WAAROM DE AMERIKANEN IN '45 BERLIJN NIET VEROVERDEN De familie HINESE PAPEGAAI Radio-programma Kerknieuws Dinsdag 28 September 1948 3 ROOSEVELT N April van dit jaar werden 25.000 leden van de Ameri kaanse. Britse en Franse strijd krachten in Berlijn de gevange nen van de Russen. Door een order van Stalin werden zij af gesneden van de buitenwereld. Zij behoorden allen tot de geal lieerde bestuursraad en er werd verondersteld dat zij tezamen met de Russen de bezetting van Duitsland zouden regelen. Slechts een enkele spoorweg een autoweg en een smalle luchtcorridor had hen tot dan toe met de buitenwereld ver bonden. Toen bleef hun alleen de luchtweg nog over. Een paar dagen hing er oor logsdreiging in de lucht, er kwam wat opluchting maar op dit ogenblik, ruim vijf maanden later, is Berlijn nog een van de gevaarlijkste plaatsen in de we reld. Hoe is het eigenlijk mogelijk dat de Westelijke geallieerden in deze positie zijn geraakt? Hoe kunnen hun strijdkrachten zo geheel ingesloten zijn door Rus sisch gebied Na de oorlog zijn geleidelijk aan verscheidene bijzonderhe den doorgedruppeld, tuaarddor het thans mogelijk is een over zicht te krijgen hoe het komt dat de Westelijke geallieerden thans in Berlijn geheel aan de genade der Sowjets zijn overge leverd. Instructiebataljon voor „Indische" opleiding (Van onze Haagse redacteur) Hoewel er nog geen beslissing is genomen, mag worden aangenomen dat de naam van het Koninklijk Nederlands Indische Leger in ver band met de grondwetswijziging zal worden veranderd in Konink lijk Nederlands-Indonesisch Leger. De initialen waaronder het KNIL bekendheid heeft gekregen zullen ongetwijfeld kunnen blijven. In een legerorder van vandaag wordt ech ter dit leger nog onder zijn oude naam genoemd. In deze legerorder wordt bekend gemaakt dat een Indisch instructie bataljon is opgericht dat tot taak heeft aan de onderdelen van de Koninklijke landmacht, die naar Indonesië worden gezonden, de ge vechtsopleiding te geven. Dit Indi sche instructiebataljon, dat binnen kort waarschijnlijk Indonesische in- sturctiebataljon zal worden ge noemd, is een onderdeel van het KNIL in Nederland. Tezelfder tijd heeft de minister van Oorlog een demonstratiecompagnie voor de Indonesische gevechtsopleiding op gericht, die voor de duur van het bestaan van de I.I.B. wordt inge deeld bij dit bataljon. Het I.I.B. bestaat uit de staf, de demonstratiecompagnie en de afdeling instructeurs; de demon stratiecompagnie weer uit de staf en drie pelotons. T sj echo-Slo wakij e kampioen volley-ball. Te Rome zijn de Europese kampioen schappen volley ball gehouden, waarbij Tsierhnslowaklje de titel behaalde met 10 punten. Nederld verloor alle wed strijden. De verdere uitslagen waren: 2 Frankrijk 8 punten, 3 Italië 6 punten, 4 Portugal 4 punten, 5 België 2 punten, en 6 Nederland 0 punten. VIERHONDERD kilometer van Berlijn verwijderd stonden in Maart 1945 zes geallieerde legers onder bevel van gene raal Eisenhower achter de Rijn klaar voor de laatste geweldige krachtsinspanning, die wereldoorlog II tot een spoedig einde zou brengen. k In de nacht van 22 op 23 Maart werd het signaal gegeven, dat de Operatie Plunder kon beginnen. Qeneraal Patton stak het eerst de rivier over. binnen twee dagen gevolgd door de gehele machtige legerschaar, en stond toen klaar voor de be slissende opmars naar Berlijn. Eisenhowers legers zwermden uit over de Duitse vlakte, bij duizenden gaven de Duitsers zich over en half April stonden de geallieerden aan de Elbe, nog slechts 100 mijlen van Berlijn verwijderd. t De geallieerde soldaten en officieren wilden niets liever dan