BALZAC
Nachtelijke binnenkomst in
volop levend Kopenhagen
Bij de dood van Ali
Japanse internering: voor velen
zwaarste tijd van hun leven
Vijfde algemene vergadering der
V.N. begint op 19 September
Anti-atoombom-
acrobatiek
Internationaal gezelschap lifters
zorgt voor belangstelling
Weer arrestatie
voor spionnage
Nederland in oorlogstijd wekt
begrip voor leed in Indonesië
Schone biografie
over De Balzac
kan u behouden
..Slingeraar'
gepakt
is
Honderd jaar geleden overleed
Napoleonin Franse literatuur
Venizelos Grieks
formateur
Zaterdag 19 Augustus 1950
MET DE EERSTE BLOEMBOLLEN NAAR ZWEDEN III
,,'k Dacht beslist
dat jullie al in 't
ziekenhuis lagen"
was het commentaar
van Chris. „Als wij
tegen de bomen gaan
hebben ze de zaak
niet zo gauw van de
weg af. maar zo'n
motortje is in een
wip verdwenen en
jullie in het hospi
taal en wij ons naar
zoeken. Ben ik even
blij dat 'k je weer
terug zie!" Nooit
heeft er in het grens
dorp Krusaa een be
tere stemming ge
heerst dan toen de
dikke Mack en het
kleine Husqje elkaar
weer vonden. De
lucht was blauw, de
zon scheen en in een
zalige bui van vrien
delijkheid laadden
Henk en Chris zo
veel lifters op het
dakje boven de mo
torkap als er maar
een plaatsje konden
vinden. „Karren
maarrrr!" riep Chris
en schokkend knor
de Mack de glooien
de heuvels van De
nemarken tegemoet.
Wat er die dag op
dat bewuste afdakje
meehotste is de
moeite van het op
noemen waard. In de
eerste plaats twee
Sportieve, Nieuw-
Zcelandse meisjes,
die met enorme rug
zakken van Eugeland uit een trektocht door Scandinavië maakten, dan
een Zuidafnkaanse jongeman, als werkend passagier op een boot naar
Europa gekomen, een wasechte Brit, een jongen uit Rotterdam en tot slot
een Noor. die de vorige dag za'n pech met liften had gehad, dat hij de
laatste zestig kilometer had moeten lopen! Op den duur kon hij steeds
twintig stappen doen zonder te rusten, maar toch had hij de grens be
reikt voordat de tijd, waarin hij volgens zijn visum in Duitsland mocht
verblijven, verstreken was.
Herenigd.
Donderdagmorgen
stond het bollen-
transport keurig te
wachten bij de
Deense douane: we
hadden elkaar weer!
Naar later bleek wa
ren we het trans
port ongeveer 12
uur voor geweest
aan de grens, maar
dat kwam doordat
Chris en Henk in
IfiP Flensburg bij een
collega waren blij
ven plakken. Er
viel een pak van
mijn hart toen ik de
Mack zag staan en
ook de andere par
tij stak zijn vreugde
over de hernieuwde
ontmoeting niet on
der stoelen of ban
ken.
WASHINGTON. Het Amen-
kaanse ministerie van Justitie
heeft medegedeeld, dat een vroege
re ingenieur van de Marine, de
33-jarige Morton Sobell, is gear
resteerd op beschuldiging van het'
uitleveren van defensiegeheimen
aan de Sowjet-Unie. Hoover, de di
recteur van de F.I.B., verklaarde,
dat Sobell de Verenigde Staten ver
liet doch in Mexico gearresteerd en
over de grens gezet werd. Sobell
was werkzaam voor de Marine in
de „General Electric" te New York
op electroteóhnisch gebied.
Het Oudheidkundig Instituut te
Barcelona heeft bij opgravingen dc
resten van dc eerste Christelijke
basiliek in Barcelona ontdekt, stam
mend uit de vierde eeuw. Het is een
der oudste kerkelijke bouwwerken
op Spaanse bodem, uit de tijd vóór
de invallen der Germanen in Spanje.
