Schimmen uit Duitslands
verleden herrijzen
r
Vier Jaar na Hirosjima
Raketten suizen 4800 km
van Mt Eba naar Java
SPEELDOOSJE
WENS-MAAR-
RAAK
Afgifte der beeldsignalen aan
de kathodestraalbuis
Thomas Mann terug naar de V.S.
met twee Goethe-prijzen
Zaterdag 6 Augustus 1949
3
Strasser en Schacht achten tijd rijp voor
nieuw politiek avontuur
Uit hun graven herrijzen poli
tieke schimmen uit het verleden
van Duitsland Niet lang geleden
trok Nadolny de aandacht; zeer be
jaard oud-diplomaat die precies als
tiatief nam tot een eerste poging
conservatieven m nazi's samen te
brengen Dat is hem toen niet ge
lukt. Daarvoor kenden de conserva
tieven hem w&arrcMjJQk te goed.
hij reeds deed in de eerste wereld- Zijn tjjd zou eerst weer komen, toen
oorlog, voor toenadering tot Rus
land pleitte. Ik herinner mij, hoe
de heren van het westelijk georien-
teerde departement van buiten
landse zaken tussen 1916 en 1918
hun hoofd plachten te schudden
over deze zeer aristocratische col
lega Het waren nu eenmaal toen
de hoge adel, de generaals en de
vorsten van de industrie, die meen
den Rusland, en later de bolsjewiki,
tegen het gehate en gevreesde
Westen te kunnen uitspelen.
Dezer dagen is het Otto Strasser.
die tegen de deksel van zijn poli
tieke doodkist duwt. met de aspi
ratie opnieuw een rol van beteke
nis in Duitsland op zich te kunnen
nemen. Men noemt hem een oppor,
tunist. Misschien ten onrechte Eer
zuchtig is hij zeer zeker. Van
uiterst links ging hij naar Hitler
over. Maar in de partij stichtte hij.
zoals hij het zelf noemt, de strij-
- door
Dr. M. v. Blankenstein
dende Unie van revolutionnaire
nationaal-socialisten. Hij verenigde
zich met het Zwarte Front, dat zo
als hij, het parlementarisme fel be
streed. Hij werd hoofdredacteur
van de krant Het Zwarte Front, en
tevens van een publicatie met de
veelzeggende naam; Die Tat. Zijn
broeder George, ouder en bekwa
mer dan hij, maar evenals hij radi
caal revolutionnair gezind, werd bij
de grote moordpartij van 30 Juni
1934 uit de weg geruimd, niet om
zijn radicale opvattingen, mcar om
dat Hitler in hem een gevaarlijke
mededinger zag naar het leider
schap. Otto Strasser zocht daarop
te Praag verandering van politieke
lucht, wat voor zijn gezondheid ze
ker voordelig geweest is. Daar vond
hij bondgenoten en steun, niet voor
de opvattingen, die hij in Duitsland
verkondigd had. Men meende hem
tegen Hitier te kunnen gebruiken
en hij van zijn kant. met alle haat
waartoe zijn temperament en gron
dige redenen hem brachten, ver
smaadde geen vriendschap, zelfs
niet van zijn oude democratisch en
parlementair gezinde tegenstanders
Tijdens een bezoek te Praag in 1938
ontdekte ik, dat Strasser ook met
ondergetekende betrekking zocht.
Het geval was mij echter te
vreemd.
Nu, na vele jaren verblijf in Zuid
Amerika en elders over de Oceaan,
is hij blijkbaar van plan, naar
Duitsland, en dan nog in het bij
zonder naar het steeds wat electn-
sche Münjhen treug te keren. Het
is zeer begrijpelijk, dat de Ameri
kanen niet op deze aanwinst ge
steld zijn. Komt hij naar Duitsland
dan zal hij door tallozen, die in
Hitier bitter terleurgesteld zijn, en
die bij voorkeur een leider zullen
zoeken met rijke Westerse ervaring
met open armen ontvangen wor
den. Voor Strasser zou het tijdperk
van de gouden oogst zich openen.
Welk een brandstof wacht daar op
zijn gloed. Hij moge, in balling
schap. voorzichtigheid hebben
geleerd, het lijkt twijfelachtig of
die bestand zou zijn tegen de ver
leiding waaraan zijn eerzucht, zijn
temperament en zijn diep nationa
lisme zouden blootstaan. Het is niet
onwaarschijnlijk, dat door de zuur.
desem van zijn persoon, bedenke
lijke mengsels in Duitsland on
weerstaanbaar uit de pan zouden
rijzen.
