering Mij.,
Alg. Mil. Weekblad, drukkerij Patria
Ziekenfonds en Reservefonds. Tal
van deze instellingen bestaan nog
en in verschillende garnizoensplaat
sen van ons land kan men woningen
vinden van „Ons Belang".
Behalve de heer Wyk waren nog
Kent U
ze wel?
serie artikelen over bekende en
onbekende personen uit ons aller
omgeving.
enige andere leden der tweede ka
mer de organisatie welgezind en we
noemen in dat verband de heren: W.
Cool Minister van Oorlog. K. ter
Laan. A. P. Staalman, L. W. J. K.
Thomson. L. F. Duymaer van Twist
en P J. Oud.
Voor de verheffing van het gees
telijke peil der onderofficieren
zorgde „Ons Belang" door middel
van cursussen op allerlei gebied, door
kunstavonden en in dit verband kan
de naam van dr. P. H. Ritter Jr.,
oud-hoofdredacteur van het Utrechts
Dagblad met ere worden genoemd.
Dat de beide wereldoorlogen ook
op de organisatie van invloed waren
spreekt vanzelf, maar zelfs na de
laatste is ..Ons Belang" nog steeds
de „Centrale' der onderofficieren-
groep in ons leger en de jongere
generatie, beseffend wat ze heeft
geërfd van de pioniers die de wegen
effenden en de paden glad maak
ten. bouwt voort op de stevige fun
damenten van „Ons Belang" en
geen enkele reactie, van welke zijde
ook zal in staat blijken, deze dege
lijke grondslagen te ondermijnen.
En hoe de leden hun dankbaarheid
zullen tonen bij de viering van het
50-jarig bestaan, daarvan zal Amers
foort op 30 September getuigen.
Korfbal
„Soesterkwartier" gaat
naar KCO
Zondag reist Soesterkwartier naar
Amsterdam om in haar derde com
petitiewedstrijd K.C.O. te ontmoe
ten. Hoewel onze stadgenoten tot
nu toe geen punten hebben weten
te bemachtigen, mogen zij toch niet
ontevreden zijn over het vertoonde
spel. De wijze waarop gespeeld
wordt en 't enthousiasme waarmede
'n achterstand kan worden ingelopen
wettigen de verwachting, dat Soes
terkwartier het er dit jaar wel be
ter af zal brengen dan het voor
gaande seizoen, toen steeds het
degradatiegevaar in de nabijheid
was
Het Amsterdamse K.C.O. waar
tegen Zondag gespeeld wordt is
eveneens nog puntloos en - heeft
hiermede moeten ondervinden dat
het in de K.N.K.B niet gemakke
lijk is zich te handhaven.
Bedriegen de voortekenen ons
dus niet dan zullen! we Soester
kwartier de thuisreis zien aanvaar
den met he bezit van twee kost
bare -punten.
Over het ingediende protest in
zake h/c niet toekennen van een
doelpunt tegen O B.Z.B werd nog
geen uitslag vernomen.
Soesterkwartier 3 gaat Zondag
naar Zwaluwen 4 en zal een harde
dobbbr hebben.
TpEN avond temidden van bal-
J-s lonvaarders. Dr. Canncgieter,
Delia Moutton, Ebcrhardt, Dolfuss,
Boesman. Ze zijn er niet in eigen
persoon maar op dc foto's voor ons
op tafel komen we hun beeltenis
telkens weer tegen. En de boeken
op het bureau tegen de wand, dc
albums en dc krantenknipsels
waarin we bladeren, roepen groot
se evenementen uit de geschiedenis
van de ballonsport in de herinne
ring terug; gebeurtenissen waaraan
deze namen en die van onze
gastheer onverbrekelijk zijn ver
bonden. Zoveel paperassen hebben
we, dat de vaas met sierdahlia's er
voor moet wijken. Naar het bureau
er mee, pal onder de crèmekleurige
tegel aan de muur, waarop in
zwarte in het lamplicht glanzen
deletters „Haagsche Ballonclub"
staat geschreven. Een slinger van
woorden om de afbeelding van een
ballon.
