SSmtur
VOORAL VÓÓR DE VROUW
Kopers op afbetaling willen niet
het allergoedkoopste
Geld verslindende concurrentie
tussen margarine fabrikanten
„Dank U wel juffrouw, ik kom
nog wel eens terug'
Watervrees
KINDEREN
Knokken
Spaans schip
gezonken
Vitaminering op eigen kosten;
prijs driemaal verlaagd
Niet ieder speelt het klaar
altijd geduldig te zijn
Gedurfd zomers
Mevrouw Roosevelt komt 3 dagen
op bezoek einde Juni
Vrijdag 26 Mei 1950
3
„UITSLUITEND a CONTANT"
Maar ze zitten voor maanden en jaren vast
aan schulden, waarvan ze tenslotte
de zin niet meer begrijpen
„Aan hun gezicht en kleding kun je het niet zien. maar je merkt 't direct
aan hun keuze," zegt de chef van een groot magazijn, dat voor de oorlog
óp gemakkelijke betalingsvoorwaarden verkocht. „Neemt u bijvoorbeeld
twee jonge moeders. Ze komen allebei om een kinderwagen. De een vraagt
naar prijzen, ze wil weten of een wagen van vijf-en-ncgcntig gulden wer
kelijk zoveel minder sterk en soepel is als die van honderd-vijftig. De
goedkoopste vindt ze 't begeerlijkste ondanks het elegantere uiterlijk van
de dure soorten. Want haar keus wordt bepaald door het geld, dat ze
hiervoor opzij gelegd heeft. De ander echter kijkt die goedkopere wagens
niet aan. Bly staat ze bij de allerduurste. „Deze wil ik wel." roept ze,
„en dan zo'n matrasje erbü en een vacht en een net voor de boodschap
pen." Geld schijnt geen rol te spelen. Ook niet als ze maar meteen een
kinderbedje wil aanschaffen met een moderne aankleedtafel. In zulk een
geval zeggen wij zo voorzichtig mogelijk: „De laatste jaren verkopen we
uitsluitend a contant, mevrouw En meestal wordt er dan niet gekocht.
Zoals ik u al zei. aan het uiterlijk zie je het niet. Wel aan dc manier
waarop de prys genegeerd wordt. Zo van: Ach, dat geld... dat komt
terecht. Daar is immers een regeling voor."
De meneer, die me dat allemaal
vertelt, gaat in een van z'n nieuwe
old finish stoeltjes zitten en kijkt
triest, 't Is wel een verstandig man.
tenminste over dat afbetalingssy
steem zegt hij juiste dingen. En hij
kan het weten, want voor de oorlog
behoorde z'n zaak tot één van de
beste afbetalingsmagazijnen in Ne
derland. Velen die destijds in ter
mijnen kochten, zijn nu contante
klanten geworden. Doch ondanks
die goede herinneringen en ervarin
gen heeft de directie van dat afbeta
len schoon genoeg.
„Was 't risico voor de verkoper
vroeger al groot." vertrouwt die me-
negr me toe. ,,'t is niet te vergelijken
met dat van tegenwoordig. De men
taliteit van het publiek is er met be
ter op geworden en bovendien de
contante prijzen voor iets goeds zijn
enorm hoog. Legt rr.en er nu zoals
gebruikelijk; was vijf-en-twintig pro
cent voor de afbetaling op. dan \vo'"dt
het eindbedrag iets afschrikwek
kends. Daarom zoekt men 't nu in de
Veel kinderen hebben een afkeer
van wassen. Vooral van meer dan
één keer per dag. De jongetjes gaan
meestal het verst in hun afkeer.
Waarom dat bij jongetjes zo is en bij
meisjes.minder, daar zullen we het
niet over hebben, maar wel over het
feit. dat de heftigste waspropagan-
distcn meestal de sterkste wasanti-
pathieen kweken bij kinderen.
Hoe gaat dat. Er zijn ouddrs die
helemaal niet meer weten waar ze
zelf van hielden toen ze jong waren.
Zelf vonden ze het niet prettig oni
de hele dag verboden te worden
..Doe dit niet. want dan worden je
handen zo vuil". ..Pas op. Je schone
blousje!" Sommige ouders overdrij
ven hun angst voor vieze handen en
kleren zo erg. dat de kinderen in een
onzichtbaar dwangbuis leven.
