VOORAL VO DE
keiharde wil moet je opbrengen
om je te handhaven
Oude bakerrijmen zijn nog niet
helemaal verloren gegaan
Minister Spitzen over de
nieuwe verkeerswet
Het soort, dat Holland niet
opbrengtColette
Vallen
Problemen in
Neiv York
Zwart is de kleur
Meer litili) voor zwakken dan
voor sterken
is
rechtvaardig
VROUWEN
Bint, Bam Beieren, de koster
lust
eieren
geen
D gordijntjes, waarin de kleine bakerkinderen stijf ingepakt
Vrijdag 28 October 1949
3
Colette is van het soort dat Holland niet opbrengt. Klein met een
taille als Scarlett O'Hara en voeten als Assepoes. Ze heeft een hotel-
jftje dichtbij Parijs. „M'n kamermeisjes zijn ziek." zegt Colette de
eerste dag. Maar na een week weet elkeen dat er geen kamermeisjes zijn.
jDt chef-kok is met vacantie," vertelt ze. En al gauw blijkt dat er geen
chef-kok bestaat. Colette kookt, wast, poetst, bedient en koopt in. Ze
rent door het huis in een overall van ripsfluweel. 's Morgens brengt ze de
gasten het ontbijt op bed en 's avonds staat ze in iets zwarts en straks
in de kleine bar met een shawl zo groen als d'er ogen en sandalen met
lange linten.
In dc badkamer ligt het stof op
li richels, de spiegele zijn dof en
de deuren beduimeld. Maar het eten
is prima en Colette's haren glan.
2*n als haar nagels en tanden. Ze
15 verzorgd als had ze niets anders
te doen. Van 's morgens vroeg tot
Bobbel uit Parijs
Uit nieuwsgierigheid ga ik naar
een Parijse kapper. Van buiten
hikt het een eenvoudig zaakje, er-
cens achter de Opéra Maar van
b.nnen blijkt het een blinkend en
duur gedoe van knapen in witte
jassen, spiegels en luchtjes in fles
jes
Een meisje keurt m'n haar tussen
duim en vinger. Roept dan de bij
o.i soort behorende Monsieur An-
toine. Deze borstelt het alle kanten
op Knipt links, rechts en bovenop.
Bekijkt me humeurig in de spie
gel om tenslotte getroost een doos
je te pakken. Met een tangetje
pikt hij er een rondje uit en plakt
dat over een sproet ergens op m'n
wang Hij zucht opgelucht, borstelt
m'n scheiding weg: ik kan gaan.
Met die mouche en al kom ik
thuis van vacantie. Zoontje heeft
o/eral papieren opgehangen met
welkomstkreten in kleurkrijt.
'I Dikke zusje gilt als ze me ziet
prompt om de pot. Als de herrie
vat luwt zegt zoontje: Je hebt een
bobbel op je wang, Mam."
„Die is van papier," plaagt z'n
vader.
„Dat heeft de kapper gedaan,"
vertel ik.
„Zit er een gat onder?"
„Nee zomaar, voor de leukig-
heid," knik ik. „Dat is mode daar."
Zoontje vat het niet, doch indruk
maakt het wel. Als Bram komt
spelen roept hij:
„M'n moeder heeft een bobbel
van papier op d'er wang. Dat moet
daar iedereen.
„Ha." hoont Bram,
„Kijk dan zelf."
Nu komt Bram dichtbij, ,,'t. Is
een kórst," stelt hij vast. „Een
bruine, ronde korst"
„Maar van papier," ruziet zoon
tje.
„Van vel," strijdt Bram.*
,,'s Nietes".
De ruzie springt de kamer in.
„Vecht het buiten maar uit," zegt
zoontjes Vader, en duwt ze naar de
gang. Maar dat jong rukt zich los,
gilt woedend naar mij: „Doe dat
ding dan ook af, Mam. Je bent nou
toch thuis".
r~
\}INDS de oorlog zitten wij in
Holland vol dagelijkse pro
blemen. Het is logisch, dat de
problemen in Amerika niet de
zelfde zijn als die in ons land en
sinds mijn aankomst tracht ik
ze te leren kennen. Het spijt mij
te moeten bekennen, dat ik in
dit opzicht nog niet veel verder
gekomen ben.
„Noem mij eens een uwer da
gelijkse zorgen," zei ik tot een
bewoner van New York. La
chend antwoordde hij: „Een
parkeerplaats voor mijn auto te
vinden in het hartje van New
York en mij op de spitsuren in
de ondergrondse trein, de „sub-
u,aw", te wringen."
