De öevreesde conferentie
Schreieder vond Van der Waals
„een handig zwijn"
Chefarine4
Kathodestraalbuis opende
ongekende mogelijkheden
WIJ ZIJN NIET ONHANDIG
IN DE HUISHOUDING!
OUDERWETS! EN TOCH....
Onjuist dat Radio Oranje de
opdrachten bevestigde
4 beroemde genees
middelen in 1 tablet
r'
disd komvslijJvi osmdjst
r~
Zaterdag 7 Mei 1949
3
GEHEIMEN ROND HET ENGLAND-SPIEL
J—ET Is uiterst betreurenswaardig, dat over het England-Spiel en het
grote verraad van Anton van der Waals zoveel publicaties het licht
zien. die weinig of in het geheel geen grond vinden in de werkelijkheid.
Bij sommige publicisten is het gevoel van verantwoordelijkheid te klein en
de begeerte naar sensatieverhalen te groot. En het resultaat van hun on
derzoekingen", dat zij als "root nieuws de lezers voorzetten, is vaak uit
sluitend verwarrend en niet verhelderend. Een van de opmerkelijkste fouten
die op deze wijze gemaakt worden, kan men vinden in de artikelen, die
een geïllustreerd blad thans wcek-aan-week brengt onder de suggestieve
titel „Van Chaos en Doofpot" een titel die misschien beter had kunnen
luiden: Chaos en Hutspot. De redactie van het bedoelde h'»d ontleent
grote stukken aan de verdediging, die Van der Waals zelf schreef en ntelt
op grond daarvan een aantal vragen, die op de niet-ingewiide lezer inder
daad de indruk kunnen maken dat er in het Rotterdamse Van der Waals
proces ..mystificaties" zijn geweest en dat er met kolossale doofpotten is
gewerkt.
T~) IT nu is naar onze stellige
overtuiging, niet het geval ge
weest. Wij hebben op het proces
fouten zien maken, stellig. Maar
géén fouten, die er op konden wij
zen dat het Biizonder Gerechtshof,
onder zijn bekwame en integere
president mr. J. van Vollenhove,
niet strikt objectief en niet vol
komen vrij oordeelde.
Een fout was (en dan misschien
in de sfeer van achterdocht vooral
een psychologische fout) dat het
Hof zich al te strikt hield aan de
werkelijkheid: dat Van der Waals
op het functionneren van het Eng-
land-Spiel in de meest strikte zin
van het woord geen invloed heeft
geoefend. Hij wist in grote
lijnen wat er gebeurde, maar hoe
het alles toeging wist hij zeer be
paald niet. Giskes (Abwehr),
Schreieder (S.D.), Huntermann
(Peiltrupp der Orpo) en May
(codes) waren de vier spelers, die
practisch alles wisten. De om
streeks 70 Duitsers en Nederlan
ders, die in het grote spionnage-
drama een rol speelden, kenden
wel hun rol, maar van het grote
geheel wisten zij weinig of niets.
Het eigenlijke zendverkeer was
een zaak, die vrijwel uitsluitend
Schreieder en Giskes aanging.
Daarin is Van der Waals nooit ge
mengd. Hoe de houding van
Schreieder jegens Van der Waals
in werkelijkheid was. heeft ons
dezer dagen een secretaresse van
Schreieder verteld. „Hij vond hem
een handig zwijn". En als Anton
weer eens kwam oplopen en zich
aanmeldde bij de secretaresse („ïm
Vorzimmer") dan zei Schreieder
via de telefoon: „Laat die kerel
maar wachten".
Voor Schreieder was Van der
Waals niet anders dan een zeer
bruikbare V-mann, die voor geld
zijn eigen landgenoten verried.
Niet anders dan een jachthond,
die achter het wild draafde. Een
jachthond met een best instinct,
ongetwijfeld. Een speurder, die
door Schreieder op het spoor
werd gezet, dat hem altijd weer
opnieuw door de in Londen ge
maakte fouten bekend was ge
worden.
Zó liggen de feiten. En alle ver
halen, die er van gewagen dat Van
der Waals een ingewijde was in
het eigenlijke „spel" tussen de
Duitsers en Londen, zijn bezijden
de waarheid.
Op grond van dit vaststaande
feit had de president van het B.G.
te Rotterdam in het proces-Van
der Waals het England-Spiel bui
ten discussie willen houden. Want
het ging in Rotterdam niet om de
ontwarring van het England-Spiel,
het ging om de hulpverlening aan
de vijand, waaraan de verdachte
zich, door het herhaaldelijk ple
gen van verraad en het verlenen
van medewerking bij arrestaties
van Nederlanders, had schuldig
gemaakt, alsmede om de moord
op Van der Meer.
