VOOR DE KERSTDAGEN THUIS
iWe zullen maar vriendelijk
zijn en lachen
Kies de programma's naar
Uw smaak en behoeften
Dag vader, dag moeder,
dag Sjaan
6
Omroep besteedt veel aandacht
aan militairen overzee
Dil is een Kerstmis van de Hoop
IVOROL
Buitengaats ook Kerstfeest
voor varensgezel
Zaterdag 24 December 1949
Honderden malen al liep je in
gedachten de loopplank af en nu
zit het er op
DE RADIO OP DE FEESTDAGEN
(Van een onzer verslaggevers)
HILVERSUM De laatste zes van dc 365 dagen in het jaar staat de radio
wellicht het meest in dc belangstelling van de toestelbezitter. Misschien
omdat wij Nederlanders nu eenmaal gewend zijn, vooral de avonden van
de feestdagen Kerstmis en Oud en Nieuw thuis door te brengen. In de
familiekring, soms noodgedwongen alleen. Speciaal de eenzamen zullen
behoefte hebben aan afleiding, die de radio kan bieden in velerlei vorm.
Maar ook hen, die in groter getal tezamen zijn, bekruipt onwillekeurig het
verlangen naar een verder contact Men denkt in deze uren aan de man
nen, die de zeeën bevaren en de luchtdiensten onderhouden, aan hen die
als militair in Indonesië hun moeilijke plicht vervullen.
ressant zijn ongetwijfeld de Kerst
zangen uit verschillende landen en
eeuwen, tussen 15.20 en 16.30 uur te
verzorgen door Toon Vrancken.
's Avonds zingt de bemanning van de
populaire ..Zilvervloot'' en de KRO
besluit (20.35 tot 21.35) met... een
Mysteriespel.
Het KRO-Oudejaarsprogramma ziet
er aantrekkelijk uit. Eén soldaat uit
Indonesië zal om tien voor negen na
mens alle Katholieke militairen al
daar de familieleden en vrienden een
Zalig Uiteinde wensen en te mid
dernacht een Zalig Nieuwjaar.
Tussen beide wensen hoort men
„Negen heit de klok'" („Klok, klok,
klok. alweer 'n jaar!"), een jaarover
zicht, het „Orkest Zonder Naam", en
een 5-minuten toespraak door prof.
Kors.
NCRV
Dc NCRV bepaalt zich op Kerst
mis hoofdzakelijk tot het uitzenden
van Kerkdiensten en gewijde mu
ziek In de Kerstzangdienst (07.00
08.00) ln de Gereformeerde Kerk te
Rijswijk zullen voorgaan ds. S. van
Popta. Geref. en ds. C A. van Har
ten. Ned. Herv. Om 12 uur zal kol.
Jac. Smael, chef-secretaris van het
Leger des Heils een Kerstboodschap
uitspreken. 17.0018 30 uur: Kerk
dienst Gcr. Kerk Rotterdam—Zuid,
ds. J C. Gilhuis.
Tweede Kerstdag, kwart over acht
's morgens geeft Willem Creman een
beiaardconcert Om kwart over één
begint een Kerstprogramma van de
NIWIN, voor de militairen in Indo
nesië.
's Konings Herberg" is een Kerst
spel naar de Amerikaanse novelle
van Sara Elizabeth Gosselink 14.40
16.00). Om kwart voor zes zijn er
mooie platen van Jo Vincent cn om
vijf over acht 's avonds begint het
grote werk van Heinrich Schütz.
„Weihnachts-Historie".
VARA
Zo maar een greep in
de programma's
Onze gedachten gaan uit naar fa
milieleden in het buitenland, naar
andere volken, die nu. net als wij,
Kerstfeest vieren of Oudejaarsavond.
Wij denken terug aan belangrijke ge
beurtenissen in het afgelopen jaar,
zouden een blik in de toekomst wil
len werpen. Dan wel. we schudden
alle gedachten van ons af cn zoeken
verstrooiing. In vele gevallen kan de
radio ons helpen. Het komt er slechts
op aan. dat wij de programma's kie
zen, die overeenstemmen met onze
persoonlijke behoefte en onze smaak.
Aan het contact met onze militai
ren overzee is speciaal door het Pro
gramma voor de Nederlandse Strijd
krachten en de Wereldomroep aan
dacht geschonken. KRO, NCRV en
VPRO zorgden, overeenkomstig hun
doelstellingen voor bijzondere pro
gramma's op religieus gebied, terwijl
we by AVRO en VARA, meer we
relds amusement zullen kunnen vin
den, uiteraard aangepast aan het ka
rakter van deze dagen.
