Spoorwegarbeiders op karwei
slapen in woonarken
Eerste Unie-conferentie
20 Maart in Djakarta
Belangrijk uitbreidingsplan voor
K.N.M.I. gereed
VAN DE (WONING-)NOOD EEN DEUGD MAKEN
Prima verzorging in vier grote
drijvende hotels
DE KINDERKRANT
Op de Jorkeding"
in de Eem
Meester Kraai
de zangleraar
Twee nieuwe vleugels aan
het oude gebouw
Het werk sterk
uitgebreid
Hevige explosie
te Nijmegen
Zaterdag 4 Februari 1950
3
's Avonds maar vroeg naar kooi, dan is het
gauw Zaterdag en dus... huistoe.
(Van onze speciale verslaggever)
MEN moet van de
nood een deugd
maken, ook van de
woningnood hebben
de Spoorwegen blijk
baar gedacht. Dit
zitten namelijk mei
het probleem van de
huisvesting der hon
derden arbeiders, die
nu hier, dan daar,
een groot karwei
langs de lijn moeten
verrichten. Vroeger
waren die altijd wel
ergens onder te
brengen, maar te
genwoordig is ieder
een zelf blij als hij
ergens een plaats
heeft om zijn bed
neer te zetten. Daar
om hebben de
Spoorwegen vier
grote binnenvaart
schepen gecharterd,
die tot drijvende
hotels zijn ingericht
en nu met het werk mee door het land varen. Zo vinden de arbeiders,
die aan de belangrijke electrificatie AmersfoortZwolle werken, voor
de nacht onderdak in de grote woonark „Jorkeding", die momenteel in
de Eem ligt, even buiten Amersfoort.
's Avonds tegen een uur of zes
komt de „trektrein", die de kabels
langs de lijn trekt, naar Amers
foort rijden en een deel van de ar
beiders komt daarop mee. Nu
moet u niet denken, dat ze netjes
aan het station Amersfoort afstap
pen. Als de trein even buiten de
stad in de buurt van de rivier
komt. mindert de machinist even
vaart en als een lawine storten de
mannen zich dan naar buiten op
de spoorbaan, klimmen en klaute
ren en snellen naar huis, naar het
schip wel te verstaan. Daar brandt
de kachel, daar staan de bedden
opgemaakt en de tafels gedekt.
Zeventig man
Een zeventig man wonen in de
„Jorkeding", uit Rotterdam, uit
Den Haag, uit Utrecht, uit het Zui
den van het land en uit het Noor
den. Men hoort er aan tafel alle
dialecten spreken en in alle dialec
ten moppen tappen. Want dat ge
beurt nog al eens. De stemming is
er prima en van ruzie is nooit
sprake. Wij hebben dit speciaal ge
vraagd, maar een ernstige onenig
heid heeft men er nooit meege
maakt. „Och, we voeren elkaar
wel eens, er wordt eens iemand op
de kast gejaagd, maar daar blijft
het ook bij," zegt een electro-mon-
teur van een jaar of 45. „Het zijn
hier natuurlijk mannen onder
elkaar. Je krijgt zo'n beetje de
stemming, die je ook in militaire
dienst hebt. alleen wat minder
luidruchtig, omdat hier ook veel
mensen van middelbare leeftijd
aan boord zijn. Die temperen de
jeugd dan ook wel wat."
En het eten?
„Het eten is prima. Nee. daar
behoeven we niet over te klagen.
Het is ruim voldoende, goed van
smaak en goed van vettigheid. En
de slaapplaatsen zijn ook goed.
Met die strenge vorst hebben we
het wel even koud gehad, want je
slaapt op een schip dan zo'n beetje
vlak naast het ijs. Maar we heb-
Garry wil een „wereldweg"
PARIJS. Na zes weken vruch
teloos pogen om over de brug van
Kehl Duitsland binnen te komen,
heeft wereldburger Garry Davis
Vrijdag zijn Frans identiteitsbewijs
verscheurd en aan de minister van
Binnenlandse Zaken gestuurd.
De Wereldburgerbeweging heeft
bekend gemaakt, dat zij „een we
reldweg zonder grenzen" zal pro
pageren. waarover iedereen vrij
naar alle landen kan reizen.
ben drie dekens en dat is voor de
meesten wel voldoende. En anders
neem je jas er maar bij. Dat doe
je thuis ook wel eens."