Een huisvrouw beantwoordde
™'jn vraag met de bekende
klacht van deze tijd„Hoe voed
ik mijn gezin goed. ondanks de
hoge voedselprijzen". Haar doch
ter verzuchttedat zij zich af
vroeg wat het beste was: niet
steeds met dezelfde jongeman
wh tc gaan of hem als speciale
boyfriend te kiezen. De moei
lijkheid was, dat in het eerste
geval zij bij voorkomende festi
viteiten nooit zeker was afge
haald te zullen worden, waar
door menig pretje aan haar
neusje voorbij zou gaan.
Ten slotte wendde ik mij tot
een enthousiast, Hollands stu
dent, die hier zijn studies vol
tooit. Hij dacht even na en zei:
■Dagelijkse problemen in Ame-
Zijn die er werkelijk? Ik
heb ze nog niet kunnen ontdek
ken.
Sophie HoedtWinkler Prins
vy
in het holle van de nacht. Want als
er gasten laat thuis komen is dc
poort van de tuin op slot. Ze moeten
zijn over het algemeen lager, de
stoffen kostbaarder en het tempo is
mateloos. Hoeveel keiharde wil
moet je opbrengen om je te hand
haven
„Als je een zwart truitje kunt
dragen heb je geen jurk van
Dior nodig," zegt Colette. „Voor ons
worden die ook niet gemaakt." In
de bar draait ze 's avonds na een
dag hard werken, platen van Edith
Piaff.
„De chefkok en de meisjes blijven
maar ziek," moppert ze.
„En ik dacht dataarzel ik.
Ze lacht vaag. „Natuurlijk
Maar is het niet aardig om te doen
alsof?" Ze loopt naar de gramo-
foon, zo licht als een poes. die de
ganse dag in de zon heeft zitten
dutten. Ik kan het niet vatten Maar
ilc ben wel jaloers. Om mezelf. Om
ons allemaal.
vi i -• i
„'aBËbi
Het jongetje dat altijd zo erg valt
een heel probleem is in veel
families vertegenwoordigd. Altijd
balanceert hij op rugleuningen van
stoelen of klimt op wankele tafel
tjes. Soms treiterend uitdagend dan
weer met een dromerig gezicht. De
hele familie zit met pure angst ge
laden, op de punt van de stoel. Dan
gebeurt het! Ondanks talloze waar
schuwingen valt het kind. Smart
kreten vullen het huis. Dit is een
manier om de omgeving te tyranni-
seren die gemakkelijk te herkennen
is en gepaard gaat mei een duidelijk
prikkelende houding van: ,.:k doe
het toch." Wanneer er geen aan
dacht meer aan geschonken zou
worden was het rap afgelopen.
Iets dergelijks komt ook in moei
lijker herkenbare vorm voor bij kin
deren die niet eerst op stoelen be
hoeven te klimmen om te vallen. Zij
vallen met grote regelmaat, komen
dikwijls lelijk terecht en doen du
alles op de meest onverwachte mo
menten. Het zijn meestal wraakoefe
ningen op een omgeving waarin ze
veelal z.ekelijk gekoesterd worden,
en soms op voor hen ongewende
wijze hun zin niet krijgen. Als ze
door de foute opvoeding ver gchoeg
op de Weg van de nervositeit ge
drongen zijn. vindt hun onbewuste
wel het middel om een rouwmoedige
familie om het arme slachtoffer ge
schaard te krijgen. Dit wordt bereikt
door een echte en soms ernstige val.
Het onbewuste van zulke kinde
ren weet geraffineerd de snaren van
schuldgevoel en overdreven teder
heid als gevolg van inconsequent
toegepaste strengheid in volwassenen
aan te slaan. Later worden ze pech
vogels. die het dan nog zwaarder
krijgen. Meestal hebben ze dan geen
familie die zc door hun „zwakke af
hankelijkheid" machtig kunnen ty-
ranniseren.
bellen en Colette, uit haar slaap ge
haald, komt als een portier, op
groene muilen en in een donzige
housecoat, naar buiten om open te
doen. Vriendelijk en bekoorlijk als
altijd.
Hoe ze het volhoudt begrijp ik
niet maar ze doet me de vrouwen -n
meisjes in de stad anders zien.
