Koekoek, een vreemde vogel
VOORAL VOOR DE VROUW
Een leven geheel in dienst van
de vredesgedachte
Voetbalploeg „Torino"
bij ramp gedood
„Op kantoor werd ik zot",
zegt Hetty Blok
Mej. v. Wijngaarden
Christian Dior
Zomerse strepen
Bevrijdingsdag
Vliegtuig vloog tegen de spits
van kathedraal Superga
Vrijdag 6 Mei 1949
3
WAT MOET MIJN DOCHTER WORDEN?
Maar een cabaretière leert haar rollen
niet spelenderwijs
Hetty Blok heeft wilde, korte krullen. Niet saai als op de foto toen
was re natuurlek net bij de kapper geweest, 't Is haar zonder scheiding
Ze graait en krabbelt erin onder 't praten en ik heb nooit geweten dat
ook dit een vrouw flatteren kan. Maar dan moet je ook van die eigen
aardig smalle, lenige vingers hebben. Handen, die ook zonder nagellak
blikvangers zijn.
De kleedkamer achter de coulissen is kil van netheid. Kleren aan
hangers, maskers, hoeden en pruiken aan haken en spiegels toilettafels
stofloos gepoetst. Een uur voor de voorstelling van Wim Sonnevelds
cabaret.
„Zullen we niet eerst wat koffie
in de foyer...?" vraagt Hetty. Ik
heb al een cigaret en een stoel en
die foyer trekt me niet.
„Als je me maar niet van die har-«
kerige dingen laat beweren. Zoals:
„ik leer mijn rollen spelender
wijs Geen lieve ziel die zoiets
zegt
Ik kijk op en zie me ln twee spie-
Cabaret zegt Koenen's Ne
derlands Woordenboek is een
artistiek café-chantant, waar
iichter-zangers voordragen. De
heer Koenen mag misschien ooit
gelijk gehad hebben, cabaret is
toch ook nog wel wat meer. Het
is een unieke vorm van klein
kunst geworden: luchtig en op
pervlakkig op 't eerste gezicht,
maar in zijn kunst en komedie
legt het echter direct verband
met de mens en zijn maat
schappij. En zo is de oppervlak
kigheid van het werkelijke ca
baret slechts schijn: het heeft
altijd momenten van diepe al
gemene betekenis. Wie maar een
'keer Hetty Blok met haar lied
je Charlestonheeft gehoord
en gezien, weet al precies wat
cabaret kan zijn
gels tegelijk. Hetty schudt d'r krul
len en betuurt zichzelf.
„Ik ben eerst twee en een half
jaar op kantoor geweest. Secreta
resse. Ben er bijna zot geworden. Zo
nu en dan moest ik even op handen
en voeten lopen om weer bij te ko
men. Ze dachten daar dat ik niet
wijs was."
Zo naar met die meid
Na lang gemartel is het zusje zin
delijk. We hebben zo gejuicht bij
elke prestatie, dat ze nu de dingen
helemaal scheef ziet. 't Potje beju
belt ze als een feestmuts en het
kleine kamertje met haakje boeit
haar meer dan een zaal vol speel
goed. Al wie daar binnen gaat. holt
ze na. slaat haar dikke knuistjes te
gen de deur, luid roepend:
„Bagedaan. bagedaan. bagedaan.."
„U moet haar dat afleren", vindt
m'n nette buurvrouw, streng. ,.'t Is
héus een beetje vies".
Ons zoontje is er stil van.
„Ze wordt nou groot, hè mam,"
zegt hij aan tafel.
„Gelukkig wel," knik ik.
„Toch is het naar als je erop zit,"
zucht hij.
Na het eten rent hij naar Henkie.
„Even spelen, mam."
„En je moet naar school," roep ik.
,,'t Is laat.
Maar hij is al weg.
's Middags komt Henkies moeder
m'n koffiemolen lenen.
„Wat vreemd." zegt zij, „van die
W.C. Hoe is dat toch gebeurd?"
„Wat, welkeschrik ik.
„Uw W.C., die is verwoest, zegt
„Wie gaat ook naar kantoor als je
er mets voor voelt?"
