„Ik stond vóór op de schuit
en gooide de lijn over"
Moskou tyranniseert,maar het
neemt daarbij geen risico's
,Rope\ film-uit-één-stuk
Zwaartepunt van beleid
ligt bij regering
Toen werd ouwe Evert brutaal
Vermetele kerels vertellen van
gevaarlijke tochten
Borbaklapt uit de school
4
Zaterdag 5 November I949
MET REDDING BOOT DE NOORDZEE OP
niet terug.
(Vaii onze speciale verslaggever)
HOEK VAN HOLLAND. Niet meer dan negentien meter lang Is de
reddingboot „President Jan Leis" en een meter of vier breed, maar bet is
een nobel schip, waar je na één reis al verliefd op bent. Sterk en slank
is de blauw geschilderde romp en er zitten twee motoren In van elk
110 P.K., die de „Jan Leis" met een vaart van 11 mijl per uur door het
water jagen. Gemakkelijk vergaan zul Je niet met deze schuit, zelfs bU
het smerigste weer en de hoogste zee niet. De dubbele wanden kunnen wel
een lekje verdragen en als de hele boot eens om mocht slaan onder het
geweld van een grondzee, dan is er nog geen nood. Want de „Jan Leis"
richt zichzelf weer op en Je hoeft alleen maar weer het roer te grijpen.
Als je maar zorgt, dat je niet overboord slaat, maar daar moet Je zeeman
voor zijn.
Soms lenmf ppn hoof Want het was droevig genoeg. We
etJ11 UUOl hebben die negen man op de sleep
boot „Wodan" gebracht, waar ok
Prins Hendrik toen aan boord was
Drie man moesten we laten zitten en
die zijn er in de nacht met een roei-
vlet afgehaald. Kijk. dit gouden hor
loge heb ik toen als aandenken van
de maatschappij gekregen. „Voor
moed en beleid" staat er In".
In het café Meynders op Stellen
dam zitten we te praten met De
Jager, machinist van dé „Koningin
Wilhelmina", die op dit station ligt,
de broer van de schipper. Een man of
acht redders zitten hier om de ka
chel en dan komen de verhalen los.
„Ach, ik heb het nooit in een boekie
bijgehouden", zegt er een, „maar ik
zou er best een heel boek van kun
nen maken."
Zware slagen
„Je moet maar eens denken aan
die tocht naar de „Valka", op 16 Ja
nuari 1929," zegt De Jager. Dat was
een Let. die was aan de grond gelo
pen in de punt van het Gat van
Hawk, vlak bij Rockanje. De „Prins
der Nederlanden" van de maatschap
pij ging er uit De Hoek heen. maar
die is nooit terug gekomen. Die is
waarschijnlijk omgeslagen Onze bo
ten waren toen nog niet zo goed als
tegenwoordig, hoewel er nu natuur-
U hebt al begrepen, dat de „Jan
Leis" een schuit is, waar je mee
kunt „lezen en schrijven", zoals
dat heet. In ieder geval kan schip
per A. Brinkman het, een jonge,
slanke, donkere kerel, met sterke
handen en arendsogen, die al 20
van zijn 32 levensjaren, net als
zijn vader en grootvader en over
grootvader, op de zeeën voor de
Zeeuwse en Zuidhollandse kust
heeft gezworven en die zijn red
dingboot handig en veilig langs
alle gevaarlijke plekken van deze
beruchte wateren loodst.
De Zuidhollandse Maatschappij
tot Redding van Schipbreukelingen
heeft in de 125 jaar, die zij deze
maand bestaat, 2530 mensen uit de
golven gered. Daarvan heeft
Brinkman er maar een goede der
tig op zijn naam staan, doch hij is
nog maar sinds de bevrijding in
dienst. Dat hij in het gevaar zijn
mannetje dubbel en dwars staat,
heeft hij al meermalen bewezen.
Over de Maasvlakte
Het Brinkman te roer varen wij
met de „Jan Leis" van Hoek van
Holland de Noordzee op, over de
Maasvlakte en door het Gat van
Hawk naar Stellendam op Goeree.
De le en 2e machinist H. Benard
en F. de Weers, zijn oud-gedien-
den, dappere kerels, die beiden al
bij de redding van meer dan twee
honderd personen aan de motoren
hebben gestaan en 2e stuurman G.
Bijl stond bij al die tochten aan
dek. Bijl draagt nog de arm in het
gips van een val, toen hij bij een
redding door een woeste beweging
van de schuit tegen de reling werd
gesmeten.
We varen langs de kust. Ver in het
Oosten zien wij de gele lijn van het
strand en daarboven de donkere wel
ving van de duinen. Bij Rockanje
staat een bunker midden op het
strand. De bezetters hebben hem in
de duinen gebouwd, maar de zee
heeft het land terug geduwd en nu
staat het water aan de voet van de
bunker. Vóór de kust liggen wrak
ken. Van do „Douglas", van de „Gro
ninger", hier 75 jaar geleden ver
gaan Pas op. dat je er niet met je
schuit boven op vaart. Maar Brink
man en Bijl zijn hier op het water
thuis als in hun eigen woning.
