De vicieuze cirkel doorbroken Zuiveringsactie zal vastberaden en grondig worden uitgevoerd Nederlandse regering zei de bestandsovereenkomst op „Wij zullen de terroristenbenden onverpoosd achtervolgen" Voor bij-oogmerken mag geen plaats zijn Radio-rede van Dr. L. J. M. Beel Maandag 20 December 1948 1 3 TUT ET besluit der Nederlandse regering om door een politie actie een einde te maken aan de onzekerheid, welke de verhouding beheerste tussen haar en dat deel van Indonesië, hetwelk onder de Republiek viel, roept bij ons volk verschillende gevoelens wakker en kan van verschillend gezichts punt uit worden beoordeeld. Bij de meerderheid van ons volk zal het een gevoel van opluchting geven. Indien men de communis ten uitzondert, die ook op dit ge bied een van de werkelijkheid ge speende houding aannemen, kan men zeggen, dat geen enkele poli tieke partij nog een andere uit weg zag. Aan de ongewisheid, aan cember 1942, dan is het middel erger geweest dan de kwaal. Om het eens huiselijk te zeggen: deze actie kan alleen gerecht vaardigd worden indien het er om gaat. bengels in hun eigen belang een oorvijg te geven. Nederland zal dan ook moeten tonen, dat het louter en alleen het belang van de Indonesische volken op het oog heeft en niet ook door bij-oogmer ken wordt gestuwd. Dat zal van sommigen, vooral in Batavia, wel een andere mentaliteit vergen. Wil men het nationalistisch stre ven in goede banen leiden, best; wil men terroristen uitschakelen, uitstekend; maar voor bij-oogmer ken mag geen plaats zijn. De regering zal daarvoor tot het uiterste op haar hoede moeten - - - zijn. Dit geldt ook voor het com- het stelsel der republikeinen van merciële en economische. De we- afspraken maken die prompt ge- reid heeft dringend behoefte aan cesavoueerd worden, moest een de producten van Indonesië. Nie- elnde komen. Een accoord metmand kan er bezwaar tegen heb- mensen, die niet in staat zijn een j ben, dat daarbij Nederlands kapi- accoord te sluiten, o.a. omdat -ij hun eigen troepen niet in de hand hebben, is onmogelijk. De achter eenvolgende regeringen hebben eindeloos geduld getoond, zich steeds weer bereid verklaard tot besprekingen, maar telkens als men meende er te zijn, kwam er van republikeinse zijde een kink in de kabel: de onderhandelaars bleken door de eigen regering in de steek gelaten te worden, het leger verzette zich, het parlement had bezwaren etc. Ook onder hen, die zich aanvan kelijk en lang tegen een geweld dadige actie verzetten, groeide de overtuiging, dat het zo niet langer kon. De Nederlandse troepen zijn nu ln beweging gekomen. Djogja is bezet; hoe de actie verder zal ver lopen en welke gevolgen zij zal hebben, moet men afwachten. Maar zeker is dit: de vicieuze cir kel, waarin de onderhandelingen waren geraakt, Is doorbroken. Men kan nu, laten we hopen zon der veel moeilijkheden, beginnen met de opbouw van het nieuwe regime. Nu dit besluit, na rijp beraad en na enige laatste pogingen van de regering om tot een vredelievende oplossing te geraken, genomen is, past het elke Nederlander, die democratisch denkt, achter zijn zelfgekozen regering te staan. Zij heeft gedaan wat de grote meer derheid van het volk wilde^ al thans niet afkeurde. Dat kan het gevoel van opluchting verklaren. DIT gevoel zal evenwel bij heel velen getemperd worden door de vrees voor Ret leven van hun mannen, zoons, broers, verloofden, die nu moeten vechten. En die moeten vechten tegen rijksgeno ten. Men bedenke, dat het hier gaat om een broederstrijd, waarin mensen van wel verschillend ras maar behorend tot eenzelfde rijk, sneuvelen. En als men niet alleen theoreti seert, maar een actie als deze ook van menselijk standpunt uit be ziet, komt de vraag op: had het dan toch niet anders gekund? Zijn wel alle