[Eén elevator zuigt per uur
250 ton graan omhoog
Ook in Rusland is niet alles
slechts zwart of wit
Pverhevelen gaat snel en secuur
Granaat ontploft
te Velsen
Vrede moet worden gebouwd
in de geest der mensen
Drama van Amersi'oorts kamp
ontrolt zich opnieuw
uitbreidingen
Geen recht op
door kweken van deviezen
linsdag 8 November 1949
5
\og ver beneden peil
van vóór de oorlog
fin de jaren voor de tweede we-
ildoorlog, die wii zo graag de
aoede" jaren van de haven noe-
rmen. kon de stof en de rook af-
fcmstig van tientallen zuigende en
jazende graanelevatoren langszij
i graanschepen in de Maashaven.
L dik zijn. dat zij als een mist over
r<fe omgeving hingen. Rotterdam
toen de grote aanvoerhaven
[yan alle mogelijke soorten graan
producten afkomstig uit vrijwel al-
f le graan-producerende landen van
de wereld. Een deel van de aanvoer
voor binnenlands gebruik be-
Bemd. maar een nog veel groter
Jeel vond via onze haven zijn weg
het uitgestrekte Rotterdamse
(chterland. reikend tot diep in
uropa. Het uitbreken van de oor-
[jog deed deze belangrijke bedrij
vigheid in ons havengebied op slag
verstillen en nu, in de jaren na de
bevrijding, komt zij weer langzaam
piaar zeker op gang. Het peil van
toor de oorlog echter is nog lang
Biet bereikt. Eensdeels vindt dat
oorzaak in de schaarste aan
Iraan in de wereld, anderdeels
[beeft het gebrek aan dollars om
[bet graan in Noord- en Zuid Ame-
frika en Canada te kopen, een sterk
[remmende invloed, terwijl boven
dien de doorvoer van graan op dit
tgenblik slechts een fractie is van
[die van voor de oorlog.
Maar toch, de graanschepen zijn
[er weer en een beeld als op het
Jeerste bijgaande plaatje, zo karak
teristiek voor de Rotterdamse ha
ften. kunnen we weer iedere dag
I aanschouwen. Zodra het graanschip
ligt gemeerd komen de machtige
keieva toren langszij, direct gevolgd
jooor de lange Rijnkasten, die weer
laast de bakken der elevatoren
korden vastgemaakt.
Wanneer de luiken zijn openge
maakt en de douaneambtenaren de
lading hebben gecontroleerd, kan
Qmen de elevator-,.slurven" nog niet
direct in de ruimen laten zakken.
pGraan, gestort in het ruim van een
schip, is een ..glibberig" goedje,
■dat direct gaat werken bij enige
I zeegang. Men voorkomt dit door
■het plaatsen van schotten en voorts
■door een deel van het graan in zak-
Iken te doen en daarmee de gestorte
|lading af te dekken. Het verwijde-
van deze z.g. slingerlading,
■waarvan de tweede foto een beeld
I geeft, is het eerste werk, dat na
aankomst van het schip gebeuren
moet. De zakken worden op de
Inaainaden losgesneden en leegge-
I stort en eerst daarna komt de
I bootsman in actie, die met fluit-
signalen de zuigbuizen in de rui-
Jmen dirigeert en wel zodanig, dat
I steeds voldoende graan onder de
buizen zit. Het opzuigen gaat met
een enorme snelheid. Wanneer vier
elevatoren in werking zijn. wat bij
I schepen van normale grootte niets
bijzonders is, worden per uur niet
minder dan ongeveer 1000 tonnen
I graan uit de ruimen omhoogge-
haald.
Het opgezogen graan wordt in de
elevator automatisch gewogen. Op
het derde plaatje ziet men hoe in
1de weegkamer van de elevator de
weger zijn werk doet. Dit werk, dat
I gebeurt onder toezicht van beëdig-
I de wegers, zowel namens de ver-
I lader als van de ontvanger, ge-
I schiedt uiterst secuur. Telkens
I wordt 2000 kg. graan tegelijk ge-
1 wogen, maar ondanks deze grote
l capaciteit is de schaal zo zuiver.
dat het gewicht van een zakdoek
'eeds voldoende is haar uit even-
icht te brengen.