Schipper W. Vos met vrouw en
dochter houden de slaapzalen en
de cantine in orde. De slaapzalen
zijn benedendeks, met twee bed
den boven elkaar. Vrouw en doch
ter van de schipper maken 's mor
gens de bedden op. Er is gezorgd
voor een flink aantal moderne toi
letten, op verscheidene punten van
het schip. En er zijn moderne was
bakken en douche-cellen.
Een nacht brood smeren
In de keuken is de kok W. de
Boer de baas, die drie» helpers
heeft, waarvan er een steeds
nachtdienst doet. Nachtdienst?
zult u vragen. Ja, want u gelooft
toch niet, dat men in een handom
draai voor zeventig man voor een
hele werkdag boterhammen sme
ren en beleggen kan? Ongeveer
veertig broden worden er in zo'n
nacht bewerkt. Ieder vindt 's mor
gens tien boterhammen op zijn
bord, maar hij kan er ook twintig
krijgen. Vijf boterhammen krijgt
hij belegd met vlees of worst en
voor de rest mag hij kiezen tussen
koek, hagelslag, jam e.d. Thee en
koffie krijgt men zo veel men
maar lust, ook om mee op karwei
te nemen.
Aan de avondmaaltijd hebben
wij mee aangezeten. Het smaakte
uitstekend. De pot schafte groen-
tensoep en daarna hutspot met jus
en een bal gehakt. Echte winter-
kost dus. Maar in de zomer wor
den er b.v. ook huzarenslaatjes
opgediend en als er geen soep is
komt er een pudding of pap als
dessert. Als men de menu-lijst van
de week inziet, krijgt men werke
lijk het idee van een hotel. Luis
tert u maar: Dinsdag, runderlap-
DJAKARTA. Nederlanders en Indonesiërs zullen op 20 Maart hun
eerste Unie-conferentie in Djakarta houden aldus heeft minister Van
Maarseveen kort voor zyn terugreis naar Nederland op een Persconferen
tie medegedeeld. De kans bestaat, dat de kwestie Nieuw-Guinea dan in be
handeling zal worden genomen. Onderhandelingen over deze zaak, zo
meende de minister, kunnen misschien het best worden voorbereid door
een commissie, bestaande uit een gelyk aantal leden van elk der partijen.
„Het is niet onmogelijk, dat de eerste conferentie van ministers der Unie
het besluit tot stichting van een zodanige commissie neemt", zei mr Van
Maarseveen.
Een der journalisten vroeg mr
van Maarseveen: „Zijn de Neder
landse troepen in Indonesië zodanig
gedeployeerd, dat zij zo nodig zou
den kunnen worden gebruikt om
Europese levens en eigendommen
zowel als zichzelf te beschermen?"
Mr Van Maarseveen antwoordde:
„Hun opstelling is .zodanig, dat zij
een tweeledig doel zouden kunnen
dienen. Zy zijn hier voor een be
paald doel, maar zouden ook voor
een ander doel gebruikt kunnen
worden Meer kan ik hierover niet
zeggen."
Even later verklaarde hij nadruk-
kelijk. dat de Ver. Staten van In
donesië „volledig en algeheel sou-
verein op hun gebied" zijn.
„Er kunnen geen maatregelen
worden genomen, zonder dat Indo
nesië de wens daartoe te kennen
geeft", aldus de minister. „De Unie
met Nederland voorziet in samen
werking. Een verzoek hiertoe is
echter noodzakelijk."
Op de vraag of Nederland op
een desbetreffend verzoek troepen
beschikbaar zou stellen, antwoordde
mr van Maarseveen: „U kunt ervan
verzekerd zijn, dat wij in volkomen
overeenstemming zullen handelen
met wat op de Ronde Tafel Conferen
tie in Den Haag werd overeengeko
men."
Mr Van Maarseveen noemde
Westerling's optreden even dwaas
als misdadig en zei. dat de geest van
begrip tussen de Indonesiërs en de
Nederlanders hierdoor had kunnen
worden geschaad, „indien het niet
duidelijk was geweest, dat de Ne
derlandse regering even sterk als de
regering van Indonesië tegen deze
actie is".
jes, spinazie of doperwten, aardap
pelen, jus, pudding met saus.