Ballon twee uur lang onder
werp van het gesprek tussen ons
en Nederlands enige erkende bal
lonmeester, de heer D. Dijkstra.
ALS de koffie pruttelt op het
lichtje, de haard voor 't eerst
weer brandt en moeder de vrouw
aan de overkant van de tafel zit
te breien, wel, dan krijg je een
man, die veel heeft beleefd, ge
makkelijk op z'n praatstoel. Het is
deze avond m de woning van bal
lonmeester Dijkstra aan de Terna-
testraat niet anders. Vrijwel alle
tijd, die hij niet voor „de dienst"
nodig heeft de heer Dijkstra is
adjudant onderofficier besteedt
hij al meer dan 25 jaar aan de bal
lonsport. Niet dat hij zelf zo veel
de lucht is in geweest. Eerst in 1938
steeg hij voor 't eerst mee op toen
hij er ai een dikke vijftien jaar in
de sport had op zitten. De leek
denkt al te gauw aan een man, die
in een mandje hoog in de lucht
zweeft, als hij het woord ballon-
meester hoort. De meester echter
blijft gewoonlijk op de grond, In
ieder eeval ligt alleen daar zün
taak. Maar die is ook zo veelomvat
tend, eist zoveel van de mens die
haar uitvoert, dat men wel heel
nauwgezet, snel reagerend en
doortastend moet zijn, wil men tot
deze functie worden geroepen. De
heer Dijkstra bezit deze kwalitei
ten. Hij is daarom gezien bij de
mensen van de Haagsche Ballon
club wier ballonmeester hij sedert
de bevrijding is.
De drie commandanten die
deze vereniging onder haar le
den telt de enige comman
danten in Nederland ver
trouwen hem ook volkomen en
dat wil heel wat zeggen. Want
een commandant kan nog zo'n
goed ballonvaarder zijn, als
niet het materiaal prima in or
de is voor hij de lucht in gaat,
als niet de vulling deskundig
is geschied en het zeildoek niet
zorgvuldig gerepareerd, dan
kan hij wel inpakken.
Die voorbereidingen nu treft de
ballonmeester.
Vroeger, in de laatste Jaren van de
eerste wereldoorlog en enige tijd
daarna, was adj. Leen de Vries Ne
derlands enige ballonmeester. De
sport werd in die jaren beoefend
onder toezicht van de Koninklijke
Nederlandse Vereniging voor
Luchtvaart. Dc ballonvaarders
nadden hun ballons op het vlieg
veld Soesterberg opgeslagen cn
daar kwam de heer Dijkstra met
deze sportlui in contact. Hij werd
al gauw de rechterhand van bal
lonmeester De Vries en toen die
met pensioen ging, werd hij in die
functie benoemd. Ach, er was hem
het een en ander geleerd in die
jaren en hij, geladen met enthou
siasme als hij was voor alles wat
maar iets met ballon-opstijgingen
te maken had, zat in die eerste ja
ren zelf ook niet stil. Dc vaarders
kregen een actieve meester aan
hem die wat voor zijn liefhebberij
overhad. In 1933 verzorgde dc heer
Dijkstra voor de eerste maal geheel
zelfstandig een opstijging.
Er komt heel wat kijken
Daar komt heel wat bij kijken. De
ballon wordt uitgepakt en uitge
spreid, zó dat het gevaarte wel wat
van een op z'n kant liggende har
monica weg heeft. Dan het ventiel
in de top bevestigen, het net cr
over heen, de vulslang die het gas
uit de flessen aanvoert aan de vul-
slurf van de ballon bevestigen en
dan maar blazen! Langzaam zwelt
de zeildoeken bol op. Maar ho! Op
passen is de boodschap. De ballon
mag niet voortijdig dc lucht in en
dus moeten er rondom zandzakken
aan worden bevestigd, die naar
mate de ballon stijgt naar bene
den worden verhangen. Een werkje
dat snel en met overleg moet ge
schieden want geen zak mag hoger
hangen dan de andere. En denk
aan de wind, die in ons landje zo
hevig kan waaien en vaak dc bal
lon, die op het vertrek ligt te
wachten, op z'n kant wil drukken.
