Zon speelt in blinkend koper
van feestende muzikanten
Buiten de school dreigt massaficalie
van JN'eerlarids jeugd
Muziekweek vindt machtig slot
in massaal optreden
Oosten rijkse liand hallers tonen
duidelijk spel-overwicht
Noteert u even
Prof. clr. Gielen sprak op Landdag
van Katholieke jongeren
Leeuwengebrul
Hulde aau musici
vau Amersfoort
2
Maandag 5 September 19^
Het was een machtig „slot-accoord" waarmede de Amersfoortse mu
ziekweek 1949 Zaterdagmiddag rond het terrein aan de Hellestraat be
sloten werd. Alle plaatselijke muziekverenigingen, t.w. „Amersfoortse
Muziek Vereniging" (A.M.V.), „H. J. Hegeraath", „Excelsior", „Hosan
na", „Wilskracht", de corpsen van de Politie en de Post en de tamboer
en .pijpercorpsen „Juliana" en „Bernhard", hadden er een gelijkelijk
aandeel in. Zij allen maakten er niet alleen een geslaagde muzikale de
monstratie van, maar zij demonstreerden tevens welk een gezonde geest
van goede kameraadschap en onderlinge saamhorigheid er bestaat tus
sen de keistedelijke muziekgezelschappen.
Op
het Molenveld bleef
geen plaats onbezet
Waardering en belangstelling
van de zijde van de burgerij be
staat hiervoor zeer zeker. Want
hoe gezellig druk werd het niet
tegen vier uur. toen van alle rich
tingen de corpsen kwamen aan
marcheren Het Hellestraat-terrein,
waar reeds verscheidene malen
diverse attracties vele toeschou
wers lokten, had er een nieuwe
aantrekkelijkheid bij: een muzikale
kijk- en luisterspel bij uitnemend
heid Het was een lust voor het
oog de veelal geuniformde corp
sen te zien voorbij trekken, hoe
fier liepen niet de volgelingen van
H. Hermandad (en zo dicht bij
huis!) en „Tante Pos", en wat bood
het gepluimde „Wilskracht" geen
gezellige aanblik, hoe flink liepen
ook de jongelui van „Juliana" en
„Bernhard' en ja. allemaal ver.
dienen ze lof, want het lijkt ons
voorwaar geen pretje enige uren
in een brandende zonneschijn in de
weer te zijn. Maar aan de andere
kant verhoogde de zon de feeste
lijke aanblik, want de extra ge
poetste instrumenten glommen en
blonken dat het een lieve lust was.
GEEN PLAATS ONBEZET
Inmiddels was er langs de kant
geen plaatsje meer onbezet, toen
Juliana startte voor de eerste
„rondjes". Achter elkaar maakten
vervolgens alle corpsen twee ron
den en lieten daarbij vrolijke
marsmuziek horen. Het kwam als
het ware hierop neer, dat de corp
sen ten besluite van de muziek
week, zich stuk voor stuk nog
eenmaal aan het Amersfoortse pu
bliek voorstelden. Een geslaagd
idee, maar had één ronde niet vol.
doende geweest? Mede door het te
laat beginnen werd het nu bij ze
venen voor dit muziekfestijn ten
einde was. Gelukkig bleek dit geen
al te nadelige invloed te hebben op
de belangstelling: het was en bleef
druk tot de laatste „ronde".
Nadat iedere vereniging zo. voor
bij getrokken was, kwamen de Po
litie en „Juliana" samen „voor het
voetlicht". Zij wilden demonstre.
ren, dat een pijpercorps en een
corps met harmoniebezetting uit
stekend samen kunnen gaan. Daar
toe hadden de heren Hulleman en
Baarda de mars „Colonel Bogey"
speciaal voor dat doel bewerkt en
het kwam inderdaad goed tot zijn
recht. Een dankbaar applaus was
de beloning. Daarna was het de
beurt aan de gezamenlijke drum
bands van alle gezelschappen. Dit
werd een alleraardigste demonstra
tie, die bij het publiek uitstekend
in de smaak viel.
MACHTIG ACCOORD
De finale werd een soort
„monster-demonstratie", waar
aan alle corpsen tegelijk huri
medewerking verleenden, bij
het politie bureau stelde men
zich gezamenlijk op.... tam-
boermaitres voorop en met
een machtig klinkend „Oranje -
Boven" zetten zo plm. 450
muzikanten de pas erin....
Het ging hierbij natuurlijk meer
om de eenheids gedachte dan om
de muzikale prestatie. Voor het
publiek was het tevens een grote
attractie In de aanhef spraken wc
over „machtig slot-accoord" waar
mede we doelden op het muzikale
festijn in zijn geheel: het laatste
gezamenlijk optreden was een
groots slot-accoord op zichzelf.
Een waarlijk „krachtig" einde
van de muziekweek!