Want als Colette naar Parijs gaat
(eens per week) met de bus, ver
schilt ze in niets met haar waar
naar de buitenlanders op terrasjes
zitten te staren. In een zwart strak
rokje met trui, handschoenen en tas
stapt zc alsof ze van zorgen nooit
gehoord heeft.
Toch zijn die er. Haar man is als
krijgsgevangene in de laatste oorlog
gestorven. Het hotel moet worden
afbetaald. Piepjong is ze ook niet
meer, al kun je het kleine, witte
gezicht met de vreemde groene ogen
onmogelijk schatten. Maar ze heeft
dat levende en lichte wat de vrou
wen hier bijna allemaal hebben.
Een mengeling van feestelijkheid en
melancholie die maakt dat ook ou
deren blijven boeien. Waardoor ze op
een leeftijd dat men bij ons berus
tend een saaie jurk wil kiezen, uit
eten gaan met een oude vriend, die
zich uitout in hoffelijke tederheden.
Je ziet ze hier vaak, zulke oudere
stellen. Geamuseerd en in elkaar
verdiept. En je vraagt je verbaasd
af hoe die vrouwen, waaraan de
tijd heus wel geknaagd heeft, aan
zoveel sfeer komen. En kijk dan
naar de meisjes die zich in einde
loze rijen reppen van kantoor naar
huis, van de winkels naar de metro,
van boulevard naar avenue. Waar
uit putten zij dat pittige dat, zoals
een Parijse krant schrijft: de gehele
wereld haar benijdt? Het leven Is
duurder dan bij ons, de salarissen
Mager worden uit een
boekje
Er is een herdruk verschenen van
het boek van C. L. Anhg van Uden,
leraar N.O. Hygiëne. Wat N.O. be
duidt weet ik niet maar het boek is
overzichtelijk en verstandig met al
lerlei aanwijzingen, die thuis wel
kunnen opgevolgd worden doch
vooral waarde hebben voor vakmen
sen. Er staat in hoe je mager en dik
kunt worden. Hoe je met een hoog-
tezon moet omgaan en vele recepten
voor cremes. Ook een jeugdfoto van
Mistinguett en Mariene Dietrich.
De foto's zijn namelijk een beetje
oud. maar vooral daarom wel de
moeite waard om te zien hoe de
vrouw veranderde in nog maar ne
gen jaar.
Uitgave N.V. E. E. Kluwer, De
venter.
LIPPENROOD
permet le baiser"
Jaren lang is het kussen met ge-
lipstickte lippen een riskant bedrijf
geweest. Maar nu heeft de heer Paul
Baudecroux na ingespannen werken
een lippenrouge uitgevonden, die
aan alle flauwe grapjes van mannen
met tederheidssporen op wangen en
neus een einde maakt. Op een vrou-
wenbeurs in z'n eigen land is deze
rouge gedemonstreerd. Twintig mi
nuten nadat de mannequins zich ge
schminkt hadden mochten ze kussen
wat zich te kussen bood. Ons bereikt
de heer Paul door het zenden van
vele zoet gekleurde briefkaarten.
Een witte vogel fladdert om een
mond als een kers en daaronder in
rood en blauw de slagzin: „Le rouge
baiser, permet le baiser" (de rouge
Kus, staat het kussen toe). Er zijn
vijf-en-dertig tinten van met op
windende namen: Ananas, rode drui
ven, kreeft en nog meer. Wie graag
een lila mond bezit kan uit negen
lila's kiezen. En wie wat voelt voor
geel, die kieze Ananas. Dat een mond
bepaald rood zou moeten zijn acht
de heer Paul dwaas en overdreven.
Probeer het eens
Bevestig zwarte tule, gerimpeld,
aan een gekleurd lint. Strik dit lint
om de taille over een zwarte jurk
heen en men heeft iets zeer gekleeds
om uit te gaan.
Vang regenwater in een pan en
stop met het wassen van gezicht,
handen en armen in leidingwater.
Het is een goedkoop en subliem
schoonheidsmiddel. Fikse regen op
het gezicht, buiten, is de billijkste
en beste massage.
Kousen voor de winter
Eehalve eigen gebreide kousen
van fijne wol kan men deze winter
gerust jongenssportkousen dragen
Vooral geblokte, een soort hockey
of voetbalkousen bij bruine molières
cn een glad rokje zijn h?t van hét
Anny Blatt. het bekende breihuis.
maakt ijzersterke en warme sokken
van nylon. Ze zien er uit als zijde
achtig katoen, voelen een beetje
stug maar moeten enorm prettig in
het dragen zijn.
