Feestdiner in beste restaurant moest worden afbesteld Reders dreigden regering in 1943 met staking Hooggeleerd adres aan cie Eerste Kamer China's „opiumkeizer' door eominiinsslen terecht gesteld Siaiiij hai Overleg met niet werknemers aanvaard werd Vraagbaak van buitenlandse geheime diensten Vijf jaar Londen in Ponden Oh, als de kranten toch maar niet zo gemeen waren Dinsdag 20 December 1949 5 DEN HAAG. Een zeer scherp conflict in het midden van 1943 heeft gedurende enkele weken gedreigd een einde te maken aan de Neder landse bewindvoering over de eigen vloot. In de Meidagen van dat ïaaf resuiteer(ie een voeloaar gebrek aan wederzijds vertrouwen en waar der, ng tossen de nieuwe minister van Handel, Nijverheid en Scheepvaart ?iet a Eerstens en de veertien leiders van de Nederlandse Scheep vaart en Handels Compagnie in een brief van de veertien mannen aan de minister, waarin zij aankondigden hun mandaat neer te moeten je^cn Met éer. slag zou de Nederlandse koopvaardijvloot, voor zover cie van Londen uit gedirigeerd werd, zonder leiding zijn gebleven in dien aan dit dreigement gevolg was gegeven. Hierover onthult het nieuwe verslag van de Enquête Commissie ontstellende dingen Minister Kerstens te sociaal geacht Bij de regering sloeg het bericht in als een bom. Diepe verontwaar diging maakte zich van de minis ters meester en Kerstens en Ger- brandy, die een week nadat deze brief werd geschreven op 31 Mei de heren van de NSHC ontvingen, deelden mede, dat dit als een sta ying zou worden beschouwd en dat daaraan de consequenties zou den worden verbonden. Tenzij bin nen zes dagen de dreigbrief 'de jotbrief" zoals Gerbrandv hem la ter noemde p. A. KERSTEN ...te sociaal? was ingetrokken Verder werd geen discussie toegestaan. In tussen zat de regering echter voor een schier onpplosbare puzzle. Want an- dere Nederland, se mensen wa ren er niet en de alternatieven waren dus slechts het be heer van de vloot aan de En gelse regering of een verzoe- nver te dragen ringspoging te wagen Die poging is door Gerbrandy ondernomen, en tot een goed einde gevoerd. Op 5 Juli zat Kerstens weer met de heren van de NSHC aan een tafel en kon een oplossing worden bereikt. Directe oorzaak van het conflict was de blijkbaar te grote aandacht, welke de in Januari opgetreden mi nister aan de sociale belangen van de bemanningen besteedde. Doch tevoren had de heer Kerstens zich bij de reders reeds onbemind ge maakt, door de opmerking, kort na zijn optreden, dat de „reders op hun pondjes pasten." „Politiek dryven" Inderdaad was de bestaande fi guur wat vreemd. Enerzijds traden Onzin, zeiden reders maar zij leden verlies Oorlogsinspanning vloot i kostte 85 millioen DEN HAAG. In de jaren, dat de Nederlandse vloot ten dienste van de gemeenschappelijke oor logvoering werd ingeschakeld, heeft de exploitatie een verlies van rond 85 millioen opgeleverd, zo wordt geconstateerd in het der de verslag van de Enquête Com missie. Aanvankelijk zag het er naar uit, dat het verhuren van de vloot aan de Engelse regering wel een batig saldo opleverde. De heer Ph Keiler, accountant-generaal met zetel te New York berekende echter in de loop van 1942, dat de exploitatie van de schepen onder cie Netherlands Shipping Commis sion, met ernstig verlies moest geschieden. Onmogelijk, zeiden de reders. Doch het eind heeft Keiler in het gelijk gesteld. Tot dat ogen blik was het verlies daar zeker reeds 4.3 millioen op een tonnage van 450.00 dwt. Dat gaf Keiler aan leiding Londen te adviseren een onderzoek in te stellen naar dc be- drijfsuitkomsten van de Londense sectie, die dan zeker ook negatief