WIJ HEBBEN IN 1940 GENOEG
LEERGELD BETAALD
G
VIRGINIA
VIER.
HERENIGING EN SCHEIDING
MOEILIJKHEDEN?
Moei i eens
hóren
Niemand wil de oorlogdaarom
moeten er wapens komen
Wij geven raad
Dinsdag 28 Maart 1950
3
„Evangelische
Maatschappij en het
hvade gerucht"
Met verbazing en ergernis las ik
op 21 dezer het artikel in de rubriek
..Van Kerk en Wereld" onder de ti
tel „Evangelische Maatschappij leeft
uit het kwade gericht" Deze Maat
schappij helpt en steunt Protestantse
instellingen in streken, waar zij
haast niet kunnen bestaan of be
dreigd worden. Zij verdedigt het
Protestantisme tegenover de visie
der R K -kerk. Zij strijdt niet tegen
het R.K geloof maar tegen ultra
montaanse politieke verscHiinselen,
die onze geestelijke vrijheid be
dreigen.
Dr J RIEMENS
Neen. stellig is het geen prettig
soort werk. dat de voorstanders van
de Evangelische Maatschappij me
nen te moeten doen. Gelukkig ech
ter. dat er deze mensen zijn Zij zijn
nu eenmaal nodig, om het vuile
werk op te knappen tegen een zich
breedmakend totalitair politiek
Rooms Katholicisme, n'en déplaise
het neusophalen van fatsoenlijke
Protestantse kamertheologen.
JOHANNA A. v. TOORENBURG
Ik weet heel goed. dat wij niet
moeten zoeken naar wat scheidt,
doch naar wat bindt. Dit betekent
niet. dat het ongepast is als Pro
testanten zich bewuster worden
waarom zij Protestant zijn.
M. J. J. TERWEN
(Het gaat onze medewerker niet
om personen, al of niet werkzaam
in de Evangelische Maatschappij.
Het gaat er slechts om. dat de wijze
waarop deze instelling anti-Roomse
propaganda voert, naar onze me
ning a contrario werkt en niet. of
althans te weinig, een werkelijk
Protestants (dit is reformatorisch)
bewustzijn aankweekt als de enige
positieve houding, welke tegenover
Rome vanuit het Protestantisme
gerechtvaardigd is).
91 Ligt aan de Mevrouwen
II
Als werkgeefster moet ik mij ver
weren tegen de bewering van brief
schrijfster J. C. S. (Moét U eens ho
ren van 21 dezer) dat het de schuld
van de „mevrouwen" is. dat de bui
tenlandse dienstmeisjes hier te lan
de een kans krijgen.
Ik houd voor huispersoneel stipt
de sociale voorwaarden aan die ook
elders gelden zoals: vacantietoeslag
afgepaste werktijd, extra beloning
voor extra arbeid, etc. Toch heb ik
sinds de bevrijding zeer slechte er
varingen opgedaan van eenvoudig
snoepen tot stelen en slecht zedelijk
gedrag toe.
Ik kan me voorstellen, al zou ik
het zelf niet doen, dat sommige
werkgeefsters in arrenmoede haar
toevlucht nemen tot een Oosten
rijkse hulp.
Heus. het ligt niet alleen aan de
mevrouwen, het ligt ook aan de
meisjes.
EEN DOKTERSVROUW
De agitatie tegen "de komst van
Oostenrijkse dienstmeisjes getuigt
van een bekrompen standpunt en
komt de Europese samenwerking
niet ten goede.
Er is meer vraag naar dan aan
bod van dienstmeisjes. Logisch dus
dat men tracht buitenlandse werk
krachten te werven. Dat gebeurt ook
in onze mijnindustrie, zulks ten nut
te van onze economie.
Dat veel Nederlandse meisjes geen
dienstmeisje meer willen zijn, heb
ben de mevrouwen aan zichzelf te
wijten. Dienstmeisjes, vooral die
voor dag en nacht, worden vaak mis
bruikt als keukenmeisje, kamer
meisje, tafeldienster, bellenmeisje,
boodschappenmeisje, werkster,
strijkster, kindermeisje, oppas voor
's avonds, enzovoort.
Wel is er iets veranderd ten goede,
maar hoe vaak is ook niet nu nog
een kapot servies goed genoeg voor
de keuken en moet het meisje de
karweitjes opknappen waar me
vrouw vies van is?
C. F.
(In het generaliseren in de laat
ste brief schuilt een gevaar. Helaas
is echter ook een doktersvrouw nog
een uitzondering.)
De wapens komen!