Zevende wegverkeersdag
der KNAC
(Van een onzer verslaggevers)
DE HAAG. De KNAC heeft gtste-
ren in Pulchri Studio haar ze
vende wegverkeersdag gehouden, wel
ke werd Mjgewaond door autoriteiten
op velerlei gebied, want w'e is tegen
woordig niet geïnteresseerd by het
verkeer. ..Ook de gewone voeigan.
gers" aldus de minister van Verkeer
en Waterstaat mr D G W. Spitzen
in zijn openingswoord, waarin htj dc
nieuwe verkeerswotgeving onder de
loupe nam. welke we. degelijk dc
voetgangers zal betrekken tn de vei-
keersregclfng. Hij belichtte nog enige
punten uit deze nieuwe wet, zoals de
vervanging van rtummerbewijzen
voor motorrijtuigen door kentekenbe
wijzen. de mogelijkheid om de rijwie
len met hulprriotorcn van .de bepalin
gen die op het motorverkcer druk.
ken tc bevrijden cn ónder te brengen
op dc fietspaden
Voorts verlenging tot 5 Jaar van de
termijn iemand de bevoegdheid te
ontnemen een motorrijtuig te bestu
ren en het voornemen om hutten dc
bebouwde kom de maximum snelheid
op tc heffen. Tenslotte roerde de mi
nister nog de differentiatie van dc
rijbewijzen aan. zodat dc examens
meer worden aangepast aan de soor
ten voertuigen.
Hierna belichtten diverse sprekers
problemen op verkeersgebied
Mr G. A. Dijkmans van Gunst,
hoofddirecteur PTT. hoofd van dc
algemene dienst van het directoraat-
generaal van het verkeer spiak over
het internationale aspect der wegen-
verkcerswetgevlng in verband met dc
wereldconferentie dtc kortgeleden tc
Genève is gehouden.
Op de sbuvcremiteit van elke staat
valt bij dit verdrag een krachtig ac
eent. De weggebi uiker heeft echter de
zekerheid dat in alle landen die bij het
verdrag zijn aangestoten hclzelfe ver.
keersrcgicm heerst. De voorrangsrege
ling vormt nog een struikelblok Voor
lopig gaat rechts nog voor, hetgeen :n
Nederland bij snelverkeer niet geldt
Bij de rcgeline tier verkeerstekens komt
lan het nationaal recht een zeer be
langrijke plaats toe. De grondgedachte
van het verdrag is, dat de nationale
documenten als algemeen geldend wor
den erkend.
Prof. dr lr F. J. Nellcnsteyn. hoofd-
ingenieur-oirecteur van de Rijkswater,
staat, directeur van het Rijkswegen-
bouwlaboratorium sprak over het pro
fiel v in autobanden en van wegdek
ken. Profilering van de band is spe
ciaal bij een natte en vuile weg van
belang en hetzelfde geldt in grote trek
ken voor het wegdek Bestratingen
dienen derhalve ruw te zijn Voegen in
klinkerwegen spelen hierbij slechts een
geringe rol.
Verkeersbescf moet tot dc sociale
functies gerekend worden, aldus de
heer cn mevrouw J. C. van Ande,. ze.
nuwartsen tc Franeker. die over ver
keer en kleuterjaren spraken. Kinderen
wordt over 't algemeen slcc'nts een ze
kere angst voor eigen veiligheid inge
prent als middel tot zelfbescherming,
in hoever zij echter zelf ccn gevaar op
leveren wordt te weinig onder ogen
gezien Hier ligt een taak voor de ou
ders. die echter eerst zed lot goede
cggebruikers moeten worden opge
voed.
Prof. dr D, J. van Lcnnep, directeur
van de Stichting voor Psychotechniek
te Utrecht wil profot trekken uit hel
.bijna.ongeval' dus uit hachelijke
verkeerssituaties, die nog zonder onge
lukken aflopen. Iedere weggebruiker is
nier vroeg ot laat oorzaak van omdat
hij niet met dc totale wegsituatie reke
ning had gehouden. Hij moet vooruit
zien. m a w. voorzichtig zijn.
