VOORAL VOOR DE VROUW
Grootouders brengen feestelijke
regelmaat in kinderlevens
Verzorging van pleegkinderen komt
onder deugdelijke controle
Tien jaar tegen ex-pater
De Leeuw geëist
Die mode-vorsten doen maar of een vrouw elke
herfst haar kleren verbrandt i
Nieuwe wet zal een einde
maken aan misstanden
Geduld 0111 eindeloos vragen
te beantwoorden
Vor
alle
•men van
tijden
Dag Eskimo's
KINDEREN
[Vrijdag 24 Maart 1950
Maar zo'n jurk moet een dagje langer mee,
en die grillen houden toch geen stand
Eigenlijk is het een beetje warrelig gedoe daar in Parijs, 't Wordt elk
jaar heviger. Nu zijn er al meer dan vijftien lieden, zich vorsten en
%orstinnen op modegebied noemende, die voorschrijven hoe de vrouw er
deze lente en zomer moet uitzien. Christan Dior is met het vaststellen
van dat wat gedragen wordt nog niet tevreden. Hij vertelt door middel
van z'n speciaal hiervoor afgerichte mannequins hoe de vrouw van 1950
moet staan. Met iets gebogen rug. met buik en heupen naar voren. Zo
met een knik in de taille, dat is nog niet eens gemakkelijk, probeer het
maar. ..Oneindig veel dramatischer is ze zo dan gewoon rechtop", zegt
Christian. ,.ook een bloem op een gebogen stengel wint het van die
op een staak."
Niet al die vijftien ontwerpers
zijn het hiermee eens. hoewel de
blousende rug toch vrijwel alge
meen aanvaard werd. Deze en de
kortere rokken zijn bijna de enige
overeenkomsten. Verder verschil
len de collecties zeer, behalve dan
dat nauwgezet gekapt werd met al
de vondsten van verleden jaar. Al
len Robert Piquet vindt dat een
jurk, een jas. een tailleur langer
mee moeten dan één seizoen en ge
draagt zich hiernaar. De rest van
de vorsten en vorstinnen doen alsof
de vrouw, als het herfst gaat wor
den, uit haar kleren stapt en er blij
de kachel mee aanmaakt. Weg er
mee, we leven snel, van alle dingen
is alleen het nieuwe bestendig.
Maar de kern van de poedel is
dat de vrouw voor wie Dior en
concurrenten al dat schoons ver
zinnen. niet van het soort is, dat
kachels aanmaakt. Ze is zo teer en
oogverblindend als de prinses op de
erwt. In glanzende auto's rijdt ze
van de ene feestelijkheid naar de
andere. Af en toe is ze ook nog
wel'eens thuis want daar heeft zc
een ezeltje-strekje dat almaar voor
nieuwe voorraden goudstukken
zorgt. Dat van die auto en het
goud wil wel vaak kloppen met de
werkelijkheid maar oogverblindend
kan|men de koopsters niet altijd
noemen. Behalve dan dat ze wel
eens paars haar hebben en Elisa
beth Arden te veel kruit aan ze
verschoten heeft. Want meestal is
men al een flinke poos op de we
reld, als het ogenblik komt dat een
inmiddels hoog geklauterde echt
genoot zegt: „Duizend gulden voor
eennurk?
„Wel ja. doe maar kind.
Nu is zulk een koopkracht wel in
staat tientallen verjaardagen te
peten maar 't besef dat Dior en
I al die groten toch niet zulk een ge
zicht en zo'n figuur bedoelden toen
ze geïnspireerd werden, blijft een
troost voor elkeen die nooit wat
duurs kan kopen.
Bovendien heeft de new look en
de suivez-moi lijn van verleden
jaar geleerd, dat je gerust kunt
zeggen: „Die gril houdt toch geen
stand." Veiliger en stellig begerens.
waardiger zijn dan ook de model
len, die niets met de prinses op de
erwt te maken hebben. Dus geen
tijdelijke dwaasheden zoals het
roerpin-silhouet van Paguin dat
..Tegenwind" gedoopt werd (strak
ke taille, ruim lijfje, laag inge
zette mouwen en vleugel-revers),
geen hemdjurken a la Fath, of rok
ken om in te strompelen, geen
fladderende panden, „poederdons-
rokken", vleermuiscapes of enorme
ballonmouwenMaar een een
voudige jurk (dit seizoen strak en
recht of met een wijde rok, aange
knipte mouwen) waarop met dé
tails gewerkt kan worden.