AVRO
Willen we dan hier en daar een
greep doen in de programma's der
omroepverenigingen en de alfa
betische volgorde aanhoudend
beginnen bij de AVRO.
Van de eerste Kerstdag, Zondag
middag, vermelden we de bijzondere
„Zondagclub" van de heer Feenstra
(12.30 uur), waarin Cor van der
LugtMelsert vertelt van „Kerstmis
op de planken". Liefhebbers van
klassieke muziek kunnen drie can
tates uit Bach's „Weihnachtsorato-
rium beluisteren.
Heel vroeg op 1 Januari, om één
uur 's nachts namelijk, bicden ver
schillende AVRO-orkesten hun mu
zikale Nieuwjaarswensen aan
„Quo Vadis 1950' is het motto,
waaronder des middags van twaalf
tot half één vooraanstaande natio
nale en internationale figuren tot het
Nederlandse volk zullen spreken.
Van 20.45 tot 22.15 Nieuwjaarspro
gramma, met o.a. „Kloris en Roosje".
KRO
Een nachtmis (van 24 00 tot 01.30
uur) uit de Abdij te Heeswijk gaat
vooraf aan de uitzendingen van de
Op Zaterdagavond 24 December, de
Kerstavond dus, brengt de VARA
een nieuw trio voor de microfoon:
Paul Godwin, viool, Cor Steyn. or
gel en Bruce Lowe, bas <22 2022.45
uur). Daarna volgt een Kerstvertel
ling en na het nieuws van 11 uur
een gramofoonplatenverzoekpro-
gramma voor familieleden van mili
tairen in Indonesië.
„Zingende torens" (en een koper-
KRO tijdens de beide kerstdagen, kwartet» beginnen om kwart óver
Op de eerste is dc Katholieke Om- acht de 25ste December voor de VA
roep geruime tijd in de aether. Inte- I RA. Met platen van Ginette Neveu,
Samenzang, in welke vorm ook, doet je altijd weer ervaren, dat
gemeenschapszin is: samen-doen, liefst zo goed en zo mooi mogelijk.
wordt het ochtendprogramma ver
volgd. Ook het kinderkoor „De Me
rels", met Johan Jong als begelei
der, en Rutger Schoute in de rubriek
„Men vraagt en wij draaien" passen
zich aan bij de sfeer van de eerste
Kerst-ochtend.
Van dc VARA-uitzendingen op
Tweede Kerstdag willen we de velen,
die daar belang bij hebben wijzen
op de groeten uit Indonesië en Ca
nada aan Nederlanders (13.1513.45
uur).
Een alleraardigste gedachte was
het een Community-singing te orga
niseren tussen de patiënten van het
Sanatorium te Davos en de familie
leden van die patiënten in Neder
land (17.15—17.45 uur). In het avond
programma vraagt o m. de aandacht
het hoorspel „7 Kerstmis".
Op Oudejaarsavond brengt de VA
RA van 9 tot 10 uur hoogtepunten
uit haar programma's van het af
gelopen jaar. Na het Socialistisch
Commentaar volgt een cabaret-pro
gramma, waaraan o.m. meewerken
het Ray Ellington-kwartct (zéér mo
dern; electrlsche bas, piano, guitaar,
drums) en Kees Pruis en mr.
Doodle.
Als het nieuwe jaar met klokgelui
zal zijn verwelkomd, zullen na mid
dernacht nog spreken mr. Burger
(voorzitter van de VARA) en de heer
K. Vorrink.
Op Nieuwjaarsdag groeten aan
zeevarenden (8.18—9.15 uur) en (van
19.0020.00 uur) „Bruiloft van Klo
ris en Roosje".
VPRO
Uit de programma's van de VPRO
noemen we: Maandag, 26 December:
10.0010.15: Toespraak Dr. J. C. A.
Fetter, Rem. predikant, Den Haag.
10.3011 45: Kerkdienst uit de Gro
te Kerk te Leeuwarden, ds. O. D.
Moulijn.
Zaterdag, 31 December: 19.30
20.55: Kerkdienst Rem. Kerk. Ie
Haarlem. Dr. W. R. M. Noordhoff.
Aanvang 19.30 uur.
Wereldomroep
Op Eerste Kerstdag om één uur
's middags, zendt de Wereldomroep
een speciaal Strijdkrachtenprogram
ma uit met verjaarsgroeten. Van 15.16
uur af hoort men bekende interna
tionale Kerstliederen, daarna het
concertgebouw-orkest.
