AMERSFOORT
KRAANEN
DE BAARD
„Practisch, zo'n plasticbaard"
Woninginrichting J- W. Coenen
JAC. VAN DER VAÏ
daar zit het m in
Si- TUjcotcuu-natmn-fyugiy^
HEREN- KLEDING
JONGENS- KLEDING
MODE- ARTIKELEN
BEDRIJFS- KLEDING
ST. NICOLAASCADEAUX
GEBR. v. d. PLOEG
Waarschuwing
v. d. Sint!
GELD IS DUUB
INTERVIEW MET SINTERKLAAS
Zwarte Pieten van tegen de
veertig zijn onbruikbaar
rz
DOE MEE AAN DE
En tochvoor werkelijk fijne
Amersfoortse Kunsthandel
Utrechtseweg 36-38
VOOR NUTTIGE GESCHENKEN
Bedenk een nuttig geschenl
Prent dit in Uw gedachtelij
manufacturenbedrijf
en de Sint koopt ongestoord
ZIJN TEXTIEL IN DE
kamperbinnenpoort
„Gaat U zitten en kijkt U maar
riet naar de rommel", zei de Sint
en met een zwaai van zijn staf
veegde hij een stapel papieren van
een stoel zodat ik plaats kon ne
men „Die formulieren, die formu
lieren zei hij hoofdschuddend,
terwijl hij er een handjevol in de
rood-gloeiende kachel wierp,
„nachtmerries krijg je er van
mijnheer. Maar ter zake, waar
komt U voor?"
„Ik zou graag een interview
met U hebben, Sint Nicolaas";
„Een interview" pruttelde hij in
zijn baard, „jullie krantenkerels
worden met het jaar lastiger. En
fin ik heb wel even tijd, steek
maar van wal".
Een jonge Moor, die onhoorbaar
de kamer binnengekomen was,
zette een kop dampende chocolade
melk voor mij op tafel. „Tome
usted, senor", zei hij beleefd.
„Dat betekent zoveel als: alstje-
blieft meneer", vertaalde de Sint.
„Een nuttig? jongeman, deze
Zwarte Piet, maar erg slecht in
zijn talen. Hij kan al heel aardig
„Boeroepen, maar als U
eens wist, hoeveel moeite ik heb
gehad om hem in het Hollands
„Zijn hier nog stoute kinderen?"
te laten zeggen. Verschrikkelijk
mijnheer".
„Maar Sint Nicolaas", waagde ik
het op te merken, „heeft U dan
niet al de eeuwen door met de
zelfde Zwarte Piet gewerkt?"
Hij keek me zo verwijtend van
onder zijn grijze wenkbrauwen
aan dat ik me in de chocolade
melk verslikte,
„Bakerpraatj'es. Gelooft U daar
nog aan? Dacht U soms dat een
Zwarte Piet niet oud wordt? Als
ze tegen de veertig lopen, worden
ze onbruikbaar, mijnheer De
mooie zwarte kleur gaat er af, ze
krijgen grijze haren, en ik vraag
U, wat is een Zwarte Piet met
grijze haren? Trouwens in het
klimmen zijn ze dan ook niet meer
zo handig. Als ze boven de veer
tig komen, kan ik geen enkele
verzekering meer voor ze sluiten.
Neen, dan heb ik weer jong Pie-
tenbloed nodig."
Peinzend staarde de goede Sint
voor zich uit.
„Nu hebben ze 't toch al beter
dan vroeger", vervolgde hij.
„Achturige werknacht. gratis
schoensmeer en elk jaar veertien
dagen naar het vacantiekamp in
Marokko. Verder is er nog een te
huis voor Oude-Zwarte-Pieten-
Van-Dagen. Dat was er honderd
jaar geleden allemaal niet bij
mijnheer. Toen moesten ze klau
teren van 's avonds vroeg tot
's morgens laat. En als ze te oud
werden voor dat werk, konden ze
in Spanje schoenen gaan poetsen,
om niet om te komen van de hon
ger. Ja de mensen klagen wel
eens, maar de tijden worden toch
beter. Tegenwoordig laat ik alles
per post bezorgen of met een spe
ciale bestelauto".