Er is nog een andere oud-gediende
aan boord, maar zó oud-gediend al,
dat hij met zijn 75 jaren nu alleen
maar eens een keertje voor zijn ple
zier mee vaart. P. C. Hoogenraadt is
het en hij heeft de ramp van de
„Berlin" nog meegemaakt, in 1907,
toen ver over de honderd man van
de Harwich-boot bij De Hoek het
leven lieten aan de kop van de Noor-
derpicr.
lijk nog altijd veel risico blijft Schip
per Adriaan Klooster is toen met zes
man gebleven. Wij zijn er de andere
morgen uit Stellendam met onze
„Koningin Wilhelmina" heen gegaan
en hebben de dertig man van de
„Valka" van boord kunnen halen.
Mijn vader was toen nog schipper.
De „Prins der Nederlanden" is de
volgende dag ondersteboven bij Roc
kanje op het strand gekomen De
lijken van de schipper en vier ma
trozen zijn aangespoeld. Van de twee
machinisten is nooit een spoor terug
gevonden".
De commissaris van het Loodswe
zen in De Hoek, de heer G. C. de
Rondt, die als agent van de maat
schappij onze gastheer ls. vraagt
Hoogenraadt of hij niet kan vertel
len van het andere ongeluk, dat de
maatschappij trof. toen in 1921 de
„President van Heel" voor de kust
van De Hoek is vergaan.
„Die is ook omgeslagen", zegt oude
Piet. „Dat was nog een stoomboot.
Schipper De Geus met vijf man zijn
gebleven. Negen jaar later is zijn
lichaam bij het zandzuigen boven ge
komen. Alleen de opstapper Van der
Vlies is van die tocht terug geko
men Ze waren op weg naar een
Franse lichter, die even bezuiden de
Zuiderpier op het strand zat."
Wtf varen thuis
Even later varen we terug. We
hebben eerst verse tong en garnalen,
zó uit zee, ingeslagen, die een van
de machinisten aan boord voor ons
zal schoonmaken. Links ligt de
Kwaje Hoek. We varen over de Gar.
nalenplaat en de Hinder. Daar gaat
de boot zwaar stampen en we moe
ten ons stevig vasthouden om niet
tegen het dek te gaan.
Eindelijk gaan de lichten van De
Hoek wenken. Als je rood en wit in
één lijn ziet kun je binnen lopen.
Bijl. met zijn ene gezonde hand stu
rend. brengt ons behouden de Wa
terweg in Maar als wij dicht bij huis
zijn, gaat Brinkman toch weer op
zijn plaats staan. Want de boot bin
nen brengen aan haar landingsplaats,
dat is het voorrecht en ook de plicht,
van de schipper zelf.
James Stewart middenspeelt
in ,,Rope" de rol van een leraar,
die zich min of meer verantwoor
delijk gesteld ziet voor de moord,
door twee oud-leerlingen Philip
(Farley Granger, links) en Bran
don (John Dall, rechts) begaan
in hun waan supermensen te zijn.
Postwissel gestolen
Een jaar gevangenisstraf met af
trek van voorarrest eiste de Offi
cier van Justitie tegen de uit Am
sterdam afkomstige metaalslijper J.
P., die zich voor de Utrechtse Recht
bank moest verantwoorden wegens
diefstal van een postwissel, groot
599.10 en valsheid in geschrifte.
Ten tijde dat het feit gepleegd
was, d.i. 10 September j.l., woonde
verdachte met enige andere personen
te Utrecht in bij zekere S. Toen op
een morgen een postwissel voor een
zijner medegasten in de bus werd
gedaan, eigende hij zich de wissel
toe, plaatste er een valse handteke
ning op en inde het geld, waarvan
hij zijn schulden betaalde en verder
goede sier maakte.
Verdachte bekende het hem ten
laste gelegde, maar de verdediger,
mr. Hemsing, verklaarde dat hiermee
het wettig bewijs voor het tenlaste
gelegde misdrijf niet was geleverd.
Ik zag ze drijven
„Ik sting vóór op de reddingboot
„President Van Heel" en ik gooide
de lijn over naar de Berlin", vertelt
hij. „De kapitein, die me kon. riep
nog: Piet, riep hij, wat moet ik doen
met die roop: roop. dat is zogezeid
Engels voor touw. En ik schreeuwde,
dat we er een zwaardere tros aan
hadden zitten. Maar meteen komt er
een zee en die spoelt die mensen zó
voor onze ogen van boord En meteen
knapte onze ankerketting en kon
den wij ook niks mee beginnen. De
mensen zagen wij in het water drij
ven, zeker wel honderd, maar wij
konden er niet bij komen. Er stond
een verschrikkelijke zee en die
schuit zat precies op de kop van de
pier. We moesten terug en de volgen
de reis hebben wij er nog negen van
boord gehaald. Dat was heksenwerk.