Na het wegen valt het graan via
een buis in de ruimen van de Rijn
aak. Een grote aak met tien rui
men. kan in elk ruim ongeveei
100 ton graan laden. Mannen met
grote, houten scheppen zorgen er
voor, dat de grondstof voor ons
dagelijks brood in alle hoekjes en
gaatjes van het ruim wordt ver
deeld. Ons laatste plaatje stelt geen
man voor. die stiekem een zakje
graan voor thuis meeneemt! Hem
is opgedragen uit ieder ruim een
kleine hoeveelheid graan te nemen
of wel een monster te steken. De
aldus verkregen zakjes worden
zorgvuldig verzegeld en bewaard
Deze monsterzakjes hebben een
tweeledig doel. In de eerste plaats
vormen zij voor de verkoper van
het graan een tastbaar bewijs ten
aanzien van de kwaliteit van de
door hem geleverde partij. In de
tweede plaats zijn de zakjes be
stemd om op de graanbeurs te die
nen als monsters, waar de gegadig
den dan in staat zijn de kwaliteit
van de partijen te beoordelen.
Eén dode en één zwaar
gewonde
VELSEN. Eén dode en één
zwaargewonde eiste een granaat,
die gistermorgen om elf uur op het
buiten „Beeckenplein" onder Vel
sen is ontploft. Arbeiders waren
bezig een vijver uit te baggeren
Tegelijk met de modder werd een
projectiel op een vrachtauto ge-
I schept, dat door de werklieden niet
was opgemerkt. Toen de arbeider
I L. Marcelis uit Bloemendaal er met
I zijn schop tegen stootte, sprong het
uit elkaar. De man werd op slag
gedood. Zijn collega B Silvies uit
Haarlem moest in zorgwekkende
toestand naar het Antonius zieken
huis in IJmuiden worden overge
bracht.
Directeur-generaal der Unesco spreekt
in het Vredespaleis
DEN HAAG. ..De oorlog weedt geboren in de geest der mensen en
het is in de geest der mensen, dat het verdedigingsstelsel van de vrede
moet worden opgebouwd." Aan deze woorden uit het ..handvest" van de
Unesco herinnerde gistermorgen de directeur-géneraal van deze organi
satie. dr J. Torres Bodet, toen hij in het Vredespaleis de nationale
Unesco-commissie toesprak en er daarbij op wees. dat het juist vijftig jaar
geleden is. dat de eerste vredesconferentie in Den Haag werd gehouden,
waarbij tot de bouw van dit Vredespaleis werd besloten. Wanneer men.
zo zeide hij, de halve eeuw geschiedenis beschouwt, die zich binnen de
muren van dit gebouw heeft afgespeeld, dan ontstaat de gedachte, dat
recht en wet wellicht tekort schieten, wanneer er niet een hechtere over
eenkomst aan ten grondslag ligt. een overeenkomst van geesten, die op
recht de vrede willen en deze boven alles stellen.
De oorlog, zo zei hij voorts, heeft
de noodzakelijkheid aangetoond,
van een sterke en levende interna-
„Kerstmannetje" en zijn mede-beulen
in hoger beroep
DEN HAAG. Het „kerstmannetje" en drie van zijn kornuiten, die
allen er het hunne toe te hebben bügedragen het kamp Amersfoort tot
een hel te maken, verschenen Maandag voor de Bijzondere Raad van
Cassatie in Den Haag. Z|j zijn ontstemd over de vonnissen, die het Hof
te Amsterdam over hen heeft geveld en daarom waren zij In beroep ge
gaan.
De gruwelijke feiten echter noopten de procureur fiscaal tegen drie van
hen tot de doodstraf te eisen en in een geval op juridische gronden tot ver
wijzing van de zaak te concluderen. 5 December zal de raad de uitspraak
doen.
Als eerste der vier verscheen in
de morgenuren Erwich Ernst
Alscher voor het hekje, oud 61 jaar.
Deze Duitser, die veroordeeld is
tot een gevangenisstraf van 10 jaar,
woonde sinds 1931 in Den Haag. Na
de inval der Duitsers in Mei 1940
werd hij wegens zijn kennis van de
Nederlandse en Russische taal
hij is in Rusland geboren aange
steld tot tolk bij de S.D. Deze func
tie vervulde hij ook een tijdlang in
het kamp Amersfoort. Volgens de
bewijzen heeft A. daar Russische
krijgsgevangenen mishandeld en
hun klachten op het ziekenrapport
onjuist vertaald.
