V OOR A L V O O R li VRO U W
In het hotelleven heb je geen
tijd om verlegen te zijn
Weinig nieuw speelgoed
er is al genoeg
En altijd maar weer dat
zelfde visgraatje
DE KLEM
Gastvrouw in het groot is wat
anders dan keukenprinses
£Z-
Maandag 12 September 1949
een huis. Dat Is niet meer voor ons
't Hotelleven pakt je vast Je komt zo
gauw niet los."
Maar als ik naar de kleine doch
ter vraag, lacht ze: ..Die zet waar ze
ook logeert d'er schoenen buiten de
deur Voor de knecht. Om te
poetsen En een pudding noemt ze
.entremeetje" Dat hoort ze van de
serveuses... Een hotel-kind van
hotel-oudersWat wil je?"
Moeilijke woordjes
Zoontje zit nu bij een meneer.
Hij is hierdoor wat veranderd en
1 daarom ben ik nieuwsgierig. Maar
op mijn gevraag komt er slechts een
kregel: „Nou gewoon
„Hoe ziet-ie eruit?"
„Nou gewoon."
..Is t-ie streng?"
..Nou gewoon."
Is t-ie jong?"
„Nou gewoon."
Maar op een dag geeft hij - me
somber een vodje. Daarop staan
woordjes. Chauffeur, automobilist,
hangkast. Listige woordjes, die je
anders schrijft dan Je ze zegt.
„Bah, bah," roept zoontje. Das
nou huiswerk.
Een kwartier zit hij. omdat het
moet. te martelen met die hang-
Toen ze zeventien was las ze het kookboek. Zoals andere meisjes een
bundel gedichten. Zoiets bestaat. Dit is een waar verhaal Na de H.B.S. ging
ze naar kantoor. De huishoudschool waarom ze zo gevraagd had, werd door
de ouders afgekeurd Ze was uit een gezin met een dienstbode voor dag en
nacht en een werkster voor de ruwe rest. De moeder voorkwam elk ..even
helpen" van de dochter. 'Alleen Zondags mocht ze wel eens koken en dan
stond ze blij zo'n ganse middag te prutsen in de keuken
De moeder, een
pikante, mooie
vrouw, niet wars van uitjes en pret-
ies. stak de huismussige aard van het
kind, dat uiterlijk zoveel op haar
leek.
„Je haar en je ogen zijn voor een
balzaaL Niet voor een keuken." zei
ze.
De dochter voelde zich duf en saai
doch hoe kun je jezelf bevechten? Ze
las in elk blad de recepten het eerst
en al die andere dingen die vlotte
jonge meisjes plegen over te slaan
„Geef haar een huisje met potten
en pannen, vuur, water cn een kind,
en ze is zoet." zei de vader. Dat
klonk waarderend, maar het was
niet zo bedoeld. Toen de ouders von
den dat het tyd werd om te geuren
met hun knappe dochter, namen ze
haar in de vacantie mee naar een
mondaine badplaats in een duur ho.
tel. Zo een waar je massa's jurken
kunt dragen: elk Uur van de dag een
andere. En laat ze nou in dat hotel
verliefd worden als nooit te voren
Niet op een rijke gast. niet op de kok
maar op de directeur daar. Een jon
ge. goed geklede, correcte en vrien
delijke man.
„Aardige jongen." vond haar moe
der. „Alleen, als je met hem trouwt
zeg dan je kookboek maar vaaiv
wel, kind."
Ze lachte. Ze was verliefd. Wat doe
je dan met recepten?
Ze trouwden en toen trok ze voor
goed in dat hotel. Geen eigen huis.
maar kamer 2 en 3 met badkamer en
serre. Sleutels afgeven aan de por
tier. Geen keuken, want voor het
eten zorgde de kok.
„Maar koffie zetten doe ik zelf,"
zei ze en ze kocht een electrische ke
tel met kookplaatje.
„De Van Deldens van Hotel X, Y.
Z. zijn een leuk stel," zei haar man.
„Ze werken samen en vooral door
héar heeft hij zo'n beste plaats ge
kregen."
„Wat doet ze dan?" vroeg ze en al
die schuwheid van vroeger werd
wakker.
„Ze is een gastvrouw in het groot,"
vertelde haar man. „Ze verwelkomt
de gasten. Praat met ze. interesseert
zich voor hen. Knoopt banden aan.
't Is moeilijk uit te leggen, je moet
het zelf maar zien
Ze gingen naar hotel X. Y. Z. Daar
merkte ze dat die vrouw alles van
het bedrijf begreep en kende. Het
vrouwelijk personeel controleerde,
Bus
Eindelijk zitten we in de bus met
ons stamhoudertje HU, in zijn
blauwe pakje, waarop twee houten
kippetjes vruchteloos een graantje
pikken. Zij, warm maar voldaan,
na urenlang slag geleverd te heb
ben met crèmepotjes, kruipenne
tjes en onwillige zomcrlapjes Onzó
gastheren kunnen dus zien dat we
niet zó maar een dikke drie kwar
tier te laat komen
De kleine oogst succes met zijn
rake signalementen van alles wat
In. aan en voorbij de bus is. Wij
kijken dan. ook gevoelvol en trots
naar zijn strohaartjes, die hij mon
ter tegen onze kinnen wrijft, prin
selijk tussen ons ingebed.
