N. V. B. 8 December zestig jaar
Pim Muiier doet de „aftr
een Haarlems café
ap
in
Van Koekamp tot Olympisch
stadion
„Middenvoor moet uit
het gedrang blijven"
5
n
H
Maatschappelijk belang voor
het Nederlandse volk
Bok de Korver zou van geen
„opdracht" willen weten
Goalgetter Wout Buitenweg
haalt herinneringen op
Puck van Heel
wordt te dik
Waardige viering van jubileum
Pim Muiier vertelt over.75 jaar
geleden
Maandag 21 November 1949
ET begint allemaal bij Willem Muiier in Haarlem. „Pim" is op een Engelse kostschool ge
weest en heeft daa' het voetbal leren kennen. In Haarlem leert h ij het spel weer aan zijn
vrienden en op een goede dag wordt daar, zo maar in de open lucht, een clubje opgericht, dat
wij tegenwooidig nog lespectvol „good old H.F.C. noemen. Andere jongemannen in andere
steden van ons land horen van de nieuwe balsport en ook zij vormen clubs, waarvan er heden
ten dage nog bestaan. Pas jaren na het ontstaan van de eerste verenigingen, op Zondagt 8 De
cember 1889, wordt de Nederlandse Voetbal- en Athletiekbond opgericht. Maar „afgetrapt"
is er met die Bond eigenlijk al een paar weken eerder: op 17 November 1889, in het Haarlemse
café „Neuf", waar een voorlopige oprichtingsvergadering wordt gehouden Daar vraagt Pim
Muiier aan een twaalftal vurige voetbalvriendën uit het land of iemand bezwaren heeft tegen
het oprichten van een Voetbal- en Athletiekbond. En geen van de twaalf, onder wie mr. P.
Drooglever Fortuijn, de latere burgemeester van Rotterdam en de dichter dr. Herman Gor
ter, een enthousiast speler van de Amsterdamse Sportclub, geen van de twaalf heeft bezwaren.
Dan besluiten deze mannen, dat het er maar zo spoedig mogelijk van moet komen. En zo
ontstaat op die December Zondag van 1889 de officiële Bond, met Muiier als eerste voor
zitter.
Het eind. is daar van de tien
primitieve jaren, waarin dc voet
balsport in Nederland in kleine
kring reeds met bijzonder veel
animo, doch vrijwel ongereglemcn-
teerd is bedreven. Men zegt tegen
woordig. dat voetbal een ander ge
zicht krijgt. Maar in de tijd. waar
van wij nu spreken, krijgt het
Nederlandse voetbal zijn éérste ge
zicht. Er komen spelregels, regle
menten, bepalingen (ook over
amateurisme1!. Voetbal wordt
aangekleed, ook dc spelers. Geen
oude jassen en dito broeken meer.
Sparta, dat het eerste internatio
nale voetbalcontact legt, neemt de
dwarslat ,in plaats van het beruch
te touw tussen de palen) en het
doelnet mee uit Engeland.
Ha-ha' Penningmeester Hart-
hoorn heeft in 1890 een batig sal
do van zes en zeventig echte gul
dens. En het volgend jaar honderd
vijf en veertig! Dit wordt een tijd
van klinkende clubnamen. HFC,
HW. Lx. *P, Sparta, VOC, Concor
dia, Hercules, om enkele te noe
men. Dit wordt al een tijd van be
roemde spelers, maar vooral een
tiid van onvergetelijke organisato
ren: Muiier, Drooglever Fortuyn,
Kips, Warner, Schroder (de latere
„Barbarossa"), "Kees van Hasselt.
Er zijn cn er komen nog heel veel
anderen, wier namen in de analen
van onze voetbalbond nooit meer
zullen worden uitgewist.
De competitie komt, men scheidt
zich af van de athletiek, de belang
stelling voor voetbal stijgt. In
sommige steden daalt, tot grote
schrik van de kasteleins, het café
bezoek aanmerkelijk. In 1905 zijn
al 30.000 mensen rondom het Rot
terdamse Schuttersveld vergaard
om te kijken naar het elftal van
Kees van Hasselt, dat daar eigen
lijk de eerste thuiswedstrijd Hol-
land-Belgie aan het spelen is. De
Bond ijvert voor voetbal onder
scholieren, bij de soldaten (de
cadettenclub „Velocitas").
