«et
is een kwestie van routine,
zegt Aad van Leeuwen
Drie minuten interlandvoetbal
MET ONZE PLOEG NAAR KOPENHAGEN
EN HELSINKI
Radio-verslaggever komt voor
onverwachte moeilijkheden
(Dn (familie VYlol
5
?<a ice,
Mt ovfc
been c
3°fsvr:u"
n'et d.l
iaar
Eeboreil
"Joudini
mdere:,
'jleuEtli|
'C eco.
>m hci
'Oordeel
sche:
gensteJ
re be.
choter
ïk".
óór het vertrek naar Kopenhagen...
boc-k, I
dr j f
(Van een eigen verslaggever).
)E TENGERE RADIO-REPORTER, die U morgenochtend
rad van tong en van commentaar voorzien verslag zal doen
lan de voetbalwedstrijd Denemarken—Nederland, vliegt op dit
Lenblik misschien boven de Kielerbocht of landt juist op de
luchthaven Kastrup bij Kopenhagen. Aad van Leeuwen vergezelt
>et Nederlandse elftal op zijn tocht door Skandinavië. in op
dracht van AVRO en PCJ. En dat wil voor de radio-luisteraars
|in Nederland en ook die in Indonesië en West-Indië en waar zij
J:ich verder ter wereld ook mogen bevinden zeggen, dat zij tot
Jin alle bijzonderheden-en op de snelst mogelijke manier op de
Ihoogte zullen worden gehouden van de sportieve verrichtingen
Ivan ons nationale voetbal-team.
Wie is Aad van Leeuwen?
Wat deed hij vroeger? Hoe be-
Jandde hij achter de microfoon?
en: voelt hij zich thuis in die
wonderlijke wereld van de
radio? Ziehier enkele vragen,
die sportvrienden ongetwijfeld
graag beantwoord zien. Wij
hadden met Aad van Leeuwen
een vraaggesprek op een redac-
ticbureau: niet op het onze.
maar op dat van hem zelf
Aad van Leeuwen is namelijk
hoofdredacteur van het geïllu-
roerde weekblad ..Ons Vrije Ne-
I derlnnd" te Utrecht Verleden jaar
heeft hij zijn zilveren jubileum als
iournalist gevierd. Zó van de HBS.
on zijn zeventiende, kwam hii als
.krullenjongen" op een Amsterdam-
krantonrcdactic. In een kwart
eeuw tijds leerde hij het moeilijke
vak beoefenen in vele geledingen,
o.m. als parlementair redacteur en
aio correspondent in het buitenland.
Ziin werk als assistent van de sport
redacteur Han Hollander was zijn
aanloop naar de radio Als Hollan
der in do nachtdienst zat. verzorgde
Aad van Leeuwen zijn sportpraatje
voor de Phohi en in later jaren
in de vacantie ook dat voor de
AVRO.
Zoals wij allen weten, keerde
HAN HOLLANDER
onvergetelijk
-ian Hollander niet terug uit de
Duitse concentratiekampen. Voor
een ieder, die vóór de oorlog één
van de zeventig ooggetuige-versla
gen hoorde van deze journalist," die
van een interlandwedstrijd een com»
leei luisterspel maakte, zal hij on
vergetelijk blijven.
Het lag voor de hand. dat na de
bevrijding de programmaleiders van
onze ..herrijzende'' omroep, die op
zoek waren naar goede sportrepor-
ters. ook Aad van Leeuwen, die
enige ervaring had. uitnodigden
mee te werken Hij kreeg om. de
eerste internationale wedstrijd na
de oorlog tegen Luxemburg <72)
te verslaan, in een schrale koude
wind. boven op het «tok van de
tribune. Later begon hij zijn vaste
Donderdagse sportcommentaren voor
de AVRO Aad van Leeuwen heeft
er nu zeven officiële en twee semi-
mternationale wedstrijden opzitten,
benevens een groot aantal radio
reportages van andere sportgebeur
tenissen Hu had. evenals zijn col
lega's van dc andere omroepvereni
gingen. ir A v Emmenc-s (VARA).