Hoewel de president objectief
gezien een volkomen normaal
standpunt innam, is het, naar onze
opvatting, toch psychologisch fout
geweest om de achtergronden van
Van der Waals' verraderlijke acti
viteit (t.w. het E.-Spiel) volkomen
te willen abstraheren van de ten
laste gelegde feiten. Hoe correct
ook op zichzelf dit moest
een zaak van zodanige verwikkel
de structuur tot legendevorming
aanleiding geven.
En zulks temeer, omdat, op grond
van deze zienswijze, geen getuigen
waren opgeroepen van onze vroe
gere Militaire Inlichtingen Dienst
(M.I.D.), terwijl als getuige-des-
kundige anderzijds weer wèl was
opgeroepen kolonel dr. Somer,
wiens B.I. (Bureau Inlichtingen)
met het E.-Spiel niets te maken
heeft gehad. Vooral dit laatste
maakte indertijd (deels natuurlijk
weliswaar geheel ten onrechte)
uit de berichten via Zwitserland en
Portugal als volstrekt betrouwbaar
kende.
Dat Schreieder zijn adres als
„aanloop-adres" had opgegeven
wist Van der Waals natuurlijk,
omdat de Duitser hem instructies
gaf voor het geval er een agent
mocht komen opdagen. Dat Anton
dit verhaal thans zó draait, dat het
in zijn verdedigingssysteem van
„Engels agent voor penetratie"
past, is te begrijpen. Hij vecht
voor zijn leven Maar dat zulk een
verhaal critiekloos en met een
suggestieve vraag in een Neder
lands blad wordt opgenomen, is
onbegrijpelijk.
Advertentie
Bij [liep, verkoudheid, legen alle
pijnen enz., is CHEFARINE „4"
een bijzonder krachtig maar toch
weldadig middel, wanl het bevat
4 werkzame bestanddelen, stuk
voor stuk in de gehele wereld
al beroemd. Eén bestanddeel
Chefarox - zorgt dat, al is de wer
king zeer krachtig, zelfs 'n gevoe
lige maag niet van streek raakt.
JPMiMIlilIEBg
TEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20 TABl. 4 f 0.75
een slechte indruk op degenen, die
als toeschouwers het proces bij
woonden, vooral ook omdat de
meesten niet begrepen dat dr.
Somer voor het hekje stond als ge-
tuige-d eskundige en niet als
getuige contra Van der Waals in
de gewone zin van het woord.
De radio
TV/TEN heeft thans de vraag ge-
iV1steld, waarom de president
met onderzocht het feit, dat Van
der Waals de meeste van zijn op
drachten door Radio-Oranje be
vestigd kreeg.
Hier volgt l.et antwoord: de pre
sident kon dat niet, omdat Van
der Waals geen opdrachten beves
tigd kreeg door radio-Oranje. Wie
dat beweert zet de dingen "op hun
kop.
Stellig heeft de leiding van
radio-Oranje onbewust meege
speeld in het E.-Spiel. Zij liet "de
boodschappen omroepen, die haar
door de M.I.D. daartoe werden ge
geven. Dat waren slagzinnen, die
alleen enkele ingewijden begrepen.
Bijvoorbeeld: „De tafel is rond",
..Uw broer Jan is gezond", „Het
klopt als een zwerende duim".
Deze woorden had Van der Waals
om het vertrouwen van illegale
groepen te winnen en steeds meer
te weten te komen eerst in Ne
derland met zijn toekomstige
slachtoffers afgesproken. Schreie
der liet ze dan in listig-gestelde te
legrammen naar Engeland semen
op een der lijnen van zijn ver-
verschrikkelijk E.-Spiel. In Londen
dacht men te maken te hebben
met het telegram van een der
agenten, die een radio-bevestiging
uit Londen nodig had om zich af
doende te legitimeren bij de Ne
derlandse ondergrondse groepen.
De M.I.D. gaf dan aan radio-
Oranje de opdracht het gevraagde
bericht om te roepen.
Dat Van der Waals via radio-
Oranje bepaalde opdrachten
bevestigd kreeg is positief onjuist.
En totaal verkeerd is het, zulke
onjuiste berichten te verspreiden
als daardoor de integriteit en de
objectiviteit van de Nederlandse
rechtspraak discutabel wordt ge
steld in een zaak, die door allerlei
fantastische onzin tóch al voor de
niet-ingewijde lezer een bedenke
lijk karakter is gaan vertonen.