De eerste officieuze interland
wedstrijden maken het voetbal
wijd en zijd bekend. Voetbal, in de
aanvang slechts gespeeld door de
„meer gegoeden" wordt langza
merhand een volkszaak. Het leden
tal van de Bond groeit. In Am
sterdam wil iemand een beroeps
club oprichten, maar de idealisten
verzetten üch daar tegen. Zij zeg
gen: „Om gezonde toestanden te
houden, is het noodzakelijk, dat de
beoefening door amateurs dc
ziel van de voetbalsport blijft!"
De echte landenwedstryder. ko
men. Aan de noodcompetitie in
1914 wordt al deel genomen door
140 verenigingen met 198 elftallen.
Er komt competitie-oorlog, want
er zijn te veel eerste klatters.
„Roomboter"- en margarine"-
clubs. Die laatste ziyi te zwak.
Maar er zijn al zo vele crises ge
weest en ook deze wordt bezworen
door Muiier en de enerfieke Moor
man. Er komt een andere indeling.
Op 22 October 1919 neemt ir. J.
W. Kips de voorzittershamer van
Jasper Warner over. Hij is het, die
Tonny Staal aanstelt als secreta
ris-penningmeester en Lou Boeljon
als hoofdconsul. En Nederlands
jongelingschap voetbalt verder, in
de competitie en voor de beker.
Aanvankelijk soms onder schuil
namen om het de patroon of de
verontruste pa niet te laten weten.
Maar het KNVB-jaarboekje dat in
1922 verschijnt, opent al met deze
uitspraak van de minister-presi
dent, jhr mr Ruys de Beeren-
brouck:
„Geen tak van sport heeft zoo zeer
in alle lagen onzer bevolking aan
hangers gevonden als het voetbal
spel. Het vordert moed, uithou
dingvermogen, doortastendheid.
Allicht, dat In deze trits van deug
den, van oudsher eigen aan den
Nederlandschen geest, de verkla
ring Is te vinden, waarom deze
plant van vreemden bodem zoo
snel wortel geschoten heeft in den
vaderlandschen grond."
Al maanden eerder heeft Konin
gin Wilhelmina van haar belang
stelling blijk gegeven, door op het
Sparta-stadion de oefenwedstrijd
Sparta-VOC bij te wonen. Het zil
veren jubileum van de NVB is in
de oorlog gevallen en ook het der
tigjarig bestaan gaat onopgemerkt
voorbij. Maar op de oprichtingsdag
in 1929 worden 'e bloemetjes
buiten gezet. Op dat ogenblik, in
1929, bestaat de NVB uit 65 com
petitie-afdelingen met 379 vereni
gingen, die 576 spelende elftallen
hebben. Het ledental bedraagt in
dit jaar 36.542. In internationaal
opzicht is het jaar vóór dit jubi
leum met de Olympische Spelen,
echter bepaald ongunstig. Vallen
wy terug?
„De Wondertent"
[\EE. In de Jaren, die nu komen, zul-
L len de grote nationale, maar vooral
de Internationale wedstrijden als nooit
te voren midden In het Nederlandse
volksleven komen te staan Tienduizen
den zullen Juichen om dc velden, hon
derdduizenden zullen gespannen luiste
ren aan dc radio. De tijd van Lotsy
komt. Karei Lotsy. Karei dc Gro
te! Zijn gedachten over mentaltralnlng
en concentratie hebben zich verdiept.
Hij als voorzitter van de Technische
Commissie, tezamen met Henk Herberts
on Mlel Mundt, begint dc training op
het V.U.C.-veld cn de besprekingen In
de legendarisch geworden ..Wonder
tent" worden de basis von de komende
grote successen van het Nederlands elf
tal „Wat waard ls. gedaan te worden
is waard om goed gedaan te wor
den." Is Lotsy's lijfspreuk. En ons Oran-
Jc-team doet het goed. Na een perio
de van zeven Jaren, waarin geen over
winning werd behaald, volgt een glo
rieus tijdperk, tijdens hetwelk de Oran
je vrlendcnploeg. behoudens een enkele
teleurstelling, dc ene zege op de andere
laat volgen. Het ls de tijd van Paauwe.