Maandagmorgen, Tweede Kerstdag
10 uur, wordt de Kerstviering uitge
zonden in het Gereformeerd Zen
dingscentrum te Baarn. Kinderen
HET zit er dan weer op. Twee, drie jaar in de tropen. Nu met Kerstmis weer
thuis. Ach ja, thuis en dan juist in de Kerstdagen, dat moet wel iets bijzon
ders zijn, rustig, intiem, feestelijk, vertrouwd. Allemaal dingen, die je in de af
gelopen jareii wel zo langzamerhand vergeten hebt, afgeleerd om ervan te dromen
zelfs. Je leefde in een totaal andere wereld, onder een andere zon, een andere lucht,
in een andere natuur en met andere mensen.
Je kon natuurlijk met Kees uit dezelfde stad en dezelfde straat praten over de dingen van thuis,
de school, waar je allebei op geweest was, over de bioscoopjes, die je pikte, de vacantiereisjes,
over de meisjes, die je achterna liep, over de maatschappelijke ambities, die je nog juist voor
je in dienst kwam, begon te koesteren. Dat was natuurlijk wel zo en er waren honderden Neder
landse Kezen en Fritsen en Pieten, met wie je net zo goed kon proberen iets van die oude verre
tijd weer op te roepen en dan waren er nog de brieven van thuis en de radio-uitzendingen. Maar
toch, ook de mensen werden daarginds anders. Je leeft niet ongestraft een paar jaar in een
maatschappij van mannen, die niet zijn gekomen uit persoonlijke, vrije wil, als pioniers, 'om het
werk te doen, waartoe ze door aanleg, opleiding en karakter geroepen zyn. .Zij kwamen in het
verband van een militaire organisatie, als soldaten, ook om iets te doen, wat nu eenmaal moest
al wisten velen allengs niet meer, wat die hoge noodzaak was.
Hoogst gevaarlijk om je daar te veel in te verdiepen, te veel denken is voor een soldaat nooit
goed. Je ging dus op patrouille, zoals je vroeger naar kantoor ging en je probeerde je aan te passen
aan omstandigheden, waar je als individu toch nooit iets aan zou kunnen veranderen. Dat maakte
je anders, zoals het die honderden mannen anders maakte, die nu met je aan de railing staan van
het troepenschip, dat juist aan de kade ligt gemeerd.
Dit is dan het moment, waarvan iedereen denkt, dat het tot je mooiste levenservailngen hoort
Dat heb je zelf ook gedacht, die eerste tijd ginds toen alles nog gericht was op het achtergelaten
milieu. Honderden malen liep je in gedachten de loopplank
af, zag je dc vertrouwde gezichten van hen, die je opwacht
ten buiten bij de poort. En nu, 't zit er op, denk je. Ten goede
of ten kwade. Wie weet 't? Er zijn er onder de jongens, die
zich ginds merkwaardig snel ontplooid hebben, die kennelijk
die ruwe duw in hun leven nodig hadden om zich hier in die
moeilijke ingewikkelde maatschappij met succes te kunnen
handhaven. Er zijn er ook, die tot onverschilligheid zijn
afgestompt en keihard of cynisch terugkomen.
O, ja, dat is waar ook, aan boord hebben we onderweg
allerlei ontspanningsdingen gedaan. Die transportcomman
dant heeft werkelijk z'n uiterste best gedaan om ons wat
afleiding te geven. Zoiets doet natuurlijk heel prettig aan,
maar eigenlijk, eigenlijk wilde je alleen maar wat tot
rust en tot jezelf komen op die zeereis. Meer had je niet
nodig.
„Dit is dan het
moment, waarvan
ieder denkt, dat
het tot je mooiste levens
ervaringen behoort
een grote soldaat omhelst
zijn kleine moeder telkens weer...
zullen groeten uitspreken tot hun
ouders in het Verre Oosten.
„Kerstavond op het Muiderslot" is
de titel van een middagprogramma
<14 2015.05 uur), waaraan o.m. me
dewerken Jan van Mantgem (te
nor), Corry Beversluis (sopraan),
Jan Musch (declamatie).
