Ziérikzee steekt zich in feestgewaad en
het slaat haar goed
r
r
jSchatkamer, die ons land
nog niet kent
Historische poorten en gevels vormen
natuurlijk decorum
Toen al
Lichtfeest in A peldoornspark
„Berg en Bos"
EERSTE KAMER KEURT STATUUT VAN
RAAD VAN EUROPA GOED
4
Donderdag 28 Juli 1949
EEN zomermiddag in Zierikzee: tot blinkens toe geschrobde straten, gevels
uit 'n platenboek, poorten dromend van een groot verleden. En een toren,
plomp maar stoer, boven rommelige daken uit. De zon over het stedeke: dat
maakt het water in de haven nog donkerder en de tint van het dakenrood
lichter, de trek van de schaarse wandelaars trager maar de klanken van het
carillon ijler, luchtiger, speelser. Is dit frisse, gave stadje elf eeuwen oud?
Vier jaar geleden stond in deze zelfde straten het gras nog op kniehoogte
Het water was de huizen binnengespoeld, zout water, dat vloeren en wanden
aantastte. Het had niet veel langer moeten duren: hadden de gevels het ge
houden en waren de poorten bestand geweest tegen het zeezout? Het duurde
geen dag langer dan nodig was. In korte tijd waren de gevolgen van de inun
datie verdwenen. En Zierikzee kon zich opmaken voor het feest.
,.Een poorter die zich respecteert
is tijdens 't feest gecostumeerd
DAT is in een paar regels neerge- f)lT naarstig geschrob en geschil-
schreven maar niemand leide der is nog maar een deel van de
Een kijkje door
de Noord-Ha
venpoort op de
oude haven.
daaruit af, dat het dan wel niet zo
erg geweest zal zijn met dat water.
Te weinigen wisten, dat het op Wal-
cheren niet erger was dan op Schou-
wen-Duivcland. Slechts hebben de
Noord-Zeeuwen geen tam-tam ge
maakt, geen boomplantdagen geor
ganiseerd of ministers uitgenodigd
te komen kijken. Zij hebben een spa
genomen en het slik uit de huizen
geschept. Zij hebben het land met
gips bemest en gezaaid zodra het
kon. Dat is een hels karwei geweest
maar zij hebben het gepresteerd, een
beetje terzijde van de publieke be
langstelling, maar met minder hard
nekkig dan de Walcherense boeren.
In deze droge dagen wil het zout wel
eens boven komen, de nog te weini
ge bomen staan er nog schriel en
pover bij Maar overigens lijkt de
oorlog alweer lang geleden. En in
het stadje Zierikzee is er vrijwel
niets meer van te bespeuren. Het
heeft de storm doorstaan. Met glans.
Die glans valt op deze zomermid
dag over de statige Nobelpoort,
waaronderdoor ge het stadje binnen
wandelt. Kijk, leidekkers zijn er be
zig aan d<? spitsen en de indrukwek
kende deuren zijn kennelijk pas ge
leden opgeschilderd in de stadskleu
ren, rood en zwart. Die glans valt
over de geveltjes, die al net zo keu
rig in de verf zitten; het wordt im
mers groot feest in dt<? stad? De
straatjes zijn nauw en bochtig. Hoed
af voor die buschauffeurs, die zon
der ongelukken draaien om levens
gevaarlijke hoekjes heen. Maar zon
der die straatjes zou Zierikzee niet
zijn wat het elf eeuwen is geweest:
de parel van Zeeland, die Middel
burg en Veere in schoonheid over
treft. Dat moet op z'n voordeligst
uitkomen, als straks duizenden
vreemdelingen door die straatjes
zullen kuieren. Vandaar (•■■^alom
tegenwoordige neiging tot schrobben
en schilderen.
Een duur opknappertje
GE wandelt over de Dam, de oude
haven langs. Heeft daar voor
de Noord-Havenpoort niet een
brandweerkazerne gestaan? 't Is
waar, het ding is afgebroken en het
zicht op de poort is veel verbeterd.