Van Heel, Adam en Mol. Later, op'dc
gedenkwaardige elfde Maart 1934 wint
ons nationale elftal, met de nieuwe
voorhoede Wels—VenteBakhuysSmit
Mljnders. in de historische .Tien
tien !"-wedstrljd met 9—3 van de Bel
gen. Leen Vente maakt vijf doelpuntenl
Het schone lied „Wc gaan naar Rome"
wordt populair. Voor het wereldkam-
giocnschap voetbal te Milaan zijn wij
ij de acht sterkste landen ingedeeld.
Een kentering
Maar wij verliezen direct al met 3—2
van de Zwitsers en de vijfduizend sup
porters. die het Nederlands elftal naar
het zonnige Italië vergezelden keren
diep teleurgesteld huiswaarts. Niet wij.
maar de Italianen worden wereldkam
pioenen.
Wij winnen nog elf Internationale uit
wedstrijden achter elkaar, dan wordt
het minder met de successen. In de
strijd om het wereldkampioenschap 1938
te Parijs vallen we wéér ln de eerste
ronde uit, door een nederlaag tegen de
Tsjechen, die we na een 00 ln ae ver
lenging oplopen. Donkere wolken pak
ker. zich nu boven Europa samen. In
1939 bestaat de K.N.V B vijftig Jaar. Er
is geen plechtige herdenking, maar wel
een Jubllcum-wedstrlJd tegen België die
wc met 52 winnen Kort voor de oor
log volgen nog enkele débacles. We
worden ln de ..hel" van Deurne met
7—1 verpletterd („Tien-tien.roepen
dc Belgen nu) en we verliezen met 54
van het zwak geachte Luxemburg!
Zo trok men tn de eerste jaren
van de voetballerij in Neder
land naar de velden. In de zes
tig jaren geschiedenis van de
KNVB is ook in dit opzicht het
een en ander veranderd.
De mascotte van de
KNVB
Oud-voetballers van het Ne
derlands elftal zullen altijd ccn
bijzondere voorliefde blijven be
houden voor het konijn, aange
zien de K.N.V.B. destijds deze
snelle viervoeter tot zijn mas
cotte heeft gekozen. Dit Is niet
zonder reden gebeurd. In 1921
moest Nederland een uitwed
strijd spelen tegen Frankrijk in
Parijs cn toen het Oranjeteam
per trein in de Franse hoofdstad
arriveerde bood de dochter van
de gezantschapsseorctarls <*rn
speelgoed-konijn aan met een
strik om de hals ln rood-wlt-
blauue kleuren Sindsdien heeft
het konijn een ereplaats in t'e
K.N V.B. gekregen, mede omdat
het Oranje toen rcluk bracht. Wij
wonnen met 50.
Ook het embleem dat elke
oud-speler van het Oranjeteam
ontvangt, toont een konijn geze
ten op een bal. De meeste oud-
internationals zullen nooit nala
ten hun speld op hun revers
te dragen.
Vy
(Van onze verslaggever)
In zijn huls aan het G. W. Burgerplein In Rotterdam vertelt vanouds
„Bok" de Korver ons over zijn wederwaardigheden met do KNVB. Onder
de naam Bok dc Korver voerde hy \erscheidene malen het Nederlands
elftal aan. Hy speelde de eerste wedstrijd tegen België en de eerste Hol-
land-België wedstrijd op het Schuttersveld te Rotterdam. „Van het be
stuur van do KNVB merkte Je als speler en ook als bestuurslid heel
weinig," zegt hy. Alleen op de jaarvergadering bestond er persooniyk
contact en verder waren er de bureaux. Toen Ik ging voetballen bestond
do KNVB al een flink poosje en Ik geloof, dat in myn tyd Jasper Warner
voorzitter was.