in één keer doorgaan, maar de legerleiding dacht er anders over. De stafchef generaal Bedell Smith verklaarde tegenover verslag gevers: Wij zullen niet trachten de Russen op een of ander punt voor te zijn. Wij hebben op het ogenblik belangrijker dingen te doen. HOE stond het toen met de Rus sen? Op het ogenblik dat de geallieerden de Rijn overtrokken stonden de spitsen van de Russi sche legers op slechts dertig mijlen van Berlijn. Maar alles werkte in hun nadeel. De slechte wegen en het slechte weer maakten, dat zij slechts langzaam vorderden tegen de krachtige weerstand, die de laatste resten van het eens zo reus achtige Duitse leger boden. Hitier had zijn laatste reserves bijeenge bracht tussen de Russen en Berlijn om de Duitse hoofdstad te behou den voor de grootste verschrikking - een verovering van Berlijn door Stalin. Voor de Westelijke geallieerden lagen er slechts weinig moeilijkheden op de weg naar de Duitse hoofdstad. Adolf Hitler, een geslagen en gebroken man. had zich reods tezamen met Eva Braun, Goebbels en een handjevol oude ge trouwen teruggetrokken in de bunker onder zijn gebombardeerde kanselarij om daar dc dood af te wachten. Hij was daar omringd door waanzin en verraad. Himmler en Göring waren belden zon der eerst Hitlers zelfmoord af te wachten aan het intrigeren wie hem zou opvolgen. Elk van hen had zijn planne tje klaar hoe voor generaal Eisenhower te capituleren. Een paar dagen later op 26 April zond Himmler reeds door Zweedse tussenkomst een voorstel aan de Amerikanen en Britten tot een on voorwaardelijke overgave op het weste lijk front, met inbegrip van Noorwegen en Denemarken. President Truman weigerde dit aan bod. zeggende dat hij alleen een over gave op beide fronten ln over weging kon nemen. Voorstel van Eisenhower patton Tien dagen eerder had generaal John R. Deane. het hoofd van de Ameri kaanse militaire mis sie te Moskou aan het Russische leger- commando een voor stel van Eisenhower overgebracht om „zolang de vijande lijkheden voortdu ren zowel de Ame rikaanse als Russi sche legers vrij te laten oprukken tot contact werd ge maakt". Daarna kon den dan wel dc grenzen bepaald worden van de reeds vastgestelde zones, die de vier gealli eerden na Duitslands overgave zouden be zetten. De Amerika nen waren reeds ver PTC,„.riJ«,.,PD binnengedrongen ln eislnhuwlk wat later de Russi sche zone zou worden. Dat deze zones de acties der legers geheel zouden be heersen kwamen de geallieerde solda ten eerst na de overgave te weten. Generaal Deane rapporteerde uit Mos kou dat Eisenhowers voorstel de Russi- CHURCHILL sche staf-chef generaal A. E. Antonov ten zeerste verontrustte. Deze was bang dat dc Amerikanen te ver In dc Rus sische zone zouden binnendringen. Eisenhower Het generaal Antonov tenslotte door Deane weten, dat hij de Brits-Amerikaanse opmars ln het alge meen zou laten halt houden aan dc westelijke oever van de Elbe. Groepen van het Amerikaanse leger die er reeds waren overgestoken werden terugge trokken. Daar bleven zij tot het einde, honderd mijlen van Berlijn. Het allerbelangrijkst Scheen de Brits-Amerikaanse leger leiding dus weinig interesse te hebben voor Berlijn. Stalin vond dc Duitse hoofdstad het allerbelangrijkst. Zijn ge neraals zonden van dc hoofdmacht twee legers uit. die Berlijn omcirkelden, zo dat van alle zijden een hevige druk kon worden uitgeoefend. De Russen offer den zelfs hun voortdurende vorderin gen over een breed front tegen krachti ge tegenstand op om zich geheel te con centreren op de Duitse hoofdstad. In dc tussentijd hadden de Sowjets bijna half Tsjechoslowaklje bezet De rest werd