VOORAL VOOR DË VROUW
Madame" hield het leven vast
tot op de bevrijdingsdag
Nu lopen we weer kwaad weg, als
er geen waaierwafels zijn
Zomer 1950
Toen brak ze met de wereld
die ze nauwelijks gekend had
Stil plekje
KINDEREN
Dagdroom
en politiek
Tulpenvelden, Betuwe en
Beemster op hun mooist
Vijf jaar geleden hielden we
2 maaltijden met 1 boterham
Prins verneemt iets vleiends
en hoopvols over ons land
Vrijdag 5 Mei 1950
3
Een schuw wezentje in het Jappenkamp
Vandaag het verhaal van een
Fran? dametje, dat geleefd heeft
to op de bevrijdingsdag. Het is
een wonderlijk verhaal, het heeft
geen versiering nodig daarom zal
ik proberen het zo strak mogelijk
te vertellen '1 Speelt niet in Hol
land. ook niet in Frankrijk maar
ergens op Sumatra. Ver van de
kust en de steden. In een stoffig
oud woud. waar apen, orchideeën
en slangen even gewoon zijn als
bij ons de paddestoelen.
Dat dametje woonde vroeger in
Parijs Als meisje danste ze mee in
een revue, die in trek was bij rijke
buitenlanders. Ou.dat ze rode ha
ren had en mooi genoeg was om
op te vallen, werd ze door een
heer uit het publiek ten huwelijk
gevraagd. Een Hollander, die op
Sumatra rubber plantte, en een
gedeelte van zijn verlof in Parijs
vierde. Hij sprak maar weinig
Frans Ze had geen voorstelling
van het land waar hij werkte maar
bij de revue was het armoe, dus
TT IE WARME MIDDAG in Mei
J-/ drijft ons het huis uit naar een
plek waar zand. gras. bomen en
bloempjes zijn. 't Zand is er voor
zusje, de bomen zijn voor zoontje
en voor mij is de rest. We weten
zo'n plekje maar doen daar behoor
lijk geheimzinnig meo. Tot nog toe
waren we er altijd alleen, maar die
middag. al> we ons genesteld heb
ben, komt er een meneer met een
actetas en twee kleine meisjes.
Keurige, rjn beetje bleke kindjes
met haar in staartjes en verder
versierd met een kettinkje, een
armband, een ring. De meneer be
kijkt ons even en gaat voorzichtig
op nog geen pas afstand zitten.
Saskia'Sonja" roept hij met luide
stem. „vooruit, spelen, en pas op je
spullen" De kleine meisjes krijgen
elk een net vol met rinkelend gerei:
emmers, schepjes, lepels ?n vork
jes. Ze trekken hiermee wat ver
derop, wellicht met het oog op 't
dikke zusje. Maar die volgt ze op
de voet. Haar eigen emmer heeft ze
op slag afgedankt. Alleen dat oude
schepje is nog in de gratie.
Zoontje blijft bij mij. Hij kijkt
kwaad, z'n pret is er af. Zusje ech
ter tintelt van leven. Bij elk fon
kelnieuw -hng dat uit die netten
komt juicht ze als gold het vuur
werk. Maar zodra ze er een duik
naar neemt, grissen die kindjes
het af. Tenslotte begint ze verzoend
met haar eigen schepje te schep-
Jien; als die meisjes haar dat wil-
en afpakken komt er herrie.
Omdat ze nog te weinig ruzie
woorden kennen, starten ze alle
drie met een woedend gehuil. „Sas-
trouwde ze en ging met hem mee.
Zo kwam ze terecht in een huis
dat men het eenzaamste van de
wereld zou kunnen noemen. Het
lag aan de rand van een jonge
rubberaanplant, een kleine ont
ginning van een eindeloos bos. Om
dat ze zich bij de baboe en de huis
jongen met Maleis verstaanbaar
moest maken en ze deze kinder
lijke spreekvorm gemakkelijker
vond dan Hollands, werd dit de
taal die haar Frans verving.
Ze isoleerde zich hierdoor vrij
willig, maar haar man, die haar
jaloers bewaakte, had hjertegen
geen bezwaar. De keren dat hij
naar de club ging, waar hij colle
ga's ontmoette, liet hij haar thuis.