middelen uitgeput? Zijn er misschien groepen, in Batavia b.v., die deze strijd hebben gewild? Is het niet opmerkelijk, dat een der motieven voor de actie was de af wezigheid van Soekarno en zijn ministers, terwijl die later bleken in Djogja te zijn? En is het niet op- merkelijk en stemt het niet tot na denken, dat er tot het laatste toe meningsverschillen in het kabinet hebben bestaan en dat sommige ministers, en dat waren niet de links-georiënteerde, alles hebben gedaan om deze actie te vermij den? Ware geen arbitrage moge lijk geweest? Had men niet nog een grootse en stoutmoedige po ging kunnen en moeten doen, uit menselijke, politieke en lnternatio- nale overwegingen, om toch nog tot een accoord te geraken? Het zijn vragen, die niet beantwoord kunnen worden, want de voorlich ting van de regering is schaars geweest en de voorlichting uit In donesië zelf was, behalve schaars, ook nog vaak van dubieus gehalte. Evenwel nakaarten helpt niet en men kan het ook niet, bij gebrek aan informatie-bronnen. Wij we ten, dat de beslissing voor de regering heel zwaar is geweest en dat zij meende niet anders te kun nen en te mogen. Maar wij waar schuwen er wel voor, dat er alle reden is om zijn opluchting te temperen. Want de afgelopen jaren mogen uiterst moeilijk zijn geweest ten aanzien van de ver houding NederlandIndonesië, de komende tijden kunnen even moeilijk worden, zo niet moei lijker. HET zal er nu om gaan de toe komst te bouwen, politiek, en economisch. En als wij daaraan denken, worden de aarzelingen, die tot op het laatste toe in het kabinet hebben geheerst, begrijpe- lijk. De polltie-actie doorbreekt een vicieuze cirkel, zij maakt een einde aan onzekerheden, zij stelt de Nederlandse souverelniteit niet alleen formeel, maar ook mate rieel buiten tv/ijfel. Maar het ware een illusie te menen, dat het na tionalistisch streven nu heeft af gedaan; de kans bestaat veeleer, dat het wordt aangewakkerd. Hoezeer geweld soms in de poli tieke verhoudingen een noodzake lijk kwaad kan zijn, het roept reacties op, gewelddadige en geestelijke. Indien tegelijk met de politie-actie niet onbevreesd, kloekmoedig en onbewimpeld wordt begonnen met de verwezen lijking der doeleinden, genoemd in de koninklijke rede van 7 De- taal, Nederlands intellect, Neder landse scheepvaart wordt inge schakeld. Maar gezagsherstel, zo als dat zich nu voltrekt, legt ont zaglijke verplichtingen op. Neder land heeft niet de weg gekozen, die Amerika heeft gevolgd ten aanzien van de Philippijnen, of die Engeland volgde inzake India; het heeft de methode gekozen: eerst orde, rust en veiligheid en dan een nieuw regime. Het is een veel moeilijker weg, want indien Dr. L. J. AI. BEEL de nationalistische aspiraties niet bevredigd worden, langs legale weg, zou de situatie ontstaan, die de internationale en dus ook de Nederlandse handel, niet bepaald zal bevorderen. De regering heeft gekozen. Wij geloven, dat zij niet anders kon, indien zij geen arbitrage kon of wilde aanvaarden. Maar haar keuze legt aan allen, die op eni gerlei wijze bij de Indonesische kwestie betrokken zijn. hetzij sol daat of generaal, koopman of in tellectueel, zware verplichtingen op. Van de wijze. waarop wij deze verplichtingen nakomen zal het afhangen of, voor de geschiedenis, Dr. Beel heeft voor radio Batavia mededeling gedaan van het besluit van zijn regering het bestand met de republiek op te zeggen en een ..zuivering" te beginnen tegen de „terroristen" op republikeins gebied- Dr. Beel verklaarde:: „Deze zuivering zal vastberaden en grondig wor den uitgevoerd. Wij zullen met alle ter beschikking staande politionele en militaire middelen onverpoosd de terroristenbenden achtervolgen l en wij zullen hen niet langer hun praktijken laten voortzetten hetzij