Zo'n kiricl wordt uitentreuren ge
wassen en gaat zich op den duur
verzetten. Het krijgt een afkeer van
wassen en ontwikkelt zich in huise
lijk verband tot een klein viespeukje
Zelf heb ik een jongetje gekend, dat
uit louter verzet tegen de eeuwig
durende inperking van zijn vrijheid
een ware watervrees ontwikkelde
De ouders, die dit in de hand werken,
houden meestal meer van een kind.
dat er netjes uitziet. Zo worden de
kleren van het kind en de indruk
die het op de buren maakt belang
rijker dan zijn bewegingsvrijheid.
Dat is fout.
Dat de afkeer van het wassen dik
wijls uit een dergelijk verzet voort
komt. blijkt wel uit het feit. dat een
andere omgeving d:e niet zo abnor
maal scherp op schone handen en
kleren let wonderen doet. De kinde
ren reageren onmiddellijk heel ge
woon op water.
Daarmee zyn alle gevallen van
watervrees niet verklaard. We mo
gen ook niet vergeten dat in de op
voeding het water dikwijls twee
slachtig behandeld wordt. Enerzijds
als een gevaar (verdrinken), ander
zijds als een ideaal. Sommige kinde
ren zijn door een verkeerde opvoe
ding innerlijk zo onzeker, dat ze het
..gevaarlijke" water, niet meer zo ge
heel en al kunnen onderscheiden van
het ..goede" water. In die gevallen is
het begrip water al genoeg om angst
op te wekken. Men dient het#kind
dus ook al niet te bang te maken
voor water.
kwaliteit.' Dus mindere kwaliteit te
gen meer geld: dat gaat lijken op een
begrip, dat men tegenwoordig nep
noemt. Wij voelen daar niets voor en
ziedaar de reden waarom wij (en
vele oude afbetalingsmagazijnen met
ons) contante betaling vragen. Dit
systeem bevalt ons beter.
De gemakkelijke voorwaarden lij
ken zo eenvoudig maar ze wemelen
van de haken en ogen. 't Zou wat
anders zijn als men alleen dat kocht
wat werkelijk nodig was en dat men
dan nog terdege rekening hield met
het wekelijks te missen geld.
Maar 't is een waarheid als een
koe dat een mens. zodra hij niet di
rect naar de kassa moet. luxueuzer
en roekelozer in z'n verlangens
wordt dan hij zich kan veroorloven.
En wanneer kan iemand zeggen: ik
houd tien gulden over? Volgens mij
heb je pas recht van spreken als je
behalve die tien gulden ook nog
twintig apart kunt houden voor on
voorziene omstandigheden.... Wilt
u een sigaret?"
Hij houdt me een koker voor met
Craven A.
„Ach nee. straks maar," zeg ik op
eens hinderlijk kregel wordend. Iets
in dit heldere betoog prikkelt me tot
verzet.
„Toch is 't zuur," vind ik. „als je
winkels vol mooie dingen ziet en je
kunt er niet aankomen. Wie ziet
I kans dat bij elkaar te sparen? Bo
vendien als je altijd met onvoor
ziene omstandigheden moet rekening
houden, kun je nooit wat kopen.
Soms is een betaling in termijnen de
enige uitkomst."
„Als ik met de pen overweg kon",
zegt de meneer en hij bekijkt me
duister, „dan zou ik boeken vol
schrijven over mensen, die maanden
en jaren vast zaten aan schulden,
waarvan ze tenslotte de zin niet
meer begrijpen konden. Er waren er
vroeger zelfs, die een rijksdaalder per
maand betaalden en een kind kan
weten, dat daar nooit een eind aan
komt. En dan de ellende van de ver
koper. Spijkerhard moet hij zijn. an
ders legt hij het loodje. Weet u dat
we wel eens een ameublement lie
ten terug halen, waar men inmiddels
uit vvoede de bijl in gezet had?"
Toch kun je tegenwoordig weer
bijna alles op "emakkelijke voor
waarden krijgen, ondanks de narig
heid die u nu noemt. Fie.tscn. radio's,
kleren, stofzuigers: er wordt druk
geadverteerd".