In uw rubriek „In het Zoeklicht"
van 21 dezer suggereert U. dat de
wapenzendingen uit Amerika zullen
bijdragen tot grotere veiligheid van
West Europa tegen een aanval uit
het Oosten.
Ik meen, dat het nuttig is als uw
lezers ook kennis nemen van de me
ning van een Duitser over de her
bewapening van West Duitsland, als
bijdrage tot dit veiligheidssysteem.
Ik vond deze in de „letters to the
editor" in „Life" van 13 dezer.
Mij is gebleken uit gesprek
ken met vrienden, die 5 tot 6 jaar
hebben doorgebracht in Russische
krijgsgevangenschap. dat geen
Duits of zelfs Europees leger
Europa tegen het Rode Leger zal
kunnen verdedigen".
Leonard Goedhart. Lübeck
Het bovenstaande vormt toch wel
een schril contrast met uw opti
misme.
LEZERES
Betwist advies
„Beroepschauffeur" (Moet U eens
horen van 21 dezer) heeft in zoverre
gelijk, dat zijn methode van rijden
in de mist 'stadslicht plus berm
lamp) bij nacht de juiste is. Het ad
vies van de verkeersbonden had
echter betrekking op het rijden
overdag. Ontsteek dan gerust de
koplampen. Tegenliggers zullen U
eerder opmerken.
J. J. MOL
In de knel
Ik begrijp heel goed, dat het de
loonarbeider bang om het hart
wordt, als hij leest, dat tegenover
een loonsverhoging van vijf procent
een stijging van de levenskosten van
7.6 staat. Laat hij echter niet ver
geten, dat er voor de talrijke kleine
zelfstandigen en kleine spaarders
nooit iets gedaan wordt. Voor hen
was er geen 5 Zij kunnen zich
niet organiseren, noch bedreigen zij
de arbeidsvrede. Toch ligt hun in
komen soms ver beneden dat van
menige loontrekkende.
R. H.
Havenarbeiders: Wij lossen de wapens wèl
van dat weigeren moeten hebben.
De mensen zijn ook moe gestaakt.
We willen nog wel staken als het
moet. Maar dan voor onze eigen
boterham."
Iedere dag
Lange gesprekken hebben wij
nog gevoerd in de cantine van de
(Vervolg van pag. 1)
H de R"broekstTaat ingelopen, waar nog al wat (meest „OB ubïuu,u 1 ue
tossena\enarbeiders wonen en hebben in huizen en op straat Hoiiand-Amerikaliin. De
met de mensen, die in de haven bleken te werken, gesproken dcrhcid va" deu honderden man-
Binnen lrnr+o HIA gcupuncu. nen dle hier hun brood zaten
T a t>. hadden wy op straat, ter hoogte van te eten. was volgens onze steek-
„Leen in de Fut een hele groep verzameld, waarin hevig proeven beslist vóór lossen. Hier
werd gediscussieerd. In deze straat bleken vrij veel radicaal Z" de opln,e nn?evecr alf Yolel:
2-pzindp nrhpidprc to n ooor. ai~ i Wn zijn tegen oorlog en ook tegen
gezinde arbeiders te wonen, die \an mening zyn, dat de wa- 1 wapens. Maar dan moeten ze be-
pens niet gelost moeten worden. En van de vrouwen stonden einnen die wapens niet te maken
er ook verscheidenen op dit standpunt.
Bootwerkers •binden
de kat de bel
niet aan
Een der vrouwen zei: „Wij heb
ben oorlog genoeg gehad. En wa
pens maken ze om te gebruiken. De
mannen moeten ze niet lossen. Als
we geen geld krijgen zullen we wel
wéér zien Dan kopen we wel op de
pof. Leen in de out is er goed voor
(gelach bii de omstanders). We
poffen nou toch ook al. En als we
honger moeten lijden, vooruit dan
maar. We hebben in de oorlog ook
wel honger gehad." Maar aadere
vrouwen waren het daar helemaal
niet mee eens. Eén zei: „Waarom
moeten altiid onze mannen, de ha
venarbeiders. de kastanjes uit het
vuur halen? Waarom moeten wij er
altiid honger voor lijden? We heb
ben een paar iaar celeden tien we
ken staking gehad. Daar ben ik nog
van achterop. Geef iii mijn kinde
ren te eten als mijn man geen geld
thuis brengt? Nee toch zeker? En
zo liepen de debatten vrij hoog.
Maar even later zagen wii twee
van de hevigste tegenstandsters,
die elkaar nog al heftig te lijf wa
ren gegaan, gearmd de stad ingaan
om boodschappen te doen. Zo zijn
wii nu eenmaal in Rotterdam.