in de gebieden, welke reeds onder contróle staan, hetzij in gebieden welke wij thans op het punt staan te gaan bevrijden. Deze stap is gedaan omdat de Nederlandse regering, zich ten volle bewust van haar plicht, tot de conclusie is gekomen, dat geen vreedzame regeling meer mogelijk was. In een toespraak tot de Nederlandse gewapende machten verklaarde Dr. Beel: „Gij marcheert niet op teneinde .vijandelijk gebied te bezetten doch om rechtvaardigheid en veiligheid te brengen, waar tevoren wette loosheid regeerde. Toon door uw daden dat niemand, wie ook, iets van u te vrezen heeft, wanneer hij vreedzaam zijn taak vervult." Dr. Beel deed tenslotte een beroep op de luisteraars, zowel in het federaal als in het republikeinse gebied, om behulpzaam te zijn, teneinde „de zuiveringsactie, welke helaas noodzakelijk is gebleken, zo snel mogelijk te laten verlopen, zodat onvermijdelijk leed tot een minimum beperkt zal blijven en de vrede snel in geheel Indonesië zal worden hersteld." een vrij. onafhankelijk, federaal Indo nesië. ln. Dat de overgangsfase noodzakelijk. Ja onmisbaar Is. zal duidelijk zijn voor een ergd dat zU zal medewerken aan het overleveren van andere deelstaten aan datzelfde republikeinse leger. En dat ls wat de republiek van Nederland en van alle nlct-rcpubllkclnse gebieden ver wacht door te eisen dat de T.N.I. cn an dere republikeinse strijdorganisaties ln stand blijven cn dat de Nederlands© troepen geleidelijk aan worden terugge trokken. Niet aanvaardbaar De Nederlandse regering kan een der gelijke toestand niet aanvaarden, in do eerste plaats niet vanwege de op haar rustende vcrantwoordijkhcid die haar door dc historie in Indonesië is opge legd. ln de tweede plaats niet omdat 2ij hier in flagrante strijd zou komen met - - de beginselen van het Atlantic Charter ieder die overweegt, welke omvangrijke aan jC{jcr volk wil garanderen een en constructieve arbeid ln Indonesië nog icvcn „vrij van vrees cn vrij van ge- moet worden verricht., wil het vrije en I pro^--. tcn derdo niet omdat artikel 73 onafhankelijke federale Indonesië op I van hct charter der Verenigde Naties rechte grondslag zijn gefundeerd, en dc Nederland als lid o.m. deze heilige plicht voorwaarden Inhouden waaraan een goed op|eRt om het welzijn van de inwoners geordende rechtsstaat noodzakelijk be- dezer gebieden te bevorderen. Uit hoof- hoort te voldoen. do van deze verantwoordelijkheid moet Daarenboven dient in gemcenschappc- <lc Nederlandse regering eisen dat ln ge lijk overleg te worden gewerkt aan dc I heel Indonesië aan de volgende voor- vormgeving van het vrijwillig samen- I waarden wordt voldaan: gaan van Indonesië en Nederland, ver- Er moet rust en orde heersen ln het enlgd met Suriname en Curacao In de RChelc gebied, allereerst ln het belang voorgenomen Nederlands-Indonesische van do bevolking maar ook ln het wei- Unie begrepen belang van dc gehele wereld. Het behoeft geen betoog dat bij nl er inoct zijn veiligheid, zowel voor do deze overwegingen, zomede bij het ge- i eenvoudige landbouwer in afgelegen ge voerde federaal overleg steeds nog hoop j bicden als voor de arbeiders en intol- werd gekoesterd, dat uiteindelijk ook de lcctuele werkers in dorpen cn steden: cr republiek de haar toekomende nlaats ln moet zijn veiligheid voor allen die zich het federaal verband zou willen inne- ln deze landen bevinden. Indonesiër, Ne men en haar constructieve bijdrage zou dorlandcr of vreemdeling, zodat een willen leveren aan de opbouw van het leder op zijn of haar plaats kan mede- Een uitvoerigerverslag van de radio rede van dr. Beel volgt hier onder. Hij verklaarde o.m.. Nu ik heden voor de eerste maal ln mijn ambt als Hoge Vertegenwoordiger van de kroon het woord richt tot u nllcn. die hier in Indonesië leeft