Détails zijn er dit voorjaar ge
noeg. Kostbare zoals een cape van
wit veulen met apenhaar afgezet,
goed voor de vrouw met dat ezel
tje thuis, en eenvoudige zoals ge
kleurde kralen, zakken met franje,
wollen borduurwerk. Allemaal spe
ciaal voor ons. Iets op het hoofq,
een tas, handschoenen en wat goeds
voor voeten en benen, plus zulk
een détaij bij een normale jurk
zijn een veiliger bezit dan welke
roerpin-creatie dan ook. Niet dat
de laatste niet opwindend kan zijn.
Stellig wel, maar als zo'n opwin
ding luwt blijft er vaak wrevel
over. En zelfs met dure wrevel doet
men niet veel.
BIBEB
P.S.
Rokken: even over de knie.
Schouders: geen vulling, natuur
lijke lijn, beetje rechter dan verle
den jaar.
Mouwen: aangeknipt. Driekwart
bij mantels, kort of tot de elleboog
bij jurken. Ingezette ballonmouwen.
Mantels: wijd en recht of getail
leerd met uitstaande rok.
Tailleur: sportief en gekleed met
diep decolleté, geaccenteerde heu
pen.
Jurkenstrak, recht, blousende
rug. Plissée's, zakken, knopen. Wij
de of nauwe rok.
Kleur voor bijkomstigheden:
Bloedkoraalrood.
Aan de hoed alleen al kan men
zien, dat dit een mannequin van
Fath is. Zulke hoeden met brede
rand en een deuk in de vrij hoge
bol ziet men bij hem alleen. Het
losse jasje, van achteren iets lan
ger dan van voren is bruin met
beige gestreept. Mouwomslagen
en. revers zijn bruin, evenals de
schouderrand. 't Is van zachte
iqollen stof en wordt „weerga
loos chicgenoemd juist door de
nonchalance, 't Rokje is beige en
nauw. 't Reikt tot even voorbij
de knie. Leren handschoenen met
kap en fijne hooggehakte schoe
nen behoren erbij.
Details voor 1950
DIOR:
Hangers van gekleurde kralen
in de taille, bloesjes van linten.
FATH:
Smokingboordjes en dasjes bij
een schouderloze japon.
ROCHAS:
Een dasje in d'e vorm van een
snor.
BALM A IN:
Schooltassen van peau de pêche,
armbanden van kersen, boeket
jes van radijs.
SCHIAPARELLI:
Een shawl van blauw konijnen
bont met witte nopjes, een bole
ro van rood geverfd hermelijn.
LAFAURIE;
Koordversieringen, waaiers met
aigrettes.
PAGUIN:
Raffia (japonnen) knopen van
klimopbladeren.
HEIM:
Weitas-zakken.
RAPHAEL:
Cape van wit veulen met apen
haar afgezet, zakken met franje.
MAGGY ROUFF:
Een jasje van donker-blauw In
disch lam gegarneerd met re
vers van piqué.
BRUYERE:
Ballonmouwen die door een
paar knoopjes veranderd wor
den in rechte mouwen.
WORTH
Versiering van paardenhaar
aan de hals.
CARVEN:
Dik wollen borduurwerk.
MANGUIN:
Badpak met pailletten, losse
cape-mouwtjes.
TORERO:
Ringceintuurs, smoking vesten.
Net
een jongen
Een jongetje hadden ze graag ge
had. Er was al over gefantaseerd
hoe leuk zo'n kereltje is en hoe hij
er moest uitzien. De toekomstige
vader kon bepaalde stereotiepe ge
sprekken zoals die tussen pappa's en
zoontjes voorkomen wel dromen.
Toen het kind geboren werd was
het geen jongen. De vreugde was
wel groot maar toch was er een ne
velachtige teleurstelling. De wens
een zoontje te hebben trok zich te
rug in het onbewuste van de ouders
en bepaalde hun gedragslijn ten op
zichte van het dochtertje. Het was
nog wel eens zo dat ze een keertje
onverhuld over een zoontje spraken,
maar dan zou dat een volgend kind
zijn.
Onbewust (als ze het wisten zou
den ze er van geschrokken zijn) na
men ze het meisje echter kwalijk
dat het geen jongen was. Daarom
maakten ze zonder opzet alles wat
het kind echt meisjes achtig deed
een beetje bespottelijk. Deed het
echter iets jongensachtigs dan ke
ken ze elkaar stralend aan en zei
den: .,'t Is toch net een knul."