De tijd ware uitgezocht gunstig
voor hem. Daarom is het beter voor
iedereen, dat men hem buiten de
verleiding houdt
Dat de tgd gunstig is voor avon-
tuur*blijkt reeds uit de poging tot
herrijzenis van een andere schim
uit het verleden: Hjalmar Schacht.
Hij heeft waarlik weer een politie
ke rede gehouden, en wel in de
meest behoudend-nationalistische
kring, die nu bijeen te trommelen is
in westelijk Duitsland. Schacht
geeft het ook nooit op. Hij moest
beseffen dat zijn tijd voorbij is. Dat
echter is bij hem niet denkbaar.
Strasser moge een minder intelli
gent, maar hij is tegelijk veel eer
lijker figuur dan Schacht. Als men
deze laatste doorsnijdt zal men in
de dikke lagen perzucht, waar men
doorheen moet. geen greintje ka
rakter vinden. Hij kon van alles,
mits het zijn belang diende. In 1918
was hö socialist met de socialisten
Maar onmiddellijk zag hij beter, en
was hij een der stichters van de
links liberale, democratische partij.
Het getij voor .inks verliep, en hij
ging over naar het rechtse libera
lisme van Streseman en van de
verlichte, grote industriëlen. Duits
land ging echter steeds meer naar
rechts, en Schach* wandelde mee,
tot hg. in 1932 te rzburg, het fni-
Hitler een flnancieel-eeonomlsche
goochelaar, van zijn kaliber drin
gend nodig had
Hij is door het proces van Neu
renberg heelhuids heengekomen.
maar hij kwam daarna in handen
van Duifse zuiveraars, die h"^
ter kenden Het zin hem zijn vrij
heid hebben gekost voor de rest
van zijn leven, als hii dank zij sym
pathieën. die hh steeds bil de Duitse
nationalisten heeft weten te wek
ken -- niemard heeft ooit hart
grond. ger verachting voor deze lie
den uitgesproken (jan hij wel er
in ontboezemingen tot buitenlan
ders heeft gedaan! als hij dan.
met behulp van deze lieden en han
dige juridische en geografische
kronkelingen, zijn huid niet weder
om had weten c redden. In glad
heid legt een aal het tegen hem af
En ook in kronkelvermogen.
Schacht kan alles. Hij kan over
tuigend betogen dat iets wit is. wat
hij gisteren even overtuigend zwart
heeft genoemd. Enige malen heb
ik, in intieme en voor hem vrij
onaangename aangelegenheden,
hem zelf. tegenover mij, Hjalmar
Schacht in krasse termen horen
verloochenen. O. hij kon zo be
scheiden zijn als hij zich goed vast
gewerkt had.
Hij was de man. die in 1929 de
Young-overeenkomst te Versailles
had gesloten. Maar toen hij de
slechte ontvangst ervan zag. bleek
hij mogelijkheid te zien anderen
daarvoor verantwoordelijk te ma
ken. Hij kwam naar Den Haag om
de conferentie erover te torpede
ren. Ik had zijn spel van trouwe
loosheid heel nauwkeurig kunnen
volgen, en schreef in de N.R.C. een
artikeltje, dat geen twijfel liet over
de ware stand van zaken. Schacht
wa. wild. Een van zijn naaste. Ne
derlandse medewerkers, die toe
vallig in Den Haag was, belde mij
op. Schachte zo zeide hij, is bij me
geweest en heeft zich bitter be
klaagd over uw artikel. Daar zou
in aangeduid zijn, dat Schacht een
merkwaardig geval van mannelijke
hysterie was. Schacht had inder
daad niet verkeerd gelezen' Deze
kwaal verklaarde zijn vreemde
eerzucht, zijn vreemde leugenach
tigheid, zijn vurige begeerte ge
noemd te worden. Hij werd liever
allerongenaamst besproken dan
eervol verzwegen. Daarmede had
ik ook al merkwaardige ervaring
opgedaan.
Ik vroeg onze landgenoot; „Was
die aanduiding juist of onjuist?"
Het antwoord was: „Natuurlijk
juist". „Wat wilt U dan nog"
„Niets" klonk het met een lach
door de telefoon. „Ik heb enkel
gedaan wat Schacht mij vroeg"
Deze eigenaardigheid van Schacht
is zijn verzachtende omstandig
heid. Ik weet geen andere.