„Ach, hoe gaat zoiets? Ik had
m'n eindexamen H.B.S. Toneelschool
mocht niet, zat niet genoeg toe
komst in en toen kwam er iemand
met een boek met banen. Een vin
ger hield stil bij de S. Stenotypiste
en Schoevers. Nou, vandaar Maar
ik had zin in wat anders, daar was
zang- en spraakles voor nodig. Die
ben ik gaan nemen, toen mocht ik
voor de radio en daarna, als je 't
zo noemen wilt, kwam m'n debuut
in de Kleine Zaal van het Concert
gebouw te Amsterdam. Korte paro
distische schetsen, liedjes."
„Heb je geen dansles gehad Na
dat liedje van Madame de Pompa
dour doe je toch zo'n slangenmens-
kunstje?"
„Nee," lacht Hetty, „ik heb nu
eenmaal van die slappe spieren. Dat
met m'n voet naar m'n kruin is
nieuw. Eerst deed ik oen sprong, zo
helemaal met gestrekte benen tot je
zit, maar omdat ik het snel en op
eens moest doen, ben ik zo vals te
recht gekomen, dat ik wat anders
verzonnen heb. Dat eerste had ik van
een vriendinnetje geleerd, toen Ik
een jaar of negentien was. Het kind
had balletles. Ze zei dat je gewoon
wijdbeens moest staan en dan maar
wachten tot je beneden was. Voor
ik bij Wim Sonneveld kwam, heb ik
Grand Gulgnol gespeeld, die grie
zelstukken, met Fien de la Mar en
Cruys. Erg leuk hoor. Ze waren
vooral komisch, niet zo bloederig als
die in Parys. Bovendien worden ze
daar nogal slecht geacteerd, vind je
niet Er gebeuren alleen wel sterke
dingen, daar waren wij niets bij. Als
er daar een met z'n gezicht op een
kachel valt, hóór je het sissen.
Vroeger was ik nogal gauw ge
schokt, maar na onze eigen Grand
Guignols durfde ik wel te kijken.
Vloeide er bloed, dan dacht ik: „Ach,
dat doen ze met een buisje en een
beetje rode kleurstof." Verieden jaar
zyn we namelijk met het Cabaret
Sonneveld naar Parys geweest. In
liet Théatre Antoine, waar al die
Sartre-stukken plegen te gaan, heb
ben we vrolijk ons ,,'t Is Historisch"
gespeeld, voor de Hollandse Club.
Toen hadden we ook contact met
Marcel Marceau en zijn panto
mimetroep."
„Gaan jullie nu door met de pan
tomime?"
„Alleen ln do chansons mimés.
Niet meer zo'n lang stuk, doch kor
te, steeds afgewisseld met cabaret
nummers."
„Heb je nog voorkeur?"
Hetty schopt kregel met d'r ene
t- jt Hiermede vervolgen wy onze
iVent U serie artikelen over bekende en
ze wel?
onbekende personen uit ons aller
omgeving.
HETTT BLOK
voet. Ze heeft rode schoenen bij die
blauwe wollen jurk.
„Ik hou van alles wel," zegt ze.
„Van parodieën en vooral van lied
jes met een achtergrond. Juist die
verscheidenheid trekt me in het ca
baret. In een toneelstuk moet een
rol wel verschrikkelijk leuk zyn
willen alle facetten van je kunnen
tot uiting komen."
„Dat is haast net zo'n harkerige
zin als: „Ik leer mijn rollen spelen
derwijs," denk ik. Toch schryf ik
hem op.
Al roept ze straks: „Geen lieve
ziel die zoiets zegt
Het heeft iets te maken met een
wekker of met een boemerang. Wij
gaan met opzet naar DIOR om van
cr>n d^*--"'co'-st<ai;"'» to cenezen.
Want DIOR. de grote Christian, die
met talent en bluf dê (inmiddels
ver-ebde) New Look pousseerde
moet een tastbaar mens zijn. Een
handig en begaafd gewoon mens.
Daarom staan wij nu 1949
op de hoek van de Avenue Montaig
ne en de Ave. Matignon oftewel op
de plek waar de couture regeert:
Parijs in zijn meest mondaine ge
daante.
Dior, kaal aan slapen en voor
hoofd. aan de dikke kant en zonder
opvallende intelligentie, bekijkt de
nieuwe schetsen uit zijn ateliers. En
dat doet hij op de plaats waar zijn
roem en zijn revenuen ontspruiten:
op Montaigne.
Deze modekoning is in twee jaar
van onder naar helemaal-boven ge
schoten cn zyn hedendaagse? omzet
is slechts in millioencn francs per
I maand te begroten.