DUITSE KRIJGSGEVANGENEN VERTELLEN:
In de gruwelverhalen steekt soms
veel overdrijving
Lifters" meenemen !n Duitsland wordt steeds tetr zeerste afgeraden,
vooral door de Duitsers zelf. Neemt men passagiers mede, dan hoort men
steeds weer de klacht, dat deze gastvrijheid slechts door vreemdelingen
wordt verleend. Het is echter geen heksenwerk zich z|jn mensen erop aan
te zien. En er is vraag genoeg om een veilige keuze te kunnen doen.
Voor mfj is het nog steeds dankbaar werk geweest op deze manier Duit
sers mede te nemen. Er is b|j lange tochten op de rijksautowegen, voor
treffelijke gelegenheid de geest en de economische omstandigheden van
het tegenwoordige Duitsland te pellen. Juist op de autowegen, aangezien
men daar passagiers vindt die, gedreven door de omstandigheden, op een
lange reis z|jn.
bij verschillende gelegenheden op
pikte, kwamen juist terug uit Rus
sische gevangenschap. Ook hun
verhalen stemden overeen. In het
begin van hun gevangenschap wa
ren zij zeer verwaarloosd. Ver
schrikkelijk had de dood huisge
houden in hun kampen. Maar, zo
luidde het steeds weer. de behan
deling hing in hoge mate af van de
kampcommandant. Al mijn zegslie
den wisten van kampen waar ook
in die dagen de toestand niet zo
heel slecht was geweest. Geen hun
ner meende, dat de ellendige toe
stand. die soms een sterftelijkheid
van 60 pet. per jaar had veroor
zaakt. van bovenaf gecommandeerd
was.
Later dit was een getuigenis
zonder uitzonderingen was het
Propaganda heeft
weinig succes
Deze keer, op weg naar Oosten
rijk en terug, was het lot mij wel
gezind. Verschillende van mijn
passagiers kwamen uit de oostelijke
zone, uit Saksen en Thüringen.
Sommige waren vluchtelingen, uit
hun woonplaats gedreven door de
vrees voor deportatie naar de ura-
niummijnen en tevens door de
honger. Dit is het beeld dat ik, ook
uit gesprekken met oordeelkundige
landgenoten, van dat Oosten kreeg.
In de kleine stadjes ziet men niet
het tafereel van berooidheid dat
de Russische sector van Berlijn
biedt. In de winkels is meer te
koop. Niet echter levensmiddelen.
Te dien aanzien vertelden allen
het zelfde. Zij krijgen veel en
slecht brood, met een kleine toegift
van wit brood. Het vleesrantsoen is
gering, en heel vaak niet verkrijg
baar. Vetten van allerlei aard en
suiker worden in kleine hoeveel
heid verstrekt, melk is er niet, vaak
zelfs niet voor de kinderen. Het
stoffelijk bestaan is troosteloos. Dit
zijn de verhalen die ik steeds weer.
door passagiers uit uiteenlopende
streken, hoorde vertellen. Ook door
passagiers, die het voornemen had
den weer naar hun plaats van oor
sprong terug te keren.
Een merkwaardig geval was een
gymnasiast, uit de hoogste klasse.
Hij was op weg naar betrekkingen
om te trachten, in de westelijke
zone eindexamen te doen. Hij
vreesde, aan een eindexamen in de
Russische zone niet veel te zullen
hebben. De klassieke talen waren
daar afgeschaft. Heel het voorbe
reidende onderwijs had daar, zo zei
hij, niet veel meer om het lijf.
Marxistische wijsheid vormde de
hoofdschotel, van opleiding en exa
men.
Enige andere passagiers, die ik
Dr. M. v. Blankenstein
veel beter geworden. Enige spraken
van commissies, die de kampen
hadden bezocht en misstanden had
den verbeterd. De laatste jaren wa
ren niet kwaad geweest, naar om
standigheden. Men had in lompen
rondgelopen, maar dat deden ook
de Russen zelf, die zij zagen.