Leo Pagano (KRO) en Dick v. Rijn
<PCJ>. als het ware te boksen te
gen de reputatie van Han Hollan
der. Natuurlijk zou het nutteloos
zijn te trachten, ziin voorganger te
imiteren en dus zocht Aad van
Leeuwen naar een eigen stijl, die
hij zo langzamerhand gevonden
meent te hebben
Twee en twintig spelers
De eerste vraag, die een buiten
staander overdenkt, als hij naar een
voetbalreportage luistert is meestal:
..Hoe houdt die man alle buiten
landse spelers uit elkaar? Zou hij
ze vóór de wedstrijd in de kleed
kamer opzoeken?"
Aad van Leeuwen gaf op deze
vraag ongeveer het volgende ant
woord:
„Ik houd er niet van. spelers voor
de wedstrijd lastig te vallen. Toch
moet ik ze. zodra ik achter de mi
crofoon zit. kennen.. Goede foto's
kunnen hierbij helpen Van dc Bel
gen zijn die wel te krijgen maar van
de spelers uit andere landen meestal
niet zo gemakkelijk. Het is dus
zaak. dat ik de opstelling van de
elftallen, die toch alUid een. paar
daeen te voren bekend is. uit het
hoofd ken. maar dan ook grondig
Ik wil wel verklappen, dat ik nu
al drie dagen bezig ben met het
repeteren van de Deense namen.
Mijn huisgenoten en collega's ne
men ook telkens steekproeven Als
ze me plotseling vragen, wie bij
Denemarken rechtsback staat en
wie linksbuiten, dan aarzel ik geen
seconde meer met het antwoord
Met mijn lijstje in de hand sta ik
's morgens op en ik ga er ook mee
naar bed. Tijdens de wedstrijd heb
ik het voor mij liggen, maar ik
maak er dan zelden gebruik van.
Moeilijker wordt het. als een elftal
eensklaps gewijzigd blijkt. Dan kun
je eventueel enig houvast hebben
aan rugnummers of moet je jezelf
bepaalde kenmerken van spelers in
prenten Er heeft er wel eens één
rood haar of een bijna gladde sche
del. Eon ander loopt met opge
stroopte mouwen of afgezakte kou
sen en weer een ander heeft een
gek lang broekje aan. Verder is he.
kwestie van routine, zoals het hele
reportagewerk."
Slecht uitzicht
IS er altijd voldoende uitzicht
in zo'n radio-cabine?"
..Jammer genoeg niet. In Antwer-
"pen is het heel slecht Daar zit je
in een vrij gammel hokje, met een
heel kleine ruit. midden tus»zn het
publiek Vooral als er mensen tegen
het einde opstaan en weglopen, is
het moeiliik werken. Doordat de
cabine in Antwerpen zo ongeluxkig
staat, heb ik de luisteraars ook ai
eens moeten vrijwaren voor allerlei
lelijke opmerkingen die enkele
heethoofden in de microfoon wilden
schreeuwen. Het liefst zit ik met de
mirrofoon-cel hoog in de tribune,
zoals in Amsterdam en Rotterdam,
waar de toestand voor een radio
man ideaal is. Die cellen daar zi in
ook vrijwel geluidsdicht. Je kunt
er nog net het fluitje van da
scheidsrechter horen."
..Doen zich bij een uitzendine wel
eens andere moeilijkheden voor?"
..Er zijn maar zelden strubbelin
gen van technische aard. Met even
tuele storingen in lijnverbindingen
heb ik trouwens niets te maken.
Daarvoor ziin de radio-technici en
is uiteindelijk de chef van de reüor-
taeedienst in mijn geval de heer
Tom Schreurs, verantwoordelijk.
Die regelt ook zaken als vliegtuig
passage. visa. huisvesting en derge-
luke. Hij houdt de corners, vrije
schoppen enz. bij en haalt ook be
paalde spelers voor de microfoon
als daar na afloop gelegenheid voor
is.
Moeilijk voor mezelf kan het wor
den als een wedstrijd te laat begint.
Ik heb altijd wel enige reserve-
onderwerpen. zoals b v de historie
van een wedstrijd, maar als je een
kwartier moet vol praten
dat gebeurde de laatste keer in Bel-
gie. toen de bus van het Nederlands
elftal te laat kwam valt het niet
mee. Dan moet je gaan vertellen
wat je rondom dat lege voetbalveld
ziet gebeuren. En je ziet inderdaad
een heleboel. De luisteraar hoort
alleen klanken. Je moet dus
conn vertellen, wat die klanken be
tekenen. je geeft een indruk van de
omgeving en de sfeer op de tribunes
en desnoods in de stad. Natuurlijk
heb ik van te voren ook informaties
ingewonnen over de tegenstanders.