nog verdedigd door een steeds meer uiteenvallend Duits leger. Gene raal Patton kneeg bevel zijn strijd krachten te laten oprukken tot dc lijn Pilzcn-Karls- bad-Budcjovlcc. juist binnen de Tsjechische grens en daar halt te houden. Maar zijn patrouilles waren ln werkelijkheid reeds in dc buiten wijken van de hoofdstad Praag. Elsenhower stelde toen voor dat Pat ton verder zou op rukken, maar weer protesteerde An tonov. Volgens generaal Deane was ln Antonovs houding de hand te zien van het Sowjet-ministorlc voor Buitenlandse Zaken: Tsjechoslowaklje moest ln de Russische invloedsfeer komen en Tsje chische dankbaarheid jegens de Ameri kanen voor de bevrijding kwam niet op het programma voor. Dus stopte Patton en de eer voor de bevrijding van Praag kwam aan de Russen. Waarom? Waarom namen de Amerikanen Berlijn niet? Waarom bevrijdden de Westelijke geallieerden Tsjecho- slowakije en Praag niet? Waarom gaven hun geallieerde generaals zo grif toe aan de eisen der Russen? Het antwoord hierop valt te vinden in Yalta. President Roosevelt ten minste, als wij zijn zoon, Elliot Roosevelt mogen geloven, zag Duitsland niet gaarne in zones ver deeld, maar men had hem ertoe over weten te halen, omdat hij zich als hoofddoel gesteld had Stalin in de Verenigde Naties te brengen. Daarom probeerde hij deze zoveel mogelijk tot vriend te houden. Er was in Yalta bepaald dat niet al leen Duitsland in vier delen ge splitst zou worden, maar ook Ber lijn, zodat elk der vier geallieerden een deel zou bezetten. Volgens El liot Roosevelt zou zijn vader echter Stalin in een privë-onderhoud heb ben toegezegd, dat de verovering van Berlijn op de Duitsers door de Russen zou kunnen geschieden. Churchill zou daar ernstig tegen geprotesteerd hebben. Bron van moeilijkbeden Op 30 April stierf Hitier door eigen hand, een testament achterlatend waar in hij admiraal Dönltz de gebroken res ten vermaakte van zijn rijk. dat slechts zulk een .kort leven beschoren was. Op 2 Mei rukten de Russen Berlijn binnen en op 7 Mei gaven de Duitsers zich over. Eerst bijna twee maanden later, op 3 Juli, verleende Stalin dc Ameri kanen en Britten toestemming beperkte garnizoenen in kleine sectoren van Ber lijn onder te brengen. Hij wees ze een enkele spoorweg, een enkele Autobahn en een luchtcorridor. 20 mijlen breed. toe. Tenslotte onder wierp hij in April van dit Jaar gealli eerde treinen en auto's aan een In spectie, zo diepgaand, dat de geallieer den deze niet konden accepteren ZIJ verloren hierdoor hun verbindingslij nen, behalve door dc lucht. C'earl derr biggers EEN CHARLIE CHAN-MYST ERIE No. 81 „Dat hebben we zeker", riep Bob geestdriftig. „Meer dan ik mogelijk achtte. Gisteren wisten we alleen, dat Madden iemand vermoord had, vandaag weten we, hoe die man heet." Hij hield op. „Ik geloof niet, dat er aan te twijfelen valt", voegde hij er bij. „Wel neen", zei Holley. ..Niemand doet afstand van zulke persoonlijke bezittingen als een haarborstel en een scheermes, zo lang hij ze nog nodig heeft. Als hij er mee afge daan heeft, is het uit met zijn leven. Stakker!" „Laten we alles nog eens nazien, voor we het wegbergen", zei Bob. „We weten dat de mar., die Mad den doodde omdat hij bang van hem was, Jerry Delaney heette. Wat nog meer? Hij had het niet Daarom bevelen breed, al liet hij zijn pak maken bij een kleermaker. Geen dure kleer maker. trouwens. Hij rookte Cor- sikaanse sigaretten. De brave Jack Mr Guire, wie hij dan ook wezen mag. was een vriend van hem, en had zoveel met hem op. dat hij Jerry een horlogo gaf. Wat nog meer? Delaney stelde belang in een actrice. Norma Fitzgerald. Zondag voor