Woensdag: spek, stamppot van
zuurkool, jus, havermoutpap. Don
derdag: erwtensoep met varkens
kop en drie pannekoeken.
Lezen, kaarten, studeren
's Avonds is de eetzaal herscha
pen in een recreatiezaal. Dan zit
ten, terwijl de radio speelt, de
mannen te lezen, te schrijven, te
kaarten, dammen, schaken en
vaak te studeren. Want veel van
de jongeren volgen schriftelijke
lessen in de electrotechniek. Op
9 Februari wordt een filmavond
gegeven.
Om de veertien dagen is er een
„lang weekend". Dan moet alles
van boord zijn, behalve de schip
per en zijn gezin. Dan gaan de
mannen 's vrijdagmiddags naar
huis en komen ze 's Maandag
avonds terug. De volgende week is
er dan een „kort weekend", van
Zaterdagmiddag tot Zondagavond.
Behalve de „Jorkeding". die
momenteel in Amersfoort ligt,
hebben de Spoorwegen ook „in de
vaart" de „Wongo", (momenteel in
Rozendaali, de „Zwaluw" (in Rot
terdam) en de „Ora et Labora" (in
Deventer). De „Jonkeding" is het
dichtst bevolkt. De algemene be
heerder van de schuiten zetelt in
Deventer. Deze organiseert ook de
voedselvoorziening. Alleen boter
heeft de „Jorkeding" al zeven kilo
per dag nodig. En aardappelen,
zakken vol.
Kardinaal gispt Rijnse
carnavalsuitspattingen
KEULEN. Kardinaal Frings,
de aartsbisschop van Keulen, heeft
in een herderlijke brief protest aan
getekend tegen de „uitspattingen
bij de carnavalsviering, die thans
in het Rijnland aan de gang is."
De kardinaal schrijft in zijn
brief: „Het is er verre van, dat de
kerk de carnavalsgrappen en -pa
rodieën zou willen uitroeien, doch
d# Duitse katholieken mogen het
heilig jaar en de noden van hun
medemensen niet vergeten."
Een der woonschuiten van de
Spoorwegen: toevluchtsoord van
tientallen lijnarbeiders.
Het Raadslid, A. van Ek (Uitgeverij
Vermande Zonen. IJmulden). Van dit
Instructieve boekje, waarvan "in 1927 de
eerste en in 1931 de tweede druk ver
scheen. heeft thans de derde druk de
persen verlaten. De heer Van Ek.
hoofdcommies ter secretarie van Hee
renveen, geeft hier op overzichtelijke
wijze een beknopte benandeling van
de wettelijke bepalingen betreffende de
3 gemeentelijke bestuursorganen; raad.
B. en W. en burgemeester. Voor hen.
die leden van de raad zijn. of tot lid
van de raad kunnen worden geroepen.
Is dit boekje zcker van belang door
zijn voorlichtend karakter, terwijl het
tevens een handleiding Is voor allen.
dle belang stellen in gemeente-admi.
stratie.
Do luister van het heelal, J. C. Ra-
domaker (L Stafleu. Leiden). Uit een
aantal lezingen, die de schrijver voor
zijn medegevangenen m het concentra
tiekamp Tjimahi heeft gehouden. )9
tenslotte dit boek geboren. Lezingen,
die uiteraard populair moesten zijn.
doch de verdienste hadden begrip bij
te brengen en bclangstellinB te kwe.
ken omtrent het cosmlsch gebeuren.
Geen gemakkelijke taak: moeilijke stof
in een bevattelijke vorm te gieten, zort-
dcr vlak te worden. Deze uiteenzettin
gen over de aarde, de zwaartekracht
en de sterrenhemel laten zich vlot le
zen. vinden bovendien steun in uitne.
mende foto's en een grote hoeveelheid
tekeningen, waarvan de schetsen ook
al in Tjimahi met behulp van enige
primitieve middelen zUn ontstaan.