(Ingez Med.j
Aardbeving in Ecuador
maakt 80 slachtoffers
QUITO. Tachtig mensen zijn
om het leven gekomen ten gevolge
van een zware aardbeving, die giste
ren Centraal-Ecuador teisterde. Men
verwacht dat de definitieve cijfers
van het aantal verongelukten hoger
zullen zijn. Een van de zwaarst ge
troffen steden is Ambato. de vijfde
stad van Ecuador, ongeveer 125 km.
ten ZZuiden van Quito gelegen. De
kathedraal, andérc kerken en poli
tiekazernes aldaar werden verwoest.
Per radio is uit de stad om spoedi
ge hulp verzocht. De stad Salcedo
zou „practisch geheel verwoest" zijn.
Ambato. hoofdstad van de provin
cie Tungurahua. werd in 1698 door
een uitbarsting van de Cotopaxi ver
woest De stad heeft een bevolking
van 25.000 zielen. Een piloot, die een
vlucht boven het gebied maakte, zei-
de. dichte stofwolken gezien te heb
ben. President Galo Plaza Lasso van
Ecuador is naar Ambato vertrokken,
om er een hulpactie te organiseren.
Militairen, die ook met
7 December-divisie
naar huis komen
DEN HAAG. Naar aanleiding
v<in misverstanden, die zijn gere
zen naar aanleiding 'van het zoge
naamde „Paas-communiqué" van
de minister van oorlog over de de
mobilisatie van de 7 Decemberdi-
visie en „het personeel van de
tweede divisie, dat in verband met
zijn totale diensttijd tot de 7 De
cember divisie gerekend kan wor
den" heeft de directeur van de
dcn.obilisatie van de Koninklijke
Landmacht bepaald, dat tot deze
groep de navolgende categorieën
Ijhoren te worden gerekend. In de
eerste plaats alle militairen van de
Kon Landmacht, die vóór 1 Janu
ari 1946 onder de wapenen zijn ge
komen. Voorts de nog resterende
O.V.W.'ers behorende tot de 2e di
visie, die n a 1 Januari 1946. doch
vói'f of tegelijk met de dienstplich
tigen van de 7 Dec.-divisie onder
de wapenen zijn gekomen. Ten
slotte de dienstplichtige onderoffi
cieren van vóór 1940, ingedeeld
bv de 2e divisie, die voor of tege
lijk met de dienstplichtigen van de
7 Dec.-divisie onder de wapenen
zjjn gekomen.
Westelijke vakbeweging
in voorbereiding
FRANKFORT. Vakvereni
gingsleden uit het Westelijk deel
der wereld zullen 28 November te
Londen bijeenkomen om een niet-
communistische internationale vak
organisatie op te richten, aldus
heeft Irving Brown van het Ame
rikaanse vakverbond A.F.L. ver
klaard. Duitse vakverenigingen
zouden op gelijke voet in de orga
nisatie vertegenwoordigd zijn.
Het Ned. Roode Kruis telt
354 afdelingen met
510.000 leden
DEN HAAG. „Het Nederland
sche Roode Kruis staat er beter voor
dan ooit", antwoordde de directie
van het Ned. Roode Kruis, toen een
informatie ingewonnen werd naar
aanleiding van de achteruitgang in
het ledental, die in het op de jong
ste algemene vergadering uitge
brachte jaarverslag geconstateerd
was.
„Die achteruitgang is geen ab
normaal en zelfs geen verontrus
tend verschijnsel. Onder invldcd van
grote rampen en speciaal in geval
van oorlog stromen leden toe. Dat
is altjjd zo gefeest, want in de nood
ervaart men wat het Roode Kruis
betekent".
Een typisch voorbeeld daarvan
is het verschil in ledental tussen de
plaatsen die onder oorlogsgeweld
geleden hebben en waar het Roode
Kruis zeer veel ljjden heeft kunnen
verzachten en de gemeenten die niet
beschoten of gebombardeerd zjjn.
Rotterdam had bijvoorbeeld tot
voor kort ruim 100.000 leden. Zodra
de nood echter voorbij, is en als
alles weer veilig en normaal gaat
och, dan verliezen de mensen die
niet verder denken, hun belangstel
ling.
Daarmede heeft het Nederlandse
Roode Kruis zijn eerste ervaring
reeds opgedaan na de oonog van
1870. In 1869 waren er 1383 Roode-
kruis-leden; bjj het uitbreken van
de Frans-Duitse oorlog steeg dat
aantal tot 20.223, en in 1876 was het
weer teruggelopen tot 3387.
In 1914 ging het precies zo: het
aantal leden steeg van ruim 6000
tot 17.000, maar ln 1921 liep 't weer
terug tot nog geen 8000. Ook als
het Nederlandsche Roode Kruis bij
grote rampen hulp verleende zag
men dit verschijnsel. Bijvoorbeeld
na dc cycloon die Borculo teisterde
in 1925, verdubbelde het aantal le
den.