een week vertrok hij uit Chi cago om acht uur 's avonds, naar Barstow; hij reisde in Compartiment B. wagen 198. Dat is al, wat we van Jerry Delaney weten." Chan glimlachte. „Heel goed",i zei hij. „Prachtige lijst, rijk aan be lofte. Maar één feit hebt u volko men gemist." „En dat is?" vroeg Bob. „Eén zeer gemakkelijk feit", ging Chan voort. „Zie dit vest, eenmaal op Jerry Delaney. Onderzoek nauw keurig wat ontdekt u?" Zorgvuldig keek Bob het vest na, toen gaf hij het met een ver baasd gezicht aan Holley, die het ook onderzocht De redacteur schudde het hoofd. ..Niets?" vroeg Chan lachend. ..Kan het zijn. dat u niet zulke be kwame speurders zijn als ik dacht? Hier plaats hand in zak Bob duwde zijn vingers in de zak, die Chan aanwees. „Met leer gevoerd", zei hij. „Het horlogezakje, dat 4.S alles." „Geheel waar", antwoordde Chan. „En links, vermoed ik." Bob keek op zijn neus. „O, nu snap ik het. Dat horlogezakje zit rechts." ..En waarom", drong Charlie aan. „Met jas toegeknoopt. kan zeker man horloge niet makkelijk berei ken. als het rusten aan linkerzijde. hij kleermaker, maak zak voor horloge rechts, alst ublieft." Hij begon de kleren op te vouwen om ze weer in de tas te doen. Nog één feit weten wij van Jerry Delaney, en het kan worden gebruikt om zijn bewegingen te volgen op dag. dat hij kwam op ranch. Jerry Delaney had eigen aardigheid links te zijn „Verdraaid!" riep Holley plotse ling Zij keken hem aan Hij had het horloge weer in zijn hand en keek er naar. „Die brave Jack Mc Guire nu weet ik het weer!" „U kent deze Mc Guire" vroeg Chan vlug. „Lang geleden heb ik hem ont moet", antwoordde Holley. De eerste avond, toen ik Eden naar de ranch bracht, vroeg hij. of ik P. J. Madden ooit had gezien. Ik zei, dat ik hem twaalf jaar geleden ont moet had in een speelhuis in New York, en dat hij er haast zijn hoofd verwedde Madden zelf herinnerde het zich nog, toen ik ervan sprak tegen hem." Maar Mc Guire?1' wilde Chan weten. „Ik bréng me nu te binnen, dat de houder van dat speelhuis zo heette. Brave Jack. durfde hij zich noemen. Hij was een rare schavuit, dat is later gebleken Maar Jack Mc Guire was Delaney's oude vriend hij gaf Jerry een bewijs van zijn vriendschap. Dit is wel belangwek kend: het speelhuis van Mc Guire komt teriv* in het leven van P. J. Madden." HOOFDSTUK XV. DE THEORIE VAN WILL HOLLEY Toen de tas weer was ingepakt en degelijk gesloten, klom Bob er mee naar de stoffige vliering. Hij kwam weer te voorschijn, het luik werd gesloten en de ladder wegge nomen. De drie mannen keken el kaar aan, tevreden over het werk van die ochtend. „Het is over twaalven", zei Hol ley. „Ik moet naar de atad terug." „Op het punt u diep-gevoeld voor stel te doen: blijf voor de lunch", zei Chan. (Wordt vervolgd) STALIN Amerikaans advies: Koop meer tabak met Uw Marshalldollars Naar „Wallstreet Journal" uit Was hington verneemt heeft de ECA be sloten de Europese landen aan te moedigen om meer Marshall-dollars te besteden voor het aankopen van Amerikaanse tabak. De goederen-experts van de ECA zullen zich er in het vervolg van onthouden de Europese landen af te raden hun dollars te besteden voor Amerikaanse tabak. Nederland had aanvankelijk mede gedeeld, dat het in het eerste jaar van de uitvoering van het plan Marshall 13.300.000 dollar wenste te besteden voor het aankopen van Amerikaanse tabak, doch onlangs hebben Nederlandse vertegenwoordi gers aan Amerikaanse exporteurs te kennen gegeven, dat hun regering dit jaar slechts 4 millioen dollars voor dit doel beschikbaar zal stellen. Maastrichtse renners kampioenen van Nederland Onder ideale omstandigheden, weer