De heer C. G. P v.-.n Goor. hoofdin
genieur van de dienst van wegen en
verkeer der KNAC. sprak over de gro
te fiscale druk waaronder hei motor-
wegvcikcei geblikt gaat mei thans als
klap op de vuurpijl het voorac! tot
verhoging van dc bijzondere bcnzlnc-
rcchtcn met COCè. Per motorrijtuig wor.
den deze lasten opgeschroefd tot ge
middeld f 700.— per Jaar en de re
cente devaluatie zal het autoverkeer
nog duurder maken.
Prins Bcrnhard kon. door ccn lichte
ongesteldheid de wegverkeersdag niet
bijwonen.
MODE-NOVELLETTE
„En ze droeg een kleed, zo zwart als
de nacht. Om haar sneeuwwitte hals glin
sterden diamanten." Een zin uit een
struikrovers verhaal, pasklaar voor de
vrouw van 1950. Behalve een breekbare
taille, ronde heupen, korte, haast ge
rafelde haten moet zij zorgen, dat zij op
de een of andere manier aan een sneeuw
witte hals komt. Heeft zij die, des te be
ter. Voor haar is de terugkeer tot het
zwart dan stellig bedoeld. Want zwart
zijn de mooiste Franse jurken deze win
ter. Van wol of zijde, van fluweel of sa
tijn, Voor 's middags, 's avonds en
's nachts. En altijd met snoeren gesle
pen stenen erbij. Namaak diamanten
mag best, zo troosten de ontwerpers
als zij maar glinsteren. De mannequin
van dc tekening draagt iets moois van
Balenciaga, een jurk van zwarte wollen
stof. De rok omsluit als een tweede huid
de heupen. Middenachter een diepe split,
anders kan ze niet lopen. Van boven doet
het denken aan een sehouderloos lijfje met een los bolero'tje, doch
dat is schone schijn. Het jasje zit vast. Geeft alleen de sneeuwwitte
hals met de namaak diamanten een kans. Op de korte haren een
kapje met gekrulde veren. Handschoenen in de kleur van der ogen.
Details, die U vergeten kunt. Maar dat zwart koning kraait is te
onthouden!
Slijkhuis overtrad geen
amateur bepalingen
DEN HAAG. Hol Dagelijks
bestuur van de KNAU heeft een
onderhoud gehad met Slijkhuis en
enkele KNAU-officials naar aanlei
ding van de geruchten rondom de
Utrechtse Singelloop. Hierbij is ko
men vast te staan dat dc interna
tionale. zowel als de nationale ama
teurbepalingen door Slijkhuis niet
zijn overtreden.
I-Iet KNAU-bestuur heeft maat
regelen genomen, waardoor onge
wenste toestanden, die het gevolg
zijn van onduidelijke of onvolledige
termen in de amatcurbepalingen
zich in de toekomst niet zullen
kunnen voordoen. Te dien einde
zal het Unie-bestuur een aantal
aanvullende bepalingen op de hui
dige amateursreglementen publice
ren. die onmiddellijk van kracht
worden en door de algemene verga
dering definitief zullen moeten wor
den aanvaard.
Slijkhuis, die bij de Utrechtse
Singelloop een radio kreeg en er
nog een pick up bij wilde hebben,
deelde ons van ziin kant nog mede.
dat de Nederlandse amateursbepa
lingen afweken van de internatio
nale bepalingen, zodat deze nu wor
den aangepast. ..Ongetwijfeld zul
len wij prijzen mogen blijven ac
cepteren. Iloe de nieuwe bepalin
gen zullen worden weet ik ook nog
niet. Hel was echter een storm in
een glas water, ontketend door en
kele organisatoren."
AMSTERDAM Na de tweede
ronde is de stand in het kampioen
schap van Nederland 2e klasse groot
biljart kader 47/2:
Beekman (Amsterdam 2 49 12,50
Wijdeveld (Amsterdam) 2 61 7.69
Hendrikx (Den Haag) 1 47 9.50
Van Oosterhout (R'dam) 1 60 8.02
Barzilay (Rotterdam) 1 52 7.91
Van Reijen (Heerlen) 1 50 7.40
De Jong (Den Haag) 0 G2 8.93
Haberer (Amsterdam) 0 34 7.93
Het avontuur in
Zwitserland nog
niet verklaard
De betrokkene wilde naar
Nederland komen
(Van onze parlementaire redacteur)
Als gevolg van de vragen, die de
heer Burger (Arb.) in dc Twee
de Kamer gisteren gesteld beeft
over het arresteren van drie Ne
derlandse ambtenaren in Zwitser
land. is op deze zonderlinge ge
beurtenis wel enig licht geworpen,
maar minister L i e f t i n c k. die
mede namens zijn collega's van
Buitenlandse Zaken en Justitie ant
woordde. heeft toch enige vragen
open gelaten. De kwestie, die hier
aan de orde was. betrof de eigen
dom van effecten. Nadat de Am
sterdamse rechtbank de belasting
administratie in het geliik had ge
steld in haar opvattingen, dat de
effecten eigendom waren van een
inwoner van Amsterdam en niet
van ziin in Zwitserland wonende
zoon, wenste de laatste nadere ver
klaringen af te leggen en wilde
daarvoor naar Nederland komen.