Ik werd met een jonge vrouw in mijn
armen tussen de palen van de pier
gesmeten. Ja, nou moet u niet lachen.
KORT VOOR DE OORLOG werd
West-Zeeuws Vlaanderen aange
sloten aan het waterleidingnet
van Oost-Zeeuws Vlaanderen.
Hierdoor werd, het noodzakelijk
een installatie' te bouwen om de
druk te verhogen. In 1939 begon
men met de bouw van 'n moder
ne watertoren. Toen in 1940 de
Duitsers ons land binnenvielen,
was slechts het voetstuk gereed.
De Duitsers hadden er echter
voordeel bij het bouwwerk te
voltooien. Met bektvame spoed
werd de watertoren afgebouwd,
en in dienst genomen als uitkijk
toren. Echter gelijk met de te
rugtocht der Duitsers uit het
land van Cadzand" werd de
fraaie t oren opgeblazen. Thans
wordt de Zeeuwse watertoren
weer opgebouwd. De werkzaam
heden vorderen al aardig.
Zwaar drukt de hand van Moskou op de landen waarover het macht
kan uitoefenen. Moskou ls zonder genade In de uitoefening van die
macht, en het tracht zjjn machtsgebied uit te breiden zover het kan.
Maar het waagt daarbij niets. Het Is behoedzaam met de druppel, die
de emmer zou kunnen doen overlopen. Vandaar de vele terugtochten
van de laatste jaren, die ik niet opnieuw hoef op te sommen. Rnsland
kent geen middenweg. Het tyrannlseert, het duldt geen nastreven van
eigen nationaal belang in de vazalstaten, waar dit met Russisch veel
eisend belang in conflict zou kunnen komen. Maar het trekt z(jn vin
gers onmiddellijk terug, waar gevaar van Westerse inmenging dreigt.
Rusland Is niet oorlogszuchtig, omdat oorlog met risico verbonden is.
Stallns beleid ls steeds geweest, geduldig te zjjn, haast tot In het onge
rijmde, op grond van de doctrinaire zekerheid van de zegepraal In het
eind van het bolsjewisme In de wereld. De oogst, na 1989 binnengehaald,
als resultaat van dit wachten, ls een rechtvaardiging van dit beleid.
Waarom dan alles in gevaar gebracht door een conflict met een Ameri
ka, dat zich op het toppunt van zjjn macht bevindt?
Oost-Duitsland, een
nieuwe complicatie
Dit is alles heel duidelijk, bij een
analyse van de algemene toestand
in Europa. Maar ook Moskou kan
aan overgangsgevallen niet ont
snappen. Zuid-Slavië hoorde tot
zijn gebied. Het was als zodanig
door Amerika erkend. Wat Ameri
ka betreft kon Moskou er mee doen
wat het wilde. Zo heeft Amerika
Moskou ook in Tsjechoslowakije
laten begaan. Maar nu is Moskou
met Zuid-Slavië in conflict geko
men. Het heeft tegenover Tito de
boog van zijn willekeur te strak
gespannen. En nu is het mis. Het
is zó mis dat Moskou rekening moet
houden met Amerikaanse inmen
ging, als het alsnog zou proberen
Tito met geweld naar zijn hand te
zetten.
De Tito-legende
Wie is Tito? Geen lie\ jongen
Hij heeft geen recht op onze sym
pathie. Zijn methoden in Zuid-
Slavië zijn even hard en even ty-
ranniek geweest als die. welke in
de andere vazalstaten worden toe
gepast. Maar toch heeft hij iets op
de andere vazallen voor. Hij heeft
de moed gehad voor de belangen
van zijn eigen land op te komen.
Hij wilde zijn bewind niet tot een
filiaal van Moskou laten verlagen.
Hij heeft het gewaagd de doffe,mas
saal werkende en weinig onder
scheidende druk van de Russen te
weerstaan, wat geen ander politi
cus achter het IJzeren Gordijn ge
waagd heeft, tenzij met verderf als
onmiddellijk gevolg. Tito houdt
zich staande in zijn oppositie. De
kloof tussen Belgrado en Moskou
wordt daardoor steeds dieper en
breder. Daar Tito niet in een tus-
sentoestand kan blijven voortbe
staan, zal hij zich niet alleen aan
samenwerking met het Westen
maar op den duur zelfs aan zekere
democratische practijken niet kun
nen onttrekken.
Voorlopig is hij al een zo belang
rijk man geworden in de wereld,
dat de legende reeds vat op hem
gekrepen heeft. Zün eigenlijke
naam is Josef Broz. Men spreke
met de „ingewijden" uit Oost Eu
ropa; zij zullen U zeggen dat dit
misleiding is. Josef Broz, zo zeggen
zij, is in Spanje gesneuveld. Een
ander man, de tegenwoordige Tito,
heeft zijn identiteit overgenomen.
Men krijgt geen speld tussen hun
betoog. Broz was een Kroaat, Tito
spreekt maar heel gebrekkig die
taal. Broz was een eenvoudig man,
Tito is een man van ontwikkeling
cn beschaving. Josef Broz had als
fabrieksarbeider een vinger verlo
ren: Tito heeft al zijn vingers nog.
