Morgen gaat het er van langs
Winnen, winnen, eindelijk
we eens winnen
:ull
en
Volgens Lemberechts winnen
de Belgen ditmaal
„Wie naar de kansen vraagt is
een stommerik
Kanunnik Dessain (74 jaar)
vindt uitslag onbelangrijk
PUROL in huis!
Rode Duivels zijn meer zo
optimistisch geweest
Trainer Gormaly best te spreken over
zijn fijne jongens
Lees Maandag
Zaterdag 5 November 1949
3
(Van een onzer verslaggevers)
mechelen. Donderdagmiddag. ..Wie op voorhand naar de kansen
in een voetbalwedstrijd vraagt is eigenlijk een stommerik meneer. Maar
ge moogt wel binnen komen. Ge hebt zo'n verre reis gemaakt en een tas
koffie zal wel smaken Op de drempel van zijn woning. ln de oude
Bleeker-straat te Meeneten, staan we tegenover Kanunnik Dessain de
74-jarige voorzitter van de Koninklijke Belgische Voetbalbond, sinds tien
tallen jaren ook president van de plaatselijke vereniging, de FC Mechelcn
Hij is de man. die op een heel enkele na. alle voetbalwedstrijden, die in
de loop der jaren tussen de nationale elftallen van Nederland en België
lijn gespeeld heeft mee gemaakt. In een van die allereerste wedstrijden,
in de oertijd van het voetbal, leidde by zelf als middenvoor de Belgen.
„Ik had reuze pret
toen wij verloren"
„Dat van die stommerikken moet ge
me maar niet zo zwaar aanrekenen."
zegt hij even later vriendelijk, als
we samen genoeglijk bijeen zitten
in de salon van zijn indrukwekkend
herenhuis. ..Dat had ik zo kwaad
niet bedoeld. Natuurlijk kan ieder
een zoals hij wil bepaalde ver
wachtingen koesteren ten aanzien
van een komende wedstrijd Ik be
doelde alleen te zeggen en dat
weet ge zelf ook wel dat de
sterkste ploeg in zekere omstandig
heden van de zwakste kan verlie
zen. Dat is juist het verrassende en
schone in de sport. Gelooft ge ook
niet. dat er geen mens meer naar
de voetbal zou komen kijken, als
dat verrassende element ontbrak?
Dat is nu juist het magnifieke van
de HollandBelgië matches. Die
zitten vol surprises. Dat geeft ze die
prachtige sfeer, waar ik zo veel van
houd. En dat deze wedstrijden zo
enorm in de smaak van het publiek
liggen, maakt het des te plezanter.
Het publiek wil graag zijn eigen
ploeg zien winnen. Ik voor mij gééf
daar niet om. De uitslag is mij on
verschillig, als er maar mooi
sportief wordt gespeeld.
Ik heb nog nooit zo van de derby
der lage landen genoten als in 194è,
toen wij in het Olympisch Stadion
te Amsterdam met 6—3 verloren.
Maar ik zeg er bij. dat was zuiver
..en de uitslag is van minder
belang
dat vraagt is een zot
toen was mijn club kampioen
Hebt U nu genoeg gehoord? Dan
wens ik U een goede reis naar
Holland. Tot Zondag op het
Feijenoord-stadion!"
persoonlijk plezier. Ik had toen de
eer. temidden van Uw Koninklijke
Familie te mogen zitten. Ik vond het
heerlijk dat Prinses Juliana zo ent
housiast zat te klappen en te juichen
vanwege de Hollandse doelpunten."
De grijze priester drukt zijn si
garet uit m de asbak op tafel. „Zo."
zegt hij opgewekt, „Ik heb U al
weer een heleboel verteld. En nu
weet U zeker nog niet. wat ik van
de wedstrijd van Zondag denk. Bent
U daar helemaal voor uit Holland
gekomen?"
Nee, dat zijn we niet. bekennen
wij. We willen graag nog weten, hoe
het kwam. dat men deze geestelijke
verzocht, voorzitter te worden van
België's grootste sportbond, en dat
nog in zijn 68ste levensjaar <1943>!
