Nederland-Denemarken: maar
één seconde sensatie
Dagblad voor Amersfoort
Verslagenheid in de
kleedkamer
SPORTBIJLAGE
elftal speelt slecht
Ons
en
verliest met 10
m
Oranje-voorhoede evenals de
Deense niet productief
Dat is geen in terlandvoetbal
meer
egt Hen k Herberts
Vereniging oud
internationals
Ere-leden en
bondsridders
3
WEKELIJKSE
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM. Olympisch Stadion. Jammer en jammerlijk. Dat «aren twee veelge
bruikte «oorden Zondagmiddag, na afloop van de wedstrijd NederlandDenemarken. Jam
mer, omdat het Nederlands elftal er niet in was geslaagd het KNVB-bestuur een overwin
ning cadeau te doen bij het zestigjarig bestaan van de bond. En jammerlijk, omdat de
tweede 10 nederlaag, die «ij in korte tijd moesten incasseren, werd geleden tegen een van
de niiddelmatigste partijen, die we ons voor deze wedstrijd hadden kunnen kiezen. Dene
marken, een land waaruit vele prominente spelers al waren bezweken voor de lires van de
Italiaanse profclubs. Denemarken, dat met heel veel moeite een als tegenstander ongetwijfeld
waardige, maar volstrekt niet briljante ploeg had kunnen samenstellen. Een elftal bij
gevolg, dat de Deense voetbalgemeenschap met bitter weinig optimisme naar ons land had zien
vertrekken. Dat ons Nederlandse elftal, juist bij de jubileumviering, van deze ploeg verloor,
kan men jammerlijk noemen. En het schot in het zijnet van Abc Lenstra, in de allerlaatste
(en enige) sensationele seconde, een jammerlijk besluit van het KNVB-feest.
waarin vooral Van der Sluis en
Terlouw zich tot nu toe uitstekend
hebben geweerd, aarzelt even (voor
vermeend buitenspel?). Rechtsbui
ten Moeller geeft een voorzet over
de breedte van het veld naar links
buiten Lyngsaa en die jaagt de bal
hard en onverbiddelijk langs de
uitlopende Kraak (01).
In de rest van de tweede helft
zien we plotsèling soms flitsen van
goed Nederlands samenspel. Ieder
een is er wel van overtuigd, dat al
die elf Oranje-jongens hun uiterste
best doen om Karei Lotsy een
nederlaag op het bondsfeest te be
sparen. Maar zij zijn als ploeg
onmachtig. En voor wie er nog niet
van overtuigd was, wordt het nu
toch wel duidelijk, dat wij met ons
Nederlands elftal een crisis door
maken.
Abe niet begrepen
Er komen geestdriftige aanvallen
op het Deense doel. Maar voor de
laconieke Nielsen, die vooral steunt
op Petersen, Pillmark en spil Han-
Toch per auto
Abe schiet driemaal
in het zijnet
Feestelijk evenwel was het weer
Zondagmiddag in Amsterdam. En
feestelijk was de aanblik, die het
met 65.000 toeschouwers gevulde,
door een winterzonnetje overgoten
Olympisch Stadion bood, toen de
wedstrijd op het punt stond, aan te
vangen. Op de Marathon-toren en
op de wallen van de gonzende
sportarena. wapperden de fonke
lende vlaggen tegen een strakblau
we hemel. En terwijl de blazers van
een Twentse „Harmonie" in een
ongebreideld fortissimo de Voetbal
mars ten gehore brachten, rekten
de vijf en zestigduizend zich dc
halzen om de eerste glimp te kun
nen opvangen van het flets oranje
ert het felle rood. waarin de ploe
gen van deze middag waren gesto
ken. Om drie minuten over twee
werden de spelers met een hartelijk
gejuich ontvangen, de volksliederen
weerklonken, de fotografen deden
hun eerste werk. Arie de Vroct
schonk Ornvold bloemen en Orn-
vold schonk op zijn beurt dc Ne
derlandse aanvoerder een bouquet.
Toen was het tijd voor de Luxem
burgse scheidsrechter Hamus om
het geldstuk op te gooien.
De stoere Roozenburg doet de
aftrap in deze veertiende wed
strijd tegen de Denen, waarvan wii
er op vaderlandse bodem nog met
één verloren hebben. Nederland
heeft de straffe wind. die iuist
langs de lengte-as van het stadion
waait. mee. en de tamelijk felle zon
tegen.