Vanavond in Kopenhagen bezoek ik
een Deens collega en in Helsinki
heb ik Donderdag ook wel een ken
nis om mee te praten."
Zoek een compromis
„Wat het geven van het verslag
zelf bétreft, inderdaad. Han Hollan
der was zo knap. van een voetbal
match een soort hoorspel te kunnen
maken. Het is erg moeilijk, ook die
mensen aan je te binden, die eigen
lijk niet om sport geven, maar die
toch willen weten, hoe hun natio
nale team het er af brengt. Ik voor
mij probeer telkens een compromis
te vinden door ten eerste: het ge
trouw weergeven van het verloop
van de wedstrijd en het karakter
van het spelbceld; ten tweede: het
laten meevoelen van de spanning
en de emoties Dat lukt de ene keer
AAD VAN LEEUWEN
zoekt compromis
beter dan de andere. Ik geloof trou
wens. dat het welslagen van een
uitzending, behalve van het gedis
poneerd zijn van de reporter (je
kunt tenslotte óók griep hebben»,
nauw samen hangt met het succes
van het Nederlands elftal. Krijgen
onze mannen op hun gezicht, dan
ben je als verslaggever ook niet
enthousiast. Het luisterend publiek
is eveneens teleurgesteld en dan
heeft de radio-reporter het al gauw
gedaan."
Of Aad van Leeuwen zelf aan
sport heeft gedaan?
„Ik heb heel matig en niet zo erg
lang gevoetbald in AFC. Wel deed
ik veel aan roeien. Ik was. al zeg
ik het zelf, een ideale stuurman,
omdat ik maar 50 kg woog. Ik weet
nog goed. dat de weegschaal een
keer vijftig en een half aanwees,
toen we bij ..De Amstel" werden
gewogen voor een belangrijke wed
strijd Ik was zo goed niet of ik
moest die armzalige halve kilo.
waar ik eigenlijk erg blij om was.
weer aftrainen van onze coach. Uit
zuiver liefhebberij deed ik veel aan
zeilen, zwemmen tennis, schaken en
auto rijden liefst in de bergen."
Is het radio-werk plezierig"
„Buitengewoon. Het is altiid In
teressant en erg afwisselend. En ik
krijg nooit woorden met mijn vrouw
omdat ik zo vaak weg ben. want ze
gaat meestal met me mee."
„Of ik wel eens reacties krijg na
de uitzending? Ja zeker! Er komen
na elke uitzending brieven van lui
steraars Daar zijn er altijd veel bij
van patiénen in ziekenhuizen en sa.
natoria. En d i e schenken me altijd
de meeste voldoening."
(lngez. Med.)
HOOFDPUNT
Mijnharde Hoofdpijnpocders. Doos 45 ct
Mijnharde Hoofdpijntabletten. Koker 75 ct
Ned. ploeg voor de Ronde
van Frankrijk
DEN HAAG: De Nederlandse
ploeg voor de ronde van Frankrijk
is samengesteld uit de volgende zes
renners (ln alfabetisch^ volgorde):
De Hoog, De Korver, Lambrichs,
Pauwels, De Ruiter en Sijen. Vier
van deze namen waren reeds be
kend; hieraan werden toegevoegd
De Korver en Pauwels. Als reserve
werden aangewezen: Albert van
Schendel en Bob Vrancken.
Het lag oorspronkelijk in de be
doeling, naar dc Nederlandse ploeg
leider de heer R. de Grood ons mee
deelt, een team samen te stellen van
vier oudere, geroutineerde krachten
en twee jeugdige, in de ronde van
Frankrijk nog onervaren renners,
om aldus de eerste steen te leggen
voor een fundament, waarop in de
toekomst de ploegen voor de ronde
van Frankrijk zouden kunnen wor
den opgebouwd. Zoals reeds enige
tijd bekend was zou de keuze wor
den gedaan uit de volgende renners:
Lambrichs, Sijen. Janssen, De Hoog,
De Ruiter. De Korver, Schellinger_
houdt (wat de ouderen betreft),
Voorting, Van Est en eventueel en
kele anderen, die uit de ronde van
Nederland naar voren zouden ko
men (voor het jeugdige gedeelte).