..Best. best", knikt de meneer. „Dat
moeten zij weten. Wij doen er niet
meer aan mee. Bij ons gebeurt het
omgekeerd. Er komen hier geregeld
klanten, die vragen of we een be
paald stuk voor hen willen vasthou
den. dan brengen ze ons maandeliiks
een bedrag en na verloop van tijd is
het hun eigendom. Dan kunnen ze
het meenemen zonder dat ze er een
cent extra voor betaald hebben Ten
slotte hoe is dat met een min of meer
grote aankoop? Iedereen weet een
poor vooruit, dat hij daartoe moot
overgaan. Waarom dan niet in de
lente gespaard voor een winterjas
of een jaar van te voren met het
betalen aan een traploper begonnen?
t Is beter om z'n geld te geven aan
iets. dat nog nieuw in de winkel
hangt, dan aan spullen die al begin
nen te slijten
„Wilt u nu een sigaret?"
„Ach ja. toch wel graag".
Zo zitten we in die gebloemde
stoeltjes. Tussen tafels, kasten, spie
gels. kleden en banken met kussens,
begeerlijk genoeg om me in rep en
roer te brengen. Maar ik voel me
stil en ingetogen want er hangt een
douche aan dc wand. 't Wachtwoord
van m'n gastheer. „Eerst naar de
kassa Uitsluitend a contant".
BIBEB
Pootj
ie baden
Als zoontje uit school komt is er
bezoek. Oom Bram, dxc ook bij dc
krant werkt, 't Is er een, die weet
wat boksen en rennen is en waar
bij zo'n knaapje van acht aan z'n
trek komt. Maar nu zit hij in een
stoel en komt er niet uit.
„Kijk, m'n knie," zegt hij tegen
zoontje,-.ie je die lap erom? Daar-
C
onder doet het pijn, Geen gevecht
vandaag, ga maar lekkers halen."
Dus krijgt dat jong wat geld en
ivordt op chocolade repen uitge
stuurd. Snel als de ivind is hij te
rug. in een stemming alsof hij uren
op dc kermis heeft gezwierd. De
(Eigen bericht)
Even ten oosten van Dungencss. j
in het Engels kanaal heeft vanmor-
gen een hevige aanvaring plaats
gevonden tussen het 3700 ton me
tende Spaanse stoomschip Coba
Espartel en het stoomschip Salstar
Door de botsing, die tijdens dikke
mist gebeurde, beliep het Spaanse
vaartuig zoveel schade, dat het kor
te tijd later is gezonken. De 37 leden
van de bemanning werden opgepikt
door het Engelse stoomschip Ful-
ham. Ook de Salstar werd bescha
digd en kon dc reis op eigen kracht
niet voortzetten. Het vaartuig zal
door de Engelse sleepboot Rumania
naar de dichtst byzijnde haven wor
den gesleept.
Advertentie (LM.)
MELK
en PUUR
Kwatta-soldaatjes
blijven altijd geldig
KW AU A BREDA
Om een hap uit 3.000.000 kg margarine
(Van onze landbouwmcdewerker)
II.
In het begin van dit jaar begon de „margarine-oorlog" zijn
felle en kapitalen verslindende karakter te krygen, waardoor
hij nog steeds wordt gekenmerkt. Anderhalf jaar lang had een
aantal fabrikanten hun margarine goedkoper in dc handel ge
bracht, dan in overeenstemming was met de prysovereenkomst
in de margarineconventie. Toen zij hun herhaalde toezeggin
gen, niet langer meer beneden dc prijs te verkopen, niet bleken
na te komen, besloot de Unilever zich ook in dc concurrentie
strijd te mengen. Dit had onvermijdelijk tot gevolg, dat de
overige fabrieken, die zich eveneens buiten de prijzenstrijd
hadden gehouden, er nu ook in werden betrokken. Door toe
doen of medewerking van de Unilever, werden in korte tyd
chocola maakt hem nog lawaaiiger. a]ic prijzenovcreenkomstcn uit de margarine-conventie gelicht.
„En hoe was het op school." doe
ik kalmerend. Maar 't gevolg is een
wild verhaal van de enorm sterke
meester mei z'n geweldige motor
fiets.
„Vertel maar es wat van je meis
je." praat Oom Bram. die zich
blijkbaar bij meesters glamour een
beetje vaal begint te voelen.
„Je meisje," joelt zoontje. „Ha
je meisje
„Ja, dat. kleine dikkerdje met
vlechtjes."
Maar zoontje in een felle fuif en
brasbui: „Hoi, hoi. dat dikkerdje.
Met vlechtjesWie heeft er nou
vlechtjes
„Toe joh," por ik, „doe niet zo
luid
„Hoi, hoi, wat is nou luid," joelt
zoontje.