Tot hij iets doet wat hij thuis
had moeten doen en zeker niet in
«f
zijn broek. Zij schuift onrustig
heen en weer en fluistert: „We
moeten terug". Het voorgenomen!
mannelijk: „Niks ervan" houd ik
krampachtig terug als twee wel
riekende dames argwanende blik-|
ken in mijn richting gaan werpen, i
„Uitstappen" zeg ik dus met een|
ander soort flinkheid
We durven niet ln een andere
bus terug. „Het is per slot maar
een paar haltes" vinden we schijn
heilig. Dus lopen we. minder ge
slaagd, een beetje geknakt. Als wei
thuis komen zegt ze rancuneus-1
„Jij ook altijd. Als ik alleen met
op alles lette en zelfs die stijve lobby
(met palmen in potten) sfeer wist te
geven Met waf Ja. met wat?
„Jij bent veel knapper." zei haar
man.
„Ik zou dat nooit kunnen." aarzel
de ze
Maar toen er niets te werken viel:
de kamermeisjes stoften en boenden,
de serveuses dekten de tafel en be
dienden, de kok kookte en de huis
naaister verstelde toen ze zelfs
de koffie zette voor niemand, omdat
haar man met een „laat toch
hotelkoffie dronk, toen verzette ze
zich In een jurk waarin ze geen ne
derlaag kan lijden ging ze de lange
zachte ganglopers over tot in de lob
by. Om zich ..te interesseren voor"
om ..banden aan te knopen", maar
vooral om zich te handhaven.
„Zeg je kookboek maar vaarwel."
had haar moeder gezegd. Wel dat
heeft ze gedaan. Tien jaar zijn ze nu
getrouwd. Ze wonen in een ander
hotel, veel groter en gewichtiger dan
dat eerste. Kamer 4. 5. 6. 7 plus
aparte gemakken zijn van hen. In
kamer 6 slaapt de kleine dochter.
„Ze wordt door te veel mensen
verwend," zegt ze. „gasten en per
soneel, ledereen neemt notitie van
haar en ik heb te weinig tijd."
„Een huisje met potten, pannen,
vuur, water en een kind en die is
zoet," spotte jaren geleden haar va
der. Nu spot hij niet meer. Hij durft
die dochter niet meer aan. Ze is zich
haar kracht zeer bewust. Slank en
hartveroverend bekoorlijk Imponeert
ze de duurste Amerikaanse gasten.
Het personeel zweert bij de vrouw
van de baas. Collega's beweren: „Als
hij haér niet had...."
„Ik ben veranderd," zegt ze. „Elke
dag een beetje, dat is veel in tien
jaar. Misschien aard ik niet meer in
een gewoon huis met keuken en zo
Aardappelen koken, pannekoeken
bakken.'t Is al zo lang geleden."
En als ik stil luisteren blijf: „M'n
man wil zelfs in de vacantie niet in
kast. De automobilist wordt zwaar
geradbraakt en van de chauffeur
blijft iets onherkenbaars over. Dus
besluit ik dat het ook wel 's mor
gens mag. „Dan ben je uitgeslapen,
lekker fris."
Ook dan wordt het niets. .Zo.ontje
huilt van angst en klemt zich om
half negen vast aan de deur. „Ik
ga niet. Die meneer is zo gauw
kwaad." „Misschien krijg je geen
beurt", troost ik en hierop komt er
moed. Kwart na twaalf is hij er
weer.
„En?"
„Ze zaten in een dictee." roept
hij. .We moesten ze opschrijven."
„En?"
,,'k Zal wel een tien hebben. Er
was niks an."
MODE-NO VELLETTE
Prikkelend profiel
Dat wat ge deze herfst en winter hebben moet
om modern te zijn is een provocative profile. Of
wel een prikkelend profiel (uitdagend kan ook zijn
zegt het woordenboek). Werd in de lente nog de
achterzijde verwend met plooien en klokken en
knopen zodat onze aftocht gemaakt werd tot een
triomf, nu sieren strikken en zakken de flanken
van slanke mannequins. Maar dat is het niet al
leen. De vrouw zo roepen de groten in Parijs
kan nu haar kleren dragen als nooit te voren
met de zwier van een edelman uit romantische ja
ren. Een nauw sluitend hoedje of kapje op een
oor, een wijde jas, die vallen moet als een per
ongeluk zo terecht gekomen cape een pols-tot-elle
boog-mof achteloos aan een arm en parels voor
één oor. Als er een kraag is, omhoog er mee en
als er wat te strikken valt doe het zo, dat elkeen
vroeger gezegd had. maar dat zit helemaal scheef.
Christian Dior ontwierp voor dit meisje een blauw
groene tweed jas (let op de diagonale lijn).
Een wasbeertje of meer diende als pols-tot-elleboog garnering en
van fluweel is het brtiine mutsje. Zo scheef gezet als een alpinopet.
Prikkelend profiel. Nog opwindender dan de new look??