Toch was ze niet ongelukkig door
die eenzaamheid. De tuin met de
orchideeën en wonderbaarlijk ge
kleurde bloemen, die maar bloei
den en bloeiden bijna alle maan
den van het jaar, was voor dit
stadskind een wonder.
Ze zaaide en plantte er van al
les, had bovendien honden, poezen,
aapjes en vogels. En als de man
moe en warm thuis kwam, zorgde
ze voor hem.
Zo ging dat jaren. Toen was hij
bij de ontslagenen en trokken ze
naar een ander huis^ Een onge
bruikte planterswoning, waar ze
bleven totdat er oorlog kwam, en
de Japanners op Sumatra met in-
terneven begonnen. Dit klinkt in
letters zo kort maar tussen dat ont
slag en de internering lagen de ja
ren die de beste van hun leven
hadden moeten zijn.
Twintig was ze toen ze trouwde,
nu was ze ver over de vijftig en
veel meer dan dat bos had ze niet
gezien. Kranten had ze niet gele
zen, boeken evenmin, Hollands had
ze niet geleerd. Ze wist van de we
reld alleen dat wat haar door haar
verbitterde echtgenoot in karig Ma
leis was verteld.
Zo werd ze met een bundeltje
kleren naar dat vrouwenkamp ge
stuurd. Schuw en wonderlijk in
haar te lange, te geklede jurk met
altijd een snoertje parels om en een
kam met steentjes in het dunne
rode haar, heette ze al gauw Ma
dame. Ze kreeg haar plaats toege
wezen in de lange schuur, waar
men in rijen sliep en ze protesteer
de tegen geen enkel corvee. Ook al
was ze te broos en te zwak om lang
te staan, ze beet zich vast in elke
'plicht. Voor het aarzelende en
hulpbehoevende kwam langzamer
hand een taaiheid in de plaats, die
elkeen verbaasde. Zo verwachtte ze
onverstoorbaar elke dag ,,la vic-
toire" (de overwinning) terwijl ze
eigenlijk niet eens begreep wie en
wie er nu oorlog hadden.
Omdat er in een kamp, als in
elke gemeenschap, bezitters en be
zitlozen zijn, werd er door die laat-
sten getracht door allerldi soort
werk iets te verdienen. Madame
besloot Franse conversatie les te
gaan- geven. Anderhalf uur des
avonds tegen een kopje warm drin
ken en wat eten. 't Was voor het
eerst in al die jaren, dat ze haar
taal terugvond. Èn niet die taal al
leen. Pratend met haar leerling
dook het land en het leven van
vroeger zo hevig voor haar op, dat
er van les geven niet veel terecht
kwam. Ze taterde en taterde. Je
kon er geen woord tussen krijgen.
De meesten hadden daar geen eten
voor over. Maar als ze afgezegd
werd, liet ze van spijt niets mer
ken Vriendelijk en bijna onbeha
gelijk beleefd stapte ze weg, in
haar jurk met de parels.
Omdat ze tenslotte geen enkele
avond meer wat te doen had en in
die schuur naast me sliep, besloot
ze mij te vertellen wat ze kwijl
wilde. Allemaal verhalen van dat
plantershuis, van de revue in Pa
rijs en wat daarom heen zat. Als
het sAil was en we buiten naar de
lucht vol sterren keken, begon ze
vaak zachtjes te zingen. Chansons
over liefde, champagne, dichters
die wisten wat genieten was en
beeldschone minnaressen. Gedeel
ten uit Carmen en oude oorlogs
liedjes. Haar stem was als ze zong
niet oud meer, wel laag en af en
toe wat schor. Soms was ze ineens
de rest van de woorden kwijt en
dan deed ze zo ontredderd alsof de
bevrijding zelf op het spel stond.
Dan weer herinnerde ze zich een
couplet van Verlaine en zeurde om
potlood en papier.