In de haven wordt nog druk ge
bouwd aan de kademuren. Dat werk
komt helaas niet klaar voor de feest-
v/eek. maar het wordt zover afge
maakt. dat de lichters en de kranen,
die ervoor nodig zijn, voor een week
kunnen worden verwijderd; het zou
immers al te veel ontsieren? Zelfs
de stedemaagd krijgt een beurt, het
lijkt een verfijnde make-up en waar
lijk. ze wint aan bekoorlijkheid. Het
oud roest rond het stadsplantsoen is
verdwenen. Hier en daar wordt een
boompje bijgeplant of een rijtje
dahlia's. Een stad trekt het feest
kleed aan. En het staat haar bizon
der goed.
Helaas is dit gewaad wat aan de
dure kant. Wie oude gebouwen een
opknappertje wil geven, ontdekt de
ene gebrekkigheid na de andere. Aan
de Zuid-Havenpoort is niet veel ge
daan. veel te weinig eigenlijk, maar
het kostte nog altijd 13000. Het
herstel van de haven is een millioe-
nenwerk en niemand vindt het
vreemd dat het er niet afkan, zo in
eens. Maar niettemin heeft het stads
bestuur de zaak op bescheiden schaal
ter hand genomen De burgers ble
ven niet achter, gaven de gevels een
streekje. 'i Is allemaal een beetje
provisorisch maar daar is niets aan
te doen. Zierikzee zal zo goed mo-
geliik voor de dag komen, dat staat
vast.
Zierikzee op z'n best: een poort,
een bruggetje, wat rommelige
huisjes en stil waterdat mee-
droomt van het grote verleden.
nog i
voorpret. We komen langs de haven.
Twee kleine meisjes spelen handje
klap: het hoort bij het volksdansen
Heel de Zierikzeese schooljeugd
heeft daar een tik van beet. Onder
wijzers en onderwijzeressen moedi
gen het aan. leren, hoe je de Drie
kusman moet dansen. En jong en
oud trekt in bussen het eiland op.
zelfs Brabant in om de herleefde
folklore te propageren. Ze gaan in
costuum en nemen hellebaardiers
mee. Zo leeft heel de streek mee
met het feest van het oude Zirizea.
Over costuums gesproken, enige
tijd geleden is er een officieel raads
besluit afgekomen, waarbij werd be
paald dat het gehele gemeentebe
stuur Schuurbeque Boeye incluis,
zich in historische kledij zal steken
als het feest daar is. Dat heeft de
burgerij promnt overgenomen en
huis aan huis zijn moeders bezig aan
het vervaardigen van historische
kleding De heer Abeleven. artistiek
leider van de feestelijkheden, heeft
het ontworpen en alle Zierikzeeë-
naars gaan zich tooien met wambui
zen en keurzen, zoals die drie tot elf
eeuwen geleden werden gedragen.
Natuurlijk wordt de stad versierd,
zij het tamelijk sober en eigenlijk is
dat maar goed ook want is Zierik
zee zonder kunstmatig versiersel
niet. schoon genoeg? De historische
gebouwen, de schilderachtige gevels
komen in floodlight: wil men nog
mooier decorum voor dit historische
feest?
Een hoogtepunt in deze tijd van
voorpret was het binnenhalen van
een oud kanon, enige weken geleden.
Het moest uit Middelburg komen en
dies togen Zierikzeese geuzen in
pontificaal naar de Zeeuwse hoofd
stad, die luisterrijk op stelten werd
gezet. Met veel vertoon, muziek en
feestelijk gejoel van een dichtgepak-
te menigte werden de geuzen in
Zierikzee verwelkomd en de geest
drift beloofde veel goeds voor de
stemming in de feestweek, die nu
bijna is aangebroken.