In 1939 telde het Nederlandsche
Roode Kruis 135 afdelingen, met in
totaal nog geen 40 000 leden. Nu zyn
er 351 afdelingen en ruim 510 000
leden, dat is meer dan het 12-voudi-
ge, ondanks dc na een oorlog ge
bruikelijke terugval.
Nuchtere balans van het atoom-experiment
6 Augustus 1945 viel de atoombom op Hirosjima en drie dagen later
een op Nagasaki. Ze overtroffen alles op het gebied van vernietigings
wapenen. De folie steekvlam van de ontploffing was zó onvoorstelbaar
doordringend, dat de schaduwen van mensen en voorwerpen op stoepen
en muren „zichtbaar" gebleven z^n tot op deze dag. In één oogwenk ver
loren in Hirosjima 126.000 mensen het leven. Ook zij, die slechts onbe
tekenende wondjes hadden opgelopen moesten sterven, dikwijls na lang
en smartelijk lijden.
De atoombom heeft, zegt men, de
machtsverhoudingen in de wereld
volkomen gewijzigd. Amerika kreeg
een grote voorsprong, maar de ver
vaardiging van de atoombom be
rustte niet op een absoluut geheim.
Velen achten het mogelijk, dat de
Sowjet-Unie ook reeds atoombom
men bezit. In elk geval ls Groot-
Bnttannië niet gerust; Engeland
wenst zich niet neer te leggen bij
het monopolistisch Amerikaans be
zit aan atoombommen. Aan Ameri
ka is gevraagd er een stuk of wat
over te doen aan Engeland Daar
zg'n de Verenigde Staten niet toe
bereid, nu, zeggen de Engelsen
in hun financiële nood, dan vragen
wij nieuwe en grote credieten om
ons hoofd althans economisch boven
water te kunnen houden Amerika
bezit de atoombom en de dollar,
twee voorname attributen van de
..Pax Americana" tegen de „Terror
Sovieticus". In onze westerse wereld
echter geldt nog hier en daar steeds
het goede recht van de twijfel...
Hoge politiek
De Engelsen zijn lichtelijk ont
stemd over Amerika's naijverig be-
Deze maand zullen in Australië
op grote schaal proeven met ra
ketten genomen worden; de ope
ratie „Gpaspap" Guided Pro
jectiele and Supersini Pilotless
Aircraft Project Operatie van
radiografische onbemande pro
jectielen).
Daartoe zullen van een schiet
baan te Mount Eba raketten van
het zogenaanmde V2-type worden
afgeschoten. Deze raketten bevat
ten geen springstof en de Britse
regering beoogt daarmee de toe
komst van het rakettenverkeer te
onderzoeken, niet zozeer van mili-
CC E A
■»*VLiEcgAAN OER RAKETTEN
:mmj8EVEiUGiNGSSTROOK
-UUUivOO* AFWUKJNOEN
m HNUTTEFAMIEX
■fL «baANEMJNGSRO&TCN
(v) VL'CG'ELOEN
tair, dan wel van burgerlijk be
lang, al duidt de benoeming van
raketten-specialisten Gen. Maj.
Evetts en Beavis op militaire be
langstelling. Bovendien woont de
Britse atoomgeleerde Marcus L.
Oliphant de oefeningen bij.
Van Mount Eba uit is een schiet
baan van 480 km lengte en 320
km breedte afgebakend, waarbij
een gedeelte over de Indische
Oceaan loopt. Het eerste deel van
480 km is dit jaar voltooid.
Sinds Januari van dit jaar is
men al aan de voorbereidingen
van de grote proef bezig. Een ge
bied van 72.000 km2 is ontruimd.
De bewoners, enkele zwerfstam-
men zijn geëvacueerd. Er is een
100 km lange schietbaan op rails
geconstrueerd, een dorp gebouwd
waarin 2000 personen onderdak
zullen vinden (militairen en meca
niciens) en een vliegveld aange
legd.
Er waren heel wat moeilijkhe
den te overwinnen in het welhaast
ontvolkte onbegaanbare terrein.
Zo moest alleen 320 km buis wor
den aangelegd voor de watervoor
ziening. Het terrein van de schiet-
plaats zelf is gemakkelijk te ver
dedigen tegen „ongewenste gas
ten". Iedereen die niets met de
schietoefeningen te maken heeft
zal omkomen in de dorre woestijn!