Het kind dat liefde nodig had
voelde duidelijk welke kant van
zijn karakter het ontwikkelen moest
om daar zoveel mogelijk van te
krijgen. Het ging wilde jongensspe
len doen en haatte op de duur het
„meisje-zijn". Zij werd een goede
kameraad voor jongens en mannen
maar haar bleef iets ontbreken: de
vrouwelijkheid, die ze voor zichzelf
niet kon gebruiken en op de duur
niet uit zichzelf kon voortbrengen.
Zulke gevallen van onbewuste
beïnvloeding van de sexe-ontwikke
ling door ouders komen vrij veel
voor. In zo'n geval als van dit meis
je kan het dikwijls nog tamelijk te
recht komen. Zo n meisje kan later
bijv. typisch geschikt blijken voor
een beetje mannelijke werkzaamhe
den, waarin ze haar onbewuste nei
ging, eerder gelijk aan de man dan
aan de vrouw te zijn, kan uitleven.
't Was een van de allereerste voorjaarsdagen, met een klein rant
soentje zon. De vijvers in het park blonken zo blauw als alleen het
voorjaar ze kan penselen en de geel-gesluierde treurwilgen bogen er zich
zachtjes overheen en zagen er niet in het minst treurig uit. En daar,
op een bankje zat meneer Dobber.
Nu is meneer Dobber een degelijke, nuchtere, nogal barse zakenman,
die men meestal op forse toon hoort praten met andere zeer zakelijke
zakenlieden. Maar nu zat hij daar met een turf van een jongetje.
Opa, waar gaat dat eendje naar
toe?
Dat eendje gaat naar zijn moes
je.
En wat dan?
Dan moet het eendje eten.
Wat moet ie eten, Opa?
Dat eendje moet boterhamme
tjes eten, en hij wil niet en dan
komt dat eendje z'n Pa en zegt:
MODE-NOVELLETTE
„Een te kostbare en inge
wikkelde jurk maakt oud,"
zegt men in Amerika. En als
ge Amerikaanse en Franse
modeplaten met elkaar verge
lijkt, ziet ge aan de keuze van
de eerste dat de samenstellers
die waarschuwing niet ver
geten.
„Alleen voor onder de twin
tig" staat er soms als tekst bij
een paar hartveroverend ge
kleurde prenten, doch troostend
een eindje verder: „En als ge
uw gewicht in 't oog houdt,
ook voor u."
Dat een te kinderlijke jurk
op bijna boosaardige wijze de
eigenaresse jeugd kan ontne
men. schrijft niemand er bij.
Kijk nu eens naar het model op
de tekening, 't Is niet voor elk
een maar, als zij, die iets meis
jesachtig in zich heeft weten te bewaren, het kiest, is ze er vele
Bomers bl(j mee. De oubbele rij knopen, de diepe V-hals met revers,
plus .de aangeknipte toti voorbij de elleboog reikende mouwen z(jn
pan dit voorjaar.
't Strakke lijfje en de gerimpeld aangezette, ruime rok behoren
de vormen, die eeuwig leven. Ze zijn van nu, van verléden jaar:
zijn van alle tijden. Net als het materiaal: shantung.
BIBEB
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
Als je hier en ginder niet eet, dan
zal ik je aangeven.
Aangeven, Opa?
Dan zal ik je aangeven bij de
pliessie, dat zegt de Pa van het
eendje en toen werd het eendje
zoooó bang, dat ie wel twaalf bo
terhammen at, net als een zoet
jongetje, net zoals Keesje.
En Keesje bleef doorvragen en
Opa bleef maar antwoorden en
onderwijl sneed hij voor het jog
een pracht van een boot, met een
zeiltje en een echt roer.
Het was een verkwikkelijk ta-
freel. En dat van die oude meneer
(Van onze parlemcnts-redactcur)
Het is bekend, dat bU verpleging van minderjarige kinderen door derden
of door inrichtingen, herhaaldelijk misstanden z(jn voorgekomen, omdat
op deze verpleging geen voldoende controle kon worden uitgeoefend. De
thans ingediende wet. houdende voorzieningen betreffende toezicht op de
verzorging en opvoeding van pleegkinderen, beoogt aan deze ongewenste
toestand een einde te maken, liet stelsel van deze wet Is repressief: voor
afgaande goedkeuring voor de opneming van een pleegkind wordt niet
geëist, doch er wordt een verplichting opgelegd tot aanmelding, welke
door controle wordt gevolgd.