Er vertrokken echter twee belas
tinginspecteurs en een riiksaccoun-
tant naar Zwitserland, die met de
betrokkene een aangenaam onder
houd hadden, doch daarna door de
Zwitserse autoriteiten gearresteerd
werden, omdat verzuimd was
voor hun werkzaamheid in Zwit
serland toestemming te vragen.
Over het Zwitserse optreden had
de minister geen oordeel, hoewel
hij moest erkennen, dat het geen
gewoonte in het internationale ver
keer is om ambtenaren van be
vriende mogendheden aldus te be
jegenen. Overigens waren zij. al
dus de minister, netjes behandeld;
dat zij vijf dagen vastgehouden
waren was het gevolg van het
Zwitserse staatsbestel.
Met deze uiteenzetting was de
heer Burger niet tevreden. In welk
opzicht, vroeg hij, is het in strijd
met het Zwitsers recht, dat drie
Nederlandse ambtenaren in Zwit
serland een vertrouwelijk onder
houd hebben met een Nederlander,
die dit verzocht heeft? En hoe
wisten de Zwitserse autoriteiten
van dit onderhoud? Wat de eerste
vraag betreft verwees de minister,
verklarend, dat van laakbaar op-
i treden der ambtenaren niet was
gebleken, naar het Zwitsers straf
wetboek Op de tweede vraag bleef
hij het antwoord schuldig, doch
hierop kon de vragensteller, hoe
graag hij ook wilde, ingevolge het
reglement van orde niet terug
komen.
Als hü dit wel had kunnen doen,
zou hij misschien ook de vraag ge
steld hebben, wat de reden is ge
weest. dat drie ambtenaren, ressor
terend onder de minister van
Financiën, naar Zwitserland reizen
om een onderhoud te hebben met
een Nederlander, die zich bereid
had verklaard om voor dit, door
hem zelf gevraagde, onderhoud
naar Nederland tc komen. Een ant
woord op deze vraag lijkt ons een
publick belang.
DE MENING DER REGERING:
Juridisch is de Staat niet aansprakelijk
(Van onze parlementaire redacteur)
Nadat Dinsdag cn Woensdag zestien Tweede Kamerleden hun hart
hadden gelucht over de Wet op dc Materiële Oorlogsschaden, heeft gister
middag minister L i e f t i n c k in een rede van ongeveer drie uren met
groot meesterschap het wetsontwerp verdedigd. Hü toonde zich meester
op vele wapenen, want hij verdiepte zich zowel in dc rechtsgrond als in
I dc talrüke financieel technische details. Naar zün mening is by het pro-
I bleem der oorlogsschade alleen sprake van een zedelijke plicht van
i de gemeenschap en van morele aanspraak van de getroffenen, uit hoofde
j van het beginsel der sociale gerechtigheid. Juridisch isdc
Nederlandse staat niet aansprakelijk; de rechtsp licht rust op de vyand
doch een rechtsv ordering op hem werkt niets uit.
E tijd, dat er schommehviegen waren, wiegen met groene
met mutsjes op in lagen te schommelennu diè tijd is lang
voorbij. Moeder zat te breien en liet met haar voet de wieg
bewegen en onderwijl zong ze een slaapliedje, zo weten we het
uit de verhaaltjes. Dat is allemaal voorbij, het kind ligt luchtig
en los gekleed in wieg of wagen, die beslist niet meer mag
schommelen, de moeder zingt geen wiegeliedjes meer, maar
laat het wurm met rust.
CLJ
Jan Huigen in de ton
Rammelrijmpjes
met rhythme
Natuurlijk is het zo ook veel be
ter, en toch is het jammer van die
liedjes. Vooral, als het kindje iets
groter is, zo tussen zuigeling en
kleuter in, tussen één en twee jaar.
dan is het bijzonder gevoelig voor
oude kleuterrijmpjes, de rammel
rijmpjes. Waarom? Omdat ze een
rhythme hebben, dat het kind blijk
baar heerlijk vindt, ook al ver
staat het van de woorden niets.