De Denen hebben de bal al direct
te pakken. Zij zetten hun eerste
aanval in, maar de bal gaat out.
De Vreet gooit in, krijgt de bal
terug gespeeld en drijft hem snel
naar voren, maar de voorzet van
Lenstra is juist iets te hard en de
uitlopende doelman Nielsen heeft
voor de eerste keer vanmiddag het
leer in handen. Imponerend is zijn
uittrap! Doch onze verdedigers
var gen die bal op en het is al weer
De Vroet, die een offensief inluidt.
Maar in de Deense doelmond strandt
die aanval op spil Hansen, tamelijk
kleir* en tenger, sterk contrast met
onze Terlouw. De ploegen schatten
voorzichtig elkanders krachten.
Abe Lenstra doet dit eerst met een
vliegend schot. In het zijnetDe
Fries schijnt er zin in te hebben.
Wéér een schot. Nu raak. De
ABE LENSTRA
menigte juicht, ten onrechte. Want
Abe liep duidelijk buiten spel.
Jammer, maar als begin wel iets
belovend. Vinnig rikketikken de
schrijfmachines op de perstribune.
Zonder twijfel iets over Terlouw.
De man, waarover in de laatste
weken en vooral de laatste dagen
in verschillend verband al zo veel
is geschreven. De Krimpenaar wint
zojuist een felle spurt met Lyngsaa,
de Deense linksbuiten, met zijn 32
jaren de oudste van zijn ploeg.
Maar direct daarop moet Terlouw
de kleine, heel beweeglijke mid
denvoor Holm laten schieten. Die
vuurt snel, keihard in de boven
hoek. waar echter Kraaks vuisten
de bal weer ver het veld in stom
pen. De Benjamin der Denen, de
negentienjarige Moeller, schiet op
ongevaarlijke afstand naast.
Doelman van klasse
Een aardige combinatie van de
Nederlanders volgt. Roosenburg is
plotseling de Deense verdediging
gepasseerd, rent in volle vaart op
doel af. En dan toont keeper Niel
sen (die de Spanjaarden tevergeefs
probeerden te kopenj zijn klasse.
Koelbloedig snelt hij Roosenburg
tegemoet en werpt zich op het
juiste moment voor diens voeten.
We noteren enkele snelle, echter
onvoltooide aanvallen van de
Denen, waarbij Holm Terlouw nog
een.. voor het lapje houdt. En aan
de andere kant een .kopbal van
Timmermans (op de voet van
Petersen) en een listig hakje van
Roosenburg (in handen van de
Deense doelman). Zo is er na twin
tig minuten nog weinig bijzonders
gebeurd en wat de kwaliteit van
het spel betreft, hebben we eigen
lijk nog niet het gevoel, dat we een
interland-wedstrijd bijwonen. Van
krachtsverschil 'tussen beide ploe
gen is tot dusver weinig merkbaar.
Hetgeen de Nederlander, die door
Deense voetbal-experts en corres
pondenten is verteld, dat hun elftal
bepaald zwak was, wel iets teleur
stelt. Als het v/aar is, wat die
Denen zeggen, had Oranje dan nu
al niet een doelpunt moeten heb
ben? Óf tenminste op andere wijze
zijn meerderheid duidelijk moeten
tonen?
Toch dringen de onzen herhaal
delijk door in het doelgebied van
de tegenstanders. Na een voorzet
van Schaap komt Roosenburg op
de zelfde wijze als hierboven al
eens omschreven, voor de tweede
maal in duel met doelman Nielsen.
Als de twee op elkaar toerennem
is wederom de Fries het minst zelf
verzekerd. Dat is jammer voor
Roosenburg Want hij werkt heel
hard. Doch het lijkt of hij door
tastender is, naarmate hij zich ver
der van het doel af bevindt, of zijn
zenuwen hem dan veel minder de
baas zijn. In een fantastische sprint
weet hij b.v. later op links
verbazend handig spil Hansen de
bal te ontfutselen. Uit zeer moei
lijke positie plaatst Roozenburg
laag voor doel, een fraaie scorings
kans scheppend. De bal komt in het
bezit van Nielsen, die er heel
kalm naar toe kan wandelen, want
er is niemand in de buurt.