„Wilskracht" zorgde des avonds
met een goed geslaagd concert
voor een passend besluit van de
serie concerten, die in de muziek
week gegeven zijn. Een zeer geva
rieerd prograrrjma werd ten ge
hore gebracht vanuit de muziek
tent bij 't haantje. De verlichting
zorgde voor een feëerieke aanblik.
Het concert trok vele belangstel
lenden, die met aandacht luister
den en het gebodene met een warm
applaus wisten te waarderen.
Het bleef lange tijd feestelijk
druk in Amersfoorts binnenstad.
Een prachtig besluit op een prach
tige zomeravond.
Wal men ervan zegt
We noteerden de meningen
van enkele nauw bij de muziek
week betrokkenen. Hier zijn ze:
Th. Huieman Politie-mu
ziekgezelschap) Dit jaar meer
belangstelling dan voorgaande
jaren. Muziekweek uitstekend
om kameraadschappelijke geest
en collegialiteit onder corpsen
te bevorderen. Ook in dat op
zicht is deze week uitstekend
geslaagd."
H. de Vries (secretaris con
tact-commissie) Buitengewoon
goed verlopen. Mooi weer gehad
en veel medewerking van pu
bliek en autoriteiten. Er waren
moeilijkheden te overwinnen
het was bijv. vacantietijd, voor
verlichting 's avonds en diverse
andere dingen moest zorg ge
dragen worden. Het was alle
maal echter voor elkaar".
J. v. d. Linden (voorzitter
contact-commissie)„Laten we
onszelf geen pluim op de hoed
steken, maar dank brengen aan
de muzikanten zelf. We hebben
kunnen merken, dat de belang
stelling groeiende is. En apro
pos we missen nog wat in
Amersfoort: een goede mu
ziektent!"
Joh. de Vries (dir. tam
bour- en pijperscorps „Julia
na"): ..Prachtig geslaagd. Je
gaat (als muziekvereniging)
weer eens anders tegenover el
kaar staan. Je ziet en hoort el
kaar weer eens. Enne V.V.V.
heeft, wat het muzikale gedeel
te betreft, een goedkope feest-
week gehad!"
Toeschouwer (neutraal)
..Lollige week geweest niet al
die muziek. Het brengt weer
eens wat leven in de brouwerij.
Ze kunnen maar wat goed bla
zen, maar zonder al die muzi
kanten nou thuis ook zoveel no
ten op d'r lui instrument heb
ben?"
VJ
DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB
Amersfoorts lieren geven
goed partij
„Dwaalwegen"
Zij, die van een gevoelige film
verhaal houden, waarin menselijke
problemen tegen een enigszins ro
mantische achtergrond worden be
handeld, zullen aan de film „Dwaal
wegen" (The secret heart) veel ge
noegen beleven.
In deze film wordt het probleem
van de onvervulde liefde behandeld.
De verhoudingen tussen de in
„Dwaalwegen" optredende mensen,
komen tot een dramatisch einde,
wanneer één van hen geen uitweg
meer ziende, zich in zee wil stor
ten. Zover komt het niet en de toe
schouwer gaat dan ook met een ge
rust hart naar huis, wetende, dat
er een betere oplossing is om het le
ven in alle aspecten te leven.
De bezetting van deze film is
voortreffelijk. Wij noemen slechts
grote figuren als Claudette Colbert,
Walter Pidgeon en June Alyson.
Burgerlijke Stand
3 September 1949
Geboren: Margaretha Paula Ma-
renka, d. v. P. J. F. Pala en K. G.
Hartvelt; Anna Ptronella, d. v. A.
J. N. Horstmeier en F. Boodt;
Martha Lucretia, d. v. K. Struik en
M. J. Uijl; Elizabeth, d. v. A. Wis-
pelweij en J. J. de Besten; Atse, d.
v. A. Wispelweij en J. J. de Besten.
Getrouwd: H. J. Kromhout en H.
M. Ballast.
Overleden: Aleida Spannenberg,
69 j., geh. m. A. Nakman.
De temperatuur in Pesie's bad
bedroeg hedenmorgen 23°.
GRAND THEATRE: .Thuiskomst". 14
Jaar. Zondag: 2 4.15, 6.45 en 9 uur.
Dag 2.30, 6.45 cn 9 uur. Zaterdag 3
en Woensdag 7 September telkens
om 4 uur ..Oranje-voorstellingen".
Op die data begint matinee ..Thuis
komst" 1.45 uur. Donderdag 7 Sep
tember. aanvang 8 uur: Amsterdams
Toneelgezelschap voert op Shake
speare's „Midzomemachtsdroom".
CITY THEATER: .Dwaalwegen". 14 Jaar
Zondag 2, 4.15. 6.45 en 9 uur. Dage
lijks 2 30. G.45 en 9 uur.
REMBRANDT THEATER van Vrijdag
tot en met Maandag Music for Mil
lions" alle leeftijden. Van Dinsdag
tot en met Donderdag ..Go West"
alle leeftijden. Zondag 2. 4.15 6.45 en
9 uur. Dagelijks 2.30, 6.45 en 9 uur.