Op Oudejaarsavond zullen zo
als te doen gebruikelijk ernst en
luim elkaar afwisselen. Ook nu wordt
weer veel gelegenheid gegeven tot
het brengen van groeten aan familie
leden overzee. Er zijn ook populaire
programma's voorbereid, o.a. „Negen
heit de klok" en Cor Ruys met lied
jes van „Brammetje". Toespraken
worden gehouden door Vicc-admi-
raal Van Holthe (13 15 uur), minis
ter-president dr. W. Drees (14 15
uur), ds F. R A Heukels en pater
L. Verhagen (1645 uur).
(Alle aanduidingen van de uren in
Nederlandse tijd; op Java is het ze
ven uren later).
GENERAAL GEORGE C. MARSHALL
Verdere samenwerking in de geest van
Christus verzekert vrede
Generaal George C. Mars
hall. naar wie het hulpver-
len.ngsplan der Ver. Staten
is genoemd heeft de volgende
verklaring vooi West-Europa
geschreven. Hij geeft hierin
uitdrukking aan zijn hoop en
aspiraties voor de vrede, nu
het belangrijke 1949 ten einde
loopt. In Juni 1947 bracht ge
neraal Marshall in een rede
voor de Harvard University
het denkbeeld van een hulp
verleningsprogramma voor
Europa voor het eerst in het
openbaar onder woorden.
WASHINGTON. Dit is het
seizoen, waarin de daden en ge
dachten der mensen tot vredevol
hopen wordt. Men is moe van de
dreiging met oorlog. De mensen
zoeken een vrede, die blijvend is.
niet alleen maar een adempauze
tussen twee oorlogen.
Deze hoop op een duurzame
vrede is in alle eeuwen de droom
der mensheid geweest. Heden
schijnt het binnen ons bereik te
liggen, deze grote droom tot wer
kelijkheid te maken. De vrije lan
den van West-Europa en het Wes
telijk halfrond hebben zich tot taak
gesteld, de omstandigheden, die lot
oorlog leiden, te veranderen. Hier
toe werken wij allen samen en wij
moeten werken in de geest var.
Christus, wiens geboorte de wereld
viert. Indien wij deze geest ver
sterken, indien wij blijven samen
werken, kan er geen twijfel zijn
over het uiteindelijk succes.
Hier in Amerika zijn wij bewust
van de offers, die onze vrienden in
Europa gebracht hebben om de re
sultaten te behalen, die in het ka
der van het herstelprogramma
reeds zijn bereikt. Ik geloof, dat wij
ons realiseren, hoe zwaar de weg
GENERAAL MARSHALL
is,, die nog voor ons ligt. Maar ik
ben er zeker van, uit naam van
millioenen Amerikanen te spreken,
als ik zeg, dat zij erop vertrouwen,
dat gij vastbesloten zyt de moei
lijke problemen, die er nog zijn, op
te lossen.
Dit is een Kerstmis van de Hoop
Ik moge er de wens aan toevoegen,
dat wij de volgende Kerstmis kun
nen terugzien op een jaar van
grote vorderingen op de weg naar
vcde op aarde en in de mensen
een welbehagen.
Kijk. op de kant staat een muziek- katie moeten wachtenwe doen
corps en daarnaast een spreekge- niet eens geweldige verhalen over de
stoelte, daar klimt straks vast de tijd, die achter ons ligt. Jammer voor
minister of een ander hoog persoon die journalisten, ze bedoelen 't goed.
op om te zeggen, hoe blij ze zijn, dat maar kunnen wij het helpen? Wc
we weer terugkwamen en zo dank- zullen maar vriendelijk tegen ze
baar voor wat we voor patria heb- lachen en een paar onbenullige din-
ben over gehad. Bij die loodsdeur gen zeggen, misschien dat ze er toch
staat een groepje journalisten. Die iets van begrijpen. En hetzelfde zul-
zullen ons vragen, hoe we 't gehad len we doen tegen de aardige dames,
hebben, hoe we 't vinden weer te- die daar met tafels vol verrassingen
rug te zijn, vlak voor Kerstmis, na voor ons klaar staan. Die begrijpen
zoveel jaren daarginds, waarom we dat vast wel. En dan de autobus in.
niet bruiner zijn en nog veel meer naar huis om Kerstmis te vieren,
van die belangrijke dingen. Ze zullen Dat is al eeuwen iets moois en pret-
teleurgesteld zijn, omdat we zo kalm tigs geweest, waarom dus ook niet
de loopplank afgaan, hoogstens wat nu voor mij en al die anderen, die
luidruchtig doen en zwaaien naar de het allemaal eigenlijk nog als een
vrienden, die nog even op de debar- film tegemoet zien?