Enkele renners, die eveneens voor
de ronde van Frankrijk in aanmer
king kwamen, zoals Vooren. Van
Beek, Schulte, Middelkamp vielen
weg óf omdat zij moreel niet sterk
genoeg waren om een ronde te
rijden, óf niet er toe bereid waren
om financiële redenen. Jammer ge
noeg is de oorspronkelijke opzet niet
geslaagd. De reden hiervan lag
voornamelijk b(j de jongere renners.
Men was dus verplicht, aldus de
heer Dc Groot, opnieuw zijn toe
vlucht te nemen tot de geroutineer
de renners.
„Het is mijn oprechte overtui
ging," zo besluit de Ned ploeglei
der. „dat hoewel velen dit niet de
sterkste ploeg zullen vinden, die Ne
derland voor de ronde op de been
kan brengen, dat de mogelijkheden,
die deze ploeg bezit, uitermate groot
zijn."
(lngez. Med.)
voor tcinrverbecering.
Geeft frisheid en ge
zondheid aan Uw huid
en maakt U knapper.
Ruim vijf maal vergroot ziet het
filmbeeldje cr zó uit Links en
rechts zijn de perforatiegaatjes
voor de voortbeweging in camera
en projectie-apparaat. De linkse
gaatjes staan verder van het
beeld af, omdat hiertussen de ge
luidsband nog gemonteerd moet
worden. (Eigen foto)
Ned. wielerkampioen
schappen op de weg
De wedstrijden om de Nederland
se kampioenschappen op de weg
zullen zoals bekend dit jaar gehou
den worden op Zondag 19 Juni op
het parcours van Valkenburg.
De sportcommissie van de N.W.U.
heeft besloten dat de afstanden dit
jaar zullen bedragen: voor beroeps
rijders en onafhankelijke» 211.304
km (22 ronden van 9.832 km.) en
voor amateurs 154.312 km. 116 ron
den van 9 832 km.)
De amateurs zullen 3 minuten na
de beroepsrijders en de onafhanke-
lijken starten.
D F. KINDERKRANT
T~\ E Hertogin at onderwijl
■L/ een broodje, bij dc lege teil,
in 't lege huis van Schallcbijt.
Ze had geen haast; ze had dc tijd.
Maar dc lakei, die naast haar stond,
keek zenuwachtig in het rond
en ook Johannes, (die nu los was),
wou liever, dat hij maar in 't bos was,
maar nee. dc Hertogin zei kalm:
Kom. jongens, eet een broodje zalm!
Blijf rustig nog een poosje binnen,
we gaan een prachtig plan verzinnen
We gaan dc rovers achterna!
Al was het door héél Afrika!
Johannes! Luister,*moet jc horen!
Wil jij dc roucts op gaan sporen?
Ze zijn hier vast niet ver vandaan.
Johannes jij moet vast maar gaan.
Kijk maar eens uit. jc vindt ze best.
Vlieg maar eens Oost on vlieg eens
West.
Goed, zei Johannes met een zucht,
en hij verhief zich in dc lucht.
N na een uur kwam hij weerom
Ik heb ze! riep hij. Hoogheid
kom!
Dc rovers en de hele rest,
die zitten in -een arendsnest
Kom mee. ik zal U wijzen, wóór.
dat zei Johannes Ooieraar.
Dc Hertogin cn haar lakei
die reden opgewekt cn blij
op hun kamelen er van door,
Johannes vloog een eindje vóór.
Maar ach. het was zo vreeslijk hoog,
die plaats, waarheen Johannes vloog!
De Hertogin nam haar lorgnon
cn tuurde in de felle zon.
zii zag Johannes als een stip.
lui leek niet groter dan een kip.
Maar kijk eens. ia. ze zag het best!
Daarboven was het arendsnest.
Daar boven op die steile riek
daar zat dc hele rovers-kliek.
Tf OM. Adolf, sprak dc Hertogin.
wij klimmen vlug die rotsen in.
We laten de kamelen staan
en gaan wat 'klauteren, komaan!
O. zuchtte Adolf zenuwachtig.
II weet. ik ben al één cn tachtig!
Dat hindert niet. kom. neem een touw.
en hiis me op. een beetje pauw!
En Adolf bond als in een droom
de twee kamelen aan een boom,
toen gingen zij dc rotsen op
en klommen hijgend naar dc top.
en onderwijl zat Schallcbiit.
de roverhoofdman, non altijd
te gluren in het arendsnest,
met hoed en koffers en dc rest.
dc tweeling cn dc arendsjongen,
die allemaal elkaar, verdrongen,
dc rovers hadden dc guitaar
en zongen vrolijk met elkaar,
alleen dc kind'ren Paskowicts
die waren stil.cn zeiden niets.