Het project wordt practisch ge
heel gefinancierd door de Britten,
die daarvoor ca 40 millioen gulden
hebben neergeteld en voor het on
derhoud van de baan jaarlijks nog
ca 20 millioen gulden moeten beta
len. I
Op de modern ingerichte muni
tiefabriek Salisburg dicht bij Ade
laide zijn de raket-onderdelen ge
monteerd.
Volgens de laatste berichten
zullen 34 raketten worden afge
schoten.
waken van 't atoombom-monopolie.
Ze beweren deel te hebben aan de
ontdekking en aan de vervaardiging
van de atoombom, een waarheid, die
niet ontkend kan worden. Hun
grootste geleerde op dit gebied is
prof. P. M. S Blackett, hoogleraar
aan de universiteit van Manchester,
lid van de Britse Commissie van
Advies inzake atoomenergie, en
schrijver van een opzienbarend boek
over de militaire en politieke ge
volgen van de atoomenergie.
In dat boek zegt hy, dat de Ame
rikanen zich vier jaar geleden met
hun atoombom op Japan merk
waardig hebben gehaast.
Japan was feitelijk al verslagen
en de bommen waren eigenlijk niet
nodig geweest. Maar Amerika had
haast: In Yalta was overeengeko
men, dat Rusland drie maanden na
de nederlaag van Duitsland tegen
Japan ten strijde zou trekken. Dit
gebeurde inderdaad: Op 8 Augus
tus verklaarde de Sowjet-Unie aan
Japan de oorlog en op 21 Augustus
had het Russische leger geheel
Mandsjoerije en Zuid-Sachalin al
bezet. Doch voordien had Japan al
gecapituleerd, en het werd geheel
door Amerikaanse troepen bezet.
Waren de bommen niet geworpen,
dan zou de capitulatie later ge
komen zijn. Dan zouden de Rus
sische legers dichterbij geweest zijn
en de Amerikanen zouden nog ver
weg op Iwojima en Okinawa hebben
gezeten. De conclusie waartoe
Blackett komt, is, dat het afwerpen
der atoombommen niet zo zeer een
laatste militaire daad in de tweede
wereldoorlog was, als wel de eerste
daad in de koude diplomatieke oor
log met Rusland, die nu gaande
is!... Hoe dit nu zij, gezien de ont
wikkeling der gebeurtenissen in het
Verre Oosten, en met name in
China, kan men niet zeggen, dat de
Amerikaanse politici geen vooruit
ziende blik hadden.
Dat honderdduizenden mensen
levens daarbij moesten worden op
geofferd in Hirosjima en Nagasaki,
is natuurlijk van tevoren grondig
en consciëntieus overwogen. En wat
het zwaarst was, liet men het
zwaarste wegen.
Conclusies in 1949
Er ligt een groot gevaar beslo
ten in de sterke concentratie van
mensen en industrieën in grote ste
den, zoals in de Verenigde Staten.
Een Amerikaanse wolkenkrabber is
een bijna volmaakt doelwit voor een
atoombom. Een bom in New York
geworpen zou met één slag 200.000
mensen doden. New York met zijn
21.000 mensen per vierkante mijl is
een „gunstig" doelwit, Los Angeles
daarentegen met zijn 3000 mensen
per vierkante mjjl levert slechts een
„armzalig" doelwit op. Men zou, om
zich tegen atoombommen te verde
digen, ondergrondse steden moeten
bouwen. Ook is de atoombom geen
wapen tegen „kleine" doelen. Sche
pen, onderzeeboten en andere kleine
doelen kunnen met de huidige
atoombommen niet bestreden wor
den, daarvoor zijn ze te kostbaar in
het gebruik en kleine atoombomme
tjes kunnen niet gemaakt worden.
De atoombom is daarom niet langer
als „net absolute wapen" te beschou.
wen, in welks bezit men zich meen
de te mogen verheugen. Ziehier de
nuchtere balans van vier jaar na
het „experiment" van Hirosjima en
Nagasaki!
VODDEèèèèè! riep de vodden
man. die met zijn karretje
langs de huizen reed. Voddeèèèèè'.