Hij is niet te temmen, dus schenk
ik thee cn laat 't maar. Als 't dikke
zusje lief en rozig uit bed komt en
de aandacht eist, probeert dat joch
terrein te heriuinnen. „Om Guus
je," vertelt hij geheimzinnig, „om.
Guusje knokt de hele klasEen
jongen van de vierde doet ook mee.
Die heeft een bende spieren De
meeste van de school."
„En jij?" wil Oom Bram nu we
ten. Knok ju ook om Guusje?"
Waarop zoontje, ongewoon rap,
alsof hij wel eens meer hierover
heeft gedacht: „Ik trouw nietIk
eet later wel in een restaurant."
BIBEB
VANDAAG EEN STANDBEELD VOOR DE VERKOOPSTER
Wanneer een ambtenaar aan een loket op een bepaald moment even
kortaf en korzelig wordt, kunnen we 't hem vergeven, want zeggen we
je zult de hele dag maar weer diezelfde vragen moeten beantwoorden
en altijd maar weer geduldig moeten uitleggen, hoe 't zit. We vergeven het
ook een dokter, als hij op het fondsspreekuur niet aldoor van aanmin
nigheid straaltach, hij heeft ook zoveel patiënten. Maar er is een
categorie van mensen, aan wie we het nooit vergeven, wanneer zij even
hun geduld verliezén en dat zijn de verkoopsters. Van hen wordt verwacht,
dat ze altijd zonnig, altijd vriendelijk, altijd 'geduldig zijn. dat ze zich
verdiepen in problemen, die heel wat minder gewichtig zijn dan die van
een gemeenteloket of een spreekuur, en dat zij bovendien nog voor ieder
babbeltje en praatje klaar staan.
Met de meeste bewondering kan
ik soms een poos blijven kijken
naar een verkoopster in een garni-
turenzaak bijvoorbeeld (op het
punt van garnituren en van schoe
nen schijnen de damesklanten wel
het lastigste te wezen).
Een bepaalde kleur knoopjes op
een bepaalde kleur japon,... wat
daar lang over geaarzeld en ge
treuzeld en gemierd wordt. ik
zeg het niet bij wijze van beschul
diging: we doen het allemaal, dat
is nu eenmaal een eigenschap van
Evelien spreekt
j VAN VROUW
TOT VROUW
ons, vrouwelijke wezens, dat we
met een aandacht, de wereldpoli
tiek waardig, een stukje stof vast
houden en daar een knoopje op
leggen en dan naar het daglicht
hollen om het daar ook weer eens
een kwartier te beturenEn
als het geen knoopjes zijn. zijn het
biesjes om af te zetten, of kantjes
voor langs de hals.
Het ergste is het als de dames
helemaal geen idee hebben, wat ze
eigenlijk willen, iets wat honder
den malen in zo'n winkel voor
komt. Ze vragen alleen een gar
nering. Dan moeten ze corsages
zien en kraagjes en pailletten en
bloemetjes en telkens leggen ze
weer iets anders peinzend op de
stof, totdat ze eindelijk zeggen:
Dank U wel, juffrouw, ik kom nog
wel eens terug.
De verkoopster, die dit een hele
dag volhoudt, met steeds dezelfde
glimlach, die bovendien ook altijd
nog weer helpt met: Probeert U
dit eens, mevrouw, dit is reuze
apart. zo' meisje verdient een
standbeeld, evenals zij, die in een
schoenenwinkel staat en de hele
dag hoort: Hebt U deze ook in
't zwart? En hebt U deze ook jn
't wit. cn dan een maat groter? En
hebt U deze ook met zo'n gespje?
En de juffrouw maar draven met
schoenendozen, op en af het trap
petje. Het vak van verkoopster
móet wel het allerbeste beroep zijn
om zelfbeheersing te leren. In geen
enkel ander vak speelt men het
klaar zoveel vriendelijke aan
dacht voor kleine onbelangrijk
heden te hebben, zij het dan mis
schien in het beroep van kellner
of dienster in een restaurant, maar
op het punt van eten kan een klant
nooit zo kieskeurig zijn, als op het
punt van knoopjes en kraagjes.
Zelfs een onderwijzeres kan met
haar haast spreekwoordelijk ge
worden geduld nog wel eens een
keertje uitschieten: Kind, zanik
niet. maar stel U voor, dat een
winkeljuffrouw tegen een me
vrouw zegt: Mens, zanik niet, zal
je schoenen met een ander gespje
hebben, ook 'n ramp! Stel eens voor,
het zou haar onmiddellijk haar
baan kosten, daarom doet zij het
ook niet.