Zelfs uit Amerika
f)E belangstelling buiten de stad
is enorm. Zelfs in Amerika is
het bekend, dat Zierikzee elfhon
derd jaar bestaat. Er is een film
over.het stadje de Oceaan over ge
gaan en men verwacht ook uit de
Nieuwe Wereld bezoekers. Zo is het
zeker dat oen 86-jarige dame uit
Chicago overkomt Zij heeft tot
haar veertiende jaar in Zierikzee ge
woond en wil het feest niet missen.
Waar al die bezoekers moeten
overnachten9 Dat heeft de commis
sie die dit moest regelen, heel wat
hoofdbrekens gekost. Natuurlijk zul
len de veerboten wel heel wat fa
milieleden van Zierikzeeënaars op
het eiland afzetten; vrijwel iedereen
krijgt losé's. Hotelruimte is zeer
schaars. Dus heeft de burgerij stro
zakken en dekens gekregen en zijn
de boeren in de omtrek bewogen,
zoveel mogelijk mensen op te ne
men, Er zijn kampen ingericht voor
wie met een tent wil komen en de
Schelde is breed genoeg om al de
jachten te bergen, die ongetwijfeld
een prachtige tocht over hef Zeeuw
se water willen combineren met een
be^ooV feestende s*ad.
De R T M. legt extra diensten in
om de feestgangers te vervoeren.
Het veer ZijpeAnna Jacobapolder
zal op de drukke uren iedere twin
tig minuten varen, het voetveer om
de tien minuten. De tramdienst
Zijpe—Zierikzge wordt versterkt
want het zal niet goed mogelijk j
zijn. de talrijke autobussen over te
zetten: ze zullen wel bij Anna Jaco
bapolder geparkeerd moeten wor
den. Dan komen er extra diensten
van Rotterdam uit op Dinsdag en
Vrijdag en zullen er nachtboten
varen van Donderdag op Vrijdag en
van Zaterdag op Zondag.
Speciaal voor deze gelegenheid is
er op de hoek van de Mol een VVV-
kiosk gebouwd, waar vreemdelingen
volledig zullen kunnen worden in
gelicht over wat in Zierikzee te zien
en te doen is.
Maandenlang hebben sub-commis
sies en het feest-comité werk ge
had om alles voor elkaar te krijgen.
Maar nu zijn alle dingen gereed;
het feest kan beginnen. En iedereen
is welkom.
Prima programma
AA/AT er allemaal gebeuren gaat?
v Het heeft in de „Feestende
Poorter" gestaan, een periodiek dat
al sedert September van het vorig
jaar iedereen op de hoogte houdt
van de vorderingen van de plannen
De eerste exemplaren worden nu al
door verzamelaars opgekocht voor..
125.—^ En nu prijkt het in de
feestgids. We vermelden slechts het
de ogen uitkijken naar de sprook
jesoptocht, waarin fleurig uitgedoste
kinderen sprookjesfiguren zullen
uitbeelden en volkswijsjes (Ik heb
m'n wagen volgeladen..). In de
avonduren voeren op de verlichte
trappen van de Grote Kerk lyceum
leerlingen een rhythmisch spel uit:
Een avond op de Olympus.
D<? historische optocht belooft
een hoogtepunt te worden. Zo groot
was de belangstelling, dat men heeft
moeten selecteren: de kop en de
staart van de stoet zouden in het
kleine stadje elkaar in het vaarwa
ter gezeten hebben. Voornaamste
onderwerpen van deze optocht zijn
de drie belegeringen, die Zierikzde
heeft moeten trotseren: 1302 door
de Vlamingen, 1576 door de Span
jaarden, en 1940, de Duitsers. De re
bel Jan Renesse, die Zierikzee plat
brandde, zal persoonlijk meerijden
AI in de zestiende eeuw schreef
de geleerde doctor Lemmius,
dat Zierickzee onder Zierick
eerst heeft begonnen te krij-
ghen het aensien van eene stads
ende dat de versamelingen van
ghehuchten ende huysen, in den
jare 94S, met eene muyr ende
vesten sijn versterekt ende be
vrijdt gheworden".