(Dat is inderdaad zo. Men kan het
soms op zijn foto's constateren).
Met zijn tien vingers speelt hij
voortreffelijk piano. Enz.
Als men daar tegen in brengt, dat
vele mensen Broz moeten hebben
gekend, dat de persoonsverwisseling
dus onmiddellijk in het oog moest
hebben gelopen, dan krijgt men
daarmede geen legende klein.
Lastig probleem te meer
Maar waar is dat de kloof tussen
Moskou en Belgrado met de dag
wijder wordt. Tito's blad, de Borba,
gaat uit de school klappen. Het ver
telt hoe de tyrannie van Moskou
werkt, hoe agenten van Moskou
bevel geven in de vazalstaten tot
arrestaties en vervolgingen, waar
van niemand de reden begrijpt. De
plaatselijke communisten, die hun
chefs als verraders moeten afzetten
en veroordelen, weten niet waar
om zijzelf als vervolgers zijn aan
gewezen en de anderen als vervolg
den. terwijl toch hun orthodox
communisme volkomen conform is
geweest aan dat van de verworpe
nen. Het gevolg daarvan is. dat nie
mand zich veilig voelt. De rechter
van vandaag kan morgen de be
klaagde zijn, die ontmoediglijk de
laatste misdaden en het vuigste
verraad bekent. Hoe kan er dan nog
zekerheid bestaan, en op den duur
zelfs trouw?
In Bulgarije staat nu het proces
van Kostov. vroeger een der leiden
de figuren in het Bulgaarse polit-
Muizen vernielden oogst in
Bunschoter Polder
BUNSCHOTEN. De Bunscho-
ter polder, die in het laatste oor
logsjaar op bevel der Duitsers on
der water werd gezet, heeft lange
tijd nodig gehad om zich te her
stellen. Thans lijden de boeren on
der een grote aanval van een nieu
we vijand, de veldmuis, die inmid
dels reeds enorme schade heeft
toegebracht. Werd in de Eemnesser
polder 70 pet. van de oogst door
de muizen verorberd, in Bunscho
ten is dit slechts weinig minder, nl.
meer dan 50 pet.
Men is nu voornemens het kwaad
te bestrijden door een nieuwe en
vrijwillige inundatie van de polder
die de muizenplaag volkomen zal
vernietigen. Het waterschap gaf
reeds toestemming hiertoe, doch
daar voor deze inundatie het. wa
terpeil van het IJsselmeer enkele
dagen moet worden verhoogd,
moet ook van de desbetreffende
autoriteiten goedkeuring en mede
werking worden verkregen. De in
gelanden tenslotte komen op 11
November bijeen om dit ingrijpen
de, maar laatste redmiddel te De-
spreken.
huro, voor de deur. Deze week is,
volgens een officieel Bulgaars be
richt, generaal Kinov, chef staf, uit
zijn ambt ontzet met nog een ander
hooggeplaats officier. De verkiezin
gen in Bulgarije zijn uitgesteld,
waarschijnlijk, omdat de regering
de uitslag niet vertrouwde, ofschoon
zij toch volgens totalitair recept ge
houden zou worden Moskou is
blijkbaar geschrokken van zijn er
varing in Oostelijk Duitsland.
Al deze dingen verhogen de on
rust in een, van nature zo onrustig
land als Bulgarije. De Zuid-Slaven,
die zich nu veilig voelen, blazen
er in de vuurtjes, die er zo talrijk
smeulen Zeker, men tracht de ar
beider op zijn hand te houden.
Maar die Balkanlanden zijn agrari
sche landen En de boer kan er bij
uitstek lastig zijn.
Zo is er een intern probleem
achter het IJzeren Gordijn, dat nog
wel eens moeilijkheden veroor
zaken kon. waaraan Rusland lang
de handen vol zou hebben.
Intussen is er nu een Duitse
staat bijgekomen. Wat willen de
Russen daarmede? Ik kan mij le
vendig voorstellen dat Moskou lie
ver het internationale Berlijn zou
hebben opgeruimd vóór het daar
mee begon. Dat is echter mislukt.
Nu loopt alles daarheen wat het in
de Oostelijke zone moreel of an
derszins te benauwd krijgt. De
oostelijke Duitse staat is dus niet
met de methoden van achter het
Gordijn te regeren. Ruslands greep
kan er slechts onvolkomen zijn.
Is dit niet een lastige complicatie
te meer voor Moskou?
(lngez. Med
Een kou, een griep
koorts en pijnen, drijft U uit door de
kracht der genezing van SANAPIRIN
Buisje 25 tabl. 40 ct; 50 tabl. 75 ct.