„Ach ik was nu eenmaal al sinds
jaren onder-voorzitter. gelukkig
kerngezond en dat was natuur
lijk wel iets dat ik voor had ik
liep al zo'n dikke halve eeuw mee
in de voetballerij."
Dat klopt, ja. Inmiddels is dat al
61 jaar geworden. Over zijn eerste
kennismaking met de voetbal als
dertienjarige knaap op de Engelse
kostschool van kardinaal Newman,
vertelt de Kanunnik:
Zijn eerste wedstrijd
„Omdat ik zo klein was. hadden
ze me in doel gezet. Ik stond onder
een lint. dat tussen twee* stokken
was. gespannen. Plotseling komt er
een speler met de bal op mij af
stuiven. Hij schiet! En ik vang die
bal keurig. De mensen klapten al.
Maar die speler een grote knaap
blijft op mij toe rennen. Ik ont
wijk hem echter snel. door met de
bal in mijn armen achter de doel-
stok om te lopen en weer uit te
trappen."
De Kanunnik lacht er nog eens
hartelijk om. „En ik begreep maar
niet." zegt hij. „dat ik daardoor een
goal tegen mijn ploeg had veroor
zaakt. Eenmaal op Oxford, maakte
ik zulke fouten niet meer. Daar
werd ik captain van het cricket
elftal. Ik voetbalde er ook en later,
als advocaat aan de Londense balie,
leerde ik golf spelen en rugby en
(Ingez. Med.)
Bij brand- en snijwonden, Pijnlijke
kloven, Ruwe handen en Schrale
huid.
schaatsen rijden. In 1901 kwam ik,
na de nodige examens, bij de Ant
werpse balie. Voetbal speelde ik
spoedig weer in Mechelcn. omdat
ze me hier nu eenmaal voorzitter
van de vereniging hadden gimaaKt
Ik werd ook al gauw lid van net
Uitvoerend Comité van de Belgisch?
Bond en enige jaren daarna onder
voorzitter."
Veelzijdige loopbaan
..Wanneer bent U eigenlijk pries
ter gewerden?"
..Dat kwam pas veel acer. '*>rst
was ik nog hier in Mechelcn aê-ec
teur van een verzekeringsman L-
schappij en gedurende de eerste
w reld-ooilog nog.korte tijd waar-
i emend l urgemeester in de plaats
van mijn broer, die ook een nu nog
bestaande drukkerij dreef Uit die
tijd zijn vermaard de Herderlijke
Prieven van kardinaal Mercier die
ik op onze drukkerij liet vervaar
digen. De ..Duutsers" hebben me
daarvoor ter dood veroordeeld, maar
toen de Amerikaanse kranten zich
met het geval gingen bemoeien, lie
ten ze me toch weer vrij. Dat was
de tweede keer dat ik aan de dood
ontsnapte. Ik was n 1 ook al eens
zwaar ziek geweest. Enkele jaren
geleden ben ik. zoals U misschien
weet, ook weer van een ernstig ziek
bed opgestaan Dat was de derde
keer. Ik heb persoonliik Gods Ge
nade als iets formidabels leren
kennen.
Nop half invalide na de ziekte,
begon ik in de oorlogsjaren mijn
studie en in 1921. op mijn 46ste
iaar. werd ik door kardinaal Mer
cier gewijd. Hij stelde mij direct
aan als zijn secretaris. En dat ben
ik tot zijn dood toe gebleven. En
kele jaren geleden ben ik. wat
wij noemen, op rust gesteld. En
nu ben ik ere-Kanunnik van de
Metropolitaanse Kathedraal van
Mechelen. Heel veel werk doe ik
niet meer Mijn enige functie van
enig belang is nog die van voor
zitter van de KBVB. En daar be
leef ik nog elke dag plezier aan
Het blozende gelaat van de oude
priester is één beminnelijke glim
lach. als hij vraagt: „En weet ge nu
eindelijk genoeg?"