Het aanlöop-adres
Hetzelfde geldt voor het verhaal,
dat onze geheime dienst in Enge
land agenten, die in Nederland
aankwamen, naar het Rotterdamse
adres van Van der Waals, Rochus-
senstraat 85, zond. Ook dit is een
verhaal, dat geschikt is om op het
eerste gezicht de lezer het woord
„verraad!" in de mond te geven.
De zaak ligt enigszins anders.
Schreieder, die het spel langzamer
hand ging spelen met de brutale
zekerheid van een man, die zijn
zaakjes kent, was te weten geko
men dat alle agenten uit Engeland
twee of drie „aanloop-adressen"
meekregen. Dat waren adressen
van goede Nederlanders, meest
illegale werkers, van die men in
Londen de zekerheid moest hebben
dat zij geschikt waren om de agen
ten, zo zij zulks nodig hadden, met
raad en daad bij te staan. In een
der telegrammen, die hij binnen
het kader van het E.-Spiel naar
Engeland deed zenden, had
Schreieder het adres van Van eer
Waals opgegeven als uitermate ge
schikt voor „aanloop-adres". Het
zou wel heel gemakkelijk voor
hem geweest zijn als de even
tuele agenten, die Londen soms
mocht zenden zonder aankondiging
en zonder gebruikmaking van het
receptie-comité, maar rechtstreeks
in de armen van Van der Waals
liepenLonden gebruikte het
adres echter niet, omdat als „aan
loop-adressen" alleen gebruikt
werden die, welke men uit de ver
halen van Engeland-vaarders en
Elect rone rist raaitje
tekent het beeld
De toepassing van de katho
destraalbuis of wel K.B. volgens
de gebruikelijke afkorting,
bracht een volledige omwente
ling teweeg in de televisietech
niek. Een oude periode werd
resoluut afgesloten, een nieuwe
begon met mogelijkheden, die
thans nog niet zjjn te overzien,
daar de televisie-techniek vol
gens de moderne systemen zich
nog steeds in een staat van ont
wikkeling bevindt.
Alle nadelen, die aan de oude ap
paraten kleefden waren met één
slag verdwenen. Met de K.B. was
het mogelijk een zeer helder beeld
t<? verkrijgen en bovendien uiterst
scherp, door het ongemeen grote
aantal beeldlijnen, dat nu kon wor
den toegepast. De werking van het
apparaat was absoluut geruisloos en
het kon bovendien veel compacter
worden gebouwd door het ontbreken
van het mechanische gedeelte. Bij
het oude svsteem kon men het beeld
pas goed zien, wanneer men dicht
hij en recht voor het scherm zat,
terwijl de K B. onder een zeer grote
hoek het beeld zichtbaar maakt. En
als bijzonder voordeel was er ook,
dat men het beeld niet alleen ziet
bewegen, maar ook hoort spreken
via een ingebouwde radio-ontvan
ger.
Echter, enige nadelen zijn er ook
en wel als voornaamste de vrij hoge
aanschaffingsprijs van verschillende
onderdelen. Doch het nieuwe sy
steem geeft een zo oneindig veel bd-
ter resultaat, dat niemand meer er
aan zal denken een apparaat volgens
het oude systeem te bouwen, ook al
komt men dan veel goedkoper uit.
De moderne televisie-ontvanger
is een vrij ingewikkeld toestel
waarvan de onderdelen, al naar ge
lang hun functie, in zes groepen
zijn te verdelen.
1. De bdeldontvanger, het onder
deel, dat ervoor zorgt, dat hof door
de antenne opgevangen beeldsignaal
bij het rooster van de K.B. komt.
2. Kathodestraalbuis plus de er
bij behorende onderdelen, die het
regelorganisme vormen voor het in
stellen van de K B. Dit regelorganis
me heet spanningsdeler.
3. Tijdbasisgeneratoren, welke
dienen voor de beeldvorming op het
scherm van de K.B.
4. Voedingsapparatuur, die de
beeld-ontvanger en tijdbasisgenera
toren van spanning voorzien.
5. Synchronisatie-scheider, die
msestal in de beeldontvanger wordt
ingebouwd en dient om het beeld in
de pas of wel vast te houden.
6. Geluidsontvanger met voe-
dingsblok.