Experimentele thriller van Hitchcock
A LFRED HITCHCOCK maakt thrillers, detectievefilms en griezel-
■L* geschiedenissen. Hij doet het al ruim 25 jaar en heeft er naam mee
gemaakt, want in zijn genre is hij een kunstenaar. Hij weet met weinig
middelen een stemming, een atmosfeer, bijna lijflijk voelbaar te ma
ken en streeft er steeds naar zijn opwindende verhalen in een oorspron
kelijke vol spanning geladen vorm te gieten. Ook in zijn nieuwste thril
ler Rope(Touw) is zijn oorspronkelijkheid aan het werk geweest en
nogal revolutionnair. Hij verfilmde een verhaal, dat ware het in wer
kelijkheid gebeurdniet meer tijd in beslag genomen zou hebben dan
de film zelf. Hij beperkte de handeling tot niet meer dan twee aan
grenzende vertrekken met in totaal negen personen figuranten in
begrepen. En hij schakelde voor zijn film een element geheel uit, dat
volgens de Russische filmpioniers juist het belangrijkste is in de film
montage.
Hitchcock heeft hiermee de conse.
quentie getrokken van zijn standpunt,
dat een volkomen uitgebalanceerd
draaiboek belangrijker ls dan de In
spiratie. die vooral In de montage tot
uiting kan komen. In „Rope" ziet men
dus geen plotselinge beeldwisselingen
en evenmin bijzondere becldlnsteilin-
gen: de camera vertelt een doorlopend
verhaal en loopt daarvoor één lange,
ononderbroken beweging door. Met an-
dere woorden: we hebben hier te doen
met dc film-ult-één-stuk De filmcame
ra is niet meer een door inspiratie be.
ziclde medespeler in de handeling, maar
neemt de plaats in van een objectieve,
ongeëmotioneerde toeschouwer, die hier
zonder ook maar een ogenblik ge
schikt te worden onverstoorbaar en
gelijkmoedig door de kamer wandelt,
waar een sinister gebeuren langzaam
aan een climax bereikt.
„Rope" doet het verhaal van twee
jongemannen, die een mede-student
worgden. Ze rekenen zichzelf tot een
beter mensensoort. Uebermenscn, voor
wie de huidige wetten en moraal
niet gelden. De vermoorde verdiende
naar hun mening zijn lot; een slap
peling. zonder veel talent, aan wie de
wereld niets verloor. Om deze moord,
de bevestiging van hun „Uebermensch-
llchkeit", tot een triomf te doen wor.
den organiseren zij een fuifje voor de
niets vermoedende ouders van de ver
moorde. zijn verloofde, haar vroegere
verloofde en hun oud-leraar, die met
zijn filosoferen over superieure en In
ferieure mensen hen tot hun super-
mens-alures heeft gebracht. En onder,
wijl ligt het lijk van de vermoorde In
een kist. die als buffet is gedekt. Het
fuifje loopt te pletter op allerlei ner
veuze spanningen, die door de super
mensen zelf opgewekt worden cn de
twee moordeniars worden tenslotte het
slachtoffer van zichzelf: de een, Phi
lip. d!e met graagte dieren doodt, kan
thans het schuldprobleem niet verwer
ken, de ander Brandon coquettecrd
zo met zijn supermens.theorieën te
genover de leraar Rupert, aan wie hij
zijn ideeën ontleende, dat zijn figuur
ai te duidelijk wordt: hij moordde om
dc liefde te werven van de leraar, die
moeilijk anders kan dan een nieuwe
interpretatie geven aan zijn theorieën,
de moord en daarmee de persoon van
Brandon afwijzen, de moordenaars
over-leveren aan de justitie en aldus
de moraal op de valreep redden.
De handeling mag al erg simpel zijn
en zonder grote verrassingen. Hitch
cock heeft er een onbeschrijflijk span
nende film van gemaakt vol van een
luguber-beklemmende atmosfeer. De
spanning en de opwinding, die een
thriller ons hoort te bezorgen, worden
hier niet geleverd door een bepaalde
geschiedenis, een reeks feiten cn ge.
beurtenissen, maar het thriller-element
wordt louter en alleen bepaald door de
ontwikkeling van ae geestesgesteld
heden van verschillende mensen, die
in een bepaalde atmosfeer tot een con
flict bijeengebracht zijn. Hitchcock
vraagt hierdoor dus (en ook omdat de
camera zelf onpersoonlijk geworden
is) alle aandacht voor de acteur. Dit be
tekent dus een verwerpen van de mo
gelijkheden, die de cinematografie voor
zichzelf als eigen terrein ontdekt heeft-
de camera als voornaamste medespeler,
de persoonlijke visie, waarvan de mon
tage het sluitstuk vormt Met ..Rope"
heeft Hitchcock niet bewezen, dat dit
e'cment van persoonlijke visie in de
film gemist kan worden, maar wel. dat
hijzelf in staat ls zonder dit element
een boeiende film te maken Voor de
persoon van Hitchcock ls een film als
deze dus altijd belangrijk: het gevaar
is echter niet denkbeeldig, dat een
dtrgelljk experiment met alleen weinlc
warde voor dc toekomst heeft, maar
eerder nog een terugglijden naar een
Binnenlandse verhoudingen beheerst door
internationale omstandigheden
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. Voor een belangrijk deel wordt het antwoord van
de regering over de schriftelijke algemene beschouwingen der Tweede
Kamer naar aanleiding van de nieuwe begroting beheerst door Neder,
lands plaats te midden der volken. Evenals de Tweede Kamer is zij van
mening, dat Nederland zich niet in zichzelf moet opsluiten en dat er
binnenslands een nauwere aaneensluiting der groeperingen moet plaats
vinden. Het is echter nooit gewoonte geweest, meent de regering, dat In
de toelichting op de begroting van buitenlandse zaken dergelijke punten
aan de orde worden gesteld. Overwogen zal worden in hoeverre hierin
in de toekomst wijziging kan worden gebracht.