Naarmate het leven onder de
Jappen harder werd en je alle
kracht nodig had om er niet onder
te raken, ging dat gedoe van haar
me mateloos vermoeien. Omdat ze
zo raar ver van de wereld geleefd
had met die zonderlinge man, wist
ze van de gewoonste dingen niets
af. Luisteren kon ze niet nu ze een
maal haar praten terug had. 't Eni
ge dat ze ooit vroeg was of ik er
ook zeker van was dat we het gauw
zouden winnen.
„Ik krijg nog eens wat van die
Madame," zei ik en vroeg dringend
om een andere plaats in die schuur.
De verhuizing maakte haar van
slag maar toen ik haar daarna
bleef ontwijken werd ze beleefd
gereserveerd Zo van „£a va
bien?" als ik haar tegenkwam en
verder niet.
Op een dag bracht een Jap haar
een koffer. De koffer van haar
man. Bewijs dat hij in een zieken
huis gestorven was. Van toen af
aan takelde ze af. Men nam haar
op in een nood-hospitaaltje. Hier
lag ze in een Rode Kruis hemd te
wachten op „la victoire" (de over
winning). Elke morgen, elke mid
dag na het slapen vroeg ze of het
al niet zo ver was. Zwak en uitge
mergeld rekte ze het van dag tot
dag. En toen ze tenslotte „oui ma
dame" .hoorde op haar vraag
naar waarheid want buiten werd
de vlag gehesen wachtte ze niet.
Ineens kapte ze met dit leven. Van
de ene minuut op de andere. Op
bevrijdingsdag.
BIBEB
„Ouders vragen
raad"
Opvoedingsproblemen liggen in
het dagelijks leven voor het op
scheppen. Daarom vragen ouders
dikwijls raad. Engelse ouders heb
ben dit gedaan aan dr. Susan Isaacs,
een kinder-psychologe. Zij heeft on
telbare vragen, samen met haar
antwoorden, tot een boek verwerkt
dat „Ouders vragen raad" heet en
is uitgegeven door Born N.V.As
sen.
Zonder literaire rompslomp, in de
simpelste bewoording geeft ze haar
op deze wijze ontstane correspon-
dentie-pracfijk weer. Het is voor
iedere ouder fris en eenvoudig te
beluisteren als een stem van een
nieuwe tijd. Overal zijn die proble
men steeds urgent waar ouders en
kinderen in de knoop raken.
Susan Isaacs bekijkt de kinder
conflicten vanuit de achtergrond
van de diepte psychologie, die ook
de grondslag is van onze wekelijkse
opvoedkundige rubriek. De lezers
daarvan zullen zich daarom zeker
tot dit boek aangetrokken voelen.
Men hoeft slechts de inhoudsop
gaaf te zien om geboeid te raken.
De aanduiding van elk hoofdstuk
bevat een korte samenvatting van
het daarin behandelde. Een voor
beeld. Hoofdstuk VII. „Phobieen en
angsten". Ingebeelcia wilde die
ren. Nachtmerries. Angst voor
^vreemde omgeving. Phobie voor
'stofzuiger. Angst voor genees
middelen. Angst voor geluiden
Angst voor wassen Schrik voor
trein. Angst voor paarden.
Slapeloosheid. Angst na onpret
tige gebeurtenissen. Vrees voor
vreemden. Hysterische angst voor
dokter en tandarts.
Vev b<-z.u-
Verbazing
kia. Sonja", roept de vader. „Ze
vechten om een schepje", zegt
zoontje. Even kijkt die man onze
kant uit. dan komt hij langzaam
overeind en stapt naar z'n dochters.
„Bah. wat een vies oud schepje"
horen we hem smalen. „Dat is van
dat kindje, kijk die van jullie zijn
veel duurder en mooier". Even
latei komt hij terug.
Dikke zusje, in het minst niet ge
griefd, achter hem aan. Ze vindt
die menee. belangrijker dan al dat
speelgoed. Zonnig blijft ze naast
hem staan. Als hij zit „paard"
praat ze. wijzend op zijn knie.
„Daar bij je moeder" zegt de me
neer en knikt over zijn schouder
naar mij. Zusje is wijfje genoeg om
te voelen dat dit een blauwtje moet
zijn. „Touterd" roept ze fel, „tou-
terd. touterd". Ze hakt met d'r
schep naar zijn neus. „Hoi. hoi.
bijna z'n hersens in; roept zoontje,
„evertjes bijna z'n nersens in de
prut".
