VOORAL VOOR DE VROUW Je hebt tijd nodig om er mee fl vertrouwd te raken Sijpesteijn bekent nu volledig verduistering van fondsen Huiswerk maken terwijl de radio keihard speelt Etimiur „Maakt U zich geen zorgen, U kunt op ons rekenen" riemen Officier van Justitie toont bezwarende foto VROUWEN Blauw en wit Ons bier smaakt neer best, ook in New York Vrijdag 17 Februari 1950 3 DE ZAAK-SIJPESTKUN Hoe is dat als Je de vrouw bent van een begrafenisdienaar? Van zo'n in het zwart gekleed man. die dag in dag uit. de zwarte kcots op haar weg naar het kerkhof voorgaat" Kun je dan blijven zeggen: ..Oh wat eng Ik ril als ik je hoge hoed zie En vertel maar niets, ik wil er geen woord van weten." Of gaat ook dit vak iets voor je betekenen? Vandaag ontmoet ge een vrouw, die vier-en-twintig jaar getrouwd is met zulk een man. Ze is niet lang geleden veertig geworden. Glinsterend wit is d er haar en regelmatig, rozig |s d er gezicht. Maar dat ze zo jong lijkt komt vooral door d'er ogen. Die kijken zo argeloos met dat heldere grijs, dat het naargeestige van sommige vaktermen, die ze gebruikt, er door verzwakt wordt. Toen ze trouwde was haar man kwam het terug. Het lag in de cp kantoor. Maar na een half jaar kamer als een naargeestige derde, ging hij daar weg en begon in op- zich niet vergeten laat ju» -., ..Ik kan er met aan wennen," dracht, verzekeringen af te slui- vond de vrou v ..Bah. wat een ten. Levensverzekeringen en be- akelig ding". Maar de man ging grafenisfondsen. Dit liep wel. Hij ei ,n u*t. elke dag door regen. Ze begon zo langzamerhand, aan dat akelige ding te wennen. ie nissen bij?" vroeg een vriend „Wel ja, laat ik het eens probe ren," vond de man. Hij leende het sombere pak met de zilveren tres sen, plus de hoge hoed. Hij paste het voor de spiegtel en ze waren er stil van, die morgen Nog zwijg zamer kwam hij thuis. „En hoe was het?" vroeg zij. „Geld verzoent de arbeid," zei hij. Dus kochten ze zwarte stof, ze lieten het pak maken. In een doos kon z'n werk indelen, zoals hij wL"d,- a.lsJ£ J ïucht zo heet was dat zwart een dat wenste en er bleef tijd over. verboden kleur moest kunnen zijn „Waarom neem je er geen begra- 1 En toen hij over de eerste beklem ming heen was. begon hij te be grijpen wat er van hem verlangd werd. „Je kunt als je wilt op die ma nier veel voor de mensen zijn," zei hij tegen z'n vrouw. Het bleef niet bij het bedienaar zijn alleen, van de verzekeringsmaatschappij kreeg hij toestemming om desge vraagd begrafenissen van fonds leden te regelen. Hij deed dit graag, want hij zag het werk anders dan vroeger. „Wil jij op de telefoon letten," vroeg hij z'n vrouw. „En wees vooral rustig. Denk je in wat het is, als je iemand kwijt bent. Zeg, dat ik doen zal wat ik Kan, dat ze op ons vertrouwen kunnen." Hij vertelde haar veel, want hij maakte nu meer mee dan anders in al de jaren van z'n leven. Ze luisterde graag en op een dag, merkte ze dat ze z'n zwarte pak niet langer eng en akelig vond „Pappa mag je op straat, bij de koets, niet groeten," zo waar schuwde ze de twee oudsten „Pap pa bewijst de laatste eer' „U behoeft zich geen zorgen te maken," zei ze door de telefoon. „U kunt op ons rekenen.' De kinderen werden groter en zagen hun vader bijna niet anders dan in het zwart Ze vonden dit bijzonder belangrijk. Toch trok de oudste de meubelmakerij. Hij ging naar de ambachtsschool totdat de oorlog begon. Toen moest hij, nog geen vijftien, z'n