CITY THEATER SOESTDIJK ..Plnoc-
chlo" alle leeftijden. Dagelijks vier
voorstellingen 2. 4 15. 6.45 en 9 uur.
Openbare leeszaal. Uitlening voor vol
wassenen dagelijks 2—5 u bovendien
Dinsdag- en Vrijdagavond van 7—9 uur:
Uitlening voor kinderen: Woensdag- en
Zaterdagmiddag van 2.30-4.30 uur; Lees
zaal dagelijks van 10—12.30 cn 2—5 uur;
bovendien Dinsdag- en Vrijdagavond
van 7—10 uur.
Museum Fleblte. Tentoonstelling
Lislduna.
De handbalwedstrijden tegen Kla
genfurt, die Zondagmiddag op „Birk-
hoven" werden gespeeld, mochten
zich niet in een grote publieke be
langstelling verheugen. Wel waren
er meer kijklustigen dan gewoonlijk.
Tevreden was het bestuur van de
handbalgroep „Amersfoort" niet. Im
mers men heeft kunnen genieten van
uitstekende handbalsport Wat de
Oostenrijkers, vooral de heren, ons
aan techniek, tactiek en snelheid
toonden, was perfect. Wij willen als
onze eerlijke mening te kennen ge
ven, dat het spel van de Oostenrijkse
dames ons enigszins heeft teleurge
steld. Zij misten het doorzettings- cn
uithoudingsvermogen en de tech
niek. Niettemin gaven de KAC-
dames een geducht lesje aan het pro
vinciaal Utrechts elftal, dat vooral
na de rust slecht partij gaf.
Nadat de aanvoerdster van het
Utrechtse dames-elftal mevr. Molen
dijk bloemen had aangeboden, deed
mevr. Molendijk de afworp. De af-
worp. De provincialen namen het
eerst het initiatief, doch de aanval
len hadden geen resultaat. De Kla-
genfurtse dames verplaatsten de
strijd naar de andere helft en de re-
serve-keepste van het provinciale
elftal, mej. Luikel van „Amersfoort",
kreeg de eerste schoten reeds te ver
werken. Een snelle uitval van de
Utrechtse voorwaartsen had succes.
Mcj. Els Roos (Amersfoort) plaatste
de bal naar mej. Grim (BHC), die
de KAC-keepster het nakijken gaf!
(10). De doelverdedigster van Kla-
genfurt, mej. Schutz, stond ook
machteloos tegenover een fraai schot
van mej. De Groot (HHC).
Het provinciale offensief was ech
ter maar van korte duur. Na de af
worp verschalkte de KAC-voorhoe-
de de provinciale verdediging op lis
tige wijze en mej. Rein wist het eer
ste tegenpunt te scoren, (21). Aan
de andere kant forceerde mcj. Els
Roos een graaie doorbraak, doch
haar harde schot kwam degen de
paal
Na de rust noteerden wij aan beide
zijde fraaie schoten, die door de
doelverdedigsters konden worden
verwerkt. Na fraaicombinatiespel
wist mej. Reim de gelijkmaker te
scoren. De propinciale ploeg nam
daarop weer een voorsprong. Els
Roos bracht met een. handige schijn
beweging de stand op 32.
Moeheid ging de dames van het
Utrechtse elftal parten spelen. Daar
tegenover hadden de KAC-dames
nog niets aan snelheid ingeboet. Ver
rassend was dëze snelheid en de pro
vinciale achterhoede kon het flitsen
de spel niet meer bijhouden. Mej.
Getzeller bracht de beide partijen
weer op gelijke voet (33). Keurig
individueel spel van mej. Roos le
verde het vierde Utrechtse doelpunt
op. De Oostenrijkse dames hadden
hierna weinig moeite meer met de
niet met voldoende elan spelende
Utrechters en geleidelijk wisten zij
de stand op te voeren. Mej. Rotraut
scoorde de gelijkmaker, waarna de
dames Koinig, humer en Polesnig de
eindstand op 47 brachten. Bij de
Utrechtse dames blonken mej. Roos
(Amersfoort); mej. De Groot (HHC>
en mej. Annie Menger (Amersfoort)
uit.
VOLKSLIEDEREN
Opgesteld voor de tribune luister
den de hercnploegen van KAC en
„Amersfoort" daarna naar de volks
liederen, die door „H. J. Hegheraat"
ten gehore werden gebracht. De di
recteur van de Sportstichting, de
heer B. Verschuur, sprak enkele
woorden. Hij hoopte dat deze spor
tieve 'ontmoetingen een bijdrage zou
den mogen leveren tot de internatio
nale solidariteit. De leider van KAC,
de heer Steiner, dankte. Hij was bij
zonder verheugd over de vriendelij
ke ontvangst, die de Oostenrijkers in
ons land is bereid.
De Oostenrijkse handballers over
handigden hun Amersfoortse vrien
den een souvenir, waarna burge
meester Molendijk de afworp deed.