moesten zijn. Onzin, antwoordden de reders. Maar ook Londen had toen al een flink verlies: vier ton op 400.000 dwt.! Zoals gezegd, 85 millioen is er in totaal op de exploitatie toegelegd. Wel is er een huurverhoging van een millioen pond per jaar tot stand gekomen. Maar minister Ker stens toonde zich in een later sta dium van oordeel, dat dit verlies in ieder geval beter was dan winst. Nu kon Nederland in ieder geval op offers als gevolg van de oorlogs inspanning wijzen. En de Enquête Commissie verklaart zich op dat punt eigenlijk wel met hem eens. de mannen van de NSHC op als vertegenwoordigers van de belang hebbenden in Nederland, anders- zijds als vertegenwoordigers, uit voerders, van de regering" Zij be lichaamden eigenlijk twee soms tegenstrijdige belangen Maar toch was die niet meer dan een aanlei ding tot zekere wrijving Het con flict ontstond toen Kerstens een voorstel van de werknemersorgani saties had overgenomen, dat er op neerkwam, dat de NSHC geen cir culaires over arbeidsvoorwaarden etc zouden uitgeven, zonder over leg met de werkgeversvertegen woordigers. Een „politiek drijven van deze links-roomse bewinds man" zoals het door de NSHC werd genoemd. Het voorstel werd teruggekaatst, doch het werd door Kerstens ge handhaafd. Maar ook de NSHC volhardde. „Wij kunnen niet met de werk nemersvertegenwoordigers gaan onderhandelen over arbeidsvoor waarden waarover alleen de kapi teins „schippers naast God", kun nen beslissen", was hun antwoord Bovendien aanvaardden de reders niet voor de scheepvaart, wat mis schien voor arbeiders in de indus- I trie beter ging, dat werknemers in vloed gingen oefenen, op de leiding van het bedrijf. Dat ging hun veel te ver. In zijn verhoor voor de En- guéte Commissie vroeg Kerstens, wat zij dan wel zouden hebben ge zegd, indien zij de huidige PBO on der ogen hadden gekregen. Maar in ieder geval, de reders weigerden en dreigden met staking Een dreigement, dat de Enquête Commissie scherp afkeurt, al geeft zij toe, dat in het algemeen de mi nister wel een beetje te weinig tact in zijn optreden gebruikte. „Ieder ander die met staking dreigde, werd in zijn nek gegrepen en in het ge vang gezet", zei Kerstens in zijn verhoor. Geen knieval Na dagenlange bemiddeling Gerbrandy er inderdaad in ge slaagd de veertien reders er toe te brengen een brief te schrijven, waarin zij terugkwamen van het dreigement. Aan Kerstens zelf schrijven wilden zij niet. Dat zou een knieval zijn, die zij na het af front in de vergadering waar zyj op het matje waren geroepen, niet wensten te maken. Maar nadat Gerbrandy Kerstens gedeeltelijk had laten vallen, begin van de verwijdering, die het volgend jaar tot Kerstens' heen gaan leidde werd ook dat punt overwonnen. Op 5 Juli in de eerste vergadering waar de besprekingen tussen de minister en de reders werden her vat „de minister scheen het in cident volledig uit zija geheugen te hebben gewist" werd na lang spreken, overeenstemming bereikt over het voorstel dat in een op te richten commissie de werknemers advies in plaats van goedkeuring, zouden geven over de uitgaande circulaires. Toen hij heen ging heeft minister Kerstens een schema achtergelaten, dat er toe strekte de vloot geheel onder regeringsbewind te brengen. De reders zouden dan als directeuren-ambtenaren de lei- ding houden, onder volle verant woordelijkheid der regering. Het is merkwaardig, dat zijn opvolger de Booy tijdens het conflict een der „raddraaiers" volgens de heer Kerstens dit plan vrijwel in zijn geheel heeft overgenomen en uit gevoerd. De secretaris van de Rekenka mer. mr. L van den Tempel, heeft voor de Enquête Commissie olie gegooid op de golven welke het verslag van de Kamer over het M, G. heeft opgejaagd. Van de 97.7 millioen die het M.G. op zijn naam kreeg, zeide mr van den Tempel, kwamen er 23 millioen voor reke ning van de kampen voor poli tieke delinquenten. 