Yoor de huisvrouw is overleg het halve werk Moeder Watja9 dochter Dat ja en Pilsener bier in Parijs in elk café, maar in Pilsen niet te krijgen Toen ik ging trouwen Amerikaanse vrouwen lijken te veel op plaatjes Grote veran twoordelijkheid in deze dure tijd Soep f maar dat kost nu heel veel geld Die kan er tegen Parijse- galanterie De man in het houten hokje Landen concurreren in het uitvoeren van luxe artikelen Zaterdag 29 Januari 1949 3 VAN de inkomsten, die een gezin geniet, gaat wel het grootste deel door de handen van de huisvrouw. Haar taak is het immers om de inkopen van het gezin te doen! Dit geeft haar een grote verantwoordelijkheid, vooral in deze tijd, nu levensmiddelen en andere waren zo duur zijn. De huisvrouw zal hetgeen zij koopt, dus terdege moeten keuren op kwaliteit en geschiktheid en daarbij moeten overwegen, of de aankoop werkelijk nodig is en welke hoeveelheid zij moet aan schaffen met het oog op bewaren en bederf. 1—IET keuren van de warer op de verpakking een. nog tamelijk kwaiiioit grote prijsverhoging. De ver pakking biedi als voordeel, dat de producten gemakkelijk en met weinig plaatcruimte op te bergen zijn en dat men nooit oude voor raad met nieuwe vermengt. Koopt men „losse" artikelen, dan moeten deze tegen vocht en tegen scheu ren der zakjes wel worden opge borgen in bussen of potten, die kwaliteit kan de huisvrouw door gezicht, gevoel, reuk en smaak, dus door haar zintuigen, en door haar practische ervaring. Dit is echter niet voor alle waren mo gelijk; in sommige gevallen moet zij afgaan op het oordeel van des kundigen. Door de overheid zijn daartoe ingesteld de Warenwet, die aan de waren allerlei eisen stelt en de Keuringsdienst van Waren, die erop toeziet, dat er met de levensmiddelen geen knoeierij of bedrog worden ge pleegd. Toch blijven er nog genoeg pun ten over, waarop de huisvrouw zelf de waren moet keuren. Koopt zij bijv. groenten, dan dient zij erop te letten of zij wel verse en frisse waar krijgt; verlepte of ver rotte groente geeft verlies, niet al leen door de grotere portie afval maar ook doordat de voedings waarde geringer is dan van verse producten. Bove .dien moet zij er rekening .nee houden, dat de groenten, die in een bepaald cei- zoen schaars zijn, altijd meer kos ten, dan de soorten, welke dan in overvloed aan de markt komen. Daarnaar kan zij dus haar menu's richten. In vele groentenwinkels worden tegenwoordig de groenten schoongemaakt verkocht. De prijs is hierdooi iets hoger geworden, maar aan de andere kant bespaart het de huisvrouw tijd, waarin zij iets anders kan doen en ook is in deze prijs geen afval begrepen. Maar dergelijke -roducten zijn toch alleen hun prijs waard, wan neer ze vers zijn en geen geuren van daarnaast liggende gesneden groenten (bijv. uien) hebben over genomen. Bij vele waien, (zoals haver mout, bloem, custard e.d.) geeft Tyrone Power wil een gezin stichten De toekomstige mevr. Tyrone Power zal niet meer voor de film spelen. Tyrone, die Donderdag met de 25-jarige Hollywood-ster Linda Christian in het huwelijk is getre den, vertelde aan verslaggevers, dat hij een gezin wil stichten. Power vertelde verder, dat hij en zijn vrouw een huwelijksreis door Italië, Zwitserland' en Oostenrijk zullen maken. Daarna zal hij begin nen met zijn nieuwe film, die ge deeltelijk in Noord Afrika en Enge land wordt opgenomen. Linda Christian is een lang, slank meisje met roodbruin haar en groe ne ogen Haar vader, Gerald Welter, is een N ederlander, die werk zaam was in de petroleum-industrie, Linda werd geboren in Tampico, Mexico. Haar opvoeding kreeg zij in Nederland, waar zij o.a te Amersfoort het internaat „Onze Lieve Vrouwe ter Eem" bezocht, en Florence. Zij heeft in Vele landen gewoond, waaronder Joegoslavië en Palesti na. Acht talen spreekt zij vloeiend, tw. Spaans, Frans, Italiaans, En gels. Duits, Nederlands, Hebreeuws