Ja wij weten genoeg. Maar als
het niet te onbescheiden is, hebben
we nog één verzoek: Mag de foto
graaf een paar plaatjes maken'*
De heldere, grijze ogen beginnen
ondeugend te fonkelen. „Ge wilt me
zeker gezichten laten trekken, hè?
Net als een filmster."
En dan poseert Kanunnik Dessain
voor onze fotograaf en laat on£ wat
later lachend uit, „Ik zal er Zondag
weer bij zijn hoor." roept hij ons
na, ..kijk maar naar me uit
WAT ZEGGEN DE ZUIDERBUREN
(Van een speciale verslaggever)
„En juffrouw, wie denkt U. dat
er Zondag wint?" vroeg ik Don
derdag voor de zoveelste maal in
Belgie. Nu was de vraag gericht
tot een dienstertje in een lunch
room. „Daar moet je diplomaat
voor zijn om antwoord op te kun
nen geven meneer" was het ant
woord. En het was een van de wei
nige ontwijkende antwoorden die
ik kreeg Voor de rest was het één
lange reeks van: „Winnen, winnen,
winnen." eindelijk zullen we nu
eens winnen!" Ja de Belgen zijn er
wel van overtuigd, dat zij zullen
winnen, practisch niemand twij
felt er meer aan en de bakker op
straat kan U met precies dezelfde
redenen vertellen, waarom zij zul
len winnen als de „madam" achter
de tapkast en de man op de beurs.
Ze hebben me overstelpt met aan
biedingen om te wedden, lk kon er
zelfs krijgen van drie en vier te
gen één. dat de Nederlandse ploeg
nu eindelijk geslagen zou worden.
„Ah. maar meneer, jullie vcrlic-
me. En toen ik hem vroeg waarom
dan wel, zei hij: „Het spelpeil in
België is stukken beter dan in Hol
land. Uw voetbal is een klasse
minder nu U Wilkes en Dc Harder
kwijt bent. De Hollanders hebben
nog steeds door geluk gewonnen,
maar er zitten in Uw elftal nu nog
maar twee spelers, die gevaarlijk
zijn: dat zijn Lenstra en Kraak.
Dan moet U eens bij ons kijken:
Wij hebben een voorhoede, die en
bloc op dreef is. En dan hebben
we Mees. een speler met een grote
toekomst, die als half-speler er
niet voor terug schrikt om doel
punten te maken".
Een ander was iets gematigder,
maar had toch ook gunstige ver
wachtingen voor België. Hij zag als
zwakste punten van het elftal Lcm-
bcrechts, Govard en De Herdt. die
alle drie gekwetst waren geweest
en de vraag was nu maar of zij
daar geen hinder van zouden on
dervinden. (Geheel terecht overi
gens. want enkele uren, nadat ik
met deze man sprak, vertelde een
zen met een verschil van drie of lid van de keuze-commissie, dat dat
vier doelpunten" zei iemand tegen De Herdt niet kon spelen) Voor de
HOLLAND—BELGIE IN FEIJENOORD-KUIP
(Van onze sportredacteur)
Dezer dagen kwam ik hem heel toevallig tegen in de Haagse binnenstad.
Hy liep daar onopvallend met winterjas, deukhoed, en een actetas onder
de arm: Lamberechts, de roemruchte rechtsbuiten van het Belgische elftal,
het kleine blonde ventje, die hier zo rustig tussen het drukke verkeer liep
alsof er in de verste verte geen interlandwedstryd in zicht was. Torkc,
zoals zqn Vlaamse voornaam luidt, die enige jaren geleden werd gekozen
als zijnde de beste rechtsbuiten van het continent, keek enigszins verrast
op toen wü hem plotseling aanklampten met de vraag „Hallo Torke, ben
je al op weg naar Rotterdam?"
„Ja en nee", was het vlotte antwoord. En in sappig Vlaams liet hy er
op volgen: „Wel naar Rotterdam, maar nog niet naar het stadion. Maar
over een paar dagen kom ik met m|jn makkers terug en dan gaan we de
eerste overwinning sinds het beëindigen van de oorlog op uw ploeg be
halen". En meteen was Lemberechts weer de voetballer in optima forma.