In 1248 kreeg Zierikzee stads
rechten. Omstreeks 1400 had
het meer grote schepen in de
vaart dan enige andere stad in
Holland.
VJ
en een groot aantal historische figu
ren meer.
De trits van feestelijkheden vindt
zijn bekroning in het herdenkings-
spel „Herlevend Verleden", dat Za
terdagavond wordt opgevoerd met
de Noord-Havenpoort en de Zuid-
Havenpoort, die door het karakteris
tieke ophaalbruggeje zijn verbon
den. als achtergrond. Er komen tri
bunes aan weerszijden van de oude
haven, zodat zoveel mogelijk toe
schouwers van het schouwspel zul
len kunnen genieten.
En voorts: ergens buiten het stad
je wordt Oud-Zierikzee geënsce
neerd, geheel en stile, met een cir-
cusje en wat kermisattracties erbij.
De Swiss-dancers, Alpinisten uit
Sankt Moritz, komen jodelen en
vendelzwaaien. Een eerste klasser
uit de K.N.V.B. zal een voetbalwed
strijd spelen tegen een Belgische
ploeg. Er komt een motorsterrit en
een zeilwedstrijd, waarbij de Ko
ninklijke Roei- en Zeilvereniging
De Maas uit' Rotterdam' een deel
van de organisatie voor haar reke
ning heeft genomen. En natuurlijk
komt er muziek, vooral veel muziek:
De Koninklijke Militaire Kapel,
Hermandad uit Rotterdam enz. Op
een culturele avond zingt de Zierik
zeese Oratoriumvereniging met be
geleiding van de Kralingse Orkest
vereniging De Confrarie Sint Sd-
bastiaan uit Gent, een oud schut
tersgilde, komt en burgemeester en
schepenen komen mee.
Het wordt druk in Zierikzee, heel
druk en heel feestelijk. Geen won
der, elfhonderd jaar!
In Sydney heeft de Australische
regering het besluit genomen per 2
Augustus de kolen door soldaten te
laten delven, wanneer de mijnwer
kersstaking voor die tijd niet be
ëindigd mocht zijn.
MUSEUM VAN DE ARBEID
Expositie in 27 zalen vertelt
hoe alles gemaakt wordt
(Van onze speciale verslaggever)
Honderdduizenden mannen en vrouwen werken in ons land op een
fabriek, een laboratorium, een werkplaats, een atelier en hanteren daar
dagelijks allerhande materialen en stoffen, zonder te weten, waar deze
vandaan komen. In elke huishouding worden velerlei voorwerpen
gebruikt en als de weetgierige jongste vraagt: „Moeder, hoe
maken ze dat?", dan krijgt hij geen antwoord, omdat moeder nu een-
imaal niet alles kan weten. Zelfs vaders, van ivie verwacht wordt, dat
zij op alle vragen kunnen antwoorden, moeten er om heen praten. Geen
mens weet in deze moderne tijd, waar alles vandaan komt en hoe het
gemaakt wordt.
Maar er is een vergeten plekje in ons land, waar al die vragen direct
een antwoord vinden. Het Museum van de Arbeid, de stichting van de
thans acht en zeventigjarige kunstschilder Herman Heyenbrock, ver
telt in 27 zalen, hoe alles gemaakt wordt. Het is een wereldje op zich
zelf, waar iedere bezoeker in zichzelf een ontdekkingsreiziger voelt
wakker worden en de wonderlijkste vondsten doet. Want die liggen er
op elk gebied voor het grijpen.
Denk maar eens aan glas. De kost
bare ruiten voor een door de oorlog
vernield huis hebben een zo boeien
de levensgeschiedenis, dat men er
van te kijken staat. Niet omdat de
ridddrs en edelvrouwen uit de
schoolboekjes het in hun burchten
en kastelen nog zonder glas moes
ten doen, ook niet, omdat de ruiten
vroeger geblazen werden als grote
flessen, die dan opengesneden moes-
en worden en rechtgebogen, maar
omdat eeuwen achtereen dit hand
werk door duizenden naamlozen is
uitgeoefend en men hier in enkele
ogenblikken het geheel kan over
zien. Heyenbrock tekende het be
drijf in zijn prachtige pastelkleuren
en bij elke tekening verzamelde hij
grondstoffen, werktuigen en het pro
duct.