I Hoe? Dior was luttele maanden
ïgj [terug kunsthandelaar. Hij hééft trek
1 in mode-tekenen; zijn aanleg en
routine doen hem jurken en man
tels schetsen cn zijn koopmansrtm-
tine wijst na veel gereken de weg
naar waar vraag cn aanbod elkaar
één minuut ontmoeten. Zijn schet
sen groeien tot tastbare kledij. Suc
ces en publicity volgen op de voet
en Diors naam is gemaakt.
Hij heeft momenteel zijn eigen
établissement waar bij voorkeur
kunstbloemen in de vazen staan. En
nu zijn New Look de omzet niet
meer bepaalt, nu is het zijn fantasie
en zijn snel-verworven naam die de
zaken voor hem doen.
Dior. de grootste exporteur van
mode in Parijs. De man. die regel
matig naar Oom Sam vliegt om een
jurkje te tonen, dat reis en jaarsa
laris moet dekken
Hij bestóat en het is den gewone,
zakelijke man.
In eerste wereldoorlog stichtte zij haar
Vrouwen Vredebond
Nu overtuigd H
federalists
Cr Is n
11 aarde.
„IN GOEDE HAVEN", het kinder
huis op Terschelling, dat mejuf
frouw Van Wijngaarden stichtte
voor dc kinderen, die ernstig leden
onder Duitse of Japanse bezetting.
Uw zoontje. Natuurlijk mag hij wel
bij ons. maar
Het is een mal moment,
's Avonds roep ik dat joch tot
orde.
„Wat is dit nu voor geks, hoe be
staat het!"
En zoontje, verward, verdrietig,
maar toch verongelijkt:
,,'t Is ook zo naar met die meid
voor de deur."
Mode-novelette
Strepen worden vaak te
wild verwerkt. De verleiding
om te spelen met al die
lijnen is inderdaad groot, doch
hoe rustiger zo'n jurk is hoe
beter. Dus geen baantjesdia
gonaal, geen passen en heup
stukken en randen op een rok.
De slanke neemt de streep
dwars, zoals deze getekende
vrouwen, de niet zo slanke
dunne legt de streep ln de A
lengte. De dikke koopt geen -•••
streep. Zo'n bolero met grote
kraag is ook niet slecht. De
jurk eronder heeft aangeknipte mouwen en een laag uitgesneden vler
kante hals. Het is wel goed om bijtijds aan zomerjurken te denken. Er
is wel zomers spul in de stad, maar pas na lang zoeken en uitkijken
krijg je iets dat de moeite waard blijft.
maar cén land: onze
is maar één volk:
de mensheid!", het staat in grote
letters geschreven ln de kamer van
mejuffrouw E. M. van Wijngaar
den en deze zinrijke spreuk ver
raad! al veel van de bewoonster,
die sinds vele jaren streeft naar de
verwerkelijking van het ideaal.
Zelfs nu nog, op haar tachtigste
jaar, stelt zij haar krachten on
vermoeid in d'enst van èc vrede,
zo, dat de dokter haar moet manen
rust te nemen, omdat zy' anders
overwerkt zal raken. Overwerkt
op zo'n hoge leeftijd, die ieder doet
verwachten, dat zij nu eindelijk,
na een welbesteed leven, rust zou
gaan genieten
Want op een welbesteed leven
kan mejuffrouw Van Wijngaarden
terugzien. In 1914, kort na het uit
breken van de eerste wereldoorlog,
begon zij reeds een grote vredes-
actie, die haar bekroning vond in
de stichting van de Algemene Ne
derlandse Vrouwen Vredebond. De
oprichtster woonde in die dagen in
Bodegraven en om haar idealen
meer bekendheid te geven en uit
eindelijk navolging te doen vinden,
was zij genoodzaakt welhaast on
onderbroken vijftien jaren lang het
land door te reizen. In vele plaat
sen sprak zij en daar, waar zij ge
hoor ontmoette, ontstonden de zo
genaamde leeskringen, om geest
verwanten in de gelegenheid te
stellen de problemen, die de wereld
in die tijd beheersten, te kunnen
bestuderen en te kunnen bespre
ken. In 1940 telde de 'Bond ruim
tienduizend leden....
„In Goede Haven'
AT jaar bracht echter tevens
het einde van het bestaan
dezer vereniging. Maar ondanks
het verbod van de Duitsers zetten
de leeskringen hun activiteit voort.