VJ
r-\
„Stortvloed van Keuken
gerei"
Trouwen in Amerika
De post brengt ons een Invi
tatie voor een bruiloftsmaal,
voorafgegaan door huwelijks
inzegening en receptie. Men
verwacht circa 150 gasten, zo
dat dit feest in een hotel zal
plaats hebben.
Het Is hier niet de gewoonte
om. behalve het officiële huwe
lijksgeschenk, bloemen te zen-
jen. Maar een vriendin van de
bruid laat weten, dat z|j een
z.g kitchen-shower organi
seert Dit is letterlijk ver
taald een stortvloed van keu
kengerei. waartoe ieder een
kleinigheid bijdraagt.
Het hotel, waarheen w|j ons
na de kerkelijke inzegening be
geven. b'Ukt over een groot aan
tal feestzalen te beschikken en
vanavond staan hier welgeteld
zeven jonge paartjes in het
brandpunt van de belangstelling
van honderden gasten.
Men is gekomen om te zien.
gezien te worden en zich te
amuseren; w|j doen het dan
ook zonder speechende ooms en
hullende tantes Overigens bl|jkt
een dergelijk feest zo van die
vaste formaliteiten met zich
mee tc brengen. Als de bruid de
enorme, hagelwitte taart aan
snijdt, biedt z|j haar bruigom
een stuk aan: het magnesium
licht flitst cn zijn gretige hap Is
vereeuwigd. Vóór haar vertrek
werpt de bruid haar bouquet
tussen een groepje jonge meis
jes, die reikhalzend naar dit
ogenblik hebben uitgekeken:
het heet dat zij. die de bloemen
opvangt, weldra zelf een bruid
je zal zijn. Is het toeval dat de
beste vriendin ze weet te be
machtigen?
Een schaar van gasten praat,
lacht, dineert en schuifelt op de
dansvloer; de champagne vloelt.
Nicmand verbaast zich als de
ouders van de bruid, die reeds
jaren gescheiden z|jn. aller
vriendelijkst samen dansen; in
dit land is men easy-going" cn
men vergeet vandaag eens even
het verleden.
Sophie Hoedt—Winkler Prins
VJ
„En hier zit je te knoeien."
„Nou ja, hier," praat hij achte
loos.
„Wanneer krijg je dan die blaad
jes terug?"
„Eh?" Hij schrikt bepaald.
„Nooit. Ik denk van nooit. Ze zit
ten in z'n tas."
„Zo gaat dat niet," vertel ik. „Me
neer kijkt ze na en dan brengt hij
ze weer mee."
Alle glans trekt van zoontjes
snoet.
Overtuigd van die tien is hij
niet.
Maar dan, met geweld die zorgen
werend praat hij zonnig: „Nee
Mam.. Bij ons op school blijven zc
in z'n tas. Mam. 'k Denk wel tot
1950.
Jaarbeurs bergt veel schatkamers
alleen voor de jeugd
Geen kindje lijkt meer op een
pop als een klein Chineesje. Geen
meisje staat 'n katoenen pyjama
zo goed als een jonge Chinese.
Echte jasjes dragen ze met strak
boordje en een eenvoudige lange
broek. Het jasje reikt tot over de
heupen en is aan weerszijden een
eindje ingeknipt. Ge moet ze zo
door het huis en op straat zien
gaan met die glanzende gladde
haren. Geen Westerse dracht kan
hier tegenop. De jonge vrouw op
de foto heeft vele kostbare gou
den banden om polsen en armen.
Zelfs de stof van haar kleed glin
stert van het goud. Waarheen ze
gaat? Wellicht naar een feest, een
bruiloft of misschien zomaar, al
leen voor een kiek in de krant?
Wees blij, dat U geen man bent
Alleen al om de kleding zijn we blij, dat we geen man zijn. Ten eerste:
Hij mist een boel, die man! Hij kent niet het plezier van kleren kopen,
hij Weet niets van die verrukking., die wij beleven, als we een mooi com
plet zien of een bontjas De opwinding van de uitverkoop? Hij kent het
niet. Het dagenlange weifelen van: zal ik nou dat nieuwe jurkje kopen,
hij kent het niet. De opwinding van een nieuwe jumper, die zowel bij
zwart als bij bruin gedragen moet worden en de ongelooflijk pleizierige
sensatie van een nieuwe hoed. die zó goed staat, dat je er tien jaar jonger
uitziet en ineens knap bent geworden, hij weet er allemaal niets van. Een
hele wereld van troost bestaat voor hem niet. En dan die kleinigheden:
Tasje, handschoenen, kraagjes, kettingen, het is toch een sport om dat
allemaal goed bij elkaar te laten passen, maar nee. voor de man is het
onbekend terrein.