Kathode-straalbuis
Stuk voor stuk zullen we deze on
derdelen bespreken en zullen daarbij
ons best doen onze uitleg ook voor
de leek op televisiegebied begrij
pelijk te maken. Het onderdeel, dat
wij als eerste kiezen ter bespreking
is de kathodestraalbuis. het hart van
de televisieontvanger. Om enigszins
een idee van het uiterlijk van zo'n
buis te geven hebben wij hierbij een
eenvoudig getekende doorsnee af
gedrukt. In het nauwe halsstuk
flinks) van de lamp, die bijna lucht
ledig is en daarom uit dik glas is
vervaardigd, bevinden zich de ano
des, een rooster en afbuigplaton.
De hierin geproduceerde electro-
nenstraal valt in 't wijder wordende
gedeelte «zie stippellijnen komt
terecht legen de binnenkant var de
bolle voorzijde van de lamp (rechts».
Zou die voorzijde zonder meer glas
zijn. dan zou men me' zien dat het
electronenstraaltje tegen het glas
aan komt Daarom heeft men aan de
binnenzijde een zeer dunne laag
zmksulphide aangebracht, een stof.
die gaat fluonscren of wel oplich
ten. zodra ze door electronen wordt
bestraald. Kijken we nu op de voor
zijde van de lamp. het scherm dus.
dan zien we op 't melkwit gekleur
de glas een scherp lichtpuntje, op
dc plek waar de elcctronenstraal het
glas raakt.
Het electronenstraaltje, dat met
een razende snelheid het beeld op
het scherm tekent, wordt opgewekt
door het z g. electronische karon.
Dit „kanon" bestaat uit 'n glóeidraad
gevat in 'n klein wit gekleurd buisje,
de kathode. Wordt door deze glóei
draad een hoge electrische spanning
geleid en dus hoog verhit, dan straalt
de kathode electrische deeltjes, elec
tronen, uit en wel in de richting van
het beeldscherm. Het is noodzake
lijk, dat de van de glóeidraad ko
mende electronenstroom tot een
.uterst fijn straaltje wordt samen
geperst en daarom leidt men dc
rtroom eerst door een rooster, be
staande uit een buisje met den
klein gat. Dit rooster dwingt de
electronen zich te bundelen tot een
straaltje. Het electronenstraaltje
wordt nu aangetrokken door een
eer.ita positief geladen anode (op de
tekening A 1» die het via een plaat
je met een klein gaatje naar het
midden stuurt.
De clectronenbundel passeert dan
den tweede anode «A 2). Deze anode
heeft een regelbare positieve span
ning en funclionnecrt als electri
sche lens, die de electronenbundcl
al naar mate men de regelaar draait
tot een zeer dun straaltje kan sa
menpersen. Men zou deze anode
kunnen vergelijken met het focus
van een fototoestel, waarmee -en
de beeldscherpte kan instellen,
(focusseren). Dd derde anode (A3),
die over het algemeen dezelfde
spanning heeft als anode A 1, ver
snelt de beweging van het electro
nenstraaltje naar het scherm en heet
daarom ook wel versnellingsanode.
Bij de bespreking van deze beland
rijke onderddlen van de K.B. zullen
we het nu laten. In een volgende
artikel zullen we zien. hoe het mo
gelijk is. dat dit electronenstraaltje
zodanig wordt gestuurd, dat het de
beeldlijnen op het scherm trekt.
KATHODUS
"DF, KINDERKRANT
F ER hier vandaan, wel duizend
mijl,
in 't land Egypte aan de Nijl
het land van Koning Fara-O
daar staat het kindertjes-bureau.
Daar komen kindertjes vandaan
dat is al eeuwen zo gegaan.
Johannes Ooievaar alleen
brengt al die kindertjes hierheen.
Voor het vertrek krijgt ieder
kindje
een rose of een lichtblauw lintje
dat lintje heeft een etiket
daarop wordt het adres gezet,
de naam. de straat, het kan niet
missen
Johannes kan zich nooit vergissen.
Het was er druk, op dat bureau
Er lagen kinderen legio,
er waren ook twee meisjes onder
die waren werkelijk bijzonder.
met kleine kuiltjes in linn kin.
Ze moesten naar een hertogin,
de hertogin van Paskowiets.
maar daarvan wisten ze nog niets.
r)E Directeur van het Bureau
U zei peinzend: Maar dat gaat
met zó'
't Zijn kind'ren van een Hertogin'
Wij pakken koffers voor hen tn
met luiertjes van pure zij.
we doen er een cadeautje bi;:
een hoedje voor de Hertogin
en een guitaar voor héél 'i gezin.