En hier en daar kreeg hij een bun
deltje oude versleten kleren en
lorren en lappen en als hij thuis
in zijn keldertje kwam. zocht hfj
het allemaal uit. De kleren, dic-
nog goed waren verkocht hij op d»
markt en al die vieze oude lapper
verkocht hij ergens, waar er papiei
van werd gemaakt
Eens op een dag. toen de voo
denman langzaam door een straat
je reed, zag hij een oude man uit
een raam hangen. De man wenkte
,hem met een vinger en zei: Ik heb
iets voor je. Hij gaf hem een grote
zak. De voddenman tikte aan zijn
pet, nam de zak en reed weg. En
toen hij 's avonds thuis kwam ging
hij eens kijken, wat er in die zak
zat. Dat viel erg tegen. Er zaten
bananenschillen in en olienoten
doppen. Wat heeft een voddenman
nu aan bananenschillen? Die horen
in de schillenbak thuis. Maar he
lemaal onder in de zak warempel,
daar zat nog iets anders. Wat was
dat' Een klein doosje met een slin
gertje eraan. Het was een speel
doosje en als Je aan het slingertje
draaide, dan kwam er muziek uit
Dat was aardig. De voddenman
draaide en luisterde naar de mu
ziek. Tjingele-tjangele twiettweict.
wiet! speelde het doosje, het was
een allerliefst wijsje. Maar hele
maal aan het eind begon er een
klein stemmetje een liedje te zin
gen;
Draai mij naar links nog tot
besluit
en spreek dan een wens daarbij
uit.
Heee, zei de voddenman ver
baasd. nu dat zullen we dan maar
eens proberen. Hij draaide het
slingertje naar links en zei: Ik
wens dat dit huis een groot mooi
huis wordt.
En ineens veranderde alles om
hem heen. Hij stond in een mooi
groot huis met marmeren trappen
en gangen en zijn vrouw kwam
haastig aanlopen en vroeg: Wat is
er toch aan de hand?
WE zijn rijk geworden, vrouw,
zei de man. We kunnen al-
zei de voddenman. We kunnen al
les wensen wat we nodig hebben!
Toen gingen ze van allerlei wen
sen: Een heleboel geld en een he
leboel mooie kleren van zij en flu
weel en het kwam er allemaal, als
je dat slingertje maar naar links
draaide. Éindelijk, toen ze niets
meer wisten te bedenken, gingen
ze aan hun nieuwe tafel zitten en
lieten heerlijk eten brengen door
het keukenmeisje, dat ze ook had
den gewenst. Maar juist toen ze de
eerste hap biefstuk in hun mond
hadden werd er hard op de buiten
deur gebonsd. En wie stond daar,
je raadt het all Het was de oude
man, die uit het raam had gehan
gen en aan de voddenman die zak
had gegeven. Hij kwam woedend
J N het bos. by de mieren en spinnetjes ist'er
1 een mieren- en spinnen-bevolkingsrcgister,
dat hebben ze daar zo ingesteld,
daar worden de mieren en spinnen geteld;
en de mandie dat doet, dus dc leider daarvan
is Bartholomeus Wortelman.
Om te beginnen,
telt h\j dc spinnen,
telt hij de mieren
en andere dieren,
dan telt hij de torren en rept: Allemachtig
het zijn er tienduizend, vijfhonderd en tachtig!
Hij heeft ai die beesten eerst op moeten stellen
zo achter elkander, dan kon hij ze tellen,
ze lopen in lange rijen voorbij:
een sprinkhanen-rij en een torretjes-rij
de sprinkhanen hupsen,
dan komen de rupsen
dan komen de vlinders
als fleurige kinders.
Maar dan zegt Bartholomeus verwonderd:
Waar blijven de bijen? Ik tel er maar honderd!
HP OEN kwam er een bij uit de bjjenkolonic
een primmipe by met een primmipe tronie.
H\j zei: Compliment van de koningin
en wij doen niet mee, want we hebben geen zin!
dat lopen in rijen
dat is niks voor bijen,
wij willen niet zeuren
maar honing gaan peuren!
Wij hebben geen tijd, maar de bijen die vrij zijn
die mogen er dan voor dc aardigheid bij zijn.
Maar Bartholomeus was ook niet van gister!
Hij riep: Het is hier een Bevolkingsregister
en als ze niet meedoet, die koningin
dan gaat ze gewoon de gevangenis in!
toen gingen die bijen
aan 't razen en zeien:
Pas op, we gaan steken!
Wc zullen ons wreken!
en iedereen vluchtte, totaal van de kook,
en Bartholomeus Wortelman ook.
JpN sinds die grote ruzie kwam er
•*-/ niets meer van tellen, is dat niet jammer?