Hij laat zien. hoe een ruit ge
maakt wordt. En dan toont hij te
vens allerlei bijzonderheden. Bij
voorbeeld de beroemde rose vensters
uit de Amsterdamse grachtenhuizen
van de zeventiende eeuw.
„Die kunnen we tegenwoordig
niet mder maken", zeggen de Am
sterdammers. Maar het Museum van
de Arbeid leert het anders. Dat laat
zo'n ruitje goed bekijken en vertelt
er bij, hoe het mangaan, een van de
stoffen, gebruikt om dit glas te ver
vaardigen, door de inwerking van
het licht weer z'n oude kleur heeft
aangenomen. En langs de rand.
waar de stopverf het licht niet liet
Zo'n statige gevel is in Zierik
zee geen uitzondering. Dit was
eens een patriciërswoning, maar
ook in de smalle straatjes zijn
prachtige gevels te bewonderen.
voornaamste, toch al een respec
tabele lijst.
Zaterdag houdt de burgemeester
een herdenkingsrede in de Grote
Kerk. De historische tentoonstelling,
samengesteld uit Zierikzees bezit
(en dat is de moeite waard!), wordt
geopend. Er een officiële receptie
en "s avonds voeren leerlingen en
oud-lderlingen van het lyceum, dat
dit jaar tachtig jaar bestaat, een re
vue op. Op Zondag wordt het elf
honderd-jarig bestaan der stad in de
kerken herdacht.
Maandag kan de stampvolle stad
Opbrengst voor Stichting
1940—1945
(Van een onzer verslaggevers.)
APELDOORN - Zodra op Maan
dag 1 Augustus de avond valt over
Apeldoorn» schilderachtige wandel-
tuin,, Berg en Bos", vlammen plot
seling langs de oever van de vjjver
en ^rboriren tussen de bomen en
heesters tegen de steile walkant
twee en twintig honderd lampen
van verschillende kleuren op. Z\j
blijven branden tot het middernach
telijk uur en dit lichtfeest zal die
maand elke avond opnieuw worden
ge\ierd.
Jleel Apeldoorn rekent erop, dat
duizenden vacantiegangers, evenals
vorig jaar, toen er de jubileum-
bloemenexpositie werd gehouden,
naar dit wondermooi park komen,
ditmaal dan om de zomeravond tus
sen de natuurlijke, fantastisch be
lichte décors van dit romantisch
kleurenspel door te brengen. De ba
ten komen immers ten goede aan
de Stichting 1940—1945.
Is de opbrengst dan al niet voor
de eigenaresse van de sprookjestuin
de gemeente Apeldoorn, ze heeft
toch hard aan de totstandkoming
van de verlichting meegewerkt, in
het bijzonder de directeur van de
dienst der landelijke eigendommen,
de heer D. Bouwman. Samen met
burgemeester Des Tombe, leidde hy
Woensdagavond een groot aantal
journalisten door „Berg en Bos",
waar de lichtinstalatie, in drie
maanden tijds door de jonge Apel-
doornse electro-technicus J. A.
Meynder op z\jn eentje aangelegd,
voor het eerst werd beproefd. Val
leien vloeiden vol zilveren tinten,
water sprong in gouden bogen naar
de nachtblauwe hemel en het don
kere silhouet van de bospartijen
langs de uiterste rand van het park.
werd hier en daar onderbroken door
plekken rood en oranje-geel, die een
felle brand deden vermoeden. Maar
het veelkleurige water, dat hier uit
de Veluwse aarde schijnt op te wel
len, kon rustig zijn weg over de
rotsblokken blyven zoeken, want
die gloed is bjj het lichtfeest inbe
grepen.