Inplaats daarvan zit hij kwaad Mooi, leuk, elegant, chic, fleurig, dat
met een paar stalen op zijn knie en zijn allemaal adjectieven die voor
zegt: Wat vin je? Is dit mooi? Is mannenpakken onaanvaardbaar zijn.
het niet te opzichtig? Is dit niet be- Het passen bij de kleermaker is een
ter? marteling en de enige variatie
Het nieuwe pak! O, lieve help, wat sinds eeuwen zit in het aantal kno-
moet je voor raad geven? Als je 't pen, broek iets langer of korter,
mij vraagt, is het ene een visgraatje overslag of geen overslag, vest of
met een streepje en het andere een geen vest en ruim of nauw jasje,
streepje met visgraatje en allebei in Voila.
het grijs. En dan is er nog een krie- Een nieuwe hoed? Hij mag niet
beitje en een wiebeltje en een wir- klemmen, hij mag niet over mijn
relwarretje en het ene is al donker- oren zakken, hij moet precies zo
blauwer dan het andere. zijn, als die ik nou op heb. Zo koopt
Goed, het gaat 'm dan niet zozeer een man een hoed. Schoenen, bruin
om het dessin, zeggen ze, het gaat 'm of zwart, nog altijd molières, geen
om de goeie stof en om de coupe.. open tenen of hakkebandjes.
Het moet goed zitten. Dat is dan Maar onze kleding is toch maar
ook alles wat je van een mannen- practisch, zeggen ze. O, ja? Gevoer-
pak verwachten kan. Een man moet de colbertjes met de zomerhitte?
goed gekleed gaan, dat is het hoog- Boordenknoopjes, waar ze, ook al
Plastic Bambi werd in
Utrecht geboren
„Dat nóóit meer". Ik laat me ln
de stoel ploffen cn laat me vertroe
telen met een Engelse sigaret uit
het „doosje voor bijzondere gele-
genheden", met veel thee en een
paar zachte pantoffels. Doodmoe
ben Ik, jaarbeursmoe.
„Nee. dat kennen we" zegt m|jn
vrouw. „Hetzelfde liedje zing je nu
al jaren, maar telkens ga je tóch
weer". Ik zwtfg grimmig. m|jn
vrouw triomphantelijk en zoontje
met ogen die glimmen van ver
wachting. Dit is het ritueel na elk
jaarbeursbezoek. Wc weten alle
drie .dat ik straks heus wel ga pra
ten. Over de mensen, over de won-
derlijke technische apparaten, over
alles en nog wat maar vooral over
speelgoed.
Zoontje heeft m|jn zakken al leeg
gehaald. In de ronding van z|jn ene
arm houdt hij de folders en pros-
Dectl vast gereed. En als ik maar
even de oogleden weer opsla zit h|J
al op schoot. „Toe paps. vertel
eens". En Ik vertel. Voor zoontje is
het soms onbegrijpelijk, wanneer
het over in_ en uitvoer gaat Maar
meestal is het ook voor hem een in
teressant verhaal. Van rubber pop
les. houten locomotieven en duizend
en een andere dingen, door handige
mannen, die hun vernuft dienstbaar
maakten aan de verlangens van de
leugd. in elkaar gezet.
Bar veel nieuws kr|jgt m|jn twee
tal niet tc horen. Want de najaars.
beurs, hoe belangrijk ook voor
speelgoedfabrikanten en -winke
liers, heeft voor de jager op nou-
veauté's weinig te bieden. Men
moet de mentaliteit van een schat,
graver bezitten, om in de gebouwen
op het Vredenburg toch nog Iets te
vinden, dat er ln het voorjaar niet
Radio-Programma
Hedenavond
HILVERSUM 1: 19 00 NIOUWS;
Boekbespreking^ 19.45 Rcg.
De wanhopige avondkleding en
gelegenheidsldeding: Rok, jacquet,
smoking, met stijve witte toestanden
om de hals? Er is geen oorspronke
lijkheid in die kleding. En geen
fantasie. Er valt niets aan te bele
ven, En het kón zo mooi zijn.
Denk eens aan de kanten lubben,
uit vroeger eeuwen? Aan de hoeden
met kleurige pluimen. De kersrode
en grasgroene kuiten, de pefbroe-
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
hem uit ben, doet hij nooit zoiets". V ste wat hij in kleding bereiken kan. eeuwen, over tieren?
ken, witte staartpruiken geel satij
nen vesten met borduursel. De ja
bots, de schoenen met gespen. Zelfs
het harnas ware te prefereren, als
aanblik, dan, boven het eeuwige vis-
graatjespak van vandaag.
't Enige punt waarop de man zich
uitleeft is de das. Die moet 2elfs fel
zijn. Zelfs de sokken zijn saai, <er
altijd kapot, rnaar dat heeft er dar
niets mee te maken).
Wc zien nu wel een beetje veran
dering: Groene en blauwe en rode
sportjasjes. Blouses met korte mou
wen en zelfs met open halzen. Man
chester broeken. Maar kom er eens
mee aan? Dat is allemaal voor jon
gelui en voor de vacantie, zeggen de
nette mannen dan.
Dat kun je oij ons op kantoor niet
dragen en zeker niet, als je een be
spreking hebt. Dan mag het zelfs
niet zonder vest.
Met dat al: Heus een reden om blij
te wezen, dat we geen man zijn.
Sprookjes
Kinderen houden van sprookjes.
Onder mensen die zich mot opvoed
kunde bcz;ghouden is daarentegen
het probleem ontstaan of het wel
verantwoord is dergcliike irreële en
dikwijls griezelige verhalen te ver
tellen. Men is bevreesd, dat het
sprookje angst in het kind z. kun
nen opwekken, en het de aanpassing
aan de realiteit bemoeilijkt.