Het belangwekkendst was een
jonge man, die juist eindexamen
gymnasium had gedaan, toen hij in
Hitler's leger werd ingelijfd. Hij
was bij de capitulatie gevangene
geworden. Ook hij weer had een
slechte tijd moeizaam overleefd.
Later was hij aan het werk gezet
in een kolenmijn van het Donets
bekken. Het was hard werken ge
weest. De ploegen waren 8 uur on
der de grond, maar ter verhoging
van de productie liet men soms
twee inplaats van drie ploegen 12
uur ieder werken. Dit echter gold
voor de Russische mijnwerkers
evenzeer als voor de Duitse krijgs
gevangenen. Beide soorten van ar
beiders werden aanvankelijk streng
uit elkaar gehouden. De Duitsers
gingen van de mijn naar hun kamp
en omgekeerd, en zij mochten geen
contact hebben met de Russische
bevolking. Op den duur echter
werd daar niet streng meer de hand
aan gehouden. Tenslotte werkten de
Duitsers soms in gemengde ploegen.
Opmerkelijk in zijn verhaal was,
dat de krijgsgevangenen als mijn
werkers dezelfde lonen kregen die
de Russen ontvingen. De verzorging
in het kamp bleef pover en zij had
den goed „pension" daarvoor te be
talen. Maar, na aftrek hiervan en
van de loonbelasting, bleef er ge
noeg voor hen over, om zich zelf
voldoende voedsel en rookgerei bij
te kopen. De jonge man, die mij dit
vertelde, zeide, zeer vermagerd in
de mijn te zijn aangekomen, maar
heel snel zijn krachten te hebben
teruggewonnen dank zij overvloe
dige voeding.
Een ander weer had in een heel
ander deel van Rusland, in West-
Rusland. overeenkomstige ervaring
opgedaan. Toen het leven beter
werd. kregen zij een loon voor hun
arbeid dat hen in staat stelde aller
lei behalve kleding en schoeisel
bii te kopen. Wie een goed am
bachtsman was. werd zelfs heel
goed betaald.
Deze periode was voor allen eerst
aangebroken nadat zij grote sterfte
hadden overleefd.
Men vertelde mij ook nog: Slecht
was het gesteld met de geestelijke
zorg. Lectuur, die na de oorlog uit
Duitsland verzonden was, werd
nooit uitgedeeld. Men moest genoe
gen nemen met gestadige, tjolsje-
wiekse catechisatie die naar mij te
München reeds in het groot geble
ken was. langs de gemoederen af
droop. Er werden geregeld propa-
gandafilmen vertoond, soms heel
goede, en een enkele keer een
Amerikaanse film.
In de slechte periode hadden fa
natieke Russische vervolgers, zoals
de Duitsers dat eens hadden ge
daan, door barbaarse middelen be
kentenissen van soms denkbeeldige
vergrijpen afgeperst en zware
straffen op grond daarvan opgelegd.
Commissies waren in de laatste
paar jaren rondgegaan, en hadden
vele bekentenissen, aldus verkre
gen. ongeldig verklaard.
Het leek mij nuttig, op grond van
lange en gedetailleerde gesprekken
met teruggekeerde krijgsgevange
nen, die geen van allen een greintje
sympathie voelden voor het com
munisme, overdrijving wat de
laatste jaren betreft recht te zet
ten. Mijn zegslieden meden de Rus
sische zone. niet echter om hun er
varingen tegen het einde van hun
gevangenschap, maar om hetgeen
zij hoorden over de omstandigheden
daar.
Een verrassing was mij nog be
schoren. Een jonge man, die eerst
12 was in 1939. was in het laatste
jaar van de oorlog nog tot de dienst
opgeroepen en gewond geraakt. Hij
was, zeker oprecht, anti-nazi ge
weest. Maar toen ik hem van
Himmler sprak, vroeg hij peinzend:
.Wie was dat ook alweer?"
Later als ..Verwalter" bij een
Joodse firma heeft hij aanzienlijke
verduisteringen gepleegd.
De procureur-fiscaal, mr. baron
van Tuyll van Serooskerken. ver
klaarde zich accoord met de strek
king van de sententie van het Am-
sterdame Bijzondere Hof. doch hij
zag in deze sententie juridische lacu
nes. weshalve hij tot vernietiging en
tot verwijzing naar de Bijzondere
Strafkamer van de Haagse recht
bank concludeerde.