"[TEN bontjas van Mevrouw Hoo-
kebrook herbergde een hele
mottenfamilie. Vader Mot, Moeder
Mot cn nog negen kleine motjes.
Ze hadden het cr zo heerlijk De
bontmantel hing in een diep£ don
kere kast, die was daar voor de
hele zomer weggehangen, dus ze
zaten er rustig en konden net zo
veel bont eten. als ze maar wilden.
Eet maar flink, zeiden vader cn
moeder tegen de kleine motjes, dan
word je groot en sterk, dan mogen
jullie' 't volgend jaar op eigen be
nen staan en je eigen bontjas uit
zoeken.
Nu de kleine motjes aten en aten,
want ze waren dol op bont. Maar
op een dag, o, toen gebeurde cr
iets vreselijks. De kast ging open.
Dat was oc zichzelf nog niet zo
erg hoewel het helle licht al hin
derlijk was. Maar er kwam iemand
in de kast en haalde er de bontjas
uit.
Vlug. r.ep vader Mot, in de zak!
Ze kropen allemaal in de zak van
dc' mantel cn bleven daar doodstil
zitten. De jas werd mee naar bui
ten genomen en op het balkon ge
hangen. Dat was verschrikkelijk
voor de mottenfamilie. Ze hielden
helemaal niet van buitenlucht en
ze kropen kouwelijk steeds dieper
weg in de zak
Maar 't allerergste was dat va
der Mot een mensenstem hoorde,
een vrouwenstem, die zei: Ik geloof
heus dat cr in die bontjas de mot
zit, we zullen hem eens flink be-
Hééé riep dc roverhoofdman -plots, sproeien met een mottenverdel-
gingsmiddel. Een mottenverdel-
gingsmiddel, kermde vader Mot.
Daar komt iets aan op onze rots!
Er komen mensen, kijk eens. twee
Wij zijn ontdekt, o. jee. o, jee...
('t Is nóg niet uit).
KALM, vader, zei moedor, zover
is het nog nict,^ we zullen cr
wel wat op vinden. En ze g.ng een
poosje zitten peinzen over dc vre
selijke? toestand, waarin ze alle
maal verkeerden
Toen zei moeder Mot: Er zit niets
anders op. dan dat we naar de
overkant van dc straat vliegen.
Daar is weer een huis met een bal
kon. Daar zullen vast wel kleren
zijn in dat huis, waar we in leven
kuhnen. Maar moeder, zei een heel
klein motje Wij kunnen toch niet
zomaar buiten vliegen, dan gaan
we dood, ^n die kou.
We moeten het proberen, zei
moeder Kom vader, kom kinde
ren. zijn jullie er alle? negen? Hou
mij maar vastv Jopie en jij Kees.
hou Jopie maar vast en niet los
laten, wc vliegen in een rijtje ach
ter elkaar naar de overkant
En werkelijk hoor. daar gingen
ze. O, wat was het koud onderweg,
en dc w.nd woei, dat was het erg
ste. want daar konden ze helemaal
niet tegen. Maar moeder Mot riep
aldoor. Volhouden en na een hele
poos fladderen, daar waren ze op
het balkon aan dd overkant. Ge
lukkig stonden de deuren open en
haastig gingen ze naar binnen. Nu
een kast vinden, fluisterde vader
Mot. En er was een kast! Een kast,
die open stond, en waar allerlei ge
zellige oude wollen laDpen in la
gen. Wat een geluk! Ze nestelden
zich gezellig met z'n elven in een
oude trui. Gered! snikte moeder
Mot.
Toen begonnen ze te eten, zóveel
als ze maar konden. En nu nog
stgeds zitten die motten daar te
eten, als er tenminste wéér geen
Hoor je dat, moeder, ze willen ons mensen in die kast zijn gekomen,
verdelgen, gewoon verdelgen, o, Laten we maar hopen van niet.
wat moeten we doen. Tenminste voor dc familie Mot.