De havenarbeider Driessen uit de
Frederikstraat zei: „Ik ben tegen
lossen. Ik handel niet tegen mijn
principes. Wie voor lossen is. móet
van ziin vrouw! Zo denk ik er
over". En een ander voegde er aan
toe: ..Ze schermen nu met Rusland,
maar wii staan onder de dictatuur
van het Amerikaanse kapitaal. En
daarom lossen wii niet". Maar Lon-
derman was weer vóór lossen en
OËEBST-TiJJ
Niets
Als ze hier komen ziin ze gemaakt,
vervoerd, overgeladen, verscheept
v i enz. Bii ons komen ze in de vijfde
reukmet uit de Rubroekstraat was of zesde hand. Waarom moeten de
er vóór om principiële redenen. bootwerkers nu altiid de kat de bel
hoewel hii Been lid van een vak- i aanbinden? Waarom moeten wii
ini/f partij is. Hji zei: ..Ik ben altiid „het ventje" zijn? En. goede
in 1940 soldaat geweest. En toen I man. wij lossen iedere dag oorlogs-
stond ik onvoldoende gewapend in 1 materiaal: rubbei. aluminium, giet-
het veld. Als ik noc eens op moet ijzer vliegtuigen. Waarom dan nu
komen om te vechten, dan wil ik deze wapens niet Rusland heeft
ook goed gewaDend zijn Waarom j toch ook wapens? En wie geeft ons
mogen de Russen zich tot de tan- te eten? Zeker de collectebus. Nou.
den wapenen en moeten wii zonder daar trappen wii niet meer in."
wapens blijven zitten? Wii zitten A. Troost van de Heisediik was
nu eenmaaJ in het Atlantisch Pact. van mening, dat maar .een handie-
aan de andere kant dus. En dat liet j vol" zou weigeren te lossen. N. Vis-
voor de hand Daar moeten we de ser uit de Retiefstraat vond het
consequenties van aanvaarden. 1 noodzakelijk, dat hier wapens ko-
Maar ik hoon nel zo vurig als ieder men. Wii hebben aan de nazi's ee-
ander. dat er nooit oorlog komt. Ik J noeg leergeld betaald" zei hii. En
heb veel te ere mee eemaakt wat v d Wal van de Nieuwe Binnen-
dat zeggen wil".
En ziin vrouw die ziek lac. was
het met hem eens. Ze was boven
dien van menine. dat de arbeiders
gezinnen in deze tiid een staking,
wee sloot zich bii hem aan
De gebroeders Cornu uit de Nij
verheidsstraat en T Kemker uit de
Oranjeboomstraat bleken eveneens
voor het lossen van de wapens „Ik
zonder een behoorlijke weerstands- 7al u gauw zeggen waarom", zei A
kas. niet aan kunnen. „Dat kan
een week goed gaan op ziin hoogst"
zei ze. „Maar langer niet. Er is nu
al bijna niemand, die van ziin geld
rond kan komen".
Cornu. „Wii laten ons niet voor het
communistische karretie spannen.
Wii staken niet op bevel van Rus
land. Het is alleen om relletics be
gonnen in het belang van de bui-
*rn~A^iA I inlandse politiek van Rusland En
Stemming \erdeeld ^aar werken wii principieel niet
Mevr. Koevoets in de Paradijs- I aa£..mJ;?
laan vrouw van een havenarbeider. 1 Thomsons Havenbedrijf kan
zeet ook dat er eelost moet worden I ™E,„,on1faneejtondie,d m!' z° se"
omdat ons land nu eenmaal ook ™kkal"k d® cantme doordnn-
waoens moet hebben, net zoals de "P,„Wl\Pch0,en buden sSaat
andere landen ..Als er eeen oorloe havenarbeiders
meer moeeliik is is het niet meer - bleken alle vnf op het
nodig. Maar we moeten ons toch
Zullen we de wapens lossen of
nietDeze vraag duikt telkens op
in de gesprekken in de eau tines.
Dc moesten zeggen: ja.
(Eigen foto)
venarbeiders kennen dit spelletje
nu zo langzamerhand wel. „Daar
trappen we niet meer in" zeggen
ze zelf.
Verreweg de meesten zien duide
lijk in dat deze hele opgeblazen
actie in werkelijkheid helemaal
niet begonnen is om de vrede te die
nen en in haar consequenties juist
veel eerder de vrede in gevaar
brengt. De agitatoren hebben de
arbeiders doerliik onderschat. De
Rotterdamse havenarbeiders voelen
zeer goed. dat men tracht hen om
de tuin te leiden en dat heeft al
leen maar hun veronwaardiging
gewekt.