Hij heette Ali,
waarschijnlijk,
omdat zijn ach
ternaam Alliga
tor was. Meneer
Andre Wohler,
rijn eigenaar, had
hem zo gedoopt
toen Ali nog maar
een klein alliga-
torretje was en
thuis bij meneer Andre in de tuin
te Lausanne icerd gezet, waar de
hele familie Wohler hem verwend
de Maar toen Ali 1 meter 40 lang
geworden was, zei meneer Andre:
„wij gaan samen eens in het grote
meer het meer van Genève
achter de tuin zwemmen en dan
wil ik wel eens zien, hoe jij dat
vindt". Ali lachte met al z'n kro-
kodillentanden bloot, toen hij al
dat heerlijk zwemwater zag en
begon te spartelenMaar dat ge
zonde gebit en dal gespartel bracht
allerlei Lausaanse badgasten aan
het gillen en vluchten. Dat gegil
had Ali niet verwacht cn op zijn
beurt stelde hij zich in veiligheid
door naar het diepe te peddelen-
Hèhè, daar bekwam hij een beetje.
Maar hij had buiten de gillende
waarden en waardinnen onder de
baders gerekend en buiten hun
middelen om iets aan dc grote
mensenklok te hangen. Pofpofpof:
daar kwam al een klein oorlogs
schip op Ah af, een motorbootje
bemand met blanke bewapende
helden. Net wilde Ali roepen:
„Goede middag, hoe maakt me
neer André het? Mist hij me erg?",
of hij kreeg een venijnige duw
met een verbor
gen wapen van
het oorlogsschip.
Het water kleur
de rood: Ali's
flank was door
de schroef open-
5, gereten.
Dood spoelde
hij aan te Tho-
non. aan de over
kant van Lausanne. En dood ver
wekte hij weer gegil, weer bij
baadsters, die hem „ontwaar
den", terwijl haar knieën knik
ten.
Nu is het weer veilig. Het mon
ster van Loch Genève is dood.
Maar over 50 jaar begint het te
spoken. En als er dan nog dag
bladen z\jn. zullen ze griezelige
stukken over „Ali cn zijn nazaten"
leveren, terwijl hij reeds in 1950
naar de Eeuwige Jachtstranden is
verhuisd.
De lifters, als
kornaks op de
kop van 'n goed
moedige olifant,
brachten zo voor
en na heel wat
camera's van
toeristen op de
trottoirs in actie.
OORLOGSDOCUMENTATIE PUBICEERT NIEUW MATERIAAL
Noren schijnen echter een taal
slag te zijn, want deze knaap bleek
nog over voldoende lucht te be
schikken om herhaaldelijk prach
tige jodel-partijen ten beste tc ge
ven. De rest imiteerde zo goed cn
zo kwaad als het ^ïng een volledig
harmoniegezelschap zodat de Kunst
daarboven wel aan zijn trek kwam
In ieder geval hadden ze een reu
ze plezier, dat pas volkomen werd
gesmoord toen ze de laatste zeven
tig kilometer bij stikkedonker cn
in een stromende regen op hun ver
heven post moesten doorbrengen
tot de aankomst in Kopenhagen de
stakkerds uit hun ellende verloste.
Met een gemiddelde van veertig
kilometer tokkelden we gezellig en
kalmpjes door het Zuiden van het
onvolprezen Denemarken. De huis
jes met hun witte muren en knal
rode daken tussen de heuvelachtige
landerijen gaven een weldadig rus
tige en welvarende indruk, de dorp
jes en kleine steden hebben het
uiterlijk alsof ze iedere dag wor
den opgepoetst cn dc wegen waren
veilig en niet druk.
Waar we eerst onze ogen op uit
keken was de luchtige wijze waar
op de fietsende vacantiegangers
zich kleden. Ze peddelden lekker
bruin gebrand in shorts en zonnc-
fcadpakjes langs 's-Heren wegen en
iedereen wuifde naai" iedei*een en na
tuurlijk zwaaiden wij op de motor
cn de rest in en op de Mack al
even hard terug.