(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT. In de rustige Paulus Potterstraat te Utrecht woont Wout
Buitenweg, ambtenaar van Sociale Zaken, oud-voetballer van U.V-V. en
Hercules eens fameus goal-gettcr van het Nederlands elftal. 'J*tig jaar
is hij nu. Acht jaar geleden werd hij nog eens „van stal" gehaald, toen
Hercules in degradatie-nood verkeerde. In 1944 speelde hy zyn allerlaat
ste (veteranen)-wedstrijd in een oud-Utrecht-elftal tegen dc D.O S.-vcte-
ranen. Buitenweg's ploeg won met 62 en hy maakte daarvan zelf nog
tier doelpunten!
„De K.N.V.B. is een
pracht-apparaat"
Wout Buitenweg is „op z'n ouwe
dag" met meer zo gesteld op stuk
jes in de krant, 't Is allemaal al
zo lang geleden. Maar nu de Bond
straks zestig jaar is. Hii kan niet
ontkennen, dat hii een beetje heeft
meegeholpen aan het maken van
de KNVB-geschiedenis. Als actief
voetballer dan. want functies heeft
hij niet bekleed Of alleen de gro
te spelers het voetbal in ons land
en daarmee de KNVB groot heb
ben gemaakt? Dat vindt onze gast
heer maar betrekkelijk waar.
„Neem nu zo'n iubileum-boek".
zegt hij. ..Daar staan ontelbare na
men in van bonds-bestuurders en
officials. Geloof me. al die mensen
ziin in de loop der iaren geweldige
steunpilaren voor onze sport ge
weest. Neem Jasper Warner, dr.
Van Prooye. Karei Lotsy. Herberts,
Mundt. prachtkerels, stuk voor
stuk. En zo ziin er nog velen. En
weet je waar we ook veel aan te
danken hebben? Aan de pers.
vooral in het begin. Hans. Groot
hof. Moorman en Meerum Tenvogt
waren de pioniers. Meerum en
Groothof waren trouwens ook
keien als scheidsrechters. Die twee
en Tromp. mr. Bisselick, Eimers en
Mutters, dat waren mannetjesput
ters hoor. Daar hoefde je als speler
geen grapje mee uit te halen. Die
hadden een autoriteit als je tegen
woordig nog maar zelden treft".
Wanneer Buitenweg zelf begon
te voetballen?
„Als jongetje, met een tennisbal
°D het Domplein. Mijn eerste club
was het voormalige BVC in De
Bilt. Myn plunje lag bij een
vriendje thuis, want ik mocht niet
voetballen van vader. Later intro
duceerde mijn neef Nico Buitenweg
me bij UW, waar ik vijftien jaar
voor speelde. Daarna liep ik nog
twaalf en een half jaar mee als
centervoor bij Hercules".
„Wedstrijd van Wout"
Natuurlijk spreken we ook nog
even over de elf officiële interland
wedstrijden, waarin Buitenweg
mee speelde.
,,'t Is misschien een beetje ydel
van me. maar de prettigste vond ik
die op 3 Mei 1925 tegen België, in
het oude Amsterdamse stadion.
Waarom? Ach. misschien omdat die
wedstriid zo'n beetje als m ij n
•wedstrijd bekend werd. We won
nen met 50 en ik maakte er drie
en met voorbereiding van de an
dere twee gaols had ik geloof ik
ook nog iets te maken. Onbegrijpe
lijk. dc Belgen hadden het sterkste
elftal, dat ze misschien ooit op de
been brachten Met o a. Raymond
en Pierre Bra ine en dr. Swarten-
broek.
Tegen Uruguay, op de Olympi
sche Spelen in 1928. heb ik ook
nog mee gedaan, de eerste helft als
rechtsbinnen, later op mijn mid
denvoorplaats. Tegen die voetbal
acrobaten hadden we niet veel in
te brengen. We verloren met 20".
„Mijn eerste interland speelde ik
ip 1913 te Huil tegen Engeland, o.
m. met Bok de Korver. Huug de
Groot. Boutmy. Piet van de Wolk
en Dé Kessler Ik moest in die
wedstrijd na vijf minuten al mijn
clubgenoot Jan Vos (UW) naast
me missen, die een „knietje" had
Bij de stand 10 voor de Engelsen
kregen wij een penalty te nemen.
Niemand wilde er achter. Ten slot
te nam Boutmy de taak op zich.
Hii deed z'n ogen dicht, loste een
verschikkelijk schot.... cn de" be
roemde keeper Brebner kon de bal
uit ziin net vissen. Het was 11.