De KAC-ers, die twee invallers tel
den, toonden reeds direct hun over
wicht. Schutzelhofen plaatste een
boogbal fraai in de bovenhoek van
de goal en gaf keeper Schuin het na
kijken. Enkele seconden daarna
scoorde Fijnenberg voor „Amers
foort" de gelijkmaker. Het veldspel
van de Oostenrijkers was voortref
felijk, waarmede wij niets ten nade
le van de Amersfoorters willen zeg
gen De Oostenrijkse aanvallen, veel
vuldig in getal, kenmerkten zich
door de keurige afwerking, het
fraaie samenspel en de flitsende
snelheid. Het tweede doelpunt van
Schutzelhofen, die in de Oostenrijk
se nationale handbalploeg speelt,
ontstond na een dergelijke combina
tie. Steeds opnieuw verrasten de
KAC-voorwaartscn de Amersfoortse
achterhoede. Aan het uitstekende
doelverdedigcn van Schuin moet het
geringe succes van de Oostenrijkers
in de eerste helft worden toege
schreven. Op uitstekende wijze ver
dedigde hij zijn doel en zeker schij
nende doelpunten wist hij door
fraaie uitvallen te voorkomen. De
harde en verrassende schoten van
Acsmann en Schutzelhofen waren
hem echter te machtig (14ï. Een
fraaie Amersfoortse combinatie
werd met een onhoudbaar doelpunt
van Brondijk bekroond .nadat deze
keurig de bal van Huslage Jr. kreeg
toegespeeld (24).
Na de rust verkleinde Fijnenberg
de achterstand tot 34. Het verband
in de Amersfoortse ploeg was hierna
enige tijd verdwenen, uit een indi
recte vrije worp wist Schutzelhofen
te scoren (3—5). De beide interna
tionals Acsmann en Schassel ver
hoogden daarna de voorsprong tot
3—7. Nadat het spel enige tijd over
en weer was gegaan, trof een hard
schot van Van den Berg doel (47).
Acsmann en Schlager brachten de
eindstand op 49. Een voor de
Amersfoorters alleszins bevredigend
resultaat. ..Amersfoort" heeft uitste
kend partij gegeven aan een ploeg
die minstens een klasse beter speel
de.
De dames-ploegen van Oostenrijk
(Klagenfurt) en van „Amers
foort" (zittend), poseren voor de
aanvang van de wedstrijd, die
door K.A.C. glansrijk werd ge
wonnen.
180 Op de ochtend
van het vertrek is
stuurman Robert Jans-
zoon al vroeg in Am
sterdam Hij gaat sa
men met de huofdboots-
man Vreugdenhil naar
de Schreierstoren, waai
de gemonsterde beman
ning ten overstaan van
de waterschout de mon
sterrol moet tekenen
Nou, een al te beste in
druk krijgt Robert Jans-
zoon niet van deze man
nen. Ze zien er ruw en
onverzorgd uit. De
meestcn kunnen niet
eens schrijven en zetten
een kruisje achter hun
naam op de rol Vreugdenhil kijkt ook al be-(gen de stuurman; „het valt niet mee in deze i ter zee ook weer. Bovendien worden de Duin,
zorgd. „Maar we zijn al blij, dat we deze tijd zeelieden te monsteren, want binnenkort kerker kapers al hoe langer hoe brutaler", j!
mannen hebben kunnen krijgen", zegt hij te- loopt het Bestand af en dan begint de oorlog
Verbroederingsavond
handballers
De handbalgroep „Amersfoort"
hield Zaterdagavond in Academie
de Danse een verbroederingsavond
met de Oostenrijkse handbalvrien
den uit Klagenfurt.
De voorzitter van „Amersfoort",
de heer C. Schonewille, zeide in
zijn welkomstwoord van mening tc
zijn dat de Oostenrijkse vrienden
in Amersfoort een aangenaam ver
blijf hebben genoten. „Woensdag
avond sprak ik de hoop uit, dat
wij goede kameraden zouden wor
den. Naar mijn mening is dit thans
reeds een feit." Gaarne zou hij
willen dat de ontstane vriend
schapsbanden nog hechter zouden
worden gemaakt en de heer Scho
newille hoopte dat de Amersfoor
ters volgend jaar in de gelegenheid
zouden zijn naar Klagenfurt te
komen. De heer Schonewille richt
te woorden van dank tot de pleeg
ouders en Tiede Herrema uit
Utrecht, die enige dagen als tolk
fungeerde.
In de zaal werd daarna een bont
programma afgewerkt, dat zowel
bij de Hollanders als de Oosten
rijkers bijzonder in de smaak viel.
De pianist Henk Driessen had
weinig moeite om „de stemming
erin te brengen". Met zijn eminen
te pianospel lokte hij de danslus-
tigen naar de gladde vloer en als
intermezzi vertolkten leden van de
handbalgroep Amersfoort enkele
aardige sketches en spelletjes.