Toen „Berg en Bos" al bijna ver
laten lag, zijn we met enkele col
lega's in een roeiboot gestapt. Van
de over klonk muziek, waarvoor
de Akajo's zorgden, een Apeldoorn-
se band; de eerste die zich aanbood
hier 's avonds gratis te komen spe
len. Elke Woensdagavond zullen zij
op het eilandje middenin in de vij
ver of gezeten in datzelfde schuitje,
de genietende wandelaars op vloe
lende klanken vergasten. Zoals ge
zegd, Apeldoorn hoopt dat er veel
van de avondlijke gasten komen,
op zijn minst veertig duizend. Want
in deze gemeente zal dan het half
millioen voor de Stichting zijn be
reikt.
doordringen, is inddrdaad dit zeven-
tiende-eeuwse glas kleurloos geble
ven.
Dit nu is een van de vele vond
sten, die dit „vergeten hoekje" van
ons land voor zijn bezoekers in pet
to heeft.
De glaszaal lijkt onuitputtelijk.
Het bewerken van glas, of men fles
sen vervaardigt dan wel moderne
voorwerpen, het etsen en kleuren,
melkglas of zwart glas hier
wordt elk gehdimpje verklapt.
Bontwerk
Dat het huidje van een dier een
belangrijke rol speelt bij het aan
kleden van den mensenkind, weet
iedereen. Maar slechts vakmensen
weten, waartoe een simpel konijnen-
velletje onder deskundige leiding
in staat is. Enhet Museum van
de Arbeid weet het natuurlijk. Men
zou bijna iedere vrouw die in een
strenge winter hunkert naar een
bontjasje, moeten aanraden eerst
eens een uurtje te gaan studeren in
het bontzaaltje van dit musëum.
Want daar zou zij ontdekken, hoe
veel verscheidenheid alleen al een
konijn ter wereld heeft gebracht.
Om nu maar niet te reppen van
marter, eekhoorn, en echte of imi
tatie vossenvelletjes en vossenstaar
ten.
En zo gaat hdt ook in de afdeling
wol en in de steenkool- en oliezalen.
Teerproducten er zijn er een dik
ke vierduizend bekend en men
hoopt er nog tienduizenden te vin
den.
Aspirine, slaap- en verdovings
middelen, tot de fijnste parfums,
gekleurd in de tint der bloemen,
waaraan ze doen denken en het
kleursel' van de zuurtjes, die men
snoept hier liggen ze bijeen in
de wonderlijkste vondsten-kamer,
die men zich kan bddenken.
Heyenbrock, die 25 jaar lang
werkte om deze verzamelingen bij
een te brengen, heeft zijn speelse
humor telkens de vrije loop gelaten
en daardoor een zeldzaam boeiend
geheel tot stand gebracht.
Het Museum van de Arbeid heeft
slechts één bezwaar: dit namelijk,
dat men het in de hoofdstad wei
nig en buiten de hoofdstad vrijwel
helemaal niet kent. Hier leert een
kind in een uur tjjds meer dan in
maanden lessen op school. Want
het ziet alles voor zich en zijn fan
tasie wordt hier werkelijkheid.
Het wordt tijd dat dit museum
door Nederland wordt ontdekt. Ook
om de zeshonderd pastels met voor
stellingen uit de Nederlandse indus
trie, die Hdyenbrock aan deze verza
meling heeft toegevoegd.
Afweer alleen niet voldoende; nieuwe
ijn nodig
samenlevingsvormen
(Van onze parlementaire redacteur)
De Eerste Kamer heeft gisteren het Statuut van de Raad van Europa
zonder hoofdelijke stemming aangenomen, net op het nippertje, want
in Augustus vindt in Straatsburg de eerste bijeenkomst plaats van de
Raadgevende Vergadering, waarin door velen het begin wordt gezien
van een Europees parlement. De Voorzitters van de Eerste en Tweede
Kamer, beiden daartoe gemachtigd (prof. Kranenburg pas gisteren, na
de aanneming), zullen nu uit de leden van beide Kamers de zes afge
vaardigden cn hun plaatsvervangers aanwijzen, die ook meegaan naar
Straatsburg. Er is door verschillende vrcuwenorganisaties op aangedron
gen, dat daarbij ook een vrouw zal zijn.