Dat is een zich steeds herhalende
fout van de Nederlandse voorhoede.
Men speelt te dikwijls in terug
getrokken positie en men herstelt
zich niet snel genoeg, „ruikt" de
kansen niet.
Slecht Nederlands spel
In de Deense voorhoede zit meer
verband, doch ook deze is niet pro
ductief. Holm komt nog eens langs
de als altijd stoer en verwoed ver
dedigende Terlouw, maar het vrij
Er is nog al wat ontstemming
geweest bij autobezitters, omdat
zij ran de minister niet met hun
wagen naar de wedstrijd moch
ten. als ze niet in het bezit waren
van een speciale Zondags vergun
ning. En dat terwijl het Zondags
rijverbod per 1 Januari zal wor
den opgeheven. Wij hebben Zon
dagmiddag, na afloop, een olijkerd
gezien, die zonder vergunning
reed en voor zover ons be
kend tenminste toch niet in
overtreding was. Het was, aan
het nummerbord te zien, een Lim
burger. En hij had zijn wagen vol
geladen met voetbalfeest(?)gan-
gers Die liet zich aan een stevige
kabel naar het Zuiden slepen,
door iemand, die klaarblijkelijk
wél in bezit was van de nodige
papieren.
Er was er nóg een per auto naar
het Olympisch Stadion gegaan.
Die meneer werd, vijf minuten
voor de wedstrijd begon, door
middel van luidsprekers opgeroe
pen om eens even naar zijn wa
gen te gaan kijken. De motor
stond nog aan!
V.J
maar ook de Hilversummer, die te
laat reageert en hopeloos naast
schiet. Dat het publiek hem daar
om uitfluit is natuurlijk onsportief.
Na die jammerlijk gemiste kans,
een minuut of tien voor het einde,
beginnen de toeschouwers al bij
honderden de tribunes te verlaten.
Triest beeld bij een interlandwed
strijd. Even tevoren is Everse na
een botsing vervangen door de
S.V.V.'er Steenbergen, die het ook
iets beter doet.
Bij de Denen schiet de jonge
Moeller nog eens uit zijn slof en
het zou niemand verwonderd heb
ben, als de fraaie kopbal, waartoe
hij Holm in staat stelde, doel had
getroffen. Maar Kraak werkt fraai
corner. Mede door toedoen van Van
Schijndel en De Vreet, die zich
deze middag zowel verdedigend als
aanvallend honderd procent hebben
ingespannen, komen de Oranje
truien in de laatste fase van de
strijd nogmaals fel in het offensief.
Doch niets schijnt meer te helpen,
ook de fortuin heeft zich tegen ons
gekeerd.
Sensationele seconde
Tot het plotseling lijkt of het
stadion dreigt ineen te storten,
doordat vele duizenden op de tri
bunes opspringen van hun banken,
dansen en een overdonderend
enthousiasme aan de dag leggen,
dat niet groter had kunnen zijn
wanneer het Nederlands elftal nu
twee doelpunten tegelijk had ge
maakt en de wedstrijd toch nog
gewonnen. Wat is er gebeurd? De
onvermoeibare Abe Lenstra heeft
nog eenmaal, snel als de weerlicht,
de bal door de Deense verdediging
gegoocheld en van dichtbij een
vlijmscherp schot gelost. Er is een
net opgebold. De scheidsrechter
heeft daarna lang en doordringend
gefloten. Van de Noordelijke jon-
^enstribune is de golf van geest
drift op het hele stadion overge
slagen. Alleen Abe, daar ver weg
in het veld, komt niet dol van blijd
schap en met de armen omhoog het
veld weer inrennen. Want niemand
beter dan hij heeft gezien hoe zijn
schot, rakelings langs de paal, het
zijnet trof. Juist tin de allerlaatste
seconde. Daarom floot scheidsrech
ter Hamus zo lang. De wedstrijd
was afgelopen. Dit was het jam
merlijke einde. Er waren er, al ver
buiten het stadion, die het nog niet
wilden geloven.
Kraak heeft in een moeilijke si
tuatie de bal weggewerkt. Dc
Vroet zal de rest doen, maar he
lemaal volgens dc regels gebeurt
dat niet. Dit zijn van die dingent
die een scheidsrechter ontgaan.
Xs
tamme schot van de Deen kan
Kraak gemakkelijk vallend grijpen.