(Van onze sportredacteur)
YA/ANNEER wij met optimisti
sche gezichten de reis naar
het hoge Noorden zijn begon
nen. dan is dat niet uit puur
idealisme en ook niet omdat
wij, met voorbijzien van dat
onaangename Engelse lesje,
nog willen teren op het lesje,
dat wij in Rotterdam de Fran
sen hebben gegeven. Voetbal
is voetbal en geen eenvoudig
optel- en aftreksommetje. Neen
ons optimisme is eenvoudig
gebaseerd op enkele nuchtere
feiten, die niet alleen aan ons
maar aan iedereen bekend
zijn.
Beginnen we met onze eerste
tegenstander, de Deense ploeg, die
we morgen in Kopenhagen zullen
ontmoeten in het Idreatsparken.
Nog geen jaar geleden behoorden
de Denen tot de beste voetballers
Hansen 1, Praest 22, Lundberg 8
en Leschly Soerensen 13. Op de
keeper Nielsen is pas weer'een bod
Carl Aage Praest Denemarken's gedaan door een Spaanse beroeps-
beste voetballer, pas in Augustus club van 80.000 kronen, maar Niel-
naar het buitenland zal vertrek- sen heeft dit aanbod afgeslagen,
ken Toen de grote trek van de Van een rijke voetbalhistorie,
Deense voetballers naar het bui- tussen Nederland en Denemarken,
tenland begon, herinnerde ik me kunnen we niet bepaald spreken,
weer een gesprek, dat ik tegen het Er zijn in totaal twaalf wedstrij-
einde van de Olympische Spelen den gespeeld, waarvan wij er 6 cn
met de voorzitter van dc Deense Denemarken er 3 heeft gewonnen.
Voetbalbond heb gehad. Ik felici- Drie wedstrijden eindigden gelijk,
teerde hem met het succes cn z'n De laatste wedstrijd dateert van
antwoord was: „Ik ben erg blij en 1938, in Kopenhagen, die eindigde
het is alleen maar te hopen, dat met 22.
we het succes niet te duur moeten
betalen Hij wist toen al, dat
er op zijn jongens om met Ka-
rel Lotsy te spreken werd „ge-
(Van een onzer verslaegevers)
Eigenlijk Is het helemaal niet zo'n ramp als je geen kaartje voor een
interland-voetbalwedstrijd kunt krijgen, 's Middags heb jc zo gezellig
thuis bü de radio al gehoord hoe de wedstrijd verliep en als jc cr nog iets
meer van wilt weten stap je even naar de bioscoop, want binnen 24 uur
heeft Polygoon-Haarlem haar filmjournaal van de wedstrijd reeds in
circulatie gebracht. Wat zeggen we? Binnen 24 uur? liet moet al heel
slecht zitten ais U Maandagmorgen bij liet openen van de Cineacs in dc
grote plaatsen niet al kunt zien hoe goed Abc Lenstra weer was, hoe handig
Wiilccs weer dribbelde en hoe prachtig we wonnen of hoe jammerlijk
we verloren. En men heeft dan nog het voordeel, dat men geen moment
een saai spelverloop ziet. Integendeel, dc drie minuten, dat Polygoon U in
de interlandsfeer brengt, zijn uiterst spannend. En men krijgt waar voor
zijn geld. In die honderd meter filmjournaal zitten als bet meeloopt alle
doelpunten. En als de gordijnen weer voor het projectiedoek schuiven
denkt men onwillekeurig: „Dat hebben ze 'm toch weer snel geleverd!"
Maar hoe leveren ze 'm dat toch?
Zondag hebben we weer een in
terland-wedstrijd. En dat wil voor
Polygoon zeggen: een drukke dag
..Het publiek houdt van voetballen
en wij moeten brengen wat ze graag
zien. Maar dan zo snel mogelijk, als
alles nog fris in het geheugen ligt.
Om die snelheid te bereiken gaat
men in de eerste plaats per vliegtuig
naar de wedstrijd in Kopenhagen.
Twee camera-mannen, bepakt met
grote koffers, waarin de instrumen
ten en materialen, sjouwen er het
veld op. De ene gaat met zijn hand
camera bij een der doelen zitten, de
andere zoekt zich een gunstig plekje
uit op het middenterrein. En dan is
het maar afwachten wat er gebeurt.
Zien de filmmannen een aardig spel
moment, dan laten zij hun camera
snorren, al dan niet voorzien van een
tele-objectief om bepaalde phases
van de wedstrijd vergroot weer le
geven.