en parcours waren prima, is Maandag het clubkampioenschap van Nederland verreden Zeventien ploegen startten met tussenpozen van drie minuten na bij het openluchtmuseum te Arnhem om het parcours over de Veluwe van 58 km tweemaal te rijden. De Zaandamsc wielerclub D.T.S., die reeds vijfmaal achtereen het kam pioenschap won. zette onmiddellijk een hoog tempo in. zodat zij. hoewel als no 14 gestart, al spoedig op de 11e plaats lag en na de eerste ronde als eerste doorkwam. De Zaanse ploeg, waarin bekende renners, als Schellln- gerhoudt, Evers cn C. Bakker meer den. maakte een tijd van 1 uur 21 min. 2 sec. over de eerste ronde waarmede ze een voorsprong van 11 sec. had op de T. cn W:C. „Maastricht". Ook deze ploeg bestond uit bekende renners als Jef Janssen, SIJen en Lam- brichs. Spoedig bleek, dat de Limburgers hun krachten beter hadden verdeeld dan de Zaankanters. Als laatste dus 17e ploeg gestart bleef Maastricht een con stant tempo onderhouden en ging ten slotte als 12e ploeg over de finish, in de snelste tijd over 116 km van 2 uur 46 min. 42,6 sec. D.T.S. bleek volkomen leeg te zijn ge reden en had 2 uur 50 minuten 21,6 see. over het parcours gedaan. Dc uitslagen luiden- 1 Maastricht (Janssen, SIJen cn Jo ris) 2 uur 46 min. 42.6 sec 2. D.T.S (Zaandam. C. Bakker. Evers en Schclllngerhoudt) 2 uur 50 min. 21,6 sec. 3. Dc Kampioen (Haarlem. G. Pe ters, P Peters en Voorting) 2 uur 52 min. 05 sec. 4 Olympia (Amsterdam. Lakoman, Loos cn Motke) 2 uur 57 min 31 sec. 5. Fcijenoord (Rotterdam. Van Ger- wcn. De Otter cn Geluk) 2 uur 58 min. 04 sec. 6. Spartaan (Den Haag. Storm, Ver hoeven cn Mitteltrelner 2 uur 58 min. 15 sec. Alle 17 ploegen reden met 3 of meer man de strijd uit. Bij de nieuwelingen werd het officieuze kampioenschap van Nederland gewonnen door A. Donker (Amsterdam), die hiermede zijn 19e overwinning behaalde Krijgsman uit Rijswijk won dc erebeker der vete ranen. Beide categorieën legden 't par cours van 58 km. af. D E KINDERKRANT In Januari 1948 elfde hoogovenschaaktournooi Het internationale schaaktournooi. dat elk jaar onder auspiciën van dc Hoogoven-schaakclub wordt gehouden, is vastgesteld van 816 Januari a s. Dit is de elfde maal, dat het tournool wordt gespeeld. De volgende buitenlandse meesters zijn voor het tournooi uitgenodigd Alexander (Engeland), Tartakower (Frankrijk). Schmidt (Estland) cn O'Kclly (België). Verder zijn enige Ne derlandse spelers uitgenodigd o.m. Van Scheltinga, Cortlever en Prins. Goede voetballers zijn schatten waard De voetbalclub .Nancy" (Frankrijk) heeft een aanbod gedaan aan Karl Aagc Hansen, de rechtsbinnen van het Deense nationale elftal, en „Turijn", een Italiaanse professional club. heeft 21 000 dollar aangeboden aan Johan Hansen, dc linksbinnen van het Deense elftal Volgens Polltiken zijn beide spe lers bereid tot het beroepsspcl over te gaan. R stond een poppenhuis in ■L-' de etalage. Het was zó mooi, dat iedereen bleef staan om er naar te kijken, maar het was zó duur dat niemand geld had om het te kopen. De kleine Bertha, die aan de overkant woonde, kwam iedere dag haar neus plat drukken op het etalageraam. Och, wat was dat poppenhuis prachtig. Beneden waren twee kamers en een gang en een keu ken. Een keuken met een echt aanrecht, een fornuisje met pan netjes, 'n keukenkast met gerui te gordijntjes en een echt goot steentje In de voorkamer stonden een canapee en een schemerlamp een een klein buffetje en boven in de slaapkamers waren bedjes met dekentjes en petieterige vas te wastafeltjes. Poppen waren er niet in, maar, dacht Bertha, die zou je er zelf in kunnen zetten. Jammer, qlat