Bij de Republiek der Letteren te
Amsterdam verscheen de tweede druk
van Maxim Gorki's „Onder Vreemde
Mensen" in de Nederlandse bewerking
van J. A. Sandford. Gorki vertelt in
dit boek dat aansluit op zijn „Kinder
jaren" hoe hij achtereenvolgens zijn
brood verdiende toen hij als jongeling
de wereld Introk. Een bonte wemeling
van mensen trekt ln deze wonderlijke
loopbaan aan hem voorbij. Hij tracht
ze alle te begrijpen en te doorgronden
en vele ontnuchteringen zijn, zijn deel.
Het boek werd goschrcven in zijn wel.
bekende bloemrijke taalhet is door
trokken van een innige mensenliefde.
Havank stelt zijn lezers met „Scha
duwwaarom?" erg op de proef
Deze roman leest niet zo vlot als zijn
vorige geesteskinderen: zij stelt meer
eisen aan de intelligentie van dc
lezer. De vaste klanten van Ha
vank'. dit boek ook bij A W.
Bruna Zn. (Utrecht) liet verschij
nen. zullen dit stellig toejuichen, om
dat men naar hartelust mee kan gissen,
combineren en deduceren En die vaste
klanten mogen deze uitgave in dc lange
reeks stellig niet missen, omdat hier
dc Schaduw zich ln een avontuur be
geeft. dat hij vroeger zelf al eens als
zeer hachelijk signaleerde: het huwe.
lijk.
Ab Visser heeft uit tal van bronnen
geput, voordat hij het waagde een be
scheiden boekwerkje samen te stellen
over Guldo Gczolle. Visser bcschnjt
Gczelle als dichter, ais mens en als ge
leerde Zelf zegt de schrijver, dat hij
voor net grote publick geschreven
heeft. Ongetwijfeld is het populair ge
houden. doch we geloven niet, dat dit
bij Bom te Assen uitgegeven boekje
juist tot deze groep spreekt. Daarvoor
grijpt de tekst overigens goed gedo.
cumenteerd en geargumenteerd net
even te hoog Toch zal het velen nader
tot de Vlaamse dichter brengen.
„We voèren elkaar wel eens
maar ruzie nee, daar zijn we
te verstandig voor
Truman: Kennisgeving
aan V.N. niet nodig
WASHINGTON. President
Truman heeft gisteren gezegd dat
het niet nodig was de V.N. kennis
te geven van het besluit van de
V.S. om voort te gaan met de pro
ductie van de waterstofbom. De
president gaf zijn mening over een
suggestie van senator Arthur Van-
denberg, dat hij de V.N. officieel
van zijn besluit ten aanzien van de
bom in kennis moest stellen, evenals
van de bereidheid van de V.S. om
het project te laten varen zodra
Rusland een doeltreffende interna
tionale controle op de atoomenergie
mogelijk zou maken.
Het thans bestaande gebouw van
het K.N.M.I. is al lang te klein.
Er is nu een plan gereed om
het met twee vleugels uit te
breiden. De tegenwoordige toren
gaat verdwijnen en een nieuwe,
aan één der nieuwe vleugels, zal
zijn plaats innemen.
ER was eens een oude, slimme
kraai, die altijd weer nieuwe
plannen maakte Hij woonde in een
boom naast dat kale stoppelveld
bij de grintweg, en op zekere dag
timmerde hij een bordje op zijn
boom, waarop stond: Meester Lam.
oerlus Kraai, zangleraar.
Nu kon Lambertus Kraai hele
maal niet zingen. Hij was net zo
muzikaal als een okkernoot, ieder
geluid dat hij maakte kwam op
hetzelfde neer: „Krraa." kon hij
zeggen, maar meer ook niet.
De dieren, die in de buurt woon
den, moesten dan ook erg lachen
om dat uithangbord. Ach. die
gekke Lambertus Kraai, zeiden ze
tegen elkaar. Zangles, wel ja. Zang
les wil hij geven. En hij kan alleen
maar krassen. Wacht maar. dacht
Lambertus. ik zal heus wel leer
lingen krijgen.
En werkelijk, op een morgen
1 wam er een hele troep mussen
uit de stad. Ze kwamen eigenlijk
om te kijken of er op dat stoppel
veld nog eten was. In de stad was
zo bitter weinig meer te halen vcor
eiie mussen, en met broodkruimel
tjes liep het ook niet zo hard
Gelukkig vonder, ze nog v.-l 't
een en ander op het veld. En topn
ze hun buik vol hadden, zei er
plotseling een: Kijk daar! En hü
wees op het bord van meester
Lambertus Kraai, zangleraar.