Men kan echter een kind niet in
de watten leggen. Dan verslapt zijn
natuurlijke afweer tegen gevaren
Dit geldt ook ten opzichte van de
gevaren die in het sprookje liggen.
Als tegen alle andere storende in
vloeden moet het daartegen gesterkt
worden. Men is overigens gedwon
gen rekening te houden met het feit,
dat de gruwelen die het dagelijks
kan horen op straat, als mensen uit
kranten voorlezen of als ze een film
journaal zien, het zorgvuldigst be
hoede kind bereiken, evenals de
sprookjes die ze misschien niet thuis
maar dan wel ergens anders te ho
ren krijgen.
De meeste sprookjes bewijzen ove
rigens aan het kind. dat dc zwakke
en kleine helemaal niet behoeft te
verliezen van de monsterachtige en
gruwelijke. Altijd wint de kleine, de
getrapte, de lelijke, de angstige of de
goede. Daarom is zo'n sprookje voor
elk kind, dat ergens gekwetst is
zich minderwaardig of lelijk voelt
een balsem, want het fantaseert zich
al luisterend in de rol van de klei
ne held.
Een dergelijke fantasie heeft zo'n
kind nodig, want zij is in staat veej
onbevredigde wensen en gevoelens
een tenminste geringe bevrediging te
verschaffen.
Dat het sprookjq te ver van de
realiteit zou afvoeren is evenmin
juist. Het is eigenlijk de enige on
waarheid die het kind verteld wordt,
zonder de opzet die voor dc volle
waarheid te laten doorgaan.
Wel verkeerd zijn die geschiede
nissen die „ter opvoeding tot het
brave kind" benut worden. Hierin
worden kleine stoutigheden dikwijls
wreed bestraft. Zij wijzen het kind
alleen maar twee wegen: braaf zijn
of afschuwelijke ondergang. Hier ho"
ren de boemanverhalen thuis.
Met zorg gekozen sprookjes stich
ten geen kwaad bij kinderen die een
opvoeding krijgen er op gericht het
kind sterk en angstvrij te maken.
Is de opvoeding echter foutief, zo
dat een angstig en nerveus kind
ontstaat, dan zal dit de sprookjes
opvatten als een nieuwe schakel in
de reeks verschrikkingen die de
wereld het biedt.
werd tentoongesteld. Wfl drieën
hebben daar lak aan Zu lang onze
zoon nog maar een schijntje van al
het aanlokkelijks, dat op de markt
komt. In zfln speelgoedkast heeft,
vinden we het heerlijk deze keer
eens over het houten speelgoed cn
de volgende maal over de mechani
sche spullen tc praten.'
Overvloed
Van belde soorten wordt ln ons
land een overvloed gemaakt in een
verbazingwekkende verscheiden
heid. Hout is er wel voldoende,
maar de prijzen z|jn sedert vorig
jaar nagenoeg niet gezakt.. Het me
chanische speelgoed werd met een
aantal importartikelcn uitgebreid.
Enkele uit Engeland, andere kwa.
men uit de Russische zóne van
Duitsland. Zwitserland bracht een
kleine electrische trein aan de
markt: een locomotief en drie wa
gons van plastic, de rails geïso
leerd in bakeliet, zodat een derde
rail overbodig is en ramen van glas.
Compleet met transformator
„Nou", zegt m|jn vrouw vragend en
ze klikt veelbetekenend naar zoon,
die met gloeiende oren zit te luis
teren en misschien ook al aan z|jn
verjaardag denkttweehon
derd gulden", fluister ik- Gelukkig,
argeloos vertrouwend op z|jn goed
geefse ouders, heeft zoon zich al
verdiept in de boekjes, die ik mee-
bracht.
Een drlcwiellg fietsje ln de vorm
van een paard heeft zijn bewonde
ring. maar een mooie foto van ted-
dyberen en pluche-hondjes op een
r|j spreekt nog meer tot z|jn fan
tasie. En daarom vertel ik hem
het sprookje. Het sprookje van het
hertje Bambi. dat ln Utrecht werd
geboren ergens aan de Oudegracht,
ln hetzelfde huls als die diertjes op
dat plaatje. Bambi had rood ge
voerde oren en een prachtig rank
lijfje van witte afwasbarc plastic-
stof. Zo mooi vonden anderen dat
diertje, zo vertelde m|j die Utrecht
se fabrikant, dat ze ook Bambl's
gingen maken. Toen fabriceerde h|f
een lammetje op dezelfde manier.
En ziet, ook elders bleken zulke
lammetjes plotseling een bakermat
te hebben. Doq daar eens wat te-
gen. Maar onze klacht van dit voor.
jaar. dat vele speelgoedfabrikanten
een gemis hebben aan originaliteit,
vonden we b|j deze Utrechter toch
wel bevestigd.
„Ja, die!"
„Ja, die wil ik hebben,juicht zoon
plotseling. H|j duwt me een boekje
vol afbeeldingen van autootjes on
der de neus. Stevige Uzeren wagons
van het nieuwste model: Citroëns,
Fords en Volkswagens. Plastic-ve
hikels. ook licht en in verrukkc-
IUke kleuren.