Een liedje als:
Bim, Bam Beieren, de koster
lust geen eieren
Wat lust ie dan? Spek in de pan
is klinkklare onzin en bovendien:
Weet het kind veel van een kos
ter. Maar het klinkt zo pleizie-
rig, dat Spek-in-de-pan is een
klankverrassing en het mooiste
wordt het, als er een horloge heen
en weer wiegt op de maat van het
liedje.
We zijn zo nuchter en practisch
in deze tijd, we hebben zo alles
overboord gegooid wat traditie is
en folklore, we gaan zo critisch
een rijmpje lezen en zeggen dan zo
gemakkelijk: Wat een onzin, daar
snapt het kind geen woord van.
Maar dat is jammer, jammer niet
alleen omdat die oude liedjes bij
zonder mooi zijn en ze op deze ma
nier totaal verloren gaan, maar
vooral jammer, omdat het kind,
hoe klein ook, spelletjes nodig
heeft, kleinp spelletjes op moeders
schoot en die zijn het leukste met
behulp van de kinderrijmen.
Onvervangbaar
Geen enkel modern kinderversje
kan hetzelfde geven, wat die ba
kerrijmen gaven, ze zijn onver-
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
Het kan namelijk bij die akker
man zó woest worden, dat het kind
gilt van pleizier.
Zodra het kind „ja" en „nee"
kan zeggen, is het volgende spel
letje verrukkelijk; een vraagspelle-
tje: Moeders wijsvinger komt hoger
en hoger van kindjes borst af:
Mag ik een trapje hoger gaan?
Ja.
Mag ik een trapje hoger gaan?
Ja.
Mag ik over het dijkje springen?
Ja.
Gaat het hondje niet bijten?
Nee.
Gaat het katje niet krabben?
Nee.
Mag ik aan 't belletje trekken?
Bellebellebel!
De minister bestreed de opvatting,
dat de oorlogvoering ccn gerneen-
schapsdaad was en als zodanig een
plicht voor de gemeenschap en
een recht voor d? getroffenen zou
scheppen Hij baseerde dit op de
overweging, dat de oorlogsverklaring
van Nederland het constateren was
van een feit, maar niet het stellen
van een daad Ook wees hij als on
juist af, dat in 1945 de regering in
de nota van December betreffende
het regeringsbeleid de integrale
schadevergoeding zou hebben toege
zegd Uit de passage, die als bewijs
daarvoor wordt aangevoerd, spreekt
wel de g e m e e n s.e h a p sgedachte.
doch er wordt met geen woord in ge
rept over integrale vergoeding Er
wordt integendeel in een ander deel
der nota duidelijk gezegd, dat een
algemene schadevergoeding onaan
vaardbaar is.
Met de conclusie van de heer Oud,
dat uit de rechtsgrond der sociale ge
rechtigheid zou volgen g e 1 ij k e be
handeling van alle getroffenen -ri
integrale vergoeding voor schade
aan goederen, was de minister
het oneens. Een g e 1 ij k e behande
ling zou immers insluiten vergoeding
van alle schade, ook di'e van ge
derfde opbrengsten cn inkomsten.
Bovendien zou de consequentie van
het herstel van alle getroffenen tot
het peil van 1940 de consequentie
kunnen hebben, dat als gevolg van
Het dijkje is de kin. De tandjes
zijn de honcl en de kat. Het neusje
is het belletje, 't Kind vindt het
prachtig.
En dan de vingerspelletjes van: j de hoge lasten, die dit meebrengst.
Duimelot is in het water gevallen, i nL-t getroffenen daardoor beneden
Likkepot heeft hem er uit gehaald dit peil zouden dalen. De gedachte.
vangbaar omdat ze langzaam door
de eeuwen heen zijn gegroeid, niet
opzettelijk gemaakt. Paardjerijden
op vaders knie is nooit heerlijker
dan op het schone lied:
Ju, ju peerdje, met je vlassen
steertje
Hoe rijden de vrouwen, met
hun bonte mouwen
hoe rijden de heren, met hun
bonte kleren
hoe rijdt de akkerman, die zijn
paardje draven kan.