vader die het werk niet meer alleen aan kon, helpen. Vooral in de hongerwin ter. Geen afstand was hen te groot, geen vervoer te spookach tig, geen middel te gebrekkig. Het jochie' van die moeder met het gele haar draagt kleren uit Amerika. Een of andere oom heeft ze gestuurd. Een jasje van leer met een massa bont van binnen en een broek als een wild-west knaap, schoenen als van een berggids. Dat jong is niet meer te herkennen. Hij stapt zo driest en roept als hij bin nen komt: „Dag mevrouw. Wat hebt u een leuk truitje aan. Zoontje is uit z'n doen. Dat jas je en de rest deren hem niet, maar er hoort een-riem met een mes bij, een kompas, een magneet en een fluit. Wat kan hij daar tegenover stellen? Een narrig lumeur. „Spe len?" gromt hij, „nee, ik heb geen zin. Nu pakt 't vriendje het kompas. ,,'t Is t allerbeste van de wereld," zegt hij. „Mensen op schepen zou den er duizenden voor willen ge ven. Maar ik heb het." „Ha!" hoont zoontje. „Ha, jij." „En die magneet trekt de zwaar ste spijkers, 't Is een Amerikaanse, dat zijn de beste." „Die fluit," praat 't vriendje, „is beter dan ze op de treinen gebruiken en met het mes kan je ijzer doorzagen." Dit laatste is nèt te veel om te verdragen, ,,'k Speel niet met jou," gromt zoontje. „Ik speel helemaal niet." Hij stapt de kamer uit en slaat met 'e buitendeur, 't Vriend je bekijkt me beteuterd. Dan, zich herstellend, wijst hij op het vachtje in z'n jasje. „Dat is bever," zegt hij. „Dat is van een beest." Ik knik verstrooid en tenslotte gaat hij maar. 's Middags, laat, komt zoontje thuis. Verwaaid, maar zeer vol daan. „We hebben een club," gilt hij in de gang. „De club van de lege riemen." ..Wat is dat nou?" lach ik. En dat jong, bepaald plechtig: „Dat is dat je niets aan je riem mag hebben: geen mes, geen fluit, niks." En dan, wat wraakzuchtig: „En als je toch wat hebt. een magneet of een kompasdan word je meteen gecoybot." BIBEB. „Sarabande" „Een deur gaat open, een man nenstem roept: „Jennifer". Op de drempel staat een verschijning, waarvoor Heieen, toch al nerveus, maar het liefst op de vlucht zou slaan. Ze ziet een ><rote man, in een gele overall, met een rood mutsje achter op het hoofd. Hij is ongeschoren, zijn haren zijn lang en zijn ogen hebben een felle koortsachtige uitdrukking Eerst kan Heieen niet begrijpen dat deze schrikaanjagende figuur de vader van Jennifer zou zijn." Jennifer is de heldin van de meisjesroman „Sarabande" van Mary Noothoven van Goor. Er zijn niet veel romans voor oudere meis jes waar we blij mee kunnen zijn. Dit is er wel een. Een goed boek. Een goed, eerlijk onderwerp. Niet verzonnen, niet dom, niet alledaags. Uitgeverij Contact. Amsterdam en Antwerpen. S. als E. op een vergadering „Was deze man na Mei 1940 neutraal gebleven, evenals 90 pet. van de Nederlandse bevolking, dan was er niets gebeurd. Maar dan had Rot terdam misschien nu ook geen Maasbruggen meer en geen tunnel, dan leefden honderden mensen, die in de hongerwinter door SUpesteijns or ganisatie voor de dood zijh bewaard, die door hem van P.B.'s, geld en bonnen zijn voorzien, niet meer. Aanschouw deze man, eens de koning der illegaitelt. zit hij nu hier als een gedeclasseerde man, die zijn ver mogen totaal heeft verloren en op het punt staat zijn maatschappelijke positie kwUt te raken. De Staat der Nederlanden heeft met de vervolging van deze man een omissie begaan. Uit naam van deze man. zijn kinde