Bok de Korver. onze centerhalf,
speelde een prachtpartii tegen de
bekende middenvoor Woodward.
Maar één ogenblik liet hij hem los.
En toen was het 21 voor Enge
land".
Minder mooie herinneringen heb
ik aan de wedstrijd tegen Zwitser
land in Zürich. Ik had net mijn
eerste goal gemaakt, toen ze me
een gat in mijn been trapten. Ik
UIT HET GEDRANG. Wout
Buitenwegs grote verdienste was
altijd, dat hij bij schermutselin
gen voor doel, zelf vrij bleef
staan, klaar om te doelpunten.
Moment uit de „wedstrijd van
Wout", HollandBelgië (50) op
3 Mei 1925. Links "Wout Buiten
weg, die driemaal scoorde.
werd van het veld gedragen en
een half uur later Van der Meulen
ook. We verloren met 41. Onze
spelers hadden te veel last van de
Föhn-winden".
Hoe het kwam, dat Buitenweg
altijd zoveel doelpunten maakte?
„Ik liep hard. ik schoot hard
endat moet een midden
voor altijd doen ik zorgde er
voor dat ik voor doel uit het ge
drang bleef. Kijk maar eens naar
deze foto!".
zeilde Belgische elRal. dat ons in
ne deed duizelen. We winnen nu met
4—2.
Reis gaat niet door.
JlLLE. Wllders, v. d. Heide. Paau
we. Kuppen, Wuyts. v. d. Engel.
Van Spnandonck. Lenstra. Drok en De
Harder, zullen vrijdagmorgen. 10 Mei
194ö vertrekken voor de uitwedstrijd te
gen Luxemburg. Die reis gaat niet
door.
,.W1J gaan verder!", zegt Karei Lot
sy. die de K.N.V.B -teugels al geruime
tijd vóór de inval der Duitsers van dr.
Van Prooye heeft overgenomen. En In
derdaad, Nederland voetbalt ln eigen
land verder, tot ln September 1944 de
toestand onhoudbaar wordt. Geen voed
sel meer. geen vcrvocrsgelegenheid. De
houdt razzia's
De oud-Internationaal komt op
zyn praatstoel over de wedstrUden,
die hy gespeeld heeft en over de
training. „Weet je," zegt hy, „in
mjin tyd deden ze het precies om
gekeerd als tegenwoordig. Voor de
wedstryd tegen Denemarken zyn
ze nu al aan het trainen. Wy kre
gen ln het begin een briefje thuis
met de mededeling, dat we Zon
dagsmiddags ergens moesten spelen
en dan kon het gebeuren, dat we
wanneer er een speler uit een an
der district was opgesteld, pas
kennis maakten in de kleedkamer
vlak voor de wedstryd. Toen het
Nederlands elftal zyn eerste trai
ner kreeg, dat was Chadwick, ging
die bij toerbeurt de grote plaat
sen af en trainde daar dan met een
paar spelers. Van Bondswege werd
daar vroeger vrywel geen aandacht
aan geschonken.
En een trainer was vroeger by-
zonder goed, wanneer hy b.v. nog
een beetje piano kon spelen. Te
genwoordig is het allemaal concen
tratie wat de klok slaat, maar vroe
ger was dat helemaal het geval
niet. Wanneer wü een wedstryd
moesten spelen en we zaten met z'n
allen in het hotel te duimen van
,we winnen of we winnen rtlet', dan
kwam Chadwick en ging op de pia
no een of ander deuntje pingelen
en het duurde niet lang of we wa
ren de hele wedstryd vergeten en
maakten er een gezellige ochtend
van. Wanneer we dan gingen voet
ballen waren alle zenuwen weg."
We raken in gesprek over het
op de
„Grüne Pollzel"
velden.
Eén glanspunt ls er voor de voetbal
sport ln de oorlog. De fusie van alle
organisaties op voetbalgebled (Rooms-
Katholleke en Christelijke bonden. Ar
beiders Sportbond. Kantoorvoetbalbond,
e.d.) ln de grote K.N.V.B. Nu. In het.
jubileumjaar 1949, telt die voetbalge-
m< enschap. ruim 315.000 actieve spelers.