Waarom geen overleg met
Indonesië, Suriname en de
Antillen?
Het debat was niet zo belang
rijk als het onderwerp verdiende-
De heer Po lie ma (C.H.), die
tegen het Statuut niets had in te
brengen, zag kans om de socialis
ten te verwijten, dat zij door te
streven naar een eenzijdig „natio
naal dirigisme" meewerkten aan
de versterking van het streven
naar nationale zelfvoorziening,
waardoor de internationale sa
menwerking in gevaar wordt ge
bracht.
De heer Van der Kieft
(Arb.) bleef hem het antwoord
niet schuldig. In Nederland denkt
niemand aan zelfvoorziening, om
dat zij volstrekt onmogelijk is. De
P. v. d. A. is voor geleide econo
mie, niet op theoretische gronden
maar omdat de laatste 40 jaren wel
hebben geleerd, dat het particu
liere kapitalisme niet in staat is
om het economische en financiële
evenwicht in de wereld te handha
ven. Wil de heer Pollema, vroeg
spr. weer terug naar de vrije va
lutaverhoudingen? Hij sprak ten
slotte de hoop uit, dat dit Statuut
het begin zal zijn van het schep
pen van een gevoel van zekerheid,
vrede en rust in dit werelddeel.
De heer De Beaufort (K.V.
P.) betoogde dat de gemeenschap
pelijke afweer tegen de bedreiging
van de waarde en de waardigheid
van de mens niet voldoende is. Ge
streefd zal moeten worden naar
nieuwe samenlevingsvormen.
De heer An erna (A.R.) be
treurde, dat in de beginselverkla
ring van het Statuut niet gespro
ken is over de Christelijke begin
selen als grondslag van de samen
werking.
De heer Jonkman (Arb.) had
er geen vrede mee, dat Indonesië,
Suriname en de Ned. Antillen niet
geraadpleegd zijn. Het Statuut
raakt in belangrijke mate de belan
gen van deze landen over zee en de
Ned. Regering had het overleg niet
behoren na te laten. Spr. gaf op
nieuw in overweging de aanstelling
van een Staatssecretaris aan Buiten
landse Zaken en speciaal voor het
onderhouden van de betrekkingen
met deze gebieden.
Dit is geen Raad van Europa! riep
de heer Van Santen (C.P.N.) uit,
maar van een minderheid van Euro
pa. Dat men de belachelijkheid daar
van niet inziet was z.i. al veelzeg
gend genoeg.
Nadat de heer Wendelaar (V.
V.D.) een korte toast op deze nieu
we vorm van internationale samen
werking had gehouden, was het
woord aan minister Stikker, die
zich niet veel moeite gaf om op de
Volgende week Atlantisch
Pact in Eerste Kamer
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. De volgende
week Woensdag zal de Eerste Ka
mer het Atlantisch Pact behande
len. Wanneer de Interimregeling
voor Suriname in openbare zitting
komt, is nog niet te voorspellen.
Zij stond voor gisteren op de
agenda ter behandeling in de afde
lingen doch werd afgevoerd we
gens de late verschijning van de
Handelingen der Tweede Kamer.
Dit lot deelden de wijziging van
de Wet Autovervoer Personen en
de wijziging van de Hoger On
derwijswet. De behandeling in de
afdelingen zal nu waarschijnlijk de
vlogende week plaats vinden.
discussie in te gaan. Tegenover de
heer Jonkman beriep hij zich op
tijdnood, doch zegde aandacht toe
voor het overleg met de gebieden
over zee. Wat er te Straatsburg aan
de orde zal komen behalve huishou
delijke zaken, is nog niet bekend.