De eerste pont
De pont over dc Grote Belt gaf
<- u heel opstootje in Nyborg. Toen
c ie personenauto's aan boord wa
ren, stond de veertig ton op veer
tien wielen nog op de ka en in
dikke rijen hing het publiek over
de hekken en op het schip over de
reling om te zien of er misschien
niet een klem ongelukje mee zou
gebeuren. Maar al was het een be
nauwd werkje om de kolos zonder
kantroeren op de klep en aan
boord te krijgen, het ging keurig
en na anderhalf uur stonden we op
Seeland.
De ruk naar Kopenhagen ver-
Stéfan Zwelg, de Oostenrijkse schrij
ver, die onder het Nederlandse publiek
talrijke bewonderaars telt. heeft dc laat
ste tien jaren van zijn leven, toen hij
als balling o a. in Engeland woonde, ge
wijd aan een grote biografie over de
Balzac. Hoewel de meeste vereerders
van Zweig in staat zullen zijn. de oor
spronkelijke Duitse tekst te lezen, is het
niet onbegrijpelijk, dat men het werk
hier ook in een Nederlandse vertaling
wilde laten verschijnen. Dat deze ver
taling aan F. W. v. Hcerikhuizen werd
opgedragen, betekent dat men deze taak
geenszins als een sinecure zag. En in
derdaad: hoewel de stijl van Zwelg aan
helderheid weinig te wensen overlaat.
js een goede verdietsing ervan lang niet
eenvoudig. Zonder dat wij de oorspron
kelijke tekst met dc Nederlandse heb
ben kunnen vergelijken, durven wij be
weren. dat dc vertaler een uitstekend
werk heeft geleverd. Van gewrongen
constructies of Germanismen hebben wij
geen spoor ontdekt. Het boek laat zich
lezen alsof het in de oorspronkelijke
versie staat!
Wie deze biografie vergelijkt met het
essay, dat Zweig jaren geleden over
Balzac schreef, kan vaststellen, hoezeer
dc schrijver gerijpt ls. hoe zijn lyrische
intonatie is vervangen door een psycho
logische fundering, waarbij licht
donker In sterker mate afwisselen en
aan dc betrekkelijkheid en dc crltlek
meer plaats toekomt Dank zij een om
vangrijke documentatie heeft de schrij
ver z:jn verhaal zo kunnen samenstel
len, dat alleilei citaten uit Balzac's ro
mans en brieven het beloog op de meest
argeloze wijze toelichten.
Het is een waarlijk magistraal werk
geworden, waarbij biografie en critick
elkaar In evenwicht houden cn waarbij
indringende portretten worden gegeven
van de belangrijkste vrouwen en man
nen. vrouwen vooral, die in het leven
van deze literaire geweldenaar een rol
hebben gespeeld.
De laatste hoofdstukken, welke ln het
oorspronkelijke manuscript alleen
maar als ruwe schets aanwezig waren
heeft een vriend van Zwelg, Richard
Friaadenthal hun definitieve lezing ge
geven. Dit is zo voortreffelijk geschied,
dat men nauwelijks een andere hand
bespeurt.
Uit deze meesterlijke blografie, die
typografisch zeer knap ls verzorgd, rijst
dc figuur van de Balzac in grootse con
touren voor ons op. even onvergetelijk
als ln het beroemde beeld van Rodin.
dronk echter in een zondvloed.
Nauwelijks buiten het havenstadje
Korspr ging het zachtjes regenen
en toen ging het heerlijk hard re
genen en prompt werd het magni
fiek donker en daarna leek het wei
alsof ze alle tegenliggers, waarover
Denemarken maar beschkte, op ons
afstuurden, want de ene auto had
na veel gejengel onzerzijds nog niet
gedimd of een volgende kwam al
niet alles van top opzetten cn to
verde ons rode cn groene zonnen
voor ogen waar wc hoofdpijn van
kregen. Het was niet leuk meer.