Doe jij maar cynisch, als je thuiskomt kan je van
ontroering toch niet anders zeggen dan:
WELJA, laat die krantenmeheer maar instappen als t-ie daar nou lol in
heeft, plaats zat in de bus.
Daar zit ik dan met veertien juist gerepatrieerde soldaten in de wagen,
die ze thuis zal brengen, netjes voor de deur, ieder op zijn beurt.
Ik ben naast Henk geschoven.
„Henk", riepen even tevoren de maats, „trek nou niet zo'n gezicht of 't
je niet schelen kan dat je Grietje zit te popelen".
Daarom ben ik maar naast Henk gaan zitten, want ik wil wel eens wat
horen en de anderen zijn toch veel te uitgelaten, daar valt toch niet mee
te praten.
„Niet gek, zo vlak voor de Kerst
thuis", begin ik.
Henk schijnt me niet te verstaan,
hij zit maar links en rechts door de
ruiten van de bus te kijken.
„Mooie kampong hier", zegt-ie op
eens „vreemd, na twee en een half
jaar, 't lijkt wel tien O ja, nou zie
ik weer waar we zijn".
„Niet gek, zo vlak voor de Kerst
thuis", herhaal ik.
„Ja, dat treft jofel, 'k hou wel
van een boutje".
„Ouwelui, meisje?"
„Ja. gelukkig wel. tijd niet gezien,
zal wel vreemd zijn"
„Hoe was 't daar. in de Oost?"
„Vertel eens wat, of heb je geen
zin?"
„Wat moet ik vertellen. In 't begin
ging het wel, was je een hele branie,
maar dat klimaat krijgt je al
gauw te pakken, je wordt er melig
van en je zit te snakken naar een
beetje frisse Hollandse wind. Ik mag
eigenlijk niet klagen, nooit gewond
geweest of ziek van betekenis, maar
ik vraag me nou af: waar is 't goed
voor geweest dat we al die beroer
digheid hebben moeten meemaken.
Nou zijn we weer thuis en wat nu
nog? Twee en een half jaar heeft
het me gekost, verloren tijd, en ik
zeg al, ik mag helemaal niet klagen
als ik naar anderen kijk. Weet je
wat me van heel die poppenkast tot
hier zit? Dat die drie maats van me
daar achter zijn gebleven, dood. on
der de aarde, fijne jongens, alle drie.
ik zal d'r ouwelui gaan bezoeken,
maar ik zie er tegenop, dat vertel
ik je".
„Ja. dat begrijp ik, goeie reis ge
had?"
„Ging wel, thuiskomen is altijd
lolliger dan weggaan, we hebben
nog al schik gehad aan boord, je
hebt er druiven bij, dat zie je hier
wel".
„Hé. Henkie, wat zal je grietje
schelden dat je geen apie heb mee
gebracht", roept een der herrie
schoppers.
„Stil laten klessen", zegt Henk te
gen me, „hij is tóch gek".
„K?n je weer bij je ouwe baas te
rug komen", vraag ik.
„Was 't maar waar, nee, 'k moet
wat anders zoeken, maar eerst wil ik
wat op verhaal komen, 'k voel me
soms nog zo melig als een oud wijf".
„Wat zullen ze bij je thuis in span
ning zitten op 't ogenblik, geloof je
niet".
Nou, dat zal wel, ik zit me ook
aardig op te vreten van de zenuwen,
dat snap je".
„Zeg het maar, als je liever niet
praat, dan hou ik m'n kiezen op
mekaar".
„Nee. ga je gang maar. ik ben er
zo en het leidt nog wat af".
„Mag ik even mee met je naar
binnen als je thuis komt?"
„Best, hoe meer zielen hoe meer
vreugd".
We draaien een straat in waar
druk gevlagd wordt. Henk doet een
diepe haal aan zijn sigaret. Op zijn
voorhoofd glimmen zweetdroppel
tjes. De joelende maats zwaaien uit
bundig naar vrouwen en meisjes,
die de jongens door de opgeschoven
ramen toewuiven.
„We zijn er", zegt Henk, als de
chauffeur de remmen aanzet. We
stoppen voor een met dennengroen
en vlaggen versierde deur. Een gro
te rode Kerstklok van papier ben
gelt boven een stuk wit karton,
waarop ongeoefende handen
„Welkom" hebben getekend. Henk
kijkt er glimlachend naar. maar ik
geloof dat hij het niet ziet, al staat
hij er nu vlak voor. Hij groet de
buurmensen, die zich bij de
deur verdringen, zonder ze eigen
lijk te zien. maar als zijn vader
de trap afkomt om hem te verwei-
De bus stopt voor een met den
nengroen cn kerstklokken ver
sierde deur en Henk stapt uit...
komen, dringt het pas goed tot hem
door dat hij thuis is.