„Ja zeg. En dan maken we er
een hele stad van op Je kamertje",
mijmer lk mee. „Weet je wat er
ook op de beurs was? Een wegen,
wacht in 't klein, heel mooi cn net
zoals ze écht z|jn. Zo'n monteur
met gereedschap in zUn z|jspan. die
al jou kapotte autootjes moet repa
reren. En dan moesten we daar ei
genlijk ook zo'n garago met ben.
zincpompen bUzcttcnM|jn
vrouw blijft zo angstig stil, dat lk
even opkijk. Maar Fréééééderlk,
zegt ze verwijtend. „Je weet toch"
Of lk het weet. Het beetje, dat
we de komende maanden overhou
den als do gewone uitgaven zUn
gedaan, is al lang ln dc extra-be
groting opgenomen: kleren, nood.
zakelijke boeken, een panr nieuwe
gordijnen. Wanneer zal dc t|jd ko
men dat althans kinderen daaron
der niet hoeven te l|jden? En dan
is ons kleine gezin nog niet eens
aan die poppensorterlng toe, zo hui
veringwekkend groot al weer en zo
verleidelijk mooi en echt!
M|jn vrouw en ik hebben afge
sproken in ieder geval wat opzil te
leggen voor een ander aardig ding,
dat ik op de Jaarbeurs nog zag.
Een spaarpot, die het geld telt. dat
In zijn blikken I|jf wordt gestopt.
„Dat ls, telkens als h|j cr op k|jkt,
weer een aansporing voor hem",
zegt mUn vrouw met nuchterheid,
die een ouderpaar soms moet vein
zen te bezitten. Nou ja, zoon is te-
gen z|jn verjaardag ons gesprek
misschien al vergeten.
1915
ultz.: 2000
Nieuws; ZO OS Ëcn Gronings probleem;
20.15 Me» band en olaat: 21 00 Plaats
namen cn hun geschiedenis 21 20 Om
roeporkest; 22.20 Sweéllnckkwartct:
22 45 Avondoverdenking- 23 00 Nieuws;
23 1521 00 Avondconcert
HILVERSUM 11 19 IS In nel radio
zoeklicht 19 25 Nieuws; 19 30 Sopraan cn
viool 21 00 Hoorspel; 21.35 Dc speel
doos; 21.55 De vacantie is voorbij: 22 30
Maria Zamorn en orkest- 23 00 Nieuws;
23 15—24 00 Swlne corner.
Alnruen
HILVERSUM 1 (KRO) 7 00 Nieuws:
7 15 Ochtendgymnastiek- 7 30 Cinema-
orgel: 7.45 Morgengebed; 8 00 Nieuws:
8.15 Gr. platen 9 05 Lichtbaken: 9.30
Amsterdams striikkwartct: 10 00 Wie
komt cr ln mlln hokje 10.15 Orch. de
In soclelc des concerts du conservntolro
de Paris: 1103 Gram platen: 11.30
Als dc ziele luistert; 11 40 Gools kamer-
murlckgezelschop: 12.00 Angelus- 12 03
Liederen bil dc harp 12 30 Land. cn
tuinbouw: 12 33 Promenade orkest: 12.55
Zonnewijzer: 13 00 Nieuws; 13.20 Pro
menade orkest; 13 45 Mis In d kl. t.
van Bruckner 14 30 Onder Ons: 15.00
Liederen van Schubert. 15 15 Dlsco-dl-
vcrUssemcnt: 16 00 De Zonnebloem;
1630 ZloKcnlof; 17 00 Na schooltijd;
17.15 Lanc zullen ze leven 17 45 Rcg
ultz; 1300 Amusementsorkest: 1820
Sportpraatle 1830 Reg uitzending
HILVERSUM I (KRO» 19 00 Nieuws;
19.15 Amusementsorkest: 19.30 Dit Is
leven 19.45 R T C 19.50 Wederopbouw;
20.00 Nieuws; 20 05 De gewone man:
20.12 Gr platen; 2015 Henry Wood
Prom orkest: 21.00 Vragen van dezo
tijd: 21.17 Henry Wood Pront, orkest;
2145 Actualiteiten 2155 Zangrecltol:
22.30 Alma Muslca. 22 13 Avondgebed:
23.00 Nieuws- 23 15—24 00 Operamuziek.
HILVERSUM II 7 00 Nieuws: 7 15 (A
VRO) Gram mui.: 7.50 Dagopening- 8 -
Nleuws; 8.15 Anton en Paramounth
theater orkest; 8 55 Voor de vrouw 9.-
Plnno mei Duits Opern orkest: 0 30 Wa
terstanden 9.35 Aubade: 10 00 Morgen
wijding: 10.15 Arbeidsvitaminen 10.50
Kleutertje luister: 11.00 Sopraan en pla
no: 11 30 De Wekker: 12 00 Orgelspel;
12.30 Land. en tuinbouw 12 33 Voor ons
platteland; 12 40 The Rhythm Club: 13.-
Nleuws 13 15 John Rcnova: 13 45 Hil-
degarde; 14.00 Mcl naald cn schaar:
14.30 Mozart: 16 23 Van Palestrlna tot
Pllper; 16 40 De Schoolbel: 17 00 Kin
derkoor 17.30 Surinaamse muziek 17.50
R.TC.; 18.00 Nieuws: 18.15 Tom Erich;
18.30 Jazzliefhebbers.
HILVERSUM II: 19 Paris vous pane;
19.05 Franse chansons 19.15 Achter het
voetlicht 19 30 Planorecital; 20 00 Nws.;
2005 In het radio zoeklicht: 20 15 Am
sterdamse polltlekapcl: 20.45 Chlcl do
Boer 2120 Hammondorgelrnuzltjk: 21.35
Lultcnl. ovcrzlcnt. 2150 Viool altviool
en violoncel- 22 30 Muslcorda; 23.00 Nws.