Onze doelman heeft meer moeite
met het onschadelijk maken van
een aantal corners, hetgeen hij dan
ook knap en met veel verve doet.
Bijzonder hard. maar juist iets te
hoog is Lyngaa's schot, dat Holm-
en-wéér-Terlouw hem hielpen
geven.
In het Nederlands elftal wordt
herhaaldelijk slecht afgedekt, ge
plaatst en slecht of onfortuinlijk
geschoten. Schaap en Timmermans
zoeken het doel bezijden de palen.
Verraderlijk is de boogbal van
Schaap, die Nielsen corner tipt.
Abe Lenstra neemt de corner, krijgt
de bal teruggestompt, maar strandt
dan op linksback Birck, die over
de zijlijn trapt. Dat wordt nog al
eens gedaan in de wedstrijd en dat
maakt het spel niet boeiender. De
onvermoeibaar sjouwende Roosen
burg knalt van ver over en Tim
mermans kan met zijn hoofd niet
zo hoog komen als Nielsen met zijn
vuisten. Clavan, die met de snel
opdrijvende Lenstra is mee gelopen
en van hem de bal krijgt, schiet
bedroevend ver naast. Lenstra
krijgt enkele tienduizenden ver
kleumde handen op elkaar voor een
fraai schot, dat nauwkeurig, maar
net niet perfect gericht is. Als Tim
mermans nog naast heeft gekopt, is
het tijd om zich te verkwikken
aan warme koffie. De score is nog
blank. Van interland-sfeer is in het
stadion weinig te merken.
In het zijnet
Direct na de hervatting flitst Abe
Lenstra in een ouderwetse solo-
Dat was maar net aan, moet
Kraak hier denken. Holm, twee
de van links, heeft een venijnig
schot gelost.
sen, leveren zij weinig direct ge
vaar op. Timmermans laat hij
rustig in zijn doel trappen, omdat
de Hagenaar de bal met de hand
had meegenomen. Ook het harde
schot van de vleugel, van Lenstra,
dat rakelings voor hem langs suist,
laat hij vliegen. Wat deren hem de
vuurpijlen van Schaap en Roosen
burg. Voor een paar lage ballen
hij wel even naar de grond
komen. Het is voor Lenstra, de uit
blinker in pns aanvalskwintet om
moedeloos onder te worden. Men
heeft soms critiek op Abe, noemt
hem wel eens lui. Maar kan Abe
alles alléén? Is het niet vaak veel
meer zo, dat zijn medespelers, met
minder technische en vooral tacti
sche vaardigheid en aanleg, hem
niet begrijpen? Een voorbeeld:
Roosenburg's „trekbal" komt niet
in, maar vliegt voorbij het doel.
Clavan pikt de bal op en plaatst
terug naar het midden, waar Abe
i in ongunstige positiei doet, alsof
hij een formidabel schot zal lossen.
Maar hij stapt heel listig over de
bal heen, zodat die bij de vrij
staande Schaap terecht komt. Jam
mer genoeg verrast Abe met zijn
schijnbeweging met alleen de Denen,
AMSTERDAM. Na afloop van
de wedstrijd NederlandDenemar
ken had er in een der restaurants
van het Olympisch Stadion, op ini
tiatief van de directie en van dr
Hans Tetzner. zelf ook een van de
meest bekende achterspelers van
het Nederlands elftal uit een vorige
periode, een reünie plaats vhn oud
internationals. Het was een gezellig
samenzijn, waar spelers uit de
vroegste periode van onze voetbal
historie elkaar oude sterke verha
len zaten te vertellen. Göbel,
Beeuwkes. mr Feith. Jan de Boer.
Harry Denis. Puck van Heel. Bas
Pauwe. Kick Smit, de Bulders,
Mijnders. de Buitenwegs. ja wie
eigenlijk niet.
Uit de gesprekken bleek duide
lijk. dat men dit contact buitenge
woon op prijs stelde en dat er
plannen bestaan om te komen tot
de oprichting van een Nederlandse
vereniging van oud-internationals.