IJdelheden
Een poederdoos, een oorbel, een
broche. Het zij a maar bijkomstig
heden. Het is maar luxe. Dat. maar
is natuurlijk onzin. Want als het
niet belangrijk is hoé die kleine
tierelantijnen er uitzien en als het
niet meer geeft of het smaakvol,
elegant en met finesse gemaakt is
waarom dan niet liever helemaal
niets?
Juist de laatste tijd. nu de vrouw
met een vleugje smaak en een snuif
je fantasie hoe langer hoe meer be
komt van de rage naar „alleen maar
nieuw, NIEUW" en steeds nadruk
kelijker zoekt naar kwaliteit en
adel in materiaal en afwerking, nu
valt het op hoe prullig en goedkoop
met onze (noodzakelijke!) sier-stuk-
jes is gehannest.
Daarom doet het deugd dat nu
eindelijk aan een simpele oorbel of
een aardige poederdoos de volle
aandacht wordt besteed. Wij kijken
er immers naar en wij willen dat
anderen er naar kijken. Daarom
moet zo'n snuisterij coquet en gees
tig. fijn en verzorgd blinken. Laat
anders liever de opschik thuis in een
laatje of geef de prullen er hele
maal aon.
Op de Londense jaarbeurs ston
den wij twee minuten stil bij een
poederdoosje en een stalletje oor
bellen. broche in orchidée-vorm-
Er is niets opvallends aan maar
het is zo prettig, dat de tijd van
massa-rommel alweer voorbij blijkt,
want finesse en zorg kenmerken dit
bijwerk. Een moment kan ons mis
schien alleen de prijs interessereu
maar dan is het er mee als met al
les, wat met zorg werd gemaakt en
met liefde getoond: het is smaakvol
en het boeit.
Elk jaar, op de bevrijdingsdag
voelt ze hetzelfde. Ze staat erbuiten.
Ze heeft dat allemaal nooit gezien.
Ze hebben haar zo boeiend verteld
dat het soms lijkt alsof ze zelfs die
hongerwinter thuis was. Doch op de
bevrijdingsdag is het anders. Ze staat
er naast. Dan denkt ze aan haar
eigen vrijheid, hoe die kwam, maar
ze kan daar niet veel van vertellen.
Er zijn details die ze niet vergeet.
Auto's vol mannen, op zoek naar hun
vrouwen in een kamp ergms op
Sumatra, het prikkeldraad, dat neer
ging cn de weg waarop het bijna
angstig lopen was. De vlag, het Wil
helmus en de eerste brief aan thuis
„ik weet niet of jullie nog leeft
maar
Zo suf en moe was ze toen het uit
was. Zo onwennig en vol onzeker
heid.
„Je had ze moeten zien. die Duit
sers" roept er een. „En de Canade
zen
Ze denkt aan wagens vol onttroon
de Jappen. Aan de eerste dag in
Holland na tien jaar Sumatra: linde
bomen en paardenbloemen. weilan
den en sloten en over al dat bijna
vergeten frisse, koele. En ze zegt als
de jaren ervoor: ,,'k wou dat ik erbij
geweest was".
niet zakken. Zij had Amcrsfoori.
dat inmiddels haar woonplaats was
geworden, verlaten cn zich geves
tigd op het eiland Terschelling,
waar zij al spoedig voorbereidin
gen trof voor de oprichting van
een kinderhuis. Dat huis, „In Goe
de Haven" kwam cr. In 1945 werd
het geopend en reeds vele kinde
ren uit Japanse of Duitse kampen
en zij die in de oorlog ernstig had
den geleden, logeerden in dit
prachtig ingerichte vacantie-oord,
dat nog steeds bestaat.
Mejuffrouw Van Wijngaarden
keerde na de bevrijding terug naar
Amersfoort. Zij ging weer aan de
slag voor haar Bond, maar toen
zij, nu ongeveer twee jaar geleden,
hoorde van de federalistische we
reldgedachte, werd zij onmiddellijk
voor deze idee gewonnen. Zij
maakte studie van het programma
en..., het duurde maar heel kort,
of zij voerde een krachtige, vrij
willige propaganda voor de nieuwe
beweging. Als er iemand op be
zoek komt of als zij ergens op be
zoek is, altijd komt het wereldfe-
deralisme ter sprake en het is dan
ook niet voor een gering gedeelte
haar werk, dat de Amersfoortsc
leeskring der vroegere Vrouwen
Vredebond echte federalisten als
leden telt.