„Let op", liet hy er enigszins geheimzinnig op volgen, „dat wy met de
rust met 10 zullen voorstaan. Na rust maken wy er nog een doelpunt bij
en dan trekken wy ons in de verdediging terug. Wy zullen er vooral naar
streven de defensie extra sterk te laten zijn en Abe Lenstra wordt dubbel
in de gaten gehouden."
'Oranje heeft ondanks
handicaps vertrouwen
Wij hebben toen beleefd onze
hoed voor de Belgische vleugel
speler afgenomen, hem veel succes
toegewenst en gezegd: „Na de wed
strijd praten we nog wel even".
We betrapten ons erop, dat wij
viif minuten nadat de kwieke Belg
op zijn korte beentjes om de hoek
van het Buitenhof was verdwenen,
nog op dezelfde plaats stonden. Zou
hij gelijk krijgen? Had de Belg zul
ke optimistische verwachtingen
omdat Faas Wilkes nu naar het
buitenland is vertrokken en de
Rode Duivels onlangs met 30 van
Zwitserland hebben gewonnen?
Ongetwijfeld. Maar zijn de Belgen
niet meer met opgewektheid en
vast overtuigd van een gunstig re
sultaat tegen Nederland ten strijde
getrokken en is het desondanks
toch geen teleurstelling geworden?
En daarom, wii vonden het op
timisme van Lemberechts mis
schien dan niet geforceerd, gevaar
lijk was het ook nu ongetwijfeld.
Het demonstreerde de geest die in
het gehele elftal van onze zuider
buren moet heersen, een instelling
die. zeker ten opzichte van het
Oranjeteam, fnuikend kan zijn. De
BELGIË
Meert
Aernoudts
v. d. Auwera Carré
Lemberechts Govard Mermans
Gillard
Mees
Coppens Chaves
Clavan Timmermans Roozenburg Schaap Lenstra
De Vroet Terlouw
Schijvenaar
Kraak
Van Schijndel
Everse
NEDERLAND
Belgen moeten immers zeer goed
weten dat juist de onberekenbare
factor een van onze grote krachten
is. welke meermalen bewezen heeft
te spotten met alle techniek en tac
tiek. Hiermede wil echter geenszins
gezegd zijn, dat de Belgen nu ein
delijk niet eens zouden winnen.
Mocht Lemberechts geliik krijgen,
dan zal het echter niet ziin dan
nadat het Oranjeteam naar beste
krachten van zich heeft afgebeten.
Hoop en vrees
In de Nederlandse rijen is even
eens een zeker optimisme gekomen
na de oefenwedstrijd tegen Midd
lesex Wanderers. Niet alleen omdat
werd gewonnen met 31. maar
ook door de wijze waarop dit ge
schiedde. Faas Wilkes werd in de
voorhoede niet in die mate gemist
zoals men had gevreesd, in de eer
ste plaats omdat Schaap zijn beste
beentje heeft voorgezet om de
vroegere Xerxesman te doen ver
geten en vervolgens omdat Wilkes
ook niet altijd topprestaties lever
de. Neen. met Schaap, vooral naast
Abe Lenstra, zal het wel gaan. Er
ger is dat het middenvoorprobleem
nog steeds op een oplossing wacht.
Van Roussel is gebleseerd en nu
heeft Roosenburg de zware taak
weer op ziin schouders gekregen,
waar wij eerlijk gezegd niet hele
maal gerust op zijn. Ongetwijfeld
heeft hij een boddy om het moei
lijke werk van aanvalsleider te
verrichten, maar hij is o.i. te traag,
te weinig verrassend. Liever dan
maar een lichtere speler die snel
kan switchen en uit alle hoeken
weet te schieten, waarbii wii nog
steeds denken aan Wim Roozen.
een speler die ook het juiste moreel
voor dit karwei had. Abe Lenstra
zouden wij veel liever op een bin
nenplaats zien, omdat hij zich daar
beter thuis voelt. Wij weten dit uit
een persoonliik gesprek dat wii in
dertijd met hem hebben gevoerd.