ren, het gezamenlijk voormalig verzet, ja uitn aam van de grijze Prinses Wilhelmina. vraag Ik de rechtbank deze omissie goed te maken met een uitspraak van de uiterste tlcmentic." woordelijkheid voor zijn verklarin gen op mij nam, was dat alleen omdat i k de fouten daarin zag De moeder met de argeloze kin derogen, vertelt van die winter op een manier zoals ik het nog nooit van iemand gehoord heb. Verhalen waarmee ik geen weg weet omdat ze in krantenletters niet te lezen zijn. Verhalen, die haar ondanks de schijnbare rust, herinneren aan verdriet van alle tijden. Ontredderd opeens, begint zc over de lieden die min denken over het vak van haar man. Nu, na al die jaren, is ze nog niet aan het vooroordeel ge wend Ze begrijpt, dat men het een akelig bedrijf kan noemen, als n en er niets van weet cn er nog nooit mee te maken heeft gehad. Zelf had ze ook tijd nodig om er mee vertrouwd te raken. Maar dat beduidt niet dat men hen, die het uitvoeren, mag minachten. „Ze denken, dat je alleen op winst uit bent," zegt ze. „Dat je iets van je zelf probeert te geven door die treurende mensen, wie het dan ook zijn en wat er wordt betaald, zo goed mogelijk te be dienen: dat komt niet in ze op. Misschien willen ze, dat we al les gratis doen. Maar dit is toch een vak. onmisbaarder dan menig ander. En dat wij ervan leven moeten: is dat zo kwalijk? Wat krijg je in deze wereld dan cadeau? BIBEB. Enig kind Na schooltijd Het modern zielkundig onder zoek heeft in veel gevallen de rol kunnen aantonen, die het zgn. ge- buortenummer speelt in het men senleven Geboortenummer: een beetje raar woord, dat alleen maar aanduidt of we met een enig, een tweede, een derde of vieide kind te doen hebben. De invloed die de omgeving op de ontwikkeling van het kind heeft, wordt door de plaats in de kinderreeks mede be paald. Het kan zijn nut hebben de onderlinge beïnvloeding van de kinderen, samenhangend met hun aantal in een paar afzonderlijke stukjes te bekijken. Het enig kind is dan het begin. In dat verband hoort men uit den Ireure over verwend en weke lijk spreken Men knoopt hier veelal een algemeen verbreide misvatting aan. als men beweert dat een groot kindertal de oplossing brengt. Eigenlijk ligt de grote fout bij de ouders, die niet zien dat het „verwend zijn" pas betekenis krijgt als men weet dat hier een van de bronnen ligt van ernstige nerveuze storingen Wat gebeurt er met zo'n ver wend kir.d? Het w«>rdt veelal zo cp zijn wenken bediend, dat het een onwerkelijk machtsbesef ont wikkelt. Tegelijkertijd wordt het zo beschermd tegen allerlei wer kelijke en onwerkelijke gevaren, dat het alle zelfvertrouwen ver liest Een vreemd spel. Door de eeuwige zorg van de ouders gaat de zelfstandigheid teloor en wordt het kind machteloos tegenover allerlei moeilijkheden. Diezelfde machteloosheid wordt tot middel om macht uit te oefenen over de ouders, die voor het kind alles uit de weg nemen. Ook als het niet nodig is Zo ontwikkelt het zich tot een kleine tyran, die cp alles wat hij niet aan kan rea geert met woede aanvallen of een de omgeving in rep en roer bren gende ziekte. Als zo iemand volwassen wordt komt hij veel in botsing met de realiteit die minder onderwer- pingsgezind is dan de ouders, die niets meer kunnen opknappen. Zo ontstaan altijd zieke, hulpeloze ty pes, die iedere omgeving tot sur rogaat voor vader en moeder wil len maken. Ze tyranniseren het milieu met de vreemdste