Een muziek- en zanggroepje van
de handbalgrcfep „Amersfoort"
bracht enkele Hollandse trekkers
liedjes ten gehore. Ook de Oosten
rijkers leverden hun aandeel in
het spontane programma. Een der
handballers bracht een aardig
Weens liedje, terwijl anderen zich
ook niet onbetuigd lieten. Henk
Driessen was de muzikale tolk een
taak die bij hem wel in goede han
den was.
Zondagavond kwamen de hand
ballers voor de laatste maal bijeen.
Nu om de tijdens de afgelopen
dagen genomen foto's te bekijken
en om.afscheid te nemen.
Hedenmorgen vertrokken de
Oostenrijkers, uitgeleide gedaan
door hun vrienden en pleegouders,
met hun eigen bus naar Klagen
furt.
De leden van de jongcren-organi- j
satie in de Katholieke Volkspartij
namen Zondag bezit van het Open
luchttheater te Amersfoort om om
te luisteren naar prof. dr Jos. Gie
len, die op deze landdag sprak over
„Onze taak in onze tijd". Prof. Gie
len herinnerde er aan hoe voor de
tweede wereldoorlog een generatie
van jonge dichters het cynisme los
liet in haar poczie. Het was een dich
terlijke diagnose, die leerde, dat in
deze jongeren een volstrekte wan
hoop leefde om in de w ercld waarin
zij verkeerden hun weg tc vinden,
Werken willen wij nog wel zo zei
prof. Gielen. Bidden doen we al veel
minder. De twee-eenheid van het
werkend bidden of biddend werken,
waaruit in vroeger tijden de prach
tigstc kathedralen zijn geboren, ken
nen wij niet meer of slechts nog uit
de woorden die ons in de kerk toe'
stromen.
Het kan zijn, dat het U toeschijnt,
dat onze lijd verloren is geraakt in
een maalstroom van problemen. De
taak van de jongeren is nog nooit zo
moeilijk geweest als nu. Toch is er
mets makkelijker te verzoenen dan
de kracht en moed van de jongeren
cn de moeilijkheden, die zij hebben
Het gevechtom de bal in volle
gang tussen de dames van Kla
genfurt en Amersfoort.
Een ingezetene, die Zaterdag zijn
fiets onbeheerd en ongesloten er
gens in de stad had achtergelaten,
kwam Zondag zijn fiets aan het
bureau afhalen. De man kreeg een
proces-verbaal.
Een Zeister, die in staat van
dronkenschap Zondag de orde
trachtte te verstoren, kreeg een
proces-verbaal.
„Elsevier" over Amersfoorts
uitbreidingsplan
DE heer A. Ingwersen, die in
het conservatieve weekblad
„Elsevier" in brallende volzinnen
regelmatig artikelen pleegt, waarin
hij gemeenlijk „ergens tegen" is.
heeft thans Amersfoort de twijfel
achtige eer aangedaan onder zijn
dikke woorden bedolven te wor
den.
Het gaat over het uitbreidings
plan en natuurlijk is hij daar „te
gen". Nu zou men dus van de a r-
c h i t e c t Ingwersen verwachten,
dat hij op deskundige wijze met de
argumenten van de vakman zou
aantonen waarom hij er tegen is.
Maar neen, dat gaat zó en het is
blijkbaar nog ernstig bedoeld ook:
„Gans Amersfoort, die oude stad
in ons lieve vaderland, weent en
treurt want zij kan over de droef
heid. die het besluit van de
Amersfoortse gemeenteraad haar
bracht, niet heenkomen. Wanneer
stenen spreken en zingen konden,
dan zouden we horen, dat de ste
nen van de Lieve Vrouwetoren,
van de Koppelpoort, van de Muur
huizen, van de oude vestingwal
len. ook een klaagzang aanhie
ven."
Wij zouden u willen vragen, le
zer, hebt gij er iets van gemerkt,
dat „gans Amersfoort weent en
treurt" om het besluit van de ge
meenteraad? Geen enkele Amers-
foorter is daar iets van gewaar ge
worden, maar de heer Ingwersen,
die hier een paar uur is komen kij
ken, weet ei' meer van. Daar is het
dan ook de heer Ingwersen voor.
De heer Ingwersen is gekant te
gen het dempen van een deel van
de singel, want: „in Amersfoort
legt men de nieuw te maken weg
zó, dat een oud stadsdeel er door
ten onder gaat en men tenslotte
van het oude niets meer terug kan
vinden".
Schrijft deze man nu zo maar
wat? Zou hij nu werkelijk niet be
ter op de hoogte zijn?
Als hij nu als deskundige een
andere oplossing voor het verkeers
probleem had gegeven, waardoor
de demping niet nodig zou zijn, dan
zou zijn critiek nog enige waarde
kunnen hebben. Maar daar komt
de heer Ingwersen niet aan toe.