en Jiddisch. Roemloos einde van een roemruchte carrière Nora Gregor, voormalige echtge note van prins Starhemberg eer tijds een gevierde Weense toneel speelster en filmster en een van de mooiste vrouwen van Wenen, is, volgens het „Weltpresse Journal", op 49-jarige leeftijd te Chili onder armoedige omstandigheden overle den- men geregeld mo.t schoonmaken en waarin het oude restje nooit mag blijven zitten, wanneer men er nieuwe voorraad in opbergt. Neg één artikel willen we noe men, nl. de melk. Losse melk is goedkoper dan flessenmelk. Deze laatste behoeft men echter niet te koken (en ze wordt door velen lekkerder gevonden). Maar in ieder geva1 kan men losse melk nemen voor de verwerking in spij zen, bijv. pap, duar ze dan immers toch gekookt moet worden. Het prijsverschil van 3 cent per liter kan, vooral in grote gezinnen, per week of per maand nog een aan zienlijk verschil uitmaken. Wij noemden hier slechts enkele punten. Een huisvrouw, die door drongen is van het belang van haar werk, zal nog vele andere mogelijkheden vinden om haar huishouding zuinig en toch goed te beheren. Dat kan zij bereiken, door bij al haai inkopen gced te over wegen, wat zij wil kopen, waarom zij juist dat artikel kiest, welke kwaliteit het heeft, of het prac- tisch en voor het doel geschikt is, kortom of het voor haar gezin zijn prijs wel waard is. Zeker is hier overleg het halve werk! Soep. Vele huisvrouwen wil len soep niet als voorgerecht eten omdat zij vergeten dat elke te dun ne soep met wat bloem, havermout of griesmeel gebonden kan worden. Ook een paar rauwe, geraspte aardappelen zijn een uitstekend bindmiddel. Soep kan van alles worden ge maakt. Men heeft er heusch niet altijd vlees of vleesnat voor nodig. Wat poviet, een paar bouillonblok jes, marmite, soja e.d. kunnen vol doende aroma toevoegen om de soep pittig en smakelijk te maken. Wortelsoep is ook erg lekker. Neem een winterwortel van ^2 pond, schil hem en rasp hem op een grove rasp Zet deze stukjes op met 1 *2 1. kokend water en 7lA gr. zout en kook ze ongeveer een uur tot ze gaar zijn. Roer 40 gr boter en 40 gr. bloem op een zacht vuur door elkaar tot een gladde pap en giet daar voorzichtig en langzaam de wortelsoep op Laat ze dan nog 10 minuten doorkoken en zeef ze; doe er zo mogelijk een bosje fiin gehakte peterselie en wat aroma bij en de soep is klaar. Franse staatsie-toiletten, zoals wij ze in Holland niet vaak zien dragen, althans niet met de bizarre verentooi. De avondjurk links van mauve en gouden brocaat-zijde heeft een stijve kraag; de rechtse met banen zwart fluweel verbonden met ragfijne tulle, is van grijze soepele zijde. MIJN tante Emma is helemaal overstuur, vanwege haar Jet. Wat is er dan toch met- Jet, tante, vroeg ik. Nou, zei tante met een veront waardigde snuf. 't Is een schande. In mijn tijd ging het anders. Toen ik trouwde! hier begonnen de oogjes van tante Emma te glimmen Toen ik trouwde Ze ging echt even ervoor zitten om het te vertellen: We hadden een ondeftrouwreceptie waar iedereen kwam, met een feestje eraan vast. En een trouwreceptie en een grote bruiloft met een diner voor vijftig mensen met champagne. We had den natuurlijk een coupeetje met palfreniers en vier volgrijtuigen. We trouwden in de trouwzaal, met palm versiering. Je oom zag er prachtig uit met een jacket en een plastron en een hoge hoed en hand schoenen en hij had zijn snor nog. En ik droeg een satijnen japon, ivoire satijn, met broderie en een sleep cn vier meter sluier. Vier me ter sluier! En niks geen verf of lip penstift dat hadden we toen niet no dig; als een perzik was ik. We zijn in de kerk getrouwd in het koperen OMA wil haar kleinzoon met een fijne stevige cape verrassen, en daar er wellicht meer oma's en ma ma's zijn, die een dergelijk plan koesteren, geven we hier een pa troontje voor de leeftijd van 7 jaar. Men heeft nodig 