23.15—24 00 Arturo Toscanlnl.
Kerknieuws
Ned. Herv. Kerk
Beroepen tc 's Grevclduln—Capelle J.
ZwIJnenburg te Hulzen (NH).
Bedankt voor Zevenbergen C. W
Scheepstijdingen
ABBEKERK Rotterdam—Sydney pas*.
8-9 Ouesaant; ALBIREO 9-9 nog te Bah
rein- ALCHI9A Bnsra—Rotterdam 9-9
te Suez: ALDERAMIN 10-9 van Luie*
te RotterdamALIIENA Rotterdam
Buenos Aires 10-9 tc Rlo de Janeiro;
ALPHERAT 0-9 van Victoria naar Rlo
de JaneiroALMDIJK Rotterdam—New
York pass. 9-9 Blshoprock ALWAKI
New York vin Antwerpen—Rotterdam
9-9 410 mijl West van de Scllllcs; AR-
MILLA t 0-9 van P.adjoe naar Singa
pore ARENDSKERK Rotterdam—Syd
ney 9-9 van Colombo; CONGOSTROOM
10-9 van Loblto tc LuandaDELF
LAND 9-9 van Hamburg naar Las Pal-
mas; GADILA 0-9 van Batavia te Ml-
rlHOOGKERK Amsterdam—Bclra 0-9
van Antwerpen INDRAPOERA Rotter
damJava 9-9 van Colombo; JAVA
Amsterdam—Batavia 10-9 te Singapore-,
KELBERGEN 9-9 van Llvorno te Bona;
LIEVE VROUWEKERK Calcutta—Rot
terdam 9-9 van KarachiMAASHAVEN
AntwerpenMontevideo pass. 9-9
Wight; MALVINA t 0-9 van Mlrl to
Plndjoc: MAPIA San Francisco—Ma
nilla pass. 9-9 Wake eiland MUIDER-
KERK 9-9 van Tnkoradi naar Monrovia
NEDERLAND t vertrekt 10-9 van Port
Said naar dc Perzische Golf; REMPANG
Batavia—Amsterdam pass. 9-9 Sabang-
REYNIERSZ 9-9 van Batavia naar Sin
gapore; ROEPAT Batavia—Amsterdam
9-9 van Suez ROTTI Bombay—Amster
dam pass. 9-9 Dungenes*.
AMSTELVEEN. Rotterdam—Bombay
9-9 van Port Said; LISSEKERK, 9-9
van Amsterdam naar Genua; LOOS-
DRECHT. 9/9 van Hamburg naar Bre
men cn Londen; MARIEKEKK, Rotter
dam—Japan 9/9 tc Hongkong; PR. MAU-
RIT. 8/9 van Chlcngo naar Montreal;
PR. PHIL. WILLEM, 0/9 van Havana
naar Port Sulphcr; PR. WILLEM II,
Antwerpen—Hallfax 9/9 450 mijl Oost.
Cape Race: PR. WILLEM III, 9/9 van
Chicago tc Montreal; PR. WILLEM IV,
10/6 van Montreal te Antwerpen; PR.
WILLEM V, Rotterdam—Montreal pass.
9/9 Bell Isle; ALDABI, Buenos Aires—
Rotterdam 9/9 van Santos.
Corts to De Kaag.
Geref. Kerken
Beroepen te Koudum H. H. Binnema
tc Vrici (Dr.).
Chr. M. O. en V. H. O.
De algemene vergadering van de bond
van Ver. voor Chr M.O. cn Voorbcr. H.
O. zal 21 September a.s. te Utrecht ln
„Noord-Brabant" onder leiding van dr.
J. Hekman van Den Hang worden ge
houden. In de morgenvergadering ko
men aan dc orde dc huishoudelijke za
ken en een bespreking van het referaat
ter vorige Jaarvergadering gehouden
door drs. M. Eilander, dir. ener Chr.
H.B.S. te Amsterdam, over; „De oplei
ding van de leraar en dc benoembaar
heid bij het Chr. V.R.M.O.". In de mid
dagvergadering zal dr A. Hutter van
Zeist refereren over; „Dc psychische
hygiëne van dc middelbare school
jeugd" De vergadering vangt aan om
half elf.
door
James M. Fox
Ik werkte me naar het perron toe
en liep in flink tempo naar de trap.
toen een man er afrende om de ex
pres naar de stad te halen en tegen
me aanbotste. Mijn linkerschouder
sloeg de adem uit hem weg en hij
kwam met een flinke plof op het
perron terecht. Achter me klapten
de deuren van de expres dicht toen
lk mijn hand uitstak om hem over
eind te helpen. Hij deed alsof hij die
met zag. krabbelde zelfstandig over
eind en keek me woedend aan. Het
was een forse; logge kerel met glim
mende rose hangwangen. „Sorry,
vrind," zei ik bedeesd en ik deed
een paar stappen de trap op voor
dat ik hem hoorde schreeuwen: „Hè
daar!,
Zonder me bijzonder te haasten
deed ik nog zes of zeven stappen,
maar toen greep hij mij van achteren
bij mijn jas en zwaaide me rond. „En
waarom liet jij me vallen, verdomde
snotaap?!"