cn ijwerkt, doet het mij leed dat dit woord deze politie-actie gerechtvaardigd j moet Zjjn hoog' ernstig woord. Enl- wordt of niet. I ge weken geleden heb ik mijn ambt aan vaard met dc bedoeling om geheel in grote gchecr. Dit toch was geheel In overeenstem ming met datgene wat de regering van Djogja vrijwillig heeft aanvaard, aan vankelijk bij het accoord van Llnggad- jati. vervolgens in de overeenkomst wel overeenstemming met dc mij gegeven ke tcn overstaan van dc commissie van opdracht binnen de kortst mogelijke j Roedo diensten werd gesloten aan boord termijn voorbereidingen te treffen voor van de RenV|nc. Dat het de Nederland- de Invoering van e«-n nieuw bestel in se rcgering hoge ernst was om dit doel Indonesië, op (ie grondslag van het ge- het uttorste na te streven is wel zon- durende de laatste maanden met zo gun- neklaar gebleken uit dc in dc nfgclo- stig resultaat gevoerde overleg met do pen Wcken door haar gevolgde gedrngs- vertcgcnwoordlgcrs van de deelstaten Met het instellen van het ambt van Hoge Vertegenwoordiger van dc kroon heeft de Nederlandse regering definitief een einde willen maken ann de oude vormen van gezagsverhoudingen en luid de zij een nieuwe fase. een overgangs fase naar het uiteindelijk gemeenschap pelijk nagestreefde doel; vorming van GRAFISCHE VOORSTELLING VAN HET AANTAL INCIDENTEN IN DE PERIODE VAN 11FEBR. TOT 7DEC.1948 Omdat O.m.: er geen uitzicht was op effectieve republikeinse maatregelen om de talrijke steeds toenemende bestandsschendingen te beëindigen geen republikeinse medewerking kon worden verwacht tot een regeling op grondslag der Renville- overeenkomst en de republiek de ontketening van grote acties voorbereidde in alle niet onder haar contróle staande gebieden NA de besprekingen in Indonesië, eerst door minister Stikker, later door de minis ters Sassen en Stikker en de gedelegeer de van het opperbestuur, de heer N e h e r, met drs H a 11 a en andere vertegenwoordigers der republiek gevoerd, zag de Nederlandse rege ring zich verplicht vast te stellen, dat er geen uitzicht was op afdoende maatregelen vanwege de republiek om een einde te maken aan de tal rijke en steeds toenemende gewelddadige be standsschendingen. terwijl evenmin kon worden gewacht, dat de republiek tot een regeling op de grondslag der Renville-overeenkomst zou medewerken. Onder die omstandigheden ver wittigde de Nederlandse regering de Commis sie van Goede Diensten ervan, dat zij tot haar ernstig leedwezen tot de conclusie moest komen, dat verdere onderhandelingen en besprekingen, hetzij direct, of onder de auspiciën van de Com missie van Goede Diensten, geen nut meer konden hebben. Gedurende enige jaren heeft de Nederlandse regering bij voortdu ring getracht tot een overeenkomst te geraken, waarbij de Republiek een integraal deel zou worden van de te vormen souvereine Verenig de Staten van Indonesië. Onlangs is ook in de Grondwet vastgesteld, dat volgens deze beginselen zal worden gehandeld. Het is echter telkens weer onmogelijk gebleken met de Republiek tot werkelijke uitvoering der gesloten overeen komst te komen. Een regeling terzake van de uit voering der Linggadjati-overeen- komst, aanvaard door Sjahrir, werd indertijd door Djogja verworpen. Evenzeer kort daarop de regeling, overeengekomen met Sjarifoeddin. Ook thans bleken verwachtingen, gewekt door besprekingen tussen minister Stikker en drs. Hatta, te niet te worden gedaan, nadat op positie in Djogja was losgekomen. Sedertdien werd een brief van drs. Hatta ontvangen, waarin deze sprak van een misverstand en over een aantal punten nader zijn ziens wijze weergaf. Gezwegen werd echter over maatregelen tegen de bestandschendingen, terwijl voorts te kennen werd gegeven, dat de brief was persoonlijk, onofficieel