kwalen. Ze kunnen ook tot de altijd mis- lukkenden uitgroeien. Tot dege nen gaan behoren, die altijd op anderen trachten te steunen. Tot hulpeloze twijfelaars kunnen ze worden en soms tot keiharde ty- rannen, die hun omgeving angst afdwingen. Bewogen pleidooi van mr Polak Dit zei Donderdagmiddag voor de Rotterdamse rechtbank mr. S. J. Po lak aan het olot van zijn zeer lang durig, soms hartstochtelijk pleidooi voor de Rotterdamse consulaire amb tenaar J.P.S., de oud-illegaal ..Bram" tegen wie de officier van Justitie een week geleden 12 maanden ge vangenisstraf, waarvan zes voor waardelijk, heeft geëist wegens ver duistering van illegale fondsen tot een bedrag van f 75.000. Voordat de verdediger het woord nam, legde verdachte een verkla ring af. Ik ben me tenvolle bewust, dat ik op de vorige zitting een grove fout begaan heb. Ik beken onvoorwaardelijk hetgeen mij ten laste gelegd is. Mr. Polak zei in de ouverture van zijn gloedvolle verdedigings rede. die bijna twee uur in beslag nam, dat de merkwaardige zwen king in de houding van zijn cliënt het gevolg was van het juridisch verweer. Snakkend naar vrijspraak had hij zich aan pleiters juridisch vertoog vastgeklampt, nadat de sfeer van algehele schulderkenning verstoord was geweest door enkele gesprekken, tussen mr. Polak en collega's, waarbij hij tegenwoordig was geweest. Toen ik verleden week. aldus mr Polak, de verant- KINDEREN HEBBEN BEHOEFTE OM VEEL TE BELEVEN j" Jet grote tumult over de beeldromans is, wonderlijk genoeg, bijna deren behandelt: Zou het niet een verkeerde invloed hebben op al die kinderen, die zo'n massale hoeveel heid rumoer over zich heen laten gaan? Liedjes, praatjes, flarden mu ziek, hoorspelen, die toch te sensa tioneel voor hen zijn? Zij antwoordde: Kinderen hebben geheel verstomd. Er wordt haast niet meer over geschreven en in families ook zelden meer over gesproken, het schijnt trouwens dat kinderen er lang niet zo fel meer op zijn als een tijd geleden. Waar- een behoefte om veel te beleven. Zc j; hebben niet genoeg aan hun wereldje van iedere dag, ze willen die wereld uitbreiden en hun fantasie reikt veel verder. Vandaar die jongens, die avonturenromans verslinden, hele series. Ze lezen niet behoorlijk, maar vliegen er overheen, om maar vlug en intens alles mee te be leven. 't Zelfde oppervlakkige zit in Elk jaar, als de plaatjes van tulpen in de krant komen, zingen de modebladen het lied van ma rine en wit. Rokken mogen kort, lang, wijd, nauw. gespleten en ge rafeld zijn: de vrouw wordt aan geraden toch vooral iets wits op haar blauwe jurk te hechten. Lie den, die graag met cijfers spelen, hebben ontdekt dat bijna elke man ontroerd wordt door het blanke, ronde kraagje. Vandaar dat dit wapen zich moeiteloos handhaaft. Vooral in de lente. Het meisje van de tekening draagt een donker blauw pakje: glad rokje met jasje. Het is bedoeld voor 1950, dus een nieuw geluid. Toch kan dit mo del, dat niets nieuws oplevert, net zo goed jaren geleden bedacht zijn. Drie kwart mouwen, wit lin nen garnering, knoopsluiting van voren, plus ceintuur. Dat. wat an ders is dan al het vorige, zetelt op het korte haar. Een vilten kapje in petmodel: 't troetelkind en de felle verwachting van de hoeden- fabrikanten. Na eindeloos piekeren is er tenslotte iets verzonnen, dat misschien niet in etalages en kasten zal moeten blijven Zo'n petje is jong. eenvoudig en koen. 