Ten koste van onze gezinnen,
ten koste v^an ons werk. ten koste
van de Rotterdamse haven en de
Rotterdamse bedriivigheid. ten kos
te van Nederland en ons democra
tisch staatsbestel ons voor het wa-
gentie lateb spannen van Moskou en
de Russische buitenlandse politiek'*
Daar passen wii voor. zeggen de
havenarbeiders van Rotterdam. En
wie zal hun ongeliik geven?
Procedé-Michels een jaar eerder
Met verbazing las ik in de krant
van 17 dezer, dat een mijner colle
ga's een nieuwe vinding zou hebben
gedaan op het punt van grimeren,
nl. een zogenaamde tweede huid van
plastic.
Reeds vijftien jaar geleden vond
deze in Amerika toepassing. Het
procédé werd toen geheim gehouden
Zelf experimenteer ik sedert 1938
met plastische grime en anderhalf
jaar geleden maakte ik mijn eerste
zgn. tweede huid.
Het door de heren Van Volen be
reikte resultaat is dus noch iets
nieuws, noch een specifieke Neder
landse vinding. H. MICHELS
Onenigheid in Padvinderij
Van het bestaan van een brochure
,Ten einde raad", was mij niets be
kend. Op grond van wat u hierover
hebt gepubliceerd kan ik mij vol
komen plaatsen achter de 24 pad
vinderleiders. die dit geschrift pu
bliceerden.
Toch betreur ik de mate van pu
bliciteit, die U aan deze aangelegen
heid hebt gegeven. Paedagogisch
lijkt mij dat niet juist.
C. A. M. DE JONG
Uw artikel „Onenigheid in de
Padvinderij" heeft mij zeer ge
schokt. U vraagt zich af, of de diep
gaande meningsverschillen (of zij
•diepgaand zijn, staat voor mij nog
te bezien) niet binnenshuis hadden
kunnen worden opgelost.
Bij de aanvang van de brochure
„Ten einde raad" kunt u echter le
zen, dat deze is gericht aan commis
sarissen en leiders, dus tot personen
binnenshuis". Wanneer u- zegt dat
de ruzie is prijsgegeven aan de bui
tenwereld, is dat niet juist.
Eén ding staat voor mij vast. de
brochure-groep, waartoe ik niet be
hoor, wil de moeilijkheden intern
oplossen door middel van een lei
dersconvent en heeft zich daartoe
tot alle volwassen leden gewend.
L. ROODNAT
(De brochure werd gezonden aan
de redacties der Nederlandse dag
bladen met het 'verzoek hieraan
wel aandacht te willen besteden.
Wij deden dit, alleen reeds omdat
er duizenden padvinders bij deze
aangelegenheid zijn betrokken. Bo
vendien hebben wij. in tegenstel
ling tot de meeste andere dagbla
den. de moeite genomen te vragen
naar het standpunt van het Natio
nale Hoofdkwartier.)
kunnen verdedigen? We hebben in
1940 eenoeg leergeld betaald. Bo
vendien is er geen arbeider, die
zich langer dan een week kan per
mitteren zonder inkomsten te zit-
ten."
Maandagmorgen bii de ..hokken",
was de stemming verdeeld.
De cantinebaas van een Volks-
bond-koffiehuis bii een van de ha- i
vens vertelde ons. dat er niet meer
zo veel over de wapenlossineen
wordt gedebatteerd als 'n paar we
ken geleden. Het is „dood gepraat",
zei hii. „Er is zo iets als een anti
climax. De actie-comité's hebben
het niet handie gedaan. Ze ziin met
hun actie begonnen toen er nog
niets aan de hand was. maar de
geestdrift die ze willen wekken,
hebben ze verbruikt vóór het geval
eaat spelen. Het duurt te lang."
Uit de gevoerde debatten tussen de
havenarbeiders was echter op te
maken, aldus deze cantinehouder.
dat de meesten vóór lossen van de
wapeps ziin. Een oud-gediende uit
de haven die er bii kwam staan,
voegde er aan toe: Maar toch kun
je er niets van zeggen. Het hangt
er helemaal van af waar de eerste
wapenzending binnen komt. Komt
die bii een groep, die wel lossen
wil. dan komen de wapens er zon
der geharrewar uit. Dan kriig je
wel wat deining in de buurt van
demonstranten, maar dan is de eer
ste lossing er al geweest en komt
de rest vanzelf. Wordt bii de eerste
boot meteen geweigerd, dan heb je
kans. dat er meer moeilijkheden
komen. Want er is veel solidariteit
onder dc havenarbeiders. Daarom
kan de houding van een paar men
sen beslissend ziin. Grijpen een
paar man. die een beetje gezag
hebben bii de anderen, het werk
meteen aan. dan gaat de rest mee.