1.50 m. stof van 140 cm br. In de voorbanen maakt u een split, dat u met een 3 d 4 cm breed patje van dubbele stof af werkt. Bij het verbinden van voor- en rugbaan de schouders als aange geven iets inhouden. Tegen de voor kanten naaien we het beleg, dat eventueel aangeknipt kan worden, en we voorzien ze van knopen en knoopsgaten. In de kap stikt men de bijschuinertjes, maakt naar hetzelf de patroon de voeringkap en men verbindt de twee kappen, waarna tussen de onderkanten de halsrand van de cape wordt genaaid. Denkt u erom, dat u voor meisjes de overslag naar links, voor jongens naar rechts maakt? ELLA BEZEMER. hek, dat was het sjiekste, maar dat kan nou niet meer want de grote kerk is kapot. En een bruidsbouquet met lelietjes van dalen en de bruidsmeisjes, och de bruidsmeisjes, helemaal in het lichtgroeg, zó schat tig! Dat waren de meisjes Lipper weet je wel, waar we nu mee ge brouilleerd zijn. Toen waren ze nog knap. En je oom en ik zijn op de huwe lijksreis geweest een hele maand, naar België, Je moet de trouwfoto's maar eens bekijken op de piano. En nu wil Jet, besloot tante, ont wakend uit haar gouden herinne- ringsroes, nu wil Jet op de goed kope dag trouwen. I/" OSTELOOS wil ze trouwen, op Dinsdagmorgen om half negen, stel je voor! En ze wil gaan lopen en alleen de getuigen erbij en ver der niets. Helemaal niets. Geen re ceptie en geeneens kaarten drukken en geeneens een lunch. Met haar oude tweed mantelpak aan. Wat vin jij daar nou van? Die Jet. Ze kwam erbij zitten en zei zakelijk: Ik heb het uitgerekend. Als we gaan trouwen, zoals moeder dat wil, dan kost het ons 2000. Dan moeten we op een dure dag trouwen, op Vrijdag bv. Dat kost 275, dan krijgen we de trouwzaal met een eigen trap en een eigen hal met orgelspel en een loper. Dan moet ik in 't wit en Kees in jacket. We kunnen die costuums huren, dat kost 120 samen maar 't is toch geen toneelvoorstelling, wat is nou een gehuurd bruidstoilet! Dus alles laten maken? Kost 600, als het goed is. Dan nog twee bruidsmeis jestoiletten, samen voor minstens ƒ200. Kaarten drukken en advertenties in de krant en foto's, dat wordt sa men ook een honderd gulden. Rij tuigen: een coupeetje met drie volg- wagens, samen 100. Een mooi bruidsbouquet kost minstens 60. Op een dineetje, (natuurlijk bui tenshuis, want hier op dat boven huis kan het niet) moet je zeker 20 mensen vragen, dat kost dan met wijn minstens 200. Dan een recep tie met borrels en thee en lekkere dingen? Minstens 100. En dan ze ker nog een bruiloftsfeest 's avonds en een huwelijksreis en cadeaux aan de getuigen en nog hopen on voorziene uitgaven. Heus dan ko men we wel op een paar duizend gulden. Voor dat geld kunnen we een hele inrichting kopen. En wat gebeurt er, als je 't zo uitgebreid doet? Onvermijdelijk krijg je ruzie met neven of nichten of kennissen, die niet gevraagd zijn, of die in het voorste rijtuig hadden willen zitten of die op de receptie niet genoeg gekregen hebben naar hun zin. Nie mand' is tevreden, iedereen voelt zich achteruitgezet en na afloop zeggen ze toch: Een aardige brui loft; jammer, dat het zo op een koopje ging. En nu krijgen we met niemand ruzie. Behalve met mij, zei tante Emma wraakzuchtig. De mooiste dag van je leven, foei! En 't grootste voordeel is, zei Jet plagerig, dat we 's morgens om half negen trouwen, op Dinsdag. Kan ik op de terugweg nog net even langs de markt om groente te kopen. Toen ging ik maar weg en durfde niet meer om te kijken naar tante Emma. De wensen van een Russische huisvrouw Vrouwen die in de Russische in dustrie werken zo schrijft Olga Kozlowa, een vooraanstaand Lid 'Xl /l van de communistische partij in de Prawda moeten nog heel wat tijd besteder, aan de zorg vooi het huishouden en voor de kinderen. In deze toestand zou verbetering kunnen worden gebracht door de volgende maatregelen: Een betere organisatie van de