Maar wij, in alle andere be
roepen, ook in dat van huisvrouw
en moeder, wij kunnen best eens
een lesje leren van de verkoopster.
Wij snauwen soms, hebben er la
ter spijt van en zeggen dan: Nou
ja, 'k ben wel eens driftig en on
geduldig. maar ik doe per slót
mijn plicht. Zij, het verkoopstertje,
doet ook haar plicht en bij die
plicht is inbegrepen het onuitput
telijke geduld en het vriendelijke
gezicht. Een standbeeld zou ze best
verdienen. Hoewel, misschien is
zijzelf gelukkiger met een beetje
minder gezeur en lastigheid van
onze kant.
En daarmee ging het hek van de dam.
Ook winkeliers in
strijd betrokken
Eerst werd de prijs waarvoor de
margarine aan de grossiers wordt
geleverd, verlaagd van f 1.09 tot
1 1.07 per kg. Toen begon een an
dere fabriek op eigen kosten te vi
tamineren. De Unilever en de ove
rige fabrikanten volgden onmiddel
lijk. De verkoopsprijs van deze ge
vitamineerde margarine (althans
wat de bekendste merkartikelen
betreft), bleef voor de winkelier
gehandhaafd op 34 cent per pakje.
Kort nadat de Unilever haar
merkartikel vitamineerde, kwam zij
met een ongevitamineerd product
op de markt, waarvan de grossiers
prijs op f 103 werd gesteld cn de
inkoopsprijs voor de winkelier op
f 1.06 per kg.; de laatste kreeg te
vens de vrijheid deze margarine
aan het publiek te verkopen voor
een door hem zelf vast te stellen
prijs. Daarmee was ook de winke
lier in de concurrentiestrijd betrok
ken. Werd de ongevitamineerde
margarine het publick aanvanke
lijk aangeboden voor 30 cent per
pakje, thans verkopen vele winke
liers haar al voor 26 en 25 cent. een
prijs waaraan zij het zout ui de pap
niet verdienen.
Op 27 Maart verlaagde de Unile
ver de prijs van haar „boksartikel"
voor de tweede maal en wel tot een
gulden per kg. voor de grossier en
l 1.03 voor de winkelier. Sindsdien
is een derde prijsverlaging geko
men: 94 cent voor de grossier en 96
cent voor de winkelier.
Er gebeurde meer
Het enige wat nu nog van de ont
takelde margarine-conventie over
is, is het voor iedere fabrikant vast
gestelde procentuele aandeel (quo
te) in de totale productie plus de
franchise. Overschrijdt een fabri
kant de hem toegestane productie,
aan moet hij 50 cent boete per kg.
betalen.
De overheersende positie die de
Unilever met haar 73 van de to
tale productie inneemt, brachten
nog meer concurrentie-mogelijkhe-
den binnen haar bereik. Zij liet
ongeveer 125 grossiers en inkoop
verenigingen van winkeliers een
contract tekenen, waarbij het deze
niet ls toegestaan andere margarine
dan van dc Unilever in hun maga
zijnen te hebben.
Alleen de Unilever kan een der
gelijk middel hanteren, want door
dat haar omzet bijna driemaal zo
groot is als van de andere fabri
kanten tezamen, zijn vele grote
grossiers en inkoopverenigingen wel
genoodzaakt al hun margarine óf
een zeer groot deel van de Nnile-
ver tc betrekken. Bij de andere
fabrikanten immers, die slechts een
oetrekkelijk gering kwantum mo
gen produceren, zouden zij toch
niet hun gehele vraag hebben kun
nen dekken, indien zij hadden ge
weigerd het contract te tekenen.
Alleen die grossiers konden het
contract negeren, die hun gehele
kwantum margarine of het groot
ste deel ervan, steeds van andere
fabrikanten betrokken. Dc overgro
te meerderheid uit deze groep hóeft
dan ook geweigerd. Het gevolg
daarvan was. dat de Unilever hun
niet meer haar bekendste merkar
tikel tegen"grossierskorting leverde,
wèl haar beide andere merken.