Volgens het ontwerp zijn hoofden
van gezinnen, daaronder begrepen
alleen-wonende personen, of van in
richtingen. verplicht om van het ver
blijf van een pleegkind aangifte te
doen aan burgemeester en wethou
ders van de gemeente waarin het
pleegkind verblijft. Minderjarigen,
die tot de verzorgers in nauwe fami
lie-relatie .staan, te weten bloed- of
aanverwantschap tot de derde graad,
vallen niet binnen de greep van het
ontwerp. Evenmin is dit het geval
met kinderen, die niet meer dan
twee maanden bij anderen dan hun
ouders of voogden verblijven.
De werking der wet strekt zich uit
tot aan de leeftijd van 18 jaar. De
controle is toevertrouwd aan de ge
neeskundige inspecteurs van de
volksgezondheid. Uiteraard ligt deze
controle meer op het terrein van de
voogdijraden, doch deze zijn daar
voor op het ogenblik niet voldoende
WmÊBIKKÊKËÊÊIÊUÊKIÊtÊÊÊÊBÊÊÊBÊÊB
't Dikke zusje is aan 't verande
ren. Ze groeit, krijgt een lief nekje,
langere beentjes en d'er wimpers
en wenkbrauwen worden zwart.
Belangrijker is dat ze geen zin
meer heeft in haar Eskimo's. Na
maanden lang wonderlijk getater
zegt ze ineens verstaanbare zinnen.
Wel met fouten maar dat mag niet
hinderen. Vraag je wat dan krijg
je antwoord en dat nieuwe verrast
me toch.
Zoontje is over de gang van za
ken zeer te spreken.
..Ze praat, ze praat", gilt hij.
„Hoor je Mam. ze praat gewoon."
Maar na een paar dagen luwt z'n
blijdschap. Zusje, toch al geen
doetje, voelt zich. nu ze merkt dat
woorden voor haar niet meer on
bereikbaar zijn. Ze loopt te redde
ren en te bedillen. Geen lepel, geen
kopje op de aanrecht is veilig voor
haar. ..Bah. rommel", knort ze en
draaft ermee naar kast en la.
Wordt er gemorst dan weeklaagt ze
luid. haalt een lap en maakt al
mopperend het natte droog. Ze be
moeit zich met alles en iedereen,
vooral met zoontje. Krijgt hii een
standje dan bromt ze mee. knoeit
hii met de melk dan roept ze „Bah,
toegerust. De regering acht het ech
ter niet verantwoord met de wette
lijke voorziening te wachten tot de
voorgenomen reorganisatie van de
voogdijraden haar beslag heeft ge
kregen. De inspecteurs van de volks
gezondheid zullen voor het toezicht
bijgestaan worden door werkers, die
op paedagogisch en medisch gebied
deskundig zijn.
Of de verzorging van pleegkinde
ren kosteloos dan wel tegen betaling
geschiedt, maakt voor de toepassing
van de wet geen verschil. De zorg
van de pleegouders moet voldoen
aan redelijke eisen en daarbij vragen
in het bijzonder de onwettige kinde
ren de aandacht, die vaak op ondoor
dachte wijze en onnodig aan pleeg
ouders worden afgestaan. Gehoopt
wordt dat het thans ontworpen toe
zicht steun zal verlenen aan het stre
ven om moeder en kind bijeen ta
houden.
De bevoegde inspecteur van do
volksgezondheid kan op grond van
zijn bevinding bij de contróle niet
alleen pleegkinderen aan hun tijde
lijke verzorgers doen ontnemen doch
ook gezinnen of inrichtingen van het
verzorgen van pleegkinderen uitslui
ten. De betrokkenen zullen hierte
gen in beroep kunnen komen bij do
Arrondissements-Rechtbank.
BÜ algemene maatregel van be
stuur zullen regelen worden gesteld
betreffende de voorwaarden, waar
aan de verzorging en opvoeding van
een pleegkind moeten voldoen. De
bedoeling is dat deze voorwaarden
zullen worden ontleend aan de re
gels, welke voor de verpleging van
regerings- en voogdijkinderen zijn
gesteld.
Advertentie (LM.)
Nietes!
Dobber, hoe was het mogelijk, dat
dié zo over eendjes kon keuvelen,
wat een onverwachte kant van die
man.