15.5 millioen voor de POD's, 5 5 millioen voor de bijzondere Jeugdzorg, 15.5 voor de Repatrieeringsdienst. en 4.5 mil lioen voor de Commissie Nood voorziening. Blijft over 33.7 mil lioen voor de organisatie van het M.G. zelf. Dat is inderdaad wel iets bescheidener! Bondgenoot, geen marionet DEN HAAG. Avcrell Harri- man kwam op een donkere avond in Londen ten huize van Drexel Biddle naar minister Kersten met een somber gezicht De president (Roosevelt), zo zei hij, heeft mij gevraagd of we de Amerikaanse vlag niet mogen zetten op jullie hospitaalschip de Tasman, dat met onze gewonden op Australië vaart. De Jappen erkennen jullie niet meer als vrije natie en achtten hospitaal-schepen onder Neder landse vlag niet meer beschermd door de Geneefse Conventie. Als jullie nu „Dan moet je Göbbels morgen eens horen, als hij merkt, dat wij Amerikanen toestaan de stars and stripes op Nederlandse schepen te zetten," was Kerstens antwoord. „Gelijk heeft hij wanneer hij dan zegt dat we zelf bewijzen marion- netten te zijn." Harriman is gauw naar Washing ton teruggevlogen en de president heeft de zaak nooit meer aan geroerd. En de Tasman heeft onder eigen vlag zijn zware taak voortgezet. Aldus de heer Kers tens in zijn verhoor door de En quête Commissie. Noorse Schilderkunst Dc minister van Verkeer en Water- slaat. mr D G W. Spitzen heeft onder grote belangstelling in het Haags Ge meentemuseum de tentoonstelling „Hon derd Jaar Noorse Schilderkunst" ge opend. De Noorse gezant Jens Bull noemde deze expositie een aangename revanche van Noorse zijde voor al het geen Noorwegen reeds van Ned cultuur heeft kunnen leren Een dergelijk volle dig overzicht is nog niet eerder In een zodanige omvang ln het buitenland ten toongesteld. Slgurd Willoch. directeur van dc Nat. Galerij ln Oslo, verklaarde op een pers conferentie dat de schilders van enige naam ln Noorwegen geen armoede ken nen Hun werken worden graag gekocht en het komt niet voor. zoals in Neder land. dat een bekend schilder gelijk ton onzent Jan Sluyters, In zijn atelier tien tallen onverkochte doeken heeft staan Dc tentoonstelling duurt tot 4 Februari De geallieerde voedselvoorziening van het Nederlandse volk bleef door de beëindiging van de strijd beperkt. Doch door het ogenblik waarop die voorziening kwam, zal zij nimmer meer uit de herinne ring verdwijnen. EEN WITTE KERSTMIS is ons, Nederlanders, helaas niet vaak beschoren. Anders is het in lan den met een kouder klimaat, zo als bijv. Canada. Binnenshuis branden de haardvuren en zijn de kamers feestelijk met denne- groen versierd. Buiten bedekt de sneeuw de aarde als met een wit tapijt. Het is een goede gewoonte in sommige plaatsen van Cana da. dat op Kerstavond de jonge ren langs de huizen gaan en kerstliederen ten gehore brengen. Enige jongelui zingen voor een huis in Ottawa. WAT NOG KOMT DEN HAAG. Het geheel over ziende. mag ik zeggen, dat we nu een aardig eind zijn opgeschoten, zei mr L A. Donker, voorzitter van de commiss.e uit de Tweede Kamer, die het onderzoek instelt naar het Regeringsbeleid van 19401945, toen hij dezer dagen het rapport aan de pers ter hand stelde Dat de openlegging van het Eng- land-spiel in aantocht is. is langza merhand aardig bekend. Een beetje over het hoofd is gez.en. dat behal ve dit England-spiel. de verbindin gen met het bezette gebied, en voor al de