Ongewoon vroeg zijn we die
middag thuis. BIBEB
MODE-NOVELLETTE
Kijk. dit is de vrouw van zomer 1950. Slan
ker en jongensachtiger dan verleden jaar
en met bijna sluike korte haren. Ze zwemt in
een badpak, liefst donkerblauw of zwart,
maar altijd zonder tirelantijnen. En altijd
sluitend als een wollen huid. Te zonnen ligt
ze in iels gerings van zwart of gekleurd lin
nen en ze loopt langs het strand in een pak
dat de spitsvondigheid en smaak van de mo
deontwerpers bewijst. Het is voor wie hierin
behoort of wie zich hierbij aanpassen kan
flatteuzer dan een kostbaar beest op een even
dure jas. Want het geeft de vrouw net dat
wat ze nodig heeft om pikant en stout te
te kunnen heten. „Gesausd" zei Rhètt Buttler
van Scarlett O Hara.. Dit klinkt wel niet zo
vertrouwd als lieftallig en bekoorlijks. Maar
het mist ook het zoete ervan, 't Smaakt een
beetje zoutig. Wel geschikt voor het strand.
Een dagdroom ls geen echte droom
maar heeft er veel overeenkomst mcc
Men slaapt niet. maar wordt tijdens
het werk meegesleurd door een fantasie
die men om de eigen persoon heen
dicht. Meestal vervult ln'die dagdro
men de schepper van die verdichtsels
een heldhaftige of Toemrijke rol. Zo'n
dagdroom Is dan ook vrij gemakke
lijk te ontmaskeren als een poging van
de fantasie ec-n tegenwicht te leggen
tegen mislukkingen en minderwaardig
heidsgevoelens. De dagdromer faalt in
het werkelijke leven meestal juist op
die punten waarin hij in zijn dromen
als overwinnaar poseert.
Zowel ln de opvoeding als ln de po
litiek spelen dagdromen een erotc rol
De ondervinding leert, dat men aan de
veelvuldigheid van de dagdroom kan
aflezen hoe fout de opvoeding is ge
weest en hoe vatbaar zo'n individu is
voor de foute politieke systemen Kin
deren die in hun jeugd psychisch of
lichamelijk gebrek hebben geleden zul
len sterke minderwaardigheidsgevoe
lens ontwikkelen. Om deze ucer op te
heffen hebben ze. naarmate het min
derwaardigheidscomplex groeit, meer
behoefte aan de zegevierende fantasie
wereld van de dagdroom Eenmaal vol
wassen zijn ze geneigd die politieke
propaganda tc slikken die dc vervul
ling van hun dagdromen belooft.
Democratie richt zich echter in zijn
beste vormen tot dc rede en niet tot
verkeerd gegroeid gevoel, dat om be
vrediging roept Als men de horde van
aanhangers en meelopers der totalitaire
levensopvattingen overziet is het alsof
men een hels tafercel gadeslaat waarin
de rollen der duivels gespeeld worden
door minderwaardigheidsgevoel, machts
wellust en de wens om ronder enige
werkelijke prestatie zich als autoriteit
te doen gelden. Dat is altijd de droom
van de ontspoorden: niets tc kunnen
cn toch alles te zijn. Dat is een van de
redenen dat de Nazi's de mensen kon
den vangen door hun eon verscheiden
heid van functies en uniformen voor
te toveren. Attributen van een macht,
die alleen ln representatie door uniform
bestond maar niet door prestatie en
kunde.