Vooral niet toen een motorrijder op
zo'n speciale Deense viercylinder
Nimbus ons dermate in zijn feest
verlichting zette, dat we bijna een
scherpe bocht oversloegen, hetgeen
het schrijven van dit stukje zeker
lange tijd uitgesteld zou hebben.
Kopenhagen!
We zagen helemaal niets van het
landschap en doken bij het begin
van de brede hoofdweg naar Ko
penhagen nog lijnrecht door een
voet diepe waterplas, waarvan we
ettelijke liters in onze schoenen
meenamen en toerden half een des
nachts Kopenhagen binnen. Hici
was het nog oen geweldige drukte.
De Mack stopte in een hoofdstraat
?PnH<!,adt1Vn„stonii»eli druk ""roeien der loden en liet
lende kring nachtvlinders om ons
heen. die op het Hollandse convooi quiaeren van
net zo min uitcekeken raakten als fcindliche" elementen, dc Ja-
de landelijke Denen. De lifters lie- i t,
ten zich nat en koud naar beneden Panncrs stelden zich als hoofd-
zakken en verdwenen in alle wind- I doel een volledig elimineren
TIENDUIZENDEN Ne
derlanders hebben de moeilijk
ste jaren van hun leven door
gebracht in de Japanse inter
neringskampen. Men is als
buitenstaander wellicht geneigd
zich daarvan een beeld te vor
men, dat vrijwel overeenkomt
met dat der Duitse concen
tratie-kampen. Er is echter een
wezenlijk verschil, al moge de
Japanse opzet soms min of
meer Duits aandoen. Ging het
bij dc Duitsers vooral om het
li-
de „Deutsch-
richtingen op zoek naar een goed
(en goedkoop) slaapplaatsje. Een
jonge Kopenhagenaar, die redelijk
Nederlands sprak, hielp bij het zoe
ken van een hotel voor ons en zo
belandden we zeer verfomfaaid en
zo gaar als boter in een kast van
een hotel geëxploiteerd door de
Lutherse Kerk.
Waar ook deze dag eindigde on
der een Deense dyne. nadat we
onze schoenen enigermate hadden
drooggelegd.
„Een reuze ding" mompelde Cok.
„Wat" vroeg ik.
..Dat Lutherse café hier" zei hij.
„Welterusten".
55
Boek van 456 pagina's maakt u
wegwijs in al de gevaren van dc
atoombom
WASHINGTON. ..Het wordt plotseling schel
licht om il heen. Bedwing uw neiging om 'naar
de bron van al dat licht te kijken. Bedek al uw
blote delen, of (en) werp uzelf tegen de grond
en blijf ruim tien seconden doodstil cn zoveel
mogelijk bedekt! liggen. Dan zijn dc grootste
gevaren van een atoombom-ontploffing, verbran
ding en straling reeds voorbij!" Aldus enkele der
eerste raadgevingen uit het pas verschenen Ame
rikaanse Atoomaanvalboek van 456 pagina's, uit
gegeven door de commissie voor
atoom-energie. Er volgt echter nog
meer goede raad:
„Werp u liever op de grond dan
naar een schuilplaats te rennen.
Bent u binnenshuis, smijt u zelf op
de vloer, liefst onder een tafel, en
met de rug naar deur en ramen toe.
Sta na ruim tien seconden op cn
vermijd alles wat springt of valt.
De luchtstoot van een atoombom
verplaatst zich met een snelheid
van 1440 km per uur (4 km per 10
seconden) en die luchtstoot richt op
f! mijl nog schade aan. In het cen
trum van de ontploffing heerst een
hitte van 1 millioen graden Celsius,
zodat op 3 km afstand van die hitte
elk stuk blootgestelde huid nog
verbrandt."