militaire en civiele inlichtin gen diensten onder de loupe worden genomen in wat wel zal worden het vierde deel van het rapport. Dat gaat dus nog bepaald wel een beet je verder dan het England-spiel. hoe belangwekkend op zichzelf ook ?al zijn. wat de commissie daarover gaat zeggen. Het zal ook wel iets uitgebreider worden dan de nu verschenen de len. Het eerste was 993 pagina's, het tweede 1275. het derde 1614 blad zijden. Daar zit blijkbaar een vaste lijn in. Vermoedelijk zal het vier de verslag dan ook wel uit dne banden moeten bestaan. Maar de kous is daarmee nog lang niet af Over de verder te volgen rangorde is nog niets def.nitiefs be kend. Wel echter dat voor twee delen de verhoren nagenoeg gereed zijn en dat de bijbehorende docu mentatie vrijwel volledig is Dat geldt in de eerst plaats voor het bij uitstek politieke, werk. betrekking hebbend op de moeilijkheden in de kabinetten en op de voorbereiding van het bestuur na de bevrijding, met name van het MG. Maar ook voor het onderzoek naar de verte genwoordigingen in het buitenland en naar de hulpverlening aan geïn terneerden en krijgsgevangenen. v„orTn,wC.e 'Je!™.'Zijn nalatenschap zoek zullen omvatten naar de voor- -» .11j lichting van ambtenaren en bur- IUU ITlllllOCn ClOll^r gers in het bezette gebied en naar het contact met de verzetsbeweging. Mao Tsen Toeng was een meesier waarbij ook de politiek die ten aan- in het bedrijven van „dubbele spi- zien van de verzetsbeweging is ge- onnage". Aan Tsjang Kaï Sjek ver volgd zal worden uitgerafeld. ried hij de namen van de commu- GEBUKT VOOR DWANG „Buitenlandse druk deed ons het recht van zelfbeschikking verzaken DEN HAAG. De heren Jhr mr dr L. H. N. Bosch Kidder van Rosen thal, prof. dr R. I*. Cleverlnga. prof. dr \Y. J. A. Kernkamp, dr A. Loudon, prof. mr dr J. H. W. Verzyi, prof. dr J. v. Rjjpperdn W'lerdsma en jhr mr O. F. A. >1. van Nispen tot Sevenaer hebben nan de Eerste Kamer een adres gezonden: „De regering heeft gepleit" aldus het adres „dat, hoewel zjj niet In staat Is geweest betere resultaten te bereiken, de Staten-Genvraal niettemin de accoorden der Ronde Tafel Conferentie behoren te aanvaar den. De regering heeft dl^ pleidooi gebaseerd op de overwegingen, dat zU de verantwoordelijkheid \oor de gevolgen ener verwerping niet zou kun nen dragen en dat zü door buitenlandse druk zleh geplaatst zng In oen noodtoestand, welke de onderhandelingen ter voornoemde conferentie cn daarvoor In voor Nederland ongunstige zin heeft beïnvloed." „Het behoeft geen betoog" gaat het adres verder „dat dc regering verantwoordelijk is voor het zich onderwerpen aan buiten- landse druk Desniettemin is cr I aanleiding de vraag te stellen of dc regering de Nederlandse volks- I vertegenwoordiging en door haar het Nederlandse volk. tjjdig, juist en volledig heeft voorbereid op het bestaan en de omvang van die druk. waarvan het Nederlandse volk de gevolgen zal hebben te dragen." Zjj menen, dat de Eerste Kamer dc regering moet opdragen ..aan de Veiligheidsraad en aan de secre taris-generaal van de Verenigde Naties mede te delen, dat Neder land de gevolgen van de onder bui tenlandse druk tot stand gekomen verzaking van het zelfbeschikkings recht buiten de verantwoordelijk heid van het Nederlandse volk stelt." „Aldus handelende" wordt ge concludeerd „zal het land van Grotius, dira necessitate c o a c t u s. een smartelijk, doch niet oneervol offer gebracht hebben voor de vorming van oen waarlijk verantwoordelijke Internationale ge meenschap en het door de betrok ken volkeren van Indonesië in hem gestelde vertrouwen niet onherstel baar beschaamd, noch