't Is inderdaad wel iets om het mee aan te durven. B. S. schijn lijk zat er een groot verzamel-element in hun jacht op die nare boekjes. Zo heeft de jeugd ook wel eens een periode van sigaren bandjes, nu waren het beeldboekjes, die ze kochten en verzamelden, vooral om ruiltransacties tot stand te brengen. Er zijn op 't ogenblik verschillende uitgevers bezig met plannen om goede beeldromans te brengen, inplaats van die verderfelijke. Maar of die goede boekjes met de zelfde hartstocht gekocht zullen worden, dat is een vraag Een tweede vraag is, of we er zoveel mee vooruit gaan, want behalve het peil van die prullen was toch bovendien het bezwaar, dat ze aan de luiheid tegemoet kwamen, dat ze te gemakkelijk zijn en het kind van werkelijk lezen, dus van geestelijke activiteit afhouden. Een ander punt, waar ouders zich wel eens bezorgd over maken, is de radio-verslaafdheid van kinderen. Er zijn van die blagen tussen 12 en 16, die alle cabaret-programma's willen horen, alle hoorspelen en alle praat jes en babbeltjes, die er gehouden worden. Nu is er, wat de radio be treft. geen gevaar voor zedenbeder vende praatjes, maar toch. de inhoud is nu eenmaal niet tot kinderen ge richt. In mijn omgeving zijn zelfs kinderen die beweren alleen hun huiswerk te kunnen maken, wanneer de radio keihard speelt. En inder daad, dat huiswerk komt klaar, maar toch vragen de ouders zich af of ze het niet eens radicaal moesten be perken, die radio-manie. MODE-NOVELLETTE De moeder klaagde er over en zei: Moet die jongen van mij nu zo ver slaafd raken aan lawaai, dat hij zon der dat niet werken kan? De hele familie werd gek van die radio, toen hebben we 't hem verboden, maar nu heeft hij op zijn kamertje zo'n ding zelf in elkaar geknutseld cn zit daar bij te werken. Zou die jongen nu later ook tot die mensen behoren, die de hele dag hun radio laten spe len „uit volle borst" en die rijp en groen maar over zich heen laten tuimelen? Ik sprak er eens over met een vrouwelijk psycholoog, die veel kin- op te passen. Evelien spreekt VAN VROUW TOT VROUW dat radio-luisteren. Kinderen hou den van amusementsmuziek en draai en daarom al die mopjes op. einde loos, maar ik geloof niet dat het kwaad kan. ook niet voor hun mu zikale smaak, want zijn ze werkelijk muzikaal, dan zullen ze vanzelf wel naar andere en betere muziek gaan zoeken. De griezelige hoorspelen be vredigen een drang naar avontuur. Zijn ze te wfjs voor kinderen? Och, ik geloof dat kinderen datgene, wat ze niet begrijpen en niet aankunnen, volkomen over zich heen laten gaan, tenzij de ouderen in de omgeving gaan monkelen en fluisteren, dan wordt hun nieuwsgierigheid wakker. Vanzelf zullen ze er uit groeien, uit deze radio-manie, zoals wij in onze jeugd ook vanzelf uit de in dianenboeken gegroeid zijn en later uit de wildwest- en detective-verha len. We moeten ons dus niet laten verontrusten, wanneer een kind een bevlieging krijgt en alles wil horen, wat er op een bepaald gebied te ho ren valt door de radio, want de he vigheid is typisch „des kinds". Pas wanneer het kind er zienderogen schade van ondervindt: niet slaapt 's nachts, te opgewonden wordt, of zijn huiswerk verwaarloost voor de radio, dan is het natuurlijk zaak om Advert ontin (l M Nieuwe deviezennota in Mei a.s. Regering mag anderhalf milliard lenen (Van onze arlcmentaire redacteur! DEN HAAG Op 27 April 1949 heeft minister i_,ieftinck bij c'- Tweede Kamer een deviezennota ingediend, die