en vertrouwelijk. Bovendien werd op verschillende wezenlijke punten een voorbehoud gemaakt, dat de betekenis ervan twijfelachtig deed zijn. Terwijl de brief zonder meer geen uitgangspunt voor nieuwe be sprekingen kon vormen, heeft de regering gemeend de Republiek ge legenheid te moeten geven de brief alsnog aan te vullen door een haar bindende verklaring omtrent een aantal punten, in het bijzonder: a. De opneming van de republiek in het federale bestel op dezelfde voet als de andere delen der fede ratie; b. De regeling van de positie van de hoge vertegenwoordiger van de Kroon in de overgangstijd, zoals in het besluit inzake het bewind in Indonesië in overgangstijd opgeno men; c. De voorzienir gen betreffende de federale weermacht, de staat van oorlog en beleg en de toestand van onveiligheid; d. Het onverwijld nemen van maatregelen voor effectieve beëin diging van de bestandschendingen en de evacuatie van de infiltran ten. Ware een dergelijke verklaring verkregen, dan zou de regering be reid zijn geweest de besprekingen te heropenen. GEEN ANTWOORD Een antwoord van de repu bliek is niet binnen de gestelde termijn binnengekomen, ter wijl om verlenging van die ter mijn niet is gevraagd. Integen deel is gebleken, dat de repu blikeinse regering zich op dit kritieke moment in de onmo gelijkheid heeft geplaatst om een definitief antwoord te ge ven, doordat de president der Republiek, Soekarno, heeft aangekondigd met zes van zijn ministers Djogja te zullen - er- laten met beslemming naar In dia, hetgeen inmiddels is ge schied, terwijl de minister president Hatta van dit presi- dentele kabinet zich voor de duur van twee weken heeft ziek gemeld. Onder deze om standigheden ontbrak dus elke mogelijkheid, dat op korte ter mijn verbeteriii^; zou v/orden verkregen in de onhoudbaar geworden toestand in Indone sië. Hierbij moet er in het bijzonder op worden gewezen, dat het aantal bestandschendingen voortdurend stijgende is. Militaire commandan ten op republikeins gebied hebben duizenden republikeinse soldaten doen infiltreren in andere gebie den, waar in het bijzonder bij voortduring aanslagen worden ge pleegd op Indonesische bestuurs ambtenaren. Sedert Augustus zijn bijna 300 van deze Indonesiërs ver moord, terwijl voorts velen gewond zijn of ontvoerd. Daarnaast bleek, dat de Repu bliek, in verband met de voorne mens tot het instellen ener Fede rale Interim-regering tegen 1 Jan., voorbereidde het ontketenen van grote acties in alle niet onder haar contróle staande gebieden en dat hevige bedreigingen werden geuit tegen degenen, die tot samenwer king met Nederland bereid waren. Mogelijkheden uitgeput. Onder deze omstandigheden acht de Nederlandse regering het niet mogelijk zich opnieuw te begeven in besprekingen, die, naar de ervaring geleerd heeft, zonder uitzicht moe ten worden geacht. Zij kan niet werkeloos toezien bij het voortdu ren van de verwarring, de bedrei gingen en de gewelddadigheden. Zij kan zich niet verplicht ach ten, waar de regering der Repu bliek in feite geen maatregelen neemt tegen dc bcstandschendin- gen, harerzijds het bestand te handhaven cn verder te gedogen, dat van Republikeins gebied uit de acties in andere gebieden worden geleid. De regering heeft zich daarom genoodzaakt gezien om. met ge bruikmaking van de bevoegd heid in art. 10 van de bestands overeenkomst verleend, deze op te zeggen en haar vrijheid van handelen te hernemen. Zij is overtuigd, dat, èn in de Republikeinse regering èn onder de bevolking van het Republikeins gebied, zich velen bevinden, die niets liever willen dan constructief mede te werken aan de opbouw van de federatie, aan welke Neder land zo spoedig mogelijk de souve- reiniteit wil overdragen. Tegen hen is de actie, waartoe opdracht js ge