Tijdens de wedstrijd worden en
passant nog wat korte opnamen van
het juichende of treurende publiek
gemaakt en als de scheidsrechter
voor de laatste maal fluit is er zo'n
duizend tot twaalfhonderd meter
film opgenomen. Dan komt de ren
naar een taxi met bestemming vlieg
veld en een paar uur later snort een
der vele reportagewagens van Poly
goon over de straat van Schiphol
naar Haarlem om het resultaat van
anderhalf uur filmen te bekijken cn
af te werken.
Om een uur of negen Zondag
avond zit men in de donkere kamer.
Wie een peloton personeel zou ver
wachten komt bedrogen uit, want er
is slechts één man aanwezig, die dc
zaak een beetje op temperatuur
heeft gebracht. Wat er verder ge
beuren moet, geschiedt automatisch
alsof het een normaal fabrickspro-
duct betrof. De duizend meter film
opname wandelt over allerhande
issd", door de proflanden, die hun
„spoorzoekers" naar Londen had
den gestuurd.
TAlENEN wij ten opzichte van
de wedstrijd in Kopenhagen
nog enige reserve in acht te ne
men. de Finnen geef ik al heel
weinig kans om tegen onze ploeg
met een eervolle uitslag uit de bus
te komen. De Finnen zijn „sport-
minded", maar de voetbalsport
staat er al jaren lang op het twee
de plan. Dat zij met dezelfde cij
fers van de Engelse B-ploeg heb
ben verloren als ons Bondselftal
van Europa U herinnert u mis- - ------
schien in dit verband hun presta- WTEL u eens voor, dat wij sinds in Amsterdam zegt ons in dit ver-
ties tijdens de Olympische Spelen, het vorige jaar, zeven van band heel weinig, want alle inter-
waar zij de derde prijs hebben ge- onze prominenten aan het buiten- landwedstrijden van de laatste tijd,
wonnen. Ik heb enkele van deze land kwijt waren geraakt, hoe zou_ behalve die tegen een Zweedse B-
wedstrijden gezien en ik kan u den wij ons dan voelen aan de ploeg (2—2) hebben zij verloren,
verzekeren dat onze ploeg aan dit vooravond van deze interlandwed- Van een voetbalhistorie, ten op-
elftal een stevige kluif zou hebben strijd? Vandaar dus ons optimis- zichte van de Finnen, is helemaal
gehad. Maarhun glorie in Lon- me, al moeten we het ons ook geen sprake. Wij hebben maar één
den werd tegeiijkertijd hun nood- weer niet te gemakkelijk voorstel- keer tegen hen gevoetbald en dat
lot. Denemarken heeft het afgelo- len, want de Denen hebben nog was in 1912. De inzet, was de
pen jaar met minder dan zeven pijlen op hun boog. Er zijn in dit derde prijs in het Olympische
van z'n beste voetballers naar het elftal maar twee debutanten, de voetbaltournooi en Nederland won
buitenland zien vertrekken. John rechtsback Erik Koeppen en de met 90. Jan Vos maakte in die
Hansen en Johannes Plóger gin- rechtsbuiten Frandsen. De andere wedstrijd vijf doelpunten. Het eni-
gen naar de Italiaanse club Ju- negen spelers hebben allemaal in- ge wat in het voordeel van de
ventus, Karl Aage Hansen ging ternationale routine Nielsen, de Finnen pleit is hun ongebreideld
naar Huddersfield, Viggo Hensen keeper, vertegenwoordigde Dene- enthousiasme en een enorm uit-
naar Hull City, Kaj Christiansen marken 14 maal, Poul Petersen, de houdingsvermogen. Bij al ons op
en Börge Mathiesen naar Red Star linksback 15, Pnlmark de rechts- timisme zal hiermede dus terdege
en Helge Bronee naai' Nancy. Een half 9. Oernvold de spil 9. links- rekening moeten worden gehou-
geluk bij al dat ongeluk is, dat half Jensen 20, Svend Joergen den.
Achter het doel heeft de opera
teur zijn prettigste werkterrein,
want daar worden de goals oppe
nomen en wat zou een wedstrijd
zonder doelpunten zijn
(Eigen foto)
spoelen en door velerlei baden cn
komt na een paar uur ontwikkeld,
gefixerrd, gespoeld en gedroogd
weer buiten, zonder dat iemand de
lange celluloidband heeft aange
raakt.