Doublures met andere organisaties
moeten zoveel mogelijk vermeden
worden en daarom zou het aanbeve
ling verdienen, als de Nederlandse
afgevaardigden, die bepaalde sugges
ties voor de agenda der Raadgevende
Vergadering hebben, zich hierover
met het departement in verbinding
zoudén willen stellen. Evenals vele
afgevaardigden eindigde de bewinds
man met het uitspreken van'de hoop,
dat het Statuut van Europa de in
ternationale samenwerking zou be
vorderen in de geest van de rechten
van de vrije mens, waarvan het
Handvest der VN. spreekt.
Op de communisten maakte dit
geen indruk. Zij lieten aantekenen,
dat zij tegen de goedkeuring van het
Statuut waren.
Verder werden nog z.h.s. aangeno
men de Herkeuring van afgekeurden
(tegen C.P.N.)de wijziging en aan
vulling van de Wet Voorlopige Voor-
zienings Bouwkassen, de Pensioen
wet voor reserve-officieren der Ko
ninklijke Landmacht, die een vrij
Duits kunstbezit als
schadevergoeding
(Van onze parlementaire redacteur)
De heer W e n d e 1 a a r (V. en D.)
bleek gisteren in de Tweede Kamer
niet geheel tevreden met de nota
van minister Stikker over Duits
land. Hij was van mening, dat
Duitsland uit zijn cultureel bezit
kon putten om de grote schuld aan
Nederland te helpen delgen. Het
beroven van een overwonnen land
vaa zijn kunstschatten vond hij on
geoorloofd. doch Duitsland heeft
tegenover Nederland in de eerste
plaats de plicht om voor de ge
roofde Nederlandse kunstschatten,
die niet teruggevonden worden. Duits
kunstbezit in ruil te ge1 en. Verder
zou hij zich kunnen indenken dat
Duitsland voor ieder millioen in
Nederland b.v. voor 10.000 aan
kunstvoorwerpen terug zou geven,
vooral die, welke betrekking heb
ben op de Nederlandse geschiede
nis. Spr. herinnerde eraan, dat in
Belgiii een zelfde gedachte verder
digd is door de journalist en kunst
historicus Louis Piérard.
Minister St i k k e r deed het stil
zwijgen tot de suggesties van zijn
partijgenoot en de Kamer nam de
nota eenvoudig voor kennisgeving
aan.
Ruzie leidt tot doodslag
NAARDEN. Een noodlottige
ruzie heeft gistdren de dood van de
29-jarige tuindersknecht Piet Put
uit Naarden tot gevolg gehad. Tij
dens de schafttijd ontstond er een
woordenwisseling tussen Piet en de
24-jarige Koopman, eveneens tuin
dersknecht, over de werkzaamheden.
De ruzie was al weer bijgelegd toen
het slachtoffer nog een opmerking
maakte in de geest van „jullie le
lijke Huizers". Koopman woont te
Huizen. De laatstd heeft zich hier
over blijkbaar zo opgewonden, dat
hij Piet enkele klappen gaf, die zo
ongelukkig aankwamen, dat het
slachtoffer in elkaar zakte en on
middellijk overleed. Koopmqn is ge
arresteerd.
Beide mannen stonden in Naarden
zeer gunstig bekend en van een
slechte verhouding was geen sprake.
willige verbintenis gesloten hebben, sproeien.
Hittegolf doodt penguins
en plaagt ijsberen
LONDEN. Over geheel Europa
brengt de hittegolf ëteeds hogere
temperaturen. Uit Lissabon werd
een maximumtemperatuur van 27,2
graden Celsius gemeld. Parijs werd
geblakerd door den hitte van 31
graden en in Londen vond men het
met 26 graden ook welletjes. In de
Londense dierentuin stierven 10
pinguins van de hitte en het per
soneel moest overuren maken om
de ijsberen met koud water te bp-