Maar het kan ook a.ndersom ziin.
En er ziin dan altiid mensen, die
voor dreigementen voor terreur
opzii gaan. Maar in het algemeen
geloof ik ook. dat de meesten niets
standpunt te staan, dat de wapens I
w e 1 gelost moeten worden. Hun
namen gaven ze er bii maar nieu
we gezichtspunten brachten ze niet
naar voren. „Bii ons wordt het
werk niet geweigerd" had directeur
Backx ons gezegd. Dat klopt dus
wel met onze ervaringen.
Die ervaringen ziin duidelnk ge
noeg. Wii hebben onze vragen
steeds objectief gesteld. Wii heb
ben niemand het antwoord „in de
mond gelegd" en op eeen enkele
manier op dat antwoord enige in
vloed uitgeoefend. De conclusie is.
dat slechts weinig havenarbeiders
ons te kennen ceven. dat zii perti
nent zouden weigeren te lossen.
Loos tam-tam
Onze indruk is dat de hele actie
van de zgn. Vredescomité's" zeer
weinig heeft uitgewerkt. Een klein
aantal mensen maakt veel tam-tam
en poogt zo ook in drukwerken
de indruk te wekken, dat de ge
hele groep van duizenden havenar
beiders bezeten is van de idee. dat
ze die wapenschepen niet moeten
lossen. Maar dat is volkomen on
juist. Het doet ons denken aan die
veldheer uit de geschiedenis, die tot
ziin handievol soldaten zei. Alle
maal hard schreeuwen, dan denken
ze. dat we met een veel groter
aantal ziin." Dat is ook hier zo:
veel geschreeuw van een handie
vol. Maar dat zal waarschijnlijk
niet veel resultaat hebben. De ha-
Protest van Engeland en
V.S. tegen roebelkoers
LONDEN Engeland en de V.S.
protesteren bii de Sowjet-Unie te
gen het besluit van de Russische
regering de speciale roebelwisscl-
koers voor diplomatieke missies in
Moskou af te schaffen. Men is van
mening dat dit besluit ten doel
heeft de westelijke ambassades in
Moskou te dwingen haar staven te
verminderen.
Vonnis van Amerikaans
communist bevestigd
WASHINGTON Hel Amcri-
kaanse Hooggerechtshof te Wash
ington heeft het vonnis, dat over
Eugene Dennis. secretaris der Ame
rikaanse Communistische Partij, is
uitgesproken bevestigd.
Hii werd vorig jaar veroordeeld
tot vijf jaar gevangenisstraf en
10.000 dollar boete, wegens samen
zwering ter omverwerping van de
regering.
Iluarkwestles
rentezeeel»
ouderdomspensioen
Invaliditeitswet
civiele proeednref
arbeidswet en*.
Vraag: J. C. wil weten wie"] gen te verhogen met 5 Dit bc-
een ruit moet betalen, welke door treft alleen personen die op ge-
het zetten van een fiets tegen het noemde datum 23 jaar en ouder
raam, is gebroken. waren.
Antwoord. Dit zijn nu kwes-1 De maximum uitkering blyit
ties, waarbij men in de eerste echter gesteld op f 8.per dag.
plaats moet trachten in der minne j Dit bedrag kan eerst worden ver
tot een oplossing te komen. In het anderd wanneer de wetswijziging,
onderhavige geval stond er reeds welke thans bij de Kamers in bc-
Cen fiets voor het raam, tverd er I handeling is. definitief wet ge-
een tweede fiets tegen gezet en worden is.
betrof het een bezoek bij een ken- Vraag: C. K. stelt enige vra-
nis. Is nu de fiets een beetje non- gen omtrent de sociale verzeke-
chalant, neergezet, had men wel-1 ring voor huishoudelijk personeel.
licht de fiets ergens anders kun
Antwoord: Indien huishou-
nCn plaatsen, is de kennis iemand, delijk personeel (werksters e.d.)
die goed gesitueerd is dan wel is
het een arm man, moeten niet de
2 eigenaren van de fietsen, bene
vens de kennis botje bij botje leg
gen? Kortom in een geval als dit
moet men niet vragen naar war
menselijk „recht" is, maar
billijk is
tenminste 5 dagen per week bij
dezelfde werkgever(ster) werkt,
valt dit onder de bepalingen der
Ziektewet.