kinderbewaarplaatsen, zodat de vrouwen na de fabriek te hebben verlaten niet onmiddellijk de kin deren mee naar huis zouden behoe ven te nemen en al haar zorg aan her. zouden behoeven te wijden. Meer mogelijkheden om zich een diner in blik te verschaffen, dat alleen maar opgewarmd behoeft te worden. Meer wasmachines om de vrou wen de wekelijkse was te verge makkelijken. Opvoering der productie van electrische ijskasten. De vrouwen zullen dan meer tijd krijgen om na de werkuren in de fabriek het bedrijf te bestuderen en haar bekwaamheid te vergroten. Huwelijk en scheiding in Hollywood De 23-jarige filmster Martha Vickers heeft meegedeeld, met de acteur Mickey Rooney verloofd te zijn. Martha trad het vorige jaar Maart met de heer A. C. Lvles, die filmpubliciteit verzorgt, in het hu welijk. Haar scheiding van Lyles zal pas in September definitief zijn Mickey en ik", zo vertelde dé filmactrice aan de pers, „hebben nog geen vaststaande plannen voor ons huwelijk". Als dit huwelijk doorgaat, zal het Rooney's derde zijn; het vorige jaar Mei scheidde hij van Betty Rane Rase, een schoonheidskoningin, die hij in 1944 huwde en bij wie hij twee zoontjes heeft. In 1943 scheidde hij na een huwelijk van 21 maanden van de actrice Eva Gardner. Rooney is 29 jaar. Dat de Parijse galanterie, on danks de moeilijke tijden, nog niet dood is, bleek weer eens dezer dagen, toen tien personen gewond en zes gearresteerd werden omdat getracht was een dame een plaatsje in een bus te bezorgen. Toen de bus stopte voor de Porte de la Chapelle, stonden bij deze halte zeven gegadigden, doch er was slechts plaats voor zes. De conducteur weigerde de zevende binnen te laten. Het lot wilde dat dit een chique jon ge vrouw was. Een passagier, in woede ont stoken, begon de conducteur om de oren te slaan, onder het schreeuwen van „bruut". Een ander greep het metalen pons apparaat waarmee de conduc teur gewoonlijk de kaartjes knipt, en begon daarmee de zes passagiers die zo juist de bus waren binnengekomen op vak kundige wijze af te drogen. Toen enkele minuten later een detachement politie arriveerde, moesten tien passagiers naar het ziekenhuis worden gezonden om opgelapt te worden en zes van de koenste verdedigers van de ongeschrevenrechten van het vrouwelijk geslacht werden mee genomen naar 't politie-bureau. De chique jonge vrouw bleef op het trottoir staan. 1\/T OEDER Watja woonde met iVi- haar dochter Datja midden in een ontzaglijk groot bos, een bos waar geen eind aan kwam. En wat deden ze voor de kost, denk je? Ze maakten jam van bosbessen en bramen en ze maak ten puree van paddenstoelen en die verkochten ze eenmaal per maand in de stad. En daar leef den ze van. Ze waren heel gelukkig en te vreden, totdat er op een dag iets heel verschrikkelijks gebeurde. Precies op de zestiende verjaar dag van Datja kwam er uit het bos een afschuwelijk monster en voerde haar weg. Moeder Watja was radeloos, wrong haar handen en riep maar aldoor: O. mijn lieve Datja, o. .mijn Datja. Maar ze begreep wel 'dat ze met handenwringen niet veel verder kwam en daarom ging ze achter het monster aan om te kiiken, waar Datja geble ven was. En ze kwam er al gauw achter dat het monster een Bos wezen was en dat hij Datja had meegenomrn naar het Hol van de Boswezens. Dat waren gruwelijke wezens met nagels als klauwen en roofdiergezichten en groene ogen en grote bossen ruig haar. Ze hadden een koning, een Opper- boswezen, die met Datja wilde trouwen. Dezelfde avond zou de bruiloft gevierd worden, Stel je voor. die lieve Datja. Moeder Watja liep schreiend door het bos en wist niet wat ze moest beginnen. Een vriendelijke jonge houthakker, die bezig was met houthakken, vroeg: Wat scheelt er aan, moedertje? O. mijn dochtèrtje Datja is meegevoerd door de Boswezens. En nu moet ze vanavond bruiloft vieren met het Opperboswezen! De houthakker liet zijn bijl rusten en dacht diep na. Ik weet niet precies, wat ik er aan moet doen, Moeder, zei hij, maar maak je geen zorgen, ik zal wel maken, dat je dochtertje van avond weer bij je thuis is. Moeder Watja ging naar huis, een beetje gerustgesteld en cie houthakker dacht de hele dag na. 