zijn dank voor bewezen trouw en loyaliteit verloochend hebben (Dlra nee. coactus betekent „door een harde noodzaak gedwongen"). Prins Bernhards zakenreis (Eigen berichtgeving) DEN HAAG - Naar wij verne men. zal prins Bernhard op zijn zakenreis naar Zuid-Amerika ver gezeld worden door jhr W van Tets. de Nederlandse gezant in Tsjecho- slowakije. die indertijd secretaris was van prinses Juliana in Canada, C W Th baron van Boetzelaar. ad judant van H M mr J Thomassen, secretaris van Z K H.. majoor C C. Gcertscma en luit ter zee F Stein- metz. adjudanten van de Prins ma joor Dorhout Mees cn kap.-vlieger Sonderman. Voor het vliegen boven Zuid- Amerika wordt een speciaal brevet gevraagd. Daar kapitein Sonderman dit niet heeft, is prins Bernhard thans aan het oefenen om dit brevet nog vóór de reis te halen Het ge zelschap vertrekt 2 Januari met de Karei Doorman de eigen Dakota van de prins gaat mee Men hoopt half Maart weer terug te zijn. Het is deze maand 25 Jaar geleden, dat de thans 7R-Jarige Klaas Knop van West-Terschelling, een oud Terschcl- llngcr handwerk het zeemansknoop- werk In ere ging herstellen waarvan 't r.evolg is geweest dat dit handwerk op het eiland beoefend. nu weer veelvuldig wordt HET EINDE VAN DE GROENE DRAAK •>n lil (Van een bijzondere correspondent) HONGKONG. Mao Tscn Tocng hield zich uitsluitend bezig met „zaken" welke in Europa voortdurend stof voor sensatleberichten gegeven zouden hebben: spionnage, handel in verdovende middelen cn chantage HU had dc misdaad uitgebouwd tot een groot, modern hedryf. daarbij gebruik makend van dc talloze geheime Chinese organisaties, die als dekmantel dienden voor zUn duistere praktijken. De ondergang van het bewind van Tsjang Kal Sjek is voor een nlel gering deel toe te schrUven aan zyn ondermijncn- de activiteit. Het merkwaardige hierbü is, dat hij zelf geen volbloed Chi nees was, maar een avonturier van gemengd Engels-Franse afkomst Hij exploiteerde het aan zün eigen curruptie ten gronde gaande China, ten einde daar zelf wèl bU te varen. nistische raddraaiers, terwijl hij dc leiders van het rode China op de hoogte bracht van de preciese bij zonderheden der Amerikaanse wa penleveranties aan de Chinese na tionalisten. Reeds in 1946 verzette hij de bakens en sloot hij zich nau wer bij de roden aan. Hij meende in het communistische China een sleutelpositie te kunnen gaan inne- DE AFFAIRE JOANOVICI (slot) Zo blijft het leven er in DEN HAAG. In de Ochtend post, later de Nieuwe Post, heeft zekere heer Larl, (Rodigues Lo pes) enkele ministers, onder wie Steenberghe. beschuldigd, middels hun aandelen grove winsten uit de Nederlandse Scheepvaart- en Han dels-Compagnie te hebben getrok- De schepen in dienst van de NSHC zijn zelfs gebruikt om die winst zo hoog mogelijk te maken, aldus deze scribent. De Enquête Commissie heeft thans in haar derde verslag aan de Kamers meegedeeld dat de 25 aandelen van de N.S.H.C. de houders geen cent dividend hebben opgeleverd, overeenkom stig de bepalingen in de sta tuten. dat er nimmer een cent op de aandelen zou worden uitgekeerd. Inderdaad waren er 15 van de 25 aandelen in handen van twee mi nisters (Steenberghe en van Rhijn in de beginne). maar zij droegen ze weer over aan hun opvolgers. Dat is zo gebleken opdat de regering haar invloed kan blijven uitoefe nen. Op de vraag van de Enquête Commissie of hij zijn beweringen niet had gecontroleerd, voor hij ze publiceerde, antwoordde deze hoofdredacteur, dat dit niet zijn taak was. Ik publiceer wat ik. hoorde. Anderen moeten de juist heid maar controleren, was zijn antwoord. DEN HAAG. Hieronder laten wij