ondanks het feit. dat zij in hoge mate door de tijd is achterhaald in de Tweede Kamer uitvoerig is besproken. Een nieuwe deviezennota is alweer in aantocht. Zij zal vermoedelijk met Mei a.s. worden ingediend. Minister Ljeftinck heeft er in zijn beantwoording van de sprekers op gewezen, dat de ontwikkeling van onze handelsbalans over de drie eerste kwartalen van 1949 een gunstige teridenz vertoonde. Over het laatste kwartaal zijn nog geen gegevens bekend, doch verwacht mag worden, dat de voorspelling van het planbureau nog zal wor den overtroffen. De minister toonde zich bereid om met de Kamer van gedachten te wisselen over de aspecten van de verruiming van het goederen- en kapitaalverkeer in Europees ver band. De nota is ten slotte voor ken nisgeving aangenomen. Verder heef* dt Tweede Kamer de minister van Financiën gemach tigd tot het aangaan van geldlenin gen tot een gezamenlijk bedrag van anderhalf milliard gulden. Dat deze man werkelijk innig be- rou\f heeft van het gebeurde, moge blijken uit het feit, dat hij spon- taan het bedrag van 26.000 dat I thans voor U op tafel ligt. aan de justitie liet overhandigen. Mr. Polak ging nog eens uitvoe rig op de feiten in. Hij meende, dat I het C.V.B. op het uur der bevrij ding geen taak meer had. Zijn doelstelling veranderde geheel, het I werd een particuliere handelson derneming met een ideëel doel Ook de L.O. gelden, waarvan het over® grote deel slechts gefourneerd kon worden door de mensen, die veel verdiend en boter op hun hoofd hadden, verloren bij de bevrijding hun bestemming. Het was „nie- mands geld." Nadat pl. opgemerkt had, dat S van deze gelden grote schenkingen heeft gedaan 35.000 aan Prins Bernhard Fonds, 6.000 aan Nat. Monumenten comité, 20 000 aan de weduwe van een gefusilleerde verzetsman), bestreed hij de we derrechtelijkheid van de toeëlge nlng. In alle kerken werd gebeden Uit niets bleek dat de stichting L O.-L.K P. enig recht had op de gel den Vcrd had nimmer iets met deze stichting te maken willen hebben Het geld stond ter vrije discretie van hem. Mr. Polak noemde de voorstelling als zou S. In de afgelopen jaren oen herenleventje geleid hebben, onjuist De bontmantel werd onder zeer tra gische omstandigheden in 1944 ge kocht. de auto die hii drineend no dig had voor zijn liquidatiewerk- zaamhedpn heoft geen 10.000, maar 3000 gekost. Van het zoge naamde bedrag van 72.500 bleef na zorgvuldige analyse niet meer dan 20.000 over; de fiscus had immers ook zijn tol geëist 26 000). En voorts had S. met de rest van het geld kameraden geholpen, die om allerlei redenen naamloos wensen te blijven. Nu bezit deze man geen cent meer. Hierna gaf mr. Polak een uitvoe rige schildering van de oorlogscar- ricre. de verdiensteliike daden van S Hij herinnerde eraan, dat in alle Rotterdamse kerken in 1944 gebeden is voor de bevrijding van S.. die toen op zijn executie zat te wachten. Ten slotte schetste pl. de invloed van de illegale loopbaan op S.' na-oorlogse leven, de moeilijke overgang naar de normale maatschappij, zijn teleur stelling over de politieke ontwikke ling, zijn verbittering. Pl. betreurde het dat deze zaak niet geseponeerd was. Deze vervolging, zo zei één van zijn confraters, c'est plrc qu'un crime, c'est une faute En de moge lijk benadeelde, de stichting LO- L.K.P. heeft te kennen gegeven, dat zij op vervolging geen prijs stelt. De Officier antwoordt De Officier van Justitie ging in zijn repliek in het kort enkele pun. ten na van het pleidooi. Hij stelde vast. dat de stichting L.O.