In een oogwenk stonden natuurlijk
een troep lieden die niets beters te
doen hadden om ons heen. Ik begon
me niet erg op mijn gemak te voe
len. „Zou je je pootjes niet liever
thuishouden," stelde ik voor.
Hij scheen me niet te horen. In
zijn kleine blauwe varkensoogjes
kwam iets anders dan alleen maar
woede. „Laat me je identiteitsbewijs
eens zien, jongen," beval hij grim
mig.
„O ja? Wat heb jU te comman
deren?"
Een beambte van de ondergrondse
in uniform drong naar voren. „Wat
is er aan de hand, Tim? Heb je een
vis gevangen?"
De dikke draaide zijn hoofd om
om naar hem te kijken. Bij die be-
weg.ng verschoof dc lapel van zijn
jas cn ik ving een glimp op van een
nikkelen politiepenning Gewich
merkte hij op: „Dat weet ik nog niet.
Maar we zullen het wel merken."
Mijn vuist schoot uit naar zijn le
lijke tronie vlak bij me en mijn
knokkels botsten sappig tegen zijn
vochtige neusgaten. Hij gilde en liet
mijn jas los Ik schoot tussen vier
nieuwsgierige toeschouwers door
rende de rest van de trap op, hele
maal naar boven, naar de uitgang
op de Seventh Avenue, maar die
was verstopt, door de dichte menig
te van schouwburgpubliek dat voet
je voor voetje voortschu.felde. Ik
moest zwenken en toen zaten mijn
achtervolgers me meteen schreeu
wend en tierend op mijn hielen.
Ik ging met een boog naar het
perron van "de I.R T. waar juist op
lijn 3 een trein van Grand Central
binnenkwam en een van lijn 1 op
het punt stond, te vertrekken Twee
controleurs zagen me aankomen
trachtten me te grijpen, maar ik
dook onder hun handen weg t.i
sprong over het tourniquet. De au
tomatisch sluitende deuren yan de
laatste wagon klapten vlak vor"-
mijn neus dicht en de trein zette
zich in beweging. Ik sprong op de
smalle richel bij de koppelstang ri
hield me zo goed cn kwaad als het
ging vast. D --ein ^leed van het
perron de tunnel in en arme kleine
Eric zat er achterop als een horzel
op het achterste van een paard
Over mijn schouder zag ik nog n^
hoe varkensoogje en zijn gevolg 0,3
j het perron te keer gingen.
Maar hij kan telefone. :n, dacht
I ik, een nuttig instrument die tele
foon. maar ik hoef me er in dit ge
val niet veel zorgen over tc maken.
De treinen lopen in drie minuten
van Times Square naar Grand Cen
tra] Station Ik hield me stc--*" vast
en voor dc '.rein stilstond wierp ik
mezelf op het perron cn liep be
trekkelijk rustig naar het tourni
quet van de dichtstbijzijnde u't-
gang.
Twee dikke Ierse politieagenten
stonden vlak achter het tourniquet
opgesteld kennelijk in afwachting:
ze wiegelden heen en weer cn had
den hun duimen in hun koppelriem
gestoken.
Ik verdwr ".'eer in de ..nlgte
cn ging de tunnel naar Lexington
Avenue in, maar nu liep ik haa
want ik begon me niet lekker te
voelen. Het station van Lex Ine a
Avenue heeft zo ongeveer zestien
verschillende uitgangen De men
sen begonnen naar me te kljl. a
toen :k boven kwam en toen zag i'.c
nog vier politieagenten en een p:--
rechercheurs van radio politieauto
die door de ingang aan Park Ave
nue naar binnen kwamen rennen.
Het zweet stroomde me tussen pïja
schouderbladen terwijl ik dc trap
oprende van de uitgang bij het Cha-
nin Gebouw. Ik wist dat ze me *-
den opgemerkt.
De deur van dc bar op de bene
denverdieping van het Chanin Ge
bouw draaide open; de automatisch
gekoelde lucht stroomde me tege
moet. Ik schoot naar binnen, grijns
de tegen de blonde buffetjuffrouw
die me met afschuw en verbazing
aanstaarde, duwde haar opzij en
verdween door de deur die toegang
gaf tot Lexington Avenue.
Taxi"8. honderden taxi's
Ik stak schuin over cn sprong in
eentje die juist voorbijreed en zakte
op de achterbank in elkaar ..Oost!"
snauwde ik. „Vlug, schiet op!"
De chauffeur stopte en inspecteer
de me. „Haast, jongen?" vroeg hij
argwanend. „Zitten ze je soms ach
terna?" (Wordt vervolgd).