Hij ls de grootste organisatie ln ons
land, op welk gebied ook. En er ls wel
niemand meer die de geweldige beteke
nis van de K.N.V.B. voor het Neder
landse volk zal Willen ontkennen.
Zestigjarige Voetbalbond, proficiat!
tegenwoordige voetbal en merken
meteen, dat de heer De Korver he
lemaal geen voorstander is van de
systemen, welke thans opgeld doen.
Wat techniek betreft ls het voetbal
er z.1. wel op vooruitgegaan, maar
het individualisme in het spel is
verdwenen. En als wy hem vragen
of hy nu nog zou willen voetballen
springt hy byna uit zyn stoel en
zegt: „Ik niet. Ik zou me niet met
een opdracht het veld in laten stu
ren." Maar dat neemt toch niet
weg, dat hij iedere Zondag weer
naar Het Kasteel gaat om de jon
gens van Sparta met Rien Terlouw
als proto-typc van een stopperspil
te zien spelen. Hy ls een paar we
ken ziek geweest, maar vorige week
Zondag heeft de dokter hem
slechts met de grootste moeite by
FeyenoordSparta vandaan kun
nen houden. Het hart van Bok de
Korver ligt by het voetbal, dat hy
mede groot heeft gemaakt, het is
bij Sparta, zijn club en het Ls by
alles, wat maar verband houdt met
sport.
(Van onze verslaggever)
Aan het eind van de vorige week
belden wc Puck van Heel op om
hem te vragen of hy ons iets over
zyn persooniyke ondervindingen
met dc KNVB wilde vertellen. „O
ja," zei Puck, „dat wil ik wel,
maar Ik kryg toch zeker geen last
met dc amateurs-bepalingen
Veel tyd had hy overigens niet,
want.zyn café cn de voetbal hou
den hem nog druk bezig, vooral op
zo'n Zaterdagmiddag als er een
wedstryd tussen het Rotterdams
elftal en het Bonds-elftal in de
lucht hangt. We vinden hem net op
het ogenblik, dat hy met zijn lunch
bezig ls. „Ik word veel te dik,"
zegt hy. ,,'k Ga steeds minder eten."
We raden athletiek aan als een pro
baat middel, maar hy vindt trai
ning nog het beste middel.
„Trainen? Ja. dat deden we vroe
ger ook, maar'lang zoveel niet.
„Wat ik donk van het tegenwoor
dige voetbal? En de stopperspil?
Wel. 't enige wat ik daarop kan
zeggen is: Arme middenvoors.
Maar je wilde eigeniyk iets weten
over myn persooniyke ondervin
dingen met de KNVB. Het enige
wat Ik er eigeniyk precies van weet
is. dat de KNVB bestaat en dat zy
de wedstrijden regelt, maar ik heb
er persooniyk eigeniyk weinig meo
te maken gehad. Voor een speler is
de Bond meestal een bureau of een
kantoor.
Maar als U het ,my vraagt geloof
ik, dat de Bond steeds heel serieus
tegenover de spelers heeft gestaan
en nog staat. „Zet U maar ln do
krant, dat ik gezegd heb, dat dis
lui van hot Bondsbestuur voor
zover ik ze ken allemaal fyns
kerels zijn. En feliciteer ze met het
diamanten feest!"
Puck van Heel achter de tapkast.
BOK DE KORVER
De jubileumsfcesten ter viering van het 60-jarig bestaan var\ de
K.N.V.B., zo meldt het officieel orgaan „De Sportkroniek", beloven
een waardig karakter te zullen dragen, in overeenstemming met de
grote betekenis van onze Bond ln ons volksleven.
Op Donderdag 8 December, de oprichtingsdatum, worden op onder
scheidene plaatsen in ons land kransen neergelegd by de graven van
overleden bestuursleden en spelers van internationale betekenis.
Vrijdag 9 December zal 's avonds te Amsterdam de ontvangst plaats
hebben van de buitenlandse gasten, vertegenwoordigers van de FIFA
en van België, Denemarken. Engeland, Frankrijk en Luxemburg.