Wij geloven echter dat de Fries
deze (kleine) handicap zal weten te
overwinnen door van de switch
gebruik te maken.
Dan nog een speciaal woord over
de linkervleugel Clavan en Tim
mermans. Van week-tot week heb
ben wii dit duo kunnen gadeslaan
en ongetwijfeld valt het in gewoon
clubverband niet mee. In het Oran
jeteam hebben de A.D.O.-ers ech
ter altijd beter gespeeld, vooral
Theo Timmermans, die tot nu toe
daar zijn beste spel heeft getoond.
Voor Clavan hopen wii slechts dat
hij geen hinder ondervindt van
zijn zo langzamerhand berucht ge
worden enkelblessure. De midden
linie is ons vertrouwd. Wii zullen
er niet lang bii stil staan, hoewel
Van Schijndel in Rotterdam enigs
zins teleurstelde. Waarschijnlijk
een terugslag door de slechte ver
richtingen van zijn club. Ook de
achterhoede is weer voor een groot
gedeelte van de „oude stempel".
Kraak zal het wel klaren en wat
Everse betreft zullen we vertrou
wen op ziin capaciteiten, waarvan
de Rotterdammer meermalen bink
heeft gegeven. Eerlijk gezegd zijn
we het meest bevreesd voor het
optreden van Schijvenaar, die onze
zegsman uit het begin van dit ver
haal zal moeten uitschakelen, het
geen geen gemakkelijk karwei is.
vooral omdat Schijvenaar nog wel
graag eens l'improviste werkt.
De negende
Het wordt Zondag de negende
ontmoeting tegen de Belgen na de
oorlog. Drie wedstrijden ziin door
Nederland gewonnen, viif werden
er gelijk gespeeld. Dat de Belgen
vertrouwen in hun ploeg hebben
blijkt uit het feit dat het elftal, dat
ALS 'T 3—1 WORDT voor de Belgen, win ik drie weddenschappen.
„Mermans maakt twee goals en wij winnen met 32," zegt agent Van
Tilburg (tweede van rechtsvan de Antwerpse motorpolitie. Van Tilburg
is links-back van het stedelijk politie-elf tal.
,Jiier staat dat we winnen, en ik
geloof dat ze gelijk krijgen, me-
neerke," aldus deze Brusselaar.
andere twee blijft het gevaar be
staan. dat zij bij een lichte botsing,
toch het veld zullen moeten verla
ten. Onze zegsman, het was de be
kende Belgische sportjournalist
Rik Senten, vertelde me nog iets
over een ander gevaar voor België.
„Ik ben wel wat bang" zei hij
„voor linksback Gillard, die ook al
gekwetst is geweest, maar het
grootste gevaar schuilt in het feit,
dat hü maar met één voet kan spe
len tegen Lenstra, die ik bijna een
vie r-voeter zou willen noemen.
Gillard is al een jaar de plaatsver
vanger van de nu weer enigszins
herstelde Anouilh. maar hij heeft
het ln de wedstrijden tegen Neder
land nog steeds goed gedaan. Hoe
het met Anouihl gaat? Niet slecht,
maar het zal toch nog te bezien zijn
of hij weer opgesteld kan worden,
want hij heeft een ernstige knak
gekregen".
Tijdens de laatste training in het
Heysel stadion hoorde ik weer
spreken over de twee half-spelcrs:
Van der Auwera en Mees, die alle
bei in uitstekende conditie zijn en
over Govard. die op het ogenblik
de goalgetter bij de Belgen is. Met
Freddy Chaves op de linksbinnen
plaats zou het magische vierkant
in de Belgische ploeg voltooid zijn
geweest als nu niet op het laatste
ogenblik De Herdt, wegens een let
sel aan de enkel verstek had moe
ten laten gaan. Nu Chaves naar de
buitenplaats is gegaan, valt deze
opzet helemaal ineen. Of Coppens
zal ditmaal wonderen moeten ver
richten. misschien wordt hij daar
toe aangezet door een Mermans in
topvorm, of een Chaves, die aan
het switchen slaat en met zijn spel
de gehele voorhoede animeert. Ja,
over dat switchen van de voorhoe
de hebben de Belgen het druk en
zij verwachten er veel van ook.