„Maar Sint, rijdt u dan nooit
meer over de daken?" vroeg ik
verwonderd.
„Ja zeker jongeman, maar dat is
meer voor de show zie je. De Ge
meentedienst zoekt ieder jaar een
makkelijk parcoursje voor me uit,
met alle maal platte daken en
weinig antennes. En dan is het al
leen zaak, me zoveel mogelijk te
laten zien, Het eigenlijke zware
werk doe ik zelf niet meer.
Kijk", zei hij, door het raam
naar een hefschroefvliegtuig wij
zend, dat langzaam daalde, „Car
los komt ook thuis. Het is wel
handig zo'n ding. Je kunt er rus
tig njee boven de moeilijkste
schoorstenen hangen. Het bespaart
je heel wat klimmen, 's Zomers
verhuur ik het aan enige land
bouwers voor de bestuiving van
hun gewassen. Zo snijdt het mes
aan twee kanten.
Ja", zuchtte hij, „het valt niet
mee om de eindjes aan elkaar te
knnnPÏI Alc ie> nrmc nnVï
door het gewas dat op tafel lag.
„Erg practisch. Hij is onbrand
baar en neemt geen vocht op".
„Sint Nicolaas". zei ik, „luistert
U eens. Hoe zit dat nu met die
namaak Sinterklazen die op het
ogenblik overal rondlopen; staat
U dat zo maar toe?"
„Ach ja laat ze maar gaan. Het
is wel makkelijk voor mij. Ten
slotte kan ik met dat hoge ge
boortecijfer van tegenwoordig ook
niet meer overal zelf komen. Hoe
wel het wel zo is, dat je meestal
bij het betreden van één huis, vijf
families tegelijk af kunt werken.
Maar die pseudo-Sinten betekenen
een hele verlichting voor mij. Ze
moeten natuurlijk aan redelijke
eisen voldoen. De baard moet min
stens vijftig centimeter lang zijn
en waar ik vooral erg op sta, is,
dat er geen broekspijpen onder de
toga uitkomen. Kinderogen zien
scherp jongeman. Ook stel ik er
prijs op, dat de Zwarte Pieten
zich goed achter de oren insmeren.
Dat vergeten ze zo gauw."
„Hoe vindt U Holland, Sinter
klaas?" vroeg ik.
„Om eerlijk té zijn", antwoord
de hij, „ik ken Holland helemaal
niet. Die paar dagen, die ik hier
ieder jaar ben. heb ik hard nodig
om mijn zaken te regelen. Dan
blijft er niet veel tijd meer over
voor sight-seeing Ik loop al hon
derden jaren met het plan rond
eens een zomertje hier door te
brengen. Maar ach hoe gaat dat...
Van het ene uitstel komt het an
dere. De kans is zelfs groot, dat
ik een aantal jaren helemaal niet
meer naar Holland kom, zelfs niet
met mijn verjaardag."
„Maar Sinterklaas..." riep ik
verschrikt, „waarom niet?
„Ja zie je jongeman. In Spanje
zijn er stemmen opgegaan, die
twijfelen aan mijn amateurstaat.
Ze beweren dat de firma Kwakkel
in Amsterdam een advertentie ge
plaatst heeft met mijn beeltenis,
met het onderschrift: Ook St.
Nicolaas draagt onze nylonsokken
En een firma uit Schiedam,
deed iets dergelijks met de woor
den: Doe als Sinterklaasje, elke
dag een glaasje. Men beweert,
dat ik hiervoor de nodige contan
ten ontvangen heb
Nu ja," de Sint glimlachte be
minnelijk, „misschien ga ik wel
niet helemaal vrij uit, maar zoals
ik al zei, het is moeilijk de eindjes
aan elkaar te knopen.
In ieder geval is de mogelijkheid
groot, dat mijn werkvergunning
ingetrokken wordt".
„Maar dat is toch vreselijk Sin
terklaas!" riep ik wanhopig uit.
„Wat moeten wij dan op 5 De
cember doen zonder u!"
„Maak je niet ongerust jonge
man Ik heb al een volmacht ver
strekt aan een van de beste Na-
maak-Sinterklazen. Die zal de za
ken zolang wel waarnemen".