Dan slingert het ding cn rukt aan
z'n touwen dat het een lieve lust
is. De meester kijkt toe, wikt en
weegt, om dan, als de ballon een
fractie van een seconde loodrecht
staat, het commando „Los" te ge
ven.
Geen risico
ER is me gelukkig nooit wat
gebeurd", zegt de heer Dijkr
stra, „maar we nemen ook geen ri
sico. Tjonge, nee". En hij knappert
met zijn vingers om zijn bewering
kracht bij te zetten. Maar van al
zijn grijze haren het zijn er nog
heel wat kunnen er waarschijn
lijk verscheidene op rekening van
de ballonsport worden geschreven.
Vaak ls het nachtwerk. Véél reizen
komt er ook bij te pas! Vooral dc
laatste tijd was dat zo, toen op veel
plaatsen in Nederland ter gelegen
heid van de jubileumfeesten bal
lon-opstijgingen werden georgani
seerd. Daarvóór in Juli reisde
hij met de heer Boesman en enkele
anderen naar Kopenhagen, waar
tijdens een grootse landbouwten
toonstelling een ballon werd opge
laten. Een Nederlandse, omdat er
in heel Denemarken geen ballon is
tc vinden. „Berlingske Tidningen",
een van de grote Deense dagbladen,
gaf er een pracht van een foto van,
die de heer Dijkstra ons laat zien.
Vijftigduizend mensen waren er
komen kijken. Dat was niet mis,
zegt.de heer Dijkstra, maar zo is
het trouwens in ons eigen land ook.
Vrijwel iedereen interesseert zich
voor de ballonsport en toch kennen
we maar drie gebrevetteerde com
mandanten; do heer on mevrouw
Boesman en de heer De Vos uit
Rotterdam. De laatste heeft eerst
onlangs zijn examen gedaan en dc
heer Dijkstra maakte zelf deel uit
van de bij ministerieel besluit in
gestelde examencommissie „Toch
is ballonvaren na hengelen de
minst gevaarlijke sport", lacht de
heer Dijkstra. Maar het is wel duur
En je moet er tijd voor hebben. Ik
zelf doe dan eigenlijk nog alleen
maar het voorbereidend werk. dat
me soms al dagen kost. De ballon
meester is ook verantwoordelijk
voor het repareren en ik doe dat
altijd zelf.
Een oud beestje
Een paar weken geleden heb
ik nog een hele nacht in een
kelder ergens in Rotterdam de
ballon van de Haagsche Bal
lonclub zitten repareren. Dat is
al een oud beestje. De oudste
van heel Europa. De Fransen
gebruikten hem in 1418 als
kabelballon. Het is er een, die
ook zonder net kan worden ge
bruikt. Een erg sterk ding,
hoewel hij nu wel een beetje
begint af te takelen.
We horen nog verhalen over op
stijgingen in de dertiger jaren,
over internationale wedstrijden van
toen en nu, over al die andere hon
derden kleine dingen die bij het
oplaten de meester het hoofd haast
doen omlopen. „Ze hebben me de
laatste tijd weer vaak gevraagd' om
mee naar boven te gaan", zegt de
heer Dijkstra tenslotte. „Maar ik
zeg altijd, laat mij maar op de
grond. Neem de jeugd mee. Die
kan de sport levend houden."
Op 4 September steeg ook van
„Birkhoven" een ballon op. De
heer D. Dijkstra zal misschien eerst
toen bij vele stadgenoten als bal
lonmeester bekend zijn geworden.