IK zou er nu niet meer aan
denken een Vrouwen Vrede
bond op tc richten," zegt zij, „want
in het federalisme ligt mijn ideaal
volledig besloten. En daarom zal
ik, zolang ik kan, geen moeite spa
ren om nieuwe leden te werven.
Dat vereist overredingskracht en
om die te bezitten is het noodzake
lijk, dat ik veel lees, veel studeer
cn op dc hoogte blijf van de pro
blemen van deze na-oorlogse tijd!"
Zo is mejuffrouw Van Wijngaar
den, op haar tachtigste jaar nog
actief en uiterst geïnteresseerd
voor alles wat er om haar heen
gebeurt Een vrouw, die nog vele
jongeren tot voorbeeld zou kunnen
dienen. En zelfs nog tal van
ouderen
Een goed mantelpak, een
hoorlijke regenjas't Is
be
hoorlijke regenjas't Is een
oud lied en het papiex is ge
duldig. Hoe snel type je zulke
dingen op en hoe lang duurt
het tot je tenslotte iets goeds
bemachtigt. Vooral zo'n regen
jas. Daatst kreeg een modema
gazijn er precies twaalf: Egyp
tisch linnen. Binnen het half
uur weg. Maar het is de moei
te waard om ervoor op de loer
te liggen. En ervoor te sparen.
De Parisienne op de foto heeft
er één met enorme capuchon,
mouwen met manchetten, daar
in stopt ze d'r handen.
MEJ. VAN WIJNGAARDEN, de
tachtigjarige Amersfoortse, die on
vermoeibaar streeft naar verwe
zenlijking van haar vredesideaal.
De sprc}ik: „Er is maar één land:
onze aarde, er is maar één volk: de
mensheid!" beheerst haar leven,
dat de laatste jaren gewijd is aan
uitdraging v>an de gedachte van
het wereldfederalisme.
In kleine kring bleven de leden
over het werk spreken en nieuwe
plannen maken. Ook mejuffrouw
Van Wijngaarden liet de moed
Geen der inzittenden
bleef in leven
TURIJN Achttien beken
de Italiaanse voetballers, enkele
journalisten, vier officials van
de voetbalclub „Torino" cn de
uit vier leden bestaande vlieq-
tuigbemanning, in totaal 31
mensen, zijn Woensdag gedood
toen het toestel, dat hen uit Lis
sabon terugbracht, na een bot
sing met de torenspits van de
kathedraal van Superga neer
stortte. Er waren geen over
levenden.
De voetballers, allen lid van de
vereniging „Torino", dat de laatste
vier jaar kampioen van Italië was,
keerden met een speciaal vliegtuig
terug uit Lissabon waar zij een wed
strijd tegen „Bonfica" met 32 had
den verloren. Acht van de voetbal
lers waren spelers van Europese
vermaardheid.. Hun namen zijn:
doelverdediger Valerio Bacigalupo,
de backs Aldo Ballarin en Giuseppe
Grezar. spil Mario Rigamonti,
rechtshalf Eusepio Castigliano.
rechtsbuiten Romeo Monti en de
GEMAK van verre
Zelfs al bestaat een huishouden
maar uit drie man: toch blijft het
een dubbeltje op zijn kant of er
tijd overschiet om te winkelen, te
kijken en doodgewoon „bij" te blij
ven.
Het is soms al een heksentoer er
even uit te breken voor de aller
noodzakelijkste inkopen.
Vanzelfsprekend geldt dat ook
voor de Londense vrouwen, die bo
vendien nog een veel groter stads
gebied moeten doorkruisen. Daarom
is het zo sympathiek en zeker voor
ons ook de moeite van het begeren
waard, dat Engeland speciaal over
dag korte televisie-programma's
uitzendt „speciaal voor haar."
Beter dan in welke show ook ziet
de Londense Eva in een paar secon
den de nieuwste (toekomstige) mo
de-modellen; er is een tweede korte
flitscn-rubriek onder de titdl: „How
to be Smart", (Hoe ben ik pittig cn
leuk) die aanschouwelijke tips voor
make-up en moderne verzorg'ings-
methoden doorgeeft. Draai maar aan
de knop en in een oogwenk ben je
volmaakt bij op huishoudelijk ter
rein of op mode-gebied.