„Maar wat doet U? Berust U er
dan zo maar in, dat U niet meer
werken mag?"
„Ik heb mijn eigen methode om
de heren klein te krijgen. Ik over-
lééf ze gewoon. Over zestig jaar
zijn ze wel verdwenen en dan
kom ik weer terug naar Holland".
„Een hele tijd, Sint", verzuchtte
ik, van mijn stoel opstaande.
„Ach wat is tijd", glimlachte
Sint Nicolaas philosophisch. Hij
drukte me de hand. „Tot over zes
tig jaar dan maar".
„Maar Sint, „merkte ik verlegen
op, „ik ben al vierenvijftig!"
„Moed houden jongeman", zei
hij troostend. „Je kunt nooit we
ten. Piet mijnheer eens uit".
knopen. Als je eens wist hoe moei
lijk het is om pesetas om le wis
selen tegen guldens". Hij schudde
zijn grijze hoofd.
„Maar Sint", zei ik, „U heeft
toeh wel relaties?"
„Wat zijn relaties jongeman",
antwoordde hij. „Je doet de groot
ste moeite om ze te krijgen en als
je ze hebt gaan ze na een jaar of
twintig weer dood. Elke honderd
jaar moet ik wel vijf maal naar
nieuwe uitzien. Het liefst heb ik
nog jonge relaties. Die gaan ten
minste een tijdje mee. Maar die
zijn moeilijk te krijgen, heel moei
lijk."
Met een vermoeid gebaar legde
hij zijn baard op tafel. Ik zat met
stomheid geslagen. „SintUw
baard zei ik, „Uw baard
is die niet echt?"
„Ben je mal", was het ant
woord, „veel te lastig met de soep.
Je moet met je tijd meegaan jon
geman. Verleden jaar had ik nog
een echte. Maar die begon een
beetje vaal en dun te worden. Je
moet rekenen, na zo'n vijfhonderd
jaar Toen Piet er dan ook per
ongeluk een brandende lucifer in
wierp en hij voor dc helft af
brandde (mijn baard bedoel ik),
toen heb ik 'm maar meteen hele
maal af laten scheren. Deze is van
plastic". Liefkozend streek hij
Hoe het probleem van de echte Sinterklaas
verbluffend snel werd opgelost
man, van wie men mij verteld
had. dat hij een voortreffelijke
Sinterklaas speelde, woonde in een
klein straatje ergens aan de buiten
kant van de stad. Hij ontving mij
waardig en zonder die neerbuigende
vriendelijkheid, die het kenmerk is
van kleine zielen en slavennaturen.
Zijn lange, witte baard was echt,
evenals zijn enorme wenkbrauwen,
die sprietig en borstelig de grijze
ogen overschaduwden. Hij leek een
geboren Sinterklaas, voorbestemd
om in die eerste dagen van Decem
ber door te gaan voor de grote kin
dervriend. In het voorkamertje met
bloemetjesbehang luisterde hij ge
duldig naar mijn verhaal. Hij onder
brak mij geen enkele maal en pas
toen ik klaar was, stelde hij rustige
vragen.
door
BERTUS SCHMIDT
Dat moest even wennen, Sint op
een kameel.
„Hoe laat wenst u, dat ik kom?'
„Laten we zeggen, een uur of
acht."
Aan de hand van een zakagenda
raadpleegde hij deze mogelijkheid.
„Is half negen ook goed? Om acht
uur ben ik bezet en om negen uur
ook."
Ik stemde grif toe.
„Hoeveel zwarte Pieten?" vroeg
hü.
„Hm, ik dacht
„Een, twee of drie?"
„Nou, een zal wel voldoende zijn"
Hij knikte gedecideerd.
„Dat is dan een knaak. Voor
iedere Piet meer komt er twee
kwartjes bij, ziet u. Pepernoten
strooien is erbij inbegrepen. Kunt u
gelijk afrekenen?"
Ik betaalde Sinterklaas. Hij stopte
het geld achteloos in zijn broekzak
en deed mij uitgeleide naar de voor
deur.
„Tot de vijfde December om half
negen," zei ik.