..Bijverschijnselen van de atoom
ontploffing zijn de kemradiatie en
dc residuradiatie, voorals als een
bom op 600 meter hoogte ontploft;
residu-straling is erti straling die na
de ontploffing blijft. Brand en hitte
doen nog meer slachtoffers ont
staan dan de eigenlijke ontploffing.
Laat uw reddingsdiensten prima in
orde zijn. Dan zal u niets overko
men. Maar dc beste raad, die wij u
kunnen geven is: blijft tenminste
een kilometer buiten de plek der
AMSTERDAM. De recherche
van het hoofdbureau van politie
heeft een reeds lang gezochte be
ruchte „slingeraar" in de kraag we
ten te pakken.
Eind Maart van dit jaar behoorde
de gearresteerde tot een groep van
drie mannen, die belangstelling had
den voor gesmokkelde horloges. Een
smokkelaar zocht contact en bood
300 horloges aan. In een perceel aan
de Amsteldijk werd de koop beklon
ken. Voor echter geld betaald was.
maakte een van de drie „kopers"
zich met de horloges uit de voeten.
De smokkelaar overwon zijn aan
vankelijke schroom en wendde zich
tot de politie. De twee medeplich
tigen werden spoedig gearresteerd.
De slingeraar bleef echter onvind
baar. In Juli ontdekte een recher
cheur hem op het Mercatorplein, ar
resteerde hem maar liet hem weer
ontsnappen.
ontploffing, want daarbinnen zal
het hopeloos voor u zijn."
Dit boek is thans een der meest-
verslondcne in Amerika en Enge
land.
I van het Westerse element in dc
sfeer van Groot-Oost-Azië
Het was met deze opzei, dat
dc burgcrinterneringskampcn
werden ingesteld.
Aldus lezen wij in het Juli-nummcr
van „Nederland in oorlogstijd", het
voortreffelijke orgaan van het Rijks
instituut voor oorlogsdocumentatie,
dat ditmaal geheel gevuld is met
wat de samenstellers aanduiden als
materiaal uit hun Indische collec
tie. Met grote belangstelling zullen
niet alleen diegenen er van kennis
nemen, die tijdens de Japanse over
val op Indonesië daar verbleven,
maar ook zij. die de Duitse bezetting
in Nederland aan den lijve hebben
ondervonden en door publicaties als
deze niet alleen een indruk, maar
ook meer begrip kunnen krijgen,
voor hetgeen tal van landgenoten in
de donkerste jaren van onze geschie
denis ginds aan de evenaar te door
staan hebben gekregen.
Een groot deel van het nummer
wordt in beslag genomen door de
tekst van het dagboek (voorzien van
inleiding en commentaar) van een
eenvoudig Japans soldaat op Java,
die hier dus een kijk op dc gebeur
tenissen geeft „door 's vijands bril".
Wij nemen er lukraak enkele noti
ties uit over:
..5 Maart Donderdag (1942). Van
avond hebben wij niet gegeten Met
een uitgeput lichaam om "icn uur In
c-n hoek van de dienstruimte ge
schuild. De vijandelijke troepen gaven
Cv.'ii buitengewoon hevig vuur af
6 Mtart Vrijdag. De inheemse men
sen houden van ons Japanners, zij
brengen ons veel vruchten. Wij moes
ten wel een diepe indruk maken op
de inheemse mensen
Opmerkingen, die ons een kijk ge
ven, zowel op de strijd, die door on
ze eigen troepen is gestreden, als op
de gedachten, die de zonen van Nip
pon bezielden, toen zij in Indonesië
binnen kwamen. Het dagboek loopt
van 1 December 1941 tot 9 Maart
1942 cn beslaat dus juist het tijdperk
van de Japanse invasie.