Vervolgens werd de 53-jarige
SS-er Edmund Brahm voorgelegd.
Deze kampbewaker heeft in Amers
foort de gevangenen geslagen en
geschopt. Hij liet hen urenlang onge
kleed in de sneeuw staan en de
zieke gevangenen ontnam hij in de
winter hun dekens. Het Amster
damse Hof heeft hem tot 20 jaar ge
vangenisstraf veroordeeld.
De raadsman van Bbleek van
oordeel, dat zijn cliënt onder voort
durende druk van zijn superieuren
heeft gestaan.
De procureur-fiscaal van de Raad
was het echter volkomen eens met
de procureur-fiscaal bij het Am
sterdamse Hof. die in eerste aanleg
de doodstraf had geëist. De dood
straf. zo zei mr. baron van Tuyll
van Serooskerken, is de enige ge
rechte straf voor deze beul. die uit
eigen beweging gevangenen heeft
gekweld en gefolterd en om het
leven heeft gebracht.
Na de middagpauze kwam de 56-
jarige SS-er Hugo Hermann Wolff
voor de Raad van Cassatie.
De procureur-fiscaal bij het Am
sterdamse Hof en W. zelf hadden
beroep aangetekend tegen de le
venslange gevangenisstrzö, waartoe
hij was veroordeeld, omdat hij in
het concentratiekamp te Vught, maar
vooral in Amersfoort, gevangenen
zodanig had mishandeld, dat de dood
er dikwijls op gevolgd is.
In Vught. waar hij „het kerstman
netje" genoemd werd. is hij iets
menselijker opgetreden.
„Daar werkten de gevangenen
mit Lust und Liebe". zei W., een
verklaring, die enige hilariteit ver
oorzaakte.
De procureur-fiscaal, gaf een
overzicht van de gruwelijke mis
handelingen. waaraan W. zich heeft
schuldig gemaakt. „Op deze man,
die zich heeft uitgeleefd op weer
loze en volkomen uitgeputte gevan
genen is slechts de doodstraf toe
passelijk". zo besloot hij.
De raadsman bepleitte een tijde
lijke straf, aanvoerende, dat W.
een zenuwachtige, primitieve fi
guur is, die thans berouw heeft
over zijn misdragingen.
Als laatste zaak diende het cassa
tieberoep van de procureur-fiscaal
bij het Amsterdame hof tegen de
gevangenisstraf van 15 jaar, waar
toe de 57-jarige SS-er Joseph Oberle
is veroordeeld.
Bij de eerste behandeling in Am
sterdam is bewezen, dat O. in
Amersfoort gevangenen heeft mis
handeld en vermoord. Voor de raad
van cassatie ontkende hij echter alle
schuld aan mishandeling.
De raadsman bepleitte handha
ving van de opgelegde straf omdat
O. een man is van een zeer beperkte
ontwikkeling en geringe intelligen
tie.
De procureur-fiscaal echter was
van oordeel, dat het onderscheid
tussen goed en kwaad niet af
hing van de mate van ontwikke
ling.
„Voer deze beulen van Amers
foort past slechts de doodstraf" ver
klaarde de procureur-fiscaal en hij
concludeerde ook in deze zaak tot
de zwaarste straf.
tionale organisatie. Maar ook is be
wezen. dat een vruchtbare samen
werking tussen de volkeren in het
bijzonder kan geschieden op het
gebied van opvoeding, wetenschap
en cultuur. D Unesco, die zich op
en cultuur. De Unesco, die zich op
alle mensen. Zij is het veelomvat
tende samengaan var. mensen, die
werken willen om de vrede tot
stand te brengen en te bevestigen,
door een daadwerkelijk en voort
durend betoon van geestelijke en
morele solidariteit van de volkeren.
Hierna gaf dr. Torres Bodet eni
ge voorbeelden van de medewer
king. die tientallen Nederlandse
hoogleraren aan het secretariaat
van de Unesco verlenen, om zijn
toespraak te besluiten met de op
merking, dat de Unesco zich er van
bewust is, dat de verkregen resul
taten nog maar een begin vormen.