„Dag vader'"
„Dag Henk'"
Lang schudden vader en zoon
elkaar de hand.
Boven staat moeder, een kleine
vrouw.
„Dag moeder!" Een grote soldaat
omhelst zijn kleine moeder, kust
haar op de wangen, telkens weer.
Moeder kan moeilijk spreken, zij
huilt een beetje, maar de betraande
ogen stralen als zij naar de grote
zoon opkijken, die Henk, die jongen,
zo lang weg geweest en zo ver cn
wat was zij vaak ongerust over
hem.
„Sjaan is binnen," zegt moeder
zacht en als Henk de kamer inge
gaan is om zijn meisje in de ar
men te nemen, wendt het vrouwtje
zich tot mij: „Hij krijgt er een goeie
vrouw aan, meneer, trouw heb ze
op 'm gewacht, al die tijd. maar hij
verdient het, de jongen, hij is altijd
erg goed voor zijn moeder geweest
en dan ben je voor je vrouw ook
goed. zeg ik maar. Dit wordt de
mooiste Kerstmis van m'n leven,
m'n jongen weer thuis en goddank
gezond en ongedeerd".
Ja, dat wordt voor deze mensen
een mooie Kerstmis, nu de zoon is
teruggekeerd uit een groot en ge
vaarlijk avontuur in de vrede van
het ouderlijk huis. veilige plek op
een aarde vol dreiging en onbeha
gen.
•vti'rt
Tanden wit a/s
a/pensneeuw met
TAND PASTA
Ik herinner me nog
goed een Kerstfeest in
de Golf van Biscaje.
Ons schip zat in een
flinke storm en het
feestelijke bestond uit
«een borrel, die de ouwe
ons kwam brengen.
Gelukkige Kerst, man
nen, zei hü en toen za
ten wc net on een
paaltje (hoge golf). De
borrel bleef ons in de
keel steken
Dit is het verhaal
van één van de vele
zeelieden, die geduren
de de Kerstdagen,
wanneer zij op zee
zwalken of in een ver
re havenplaats aan wal
ziin het gemis aan de
huiseliike kring het
hevigst voelen. Hun
leven is de zee. hun
werk het schip, hun
huis....? Toch hebben
zij in een vreemde ha
venplaats een plek,
waar zij zich thuis
kunnen voelen. De Te
huizen voor zeelieden,
zoals die ook in Rot
terdam bestaan, trach
ten de zeeman het ge
mis enigszins te ver
goeden. Omstreeks
Kerstmis bezoekt men
alle schepen, die in de
havens van Rotterdam
liggen om de schepe
lingen uit te nodigen
het Kerstfeest in de
tehuizen te vieren.
Iedere nationaliteit is
welkom, naar gods
dienstige overtuiging
wordt niet gevraagd.
De zeeman. wiens
naar de aard van het
tehuis en de godsdien
stige overtuiging van
de zeeman, wordt een
plechtig tintje aan het
Kerstfeest gegeven.
De Nederlandse zee
lieden buitengaats
worden niet vergeten
door de gezamenlijke
Zeemanscentrales in
Nederland. Reeds
maanden van te voren
zijn er op bijna alle
Nederlandse schepen
Kerstkisten meegege
ven. Op eerste Kerst
dag worden de kisten
door de kapitein ge
opend en iedere man
aan boord ontvangt 'n
Dakje met verrassing:
een wollen das. een
paar sokken, wanten
enz. Zo wil men de
zeeman iets vergoeden
van het gemis aan
huiselijkheid en gezel
der onderdeel van het ligheid tijdens Kerst-
programma is de uit- mis en Oudejaar. Het
Gezelligheid in
Zeemanstehuizen
schip ver buiten Rot
terdam ligt, wordt met
de bus gehaald, de an
deren komen op eigen
gelegenheid. Bij de
Kerstboom worden
verhalen verteld van
thuis en kerstwensen
worden voorgelezen in
véle talen. Een bijzon-
reikmg van Kerstsou
venirs en -geschenken.
Voor iedere zeeman is
er een verrassing,
meestal in de vorm
van een nuttig ge-
ideaal van iedere zee
man blijft: Kerstfeest
thuismaar ver
geten worden de va
rensgezellen niet en
wie gezelligheid zoekt.
bruiksvoorwerp. Al die kan het ook vinden.