Daar buiten stond het vliegtuig
klaar.
het was Johannes Ooievaar.
Maar toen hij doorhad, wat men
wilde
toen werd Johannes kwaad en
gilde:
Ik ben gewend om alle dagen
een kindje op mijn rug te dragen
desnoods twee kindertjes, och
kom,
ik draai mijn hand er niet voor
om,
maar kinderen met koffers bij
zich,
(zo zei Johannes koel en ijzig)
èn nog een hoed én een guitaar,
dat is me werkelijk te zwaar.
/Azei de directeur toen heftig,
maar deze kinderen zijn
deftig'.
Die stuur ik niet maar zonder
kleren
ik zou me veel te veel generen.'
Och, jijj{j brengt ook nooit
eens offers
wat hindert dat nou. die paar
koffers.
't gaat om de kinderen
Paskowiets,
ze- kunnen toch niet op dc fiets!
Johannes moest er aan geloven,
en met zijn vracht ging h(j naar
boven.
('t Is nog niet uit,)
volgende keer verder
L OM je er in, of blijf je eruit?
1 vroeg moeder eend voor de
laatste maal. Zij zwom in dc sloot
en vijf van haar eendenkuiken
tjes zwommen parmantig achter
haar aan. Ze waren pas uit het ei
en: Hup. meteen het water inge
gaan. Maar het zesde eendje
och het zesde eendje durfde niet.
Ik vind het zo koud, moeder, jam
merde hij. Hij stak voorzichtig
een teen in de sloot cn trok hem
haastig weer terug.
Te koud en te nat, zei hij. Ik
durf niet.
Dan moet je 't zelf maar weten,
zei moeder eend. En ze zwom
hard weg met de vijf kindertjes
achter zich aan.
En het kouwelijke eendje stond
aan de wal en kwaakte van ver
driet. Moest hij nu helemaal al
leen op het gras blijven staan"
Maar hij durfde echt niet in het
water te gaan, hij durfde niet.
Woef, woef, woef! Een grote
hond stoof over het boerenerf en
hapte naar het kouwelijk eendje.
En voor hij wist wat er gebeurd
was, plonsde het eendje de sloot
in. Van de schrik was hij er in
eens ingesprongen.
En weet je wat zo gek was? Het
was helemaal niet koud, het was
lekker.
Wacht even. moeder, ik kom al.
wacht even, riep het eendje.
En hij repte zijn pootjes en
zwom zo vlug, dat hij moeder in
haalde.
Ik wist het wel, zei moeder, ik
wist wel dat je komen zou.
En met hun zevenen zwommen
ze gezellig de sloot door, moeder
eend en haar zes kuikentjes.
Verborgen plaatsnamen
Als je goed zoekt, vind je in elk
van deze drie zinnen de naam
van een Nederlands dorp verbor
gen:
Wat doen we met die pinda's,
Rika, pellen maar?
£eg Els, loop even naar de
kruidenier.
Echt iets voor jou, reuzeleuk!
aanof
'oisia 'auadevf 3 u i s s o d o
J
Wat zeggen de mannen?
PTVELIEN heeft berouw. Diep
T-berouw over haar Onhandige-
MannenarUkel. Het is blijkbaar
heel onvoorzichtig om in de krant
te zetten dat de meeste mannen
in hun eigen huis geen weg weten,
niet kunnen koken en afwassen en
zo; vele huisvaders staan door die
beledigende opmerkingen op ^hun
achterste benen en schrijven nu
bittere en boze brieven.
Wie moet in huis altijd spijkers
slaan, meubels sjouwen, strijk
ijzers, radio's, lichten repareren,
timmerkarweitjes opknappen? zo
schrijft e©n verontwaardigde echt
genoot. Doen de vrouwen dat zelf?
Nee, daar zijn ze te onhandig voor.
En wat de huishouding betreft: Ik
ben degene, die de practische tips
geeft als het er om gaat het werk
eenvoudiger en vlugger te doen. Ik
wijs mijn vrouw op nieuwe prac
tische apparaatjes, ik maak voor
haar een plankje hier en een kast
je daar.
Een ander heer schrijft: Denkt
U heus, dat een vrouw haar echt
genoot niet meer kan opvoeden
tot huishoudelijk werk. als het no
dig is? Mijn vrouw is een paar
maanden ziek geweest, Zelf had ik
nooit iets in het huishouden ge-
daan, nauwelijks een kop thee in
geschonken. Toen ineens stond ik
er alleen voor. Ik moest stofzui
gen, bedden opmaken, kinderen
naar school helpen, zelfs wassen
en strijken, koken en afwassen.