zo maar om eens een indruk van de orde van grootte te geven een totaal overzicht volgen van de uit gaven van elk afzonderlijk Londens Departement van het ogenblik der overtocht, tot na het tweede kwartaal van 1945. Met daarnaast de mid delen waarmee men aan die uitgaven tegemoet is gekomen. Voor zes zevenden der uitgaven ontbraken echter die middelen. Hier volgt de op somming in ponden die wij in het verslag van de Enquête Commissie vonden: Begrotingshoofdstuk Huls der Kon. Hoge Coll. v. St Alg. Oorlogv Alg. Zaken Buit Zaken Justitie Binn. Zaken O K. en W Nat. Schuld Financiën Defensie Oorlog Oorlog (MG) Marine Waterstaat Openbare Werken Verkeer en Energ Hand.. NfJv. en Sch Landbouw en Visserij Handel. Nfjv. en Landb Handel en Nijverheid Scheepvaart Voedsclv., Landb. en V Scheepvaart en Visserij Sociale Zaken Koloniën Totaal Cijfers waaruit duidelijk blijkt dat het leeuwendeel van de uitga ven voor de oorlogvoering zijn besteed. Cijfers waarin, indien men eens let op de vele vormen en combinaties waaronder Handel, Nijverheid, Scheepvaart, Land bouw, Voedselvoorziening en Vis Uitgaven Middelen 932.102 6. 7. 00. 0. (h 25.550. 1. 6. 00. 0. 0. 203.016. 18. 7. 87. 0. 0. 442.364. 9. 0. 21.490. 1. 0. 4.513 513. 6. 10. 162.429. 2. 4. 302.167. 5. 3. 11.404 11. 2. 1.024.412. 5. 1. 39.127 3. 6. 112.766. 7. 7. 2.775. 1. 0. 1.777.263 11. 11. 00. 0. 0. 1 402.881. 10. 4. 5.864.816. 8. 5. 7.702.646. 8. 2. 325.617. 5. 9. 8.901.642. 12. 9. 188.797. 1. 9. 333.198. 1. 2. 00. 0. 0. 36410.975. 17. 1. 3.510.287. 19. 1. 1.162 630. 13. 6. 45.302. ?- 0. 4.474. 8. 1. 00 0. 0. 34.205. 14. 9. 2.205. 3. 7. 970.032. 18. 0. 88 961. 15. 5. 78.089 13. 2. 201. 19. 3. 194.203. 8. 11. 11.351. 15. 4. 216543. 8. 11. 1.456. 2. 4. 17.336. 8. 8. 136. 19. 2. 5.159. 9. 6. 00. 0. 0. 250.625. 13. 0. 1.649. 9. 11. 821.696. 8. 6 16.483. 11. 1. 9.876 453. 5. 11. 779.168. 11. 8. 77.626.853. 12. 9. 11.073.750. 2. 3. serij in de loop der jaren zijn gepresenteerd, ook wel een stukje politiek spel naar voren treedt. Dure jaren zijn vooral het tweede half jaar van 1943 en het eerste kwartaal van 1945 geweest toen de Marine resp. ruim 6.3 millioen en 5.8 millioen nodig had. De Officier van Justitie houdt requisitoir- Gedurende twee uren analyseert hij de „affaire": nauwkeurig worden twee elementen geschei den gehouden; dc economische collaboratie en Joanovici's relaties met de Gestapo enerzijds, zfjn steun aan dc Resistance anderzijds. Brief voor brief, rapport voor rapport, cjjfer voor cüfcr passeert de revue. >Vat be treft Joano's hulp aan het Verzet: deze beschouwt de officier als „een ga rantie genomen op de toekomst" als een monsterlijke levensverzekering", gesloten door een man die „écn van de intelligentste beoefenaars was van het dubbele spel. wetenschappelijk berekend en buitengewoon laag hartig". Slechts de „liefdadige giften van Joanovici" wil hij beschouwen als ver zachtende omstandigheden. Op de laatste zitting komt Joa novici aan 't woord Hij vertelt opnieuw langdurig over zijn optre den als metaalhandelaar en als Verzetsman. „Ik ben sedert veertien jaar in Frankrijk, zegt hij aangedaan. Ik heb de Fransen nooit kwaad ge daan, eerder goed. Ik was in het buitenland toen ik gezocht werd cn ik leg er de nadruk op dat ik vrij willig terugkwam omdat ik het nodig vond me te rechtvaardigen. Ik me endat ik mijn plicht gedaan heb." Dan gaat het Hof langdurig in beraad, enals de rechters terug komen luidt de uitspraak: vijf jaar gevangenisstraf, 600.000 francs boete, „nationale degradatie" lont zetting uit alle burgerlijke rech- tené voor het leven imaar dit le vert, gezien Joano's