Wie zich bewust ls dat de opvoeding
gedeeltelijk de touwtjes, waaraan ^toe-
komst cn geschiedenis vastzitten.' in
handen houdt zal er voor moeten i
ken dat zijn kinderen niet gaan beho
ren tot de gemakkelijk te verleiden
oncritische wezens. Binnen een be
paalde grens is dc dagdroom nood
zakelijk en gezond. De op\oeder heeft
echter de taak deze functie van de ziel
zoveel mogelijk binnen de perken te
houden. Zeer zeker als hij zich van de
politieke strekking van zdJn opvoeding
bewust is. Hij dient dan te weten dat
een weerbare democratie alleen gebaat
Ls bij de ontwikkeling van een nuch
ter en crltisch verstand en niet bij de
woekering van minderwaardigheidsge
voelens
R.I.S. vraagt om
Westerling
LONDEN De Ver. Staten van
Indonesië hebben thans in de goe
de legale yorm een nieuw verzoek
aan het Britse Ministerie van Bui
tenlandse Zaken gericht, ter uitleve
ring van Westerling Er is echter
geen bewijsmateriaal ter staving
van het verzoek toegevogd. De Gou
verneur moet thans beslissen of het
Hof van Singapore bijeen geroepen
moet worden, welke Hof moet uit
maken of Westerling kan worden
uitgeleverd volgens het Engels—Ne
derlandse uitleveringsverdrag.
Belgische katholieken:
En nu de absolute
meerderheid
BRUSSEL. Na een vergade
ring van het nationaal comité van
de Belgische katholieke partij is
een mededeling uitgegeven waar
in wordt verklaard, „dat er voor
de oplossing van de verschillende
ernstige problemen, onder andere
de koningskwestie, welke op dit
ogenblik voor het land rijzen
slechts een uitweg mogelijk is. nl.
de volstrekte meerderheid van de
CVP'
Deens vliegtuig stort bij
herdenking bevrijding
neer
KOPENHAGEN. Een Deens
straalvliegtuig is tijdens een vlieg-
demonstralie ter herdenking van
de bevrijding van Denemarken in
de haven van Kopenhagen neer
gestort. De bestuurder kwam om
het leven. Zijn parachute raakte
in het vliegtuig verward, zodat hij
met het toestel naar beneden
stortte.
Advertentie (LM.)
Voor hen, die er Zondag op uit willen
staan vele moge lijk lieden open
HAARLEM. Als cr nog een paar warme dagen komen zal het bonte
palet der bloelende bollenvelden worden verstrekt met de fraaie kleuren
der lange Darwlntulpcn De bloemententoonstelling op „Keukenhofen de
Treslongtuin ztfn thans op hun mooist en de appelboom in dc Betuwe, in
het bijzonder dc dragers van de goudreinetten, zullen Zondag a s in %olle
bloei staan. Voor hen. die er komend weekend op uit willen trekken staan
vele moeilijkheden open. In Noord-Holland wacht de bezoekers van de
Beemster een prachtig schouwspcj. De bloesempracht lokt tallozen uit
binnen- zowel als buitenland naar deze polder.
Voor de bevrijding heeft de Beem- schien tot vijftien kunnen worden
ster veertien maanden onder water
gestaan. Ongeveer 17.000 vruchtbo
men in de bongerds en circa 2500
bomen langs de wegen zijn toen ver
loren gegaan. De na de bevrijding
teruggekeerde Beemsterbeyolking is
lerstond aan de slag gegaan en heeft
4500 bomen langs de wegen geplant,
waar nog minstens 1000 bij zullen
komen.
Direct na de oorlog heeft de
secretaris-penningmeester van de af
slagvereniging gezegd, dat de Beem
ster door de bezetting van ons land
25 jaar ten achter was gekomen. Een
kwarteeuw zou het duren voor de
fruitproductie weer haar vooroor
logse peil zou hebben bereikt. De
Beemster heeft zich nog lang niet
hersteld, rpaar er is gegronde hoop.
gezien de jonge aanplant in de
boomgaarden, dat de 25 jaar mis-
teruggebracht
Zaterdag zullen tweeduizend
schoolkinderen een wandeltocht door
de Beemster maken. De landelijke
rijverenigingen organiseren een
bloesemrit. En de plaatselijke VW's
plaatsen kiosken langs dc wegen,
waarin Beemsterse polyglotten de
vreemdelingen alle gewenste inlich
tingen verstrekken.
Advertentie (l.M.)