Dan komt het grote werk pas. Het
is nog aardedonker als Maandagmor
gen bij verschillende personeelsleden
de telefoonbei gaat: aantreden gebla
zen voor de man van de montage,
voor de commentator cn voor nog
enkele technici. De afgewerkte op
namen nog steeds is het negatief
in bewerking worden even door
gedraaid om na te gaan, welke stuk
ken men kan gebruiken, want en
nu moet U zich misschien wel even
vasthouden, lezer van de duizend
meter opname kan men hoogstens
honderd meter gebruiken voor het
journaal. Niet, dat de cameramensen
de overige negenhonderd meter ver
prutst hebben, maar alleen omdat
men slechts een projectietijd van
drie minuten mag hebben. Zou de
voetbalfilm langer duren dan zou
het grote journaal van de volgende
week Vrijdag in de knoei komen.
Polygoon mag immers per weck
slechts tien minuten journaal leve
ren. omdat de bioscoopprogramma's
anders te lang zouden worden. Tien
minuten, journaal wil zeggen drie
honderd meter film en het is dus al
een hele gunst als één onderwerp er
het derde deel van mag beslaan.
Uit de duizend meter, die dc ope
rateurs mee naar huis hebben ge
bracht. moet dus een keuze gemaakt
worden. De operateur heeft zoals
we reeds vertelden een handje
geholpen met zijn trucjes, zodat die
passages zonder meer verwijderd
kunnen worden. Dan worden de
doelpunten verzameld cn als er dan
nog wat „ruimte" over is. wat aardi
ge flitsen.
Als de zon doorbreekt begint het
moeilijke werk van de montage.
Het resultaat wordt tenslotte nog
eens getoetst cn bij deze laatste con
trole zit in de donkere projectieka
mer een man op het gevoel notities
tb maken van wat hij ziet. Dat is dc
commentator. die het bioscooppu
bliek moet vertellen, wat het te zien
krijgt. Na het afdraaien van de film
snelt de commentator naar zijn
schrijfmachine om een tekst te
schrijven, die zo kort, maar ook
v/eer zo lang moet zijn. dat het ge
sprokene aansluit bij het beeld.
Dit commentaar wordt op een ge-
luids-filmband opgenomen. Uit het
archief, waar men allerlei geluidjes
in voorraad heeft, is inmiddels reeds
wat entouragegeluid gediept, zoals
het juichen van publiek om een
doelpunt, want het materiaal, dat dc
operateurs uit Kopenhagen mee
brachten. is „stom", geluidloos. Het
gesproken woord plus de sfeer-gelui
den worden nu op de filmband ge-
Midden op het terrein, vlak bij
de tribune, heeft de film-opera
teur een prachtig overzicht over
het veld en publiek voldoende
bij de hand om emoties vast te
leggen. Het lange, uitstekende
apparaat aan de camera is het
tele-objectief, dat het onderwerp
dichterbij haalt. (Eigen foto).
monteerd en het negatief is gereed
om afgodrukt te worden. Dat ge
beurt weer automatisch Het procé
dé lijkt enigszins op het afdrukken
van foto's. Het negatief en een onbe
lichte filmband het toekomstige
positief lopen tezamen dooi een
apparaat, dat de nieuwe band be
licht en daarna begint weer het pro
ces van ontwikkelen, fixeren, spoe
len en drogen.
Tweeduizend meier film verlaat
per uur het apparaat. Om alle grote
theaters te voorzien moeten cr 110
copieën gemaakt worden. De eerste
exemplaren gaan naar dc Cineacs,
die des morgens reeds met de ver
toning beginnen. De copiën die daar
na gereed komen gaan als snelgoed
per spoor naar de theaters die ook
matinée's geven en de rest wordt in
de loop van de middag naar dc klei
nere bioscopen met uitsluitend
avondvoorstellingen verzonden.
Nog geen vierentwintig uur nadat
de voetbalwedstrijd Denemarken
Nederland Zondagmiddag geëindigd
is worden in bijna heel Nederland
de filmbeeldjes van 24 milimetcr
breed veertigduizend «maal vergroot
op 't filmdoek geprojecteerd en kan
voetbalminncnd Nederland in 5200
beeldjes iedere meter filmband
heeft 52 beeldjes die met een snel
heid van 24 beeldjes per seconde
door het projectie-apparaat snorren
gedurende drie minuten beleven,
wat anderen anderhalf uur zagen in
het Kopenhaagse stadion.