geven. niet gericht. Zij is wel ge richt tegen de terroristische en on gedisciplineerde elementen in de Republiek, welke iedere construc tieve arbeid onmogelijk maken. De toekomstige staatkundige in passing van het Republikeins ge bied zal geschieden op de grond slag van de beginselen van Ling- gadjati- en de Renville-overeen komst en van het overleg, thans ook in de Nederlandse grondwet voorgeschreven. Het besluit inzake Bewind in Indonesië in Overgangs tijd, dat heden wordt afgekondigd, laat uitdrukkelij! de mogelijkheid open tot zodanige inpassing op de voet van het nader met vertegen woordigers dier gebieden te plegen overleg. De Nederlandse regering zal haar toezeggingen met betrek king tot de staatkundige hervor mingen en de stichting van een on afhankelijke souvereine Verenigde Staten van Indonesië, in een Unie met Nederland op voet van gelijk heid verbonden, volledig nakomen. Nederland heeft getoond bereid te zijn mede te werken tot het openen van de weg naar de vrij heid van Indonesië. Deze vrijheid is echter alleen mogelijk met waar borgen tegen overheersing door de extremistische el.-menten in de Republiek, die een democratische rechtsorde onmogelijk zouden ma ken. De wereld moge dit begrijpen. lijn. Vergeefse moeite Nndnt in maandenlange gevoerde be sprekingen vruchteloos was gepoogd om tot een reële uitvoering vnn dc Rcnville- ovcrcenkomst tc komen heeft dc Neder landse regering in dc loop van de maand November van dit jaar tot tweemaal toe een ministeriële missie naar Indonesië gezonden, daarmede onomwonden tonen de het uiterste in het werk tc stellen om tot een vergelijk te komen. Tevergeefs. Het is helaas niet moge lijk gebleken om voorwaarden voor een reëel samengaan tc scheppen Dc repu blikeinse regering bleek hiertoe niet be reid. in elk geval niet bij machte. Voor een reëel samengaan dienden enige preliminaire voorwaarden te zijn vervuld. In de eerste plaats deze. dat dc veiligheid van lijf en goed dient tc zijn verzekerd voor iedereen in geheel Indonesië onge acht ras. nationaliteit, godsdienst of welke andere onderscheiding ook. Dit houdt in dat onverwijld een ein de dient tc komen aan infiltraties van gewapende benden uit republi keins gebied in andere deelstaten, aan talrijke ontvoeringen, aan alle ondergronds gewroet, aan alle ophit sing. geweldpleging, rampok. moord, aan onnoemlijk groot leed dat te lang reeds werd cn nog steeds wordt veroorzaakt onder weerloze on schuldige plattelandsbevolking, aan alle vernielingen welke in econo misch opzicht, nog dagelijks plants vinden. Het is voorts duidelijk, dat aan toe treding tot federatief verband vooraf moet gaan de verklaring dat de repu blikeinse regering bereid is dc daaruit voortspruitende consequenties te aan vaarden en met name niet door haar kan worden opgeëist een positie die in wezen ondorscheldend is van die van de overige deelstaten Er kan geen sprake zijn van con do mineren door een der deelstaten over de andere. Hiermede toch zou dc gehele opzet van iedere federatie teniet wor den gedaan. De voor de overgangsfase In gemeen schappelijk overleg met de vertegen woordigers van dc prcfcdcrnle regering cn de vertegenwoordigers der deelstaten ontworpen staatkundige regeling welke werd neergelegd ln het ontwerp BIO (Bewindvoering Indonesië ln Overgangs tijd). steunt op het federale beginsel. Daarin zijn dc verhoudingen tussen dc deelstaten onderling bepaald Tevens zijn hierin vastgelegd de verhoudingen tussen de deelstaten ën dc federale re gering. alsmede tussen deze en de hoge vertegenwoordiger van de kroon wiens bevoegdheden cn taak zowel staat kundig als militair tevens daarin een omlijning vindt. Door hare pogingen om zo enigszins mogelijk op redelijke grondslag tot sa menwerking te komen met de republiek