Dat is 'ets voor ons. jongens, zei
de oudste mus. Wat zou het heer
lijk zijn, als we konden zingen.
Stel je voor, als in het voorjaar de
merels en de leeuweriken .terug
komen, die altijd zo opscheppen
met hun mooie zangstemmen, stel
je voor, dat wij ze tegemoet kon
den vliegen, jubelend en zingend:
Zou dat niet heerlijk zijn?
Jaaaa. schreeuwden alle andere
mussen tegelijk, en zo kwam het
dat meester Lambertus kraai in
eens twintig leerlingen kreeg. Het
was een heel zangkoor.
WELAAN, zei meester Lamber
tus deftig, dan beginnen we
maar. Hij deed zijn bek open en
riep: Krrrraaaaa!
Zing dat maar eens na, zei hij.
Zingen? riep de oudste mus bru
taal. Maar dat is geen zingen,
meester dat is doodgewoon kras
sen. We vinéen het maar lelijk.
Tja, zei Lambeitus, toch zullen
jullie daarmee moeten beginnen.
DE tandarts L. J. Langejaap
houdt in de winter een winterslaap
hij slaapt al veertien weken
Hij mompelt alleen zo 's morgens vroeg:
Katrieu. ik heb weer geen dek genoeg,
dan krijgt hij nog een deken.
De mensen met een zere kies
(er zijn er negen en tachtig precies)
staan op de deur te bonken
zij gooi enmet kiezeltics tegen de ruit
en toepen, zeg, komt hij er nog niet uit?
En de tandarts blijft maar ronken.
Want voor hij ging slapen, toen heeft hij gezegd:
't Komt later allemaal wel terecht,
en niemand mag mij wekken.
Ik blijft ir. mijn bed zolang als ik wil
Je mag mc vas roepen op zeven April
dan ga ik weer kiezen trekken.
ZO staan al die mensen dan voor dc deur
en raken verschrikkelijk uit hu nhumeur
en roepen: Het is een schande!
Maar tandarts H J. Langejaap
blijft sluimeren in zijn winterslaap
en droomt niet eens van tanden.
En wat men ook zegt en wat men wil,
de trekker staat op zeven April
(hel is een winterslaap-wekker)
Maar één is er blij en tevreden ja
de kleine Jacobus, hij denkt Aha
Ik hóef dus nog niet. LEKKER!
Niemand zal ooit zingen leren, als
hij niet met „krrraaa" is begonnen.
Dat is een soort van étude, versta
je' Niemand wist wat étude bete
kende, maar de mussen waren wel
danig onder de indruk van de ge
leerdheid van Lambertus. En dus
probeerden ze allemaal Krrraaa te
roepen. De een probeerde het hoog,
de andere laag, maar wat ze ook
deden, het lukte niet. Ze riepen
tsjiep tsjiap! En daar bleef het bij.
Uren en uren lang zei de kraai
het hen voor, maar niemand van
het mussenkoortje kwam verder
dan tsjicp.
Ik geef het op, zei meester Lam.
bertus. Jul'.ie zijn stommerds. En
nu mijn honorarium, asjeblieft.
Uw wat? zeiden de mussen ver
bluft. Mijn honorarium, zei de
kraai. Dat betekent mijn loon. Ik
moet van jullie vijf en veertig ha-
verzaadjes hebben en een ons
stadse broodkruimels. Je moet toch
betalen voor die kostbare les.
DE MUSSEN zaten even ver
bluft te kijken. Toen werden
ze boos Woedend werden ze. Ha-
verzaadjes en broodkruimels? Voor
een les waarbij ze niets geleerd
hadden'' En, zei de oudste mus. éls
we nog iets van je geleerd hadden,
zou het toch alleen maar „krraaa"
geweest zijn Kom. makkers, we
zullen nu onze meester Lambertus
eens zingen leren. Wij zullen hem
zangles geven, op onze beurt. En
twintig mussen vlogen tjilnend en
schreeuwend op meester Kraai nf
en probeerden h?m in zijn veren te
pikken.