Ondanks de 50 leden is de univer
saliteit der naties nog ver af. On
danks de verbreiding, gegeven aan
de universele verklaring van de
rechten van de mens. hebben deze
rechten nog niet alle een wettelijke
waarborg gekregen en vele er van
worden dagelijks geschonden. Maar
juist daarom mag men niet bii de
reeds bereikte resultaten blijven
stilstaan. Want stilstaan betekent
achteruitgang en een levende
Unesco helpt de naties een toe
komst van vrede op te bouwen.
Dr. Torres Bodet werd ingeleid
door prof. dr. F. J Th. Rutten, de
minister van onderwijs, kunsten en
wetenschappen, die betoogde, dat
he. de taak der Unesco was kennis
te nemen van de geestelijke krach
ten, die in de wereld werkzaam
zijn, om deze vervolgens te bepalen
naar hun waarde, te richten of te
elimineren.
Na de directeur-generaal sprak
prof. dr. H. R. Kruyt over het werk
der Unesco in het algemeen, meer
in het bijzonder over de samenwer
king tussen de Unesco en de we
tenschappelijke organisaties in de
wereld.
Tenslotte bracht prof. dr. F. L. R.
Sassen verslag uit over de vierde
algemene Unesco-conferentie, die
een maand geleden in Parijs haar
werkzaamheden besloot.
In regeringscentrum
past geen
staatsdrukkerij
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. In het door ar
chitect Dudok in het Haagse struc
tuurplan ontworpen rcgcrings-cen-
trum, past geen staatsdrukkerij,
antwoordt de nieuwe minister van
binnenlandse zaken, mr Tculings,
aan de Kamerleden, die enkele pi
kante opmerkingen hebben ge
maakt over de bouw van een nieu
we staatsdrukkerij aan de stads
rand. Dat de tgeenwoordige toe
stand onhoudbaar is, leidt de mi
nister o.a. af uit het feit. dat het
huren van opslagruimte voor pa
pier het rijk f 15.000 per jaar kost.
Dat particuliere drukkerijen be
nadeeld zouden worden, omdat het
staatsdrukkerij- en uitgeversbedrijf
boekwerken zou uitgeven, die be
ter niet gedrukt kunnen worden
ook een van de grieven van kamer
leden in het voorlopig verslag over
de begroting 1950 van dit bedrijf
is v!e minister niet duidelijk. Welke
uitgever, vraagt hij. zou er prijs op
stellen om zulke boeken te laten
drukken en ze uit te geven?
De opmerking, dat het particulie
re bedrijf nadeel ondervindt, omdat
alle drukwerken ten dienste van de
staat door de staatsdrukkerij moe
ten worden vervaardigd, verwijst
de bewindsman naar 't terrein der
sprookjes door uit het reglement
van dc staatsdrukkerij de volgende
zinsnede aan te halen: „Het staats
drukkerij- en uitgeversbedrijf is
belast met het vervaardigen, doen
vervaardigen en leveren van druk
werk ten dienste van de staat der
Nederlanden". De woorden „doen
vervaardigen" weerleggen de in het
voorlopig verslag verkondigde op
vatting.
Tournooi te Torquay
TORQUAY In de tweede ron
de van het tennistournooi op over
dekte banen, dat hier gehouden
wordt, heeft de Nederlander Rin
kel met 6-2 6-3 van de Brit Stef-
fins gewonnen. Hij was superieur
in alle onderdelen van het spel en
scoorde vele punten met harde,
prachtig geplaatste drives naar de
baseline.
Rinkel was nummer een ge
plaatst In het enkelspel. In de eer
ste ronde had h|j een Bye.
Amerikaan wereld
kampioen revolverschietcn
BUENOS AIRES De Améri-
kaan Logie werd eerste bij het re
volverschietcn (20 m.) tijdens de
wereldkampioenschappen schieten
te Buenos Aires. Hij boekte 59
treffers met 284 punten. Correa
(Argentinië) boekte 59 treffers en
270 punten. Zijn landgenoot Fer
nandez bezette met 58/269 de der
de plaats.