En toch was ik zo'n man. als U
beschrijft, zo een. die eerst door
zijn moeder en toen door zijn
vrouw verwend was. Maar toen
het moest, toen ging het ook. En
waarom? Omdat die huishouding
van jullie vrouwen helemaal niet
zo'n heksentoer is. Het is gewoon
een kwestie van gezond verstand
cn van even aanpakkpn. Dan is
hier nog een opinie van een sym
pathieke echtgenoot: Evelien komt
blijkbaar alleen met mansperso
nen in aanraking, die ik rondweg
klungels noem. Laat ik het eens bij
mij zelf houden. Koken kan ik als
de beste, eieren en pannekoeken
bakken misschien nog beter dan
rnijn vrouw, terwijl de visite in
verrukking komt over mijn koffie.
Hete pannen op het dressoir zetten
vind ik te stom om over te praten.
Een man moet toch zoveel energie
bezitten dat hij zijn vrouw helpt
als het nodig is met allerlei kar
weitjes. Zo heb ik met de schoon
maak twee snipperdagen genomen
en twee kamers behangen. Niet al
leen ik ben zo, verscheidene col
lega's van mij kunnen en doen dit
ook, nemen vrije dagen voor de
schoonmaak en lopen hun vrou
wen dan heus niet in de weg. En
wat betreft breien en naaien.
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
Een keukenpiet ben ik niet; keu
kenpieten zijn mannen, die zich
bemoeien met dc huishouding en
er aanmerkingen op maken.
Maar het is zo: Een huwelijk is
geen N.V. met een directeur aan
het hoofd maar een vennootschap
onder firma, waarin alle twee de
vennoten evenveel rechten en
plichten hebben. Ik hoop hiermede
de eer van de goede huisvaders te
hebben gered.
Opinie-onderzoek
En laat er nu toevallig na het
verschijnen van het Onhandige-
Mannenartikel de uitslag van een
onderzoek van het Nederlands In
stituut voor Publieke Opinie ver
schijnen:
Men had gevraagd aan de vrou
wen: Helpt Uw man wel eens in
de huishouding? en aan de man
nen: Helpt U wel eens in de huis
houding?
Van de mannen antwoordde 67
Ik help in de huishouding,
Van de vrouwen 45 Mijn man
helpt mee.
Dit klopt niet helemaal, maar
als wc aannemen dat de waarheid
in het midden ligt, helpt 56 der
mannen dus mee.
Volgens de antwoorden van
mannen en vrouwen samen hel
pen: 15 der huisvaders dage
lijks mee; 17 niet elke dag, maar
wel regelmatig, 19 de week
ends en wanneer er bijzondere
drukte is; 5 slechts heel zelden.
Deze percentages betekenen dat
ongeveer 350.000 huisvaders elke
dag, en bijna 400.000 mannen re
gelmatig de taak van moeder de
vrouw verlichten.
De conclusie is dus: Meer dan
de helft van de Nederlandse man
nen helpt regelmatig in de huis
houding.
Evelien slaat haar ogen neer;
het schaamrood staat haar op de
kaken. Vergeeft haar,mannen!
ZAGEN we in het wintersei
zoen het pelenentje weer
opduiken, ook deze zomer is het
favoriet. Het is dan ook heel
practisch om een zonnebad jurk
je weer „gekleed" te maken of
om eens een ander cachet aan
een japonnetje te verlenen. En
dat het ook met 'n rok en blouse
een alleraardigst ensemble kan
vormen, ziet u hier afgebeeld.
Aan een bepaalde lengte bent u
niet gebonden, u kunt deze naar
eigen smaak veranderen.
U maakt eerst de schouder
naad dicht en werkt dan de ran
den met schuine biesjes af. De
halsopening zet u tussen de
dubbeie stof van het kraagje.
Bij jurkjes met een kraag neemt
u het stippellijntje in het pa
troon als voorkant en zet u
ook tegen de halsrand 'n schuin
biesje. Met een paar steekjes in
de schoudernaad kunt u het pe-
lerientje op de japon hechten,
of u maakt onder de kraag aan
weerskanten een trensje (dat
ziet men niet) en zet aan de pe
lerine op de zelfde plaats een
paar haakjes.