het zo duur was cn zuchtend ging zij weer naar huls om 's nachts van het poppenhuis te dromen. Toen het huis een maandlang in de etalage had gestaan en nog niet was verkocht, werd meneer Bom kriegel. Meneer Bom was de speelgoedwinkclmeneer. Hij nam boos het hele poppenhuis op en zette het in de verste hoek van de winkel. Ziezo, daar stond het en niemand keek er meer naar om. rT> OTDAT er op zekere nacht -1- iets heel wonderlijks gebeur de. Er kwam een poppenfamilie de winkel binnengeslopen, toen meneer Bom sliep en niemand iets merkte. Het was de familie Babbertje, vader en moeder en twee kleine jongetjes. Zij leefden echt cn konden praten en lopen. Dat is heel vreemd voor een pop penfamilie en eigenlijk erg ake lig, want ze konden nooit over dag langs de straat gaan. dan zouden ze worden opgepakt door boze mensen. Daarom deden ze alles 's nachts en ze zochten een huis en waren heel toevallig door een kier in het raam de speel goedwinkel binnengekomen. Och, moeder Babbertje, zei vader Bab bertje. kijk eens wat een prach tig huis. Daar zullen we in gaan wonen. En ze namen hun intrek in het prachtige poppenhuis. Om hen heen stond al het speelgoed, spoortreinen en mecano-dozen en springtouwen, maar al het speel goed was dood en alleen de fami lie Babbertje leefde. De kinderen speelden in de serre en moeder kookte in de keuken cn vader ging er 's nachts op uit om eten in huis te halen. Een poos lang waren ze erg gelukkig en altijd als meneer Bom in- de buurt kwam kroop de hele familie in ker. Daar zaten ze nu. Ze huilden cn spartelden maar konden er niet uit. En die arme vader en moeder Babbertje zaten in hun huis en begrepen maar niet waar hun kinderen gebleven waren. Och, wat was dat allemaal akelig. Toen het donker was geworden, ging vader Babbertje op zoek. Hij zocht de hele winkel door en hoorde toen ineens een stemme tje: Zij zitten in het netje bij de deur, vader Babbertje! Wie spreekt daar, zei vader be vend. Ik ben het, de muis cn jawel hoor, daar zat een grote muis te kyken met zwarte oogjes. Och, lieve muis, wat moet ik doen, zei vader Babbertje. Weet je wat, zei de muis, ik zal het netje voor jullie kapotknagen maar dan moeten jullie toch zo gauw mogelijk verhuizen, dat be grijp je wel, het is hier helemaal niet veilig. T-I IJ wees vader Babbertje de 1 A weg naar het schepnetje en daar lagen dc twee kleine pop- penjongetjes, ze waren moege- 'hulld in slaap gevallen. In een ommezien had de muis het net kapotgeknaagd en dolgelukkig omhelsde vader Babbertje zijn kindertjes. Maar waar moeten we nu naar toe, vroegen ze allo drie. Ik heb een plan, zei dc muls; er woont hier aan dc overkant een heel lief meisje, ze heet Ber tha en ze heeft altijd zo graag dat poppenhuis willen hebben. Zullen we het vannacht met z'n allen af„ breken en naar de overkant bren gen? Dat was een prachtig plan. Moeder Babbertje werd er gauw bijgeroepen en met de hulp van de muis gingen ze allemaal hard aan het werk. Ze braken het pop penhuis af cn sleepten'stuk voor stuk alles naar het huis aan de overkant. En toen de kleine Bertha dc volgende morgen wakker werd, zag zij naast haar bedje het mooie poppenhuis staan. Én wat het wonderlijkste was: er woonden levende poppetjes in. Wat was dat een vreugde; Bertha speelde met de familie Babbertje en zorg de goed voor hen. En iedereen was erg gelukkig, behalve meneer Bom, die maar nooit heeft kun nen begrijpen waar zijn poppen huis gebleven was. En hoe zijn vangst uit het schepnetje ver dwenen was. Er woonde, heel diep in de grond een mollenvader, dik en rond met z{jn gezin en dertig neven. Zij hadden daar een