De Londense mode-makers, de be
roemde GROTE TIEN. werken uit
zakelijk inzicht van harte mee en
daarmee komt aan de huisvrouw als
eerste het voorrecht: „erkend" te
zijn in haar waarde.
HET is ieder jaar een leuke sport
om de data aan te tekenen
waarop de geluiden van de verschil
lende vogels, die tegen de wintertijd
weggetrokken waren, weer voor het
eerst te horen zijn. De hele maand
Maart hebben we daaraan druk
werk, maar ook in April. Mei en
zelfs in Juni komen er nog trekvo
gels terug. Een vogel die meer op
valt dan al de kleine zangertjes bij
elkaar is de koekoek. Zo omstreeks
half April kunnen we de karakte
ristieke roep van deze geheimzin
nige vogel verwachten, en ook dit
jaar klopte het weer heel nauw
keurig.
Geheimzinnig is de koekoek zeker.
Onder het gewone landvolk gaat
van hem het verhaal dat hij in de
najaarstijd in een sperwer veran
dert. Dit merkwaardige bijgeloof
dankt de koekoek aan het feit dat
hij maar een korte tijd van het jaar
zijn geluid laat horen. Zo ongeveer
van half April tot in de derde week
van Juli.
Verder lijkt de koekoek uiterlijk
bedrieglijk veel op de sperwer, en
de verwarring ontstaat des te mak
kelijker, omdat de koekoek schuw
als hij is zelden van dichtbij gezien
wordt.
NDG geheimzinniger dan deze
schijnbare gedaanteverwisseling
is het broeden van de koekoek. Een
ieder weet wel dat de koekoek niet
zelf broedt, maar zijn eieren bij an
dere vogels in het nest legt Meestal
zijn kleine zangvogeltjes, zoals ka-
rekiet, rietzanger, leeuwerik, kwik
staart en nog wel 50 andere soorten
het slachtoffer. Vroeger dacht men
dat de koekoek een e; op de grond
legde en dit in de snavel naar het
nest van de pleegvogel bracht. Uit
gebreide onderzoekingen van Engel
se en Duitse natuurvorsers hebben
geleerd, dat de koekoek wel degelijk
het ei direct in het nest legt, en
daarvoor in de plaats een der eieren
van de pleegvogel meeneemt.
Ook nam men waar dat een be
paalde koekoek zich uitsluitend aan
één vogelsoort houdt, waarschijnlijk
dezelfde soort waarbij hij in het nest
werd grootgebracht. Zo spreekt men
dan van rietzangerkoekoeken, kwik
staart-koekoeken enz.
Het koekoeksei wordt in het zang
bracht had, konden voorspellen in
welk nest het volgende ei gelegd
zou worden. En meestal kwam dat
ook uit.
DE koekoekseieren lijken heel
veel op die van de pleegouders,
alleen zijn ze veel groter. Na twaalf
dagen komt de jonge koekoek uit
het ei, een lelijk, kaal zwart mor-
meltje, met een grote, van binnen
prachtig oranjerood gekleurde bek.
Al na enkele dagen begint de jon
ge koekoek de eieren en de jonge
vogeltjes uit het nest te werken.
Het is akelig om te zien hoe dc jon
ge geweldenaar met zijn korte vleu-
gelstompen en dc enigszins holle rug.
net zo lang duwt en wurmt, totdat
hij alleen over is. Ook is het aan
grijpend te zien hoe de oude vogels,
die niets begrijpen van de woeste
uitsmijtersmaniercn, angstig om het
nest fladderen. Toch doen ze niet de
minste moeite het te verhinderen,
integendeel, met veel zorg blijven
ze van 's morgens vroeg tot 's avonds
laat de jonge slokop voeren, die dan
ook verbazend snel groeit.
Een enkele keer gebeurt het dat
een koekoeksei in het nest van een
zaadeter terecht komt. Dan gaat het
natuurlijk mis. De koekoek krijgt
niets dan zaadjes inplaats van
wormpjes en insecten, en sterft van
honger.
In het volksgeloof speelt de koe
koek een grote rol Tientallen ver
halen bestaan er over de koekoek
Een ervan vermeldt, hoe het komt
dat de koekoek niet zelf een nest
bouwt. Eens toen alle vogels hadden
afgesproken hc-t feest van Maria te
vogelnest gelegd op het ogenblik dat vieren, en besloten hadden die dag
het broedsel van de zanger bijna of
helemaal voltallig,, maar nog niet be
broed is. De koekoek kent zijn
broedgebied heel precies en weet
nauwkeurig hoever alle legsels zijn
voor hij met leggen gaat beginnen.