van Djogja nam dc Nederlandse rege ring hel risico op zich dat de invoering dezer staatkundige hervormingen, welke zij blijkens hare uitdrukkelijke en her haalde verklaringen met Ingang van 1 Januari 1949 wilde doen Invoeren, aan ernstige vertraging zou blootstaan. Zij verkoos echter dit risico boven de mo gelijkheid dat de republiek door het voortbestaan van enig misverstand niet van de aanvang af zou deelnemen aan de federale opbouw. werken aan de wederopbouw van dit land. er moet zijn geestelijke vrijheid voor ieder individu; cr moet met voort varendheid kunnen worden voortge- werkt a .in de culturele cn geestelijke ontwikkeling van de cchcle bevolking. Indonesië moet zijn een geordende staat waar recht geldt en niet macht van wa penen ln handen vnn troepen die zich onrechtmatig hiervan hebben kunnen meester maken. Indonesië inoct zijn een land waar de vruchten van de bodem in vrede kun nen worden geplukt door de gehele be volking op rechtmatige wijze zodat de producten weer rijkelijk kunnen toe vloeien naar de wereldmarkt die daar aan zo grote behoefte heeft. Slechts Indien aan deze fundamen tele eisen Is voldaan, kan Nederland zijn beloften inlossen betreffende do zclfstnndigmnking van dc Indonesi sche volken welke in de radiorede van koningin Wllhclmlna van 7 De cember 1942 zo duidelijk ls omschre ven Dit koninklijk woord wil Ne derland gestand doen ln de weten schap dat slechts een regering, dl© getrouw ls aan haar woord, door anderen cn zich zelf kan gerespec teerd worden. Welnu, nakoming van deze belofte kan nimmer geschieden, zolang ln enig deel van Indonesië een ten hemel schreiende terreur wordt uitgeoefend door groepen gewopenden op de weer loze bevolking, zolang moord en roof worden bedreven In dagelijks toenemen de mate onder de ogen ener republikein se regering, welke niet bij machte is zich daartegen te verzetten, omdat zij zelf afhankelijk ls van dezelfde gewa pende groepen. Nederland kan het voortbestaan van een dergelijke toestand niet meer dul den. Daarom heeft de Nederlandse re gering. In het volle besef van haar plicht, besloten om. nu langs vreedzame weg geen oplossing mogelijk blijkt en alle pogingen daartoe haars ondank* hebben gefaald, ten aanzien van de ge bieden. welke tot nog toe bulten haar contróle waren, voorwaarden te schep pen. welke noodzakelijk zijn voor de verwezenlijking van het gestelde doel in het belang van geheel Indonesië cn mede in het belang van dc gehele we reld. Zij heeft daartoe hot bestand, waaraan trouwens do republikeinse re gering blijkens haar optreden nu reeds maandenlang zich niet meer houdt, for meel opgezegd. Genezing van dit zieke land kan slechts goed een aanvang nemen na zui vering van de terroriserende machten binnen het republikeinse gebied Deze zuivering zal worden uitgevoerd consequent en zonder voorbehoud. WIJ zullen met alle beschikbare politionele en militaire middelen dc terreurbenden rusteloos achtervolgen en niet langer dulden, noch In de onder onze contróle staande gebieden, noch ln dc gebieden die thans zullen worden bevrijd, dat zij hun praktijken zullen blijven uitoefe nen. Woord tot dc troepen Negatieve krachten Helaas wezen de besprekingen uit, dat ln de republiek krachten werken welke het aan hare regering Indien al daar toe bereid het toch onmogelijk ma ken de fundamentele voorwaarden wel ke lk zoëven heb omschreven, tc ver vullen. Het leger en de talrijke al dan niet in verband met het leger opereren de gewapende groepen nemen ln de re publiek een overwegend sterke oncon troleerbare positie ln Tot welke excessen dit leidt zou o.a. het volk van Tapanooli on Su matra kunnen verhalen Indien het vrijuit zou kunnen en durven vertel len van de strijd welke nu reeds meer dan een jaar lang met afwis