Nederlander te Makassar
in arrest
DJAKARTA, Tot de tc Makes-
sar gearresteerden behoren de Ne
derlanders Helder en Apcer, beiden
commissaris van politie, mr Wert-
mulder, voormalig proc. generaal, mr
Damen, landrechter en de heren
Benjamin en Rappard, ambtenaren
van het Gevangeniswezen en de Mo
torentransportdienst.
Advertentie (LM
Als ze ons toen. in het laatste oorlogsjaar, voorspeld hadden dat we
ééns weer kwaad een winkel uit zouden lopen, omdat ze er dertig soorten
biskwietjes hebben, maar nét niet de waaierwafcls waar we op uit zijn.
dan zouden we heel verontwaardigd hebben geprotesteerd. Het ls pas
vtff jaar geleden, dat we twee maaltijden hielden van één boterham, zon
der Iets cr op, dat we tranen in de ogen kregen bij het zien van het
Zweedse wittebrood en dat we hele dagen liepen te peinzen over eten cn
anders niets dan eten. Pas vijf jaar geleden en we zeggen allemaal: We
kunnen ons niet eens meer voorstellen, dat het zo was, dat we het uitge
houden hebben.
Dat komt natuurlijk, omdat het
zo heel langzamerhand is gegaan.
Zo langzamerhand werd, van 1940
af. ons alles afgenomen. Je wist:
Binnenkort wordt het nog schaar-
sei met vlees, wordt het nog schrie-
ler met vet, laten we dat stukje
spek nog maar lalen liggen, het
wordt nog erger, laten we zuinig
zijn op die regenjas, je kunt ze
niet meer kopen, en zo met alles
en alles en alles.
Natuurlijk: Er waren erger din
gen dan de materiële, de bezetter
eiste meer van ons dan onz^ be
zittingen en ons eten, maar het ma
teriële was dan toch maar heel erg
belangrijk. Vooral voor de vrouwen
die zorgen moesten dat er iets op
tafel kwam en die maar aldoor in
een steeds kleiner kringetje bleven
ronddraaien van: Wat nu weer van
daag? Hoe moet het nu weer met
vuur en eten en kleren en fiets-
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
banden, het getob met noodkachel-
tjes en het gepruts met eigen teelt
tabak En toch, op een of an
dere manier zijn we er doorheen
gekomen, op een of andere manier
scheen de schaal van onze behoef
ten steeds in te krimpen.
En evenzo langzaam is die schaal
van onze behoeften na de oorlog
wéér groter geworden. Als er aard
appelen en brood waren zeiden
we: Ja alles goed en wel, maar
waar blijven het vlees en het vet?
En als we vruchten kregen, zeiden
we: Jammer, he, dat er nog geen
noten en bananen zijn, in België
kun je die wel krijgen.
Onze ontevredenheid rekte mee
als een stuk elastiek, iedere keer
als er weer iets vrij kwam waren
we toch weer een tikje zuurder ge
stemd om de dingen, die niet vrij
kwamen.
En nu is het dan nog alleen maar
de koffie. Alle dingen zijn er weer
volop Je kunt voor een delicates-
senwinkel staan kijken naar alle
mogelijke en onmogelijke vreemde
en buitenissige dingen, je kunt
weer zalm in blik kopen en ananas
en Franse kaas. Niets is er meer
schaars, behalve dan ons geld. dat
is bitter schaars. Maar afgezien van
de duurte: Het is er en men kan
het kopen. Wat jammer toch, dat
we niet meer die verrukking kun
nen terugroepen van de eerste tijd
na de bevrijding, toen we huilden
bij het zien van een stuk witte
brood en een bord kaak-pap.
Misschien kunnen we het toch
wel even, nu. zo om en nabij de be
vrijdingsdag. Nu komen door al die
herdenkingen de herinneringen
weer boven, nu voelen we misschien
weer even iets van die honger en
dat hopeloze tobberige gebreklijden,
nu kunnen we misschien weer op
een ogenblik zeggen: Ha, een
schaal aardappelen, net zoveel als
we willen. En wittebrood met boter.