Op de foto hangt de ballon al in de
instructies.
lucht, maar de touwen die van het
net naar de ring lopen, waaraan de
mand is bevestigd, hangen nog
slap. Er moet dus nog het een en
ander gebeuren. Ballonmeester
Dijkstra, links van de mand, geeft
(Archifoto)
„Typisch staaltje van liefdeloosheid"-
Dc kapitale woning van boer Bauw, waar nu
slechtstwee mensen wonen. Lang zal dat wel
niet duren, want de Liendense burgemeester Kamp
heeft reeds aangezegd, dat Bauw inwoning krijgt.
Het gezin Van Kleef bewoonde de linkerhelft van
het huis op dc foto rechts en had daar twee
prachtige kamers, keuken, plus bijkeuken, badka
mer, zomerhuisje en kelder, nu zit het, in twee oude
schaftkeetjes van de Ned. Heide Maatschappij, aan
de kant van dc weg. Omwonenden toonden hun
felle verontwaardiging over Bauws daden door het
keetje vol tc schrijven met hun leuzen„Ons vrije
Nederland topprestatie van naastenliefde"
maar ook de humor ontbreekt niet, ondanks de el
lende: Binnen zonder kloppen" staat naast de juten
„deur" en iets verderop: „Wie hier niet als vriend
binnenhuppeltwordt er dra weer uitgcknuppcld".
Hockey
AMHC-heren ontvangen
Pinobé
Dames-competitie gaat
beginnen
Nu de dames van AMHC vorige
week op de Hockey-dag zich vol
doende hebben kunnen inspelen, zal
er Zondag een begin worden ge
maakt met de competitie. Zij zijn in
overgangsklasse B ingedeeld, teza
men met Strawberries (Eevcrwyk),
HBS en BDHC II (Haarlem), Rood-
Wit II (Heemstede), Pinoké en Am
sterdam I (A'dam) en Leiden. Zon
dag wordt begonnen met de uitwed
strijd tegen Rood-Wit II. Het lijkt
ons zeker niet uitgesloten, dat onzo
stadgenoten beide punten moe huis
waarts zullen nemen, gezien het uit
stekende resultaat tegen Hilversum
vorige week op dc Hockey-dag. De
grote verandering in het damesteam
is wel het feit, dat mevr. Korthals
Altcs, vorig jaar midvoor, nu de spil-
plnats bezet, terwijl de back van vo
rig seizoen, mej. van der Velde, mld-
vodt speelt. Haar plaats in dc ach
terhoede wordt bezet door mej. Salo
mons. De voorhoede is versterkt,
doordat mej. Busscher. die vorige
juren in de Oostelijke eerste klasse
de kleuren van Deventer verdedigde,
als rechtsbinnen staat opgesteld.
Voor de heren staat voor Zondag
de thuiswedstrijd tegen Pinoké op
het programma. Weten de Amster
damse heren hetzelfde krachtigo
team in het veld te brengen als vo
rig jaar, dan geven wy onze stadge
noten met veel kans. De elftal-com
missie, danig geschrokken door het
slechte resultaat tegen SCHC II van
vorige week (l>—3). heeft dc voor
hoede belangrijk veranderd, zodat
dc opstelling hiervan nu ls: Van
Houten, Huyer, Pothoven, Roscam
Abbing, Korthals Altes. Lp.v. Roscam
Abbing staat Molenaar als linkshalf
opgesteld. Hopelijk zal de nieuwe
voorhoede meer verband cn schot-
vaardigheid vertonen, dan dc vorige.
Men mist hier Kapteyn, de Koning
en Meyer, dc grote figuren van vorig
jaar wel zeer pijnlijk. In dc midden
linie blijft Keulen dc spilplaats be
zetten. In de achterhoede vervangt
Maos H. Buitenhuis, die momenteel
in dc Oost vertoeft.