status, weinig mconveniënten op!) en „verbeurd verklaring van goederen ten be drage van 50 millioen francs" Joanovici hoort de uitspraak verslagen en somber aan. dan trekt hij z'n advocaat aan de mouw: „direct tekenen" beveelt hij en hij tekent cassatie aan op dezelfde manier, waarop hij zoveel cheques getekend heeft, met een vlotte ste vige handtekening. Het Blitzlicht van de fotografen is niet van de lucht. Maar Joano is niet erg tevreden. Zijn kennis sen verklaren dat hij zo steevast rekende op een vrijspraak en dat hij al plannen gemaakt had voor een feestdiner dat zou klinken als een klok, een feestdiner in het chicste restaurant van Parijs. Maar hiermee blijkt de Franse justitie toch niet accoord te zijn gegaan. Betreffende de vraag of de be klaagde spionneerde voor de vijand luidt de sententie- neen; maar be vestigend is zij wat betreft zijn optreden ten nadele van de lands verdediging en zijn begunstiging van de vijand (de economische col laboratie dus). Joano's broer wordt veroordeeld tot 300.000 francs boete en 5 jaar „nationale degradatie". Maar de laatstgenoemde straf wordt hem kwijtgescholden op grond van zijn steun aan het verzet. Scandroglio, Joanovici's mede plichtige: 200.00 frs boete, vijf jaar nationale degradatie. De nadere medeplichtige, Victor Terre, hoort vijf maanden gevan genisstraf. 200 000 francs boete en vijf jaar nationale degradatie tegen zich eisen. Joanivici verliet bij dit alles zijn joviale glimlach en zijn zelfverze kerde houding. Hij ziet er nog al miserabel uit: men voelt dat hij de geweldigste tegenvaller van zijn leven incasseert Deze keer heeft het „niet gemar cheerd", „ca ne marche plus", moet hij gedacht hebben. In de gangen van het Paleis van Justitie wachten d« teleurgestelde familie leden (geen diner i wat een ver lies var familiekapitaal) Zij kla gen over de zwaarte van de straf en vooral over het bedrag van de boete. Een vrouw huilt over haar „monsieur Joseph". Een andere, zeer elegante dame, roept nerveus snikkend: „Oh, als de kranten toch maar niet zo gemeert waren ge weest En tussen twee stevige bewakers verdwijnt Joanovici in een donke re gang van het Franse Paleis van Justitie. Is hiermede nu deze geruchtma kende zaak, deze na-oorlogse Sta- visky-affaire afgelopen9 Men fluistert namelijk hier en daar dat de rechters tot het einde toe overwogen hebben Joanovici geen gevangenisstraf te geven Gedurende hun allerlaatste be raadslagingen echter zouden hun documenten ter hand gesteld zijn waaronder zich een gedateerd visum van Joanovici bevonden zou hebben voor Spanje' Vol gens dezelfde geruchten zou dit bezwarend materiaal door de ver dediging weerlegd worden met het argument dat Joanovici naar Spanje wilde, om mede te werken aan de arrestatie van de beruchte Franse nazi en antisemiet Marcel Déat. van wie men destijds ver moedde dat hij in Spanje vertoef de samen met Laval Men merkt hierbij op, dat de rechters de verdediging niet op de hoogte gesteld -.ouden hebben van de ontvangst van deze documen ten. Zullen deze fluisteringen veroor zaken dat de affaire-Joanovici op nieuw berecht zal worden? Het is mogelijk, als zij op waarheid be rusten Want in dat geval is een reden van cassatie aanwezig. Zal men dus binnenkort opnieuw de naam van Joanovici dagelijks vet gedrukt zien op de voorpagi na's van de Parijse bladen? Men weet het nog niet. Vast staat dat er veel onduide lijk is gebleven. Joanovici: hoe zal men aan hem terugdenken?, als aan iemand, om te leven van vodden, champag ne, weldaden, wandaden, mysterie, geruchten en talrijke wonderlijke transacties? Men ziet hieruit hoe sommige