Wanneer hij werkelijk met ken
nis van zaken had geschreven, dan
zou hij weten, dat door de dem-
oing van een deel van de singel be
reikt wordt, dat juist de oude stads
kern volledig wordt gespaard en
dat zijn opmerking dat men „ten
slotte van het oude niets meer te
rug kan vinden", als een tang op
een varken slaat.
ER is nog iets anders dat ons
verwondert.
Een week of zes geleden, onge
veer half Juli, vertelde men ons,
omdat dat ons als journalist mis
schien zou interesseren, dat de heer
Ingwersen was gesignaleerd bij de
maquette van het plan. Hij was
daar gebracht door enkele tegen
standers, die hem er natuurlijk
graag tegen wilden laten schrijven,
he+seen hun goede recht is.
De heer Ingwersen, door een
ambtenaar gevraagd wie hij was,
gaf eerst ontwijkende antwoorden,
maar tenslotte bleek toch zijn iden
titeit. Men verwachtte toen-een ar
tikel tegen het plan in „Elsevier".
Maar dat bleef uit. Er was ruim
schoots mogelijkheid voor de heer
I. geweest vóór het plan in de raad
kwam een deskundig artikel in zijn
lijfblad te schrijven, waarin hij te
gen het plan zou kunnen ageren en
dus had kunnen bijdragen tot een
verwerping van dat plan, dat hij
toch zo'n ramp schijnt te vinden.
Maar de kans om toen het nog
tijd was aan de discussie deel te
nemen, heeft deze schriiver-archi-
tect laten voorbijgaan. Een derge
lijk gebrek aan activiteit kan men
zich haast niet voorstellen van een
man, die zich blijkbaar zo opwindt
over deze zaak.
Nu, bijna een maand nadat het
plan in de raad met grote meerder
heid is goedgekeurd en nadat „Vrij
Nederland" er een gezellig maar
ook niet tot de kern van de zaak
doordringend artikel over heeft ge
geven, nu brandt de heer Ingwer
sen los en nu zijn stuk dus voor de
gemeenteraad als mosterd na de
maaltijd komt. vraagt hij of Gede
puteerde Staten het plan maar wil
len afwijzen. Hij zal overigens zelf
niet de illusie hebben, dat zij dit
op grond van een dermate inhouds
loos stuk als het zijne zullen doen.
OVERIGENS moet men over de
ze razend-actieve heer Ing
wersen niet te licht denken. Luis
tert naar wat hij (vet gedrukt)
schrijft:
„De tijd is voorbij, dat men
over zulk soort zaken zacht, be
deesd en op tedere toon spreekt
of verzoekt. Wij hebben te veel
ondervonden, te veel geleerd, te
veel geleden en aan onze oude
steden zijn te veel misdaden be
gaan dan dat we het nog met een
kalm gemoed kunnen dragen Het
moet nu eindelijk uit zijn, en dat
voor goed, dat men knabbelt en
knaagt aan een oude stad om er
weer een stuk van af te brokke
len en er een moderne verkeers
weg voor in de plaats te brengen.
Wij zullen over zulke misdaden
niet langer zacht kirren als dui
ven, maar brullen als leeuwen,
wij zullen de klokken van de Lie
ve Vrouwentoren en van alle to
rens in ons vaderland doen lui
den, alle sirenen doen loeien, on
ze stemmen doen donderen, om
dat er weer een schone bloem der
Cultuur misdadig wordt vertrapt."
Zo, daar kunnen de „vandalen,
die aan het oude stadsschoon kna
gen" het mee doen.
Wij spitsen nu onze oren om in
de toekomst iets van het „gebrul"
van de heer Ingwersen te kunnen
opvangen. Hoe ve^l weken zal het
nu weer duren? Zou de bloem dan
inmiddels al vertrapt zijn?
„Elsevier" loopt danig gevaar
zich met dergelijk „leeuwengebrul"
belachelijk te maken.
te overwinnen. Cynisme leidt tot een
houding van passiviteit Wij kennen
haar maar al teveel uit de litteratuur
van voor de oorlog en prof. Gielen
ontkent ten stelligste, dat deze hou
ding de enige, laat staan de juiste is
Ongetwijfeld is onze tijd in genen
dele een paradijselijke. Zowel in
West- als Oost-Europa is er een ver
schijnsel. dat redenen geeft tot ern
stige ongerustheid
Prof. Gielen wees op de toestand
m het gezin Nu is het zo dat zelfs
in de Katholieke gezinnen de ouders
de verantwoordelijkheid van de op
voeding afschuiven op school en
jeugdbeweging. Het aspect van het
ouderlijk gezag heeft ernstig gele
den. De onderlinge broederlijke en
zelfs zusterlijke verhouding is slecht.
Het recht stelt men teveel boven de
plicht. Schuldig is daaraan zeker de
invloed van de krant, die goed kan
zijn, doch ongetwijfeld ook funest.
Ook de radio brengt de jonge mens
uit zijn evenwicht. Al deze invloe
den stormen in deze tijd op onze
kinderen af. Dan is er ook. dat dwa
ze idee van het per se verder leren.