Niet overschatten
Met haar contractuele binding
van grossiers en inkoopvcrenigingen
tracht de Unilever twee dingen te
bereiken. Ten eerste wil zij er deze
afnemers het grootst mogelijke be
lang bij doen hebben, de margarine
zo goed mogelijk te behandelen tij
dens vervoer en opslag en haar zo
snel mogelijk bij dc winkeliers af te
zetten Dit kan dc kwaliteit van het
product en de grootte van de omzet
natuurlijk ten goede komen. Een
handelaar, die slc-Hit-; met één fabri
kant contact heeft, een contact dat
dus tevens bepalend is voor zijn ver
dienste. zal voor dip fabrikant al
licht een grotere activiteit ontwik
kelen. dan wanneer hij zijn aan
dacht over de producten van meer
dere fabrikanten moet verdelen.
Ten tweede hoopt de Unilever
met haar cxclusiviteitscontracten
blijkbaar te voorkomen, dat de an
dere fabrikanten nog margarn e
kunnen leveren aan de 125 grossiers
cn inkoopverenigingen, die bij haar
hebben gecontacteerd.
Overigens moet de betekenis van
deze contracten niet worden over
schat. Hoewel de overige fabrikan
ten ze in conventie-verband onereus
achten, hebben degenen, die een
goed product op de markt brengen
er geen merkbare schade van on
dervonden.
Bovendien zitten er heel wat ma
zen in, waar menige contractant ge
bruik van maakt, terwijl de Unile
ver niet al te scherp op een nauw
lettend nakomen ervan toeziet. Ook
kan de grossier niet beboet worden
wanneer hij in strijd met het con
tract handelt cn tevens kan hy het
met een termijn van vier weken
opzeggen.
Het is moeilijk enig inzicht te
krijgen in de vermoedelijke bedoe
lingen en gevolgen van deze felle
concurrentiestrijd. Toch menen-wij.
dat het de consequentie is Van dit
ei» het vorige artikel, over juist dit
aspect van de zaak in ieder geval
onze eigen mening te geven in twee
volgende artikelen.
Advertentie (l.M.)
DE SCHOEN VAN STANDING
MODE-NOVELLETTE
Laatst was ik op een modeshow en daar werden
ook shorts cn zonnepakjes getoond. De manne
quins, net uit hun elegante jurken gestapt, wieg
den in deze korte kledij langs onze tafeltjes Met
kousen en keurige schoenen aan. De een had, om
het sportief te maken, een racket in de hand, waar
mee ze af en toe houterig wuifde. De ander dröeg
een badtas cn een bal in een net en nummer drie
toonde glimlachend een kaartje, waarop te lezen
was, dat haar korte broek speciaal voor op de fiets
bestemd was. Ze waren slank, die mannequins,
met benen die shorts wel toestonden en toch zagen
ze er mallotig in uit. Net alsof ze wilden laten
zien hoe je zulk een vacantie en zonnekleding
stellig niet moet dragen. Zo van; kijk. zelfs 't model
met fle beste coupe is geen centje waard als we er
harkerig mee omspringen, 't Is hiermee als met
een knippatroon Wie daarvan geen verstand heeft
brengt cr niets van terecht al wordt 't allemaal
zo gemakkelijk en gladjes voorgesteld. En wie van
nature niet voelt of shorts wel of niet bij haar
passen, kan er beter niet direct aan beginnen. Ten
slotte is een jurk in deze modezomer ook niet tc
versmaden Die op de tekening zit van boven
handig en een beetje gedurfd in elkaar. Die ene
schouderband sluit met een knoop
.aan de achterkant, in het midden
van het rugpand dat eveneens door
knopen wordt gesloten. De rok is
ruim. door de plooitjes in de taille
Van de shorts is niet veel te ver
tellen, althans van het maken er
van. Die met de matrozenkraag is
van wit of donkerblauw linnen.
Geknipt als een jongensbroek met
knoopsluiting opzij. Dat andere geval dient voor
op de fiets. Ge kunt het uit linnen en ook uit iets
wolligs maken
Onder het vest behoort een trui en als ge
bezwaren hebt tegen de garnering op *de heupen,
wel dan laat ge die weg.
Er zullen in ons land altijd lieden zijn, die brom
men: „Moet je die zien wat kort, wat kort
Maar als ge zeker weet dat de shorts-uitvinder wel
zoiets als uzelf bedoeld heeft. Wel, dan mag dat
niet hinderen.