Het nummer bevat voorts mate
riaal betreffende de Japanse voor
schriften op het slagveld, voorschrif
ten voor dc burgerbevolking, de Ja
panse houding ten opzichte van de
Indo-Europeanen cn de internerings
kampen. alsmede het vonnis, uitge
sproken tegen de beruchte oorlogs
misdadiger Sone Kcnitji, dc com
mandant van het vrouwenkamp Tji-
deng, die op 2 September 1946 door
de Temporaire Krijgsraad te Batavia
ter dood veroordeeld werd, na ge
tuigenissen van vele gevangenen,
waarvan enkele in dit nummer zijn
opgenomen en die men niet zonder
huivering kan lezen.
PROCLAMATIE.
gedroeg zich als opzichter van de
kampen vrijwel gelijk aan de Duit
ser. al was het haatgevoel van de
Aziaat voor de westerling gepronon
ceerd. voortspruitend uit zijn groot
minderwaardigheidsgevoel ten op
zichte van de Europeaan.
In het artikel wordt er op gewe
zen, dat de internering der Europ-
ancn vele consequenties met zich
bracht, in de eerste plaats voor de
Japanners zelf. die met de interne
ring het gehele bestuursapparaat
van Indonesië lam legden cn met
één slag aan zich trokken. Hun po
gingen personen uit de inheemse be
volking voor zich tc winnen door
hun gedeeltelijk diverse functiës
over te doen, lukte slechts ten delo
cn had een totale ontwrichting van
dc Indische samenleving tot gevolg.
Wat de Europeanen betreft: deze
bevonden zich in een soort nie
mandsland. „Want." en dit is vooral
psychologisch een belangrijke factor
gebleken, „terwijl de gevangenen in
de Duitse kampen zich als het ware
1. Dc Jnjwnners njn verslagen en hebben zich a/»n de Geallieerden overgeven.
2 Het Jepantehe Militaire Bestuur in Indonesië is dour de Geallieerden verant-
w"ord«l<jk b-esteld voor de handhaving van de openbare diensten en bet eeonoai»
sch- levrn cedurrnle de overgsnphperiode. voorafgaande aan de koiist van de Ge>
«Ilieerde troepen en de overnaoe van het bestuur door het vettige Geuvemment.
3 Voor de uilvo-ring van deie tsak toet het Jepanscbe Militaire Bestuur de
bevelen van bel Geallieerde coaoando strikt geboori-oen.
De Japanner, zo lezen wij in dc
aan Sone Kenitji gewijde publicatie,
Fragment van de proclamatie,
welke op 14 September 1945
door Nederlandse vliegtuigen
onder meer boven Batavia werd
uitgestrooid.
nog vast konden klampen aan de ge
dachte aan „thuis", was deze veilige
haven geen der Europeanen in Indië
gegeven. Iedereen zat immers in een
kamp cn niemand had ook enige ze
kerheid over de verblijfplaats van
de ander...."
Wat dat betekende, met bewakers,
die (bij volle maan vooral!) vaak ten
prooi waren aan een soort razernij,
daarvan geeft dit materiaal uit de
„Indische collectie van het instituut"
dan een beknopt beeld. Veel ervan
is ook al bekend geworden uit an
dere publicaties, maar wat hier 13
samengebracht, is juist door de wijze
waarop dat geschied is, toch uiter
mate instructief.
Een agenda van zcslig punten, waarvan elk
een struikelblok zal kunnen zijn
(Van onze correspondent)
NEW YORK. Op 19 September zal dc vijfde normale Assemblee der
Verenigde Naties te Flushing Meadows worden geopend. Dc delegaties
zullen hier tezamen komen op een moment, dat de toekomst verduisterd
is door een der zwaarste wereldcrisissen die dc geschiedenis heeft gekend.
Gezien deze situatie zullen van allen bijzonder inzicht, beleid en tact
gevergd worden om een uitweg tc vinden uil diverse moeilijke kwesties
der uitgebreide agenda.
Dc voorlopige agenda telt meer
dan zestig punten. Daaronder zijn
vele routine-kwesties, zoals uit te
brengen rapporten en verkiezingen,
die onder normale omstandigheden
weinig tijd voederen. Zoals de za
ken nu staan kan men ook inzake de
verkiezingen van functionarissen en
dc vervulling van vacatures uitvoe
rige debatten en moeilijk te over
bruggen tegenstellingen verwachten.