Evenals van het feit, dat cr nu niet
meer gesproken kan worden over
een nationaal elftal, maar over één
team met spelers, die elkaar door
en door kennen en ik kan U ver
zekeren. dat het voor velen een
harde klap was om te horen, dat
De Herdt nu niet meespeelt. „Een
vreemd gezicht kan nog veel ver
keerd doen" zeiden ze me nog vlak
voor dat ik uit Antwerpen terug
keerde. „Maar winnen zullen we!"
tegen Zwitserland speelde, slechts
op een plaats was gewijzigd. Cop
pens was als rechtsbuiten vervan
gen door Govard. De linksbuiten
De Herdt is later vervangen moe
ten worden wegens een blessure.
Chaves staat nu buiten en Cop
pens is er als linksbinnen bijge
komen. Wij geloven echter sterk
in twijfel te moeten trekken of
de Rode Duivels die productivi
teit zullen weten op te brengen als
zii tegen de Zwitsers hebben ge
toond. Zij ziin nu eenmaal geen
scherpschutters. Of de Nederlandse
voorhoede zal bewijzen hierover te
beschikken? De gelukkigen zo
moet men ze immers nog steeds
noemen die over een kaartje
beschikken kunnen het Zondag
middag half drie zelf in het
Feijenoord-stadion gaan zien. de
rest kan het horen via Hilversum II.
BRUSSEL. Donderdag
middag. Het begint al te
schemeren en er hangt een
beetje mist in het Hey-
sel-stadïon. Op de tribu
ne zitten diep in hun kra
gen gedoken een paar
officials van de Belgische
voetbalbond, bij de ingang
staan drie heren van de
keuze-commissie met el
kaar te praten en uit het
veld klinken enthousiaste
kreten. Het nationale Bel
gische elftal zal hier straks
zijn laatste training houden,
maar de spelers moeten
eerst nog in de wonder-
tent" om een mentale pil te
krijgen en nu lopen negen
jongens vast wat te trappen.
Zij maken er een spelletje
van om doelman Meert met
bal en al in het doel te schie-
zes, zeven ballen, die kort
achter elkaar keihard wor
den ingeschoten. Bang,
bang, bang, boem het
lijkt op een salvo en het net
en de palen kraken onder
de kracht van dit geweld,
doelman Meert heeft zich
wijselijk achter en niet
voor het doel opgesteld als
er zo'n salvo komt en hij
bepaalt zich er toe de ballen
weer terug te trappen.
Successievelijk verdwij
nen de officials en de heren
van de keuze-commissie en
dan komt trainer Gormaly
naast me staan om even te
kijken naar zyn jongens.
Hij is nu twee jaar in Bel-
giè, deze oud-doelman van
de Blackbum-Rovers en
men heeft mij van hem
verteld, dat hij in die twee
tische kennis van de spe
lers aanzienlijk heeft ver
rijkt. „Fijne jongens," zegt
hij en fluit dan op zijn vin
gers om de spelers bij el
kaar te trommelen. Zij blij
ven doorschieten, horen
hem blijkbaar niet. maar na
het tweede fluitsignaal ko
men zij aandraven, Mer-
dy Chaves komt me met
een doodeerlijk gezicht ver
tellen, dat hij altijd veel lie
ver op de buitenplaats heeft
gespeeld en dat die Rik
Coppens toch „zo'n pikan
te speler" is.