Oei. wat schrok Lambertus. Hij
strekte zijn grote bonte vleugels
en vloog met lange slagen het land
in, de mussen ver achter zich la
tend.
Zo, zei de oudste mus. die heb
ben we weggejaagd. We gaan
maar weer naar de stad terug Dat
deden ze. En nu zitten ze weer op
dakgoten en scharrelen op straat.
Maar er is één klein mussenmeis-
jc, dat nog steeds zit te oefenen.
Ze probeert nog steeds om Kraaa
te zeggen, want ze vindt toch, dat
er iets in zit.
Of ze het ooit leren zal? Mis
schien, als ze nog twee maanden
zo doorgaat. Misschien tegen de
zomer
Diensten die nu over zeven percelen
verdeeld zijn weer in één gebouw
Reeds dadelijk na de Bevrijding stond het vast, dat het Kon. Ned.
Meteorologisch Instituut in de Bilt, wilde het aan de moderne weten
schappelijke eisen voldoen, een belangrijke uitbreiding zou moeten on
dergaan. De plannen, welke daartoe inmiddels tot stand zijn gekomen
hebben de volle goedkuring van de minister van verkeer en water
staat en van de directeur-generaal van de Rijksgebouwendienst. Thans
zijn de laatste besprekingen gaande met de minister van financiën en
men mag verwachten dat ook bij hem de plannen, althans in de hoofd
lijnen, instemming zullen vinden, al zal het natuurlijk altijd mogelijk
moet worden geacht, dat op detailpunten nog een enkele wijziging wordt
oorgeschreven. Er is echter goede hoop,, dat met de uitvoering van
!e plannen, als deze ook door Financiën zijn goedgekeurd, in het voor
aar zal kunnen worden begonnen.
Als het nieuwe gebouw tot stand is gekomen zullen de afdelingen,
.velke nu over zeven gebouwen zijn verdeeld, weer in één gebouw zijn
verenigd.
zou voldoen, maar waarbij in de
eerstvolgende jaren die gedeelten
zouden kunnen worden verwezen
lijkt die nodig zijn, en voor zover
de financiën zulks zouden toela
ten. Dit zou het voordeel hebben,
dat bij verdere uitbreidingen in de
toekomst een harmonisch geheel
kan worden verkregen.
Twee vleugels
Onder leiding van ir. G. Fried
hoff, rijksbouwmeester, is thans
een plan gereed gekomen, waaraan
medewerking werd verleend door
de heren Van Erp en Lamens. Het
is de bedoeling, dat het oude ge
bouw in gebruik blijft. De bestaan
de toren, die in een toestand ver
keert. dat hij toch nog maar een
paar jaar zou kunnen meegaan, zal
worden afgebroken. Opzij van de
ze toren, naar het Zuiden zal een
nieuwe vleugel verrijzen met de
hoofdingang en een trappenhuis
Achter dit trappenhuis, naar het
Oosten derhalve, komt een lange
vleugel van drie verdiepingen met
een vrij hoog souterrain. In deze
laatste ruimte worden de vrij grote
machine's geplaatst, welke gebruikt
worden voor de verwerking van de
gegevens die de afdeling oceanogra
I fie en maritieme meteorologie ter
Dat al dadelijk na de oorlog
jleek. dat het K.N.M.I., dat toch al
Krap in zijn ruimte zat, sterk uitge
breid zou moeten worden, was niet
zo vreemd, wanneer men bedenkt,
dat de meteorologische onderzoe
kingen en berichtgevingen voor de
luchtvaart bijzonder zijn uitge
breid. Ook de diensten voor de
landbouw, die nog steeds in ont
wikkeling zijn, zijn veel omvang
rijker geworden. Daarnaast stond
het vast, dat de oceanografie weer
ter hand zou worden genomen, met
de diensten voor de visserij en de
Kon. Marine, terwijl tegenwoordig
ook de meteorologie voor de mili
taire luchtvaart door het instituut
wordt verzorgd.