„Het staat genoteerd," zei hij za
kelijk en sloot de deur achter mij.
Zo ongeveer begon het, want ik
spreek natuurlijk van het vorige
jaar. omdat anders dit verhaal niet
geschreven had kunnen worden. Ik
verzweeg de transactie voor mijn
vrouw, niet uit bangheid, dat ze het
zou afgekeurd hebben, want dan
kent u mijn vrouw niet, maar zuiver
en alleen, omdat ik haar en de kin
deren wilde verrassen. Jarenlang
had ikzelf de soutane en de mijter
gedragen, had ik mij verlustigd in
de aanblik van nerveuze en opge
wonden kinderen, die nu eens eer
biedig en dan weer vrolijk luister
den naar mijn plechtige stem en was
ik het middelpunt geweest van de
feestvreugde in mijn woning. Dit
jaar, zo had ik mij voorgenomen,
zou ik hier op voorzichtige wijze
verandering in brengen. De kinde
ren werden al groter, de kans, dat zij
mij aan houding en gebaar zouden
herkennen, was niet uitgesloten en
aangezien zij nog niet de leeftijd
hadden bereikt, waarop ik hen gepast
de mystificatie onder het oog zou
brengen, had ik besloten mijn toe
vlucht te nemen tot een vreemde.
Voor een riks was ik nu van al die
soesah af en toen ik dit nogmaals
bedacht, maakte zich een vreemde
opwinding van mij meester, want
het zou de eerste keer in mijn leven
zijn, dat ik, gezeten bij de haard en
omringd door vrouw en kinderen,
het effect zou kunnen beoordelen,
dat het optreden van Sinterklaas te
weegbracht, een effect, daar was ik
zeker van. dat door de keus, die ik
had gedaan, aan intensiteit zou win
nen. Had hij niet een echte baard?
„Deze keer blijf ik eens gezellig
thuis," zei ik tot mijn wederhelft.
„We zullen de mand met surprises
in de keuken zetten en dan doen we
maar net of Sinterklaas die daar
heeft neergezet, vindt je ook niet?"
Ze knikte instemmend.
„Och ja, waarom niet? We moeten
het nu maar eens rustig aan doen.
De hoofdzaak is toch. dat we aardige
surprises hebben, niet waar?"
Het viel me een beetje tegen. Ik
had er heimelijk op gerekend, dat ze
mij met verwijten zou overstelpen,
dat ze zou zeggen of ik het nog niet
een keertje voor de kinderen zou
willen doen en dat een vijfde De
cember zonder Sinterklaas aan de
feestelijke stemming veel afbreuk
zou doen. Niets van dit alles. Ze
ging er volkomen mee accoord en
heel even kreeg ik spijt van die riks,
die ik misschien beter had kunnen
besteden.
De volgende avond waren de kin
deren. geheel in de lijn der ver
wachting, luidruchtiger dan ooit.
Toen er om zeven uur werd gebeld,
kreeg ik een lichte kramp in mijn
middenrif, want ik dacht niet an
ders dan dat de rustige man, met
wie ik had afgesproken, zich in de
tijd had vergist en nu het hele pro
gramma in de war kwam sturen.
Het bleek oom Dolf te zijn, uit Sur-
huisterveen, die ons wilde verrassen
en daarom niets van zijn komst had
geschreven. Hij kuste de kinderen
hartelijk, trok zijn schoenen uit en
presenteerde mij een van zijn dure
sigaren.
„Had je niet gedacht, hè, ouwe
jongen," zei hij, „maar het is slechts
eenmaal in het jaar Sinterklaas en
om nou helemaal moederziel alleen
thuis te blijven koekebakken, nee,
daar had ik geen zin in."
Hij lachte buitensporig, hees Hans
en Rietje op zijn brede rug en maak
te met de joelende kleuters een
rondgang door de kamer. Ik stak de
brand in de sigaar en gaf mijn
vrouw een knipoogje. Het moest
gek lopen, wilden we niet met oom
Dolf een prettige avond hebben. In
tussen bespiedde ik de wijzers van
de klok, die traag, veel te traag naar
mijn zin voortkropen.