Nu zul je nooit weten, Jan, Piet en Hein
hoeveel spinnen en bijen en kevers er zijn
Hij haalde een toverstok tevoor- e VODDENMAN en zijn vrouw
schijn, waar hij mee zwaaide en, l-J keken elkaar treurig aan.
och lieve deugd, daar verdween Maar, zei de vrouw, we hebben
stuk voor stuk alles, wat de onze mooie kleren nog en we heb-
voddenman gewenst had. Eerst ben nog een kistje met geld en we
naar de tafel en zei: Ik wil mijn verdween de biefstuk, toen zakte hebben nog een zijden parasol, die
speeldoos terug. de tafel in de grond, toen was het jk gewenst heb! Laten we maar
Niks hoor. zei de voddenman, die dienstmeisje weg, toen veranderde vrolijk zijn. omdat wc nog iéts
heb je bij je oude vodden gedaan het huis weer in het armoedige hebben. En ze verkochten dc
huisje in het steegje en toenmooie kleren en brachten het geld
Stop! riep de vrouw van dc vod- Qp de spaarbank en waren tcvre-
denman. Stop! Hier is je speeldoos- den en gelukkig. Alleen de zijden
je terug! parasol wilde de vrouw niet verko-
De oude man pakte het haastig pen. die hebben ze gehouden. Als
aan en verdween. aandenken.
en je krijgt hem niet meer.
Dan zal ik je mores leren,
schreeuwde de oude man. Ik zal
zorgen dat alles weer van je wordt
afgenomen, want ik heb nog meer
pijlen op mijn boog!
J
xrok
Het is zaak op de juiste becldslgneal-
richting of wel phase te letten. In een
gewone versterker horen wij van deze
trillingen niets aangezien ons oor er
niet gevoelig genoeg voor ls. In een
video-versterker verandert het beeld
echter ln een negatief beeld. Zouden we
in onze schakeling achter de vldeo-elnd-
buls een extra-lamp zetten, dan was
Leiden in last. Draait men de diode om
(diodeplaatje en kathode) dan zou wel
iswaar het beeld positief zijn, doch de
synchronisatie niet werken. Daarom
veranderen wij de schakeling enigszins.
De kathodefollower diende alleen om de
richting van dc synchronisatie-Impulsen
te veranderen en gaf practisch geen ver
sterking. De beeldsignalcn kwamen on
veranderd van richting uit de kathode.
Is nu de diode omgedraaid, dan komen
de beeldsignalen op de vidcobuis en
positieve synchronisatie-Impulsen met
negatieve bceldsignalcn uit de .plaat
Deze positieve synchronlsaticimpulsen
voeren wij nu Ineens naar het rooster
van de synchronisatlcscholder. De nega
tief gerichte becldslgnalen voeren wij
naar de tweede videobuis en daar deze
de richting verandert, halen wij uit de
plaat van deze buis (EF 22) de bceld-
slgnalen voor de kathodestraalbuis (zie
de hierbij afgedrukte tekening lil. Al
dus bereiken wij een flinke versterking.
De kathodestraalbuis wordt aangesloten
op dc plaat van de EF 22 met een kop-
pclcondensator. Deze condensator moet
van prima kwaliteit zijn cn minstens een
weerstand van 100 MegOhm hebben.
Uitstekend te gebruiken is de conden
sator O 1 Mi", d 3500 volt van Philips.
Zou men een slechtere condensator ge
bruiken dan slaat deze door. wat het
einde van de kathodestraalbuis betekent.
Aan de plaat van de eerste vldeo-
buls plaatsen wij nog een extra-conden
sator. die in serie met een hoofdtelefoon
aan de aarde aangesloten wordt. Via de
hoofdtelefoon kunnen wij het beeldslg-
naal horen en de ontvangst afregelen op
de maximumgeluidssterkte. Tijdens dc
beeldontvangst moet de telefoon wor
den losgemaakt, daar anaers de beeld-
signalen aan sterkte en kwaliteit ver
liezen. Het schermrooster van de tweede
vidcobuis wordt niet aan de aarde, maar
aan de kathode ontkoppeld teneinde 'de
verstcrklngskarakteristiek zo recht mo
gelijk te houden. Deze condensator is
tamelijk critisch. De Instelling van de
3000 Ohm kathodeweerstand van de EF
22 moet men proefondervindelijk bepa
len. Men kan hiervoor het beste een
regelbare weerstand toepassen (Instellen
op de beste beeldkwaliteit).
Kathodus.
Amerikaans plan voor een
onafhankelijk China
WASHINGTON. De Amcri-
kaanse minister van buitenlandse
zaken Dean Acheson, heeft op een
persconferentie een schema bekend
gemaakt, volgens hetwelk Amerika
er toe zou willen en kunnen bij
dragen van China een „onafhan
kelijke. liberaal bestuurde en vrije
staat" te maken. In vijf punten sa
mengevat, komt 't plan van Ache
son hierop neer.
De Verenigde Staten wensen de
ontwikkeling van China als een
onafhankelijke cn evenwichtige
natie aan te moedigen.