Nadat in beginsel overeenstem
ming was bereikt met de minister
van verkeer en waterstaat en de
directeur-generaal van de Rijksge
bouwendienst werd besloten een
ruim opgezet plan te ontwerpen,
dat ook voor een verre toekomst
behandeling ontvangen. Deze afde
lingen toch krijgen de journaals op
meteorologisch gebied en over de
stromingen te verwerken en op dit
terrein is Nederland rijker aan ge
gevens dan enig ander land. De
werkzaamheden zijn zo uitgebreid,
dat ook de eerste verdieping voor
deze afdelingen zijn bestemd.
Dc vleugel naar het zuiden, die in de
verre toekomst waarschijnlijk vier ver
diepingen zal tellen, wordt, behalve het
trappenhuis dat hoger wordt, voorlo
pig in twee verdiepingen opgetrokken.
In deze afdeling zal het grootste ge
deelte op de tweede verdieping worden
Ingenomen door de weerkamer. Dezo
vleugel steekt vrij in de ruimte uit en
zal ook een groot balcon krijgen. Dc
ruimte moet zo groot zijn, omdat steeds
meer weerkaarten getekend moeten
worden, ook al doordat deze kaarten
ook van dc hogere niveaus worden ver
vaardigd. waarvan, dank zij de radio
sondes steeds meer gegevens binnenko
men In dit gedeelte komt verder dc
telexruimte, waarmee verbindingen naar
alle gedeelten van het land en de waar
nemingsposten worden onderhouden
voor het verkrijgen van gegevens.
Nieuwe toren
De nieuwe toren komt vrijwel ln het
midden tegen de vleugel naar het Oos
ten. Deze kan tevens dienst doen als
brandtrap voor dit gedeelte van het ge
bouw De toren wordt achtkantig en
heeft een uitbouw aan de top. het z g.
plat. waar de verschillende instrumen
ten. windmeters e.d., een plaats vinden.
Hier zal de dienst voor de klimatologie
zetelen De constructie van de toren is
zo gekozen, dat de storing van het
windveld zo klein mogelijk ls. Wat dat
betreft is de tegenwoordige toren niet
zo gunstig.
Verder komt er in het nieuwe gebouw
een kleine vergaderzaal en een garage,
welke plaats zal bieden aan twee wa
gens. een personenauto en een instru
mentenwagen.
In grote trekken zal de Indeling zo
zijn. dat In het oude gebouw gevestigd
blijven: de afdelingen die te maken
hebben met aardbevingen, aardmagne
tisme. ionosfeer (de wetenschap met
betrekking tot dc luchtlagen tussen 30
cn 400 km), de administratie, de biblio
theek en de instrumcntenafdeling.
In het nieuwe gebouw komen: de
wecrdienst, dc grootste afdeling die nu
in het huis vlak naast dc ingang is ge
vestigd. de klimatologie, die van Ne
derland en die voor dc landbouw, de
oceanografie en de maritieme meteoro
logie. Slechts de opleiding zal dan nog
ln een afzonderlijk gebouw ln de nabij
heid zijn ondergebracht.
Het plan ls uiterst sober gehouden,
maar wanneer deze uitbreiding ls tot
stand gekomen, dan zal het K N.M.I on
getwijfeld over een smaakvolle cn doel
matige huisvesting beschikken en dan
zal aan de ongunstige situatie van het
ogenblik, die ontstaan is door een grote
verdeling over verschillende gebouwen
en een gebrek aan ruimte, een einde
zijn gekomen.
De heren van de weerkamer zul
len ook gaan verhuizen. Zij krij
gen meer ruimte in het nieuwe
gedeelte.
NIJMEGEN. Gistermorgen
kwam in de smederij van J. P.
Haerkens te Nijmegen een ontplof
fing voor. tengevolge waarvan drie
personen werden gedood.
Tot ver in de omgeving werd
een knal gehoord, als van een
bominslag De huizen wankelden
even; de smederij vloog de lucht
in. De smid en zijn 23-jarige
knecht Pierlot uit VVijchen werden
ogenblikkelijk gedood. De 22-jari-
ge knecht Van Bremen uit Malden
werd onder het neervallende puin
bedolven en een uur later leven
loos door brandweerlieden onder
de stenen vandaan gehaald. Een
neef van de smid. de 20-jarige J.
Haerkens werd zwaar gewond en
overgebracht naar het Canisiuszie-
kenhuis te Nijmegen.
Een gedeelte van het woonhuis
ging mee de lucht in.