bladen en de publieke opinie steeds meer door dit proces geïrriteerd werden. men, nadat hij alles wat in zijn macht stond, gedaan zou hebben om Sjanghai de communisten in han den te spelen. Hij werd cchtcr waardeloos voor de overwinnaars, zodra deze hun doel bereikt had den. Zo besteeg hij dezer dagen in Sjanghai, op het grote plein bij het Noorderstation, het schavot Moskou is voorz.chtig; dc man. die teveel wist. werd zonder aarzelen losgelaten. Mao Tsen Toeng had zich vergist toen hij aannam, dat men zijn verdiensten zou weten te waarderen, in de grote politiek kent men geen dankbaarheid. Voor het begin van de tweede wereldoorlog zochten de grote mo gendheden om strijd de gunst van de ..Groene Draak", de organisatie, die de legioenen der koelies in de Chinese havensteden dirigeerde, de opiumsmokkel op grote schaal be dreef en de dansgelegenheden con troleerde. Evenals dc befaamde Marthe Richard, die tijdens de Duitse bezetting de grote Parijse huizen van vermaak wist te gebrui ken en uit te buiten voor spion- nagedoeleinden. was Mao Tsen Toeng het alleshorende oor van China Menselijke hartstochten vormden de grondslag van zijn on dernemingen en het gebeurde niet zelden, dat buitenlandse geheime diensten, die een bepaalde infor matie nodig hadden, zich tot hem wendden. Mao Tsen Toeng was de „opium-keizer" van China. Zijn or ganisatie. de „Groene Draak", ver zorgde alle opiumkitten van het rijk. De balletjes opium, die het teken van de ..Groene Draak" droe gen. werden door de politie niet in beslag genomen Niemand waagde het. tegen de „koopman van de langzame dood" in te gaan Hij pompte jaarlijks vele honderden tonnen van het verdovende gift het land in, sloot grote contracten af voor „export-opdrachten" cn eens, in 1947. stelde de Chinese Nationale Bank hem een credict van verschei dene milliocnen dollar ter beschik king. opdat aan de opium-export naar Zuid-Amerika geen belemme ringen in de weg zouden worden gelegd. Twintigduizend Chinezen waren bijeen gekomen om de „Groene Draak" te zien sterven, de man. voor wie eens heel China beefde, wiens naam men slechts fluisterend waagde uit te spreken. Een kleine magere man met de groenaehtig-gele gelaatskleur van een malarialijder besteeg het scha vot. een ..Engelsman d.e het Verre Oosten beter kende dan een van zijn landslieden voor hem. een ..Chinaman die de negatieve kwa liteiten van een Al Capone verenig de met die van een politicus. Zijn geweldig vermogen, dat op meer dan 100 millioen dollar wordt ge schat waarvan het grootste deel wel op Engelse en Amerikaanse banken gedeponeerd zal zijn is voor zover hei te achterhalen is, door de regering van Rood-China Met de superieure glimlach van de Europeanen cn de ondoorgron delijke oogopslag van de Aziaat legde Mao Tsen Toeng zijn hoofd op het blok en het beulszwaard deed het hoofd rollen, dat eens de groot ste geheime organisatie van de we reld had bestuurd Steengoed en aardewerk Dr Ir M J Singer, directeur Kera misch Instituut te Gouda on A Goedc- waagen. directeur van het Laboratorium van Goedewnagcns Kon Holt Pljpcn- cn Aardewerkfabrieken, hebben de re sultaten meegedeeld van een door de Ver. Staten gemaakte studiereis. Dc in druk van de heren Is. dat dc Ned steen- Industrie ver achter ligt bij de Ameri kaanse productie Alle steenfabrieken ln Nederland moeten de handen ineenslaan om het rcscarch-werk utt te breiden. Er ligt in Amerika een rnarkt voor onze aardewerk-producten doch een zich volledig concentreren op de Amerikaan se markt brengt ernstige bezwaren mee.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1949 | | pagina 5