(Van een onzer verslaggevers)
De voorzitter van de Keuzecom-
mlssic, de heer Herberts is weinig
spraakzaam als wij na afloop de
kleedkamer betreden. Trouwens zo
Is het ook met de spelers. Doodse
stilte heerst alom. Trainer v. d. Leek
tracht de situatie nog enigszins te
redden door bedrijvig heen en weer
te lopen, maar als men in z\jn bin
nenste zou kunnen kijken
„Zegt U eens wat", dringen de
Journalisten b\j de heer Herberts
aan. Maar hy, die anders vooral
na een interlandwedstrijd nooit
naar zijn woorden behoeft te zoeken,
weet thans niet meer uit te brengen
dan: „Slecht, zeer slecht. De Denen
speelden een redelijk goede wed
strijd". En dan na een lange stilte:
„Minstens vier opgelegde kansen ge
mist, dat is geen Interland-voetbal
meer". De grijze voetbal-technicus
kijkt somber door zjjn brilleglazen
en zegt niets meer.
Bij de spelers is het niet veel be
ter. Verschillende zitten zo maar
wat voor zich uit te kijken of ma
ken fluisterend enige opmerkingen
tegen elkaar.
Aanvoerder De Vroet, die de
smoezelige straaltjes zweet van het
gezicht lopen, zegt: „Juist zo jam
mer omdat dit de jubileumwedstrijd
was. Het zet een domper op de
feestvreugde. Och man, wat hebben
we een kansen gehad. En betere ook
dan de Denen".
Van Schijndel vindt dat de Denen
uitstekend positie wisten te kiezen
en technisch goed uit dc hoek kwa
men. Kraak, die onder zijn keepers
trui toch ook een oranjeshirt blijkt
te dragen, ls tameljjk opgewekt. Hy'
mag dan ook persoonlijk niet onte
vreden zijn. „Voor de rust waren
de Denen het gevaarlijkst".
Lenstra zegt laconiek: „Ze wouen
er vandaag niet in. En dat laatste
schot? Zo'n klein stukje (en hij
geeft het met de vingers een paar
centimeter aan) er naast".
Van der Sluis vertelt in zijn sap
pige Brabants, dat hij niet in zijn
gebruikelijke spel had kunnen ko
men. „Ik kreeg gewoon geen gele
genheid om opbouwend te werken,
want steeds maar weer kwamen de
Denen terug. Ik weet dat ik m'n
buitenman wel eens vrij heb gela
ten, maar de Denen speelden ons
dan ook volkomen uit positie.
Clavan is snel onder de douche ge
kropen. Waarschijnlijk om lastige
vragen van journalisten tc ontlopen
en om zo spoedig mogelijk de spo
ren van deze wedstrijd af te was
sen
Bij de Denen
In de kleedkamer der Denen, waar
Karei Kaufmann assisteerde, ging
het ook al heel rustig toe, net alsof
men niet zo heel erg tevreden met
deze magere overwinning was.
Meneer Schwartz, de enige Deen
se official, die zich in de kleedka
mer bevond, was ook al niet zo op
getogen. „Zeker, wij hebben ver
diend te winnen, maar tenslotte heb
ben de .Hollandse mannen toch heel
wat kansen gemist. En doelman
Nielsen, die volgens de heer
Schwartz altijd uitblinkt heeft
een paar lastige ballen gehad. Onzo
beste spelers? Ja, Nielsen natuurlijk
en dan Petersen, vanzelfsprekend,
en onze beide buitenspelers vielen
enorm mee.
Die doelverdediger van Nederland
was ook prima, Van der Sluis was
goed, stopperspil Terlouw is een
meester in het dekken, maar dat is
dan ook alles. Lenstra een pracht-
spclcr, maar hij miste toch wel de
finishing touch en Schaap, «acf, la
ten wjj over hem maar zwjjgcn.
Engeland BNederland
niet in Londen
AMSTERDAM. Een verslagge
ver van het A.N.P. heeft de secreta
ris van de F. A., sir Stanley Rous
gevraagd, waar de ontmoeting tus
sen het Engels B-elftal en Neder
land op 22 Februari a.s. wordt ge
speeld. In geen geval in Londen, zo
luidde het antwoord. Maar waar
dan wel, daarover zal nog nader
moeten worden beslist. De steden
Hull. New Castle cn Sheffield ma
ken een redelijke kans.
LEEUWARDEN. Zaterdag
heeft de Deense club HIK de tour
nee door Nederland beëindigd met
een wedstrijd tegen een Frisia
Leeuwarden combinatie. De wed
strijd eindigde in een 22 gelijk
spel. Met rust hadden de Friezen
met 10 de leiding.