Tegenover vrijheid van ondernemer staat
gebondenheid van de arbeider
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. Ondernemers krijgen sedert enige t|jd de vr|je beschik
king over een deel van de deviezen, welke z|j „gekweekt" hebben door
export naar de dollardgebleden. Maar, vragen in het voorlopig verslag
van de begroting van economische zaken vele Kamerleden, is het wel
zeker, dat bedrijven, welke deviezen kweken, ook het meest voor uitbrei
ding in aanmerking komen? Want daarvoor wenst men deze deviezen
natuurlijk te gebruiken.
Als voorbeeld wordt de bloembollenexport genoemd, welke deviezen In
het laatje brengt. Het Is echter zeer de vraag of de bloembollenproductie
zo nodig moet worden uitgebreid.
Deze leden achten het een ernstig feit, dat de aldus verkregen deviezen
door Nederlandse kwekers gebruikt worden om in Amerika concurre
rende bedrijven op te richten.
In het algemeen acht men dit een
bewijs van het te veel vrij laten
van de investeringen door de rege
ring. Dit is een van de symptomen
van de steeds voortschrijdende ont
wikkeling van onze economische
politiek in liberale richting, welke
door bovengenoemde leden wordt
gesignaleerd. Zij constateren daar
bij, dat tegelijk met de instituten
van de schaarste-cconomie ook an
dere instellingen zyn verdwenen,
welke de regering ook in normale
t|jden niet kan missen.
Deze leden wijzen er op. dat de
daling van de prijzen, welke ver
wacht werd van het wederoptreden
van de vrije concurrentie, zich
geenszins heeft doen gelden. En uit
hiaat in de prijspolitiek doet zich ln
het bijzonder gevoelen, nu de gevol
gen van de devaluatie moeten wor
den opgevangen.
Deze leden waarschuwen ernstig
tegen het teveel loslaten van de bin
dingen van het economische leven,
waertoe ook behoort het loslaten
van de controle op de investerin
gen. welke bij het voeren van een
doeltreffende industrialisatie-poli
tiek niet kan worden gemist. Dat de
minister alleen positieve maatrege
len nodig acht voor enkele basis
industrieën. vinden zij een ernstig
gevaar.
Tegenover de grotere vrijheid,
welke aan de ondernemers wordt
verstrekt, blijft de gebondenheid
bestaan van de loonarbeiders. Deze
leden achten dit systeem onaan
vaardbaar.
Naast het ondernemersinitiatief is
er naar hun mening, bij de indus
trialisatie ook plaats voor een over
heidsinitiatief. ln het bijzonder
waar het bedrijven betreft, welke
wel sociaal doch niet economisch
rendabel zijn. zodat zij voor de par
ticuliere ondernemer geen aantrek
kingskracht hebben. Voor de ge
meenschap kunnen zij van grote be
tekenis zijn als factor van werkge
legenheid en blijvende bestaans-
bron voor de bevolking.
Het werdt betreurd, dat ln de
industrialisatie-nota van minister
van den Brink daaraan zo weinig
aandacht is geschonken.
IN VELE LANDEN der wereld
wordt de Belgische koningskwes
tie met belangstelling gevolgd.
Over het algemeen zien de Vla
mingen hun vorst liever vandaag
dan morgen terugkeren, terwijl
de Waalse bevolking daarentegen
het aftreden van koning Leopold
eist. Na enige jaren is men
thans zover, dat spoedig de be
slissing in deze kwestie zal val
len. Intussen bevindt koning Leo
pold zich nog steeds met zijn
vrouw, prinses de Réthy en kin
deren te Prégny, Zwitserland.
Koning Leopold en prinses de
Rethy in de hall van ,,Reposoir".
Slijkhuis mag niet in
Antwerpen starten
AMSTERDAM Het dagelijks
bestuur van de KNAU heeft in
overleg met de technische commis
sie besloten aan Slijkhuis geen
startvergunning te verlenen voor
de „Grote Jaarmarkt Cross" die
Zondag 13 November in Niel bij
Antwerpen zal worden gehouden.
Het besluit is gegrond op het feit
dat als hoofdprijzen herencostuums
en overjassen zijn uitgeloofd, het
geen in strijd wordt geacht met de
amateurbepalingen van de KNAU
en de IAAF.
Slijkhuis is per expressebrief
van dit besluit in kennis gesteld.