Dan gaan ze 't veld in om
voor de laatste maal te luis
teren naar de raadgevingen
van Gormaly, die voor het
begin nog stond te blauw
bekken van kou, maar die
zich nu warm draaft in het
veld. Hij laat Govard, Mer-
De Belgische wondertent
tenen gebruiken daartoe jaar de theoretische en prac-
De Belgische ploegzoals die Donderdagavond in de
kleedkamer van het Heysel-stadion voor onze foto
graaf poseerde. Eerste rij (v.l.n.r.): Lemberechts, Go
vard, Mermans, Chaves en de geblesseerde De Herdt.
Tweede rij: Gillard, Meert, AcrnaudtsMeesVan der
Auwera, Carré.
mans en Govard voorop,
de jonge Mees helemaal
achteraan en achter elkaar
verdwijnen zij in de „won
dertent", waarvan de deu
ren voor ons gesloten blij
ven. De voorzitter van de
keuze-commissie had be
minnelijk gelachen toen ik
hem vroeg of ik bij die men
tal-training mocht zijn.
„Nee meneer," zei hij, „daar
komt geen journalist bij en
zeker geen Hollandse."
Maar om een uur of ze
ven komen ze weer te voor
schijn; De Herdt van Ber-
chem, waarvan heel veel
verwacht werd, is er ook
bij, maar in burger. Zijn
plaatsvervanger Coppens
is er nog niet en kan
dus niet aan deze laat
ste training deelnemen. De
anderen zijn door dit uitval
len van De Herdt wel even
teleurgesteld geweest het
is voor hen een tegenvaller,
maar goedlachs als de Bel
gen zijn konden ze er even
later toch wel weer een
grapje over maken en Fred-
mans en Chaves nog eens
switchen, Meert krijgt een
beurt en Mees mag de doel
man nog eens testen met
verre schoppen uit het veld.
De hoge booglampen rond
het veld zijn gehuld in een
kring van mist, waarvan de
verstijvende kou door
dringt tot op het merg. Me
neer Just Houben van de
Belgische keuze-commissie
staat naast me. Hij had me
reeds eerder verteld er zo
trots op te zijn. dat de Bel
gische nationale ploeg nu
een echt team was gewor
den en dat hij juist daar
door goede verwachtingen
had, vooral van de voor
hoede. Nu kijkt hij eerst
naar het veld en dan naar
mij en zegt dan: „Ik heb U
zoeven verteld, dat we nu
eindelijk een „ploeg" had
den Helaas, De Herdt is uit
gevallen!" Er klinkt spijt
uit zijn stem. Bij het ver
trek hebben we elkaar de
beste wensen meegegeven.
,Jiet zal wel een gelijk spel
worden," zei nog iemand.
De Wondertent bleef
hermetisch geslóten
Er is niet veel byz-onders te zien
aan deze houten tent, doch hier zyn
reeds, vele successen van de Oranje-
ploeg \oorbereld, in alle stilte. Do
laatste tyd in zo grote teruggetrok
kenheid dat dc journalisten slechts
by grote uitzondering een blik ln
dez.o Wondertent op het V.U.C.-ter-
rein in Den Haag mogen werpen.
Vroeger was dat anders. De pers
mensen konden vry in en uit lopen.
Toen is dat gereduceerd tot de eer
ste en de laatste trainingsavond.
Donderdagavond kwamen de spelers
van het Ned. elftal voor de laatste
maal vóór de wedstryd tegen België
op V.U.C. bycen, doch de hekken ble
ven ook toen voor de Pers herme
tisch gesloten. De Belgen z||n min
der bekrompen, hetgeen uit onze
reportage moge blijken.
Nu weer Coppens links
binnen
BRUSSEL. Aangezien Michel
van Vaerenbcrg, die aangewezen
was om dc gewonde Albert de Herdt
te vervangen. Zondag 6 November
a.s. niet beschikbaar is (hy moet
een examen afleggen), zal Coppens
van F. C. Mechelcn tegen Neder
land linksbinnen spelen.
Dc Antwerpenaar Verbrnggen is
als reserve aan de ploeg toege
voegd.
Verbruggcn was opgesteld in de
Belgische B-plocg die te Charleroi
tegen Luxemburg speelt; zijn plaats
zal worden bezet door Mcrsic van
Bcrchem Sp.
f-