PARIJS. De Zweedse ploeg
AIK heeft Zondagmiddag met 21
van de Racing Club de France ge
wonnen. De ruststand was 00.
Waterpolo-wcdstrijd tegen
Frankrijk op 16 Juli?
DEN HAAG. In de Zaterdag
gehouden jaarvergadering van de
Franse Zwembond is de 16e Juli
1950 aangehouden voor de in Ne
derland te spelen waterpolo-wed-
strijden, NederlandFrankrijk, se
niores en juniores. De Kon. Ned.
Zwembond moet hieraan zijn goed
keuring hechten, wat totdusver nog
niet geschied is. Aangezien de
Fransen echter geen andere datum
beschikbaar hebben, zal de 16e Juli
wel worden geaccepteerd.
AMSTERDAM. Meer dan 250
gasten had het bestuur van de 60-
jarige KNVB Zaterdagavond aan
een maaltijd genodigd, welke in de
tuinzaal van Krasnapolsky werd
gehouden. Aan de hoofdtafcl had
den rechts van bondsvoorzitter Lot
sy dc heren R. W. Seeldrayers.
vice-voorzitter van de FIFA en P.
Muiier, de ere-voorzitter plaats ge
nomen. Links van de praeses waren
gezeten dr. J. Miedcma vertegen
woordiger van de minister van O.
K. en W. en kol C. F. Pahud de Mor-
tanges. voorzitter van het NOC. Be
halve de buitenlandse gasten zaten
alle prominenten van de Neder
landse voetbalwereld uit verleden
en heden aan.
Vele sprekers voerden het woord,
huldebetuigingen en dankwoorden
volgden elkaar vlot op.
Het hoogtepunt van het diner
vormde de bekendmaking van de
benoeming van een aantal ereleden
en bondsridders.
Twee nieuwe ereleden werd de
bond rijker. Harry Bockmeulen
(Ruephen) een der meest bekende
Zuidelijkt^ officials, en het bonds-
bestuurslid G. Kruyver (Zaandam).
Verder werden de volgende
bondsridders benoemd: sir Stanley
Rous, secretaris van de Football
Association. H. Delannay, secretaris
van de Franse Voetbalbond. A. J.
Coucke. de KNVB-consul te Parijs,
G. J. Wijers van de afdeling Nijme
gen. H. van Leeuwen (Den Haag)
van het Zaterdagmiddagvoetbal. H.
van Turnhout van de afdeling
Haarlem. J. Hoorn (Hilversum), dr.
C. Spoelder (Haarlem) en Vos
man (Rijssen).
Het noodlottige moment voor
Nederland. Denemarken he'ëft
gescoord. Lyngsaa (geheel links)
heeft zojuist een laag schot ge
lost, dat Kraak (op de grond lig
gend) te machtig was. EverSe
(eveneens geheel links, voor
Lyngsaa) is blijven staan wegens
vermeend buitenspel en is tesldat
gekomen. Terlouw kan alleen nóg
de bal uit het net halen.
ren langs de lijn, geen Deen kan
hem stuiten. Abe zwenkt iets naar
binnen lost een strak schot! In het
zijnetDe tweede keer! Dan mis
sen de Denen de kans van hun
leven. Holm kan een hem toege
speelde bal niet goed raken, het
leer loopt toevallig door in dc rich
ting van de toestormende rechts
buiten Moeller, maar die kanjert
huizenhoog over.
Ook de snelle rechtsbinnen Ben-
nicke richt te hoog. Linksback
Birck zet zich schfap om een
meter of dertig voor ons doel
een vrije trap te nemen. Het is
haast onbegrijpelijk en voor het zo
talrijke, toch nog altijd in jubi
leum-feeststemming verkerende
Nederlandse legioen ijzingwekkend,
dat zijn schot door geen enkele van
de vele Oranje-verdedigers wordt
gekeerd. Gelukkig gaat ook deze
bal naast. Abe Lenstra laat Tim
mermans weer schieten, probeert
het zelf nog eens en helpt vervol
gens zijn vriend Roosenburg aan
een kans, steeds zonder resultaat.
En dan, elf minuten na de rust,
is het plotseling gebeurd. De Denen
hebben eindelijk en verdiend!
een voorsprong. Onze verdediging,