Op Zaterdag 10 December te 10.30 uur zal in het Concertgebouw
de plechtige herdenking plaaLs hebben met medewerking van het Con
certgebouw-Orkest, onder leiding van Eduard van Belnum. Daarby
worden autoriteiten uitgenodigd cn voorts de leden van de Bondsver
gadering, commissies, districts- en afdelingsbesturen, het personeel
van de bond en de pers.
Aan de Minister van Onderwijs. Kunsten en Wetenschappen ls ver
zocht daar een rede te willen uitspreken en voorts zal de Bondsvoor
zitter, dhr. Karei Lotsy, een korte herdenkingsrede houden.
Dhr. M. J Koolhaas zal daar het monument onthullen, dat dc ver
enigingen aanbieden ter ere van de nagedachtenis van de 2100 KNVB-
leden, die gedurende de oorlog en dc bezetting zijn gevallen. Het erelid
dhr. J. M. de Korver, wiens zoon tot de slachtoffers behoorde, is uit
genodigd om daarby te spreken. Dat monument zal later in het Bonds-
gebouw worden geplaatst.
In de middag wordt van 14.30 tot 17.00 uur een receptie gehouden
ln het gebouw van het Indisch Instituut. Te 20.00 uur wordt een
feestmaal gehouden ln Krasnapolsky, waartoe o.a. alle spelers worden
uitgenodigd, die 25 of meer wedstrijden voor het Nederlands elftal
hebben gespeeld.
Op Zondag 11 December wordt in het Olympisch Stadion de wed
stryd NederlandDenemarken gespeeld, waarna tot besluit aan do
spelers en genodigden een feestmaal wordt aangeboden.
Het bestuur van de Afdeling Amsterdam en dhr. Koolhaas zullen
bij de herdenking in het Concertgebouw en by de receptie als com
missie van ontvangst optreden.
(Van onze sportredacteur)
DEN HAAG. Pim Muiier is thans 84 jaar, maar ondanks
dat en een zware kou, waarvan hij juist weer op de been is, is
hij direct bereid ons in zijn gezellige huis dat vol zit met
curiositeiten aan de statige Johan van Oldenbarneveltlaan
in Den Haag te ontvangen, als hij hoort dat wij hem spreken
willen in verband met het 60-jarig bestaan van de K.N.V.B.,
waarvan hij de oprichter en eerste voorzitter is geweest. We
vinden de grijze grondlegger van diverse takken van sport in
ons land druk bezig aan zijn bureau. „Ik heb het zwaar te pak
ken," zegt hij in zijn olijke spreektrant, „en ik was eerst be
vreesd U in een slobberpakkie te moeten ontvangen, want gis
teren lag ik nog onder de wol. Er is ook een dokter.bü," gaat
hij voort, „en die zegt binnen blijven."
Een „rariteit" in een
etalage
En dat wil wat zeggen voor W.
J. H. Muiier („ze noemen me altijd
Pim"), de man die zijn hele leven
door de wereld heeft getrokken
tot in Lapland toe en daar
nevens vele sporten naarstig heeft
beoefend. De muren van de kamers
getuigen hiervan in voldoende
mate. De schilderijen rijen zich
aaneen, alle door hemzelf vervaar
digd, waartussen geweien en een
grote kop van een edelhert, j'acht-
trofeeën van onze gastheer van
jaren her. Daarentegen slechts een
kleine medaillekast. „Ik heb er in
de oorlog veel verloren en ben er
trouwens niet zo gek mee."
De heer Muiier weet hoe hij met
persmensen moet omspringen
hij is zelf jarenlang journalist ge
weest: „laten we eerst de foto
graaf zijn werk laten doen, dan
kan hij weer verder."
Dan vertelt hij van vroeger, van
om en nabij 75 jaar geleden. „Ik
ben niet zo fris meer van geheu
gen na een zware operatie aan
mijn hoofd, enige jaren geleden."
Al spoedig trekken wjj dit in twij
fel als de heer Muiier uit de prille
jaren van de voetballerij vertelt
zonder een van de vele boeken
(ook al van zijn hand) te raadple
gen.
„Ik had het voorrecht al op zeer
jeugdige leeftijd ik was nog
geen tien met mijn ouders bui
tenlandse reizen te maken en ik
zag toen voor het eerst in
voetbal spelen, door Engelsen.