Het is ongetwijfeld juist, aldus
de regering, dat de Verenigde Na-
ties op verschillende punten heb
ben gefaald. Op menig gebied wer.
den echter resultaten bereikt. Het
uiteenvallen der V.N. zou noch
voor de wereld noch voor Neder
land een voordeel betekenen. De
moderne samenleving is niet denk
baar zonder een organisatie, welke
gelegenheid biedt zo groot moge-
lijke samenwerking tussen de mo
gendheden.
Er wordt uitvoerig op gewezen,
dat de grote invloed van de inter!
nationale politiek medebrengt, dat
het zwaartepunt in de staatsrech
telijke verhouding tussen regering
en parlement meer bij de eerste
komt te liggen. Inschakeling van
commissies uit de staten-generaal
vooraf zal niet altijd kunnen ge-
schieden in verband met de moge
lijkheid van vertraging van het
internationaal overleg. Dit zou bo.
vendien kunnen leiden tot overla
ding met arbeid voor vele leden
der staten-generaal.
De regering meent, dat het nog
te vroeg is voor een gedetailleerd
oordeel omtrent de invloed van
het verschil in devaluatie-percen-
tage tussen België en Nederland
op de ontwikkeling van Voor-Unie
tot volledige Unie. De devaluatie
heeft echter nieuwe factoren doen
ontstaan, waardoor de verwerke
lijking der economische unie in
zeker opzicht kan worden verge
makkelijkt.
Voor wat de invloed der deva
luatie op de begroting betreft ver
wijst de regering naar de ingedien
de nota. Het nog in gang zijn van
het overleg met de Stiching van
de Arbeid belet de regering om
mededelingen te doen over even
tuele aanpassing, van het loonpeil
en de progressie in de kinderbij
slagregeling. Wettelijke maatrege
len zullen worden genomen om de
thans bestaande regeling voorlopig
van kracht te doen blijven.
Dat de P. v. d. A. bij burge
meestersbenoemingen zou worden
achtergesteld, wordt ontkend, en
eveneens, dat er een tegenstelling
zou bestaan tussen het beleid van
de ministers Van den Brink en
Mansholt. De voorstelling van za
ken, als zou eerstgenoemde op eco-
nömisch gebied het roer geheel
hebben omgewend, zonder dal het
kabinet dit heeft kunnen voorko
men, wordt als onjuist afgewezen.
Bij het Dinsdag a.s. in de Twee
de Kamer beginnende debat over
de staatsbegroting zullen deze en
andere punten ongetwijfeld uitvoe
rig aan de oTde worden gesteld.
verleden tbd kan betekenen, wanneer
het navolging vindt
Al ls de noodzaak van Hitchcock's
nieuwe procédé niet duidelijk, „Rope"
is zonder twijel een fascinerende film
geworden. Boeiend door haar gegeven
(naar een op de werkelijkheid berus
tend toneelstuk van Patrick Hamil
ton. die ook „Gaslight" schreef), boei
end door het spel, vooral van Jannes
Stewart als de leraar Rupert en John
Dall als de Ucbermensch.moordenaar
Brandon, en boeiend nog meer door
de fenomenale sfeerscheppende macht
van Hitchcock.
A. T. KAMPHOFF
„Duits huwelijk was
maar schijn"
Twee maanden gevangenisstraf
luidde de eis van de Officier van Ju
stitie tegen de 26-jarige tandtechni-
cus R. L. uit Baarn, die zich voor de
Utrechtse rechtbank moest verant
woorden wegens het plegen van bi
gamie.
Enige tijd nadat de verdachte te
Baarn in het huwelijk was getreden
met een Nederlands meisje dat
was op 17 December 1947 kwam
de Ambtenaar van de Burgerlijke
Stand tot de ontdekking, dat de man
op 19 Mei 1945 in Duitsland met een
Duitse was gehuwd.
Verdachte verklaarde voor de
rechtbank, dat de laatste verbintenis
slechts een schijnhuwelijk was ge
weest om een in nood verkerend
Duits meisje te vrijwaren tegen de
gruweldaden van de oprukkende
Russische troepen. Dergelijke huwe
lijken waren door de buitenlandse
arbeiders in Duitsland bij tientallen
afgesloten teneinde Duitse vrouwen
en meisjes te beveiligen tegen de
Russen. Men was, zo zei verdachte,
in Duitsland van mening, dat derge
lijke huwelijke geen rechtsgeldigheid
bezaten. De verdachte zelf was ook
die mening toegedaan.