B. S.
WASHINGTON. In de tweede helft van Juni zal mevrouw Eleanor
Roosevelt haar reeds aangekondigde bezoek aan Nederland brengen, dat
een dag of drie zal duren. Zij zal besprekingen voeren met vooraanstaande
persoonlijkheden op het gebied van onderwijs, jeugdbeweging, kinderver
zorging, woningbouw en coöperatie.
Op 3 Juni vertrekt mevrouw
Roosevelt, vergezeld van haar zoon
Elliott, twee van zijn kinderen en
haar secretaresse Malvina Thomp
son per vliegtuig uit de V.S. naar
Oslo. Achtereenvolgens zal het ge
zelschap Zweden, Finland. Dene
marken, Nederland, België, Lu
xemburg, Frankrijk en Engeland
bezoeken.
Op 7 Juni zal mevrouw Roose
velt tc Oslo een standbeeld ont
hullen ter ere van haar echtgenoot,
wijlen president Franklin Delano
Roosevelt; hetis vervaardigd door
Stimius Fredersen, een van de be
kendste Noorse beeldhouwers. Op
het voetstuk staat: opgericht door
het Noorse volk.
Het gezelschap zal na een drie
daags bezoek aan Denemarken,
waarheen het op 15 Juni uit Fin
land vertrekt, naar Nederland ko
men en vandaar op 22 Juni per
auto naar Brussel doorreizen.
Op 28 Juni zal het gezelschap
naar Londen gaan, alwaar men
bliift tot de terugkeer naar de Ver
enigde Staten op 2 Juli of daar
omtrent.
Mevrouw Roosevelt doet deze
Europese reis als particuliere, hoe
wel zij voorzitster is van dc Com
missie van de V.N. voor de Rech
ten van de Mens en Amerikaans
gedelegeerde bij de algemene as
semblee van de V.N, Zij bekleedt
ook de functie van voorzitster van
het „Nationale Comité voor dc
V.N.-dag" dat thans bezig is plan
nen te ontwerpen voor de plechtige
herdenking van V.N. dag in de
Verenigde Staten op 24 October
AdiwriPiitU' tl M i
Bij collectief paspoort is
bewijs van Nederlander
schap nodig
DEN HAAG Voortaan kunnen
gezelschappen voor reizen naar
Frankrijk gebruik maken van een
collectief paspoort. In een dcrgelyk
geval moet de leider van de groep
bovendien in het bezit zijn van een
geldig individueel paspoort. De ove
rige leden van de groep moeten een
nationaal identiteitsbewijs met foto
hebben, waaruit hun identiteit blijkt,
bijvoorbeeld een bewijs van Neder
landerschap Men kan ook volstaan
met 'n ander identiteitsbewijs, maar
een bewijs van Nederlanderschap
wordt aangeraden, zo vernemen wij
van het Ministerie van Buitenlandse
Zaken.
Repatriëring F-brigade
begonnen
DEN HAAG Op Dinsdag 23 Mei
is uit Priok vertrokken het troepen-
schip „Hellenic Rince" Aanvankelijk
zou dit schip reeds 8 Mei afgevaren
zijn, maar motorstoring veroorzaak
te een oponthoud van ruim 14 da
gen. Aan boord bevinden zich de 41c
hulp-verbandplaatsafdcling en een
detachement luchtstrijdkrachten. Do
41e „hupva" behoort tot de F-briga
de. De inscheping van de 3d divisie
is hiermee dus voltooid. Een begin is
gemaakt met de repatriëring van de
hierna volgende F-brigade (lichting
1948). Na deze brigade volgen nog
de G- cn H-brigade.
Gevonden voorwerpen
voor Stichting 1940-'45
AMSTERDAM De stichting
19401945 heeft de gedachte gelan
ceerd om ook langs andere dan tot
nu toe gevolgde wegen zich vah de
nodige gelden te verzekeren en heeft
zich onder meer de vraag gesteld, of
het met mogelijk zou zijn. dat dc
opbrengst van gevonden voorwer
pen, die van gemeentewege worden
verkocht aan haar wordt afgedra
gen. Dc stichting meent op grond
van vijf jaren ervaring te mogen
aannemen dat. wanneer aan de ont
vangen gelden van verkochte gevon
den voorwerpen deze bestemming
zou worden gegeven, dit de instem
ming van het Nederlandse volk zou
hebben. Op de gemeentebesturen is
een beroep gedaan, dit denkbeeld in
ernstige overweging te willen ne
men.