selend succes wordt gevoerd tussen de verschillende gewapende groe pen ten koste van de bevolking Het is trouwens een algemene klacht van de republikeinse regering zelve dat de gewapende groepen op Sumatra ondanks alle verbod doorgaan met het zich onrechtmatig toe-cigcnen van producten van ondernemingen en van in- en uitvoerrechten, terwijl de arbeiders en de landbouwers in de verschillende slrcken in de groot ste armoede en ellende verkeren. Tot welke onmogelijke situaties dit alles leidt, hebben de jongste besprekin gen opnieuw overduidelijk aangetoond. Hierin werd namelijk door leidende fi guren In de republikeinse regering hun onmacht tegenover leger en terreurben den erkend, zodat het scheppen van Juiste verhoudingen en do gezondma king vnn dc toestand op dit gebied on mogelijk bleek. Indien de regering van de republiek al moet bukken voor dc overmacht van de troepen welke her haaldelijk door haarzelf zijn beschreven als .benden zonder verantwoordelijk heidsbesef dan kan daarom nog niet van de Nederlandse regering worden ge- Ik richt mij tot u. leden van de strijd krachten ter zee. te land en ln de luent. Zwaar Is de taak u opgelegd maar lk ben overtuigd dat gij die zult vervul len tot het einde toe op moedige, vast beraden en waardige wijze. Niet om vijandelijk gebied te bezetten rukt gij op. maar oin recht cn veiligheid te bren gen waar tevoren rechteloosheid heers te Toont door uw daden dat niemand, wie hij ook zij, van u Iets te duchten heeft, wanneer hij zijn vreedzame taak vervult. Vormt door uw optreden het levende bewijs, dat gij niet zljt gekomen om de vrijheidsdrang te beknotten maar slechts om te verzekeren, dat die vrij heid gepaard zal gaan met recht, om te zorgen, dat zij geen ledige leuze blijft maar levende werkelijkheid wordt. Ik doe een beroep op u allen, luiste raars. om ertoe mede te werken, dat d© helaas noodzakelijk goblckon zuivering zo snel mogelijk verloopt, opdat onver mijdelijk leed worde beperkt fot een minimum en opdat dc vrede spoedig worde hersteld over geheel Indonesië. Ik denk daarbij niet enkel aan u. die in de federale gebieden in de afgelopen Jaren door uw arbeid cn uw toewijding ieder op uw wijze hebt bijgedragen tot de opbouw van het nieuwe Indonesië. Ik ben overtuigd dat gij ook in de dagen die voor ons liggen uw plicht zult blij ven doen, overtuigd, dat gij zo op de beste wijze medewerkt aan de vrijheid cn de welvaart van dit land. Ik denk echter ook aan u. die In het tot nu toe republikeinse gebied niet bij machte waart een constructieve bijdra ge te leveren aan de toekomst van uw land. omdat uw geestdrift en uw idea lisme nie» in s.aat bleken tegenwerken de krachten te overwinnen van op macht belusten en bandelozen, onbe- kwamen en zclfzuchtlgcn. Ook op u doe ik een beroep. Thans zal u gelegenheid worden geboden om uw Ideaal tot werkelijkheid te helpen maken om tezamen met allen, die van goeden wille zijn, cn die het waarach tig heil beogen van land en volk, mede te werken aan de toekomst van Indo nesië. Laten wij dan allen gezamenlijk de hand aan de ploeg slaan om aan dit land niet enkel de vrijheid te geven maar ook de vrede, om niet alleen dc onafhankelijkheid te vestigen maar evenzeer de heerschappij van het recht. Dan gaan de vrije souvereine Verenig de Staten van Indonesië na alle leed en verwarring een schone toekomst tege moet. Dan zal het voor een leder in dit land. burger of vreemdeling, goed zijn te wonen. Dan neemt het vrije Indone sië zijn plaats in naast Nederland en dan treedt het als volwaardig lid binnen in de gemeenschap der volkeren. Dan s geen ijdcie leus maar wordt werke lijkheid de Negara Indonesia Serlkat. Mcrdeka Dan Bcrdaulnt Dat geve God.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1948 | | pagina 3