Hetzelfde geldt ook voor de toe
passing van het Ziekenfondsenbe-
wat sluit. Voldoet men niet aan deze
i voorwaarde, dan is men ook niet
Vraag: P. N. Deze vraagt
dc komende huurverhoging ook
geldt voor huizen, waarvoor in I gaan.
verplicht verzekerd en kan men
tot vrijwillige verzekering over
liet voorjaar 1941 voor het eerst
l-.uur werd betaald.
Vraag: G. H. wil ook iets we
ten over dc Noodwet Ouderdoms-
Ant woord: Ja, de komenae voorziening. Ditzelfde is het geval
huurverhoging van 15 geldt met J van V
voor alle huren, zoals deze waren
op 1 Mei 1940, tenzij met toestem
ming van een of andere officiële
instantie na Mei 1940 reeds een
verhoging is tot stand gebracht.
Advertentie (/.Af.)
X/icfctie/
\fiiftiq ct.
Uit de antwoorden blijkt welke
vragen zijn gesteld.
Antwoord: Van het maxi
mum bedrag aan nooduitkcring
wordt afgetrokken de helft van
In dat geval moet de zaak even het bedrag, dat als inkomen in ae
opnieuw worden bezien. I zin van de Noodwet Ouderdoms-
Vraag: H. B klaagt over de voorziening in aanmerking komt.
ontoereikendheid van het bedrag I Vermogen, waartoe ook dc door
der vergoeding van oorlogsschade, I U bedoelde hulzen behoren, wordt
dat hem is uitgekeerd. geacht een jaarlijks Inkomen op tc
Antwoord: Nu de wet op oe 1 leveren van 8 der waarde, wnn-
oorlogsschade in hel Staatsblad is neer de aanvrager ongehuwd is. en
opgenomen en binnenkort dc gel- van 6 dezer waarde, ais dc aan-
den voor deze zaak by. de Staten- vragcr een gehuwde man is.
Generaal zullen worden aange- I Hetgeen inwonende kinderen
vraagd, mag worden verwacht, dat aan de ouders geven wordt niet in
naar alle waarschijnlijkheid in de rekening gebracht bij de vaststel-
zomer of in het najaar geleidelijk hng van de nooduitkcring.
dc definitieve afwikkeling van de Vraag: P W.—-R meent, dat
oorlogsschade zal beginnen. De ge- I voor inwoning te hoge extra huur
hele afwikkeling zal nog wel ge- wordt betaald, mede nu een van
ruime tijd vergen, omdat men met
tienduizenden gevallen te maken
heeft. Wanneer men echter zeer
bijzondere redenen heeft, welke
een speciale beoordeling op korte
termijn noodzakelijk maken, dan
doet men goed schriftelijk of mon
deling contact te zoeken met het
bureau van de Schade-Enquête-
Commissie
Vraag: H. D. wil iets weten
over de hoogte van de uitkering
ingevolge de Noodwet Ouderdoms
voorziening
o'e huisgenoten overleden is.
Antwoord: De huur, welke
tot 1948 werd betaald, hield ge
lijk voor de hand ligt geen ver
band met de grootte van het ge
zin. Toen de echtgenoot overleed,
had dit geen invloed op de huur.
De huiseigenaar, die 10 extra
huur heeft gevraagd sedert 1D48,
omdat 2 personen inwonend zijn,
nl. een dochter met een schoon
zoon. heeft teveel gevraagd, omdat
voor 1 Inwonend familielid een
zekere aftrek plaatsvindt. In dit
Antwoord: De maximum I cevaj had de huurverhoging maar
Nooduitkering in de grootste plaat- 5 mogen bedragen en zal der
halve terugvordering dienen plaats
te vinden.
sen bedraagt voor een echtpaar
f 936.— per jaar. Op dit bedrag
v/orden gedeelten van inkomsten
overeenkomstig de daarvoor be
staande regelen in mindering ge
bracht.
V r a a g; L. de B. wil iets weten
over de 5 en (je uitkering in
gevolge de Ziektewet.
Antwoord: De uitvoerings-1 DEN HAAG Ons land bezit
organen voor de Ziektewet heb- als erfenis van de oorlog nog steeds
ben besloten, te rekenen van 1 een vrii groot aantal Bailey-brug-
Januari 1.1. af, de ziekteuitkenn- gen. die zijn voorzien van een hou-
Matig snelheid op
Baileybruggen
D INNEN de Kerken van fiereformcerde denominatie in ons land heb- feld doorwerken Waar het, binnen
JD ben zich de laatste tijd feiten voorgedaan, die de aandacht waard de art. 31-Kerken luèt doorwerkt,
-0n Allereerst moet gewezen worden op een belangrijk resultaat van zullen zij slechts met
de besprekingen in de kort geleden oehouden Cenerale Synode der Cc- scheidingen in eigen ™dde" >e
reformeerde Kerken. Het is niet teveel gezegd, wanneer wit beweren £f!?,pen ïmd^dTn d^idelifk b ukt'
Ant er in de C,erp1ormeerd<> Kerken tal van figuren waren, die oprecht Gele omdat aan auiaeiijK diijki,
leden onder het feit, dat de groep, die haar in 1944 verliet en zich voort- dat het sectarisme het heeft gewon
->ette onder de naam: Vrijgemaakte Gereformeerde Kerken volgens art.