De Officier van Justitie nam het
verdachte echter kwalijk, dat hij dan
over dat schijnhuwelijk gezwegen
had tegenover de ambtenaar van de
Burgerlijke Stand en zelfs tegenover
zijn bruid.
De verdediger, mr. Dietz. pleitte
op juridische gronden vrijspraak,
subs, een voorwaardelijke straf.
De rechtbank zal 18 November
vonnis wijzen.
'tnrnowdd
TRAGISCH STERFGEVAL
Bode Roelofsen uit Wekerom is in
BarncveJd op de markt een goede be
kende Donderdags komt hij met zijn
bodewagen vol geladen met eieren enz.
naar het dorp cn gaat dan in de na
middag weer terug. Donderdagavond
was hij een ogenblik ,n ,,de Valk" toon
hy hoorde, dat er wat met zyn wagen
gebeurde Het bleek, dat een motorrij
tuig tegen zijn paard en wagen was
aangereden De bejaarde Roelofsen
slaagde er nog ln het paard tot stil
stand te brengen, maar zakte toen ln
elkaar. Hij bleek te zijn overleden.
Dit tragisch gebeuren maakte bij ve.
len diepe indruk.
f)E Officier van Justi-
tie had zich groen
zitten ergeren aan een
jongen, die zich met
slinkse smoesjes probeer
de vrij te pleiten, vanwe
ge een bloedneus, die hij
iemand had geslagen
Maar om ouwe Evert, die
dat kon je met je
klompen voelen er net
zo goed omheen stond te
draaien, maakte de Offi
cier zich helemaal niet
druk. Hij lachte zelfs om
hem En de Politierechter
had aanvankelijk ook we)
een beetje schik in het
geval. Misschien hielden
die twee heren wel van
hengelen. Want het ging
hier over vissen in verbo
den water. Drie baarzen
zou Evert zich hebben
toegeëigend qit een tocht
sloot op de Vinkeveense
plassen Wie daar van z'n
leven wel eens in de
buurt is wezen brasemen,
die weet. dat daar streng
wordt gecontroleerd. De
ambtenaren van „De
Grote Vangst" zien scherp
toe, dat er geen simmetje
zonder permissie wordt
uitgeworpen. Gewapend
met verrekijkers zwerven
ze bij nacl.t en ontij in
ïun gecamoufleerde mo
torbootjes over de plas
sen. Net als een jager het
wild, naderen ze soms
tegen de wind in .om het
motorgeronki. de argeloze
hengelaar. En als het niet
op grote afstand de motor
af en laten ze zich met
het windje meedrijven.
Plotseling komen ze dan
achter een rietkraag van
daan en dan is de henge
laar, als-ie zonder acte
vist, natuurlijk de sigaar.
Zoiets gebeurt de over
treders uit de stad zonder
mankeren. Maar wie in 't
Vinkeveense veen is groot
gebracht. als ouwe
Evert
En toch, op een goeie
dag dook plotseling zo'n
grijze schuit met een
ambtenaar naast zijn
roeiboot op. En Evert had
juist een fuik opgehaald.
Met drie kanjers van
baarzen er in. Nee, toch
niet. Dat van die baarzen
staat nog te bezien. Want
daar ging nou net ter te
rechtzitting die hele
kwestie ovei. Evert zegt,
det er helemaélgeen
baarzen in de fuik zaten,
hoewel er in de schrifte
lijke verklaring van de
onbezoldigd rijksveld
wachter wel degelijk
sprake van is.
L" VERTS tanige handen
spelen wat nerveus
met de Manchester pet,
die hij op zijn rug houdt.
„Ik zal 't es toelichte.
Edelachtbare. Die fuik
dreef in het water, vlak
bij mijn erf. Ik zat in de
boot en ik docht: Kom,
laat ik dat ding effe op-
pikke. Ik sleepte 't een
binne boord. En nét komt
de pliessie."
„En zaten er toen baar
zen in de fuik of niet?",
vraagt de rechter.
„Helemaal geen baar
zen, Edelachtbae. Eerlijk
niet."
„Paling dan?"
„Welnee meneer, eh.
Edelachtbare. Geen baar
zen en geen paling ook.
dat bestaat niet. Die fuik
sting niet uit! Die dreef
zo maar Ik heb geen
baarzen gezien Misschien
zat er een klein speldvis-
sie in. uit 't kroos, maar
géén baarze. Baarze ben-
ne bij mijn zukke visse!"
„Maar U voer toch in
die tochtsloot en U was
geen rechthebbende op
dat viswater," vervolgt
de rechter minzaam. „En
waarom?".
„Maar ik was niet aan
't visse!". onderbreekt
Evert met goed gespeelde
verontwaardiging.
„Tut-tut, dat zullen wij
wel eens bekijken of het
vissen was, wat U deed,"
herneemt de rechter. „U
wilt dus beweren, dat die
ambtenaren een vals ge
tuigenis hebben afge
legd?"