Vanzelfsprekend kunt u er
ook dezelfde stof als van de ja
pon voor gebruiken. Bij effen
stof maakt u er desgewenst een
klein zakje op voor een fleurig
zakdoekje. ELLA BEZEMER
Eén ding is duidelijk in de inter
nationale toestand: De Russen
moeten nu toegeven dat zij de strijd
om Berlijn verloren hebben. Feite
lijk hadden zij dit reeds lang be-
zal, maar integendeel de vastbe
radenheid, in het bijzonder in Con
greskringen, nog moet versterken.
En het Atlantisch Pact wacht daar
nog op ratificatie. Geen wonder dat
de Russen uitstel zoeken. Hun beste
seft. Anders zou Stalin niet, m V0Qr het pi.jjsgeven van hun blok- woord. Zij wisten dus al heel pre- onvruchtbaarder en zelfs bedenke- kans is een speculatie op de uit-
Augustus, een accoord neDDen ge- kade Zij wisten, uit de latere on- cies wat hun program moest zijn lijker dan een onvoldoend voorbe- werking van het opgeven der blok-
sloten, dat reeds wywei mei capi- derhandelingcn te Parijs, dat Ame- voor een dergelijke conferentie. Ge- reide ontmoeting van die aard. kaciCi terwijl zij hun kaarten in het
tulatie gelijk stöna. Maar neigig rikanen Britten en zelfs Fransen, geven hun onverzettelijkheid en bo- n 1aaf_f<> „,a. fp r onHpn ;n r)P_ grote Europese spel nog niet open
niet door. onder invloed van krach- heel st^g en onhandelbaar waren vendien nog de versterking van hnn °Lr1!)47 Mer wi?t voorüh dit hebben gelegd.
sfechts kunnen gissen Verder ech- geworden. Dezen waren sedert het k°°ronmi^'enbaar*besef' van zi' mislukken moest, omdat er geen Werkelijk, wij moeien aannemen
S metl,'SdSat in deze dagen ST krac'hT accoord tussen Oost en West over dat dit opgeven de enige winst is
ter zien wijniets, aat in aeze aagen rëwöorïog.'eraan gewend geraakt, de kracht van hun tegenwoordig YhiitVë eenheid moeeliik was van het ogenblik
VenUle,ffikme heeft de positie dat de Russen' met een Shylock- onderhandelingsvermogen beloofde e™ ,n ogenblik.
De mislukking heelt de positie diplomatie steeds partij hadden dit reeds weinig
goeds Uit hun Niet voor n,ets doen dc Russen z0
goeas. Uit nun „„h-,mot hnn he-
der Russen nog aanzienlijk' ver- ~tetre1^n%aPn iedere toe- ^tbl^k^Ter^en merkwaar- heel erg geheimzinnig met hun be- M„lotow deed de conferentie
z,"aÏLDa"e in r v^ee nP»!±!rn gceflijkheid van hun kant Stalin dige eenstemmigheid onder hen be- «ttgf 2fhuenbe^e schapalg ont:
CKM
het Westen de winter nog voor de s™1- "V
incasseert alles gulzig
boeg. Ook was het nog met te voor- f'L^g^en'o^w^eLT Hoezee'r
H. transnorten naar Ber- Taaran dT d™eZge.
zien, dat de transporten naar Ber
lijn de omvang zouden aannemen,
die zij nu gekregen hebben. Thans
is ook duidelijker dan toen, dat de
Angelsaksen zich, met de hun aan
reikt moest zijn. eP *en de*e op fpnes*e schaal ont- jn iedere bijeenkomst de anderen te
Kort en eoed* De blokkade zal eigend- Da* heb ik communistische overstelnen met lelijke namen en
Kort cn goed. De blokkade zal )e,ders jn de 005,eliike zone. zij hot besehuldigingen. Dat heeft Moskou
ook op verschonende wijze, horen nog niet afgeleerd Hun 1 Mei
betogen. Zij hebben het land leeg- demonstraties en de officiële pro
gehaald, meer dan zij mochten, clamaties bij die gelegenheid heb-
maar wapenfabrieken, die niet ben dat bewezen Maar toch is er
mochten blijven, hebben zij verder jets veranderd. De anderen kennen
geëxploiteerd. Zij hebben honderd- 0ok weinig schroom meer. Dean
o. duizenden mensen gedeporteerd, om Acheson zegt frank en vrij, en offi-
worden opgegeven, en Stahn zelf politieke redenen of eenvoudig om cieel, dat het Atlantisch Pact ter
Stalin heeft al zijn oude voor- moest toen nog afpeuteren van de hen óf als slaven öf als loonarbei- bescherming tegen Rusland bedoeld
waarden, die eens kans op vervul- prijs die hij ervoor gevraagd had. ders te gebruiken waar zij dat js. Als Wysjinsky, die virtuositeit