Enige jaren later, ik was toen
veertien, ging ik op kostschool in
Naren daar werd eveneens
nu en dan tegen een bal getrapt.
Ja, meer was het eigenlijk niet. Ik
vond het een aardige bezigheid,
maar de juiste animo ontwaakte
eerst toen ik op zekere dag /een
voetbal zag liggen in de winkel
van De Gruyter in de Leidsestraat
te Amsterdam. De bal lag er nu
juist niet voor de verkoop doch
meer als rariteit. Maar Ik wilde
hem hebben, ging naar huis om
geld te halen en kocht hem. Ik ge
loof dat de winkelier blij was dat
hij van het ding af was, want ik
kreeg er nog een boekje met En
gelse voetbalregels bij.
Nou en toen begon het spul eigenlijk-
De scharrelde Watvriendjes van de HBS
bij elkaar, de meesten enige Jaren Jon
ger dan lk. zodat ze me daarom deftig
„mijnheer" noemden, en wc trokken
serieus aan het voetballen. De burge
meester van Haarlem, de heer Jordcns,
een vriend van mijn ouders, vroeg lk
verlof ln de Koekamp te mogen spelen
hetgeen werd toegestaan. Nu waren de
regels uit mijn boekje die van rugby-
voetbal, zodat het niet bepaald zacht
zinnig toeging. De ene broek en trui na
de andere sneuvelde cn we besloten
dan ook spoedig de spelregels te wljzlr
gen, waarna het tegenwoordige spel op
de proppen kwam. Volgelingen kregen
we genoeg. Er speelden soms wel hon
derd Jongens tegelijk ln de Koekamp.
Vervolgens zUn we met een clubje
van elf de boer opgegaan om het spel
te propageren. Naar Amsterdam. Den
Haaf, waar op de Maliebaan werd ge
speeld, evenals in Utrecht. We trokken
naar Rotterdam waar op de Heuvel
werd gedemonstreerd, hetgeen levens
gevaarlijk was door de kelen die er la
gen. Overal was men erg enthousiast.
Iedereen wilde voetbal spelen. In het
zelfde Jaar hebben we H.F.C., de Haar
lemse Football Club opgericht, tien jaar
later volgde de Nederlandse Voetbal
Bond na vergaderingen ln Den Haag en
Haarlem. Het was ccn moeilijke taak
om uit het toen al heterogene gezel
schap beoefenaars een goede organisatie
op te richten, maar toen de zaak een
maal op poten stond verliep alles ln
pais en vree. Later heb ik altijd tot
mijn verbazing gelezen dat ik 17 Jaar
voorzitter ben geweest Naar mijn ge
voelen was het slechts een paar Jaar,
zo liep alles gesmeerd."
Weer eens wat anders
Waarom bent U er tenslotte mee
opgehouden?
Ik wilde weer eens wat anders. De
heer Muiier wijdde zich aan athletiek
(richtte de NAU op) aan cricket (was
een tydlang voorzitter), aan schaatsen
rijden (richtte de internationale schaat-
scnrljdcrsbond op) en. Ja, Pim Muller
weet het heus niet allemaal meer HIJ
bladert nu in allerlei boeken cn tijd
schriften Het ls ook om er de kluts
van kwijt te raken, zo'n druk leven
heeft dc grijsaard achter de rug.
„Ja." mijmert onze gastheer, „dat ls
een tijd geleden. Er is heel wat veran
derd. Wc slaan nu voor de poort van
het berocpsvoetbal en lk geloof niet dat
het gestuit zal kunnen worden. Maar
dat het ccn succes zal worden geloof lk
niet. zeker niet hier te lande."
Muller tekent ln gedachten op een
gedrukte kaart die voor hem ligt. Een
deftige uitnodiging voor NederlandDe
nemarken op geschept papier. Inder
daad. er ls in die zestig Jaar veel ver
anderd. maar de vitale oprichter van de
bond ls 11 December weer ln de Koe
kamp. al ls dit dan het Olympisch Sta
dion geworden
Pim Muiier, ondanks z\jn 84 jaar
nog altyd aan de arbeid.
(Eigen foto)