„Dat zeg ik niet," draait
Evert weer. „Maar 't is
niet waar, dat 'r baarze
in die fuik zatte."
„Weet wel, wat U zegt,"
waarschuwt de rechter.
„Moet ik de ambtenaren
laten getuigen?"
„Laat U die mense maar
gerust komme. Ik sta
hier niet te liege. 't Was
klaarlichte dag. Ik was
niet op een strooptocht
uit!"
DAAR mengt zich
glimlachend de Offi
cier weer in de discussie:
„Nee. stropen doe je niel
overdag, hè? Dat gebeurt
zeker 's nachts."
„Ja," geeft Evert vrij
moedig toe. „Of 's mor
gens vroeg."
„Dan zullen we deze
zaak voor onbepaalde tijd
uitstellen voor een nader
getuigenverhoor," beslist
de rechter. „U ben» an
ders zes keer veroordeeld,
is 't niet?"
Alsof-ie er trots op is,
zegt Evert „Misschien was
't wel twintig keer Edel
achtbare. eerlijk gezegd
ben ik de tel kwijt ge
raakt."
Waarvoor dat allemaal
was, verzoekt de Officier
te mogen weten. En de
rechter somt op: „Vernie
ling, belediging, diefstal,
oplichting, nog eens bele
gging en mishandeling."
De Officier kijkt plotse
ling bedenkelijk.
„En voor stropen?" in
formeert hij.
Nu wordt Evert toch
werkelijk vlegelachtig
brutaal. Zijn ouwe ogen
glimmen, als-ie er uit
flapt: „Déórvoor hebbe ze
anders kan, zetten ze al endje mee en haalde 't soms nóg eens onder ede me nog niet kenne pikke!"
Uitbreiding Jaarbeurs
nog gestagneerd
UTRECHT. In December 1948
werd aan de Koninklijke Nederland-
Se Jaarbeurs^te Utrecht toestemming
verleend om"het eerste deel van het
urgentieplan tot uitbreiding te ver
werkelijken. Dit betreft een grote
hal op het terrein aan de Croeselaan
langs het Merwedekanaal met spoor
weg- en wegenaansluiting. Deze een-
verdiepingshal met sheddak is be
doeld voor de „technische jaarbeurs",
dus voor zware machines e d.
Men zou deze hal met een schip
kunnen binnenvaren en ook spoor
wagons en vrachtauto's zouden er in
kunnen rijden. Een drieledige kraan
met een totaal hefvermogen van 100
ton zou het lossen van allerlei bij
zondere vrachten mogelijk maken.
De hal zou een vloeroppervlakte
van 120 bij 200 meter ofwel ongeveer
2.4 hectare hebben bij een hoogte
van ruim 10 meter onder de kranen.
Onder de kap zouden tevens aller
lei dienstruimten gebouwd worden.
Hoewel de jaarbeurs deze ruimte
dringend nodig heeft en de bestaan
de noodgebouwen op het terrein
Croeselaan steeds minder beant
woorden aan te stellen eisen, heeft
men thans, een jaar na het verkrij
gen van de bouwvergunning, nog
steeds geen begin met de werkzaam
heden kunnen maken De moeilijk
heden schuilen in financieringspro
blemen. waarover met de overhe.d
en in overheidskringen nog steeds
wordt gediscussieerd.
Nieuw materiaal
voor N.S.
UTRECHT. Zeven nieuwe ge
stroomlijnde clectrische vierwagentrei-
nen zullen voor het einde van dit jaar
aan de Nederlandse Spoorwegen worden
afgeleverd Voor 1 Mei 1950 Z3l op-
nieuw een dergelijke serie in dienst
worden gesteld In de loop van 1950
zullen nadien nog veertien dezer trein
stellen uit de Nederlandse fabrieken
rijden. zod*t de N S. voor 1951 zal kun
nen beschikken over 28 nieuwe clcctu.
sche vierwagentreinen. Van April 193"
af zullen maandelijks enige der 50 be
stelde Franse op 4 assen aangedreven
electrische locomotieven worden afge
leverd Tezelfdertijd zal de aflevering
beginnen van de bestelde 25 Ameri
kaanse Westlnghou Baldwins. Deze op
zes assen aangedreven electrische loco
motieven zullen goeddeels door de Ne.
drlandse industrie worden geassem
bleerd In Nederland wordt een aantal
..d"-wagens voor internationale treinen
gebouwd.
Voor de oorlog bezat Nederland 29 000
goederenwagons Op het ogenblik telt
dat wagenpark bijna 20.000 stuks Aan
gezien de omloop der wagons door mo
derniseringen aanzienlijk versneld ls
zal men het aantal hiervan waarschijn
lijk niet boven de 23.000 brengen D't
betekent, dat Nederlandse en buiten
landse Industrieën W3arschynlijk n,et
meer dan 3 000 stuks nieuwe wagons
voor de N.S zullen behoeven te bou
wen Men verwacht, dat dit programma
in enkele Jaren tljds zal zijn afgewerkt.