31 (der Dordtsche Kerkorde), zich steeds verder van haar punt van oor
sprong verwijderde. In de oorlogsjaren is deze scheiding een feit ge
worden. De naam van prof. K. Schilder blijft er aan verbonden, en het
geding ging toen over vragen, met de Doop in verband staande.
Ongetwijfeld hebben al spoedig rw» week:
tal van leden der Gereformeerde
Kerken niet meer geweten waaróm
zij het verband dezer Kerken ver
lieten. Allerlei persoonlijke kwes
ties gingen een rol spelen, die met
het oorspronkelijke geschil weinig
in Kerk en Wereld
ddj
nen van een verantwoord en bijbels
kerk- en gemeentebegrip.
In de tweede plaats wijzen wij
op wat enige ti,d geleden heeft
plaats gevonden binnen de „Gere
formeerde Gemeenten". Dat is de
groep, waartoe eenmaal ds. Kersten
behoorde. Voor een deel komt zij
uit de Hervormde Kerk, uit haar
ultra rechtse vleugel, die voor me
nigeen nog niet rechts genoeg was.
Voor een ander deel uit de Chr.
Gereformeerde Kerken. Maar het
iicv Intussen is er ook binnen déze
of niets meer van doen hadden. En groep steeds een aantal personen gezelschap groeit snel en is, blij-
zoals het dan vaker gebeurt, men geweest, o.a. de predikant Bos, dat kens de volkstelling van 1947, een
gaat dan, als gemeente of deel er- de ontstane toestand allesbehalve kerkgenootschap, dat sedert 1930
van, mee met de predikant, die zich ideaal vond en herhaaldelijk pogin- met meer dan 100 toenam. In
„vrijmaakt", omdat hij het vertrou- gen in het werk bleef stellen de ge- bepaalde streken van het land
wen heeft en wat hij doet wel goed scheiden delen weer bijeen te bren- Rondom Dordrecht en Rotterdam,
zal zijn. gen. in de Bommelerwaard, in sommige
Met dat al hebben deze Vrijge- Die pogingen zijn thans in zover- delen van de Veluwe groeien
maakte Kerken zich ontwikkeld tot re bekroond, dat de Generale Sy- deze gemeenten als paddestoelen
een niet te verwaarlozen groep, die node der Gereformeerde Kerken U1t de grond.
ongeveer 100 000 vroegere gerefor- onlangs te Den Haag royaal en Ook in Veenendaal. Daar waren
meerden omvat, vele eigen gemeen- christelijk de hand heeft toegesto- er zelfs reeds twee. Eén, de offi-
ten heeft, predikanten opleidt (in ken aan de gescheiden broeders ciële. onder leiding van ds. Kok;
Kampen)' en naar het scheen, nim- Dat is, zij het binnen deze groepe- cen andere, niet-erkende, onder lei-
mer meer van plan was onder wat ringen, een oecumenisch gebaar, ding van ds. v. d. Kettery. Er zou
sommigen harer woordvoerders dat zijn vruchten zal afwerpen. Die reeds over .deze naam een aardige
noemen, „het synodale juk" terug vruchten zijn vooralsnog niet. dat persiflage te schrijven zijn
te keren. nu heel „artikel 31" weer terug- De synode der Geref. Gemeen-
Het is opmerkelijk hoe een ker- komt. Het is de vraag, of dit van ten heeft onlangs ds, Kok gesom-
kistische fanatisme zich in korte overwegend belang is. Maar de meerd zich te bevrijden van een
tijd binnen zulk een groep kan ont- verzoenende houding der Gerefor- leer. die hij er niet op na mocht
plooien en men in de waan gaat meerde Kerken heeft naar ons ge- houden. Hij is namelijk zo ver van
leven uit een soort van dogmati- voelen de schuld der scheiding nu deze leer (der Geref Gemeenten)
sche kramp dat men de enige ware voor rekening gelaten van Art. 31. afgeweken, dat hij „het aanbod der
Kerk van Christus op aarde is. In Reeds zijn intussen enkele predi- goddelijke genade vereenzelvigde
sommige opzichten was men op het kanten in het oude verband opge- met de genade zelf". Aan het bevel
punt gekomen, dat spreken met el- nomen en hebben zich hier en daar zich daaraan te conformeren heeft
kaar geestelijk en kerkelijk, niet gemeenten van art. 31 of delen van ds. Kok niet voldaan, hij werd ge-
meer kon helpen, en dat alleen de gemeente, weer onder de Synode schorst, maar vormde onmiddellijk
psychiater nog eventuele uitkomst (of kerkeraad) der Gereformeerde met zijn kerkeraad en gemeente
zou kunnen bieden. Kerk gevoegd. En dit zal ongetwij- een „eigen", ook weer „vrijge
maakte" Kerk, wisselde stuivertje
met ds. v. d. Kettery, die nu ineens
door de synode dezer groepering als
vol werd erkend en wiens kring in
Veenendaal nu de wettige Gere
formeerde Gemeente is.