Regelmatig worden de nesten van
de toekomstige slachtoffers bezocht,
en wel met een dusdanige regelmaat,
dat de onderzoekers van te voren
aan de bezoeken die de koekoek ge-
alle werk te vermijden en vooral
niet aan hun nesten te werken, was
de koekoek eigenwijs en bouwde
rustig zijn nest af.
Sindsdien is het een gevloekte vo
gel. en als straf voor zijn weinige
eerbied mag hij nooit meer zelf een
nest bouwen, en is dan ook wel ge
noodzaakt zijn eieren in nesten van
kleme vogels onder te brengen.
HAN ALTA
binnenspelers Ezio Loik en Ventino
Mazzola. Laatstgenoemde was aan
voerder van het Italiaanse elftal en
van „Torino".
Van het eerste elftal van „Torino"
is alleen Ezio Maroso overgebleven,
die door ziekte verhinderd was do
tocht naar Lissabon mee te maken.
Onder dc slachtoffers bevinden
zich twee buitenlandse voetballers,
n.l de voor „Torino" spelende voor-
hoedespclcrs Bongiorni (een Frans
man) en de Tsjech Schubert, die nog
maar kort voor „Torino" speelden.
Verder waren aan boord de back
Pietro Operto. linkshalf Rubens Fa-
dini, midvoor Gugielmo Gabcttvo en
linksbuiten Franco Ossols.
Ook de Engelse trainer van „Tori
no", Leslie Livesley, is om het leven
gekomen.
Slecht zicht
Toen het vliegtuig op het punt
stond te landen vloog het met het
oog op het zeer slechte zicht er
hing een dicht dek van regenwolken
zeer laag boven de stad op ge
ringe hoogte. Op korte afstand van
het vliegveld moet toen een der
vleugels de spits van de toren van
de kathedraal van Superga hebben
geraakt. Het vliegtuig stortte neer
op het achterste deel van de kerk en
ging in vlammen op. De kathedraal
ligt op een heuvel in de oostelijke
buitenwijken van Turijn.
De slag, waarmee het vliegtuig
neerkwam ,was in geheel Turijn
duidelijk te horen. Kort na de ramp,
die omstreeks om vijf uur gebeurde,
liepen de bewoners van Turijn te
hoop. In minder dan <?en kwartier
tijds was er in dc omgeving van oe
kathedraal geen doorkomen meer
aan. De onmiddellijke omgeving van
de kathedraal werd dadelijk door
een politiecordon afgesloten, zelfs
familieleden van de slachtoffers
werden niet toegelaten.
„Torino" had op 22 Mei te Flo
rence zullen spelen tegen een Oos
tenrijkse selectieploeg. Alle 50.000
kaarten voor die wedstrijd waren
een week geleden al uitverkocht.
Gewoon doorspelen
De Paus heeft de aartsbisschop
van Turijn zijn leedwezen betuigd
met de grote slag die het Italiaanse
volk en de Italiaanse sport heeft
getroffen.
Inderdaad: Italië weet niet hoe
het nog een krachtig nationaal elf
tal naar Brazilië kan zenden voor
het wereldtournooi.
De ontmoeting ItaliëOostenrijk
op 22 Mei te Florence gaat door, al
moeten de zeven Torino-spelers
door anderen worden vervangen.
Andere wedstrijden worden ver
schoven. Toch gaan de meeste
waarschijnlijk „als normaal door,
daar er zeer veel stemmen opgaan,
dat dit de beste manier is om de
doden te eren."
De Fiatfabrieken sluiten voor de
begrafenis; 50.000 arbeiders zullen
haar bijwonen. Torino wordt waar
schijnlijk kampioen van haar afde
ling zonder verder nog te behoeven
te spelen.
De oorzaak van de ramp is nog
steeds niet bekend. Slechts enkele
seconden, voordat het toestel tegen
de 700 meter hoge heuvel vloog,
seinde de piloot, dat hij zich op
2000 meter hoogte bevond.
Het zicht was door regen en mist
zeer slecht. Uit de kracht, waarmee
het toestel tegen de muren van de
Superga-basiliek terecht kwam en
toen neerstortte op het plein van de
kerk leidt men af, dat de piloot,
toen het toestel de heuvel raakte,
getracht heeft de kist op te trek
ken.