's Avonds wist hij nog niet wat hij doen moest cn daarom liet hij het maar aan het toeval over. Hij nam zijn bijl en hij nam een bos touw en ging op weg. bij het hol van de Boswezens kwam, hoorde hij aan het schorre gejuich dat de bruiloft al aan de gang was. Hij sloop door het struikgewas en ging achter een bosje zitten, zodat hij precies in het verlichte hol kon kijken. T OEN- hij Rnswp7.p1 In het midden was een ruw- gelukkig was. houten tafel, daar zat het Opper boswezen. Hij was nog afschuwe lijker om te zien dan de rest. hij had vuursproeiende groene ogen, een gezicht als van een beer en harige klaUwen. Naast hem zat die arme Datja. heel bleek cn angstig en om hen heen dansten de Boswezens een griezelige bos- dans. De houthakker kreeg zo'n me delijden met het arme meisje, dat hij ineens wist. wat hem te doen stond. Hij maakte van het touw een heleboel kleinere touwen met lussen en maakte het geluid van een wolf na, zo goed cn zo echt. dat alle Boswezens ineens van schrik stil werden. Ga eens gauw kijken, waar de wolf zit. zei het Opperboswezen. En een van hen ging naar bui ten, maar nauwelijks was hij uit het hol of. floep! daar had hij een lus om zijn kop en was gevangen. De houthakker bond hem stevig vast aan een boom en wachtte op de volgende. En stuk voor stuk stuurde het Opperboswezen al zijn boswezens het hol uit, cn stuk voor stuk werden ze met een lus om hun kop gevangen, net zo lang tot het Opperboswezen nog maar alleen daar zat, naast de kleine Datja. Toen ging de houthakker dap per naar binnen*, nam zijn bijl en sloeg dat lelijke Opperboswezen met één slag de kop af. Hij nam Datja bij de hand en voerde haar mee naar Moeder Watja, die dol- En na een poosje trouwde de dappere houthakker met de klei ne Datja en ze leefden heel lang en gelukkig met z'n drieën in het grote bos, dat bos. waar geen eind aan komt. /N de Rammckes-straat waar de tram door aaat daar staat een houten hokje, cn daar woont een man die toveren kan, die toveren kan met een stokje. Hij vraagt je prompt als je binnenkomt; Wat zal ik nu eens van je maken? Een hond of een kat of een muis of een rat, of een kikker, die hard kan kwaken? IT' N netjes cn *-/ betovert hii gauw betovert hij jou. van hokus. pokus, pilatus, in een mus of een spreeuw of een koe of een leeuw. Hij betovert je helemaal gratis. Dus als je eens fijn iemand anders wil zijn, geen jongetje meer, maar een bokje, die man weet tocl raad in de Rammekcs-straat, die man in zijn houten hokje. Europa, een economisch gekkenhuis "C* UROPA l(jkt toch eigenlijk op een groot gekkenhuis. Neem nou b.v. dat goeie ouwe Pilsener bier. In ParUs In elk café van standing te koop, maar Ln Tsjecho-SlowakUe zelfs te Pilsen zo goed als niet te kr(jgen. Als je dollars hebt kun je ln Frankrijk binnen weinige dagen een Franse auto geleverd krijgen, maar een Fransman moet er maanden zo niet jaren op wachten. [-4 ET is niet alleen zo. dat landen, die niet in staat zijn het eigen volk te voeden en te kleden, luxe arti kelen produceren en uitvoeren om de viezen te verdienen, waarmee ze din gen kunnen kopen die ze meer nodig hebben dan deze luxe producten, wel ke door de uitvoer in het land van her komst zelf schaars worden, maar er v:ordt ook zeer veel uitgevoerd wat men eigenlijk zelf broodnodig heeft. Noorwegen en Zweden b.v. voe ren montagewoningen uit ondanks het nijpende woningtekort in die landen zelf. Frankrijk exporteert staal en spoorwagens, ofschoon het aan de binnenlandse vraag niet kan voldoen. Voor ac uitvoer van dergelijke goederen kunnen en dit is juist het krankzinnige van