Maar ja, de verhouding grootva
der kleinkind is ook wel een heel
bijzondere verhouding Een ouder
wordende man. die alle verdriete
lijkheden en teleurstellingen van
het aards bestel al achter de kie
zen heeft...., die het nu wel ge
looft en niet bar veel illusies meer
overheeft, zo'n man krijgt als een
onverwacht geschenk een heel jong
hef wezentje tot familielid. Een
wezentje, waar hij eerst verbluft
naar kijkt, als het nog in de wieg
ligt, zonder veel belangstelling.
Maar van het eerste ogenblik af.
dat Opa een weifelende vinger in
het wangetje prikt en het kind tan
deloos begint te grijnzen, van dat
moment af, is er een diepe vriend
schap ontstaan die heel anders is,
dan het gevoel van een vader voor
zijn baby, anders en blijkbaar te
derder.
VERWENNEN?
Opa verwent het jog veel te
veel, zegt moeder als de kleuter
door grootvader wordt meege
troond en boordevol lekkers te
rugkomt. Natuurlijk, het is zo,
grootouders zijn er om bekend, dat
ze veel te toegeeflijk zijn, dat ze
kinderen bederven.
Maar toch geloof ik dat het met
dat bederven nogal los loopt en dat
het voor een kind bijzonder geluk
kig is, wanneer het een grootva
der en een grootmoeder heeft.
Behalve de moeder zelf (en mis
schien nog niet eéns de moeder
zelf) heeft niemand zo'n geduld om
eindeloos vragen te beantwoorden,
over kleinigheden te babbelen,
speelgoedreparaties te doen, uitleg
te geven. En dan oude mensen
hebben uit zichzelf een rust, die
het kind nodig heeft en die het
nergens meer vindt. Ru^t en re
gelmaat. Op Zondagochtend is Jan
tje bij Opa en Oma. dat is regel.
Op Vrijdagavond brengt Opa een
zak flikken mee. dat is regel. Op
Hemelvaartsdag gaat Jeannetje
met Opa naar de dierentuin, dat
zijn van di<* rotsvaste regels, waar
juist kinderen zo gevoelig voor
zijn. Denkt U maar eens aan Uw
eigen jeugd: Op Zaterdagavond ge
beurde er altijd dit of datdie
dingen onthoudt U het meest en
dat zijn de prettigste herinnerin
gen. Het lijkt trouwens wel, of er
vroeger in al die kleine feestelijk
heden veel meer regelmaat be
stond dan in onze tijd.
Grootouders brengen de feeste
lijke regelmaat er weer een beetje
in en daar kunnen we hen niet
dankbaar genoeg voor zijn.
touterd. bah." maar als hii er wer
kelijk van lanes krijgt, kiest ze snel
zijn partij. ..Toute Mamma" wordt
't dan. Dit alles met een onverbid
delijkheid. een strengheid die zoon
tje vreemd is en waarvan hii on
der de indruk komt.
„Ik denk dat het een ontzettend
rijke griet wordt" zegt hii drome
rig. „Zo een met een gaasje voor
d'er gezicht en hoge hakken aan".
En als ik zwijgen blijf: „Of mis
schien wordt ze er een met een
menerenhoed op...."
„Kom nou." lach ik nu.
En zoontje duister: „Grieten met
menerenhoeden zijn de nikste van
allemaal."
„Wat weet jij daar nou van."
joelt de werkster.
Maar dat ioch in de kalme stijl
van de laatste dagen: „Ik loop dat
eind van school naar huis vier
keer. Dan zie je genoeg."
„Ete. touterd. ete." roept 't zus
je. Maar dit keer is het tegen de
pop, die «och nergens wat^an be
grijpt.
BIBEB.
MELK
en PUUR
Kwatta-soidaatjes
blijven altijd geldig
KWAUA - BREDA
R.K.-priester streefde naar compromis
tussen Kerk en nationaal socialisme
(Van ccn onier verslaggevers)
UTRECHT. Tien Jaar met aftrek van voorarrest eiste Donderdag
middag de Officier van Justitie bij de Blondere Strafkamer tegen de
voormalige R.K. geestelijke Th. A. J. de Leeuw uit Utrecht, die gedurende
drie bezettingsjaren op vele manieren hulp verleende aan de vijand. Ver
dachte gaf dit ter zitting volmondig toe. H(j werkte samen met het „Kir-
chcreferaat", een afdeling van de S.D., deed in allerlei artikelen en bro
chures afbreuk aan het verzet van de R.K. Kerk tegen de bezetters, en
schreef op ergerlijke wijze over de Joden. „Een gevolg van mUn ontrouw
aan de priesterroeping." noemde verdachte dit laatste.