heerlijk leven. Zij groeven telkens weer een gang van een cn dertig meter lang. Er was één mollenzoontje bij ir u/uo nu iiiuueiuuuiiijc uy de klerenkast, om niet gezien te feifcens vreemde dingen zei. worden. MAAR op zekere dag waren de twee kleine jongetjes een eindje gaan wandelen. Ze speelden verstoppertje tussen de teddyberen. Nu was meneer Bom juist bezig in de winkel met een klant, die zo'n teddybeer wou ko pen. En je begrijpt al., wat er toen gebeurde. Wat is dat nu, zei meneer Bom, twee kleine pop petjes, die lopen en spelen? En met één stap was hij bij hen en ving ze. Wel, dat is heel bijzonder zei hij, twee van die kleine man netjes. daar kan ik wel Iets mee doen. Weet je wat, ik zal ze ver kopen aan een kermistent en er erg veel geld voor vragen. Hij deed de jongetjes in een schep netje en hing ze op aan een spij- Hij was heel klein en zwart en mollig, en vond het daar beslist niet lollig. Hij vroeg aan Alida, zijn nichtje: Is hier nou nooit eris een lichtje? 't 1$ toch zon donker allemaal, komt er dan nooit een zonnestraal? En Alida zei plechtig: Luister Wij mollen horen in het duister, luij zijn afkerig van het licht en van dc zon. Zo zei de nicht. Het kleine molletje dacht treurig: Ik word hier toch zo sikkeneurig Ik kan toch zó naar zon verlangen. Hij scharrelde door alle gangen totdat hij uitkwam bij een gat en plotseling in een weiland zat. Vlak bij een grote schelf met hooi. Het molletje zei: Och, wat mooi! Wat is de wereld groot en wijd o, deksels, wat een heerlijkheid. Hij rolde lekker .op zijn rug cn wilde niet naar huis terug. Maar na een poosje, och, wat jammer over het grote weiland kwam er een boer aan met een dorsmachlen hij had het molletje gezien en wou over hem heen gaan rollen want boeren houden niet van mollen. Dc kleine mol werd vreeslijk bang cn kroop meteen weer ln zijn gang. Hij riep: Ik heb dc zon gezien en ook een griezelig machicn! Het is gevaarlijk in dat licht Ik blijf maar bij je. lieve nicht. Zijn nichtje Alida zei fel: Ik zei het nog. hè zie je wel? Blijf voortaan liever dicht bij huis want al dat licht is een abuis. Blijf hier wees bedaard en braaf cn wees een echte mol en graaf. Toen zongen zij het mollenlied: Een mol zijn is zo kwaad nog niet. Hedenavond HILVERSUM I 10.00 Nieuws; 19.15 Zlgounermelodleën: 19.30 Dit ls leven door ?ater Wesselln-: 19.45 Reg. ultz.: 20.00 Nieuws; 20 05 Dc gewone man; 20.12 Radio Philh orkest; 22.00 Piano, vlooi cn cello; 22.37 Actualiteiten: 22 45 Avondgebed: 22.00 Nieuws; 23.1524 00 Avondconcert. HILVERSUM II: Ollekc. bolleke. enz. 19 10 Pierre Spiers en Jean Sablon: 19 30 Trio Kcesen—Boon Bresscr. 20 00 Echo van dc dajy. 20 15 Bonte Dlnsdajr- avondtrcln: 21.30 Ik zou zo craag. 22.15 Buitenlands overzicht: 22.30 Viool cn piano. 23.00 Nieuws; 23.1524 00 Natio naal symph. orkest van Amerika. Morgen HILVERSUM 1-7— Nws; 7.15 Och tendgymnastiek; 7 30 Reveille; 7 45 Een woord voor de dag; 8.Nws. 8.15 Ge wijde muziek. 8.30 Gram muz9 Ochtendbezoek; 9.30 Symph. morgen- concert; 10 30 Morgendienst; 11.— Zang- recital. 1130 Prof. mr H. J Hellema: 12.15 Harmoniemuzlek; 12.30 Wccrovcr- zicht; 12 33 Vrij en blij; 13 Nws: 13 15 Orgelconcert; 13.45 Duetten; 14 Vijf tig Jaar Nederl. muziek; 14 30 Koor olv Ale Schellcvis; 15 Amsterdams trio; 16.Voor onze Jeugdige postzegelver zamelaars: 16 15 Voor onze jongens en meisjes. 17.30 Pop. orgelbespeling. 18 Onze Nederl. koren en korpsen; 18.20 Richard Crean-ork.; 18 30" Rcg uilz HILVERSUM II: 7 Nws; 7.15 Gr.pl.; 3 Nws; 8 13 Gr.pl 8 50 Voor dc huis vrouw; 9Praags radio-ork.; 9.30 Wa terstanden: 9.35 Muziek van Smetana; 10Morgenwijding; 10 20 Onze keu ken; 10 30 Als de stofzuiger zwijgt; 11 Pop. non stop progr.; 12— Frans Wou ters; 12.30 Wccrpraatje; 12 33 Voor het platteland: 12 38 Orgelspel; 13.Nws. 13.15 Kalender; 13.20 Hawailanmuzlek; 14.