—L.K P wel degelijk als een financieel cen tralisatie orgaan was opge^dcht. Hii legde thans bovendien een nummer van het blad ..De Zwer ver" over. waaruit bleek, dat zowel S. als E. op een vergadering van de top van L.O. en L.K.P. in Utrecht op 4 October 1945 gestemd hebben vóór het besluit om alle L-O. gel den naar de stichting tc doen af vloeien. Een foto had hun aanwe zigheid op de vergadering vastge legd. Na opgemerkt te hebben, dat hij bij de behandeling van deze zaak wel zeer bewust een grens had ge trokken bij de geldzuivering an ders waren nog wel andere dingen aan het licht gekomen bleef hij bij zijn oordeel, dat het tenlastege- lcgde wettig cn overtuigend was bewezen Na dupliek van mr. Po lak zei de president nog. dat plei ters klacht over „klasse-justitie" (waarom deze man wel. en de mensen in Londen cn M G niet vervolgd?) volkomen onjuist was. Het is jammer, dat deze zaak moest voorkomen, aldus mr. J van Vollcnhoven. temeer omdat de ille galiteit ten volle recht heeft op ieders waardering. Maar ik ben blij, dat het gebeurd is. omdat het recht zijn beloop kon hebben. Uitspraak Donderdag 2 Maart kwart voor tien. Belastingwetgeving onderhanden DEN HAAG Er is op het ge- bied van de belastingwetgeving nog steeds een noodrecht. Het is neergelegd in het Besluit Uitbrei ding van Bevoegdheden van Be lastingambtenaren en in het Bui tengewoon Na vorder ingsbeslu it, welker termijn van werkzaamheid aan het eind /an dit jaar is afge lopen De «yinister van Financiën is het niet met de leden der Eer ste Kamer eens. dat de maatrege len in deze besluiten opgenojnen kunnen worden gemist. Het is daarom zijn voornemen, nog in de loop van dit jaar een wet in te dienen, waarin de onderwerpen, welke door beide wetten worden bestreken, nader nullen worden geregeld Het is echter de bedoe ling om de politiële bevoegd heden slechts te doen uitoefenen door een klein aantal speciaal daarvoor opgeleide ambtenaren, terwijl voorts iedere door deze ambtenaren behandelde zaak ter kennis van de officier van Justitie zal worden gebracht. "Vat hot ver langen naar een algehele herzie ning van onze belastingwetgeving betreft, merkt de minister op. dat dit een moeilijkc materie is. Bij de voorbereiding wordt hU terzijde gestaan door een breed-samenge- stelde commissie, waarin het niet- ambtelijk element overheerst. Voorzitter van deze commissie is de burgemeester van Rotterdam, mr P. J Oud, vicevoorzitter de president van de Nederlandse Bank. dr M. W. Holtrop en secre taris het Tweede Kamerlid, H. J. Hofstra. Ned. ambassade in V.S. doorzocht WASHINGTON De Neder- landse Ambassade heeft bil de po- litie aangifte gedaan van een in- braak in het Ambassadegebouw/. Een inbreker heeft zich toegang verschaft tot het buraeau van de I militaire luchtvaart-attaché, kolo- I nel Roos. Ook het bureau van de officier van de inlichtingendienst. A Elsakkers is aan een onderzoek I onderworpen. De enige artikelen die tot dus verre vermist worden ziin 25 stui vertjes en 10 kwartjes. Advertentie l.M Een menselijke barometer zijt GIJ, als vocht en tocht Uw vijanden zijn. Uw gevoelige spieren en gewrich ten waarschuwen U bi) elke wisseling In temperatuur en weersgesteldheid Tijdelijk lichte pijnen laaien vaak in alle hevigheid op, bederven Uw levens vreugde en verwoesten Uw gestel Wnjl eUw