Men denke aan de vervanging der
drie volgens rooster aftredende ver
tegenwoordigers van niet-permanen-
te leden van de Veiligheidsraad (Cu
ba. Egypte, Noorwegen), aan de her-
„Wat gij (Napoleon) in 't eind niet hebt bereikt met het zwaard,
dat zal ik bereiken met mijn pen".
De man, die dit trotse motto schreef onder een buste van Napoleon,
welke steeds in zijn werkkamer stond, was de Franse romanschrijver
Honorc de Balzac, wiens honderdste sterfdag vandaag wordt herdacht.
Geboren in 1799 te Tours, „een der minst literaire steden van Frank
rijk" kwam hij in zijn jeugd diep onder de indruk van de daden van
Napoleon, en de eerzucht, de onverzadigbare dorst naar roem en groot
heid hebben ook de Balzac zijn leven lang niet losgelaten.
Gebrek aan eigen
waarde, zeg gerust
eigendunk, heeft de
Balzac nooit gehad,
maar zijn fameuze ta
lenten gaven hem daar
wel enige reden toe.
Zonder dit geloof in
zichzelf, dat men bij
kleinere geesten zelf
overschatting zou noe
men, had hij nooit het
gigantische werk ge
schapen, dat hij to'.
stand heeft gebracht.
„Het vuur is ingesla
gen, rue Lesdiguières
no. 9 Paris, in 't hoofd
van een arme jongen",
schreef hij aan zijn zus
ter in 1825, „en de
spuitgasten hebben dc
brand niet kunnen blus
sen".
Gelukkig werd het
vuur niet geblust, wan;
dit vuur, deze harts
tocht, een weergaloze
schrijfwoede, hebben de
wereld verrijkt met een
schat aan romans en
verhalen, welke aan hun
maker de onsterfelijk
heid bezorgden, aan
Frankrijks literaire roem
schitterende lauweren hebben toe- I lioenen lezers sneller deden klop-
gevoegd, en de harten van mil- I pen.
Niet alleen heeft de Balzac een
ongelooflijk aantal romans ge
schreven, waaronder enige mees
terwerken, niet ten onrechte mocht
hij de galerij van zijn scheppingen
betitelen met „Duizend en één
Nachten uit het Westefi" het
eigen leven was óók een ro
man. Een roman vol wilde avon
turen en teleurstellingen in zijn
jeugd, maar ook een roman door
zijn eigenaardige wijze van wer
ken en door de onuitputtelijke
bron \an ergernis, ontmoediging,
list en vindingrijkheid, die zijn
overmatige schulden voor hem
werden. Nooit heeft hij een roman
geschreven uf het geld, dat hij er
voor bedongen had was al lang
opgesoupeerd. Steeds nieuwe
schulden werden gemaakt en hij
moest werken, nacht en dag, om
althans enigermate aan de greep
van zijn schuldeisers, de eeuwige
nachtmerrie te ontkomen. Deze er
varingen leverden hem anderzijds
steeds weer stof voor nieuwe ro-
man-intngues.
Bij voorkeur werkte hij 's nachts
hij sliep in zijn werkperioden zel
den langer dan van 's avonds 8
uur tot middernacht om zeker
te zijn gedurende de uren van zijn
scheppen niet door schuldeisers te
worden gestoord. Hij s p t in
die uren copij. Kreeg hij schrijf
kramp, dan rustte hij even, des
ochtends nam hij een warm bad
om weer fit te zijn en dronk kof
fie. ontzettend veel koffie, uit drie
verschillende soorten door hem
zelf samengesteld. Overdag corri
geerde hij drukproeven, wat vaak
betekende een geheel omwerken
van zijn eerste manuscript. Soms
corrigeerde hij dezelfde proeven
tien, twaalf maal en langer. In
die werkkoortsen was hij uiterst
matig in 't eten, hoewel hij an
ders een echte „gourmand" was,
iemand die graag lekker en graag
veel, heel veel at!