Het is vaak niet anders dan het vol
proppen met kennis, die snel weer
verloren gaat. Er is een storm naar
diploma's, zo, dat onze jongens en
meisjes er in dreigen te vergaan.
Buiten de school dreigen voor de
jeugd de invloeden, die leiden tot
een massaficatie. Wee het volk, dat
op zo'n moment een aanval krijgt te
verduren van een dictatoriale macht,
zoals het communisme.
De materiële machten in de
wereld dreigen te gaan over
heersen. Zo'n materiële macht
is het communisme, dat in 1947
van drie richtingen uit Europa
onder de voet heeft willen lopen.
Noch Engeland, noch Amerika
zouden sterk genoeg zijn geweest
om het te kunnen verhinderen.
Wee het volk, dat verlost had moe
ten worden uit deze communistische
overheersing. Gelukkig is de macht
van deze groepering in Europa in
aanzien gedaald, maar nog is het een
macht waarvoor te beven geen laf
heid betekent.
De moderne staat grijpt de mens
Prof. Gielen schetst dan hoe ook in
de democratische staatsvorm het ge
vaar schuilt van een staatsoverheer-
sing. En zo vroeg hij zich af; hoe is
het mogelijk, dat in een democrati
sche staat de aanhangers van. het
communjsme vrijelijk de gelegenheid
krijgen om de zwaarden te scher
pen om ons te vermoorden. Hoe is
het mogelijk, dat in een democrati
sche staat de jeugd vrijelijk verder
felijke lectuur kan kopen en niet te
aanvaarden films kan gaan zien.
Staat op deze wijze de democratie
zich zelve niet naar het leven? Er
moet een keer in deze dingen komen,
want een volk dat zedelijk te gron
de gaat kan de democratie niet
schragen.
HOOPGEVEND
Prof. Gielen vestigde ook de aan
dacht op de hoopgevende verschijn
selen in deze wereld. Daar is dan de
Benelux, die, hoewel men het wil
ontkennen, met ernstige moeilijkhe
den heeft te kampen, daar is de
gedachte aan een West-Europese
Unie en een Verenigd Europa. Er
is een hoopvol opleven van een mo
gendheid als Frankrijk. Daarom
moeten wij onze taak in deze tijd
bepalen. Wij hebben nog altijd de
neiging om terug te grijpen naar het
zwaard, naar de geest van de mid
deleeuwen Onze tijd behoeft een
strijd, gevoerd met het zwaard van
de geest. Als we maar denken uit
geloof en leven in de tijd, zo zeide
prof. Gielen. Deze tijd beweegt zich
snel en onweerstaanbaar naar vol
strekt andere verhoudingen Voor
ons Katholieken ligt de wes aange
geven in onze encyclieken Wij moe
ten weten waar we naar toe willen
en hoe we het gestelde doel willen
bereiken.
De demagogische houding van vele
mensen in onze democratische tijd
moet ons niet afschrikken. Wü moe
ten deze mensen met vertrouwen te
gemoet treden en ze niet overweldi
gen met onze opvattingen. W(j zullen
ze niet onze wil moeten opleggen
zelfs niet als we daarin in staat zou
den zijn.
Wij moeten verantwoordelijkheid
kunnen en durven dragen. Prof. Gie
len gaf daarna zijn opvatting weer
over het beleven van de politiek.
Tegenover de ellende en verwarring
waarin wjj leven staat een eeuwig
woord: als wij' Christus met verla
ten dan zullen wij ook door Hem
niet worden verlaten Voor de jon
geren in de KVP ligt daarom in deze
tijd een prachtige taak. De gevaren
lijken groter dan vroeger maar ook
zijn de technische mogelijkheden
beter om de strijd voor Christus te
voeren. Met een opwekking tot gro
tere bereidheid voor het te verrich
ten werk besloot prof. Gielen zijn
rede.
11
AANDEEL NEMEN
Aan de rede van prof. Gielen ging
een inleiding vooraf van de heer
Kees Bastiaenen over „ons werk en
onze plannen voor 1949-1950", In deze
inleiding uitte de heer Bastiaenen
critiek op de politici van deze tijd.
Hij noemde het falen van de politici
een slag in het gelaat. De jongeren
worden onder de grond gestopt met
al hun idealen en dromen. Op poli
tiek gebied wordt teveel theorie be
tracht maar in de practijk ontbreekt
er alles aan. Wij moeten als jonge
ren de bewuste dragers worden van
onze idealen. Vervolgens bepaal*. Is
de inleider zich tot de onderwerpt-
die men in de komende tijd m ij l.Vl
jongerenorganisatie denkt te bë- K
handelen. Vooral aan het probW-
van het federalisme zal veel aa-'
dacht worden besteed Voorts wek*,
de heer Bastiaenen de aanwezigen
zich de zaak van de zorg voor j.
militairen tot een ere-zaak te ma-
ken.