worden'
Nu weekt zich dat alles. De
kruik van de Russische diplomatie
door1
Dr. M. v. Blankenstein
Angelsaksen zien mei ue nun aan- js water gef;aan tot zlj brak En
geboren koppigheid, vastgebeten scherven is niets te beginnen,
hebben in deze operatie, en ciat geen
kostenrekening hen nopen^an, die
bPekenB\vatnde>Rus'sen.edoor de loop ling hebben gehad, laten vallen. Er Zoals de andere Drie hem tegemoet wensten. Zij hebben de bevolking, verworven'heé'fTin die kunst thans
van dit conflict aan prestige tegen- is geen sprake meer van een unifi- kwamen dat kon hij eenvoudig die onder de druk van de terreur Weer begint met betichten, dan kan
over de Westduitsers verloren catie-overeenkomst vooraf over de met verwerken. niet durft kikken, toch tegen zich hij verwachten, deze keer aan de
hebben. En juist om het tegendeel munt in de verschillende zones van XTT in het harnas gejaagd. Dat weten conferentietafel, met gelijke munt
te bereiken hadden zij de blokkade Berlijn. Hij wist ook dat hij met \A/ ij hebben dus op het ogenblik zij heel goed. Hoe kunnen zij dan te worden betaald Welk een voor-
ondernomen meer kon aankomen met de eis, dat geen ander resultaat dat be- het ijzeren rolgordijn omhoog uitzicht'
En nu móeten zij wel opgeven, de opbouw van een Westduitse fe- tekenis heeft, dan de men mag draaien, wat toch nodig zijn zou bij Het komt er dus op neer. dat de
Want bij alle nadelen, waarmede zij deratie zou worden gestaakt. Had wel zeggen: eenzijdige, daad van de stichting van een Duitse eenheid, enige winst van het ogenblik, zoals
onaangenaam zijn verrast, is er de J"-).."1® gesteld, dan had hy zonder het opheffen van de blokkade. Dat D r)Uitsers en de geallieerden zou- ik feeds zeide. de opheffing van de
nijpende tegenblokkade van de twyfel nul op het request gekre- de westelijke geallieerden het zelf- n hun dln gaan vragen waar de blokkade is. Dit echter betekent op
westerse mogendheden nog bijge- gen. Dat had betekend, niet op- de doen is geen ander gebaar dan tahoze menseiT gebleven zijn en de zelf al heel wat. Het is een
komen. Hoeveel vernedering had- gven wm de^Jokkade of het sl.k- het oprollen van de paraplme als {juitelrs zSuden^tetter"klonen terugtocht der Russen. Wij hebben
den zij zich kunnen besparen, als ken van nog weer een neaeuaag ie de regen ophoudt. waepn luide teruevoerinc van He er reeds vele gezien, maar nooit
te regen opnouui. waeen luide teruevoerine van de er reeas vele gezien, maar nooit
I1CC1- Be komende conferentie is aller- gpdeDorteerden te eisen een z° onverbloemd. Berlijn wns de
Hij heeft dus het enige gevraagd minst iets positiefs. Zeker hadden cardinale krachtmeting, en de Rus-
.._i j i1;°- Waarlijk, als een conferentie in sen geven die op, in de ogen van
den zij
zij het accoord van Augustus eer- meer.
lijk hadden uitgevoerd. En wellicht Hy 1..
ware dan het Atlantisch Pact, voor- wat niemand hem weigeren kon: de Russen die op het ogenblik lie-
al wat het Amerikaanse Congres Een nieuwe conferentie van de ver niet gehouden, als zij het zon- 1947 geen kans van slagen had, dan de hele wereld verslagen. Berlijn is
betreft, niet zo gemakkelijk tot Grote Vier. En zie, de anderen wa- der enige schijn van tegenconcessie heeft zij het nu niet meer dan toen. het einde geweest van de bijgelo-
stand gekomen. ren zozeer bereid hem daarin van hadden af gekund. Ook wij zien die De Russen weten dat hun houding vige vrees voor Moskou. Het trekt
Het kon er voor hen nu niet meer dienst te zijn, dat hij ervan schrok, conferentie niet met vreugde tege- op een komende conferentie de een donkere sluier weg van de toe-
om gaan, tegenbetaling te krijgen „Op staande voet", was hun ant- moet. Want in de politiek is mets westerse eenheid niet verzwakken komst.