Ziedaar, in het kort de feiten.
Wij hebben al bemerkt, dat men
vooral buiten de Kerk van dit alles
niet veel begrijpt.
Daarom nog een enkele aandui
ding omtrent hetgeen er geest e-
1 ij k is geschied. Ds. Kok weigert
te geloven, dat de God-van-de-Bij-
bel zó onbarmhartig zou zijn, dat
Hij wel het behoud van de mens
aanbiedt, maar het dan nog
maar niet gééft. Wij menen, dat ds.
Kok gelijk had zich aan deze god
deloze leer te onttrekken, en
dat hu met recht* kan zeggen, nu
(althans hiervan) vrijgemaakt te
zijn.
Want indien zó de God van de
Bijbel zou zijn, als deze synode
meent of voorstelt, dan is de duivel
tc verkiezen boven zulk een God
Want diè biedt tenminste nog „al
le koninkrijken ter wereld aan"
voor wie hem voor de voet valt. En
dat is héél wat!
Het Evangelie zegt ons, dat er
een God is, die ons, onverdiend
onze schuld vergeeft en in genade
ons aanneemt, alsof wij zulks
zouden verdienen. Ware het anders,
het was geen Evangelie.
Maar de Synode der Gerefor
meerde Gemeenten zegt: God is
e i g e n 1 ij k de vader, die zijn kin
deren, als ze hem om brood vragen,
een slang geeft.
In déze angst voor zulk een on
bijbelse God, leeft een deel van het
sectarisch, zogenaamde gere
formeerde christendom. Het is al
les kwijt van de God, die allen
roept en over wier leven de zon
van Zijn liefde en vergeving blijft
staan.
Hier is geen werkelijk bijbels ge
loof en blijdschap meer mogelijk;
hier domineert de angst, en de
godsdienst heeft plaats gemaakt
voor psychologie.
ten njdek dat bii nat weer op de
duur door gladheid gevaarlijk
wordt. De ervaring heeft uitgewe
zen. dai dit mede door de geringe
breedte dezer bruggen, spoedig
aanleiding geeft tot gevaarlijke
slippartijen Het verdient derhalve
aanbeveling op Bailey-bruggen de
snelheid te matigen.
Amsterdammer sinds
24 Maart vermist
AMSTERDAM De Amsterdam
se politie verzoekt namens dc echt
genote opsporing van Jacobus Mar-
celus van der Vliet, geboren te Am
sterdam op 13 Juni 1902. van beroep
boekbinder, woonachtig op de Wil
lem de Zwijgerlaan 126 drie hoog tc
Amsterdam.
Hij heeft zich op 24 Maart 1950
per rijwiel naar zijn werk begeven,
maar is daar niet aangekomen. Sig
nalement: lang 1.75 meter, tenger
postuur, bruine ogen. grijs haar. Hij
heeft een bobbeltje op de neus.
De vermiste was gekleed in een
blauw-grijs colbert costuum, vale
overjas, grijs gestreept overhemd,
dito das zwarte sokken, lage zwar
te schoenen Hij was blootshoofd.
De man is zwaarmoedig en een on
geluk wordt gevreesd.
Koningin der kinder-
wagendieven gearresteerd
PARIJS De Parijse politie
heeft Camille Serant „Koningin van
de Kinderwagendievenbende", ge
arresteerd De laat§te maanden
werden te Parijs meer dan 100 kin
derwagens gestolen. Herhaaldelijk
vond een moeder, als zii een win
kel uit kwam haar baby op het
trottoir zitten of de wagen was bii
thuiskomst door de concierge aan
een vreemde uitgeleend. Camille
Serant had steeds een baby „voor
radig" die zii in de gestolen wagen
zette om geen verdenking te wek
ken.