De V,S. wensen voorts het tot
stand komen in China van 'econo
mische en politieke voorwaarden te
bevorderen, waardoor de grond
rechten en vrijheden van het volk
zullen worden gewaarborgd.
Dj V.S. zijn gekant tegen on
derwerping of verminking van
China door enige buitenlandse mo
gendheid, of door een bewind, dat
zich in dienst stelt van een derge
lijke staat.
De V.S. zullen overleg blijven
plegen met andere mogendheden
over het Verre Oosten en Zuid-
Oost-Azië, opdat maatregelen kun
nen worden genomen, waardoor zal
worden bijgedragen tot de veilig
heid en het maatschappelijk wel
zijn van de volken in dit gedeelte
der wereld.
De V.S. zullen pogingen der Ver
enigde Naties, om dit te bereiken,
steunen.
De wereldbank heeft aangekon
digd, dat „in de naaste toekomst"
een lening aan India zal worden ver
strekt.
Plechtigheid voor in ons
land gevallen Fransen
DEN HAAG. Op 12 Augustus
zal, op initiatief van de Neder
landse regering, te Roosendaal een
plechtigheid worden gehouden ter
gelegenheid van he». eerste tran
sport van de stoffelijke resten van
600 Franse militairen, die in de
oorlog op Nederlands bodem vie
len.
Nederlandse troenen zullen te
Roosendaal voor de doden defile
ren en Franse en Nederlandse
autoriteiten zullen de plechtigheid
bijwonen.
Zestien Japanners zijn ver
dronken toen een pleziervaartuig op
het Kawatsjoetji-meer kapseisde.
Het vaartuig dat slechts plaats aan
22 personen bood. had 44 personen
aan boord.
„Bemoedigend teken"
Dc Duitse schrijver Thomas Mann, die
wij Vrijdagmiddag bij zijn vertrek met
dc „Nieuw Amsterdam" naar Amerika
(hij gaat naar zijn buitenhuis In Cali
fornia) mochten betrappen, was ditmaal
bepaald mededeelzamer dan In Amster
dam.
De collega's daar kregen een vriende
lijke glimlach cn het bescheid dat hij
die ene dag In Amsterdam graag rust
wilde hebben Nu daar heeft hij dan
van geprofiteerd om de hoofdstad eens
even te bekijken. HIJ was opgetogen
over de „schóne Bllder" ginds en vond
t erg jammer, dat zijn bezoek aan ons
land zo kort moest zijn. Maar spoedig
hoop lk terug te komen, zei hij ons
Belangrijker was. wat hij over de
Goethe-prijzen vertelde Hij had giste
ren enkele persoonlijke contacten gehad,
o.a. met Victor van Vriesland over inter-
nationale PEN-clubaangelegcnheden En
van prof .Donkersloot had hij een brief
ontvangen, waarin deze zijn vreugde'
uitte over het feit dat Thomas Mann
ook de Goethe-prljs van de Oostelijke
zóne van Duitsland geaccepteerd heeft.
Nadat hem In Frankfort ter gelegen
heid van de Goethe-herdcnkingen de
prlj'. was overhandigd, ls Mann name
lijk in Wclmar (Sowjet-zóne) op een
zelfde wijze geëerd
Daar is al het één en ander over te
doen geweest cn ook ln Amerika zullen
hier vermoedelijk wel enige reacties op
komen Thomas Mann zelf vond het
daarentegen Juist cei zeer bemoedigend
teken, want hieruit, zo zei hU. bleek,
dat althans op cultureel gebied eenheid
niet onmogelijk was Afgezien ervan dat
hém nu aezc eer tebeurt was gevallen,
was het zeer verheugend dat Oost en
West de prijs aan één en dezelfde schrij
ver hebben toegekend.
Bij dit eerste bezoek aan zijn vroegere
vaderland had hij veel treurigs, maar
ook veel hoopvols ervaren Het Westen
had zich naar zijn mening, tenminste op
economisch gebied het beste hersteld.
Hij had verscheidene oude vrienden ont
moet. o.a. Süszkind en Hans Relslger en
ook veel brieven ontvangen. Zijn zuster
Erika Mann, die met het uitstekende
Pfcffermlihlc-cabaret voor de oorlog
ook in on9 land ls opgetreden, bevindt
zich met Thérése Glchse (Van hetzelfde
cabaret) In Oostenrijk, maar de omstan
digheden daar waren zo weinig gunstig,
dat zij spoedig ook naar California zou
komen. Een vraag, of hij op het ogen
blik aan een nieuw boek werkte, werd
met een heel beminnelijke lach afge
wimpeld