Mussort" noemde, heeft .aan profes-
Samengewerkt met de
Sicherheits Dienst
De Leeuw, die nog de sporen van
een tonsuur draagt, legt aan de he
ren rechters uit. dat hij zich krach
tens zijn wijding priester mag blij
ven noemen, hoewel hij in April
1941 de privcleges van de geestelijke
stand verloor. In dat jaar begon hij
reeds zijn activiteit voor wat hij
noemt „de verzoening tussen kerk
en staat".
„Er was in Berlijn ccn radicale
richting," zo vertelt hij, „die alle
kerken wilde sluiten cn massa
arrestaties onder de gelovigen ver
richten. Er bestond echter ook een
gematigde groep, die een compromis
tussen het nationaal-sooialisme cn
de kerk voorstond. Hiervoor werd
in Nederland een speciaal „Kirche-
referaat" opgericht, dat onder pro
fessor Nelis stond. Daarmee heb ik
inderdaad samengewerkt."
De president: „En U wist niet, dat
het bureau van Nelis onder de S.D.
ressorteerde?"
Verdachte: „Welnee Edelachtbare"
De president: „Achtte U dan een
overbrugging van de kloof tussen
Uw kerk en het nationaal-socialismc
mogelijk?"
„Verdachte: ..Het sociaal-politiek-
cconomische stelsel, niet de we
reldbeschouwing van het nationaal-
socialisme vond ik aanvaardbaar
voor het Cristèndom."
De Leeuw, die zich „adviseur van
Advertentie (I.M.)
sor Nelis en een zekere Tanzer van
de S.p. tal van inlichtingen ver
strekt over de gedragingen van R.K.
geestelijken. Hij bracht ook rappor
ten uit van ontmoetingen die hij met
hen had.^Sommige waren fictief, be
weert hij nu. en alleen gemaakt om
het „Kirchcreferaat" een rooskleu
riger beeld van de toestand te ge
ven. dan het geval was. Maar bij
vele medewerkers van de S D.. zo
blijkt uit getuigenverklaringen,
stond de ex-pater bekend als een
V-man. Rautcr liet hem zelfs bij
zich komen. „Een avonturier" noem
de die De Leeuw later.
Dan worden artikelen van ver
dachte voorgelezen, die verschenen
in „De Residentiebode". ,.Dc Mist
hoorn". „Volk en Vaderland" en an
dere bladen. Hij laakte daarin voor
schriften en aanwijzingen van het
Nederlands Episcopaat, die waren
gericht tegen de bezettors, en moe
digde zijn lezers aan tot verzet er
tegen. De anti-Joodse Donnevruchtcn
van verdachte, betitelt do president
als „een beroep op de laagste harts
tochten van de mens".
In het vroege najaar werd Do
Leeuw ten huize van zijn „vriend"
Duynstee in Maarsseveen wegens
oplichting gearresteerd. Een van z^jn
slachtoffers was getuige mej A. W.
de G. die hij veel werk liet doen.
maar tenslotte zonder salaris naar
huis stuurde.
„Unieke positie"
Do Officier van Justitie achtte het
geen tonlaste is gelegd, volkomen
bewezen Verdachtos streven was er
op gericht de religieuze invloed op
het politieke en gcmeenchapsleven
terug te dringen. Zijn positie, zo
moent de Officier, was enig in Ne
derland.
De verdediger betoogde, dat De
Leeuw door zijn verleden tot al de
ze doden was voorbestemd. Zijn op.
leiding maakte eon theoreticus, géén
oractisch mens van hem. Met het
Episcopaat is verdachte inmiddels
in het reine gekomen. Daarom hoop
te pleiter op een mild vonnis.
Uitspraak over veertien dagen.
Urk verandert van
voogd op 1 April
URK. De commissaris der ko
ningin in Noord-Holland dr J. E.
baron de Vos van Steenwijk en de
commissaris der koningin in Ovcr-
ijsel ir J. B. G. M. ridder Van
der Schueren zullen op 1 April a s.
naar Urk gaan ter gelegenheid van
het feit, dat Urk op die dag zijn
plaats in de provincie Noord-Hol
land zal verlaten om tijdelijk bij de
provincie Overijsel te worden on
dergebracht. Zij varen per speciale
boot van Kampen naar Urk.
Het gezelschap zal op Urk feeste
lijk worden ingehaald cn een
plechtige zitting van de raad bij
wonen.