rheumatiek en Uw lendenpijn weg. maak Uw stijve spieren weer soepel me' de beroemde Akker"s Klcosterbalsem, het middel waarvan men al 3 geslach ten lang zegt: „geen goud zo goed" Braziliaanse president decoreert prins Bernhard RIO DE JANEIRO. Prins Bernhard, die Woensdag te Rio de Janeiro aankwam, heeft Donder dag de Braziliaanse president, Du- tra het grootkruis in de Orde van de Nederlandse Leeuw overhan digd. Hij ontving zelf het groot kruis van de Zuidelijke Kruis-orde, de hoogste Braziliaanse onderschei ding. Tevoren had de prins een krans gelegd bij het monument van hertog Caxias, oprichter van het Braziliaanse leger. Woensdagavond was de prins te gast bij de Brazi liaanse millionna.r Raimundo Castro dip nauw betrokken is bij de pas opgerichte olieraffinaderijen in Brazilië. HOEWEL DE BOMEN op de Vis markt te Groningen nog kaal zijn en zelfs geen knopje vertonen, heerst er toch een voorjaars stemming. Hiervoor zorgen de bloemenverkopers, die hun nar cissen, tulpen, hyacinthen en cyclamen in een lange bonte rij hebben uitgestald. Een kijkje over de Groningse Vismarkt, met op de achtergrond de A-toren. NEW YORK. Tal van Ameri kaanse journalisten hadden er met genoegen een baggerpartijtje door de sneeuw voor over om een slok je te nemen van het bockbier, dat naar oude gewoonte de komst van de lente aankondigt. Het was ditmaal een bijzondere gebeurtenis omdat de Amerikanen voor het eerst de gelegenheid werd geboden kennis te nemen van „Am- stel" bockbier en licht bier uit Am sterdam. De importeur, Arthur Kallman, president van de Beer Importing en Distributing Company Inc." let te er nauwkeurig op, dat het bier 1 op de juiste wijze werd geserveerd. De glazen werclen dan ook naar de j cis in kokend, zout of soda bevat- tend water omgespoeld en niet met I een doek afgeveegd. De reporters keken aandachtig toe, toen de drank, die op een temperatuur van 42 graden fahrenheit was gebracht, rustig in de glazen spoelde om ver volgens heftig te gaan bruisen. De heer Kallman hield een pas sende uiteenzetting, vertelde van de grote bekwaamheid die voor een behoorlijk gistingsproces vereist wordt, van de kraakschone kelders waarin de vaten bier worden opge slagen cn van de duurzaamheid van de drank, waardoor het moge lijk wordt dit vermaarde Holland se product over de gehele wereld te transporteren, met inbegrip van de tropen. Hij vergat ook de financiële kant van het geval niet en wees er op, hoe Nederland door middel van de bierexport in staat wordt ge steld dollars te vergaren. Enkele journalisten waren zo verrukt over de smaak, dat zij alle chauvinisme uit het oog verloren en ronduit toegaven dat het bier van unieke kwaliteit" was. Kwestie Jeruzalem voor Beheerschapsraad GENEVE. De beheerschaps raad van de Verenigde Naties heeft bekendgemaakt dat Jordanië de uitnodiging heeft aanvaard om deel te nemen, zonder stemrecht, aan de opstelling van een statuut tot internationalisatie van Jeruza lem, Israël heeft nog geen officieel antwoord gegeven, maar de chef van de Israëlische V.N.-delegatie zal de zittingen van de raad bijwo nen. Beide regeringen hebben te ken nen gegeven dat zij tegen interna tionalisatie van de heilige stad ge kant zijn. Inmiddels laat koning Abdullah geen twijfel meer bestaan aan zijn plannen tot inlijving van Arabisch Palestina bij zijn Hasjemietisch ko ninkrijk.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1950 | | pagina 3