Sterk als een reus hield hij dit
leven achttien jaar vol
Literair is er wel 't een cn
ander af te dingen. Wat over Mo
lière gezegd werd. is ook wel toe
gepast op hem: „En pensant bicn,
il parle souvent mal" „zuiver
denkende spreekt hij dikwijls
slecht". Ofschoon hij, zoals gezegd,
zijn drukproeven meermalen vol
ledig omwerkte tot wanhoop van
alle zetters en drukkers, dragen
vele delen uit zijn romans de spo
ren van haastig werken en oota
zijn voorstudies konden niet altijtF
even grondig zijn. Maar wat zijn
stijl aan verfijning en diepte mist
bezit hij aan vitale kracht, aan
breedheid van schildering, die al
leen te vergelijken is met de beste
stukkch uit de oud-Hollandse
schildersschool.
Het is overdreven hem gelijk te
stellen met Shakespeare, zoals
sommige vereerders hebben ge
daan; maar het is niet overdreven
te zeggen, dat de Balzac de feite
lijke schepper is van de moderne
roman. Niet voor niets heeft Dos-
tojewsky hem bewonderd, en men
kan nu al zeggen, dat hij menige
opvolger (als Zola c.s.) heeft over
leefd.
kiezing of vervanging van secreta
ris-generaal Trygve Lie. Er zijn rap
porten te behandelen van de bcheer-
schapsraad over Jerusalem cn de
heilige plaatsen, van speciale com
missies vorige jaren ingcstelcf over
Lybie, Eritrea, Griekenland, China,
Korea e.a., welke de discussie on
middellijk tot het hoogtepunt der te
genstellingen kunnen voeren. Er zijn
voorstellen van de meest precaire
aard, zoals die betreffende de diplo
matieke betrekkingen lot Spanje, de
kwestie van toelating van nieuwe
leden der wereldorganisatie, de
grenswijziging van Egypte, dc be
handeling der Indiërs in Zuid Afri
ka, enz.
Maar er zijn ook rapporten, die er
op wijzen hoe vele volkeren de be
staande tegenstellingen trachten te
overbruggen en door internationale
samenwerking tot maatregelen wil
len komen teneinde dc ontwikkeling
der achtergebleven staten tc bevor
deren, het euvel der massale werk
loosheid te bestrijden, het onterende
lot der staatlozen en refugees te ver
lichten, enz. Het is vooral 't minder
in het oog vallende werk der „spe
cialized agencies", dc bijzondere or
ganisaties door de V.N. in het leven
geroepen, welke de lichtpunten vor
men in het enorme complex van
vraagstukken, waarmede de wereld
organisatie zich bezighoudt en waar
van elk nog zo gering schijnend re
sultaat. een schrede vooruit betekent
op de weg naar een internationaal
denken dat meer waarde hecht aan
wat de wereld bindt, dan aan wat
haar gescheiden houdt.
ATHENE. Nadat de liberale
ministers uit de regering waren
getreden, omdat de premier, gene
raal Piastiras, de beschuldiging
had geuit, dat de andere partijen
in de coalitieregering zijn politiek
van „tegemoetkomendheid" tegen
over de voormalige opstandelingen
hinderden, heeft het kabinet zijn
ontslae aangeboden. De koning
heeft dit aanvaard en aan de libe
rale leider Venizelos verzocht om
e ennieuw kabinet te vormen.
West-Duits Vakverbond
eist maatregelen tegen
prijsverhoging
DUSSELDORF. Het bestuur
van het West-Duitse Vakverbond
heeft een schrijven aan kanselier
Adenauer gericht, waarin van de
regering geëist wordt, dat zij haar
economische politiek terstond zal
wijzigen. Het vakverbond wil wet
telijke maatregelen tegen prijsver
hoging cn instelling van een specia
le instantie voor de uitvoering
daarvan.