de hele situatie nog goede gron den worden aangevoerd ook. Een van die goede gronden is b.v. dat men doodverlegen zit om buiten landse deviezen, waarmede men dingen kan kopen, die nog weer nodiger zijn dan hetgeen men uit voert. Economische samenwerking I-TEN andere goede reden is, dat men zich gegrepen voelt door de geest van economische samenwerking, die langzaam vat begint te krijgen op de landen van Europa. En dan is er nog dit, dat men met het zoeken van afzet- Een vrouw moet zich zelf zijn en van de richting, \\7 LT de Parijse cou- de mode zal uit- turiers betreft ze T^E heer Raymond ■^Barbas van het Pa rijse modehuis Jean Patou, die voor zaken op reis is, vertoeft op het ogenblik te New York. Vertegenwoordigers van de pers hebben hem gevraagd wat hij dacht van de elegance der Amerikaanse vrou wen die gaan De heer Barbas heeft het volgende geant woord: „De Amerikaanse vrouwen doen teveel haar best op de plaatjes van de modetijdschrif ten te lijken. Maar een vrouw is geen voorpagina van een tijdschrift noch een mannequin of 'n recla- me-artikeL Een vrouw moet zichzelf zijn en oppassen voor hen, die haar wil len kleden volgens de voorschriften van het jongste nummer van „de mode" Als de couturier het wint van de smaak van zijn cliënte, komt soms een geslaagde creatie te voorschijn maar de persoonlijkheid van de dame is weg". zei Barbas: „De Franse coutu riers zijn verdeeld in twee kampen: tot het ene behoren zij, die zich op de serieproductie toeleggen. tot het an dere diegenen, die nooit ontrouw zullen worden aan de Parijse traditie. Het huis Patou zal nooit tot de eersten be horen. Wij trachten niet te concurreren met de Amerikaanse productie. Wat zouden onze Amerikaanse klanten wel zeggen, als ze. na bij ons een origineel model te hebben ge kocht, hetzelfde telkens op de Seventh Avenue zouden tegenkomen?" De echte Parijse couturier is hij, die in zijn Parijse ateliers ex clusieve modellen ver vaardigt. De waarde van een model bestaat in de stijl waarin het is ont worpen en het vakman schap waarmee het is vervaardigd. Maar stijl en vak manschap zijn geen se rie-artikelen" Het doel, dat de cou turier moet nastreven" zo besloot Barbas „is, de vrouw het mid del te verschaffen om op haar best uit te ko men. Hij moet in geen geval een mannequin van haar maken." Niet waar, maar zo gaat het OP een diplomatieke receptie te Parijs presenteerde de gastheer met veel verontschul digingen Engelse Cheddar kaas. Hij zei, dat hij graag Camem bert had laten serveren, maar dat die alleen voor de export wordt gemaakt. En een paar dagen later was een van de gasten, die deze Franse receptie hadden bijge woond, aanwezig op een over eenkomstige receptie te Londen. De Engelse gastheer liet met veel excuses Franse Camembert serveren. Hij zei, dat hij liever Cheddar kaas zou hebben aan geboden, doch dat die uitslui tend voor de export werd ge maakt. Dit verhaal is niet waar, maar verzonnen om de dwaas heid van de toestand te karakte riseren. gebied en het winnen van vaste klan ten niet wil wachten tot elk land over schotten heeft. Maar het is geen wonder, dat dc man in de straat, tot wie de nood van het ogenblik nu eenmaal meer spreekt dan het nut op lange termijn, zich hij een economische cn handelspolitiek, die hem verbijstert, niet prettig voelt cn geneigd is tot mopperen. Dit kan licht leiden tot een politieke onstabiliteit, waarop geen enkele regering gesteld is. Hierom en omdat bovendien niet vol doende beschikbaar Is om aan alle bui tenlandse vraag te voldoen, Is dc hoe veelheid van onontbeerlijke goederen, welke kan worden uitgevoerd, zeer be perkt en zo blijft eigenlijk alleen het luxe artikel over als ideaal export artikel. De ideale koper hiervan is een rijk land. dat zich dc weelde, dergelijke ar tikelen te kopen, kan veroorloven en meer noodzakelijke goederen daarvoor in ruil kan