„Nou, Hansje." hoorde ik oom
Dolf zeggen, „wat doe je nu, als
Sinterklaas straks binnenkomt?"
„Hij komp niet," zei Hansje. „Papa
heeft gehoord, dat 'ie het veel te
druk heb."
„Hij komt wel," zei oom Dolf
overtuigd.
Op dat ogenblik werd er lang en
nadrukkelijk gescheld. Het was half
negen. De kinderen begonnen luid
te juichen en ik kreeg het er warm
van. Mijn vrouw verscheen met een
rode kleur in de deuropening, ze
wenkte mij onopvallend. Oom Dolf
zette juist met een zware bromstem
een Sinterklaas-liedje in.
„Wat is er?" vroeg ik in de gang,
mij van de domme houdend.
Ze wees zwijgend naar de geopen
de buitendeur.
Zo waar ik dit schrijf, er stonden
drie Sinterklazen op de stoep.
„Wat moet dat?" vroeg ik koel
tjes.
„We zijn besteld, meneer...."
„Heb jijvroeg ik aan mijn
vrouw.
Ze knikte.
„Maar die derde dan?" kreet ik.
„Oom Dolf natuurlijk!"
Hoewel ik pijnlijk getroffen was,
flitste er een lumineuze gedachte
door mijn brein. Ik deed een stap
naar voren en vroeg: „Wie van jullie
is de echte Sinterklaas?" Ze bleven
het antwoord schuldig en daarom
rukte ik twee baarden af en loodste
de echte, mijn Sinterklaas, naar bin
nen. Het feit, dat het ruitje van de
voordeur werd ingegooid, heeft niet
kunnen verhinderen, dat we nog
nooit zo'n gezellige St. Nicolaas heb
ben gevierd.
WoensJas3^yo^J
(costuums jassen pantalons)
(pakjes jassen plusfours)
(overhemden shawls handschoenen enz.)
(overalls stofjassen broeken enz.)
Koopt U tenslotte bij
KROMMESTRAAT 17
Telefoon 5386
WARME PANTOFFELS in diverse soorten
Dames en Heren OVERSHOENEN in hoog en laag
Zwarte en witte GYMSCHOENEN
VOETBALLEN en VOETBALSCHOENEN
Linnen HOCKEYSCHOENEN en HOCKEIJSTICKS
SPORTKLEDING op elk gebied
TAFELTENNISSPELEN
ARNHEMSEWEG 44
SOESTERWEG 96
GROTE SORTERING LAGE PRIJZEN
AUTOPEDS MET LUCHTBANDEN
Met garantie geheel lopend op kogels
luxe uitvoering
ZEER SOLIDE DRIEWIELERS
29,50
35.—
19,50
22,50
32,50
HANDWARMERS
LEDEREN STUURTASSEN (iets moois)
DUBBELE DRAGERTASSEN
GROTE SORTERING RIJWIELLAMPEN
DYNAMO'S
SCHIJNWERPERS
BEENPIJPEN (waterdicht)
ZAKLAMPEN
HANDDYNAMO'S
KILOMETERTELLERS
LEDEREN HANDSCHOENEN MET KAP
vanaf I 1#
8.75
vanaf I 6$
vanaf
\anaf I Ha
vanaf W
vanaf
vanaf I
vanaf I
vanaf U>|
vanaf I
M
7,7)
9.7S
Speciale aanbieding RIJWIELEN met versnellingsnaaf en trommelre
ZIE ONZE ETALAGES
ALS U ELKAAR WAT GEEFT LAAT HET DAN IETS BLIJVENDS ZIJN, b.v.
een mooi HAARDFAUTEUILTJE vanaf f 35.—
een prachtige wollen ZAALBERGDEKEN vanaf f 25-75
een COCOSMATJE, zonder papierf 2.75
en verder mooie HAARDBANKJES, NAAIBOXEN,
LECTUURBAKKEN, TAFELKLEDEN, enz.
LEUSDERWEG 88 TELEFOON 6702
's Zaterdagsmiddags meubeltoonkamer qeopend van
3—6 uur GROTE HAAG 9
GEEFT U IETS? MAAR DAN IETS GOEDS
TEL. 3156