De inleider besteedde in zijn redt i
vooral ook aandacht aan de bereid
heid van de jongeren om politiek
actief te zijn „Wij zullen mee mcë-
ten gaan beslissen, wij zullen etj
creatief, een scheppend aandeel a
het werk moeten nemen", aldus dl
heer Bastiaenen.
„De toren, de kei en
nog wat"
„De Toren, de Kei en nog wat,"
de bijzondere expositie over Oui
Amersfoort in het Consthuys St
Joris, trok meer dan vijfhonderd
bezoekers. Dit is ongetwijfeld een
verheugend resultaat. Hoezeer het
initiatief van de heer Veenendaal i"
is gewaardeerd om alles wat ons
omtrent Amersfoort kan interesse
ren bijeen te brengen, bleek Zater-
dag op de sluitingsbijeenkomst De1
voorzitter van de RAM. de heer L
A. A. van Hamersveld, sloot de
expositie. Hij herinnerde er aan
hoe in het verleden veel verloren
is gegaan van de oude schoonheid
van onze stad. Nog zijn er veel
aardige hoekjes, die gespaard kun
nen blijven ook al leven wij in een
tijd, die andere vormen en normen
eist. Spr. herinnerde zich hoe hij
met weemoed verschillende mooie
plekjes reeft zien opofferen aan
het verkeer. Hij hoopte, dat er in
de toekomst veel zal worden be
houden ook om de vreemdeling te
blijven trekken. Tenslotte dankte
de heer Van Hamersveld de initia
tiefnemer voor hetgeen door hem
tot stand is gebracht. Onder de
aanwezigen bevonden zich enige
bestuursleden van de jubilerende
VVV.
Kinderen steken huis
in de brand
Zaterdagmiddag te half twee
werd de brandweer gealarmeerd
voor een uitslaande brand in een
woning staande aan het le Wete
ringpad te Soest Toen de brandweer
ter plaatse kwam, bleek dat er van
de woning, die met riet bedekt wan,
niet veel meer over was. Alleen de
buitenmuuren stonden nog overeind. j
Het meubilair was grotendeels
gered.
De oorzaak van de brand is, dat
kinderen van de bewoner v. d. K.
op de zolder, dus onder het rieten
dak, met lucifers aan het spelen
zijn geweest. Verzekering dekt de
schade.
Een week lang zijn de Amers
foortse muziekverenigingen naar
buiten opgetreden. Zij marcheerden
door de straten en gaven in diver
se wijken concerten. Een uitgebreid
repertoire, dat varieerde van lichte
tot serieuze muziek, met alle tussen
liggende schakeringen, hebben zij
ons voorgezet. En met verve dien
den zij dit muzikale menu op. Zij
hebben er dan ook alle eer van ge
had, want hoe groot is niet de be
langstelling geweest, niet alleen van
de burgerij, maar ook van officiële
zijde. Een verheugende belangstel
ling. waaruit blijkt,1 dat de Amers
foorters ook waardering hebben
voor de kunstzinnige uitingen van
hun muziekgezelschappen.
Tevens demonstreerden zij wat
eenheid en nauwe samenwerking
vermag: een beter onderling begrij
pen en wederzijdse waardering. Ook
dat is belangrijk, misschien wel het
belangrijkste, vooral in deze tijd.
Daarom, voor alles wat jullie pres
teerden. hulde. Amersfoortse musici!
Tussen buffers bekneld
Bij de N.S. worden tegenwoordig
de conducteurs voor zij in vaste
dienst worden aangesteld ook opge
leid m de rangeerdienst.
Dat dit nog vrij gevaarlijk is on
dervond Zaterdagmiddag de con
ducteur B. Boer. Hij geraakte n.l.
bekneld tussen de buffers en werd
dientengevolge vrij .ernstig gewond.
B. werd door de G.G. en G.D. naar
de L.chtenberg vervoerd. Het
slachtoffer verkeert niet in levens
gevaar.
Een rangeerder, die getuige was
van het ongeval, kreeg een zenuw
schok.
Ons dagelijks teveel
Aangifte werd gedaan van dief
stal van twee rijwielen. Een werd
gestolen van het VW-feestterrein,
de ander uit een tuin aan de Zon
nebloemstraat.
Een truck met oplegger bleef
Zaterdag op de spoorwegovergang
aan de Vlasakkers onbeweeglijk
staan. Een defect in de koppeling
was de oorzaak. Een electrische
trein ondervond zeven minuten
vertraging. Een kraanwagen van
het bataljon Vechtwagens uit de
Pr. Bernhard kazerne verleende
assistentie en na enige tijd kon de
truck zijn reis vervolgen. Voor
Hotel De Witte raakte de trekker
van de oplegger weer los en weer
stond de wagen stil. De oplegger
werd naar het bureau van politie
gesleept.
Een bloemenkoopman werd ge
verbaliseerd, omdat hij een kind
beneden de 14 jaar werk had laten
verrichten