bieden. Dat is de reden, waarom alle landen voor de verkoop van hun weclde-arti- kelen in de eerste plaats het oog heb ben geslagen op de Verenigde Staten. Want de Verenigde Staten zijn rijk cn met hun dollars kunnen levensmiddelen, machines, katoen en andere onontbeer lijke goederen worden aangeschaft. Daarnaast worden luxe artikelen ver kocht aan landen die minder zelfbe heersing hebben dan de verkoper. Hier tegenover worden soms weelde-artikelen ingekocht als lokaas in de hoop. dat de deviezen, welke daarvoor worden inge palmd. de invoer van de luxe artikelen ruimschoots zullen goedmaken. Tc duur TT ET Pilsener-bier uit Tsjecho- Slowakije, dat men in Parijs kan drinken, vindt men niet in de kroegjes, waar de Franse arbeider komt. Daar is het te duur voor. Men drinkt het op de gezellige caféterrassen waar de vreemde^ lingen neerstrijken. Bijna alle lan den proberen hun beste bier uit te voeren, Frankrijk zowel als Nederland, Denemarken, Nöorwe- gen. Zweden cn Tsjecho-Slowa- kije. Zweden exporteert bovendien zijn beste jenever, Frankri|k. zijn fijue cognac- en champagncsoorten, Portugal zijn best% port. Bijna alle landen proberen hun fijnste nfet de hand vervaardigde tcxtielgoedcren in het buitenland kwijt te raken. Deze wcdstri|d. In het uitvoeren van luxe artikelen heeft al eens een Euro pees econoom doen verzuchten: „Hoe iang zullen we onszelf op de been kun nen houden door elkaar luxe goederen te verkopen?" In werkelijkheid wordt dan ook zoals overigens reeds werd opgemerkt nog wel wat anders ver kocht. Denemarken, dat zijn bestaan grotendeels vindt in dc veeteelt, voert zoveel vee uit, dat het in eigen land het vlees moet rantsoeneren. Nederland exporteert boter en kaas en dc Nederlanders krijgen zelf van deze artikelen veel minder dan ze wel zouden willen. Noorwegen en Zweden produceren een respectabel gedeelte van het kran tenpapier. dat de wereld nodig heeft en de eigen kranten in deze landen krij- gen slechts een derde van dc hoeveel heid papier, die zij voor de oorlog ge bruikten of nog minder. „Alleen voor export" T"\ ENEMARKEN, Nederland, Noorwegen en Engeland voeren allen chocolade uit, of schoon aan hun bevolkingen maar heel weinig van deze voedzame lekkernij wordt toebedeeld. De Tsjechen zien in de étalages van dc Praagse zaken eerste klasse texticlgoederen en glaswaren, maar met een kaartje: „alleen voor export". Buitenlandse touristen kunnen dit alles wel kopen, mits ze ln hun eigen valuta betalen. Engelse textielgoedcren. die in En geland streng zijn gerantsoeneerd, wor den te Parijs vrij verkocht. Een En gelsman bestelde eens een wagen en kreeg die veel vlugger dan hij had ge dacht. Enkele maanden later vertelde een monteur hem waarom: hij had op dc auto dc aanduiding gevonden „vol doet niet aan dc eisen voor uitvoer". Frankrijk en Engeland voeren zoveel mogelijk personen- en vrachtwagens uit. Sommijje fabrikanten concentreren zich op de £uid-Amcrikaanse en Euro pese markten, waar de Amerikaanse wagens nu schaars zijn. Door zich thans reeds een belangrijke positie op die markten te verschaffen, hopen zij ste vig in het zadel te zitten om dc con currentie als de Amerikaanse auto's weer onbeperkt te krijgen zullen zijn. Een van de meest verbijsterende ver rassingen van dc huidige situatie in de cxporthandel hebben de Noren te ver werken gekregen De uitvoer van vis en visproducten is voor hen een der belangrijkste bron nen van buitenlandse deviezen. Dc No ren zijn er dan ook al lang aan ge wend. het zonder hun heerlijke sardines, kabeljauwfilets en haring te doen. Met Kerstmis kregen ze een extra rantsoen walvisvlees. Nu houden ze helemaal niet van walvisvlees en het was dan ook min of meer verbijsterend, dat zelfs dit niet vrij kon worden verkocht om dat het grootste gedeelte naar Enge land gaat.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1949 | | pagina 3