Enstel je voor. stel je toch
even voor we kunnen zojjiaar
een winkel ingaan en een reep cho
cola kopen. Zomaar
MELK
en PUUR
Kwatta-soldaatjes
blijven altijd geldig
KWATTA BREDA
NEW YORK. Prins Bernhard
was Donderdag eregast aan een
lunch van de Nederlandse Kamer
van Koophandel en woonde daar
na een te zijner ere door de KLM
gegeven receptie bij. Heden zou
hij met een vliegtuig van de KLM
naar Philadelphia vliegen waar hij
zou worden verwelkomd door de
burgemeester en daarna de ope
ning van de „Holland Fair" zal
bijwonen.
„Geen volk staat warmer in de
sympathie der Amerikanen dan
't Nederlandse," zei men de prins.
Joseph Rovensky. een der direc
teuren van de Nederlandse Kamer
van Koophandel, zei in een rede
tot de prins: „Van geen enkel land
ligt de bevolking zo na aan het
hart van de bevolking van ons
land als het uwe". Rovensky zei
verder: „Ik heb grote bewondering
voor de realistische wijze, waarop
uw land het vraagstuk van de her
bouw heeft aangevat. Ook al zou
van geen enkele zijde hulp zijn
komen opdagen, toch had het vast
besloten energiek verder te gaan
en het beste er van te maken".
„Iets meer dan een jaar geleden
opende Nederland in New York
een toonzaal waar monsters staan
van 120 Nederlandse fabrikanten,
producten variërend van kleine
zilveren souvenirs tot meubelen en
zelfs kerkklokken, een indruk ge
ven van hetgeen Holland produ
ceert.
In 1946 bedroeg de waarde van
de Nederlandse invoer in de Ver
enigde Staten nog slechts 23 mil-
lioen dollar, maar in 1949 werd een
bedrag van 60 millioen dollar be
reikt. Wij zien voor de toekomst
grote mogelijkheden. Het zal ons
een eer zijn samen met andere or
ganisaties te streven naar een im
port uit Nederland tot een waarde
van 100 millioen dollar.
Herdenking op
Valkenburg
DEN HAAG. Evenals vorige
jaren zal ook dit jaar op en na
bij 't vliegveld Valkenburg (Z.H.)
een herdenkingsplechtigheid wor
den gehouden door de vereniging
van „Oud-strijders 4 R.I.", ter
herinnering aan de honderd mili
tairen, die aldaar op 10 Mei 1940
zijn gesneuveld.
Zondag 7 Mei zdl een door de
gemeente Katwijk aangeboden
monumentaal toegangshek tot de
militaire begraafplaats aan de
Cantineweg te Katwijk in gebruik
worden genomen. Tevens zal op
de begraafplaats zelf een gedenk-
bank met inscriptie worden ont
huld.
Amerikanen mogen
niet herdenken
j PRAAG. W^ zijn bezig met de
voorbereiding voor een bevrijdings
herdenking in geheel Tsjechoslowa-
kije en daarom wordt de Amerika
nen geen toestemming gegeven voor
zulke plechtigheden wat het aandeel
van de Amerikaanse legers betreft.
Dit was de mededeling die de Tsje
chische regering volgens Ass. Press
aan de Amerikanen heeft doen toe
komen. „het snelste antwoord dat
wij ooit van de Tsjechen op een ver
zoek hebben ontvangen."
Labourzege in Brighouse
BRIGHOUSE De tussentijdse
verkiezingen m Brighouse. nodig ge
worden door de dood van het Ea-
gerhuislid Cobb. hebben een over
winning van de Labourpartij opge
leverd. De meerderheid van de Ar
beiderspartij bedroeg 437 stemmen.
In het parlement heeft Labour hier
door thans een meerderheid van
zeven zetels verkregen, terwijl de
absolute meerderheid voor de La
bourpartij tot negen is gestegen, om
dat de twee Ierse nationalisten hun
zetels niet hebben ingenomen.
Sarah Churchill als
filmster
Sarah Churchill, dochter van
Winston Churchill, heeft met de
Metro-Goldwyn-Mayer een con
tract getekend, om naast Fred As-
taire de romantische hoofdrol te
spelen in „The Royal Wedding",
waarvan de verfilming op 1 Juni te
Hollywood begint. Miss Churchill
bevindt zich op het ogenblik in
New York.