— Gesproken portretten; 14.15 Om- rocpkamcrork 15Hoorspel: 15 30 Regenboog: 16— Roodborsties: 16 15 Het stond in de krant; 16.45 Vragen staat vrij; 17.15 Graclc Fields; 17 45 Reg. uit/ 18— Nws; 18.15 Varia: 13.20 Pia nospel; 18.30 Willen en kunnen door D. G. Ruarus. TUINKALENDER 29 SEPTEMBER. Een oude bekende uit de bloementuin is de Scdum spectabilc. Ze heeft blauui- proene. vlezige bladeren en prijkt einde September nog met grote schermen van purperrose bloemen. Het is een sterke vaste plant, die echter ook goed als potplant ge houden kan worden. Voor dat laat ste doel wordt ze reeds in 't voor jaar opgepot. Er zijn nog talrijke andere soorten van Sedum. waar van de meeste zeer geschikt zijn voor de beplanting van rotstuintjes of stapelmuurtjes. Hiervan ver dient o.n. dc Sedum êpurium met haar rose of rode bloemen vermel ding. De Sedum acre, die geel bloeit cn ook wel Muurpeper wordt genaamd, vormt grote zoden cn is ook geschikt voor bodembe dekking. Ten slotte vraagt ook nog de bekende Sedum Sieboldi de aandacht. Deze plant met haar blauwgroene blaadjes wordt alge meen als kamerplant gebruikt. Ncd. Ilcrv. Kerk Beroepen to Leerdam L. Kievit te Putten. Aangenomen naar Oosterbcek (tocz G. J. Paul te Oldcmorkt norr Apeldoorn. Het Loo (9e prca.pl.) J. C. H Jörg te Breda, die bedankte voor Schiedam. Bedankt voor Dulvcndrccht (toez.l J. van Kuiken te Baarn. voor Hoek M. Enkcr te Cadzand. voor Wolphnarts- dijk K. Jansma te Heerde. Gercf. Kerken Drietal te Schiedam (2 vac.) G. Brou wer te Harllngcn, dr. E. Masscllnk te 's-Gravcnzandc en H. J. Rlphagcn te Bcdum. Beroepen te Suamcer K Boorsma te Klclwindcwccr te Bodegraven S. Neerken te Dedcmsvanrt. te Krom- ncnie G. J. Cozljnzcn, cand. te Amster dam. te Nijvcrdal J. P. HÖrchncr te Voorthuizcn. Aangenomen naar Gerkesklooster Stroobos J A. Meijer te Pijnackcr Nootdorp Bedankt voor Gouda en vodr Geut (België) H. Vos te HendrikIdo— Ambacht. Chr. Gercf. Kerk Bedankt voor Arnhem N. de Jong tc Mlddclhanns Gercf. kerken art. 31 K.O. Bedankt voor Kampen (4e pred.pl.) C. Vonk tc Schiedam. Rem. Broederschap Bij de Rem. Geref. Gem van 's-Gra- venhagc is nog geen beroep uitgebracht in de vac. van de vijfde prcdlkants- plaats De bemanning van ,,'t Seepaert" heeft 1 het uiterste gestreden; de meeste opvarend zijn gesneuveld en nu alle munitie is verscho ten, blijft Rob niets anders over dan zich over te geven; de weinige matrozen die hij nog tot zijn beschikking heeft gehouden, hebben niet eens kunnen verhinderen, dat hun schip op sleeptouw werd genomen. Beangstigend stil is het bijna, nu de kanonnen niet meer bulderen. Maar wat is dat? Snel draait Rob zich om; hij heeft voetstappen gehoord. En daar staat op eens Peer de Schuymer voor hem. Kijk, en daar komen nog enkele ander schipbreukelin gen van zijn vloot. Peer maakt een buiging i'oor Rob en zegt grijnzend: „Het verheugt mij zeer, sinjeur, met u kennis te mogen maken. Het lot is ons heden ongunstig gezind geweest, doch mijn vrienden en ik staan geheel te uwer beschikking". Dan stelt hij ook de anderen voor waaronder Philipo, dc Gcnuecs. Vóór Rob van zijn verbazing is bijgekomen, hoort hij echter andere stemmen; de Turken zijn aan boord gekomen en Abas Turc deelt luid zijn bevelen rond. „Haal dat vod neer!" roept hij, wijzend naar de nog steeds van de grote mast waaiende Princevlag.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1948 | | pagina 3