Draf, draf den akker af.
enz. een spel, waarbij iedere vinger
een naam heeft. Of:
Daar liepen twee mannetjes
over de brug
De ene heet Jan
de ander heet Piet
Weg Piet, weg Jan
Kom terug, Piet, kom terug Jan
De twee vingers hebben dan pa-
I pieren hoedjes op en verdwijnen
en komen terug over de rand van
de tafel of de stoel.
Bij alle gelegenheden: Als het
kind moet eten, als het moet gaan
slapen of op het potje zit, altijd
vindt het. die oude rijmpjes prach
tig, geniet er van en is daardoor
veel gewilliger. Bovendien geeft
ieder versje weer aanleiding tot
een of ander leuk spelletje.
Gelukkig zijn onze oude baker
rijmen niet helemaal verloren ge
gaan. Bundeltjes oude deuntjes zijn
uitgegeven, met aardige plaatjes,
ze zijn ook nu nog te krijgen in
boekwinkels. Van zo'n boek heeft
een jonge moeder een massa plei
zier en het kind nog meer.
dat de zwakkere minder kan hi
den dan de sterkere cn daarom
meer geholpen moet worden, acht
te de bewindsman sociaal rechtvaar
dig.
Uitvoerig verdedigde hij de stelling
der regering, da» het wetsontwerp
het sociaal-economische en finan
ciële maximum dicht benaderde en
herinnerde eraan, dat na de vorige
wereldoorlog in Frankrijk en België
de integrale vergoeding (het motto
was: „le Boche payera", de Mof be
taalt) heeft geleid tot ernstige ver
storingen van het monetaire even
wicht Wanneer - n de oorlogsge
troffenen gegeven wordt wat som
migen vragen, dan zal het resultaat
zijn hoger belastingen en minder in
vestering met 3ls dreiging de inflatie
Het bleek, dat de minister geen
bezwaar had om in de regeling voor
i -oerende goederen een vermogens
grens te stellen en ook niet tegen op
neming in de wet van de hoofd
punten der htnsraadscha'' Teling
Hij had er echter wel bezwaar te
gen om bij de berekening de bescha
digingsfactor buiten beschouwing te
laten en waarschuwde tegen uitbrei
ding der vergoeding. Bij de bespre
king van de beroepskwestie bracht
hij hulde aan de ambtenaren van
landbouwherstel, wederopbouw en
Schade-cnquète-commissies. Het is
een onjuiste gedachte, dat de schade
vaststelling uitsluitend ambtelijk
zou zijn; een schade-enquête-com
missie telt drie leden, van wie één
ambtenaar is. Instelling van een on
partijdige beroepsinstantie zou mee-
brenge dat alle afgedane zaken
meteen weer onafgedaan zouden
zijn. Bovendien is het beroep op de
minister allerminst een wassen neus.
Op 644.458 afgedane gevallen van
htiisraadschadc zijn 15 000 beroepen
i-'Tediend, d.i plm. 2',2 procent. In
6557 dier gevallen is de uitkering ge
handhaafd in 36 pet is zij verhoogd.
De heer IJsselmuiden (KVP)
diende bij de replieken geen motie in,
doch verklaarde, dat de KVP-fractie
hoopt op een constructief overleg,
zodat het mogelijk zal zijn aan een
ingrijpend gewijzigd ontwerp me
dewerking te verlenen. Nieuwe ge
zichtspunten leverden de replieken,
waarbij de Kamer zich zeer beperk
te. niet op.
Motorduivels breken
wereldrecords
PARIJS. Archie Bell de Britse
motorrijder heeft od het circuit van
Montlhery met een 350 cc Norton
een nieuw wereldrecord gevestigd
over twee uur door een gemiddelde
snelheid te bereiken van 162.6 km
ner uur
Het vorige record voor twee uur
stond sinds 18 October 1930 op
naam van Baker en Denly die met
een A.TS een gemiddelde snelheid
van 161 km per uur hadden ge
haald
Behalve het wereldrecord voor
twee uren hebben Archie Bell en
ziin ploegmaats Geoff Duke en Eric
Oliver nog drie andere records in
de 350 cc klasse vérbeterd met Nor
ton. Hier volgen ze:
Drie uren: gemiddelde snelheid
162 7 km per uur
500 km: Gemiddelde snelheid
162.7 km. per uur.
Vier uren: Gemiddelde snelheid
161.3 km per uur
Geoff Duke verbeterde de twee
volgende wereldrecords: Vijf uren:
161 km per uur; 500 mijl: 161 km
per uur.
