"STADSVENSTER
Stille stoet trekt naar
Leusderheide
Vele uitingen van sympathie voor
jubilerend „Quick''
Noteert u even
Grand Theatre
STEFAN ASKENASE
,,'t Begeerde Land" goed vertolkt
door „Ons Vrije Toneel"
Gezond
èn
lekker!
RED BAND
Jan de Gans raakt over zijn rei
niet uitgepraat
STALEN HAAIEN
CITY THEATRE TEL. 6572
Maandag 25 September 19;
Plechtige onthulling van een voorlopig
monument voor kamp Amersfoort
(Van een onzer verslaggevers)
AMERSFOORT. Boven de grote, verlaten Leusderheide pakken rich
sombere regenwolken samen. Honderden mensen, die zwijgend over een
platgetreden pad gaan, kijken er af en toe gedachtenloos naar. Zc zijn uit
Noord en Zuid. uil Oost en West gekomen. Zij z(jn gelovigen en ongelovi
gen. armen en rijken, kreupelen en gezonden. Zij maken bun stille tocht
naar het einde van een diepe, diepe vore, die de heide openrijt. Zij zullen
zich straks scharen om een groot houten kruis, dat nu reeds zichtbaar is
cn uit de aarde schijnt op te rijzen ten hemel. Zij zijn de levenden, die de
doden komen eren. Zij zijn gegaan door de straten van Amersfoort, langs
vlaggen, die halfstok hingen. En zü hebben gedacht aan die dag in de oor
log, toen zc door dezelfde straten gingen, op weg naar het Kamp Laan 1914,
het Polizei Durchgangslager Amersfoort, het kamp van Kotella en Berg.
Maar ook het kamp van De Miranda en zo vele anderen, die nooit de
tocht terug maakten
„Hier spreekt alles;
de stenen, 't bos,
de grond"
De mensen in de stoet kijken
naar de diepe vore, eens de schiet
baan en ze luisteren naar zang van
het Amersfoorts Mannenkoor, die
van ver weg, uit een andere we
reld schijnt te komen. Maar er is
geen andere wereld. Er is slechts
liet eind van de schietbaan, daar
waar het zand nu nog de kogels
van het vuurpelonton bewaart.
De mensen in de stille stoet kij
ken ontroerd toe, als uit hun mid
den een vrouw naar voren stapt,
de dochter van de Amersfoortse
predikant ds Rijper, die met zijn
beide zoons en een pleegzoon, tot
die velen behoren, die hier her
dacht worden. Met een enkele
handbeweging verwijdert zij het
dundoek van het kruis. Aan de
vlaggemasten er naast rijst de
driekleur en over de heide klinkt
krachtiger en schoner dan ooit
het Wilhelmus.
En dan luisteren die honderden
oud-gevangenen naar de woorden
van dr C. P. Gunning: „Hét is
goed, dat wij hier een ogenblik
samen zijn op deze gewijde grond.
Hier spreekt, hier getuigt alles: de
stenen, de grond, het bos. Zij, die
destijds hier geweest zijn, weten
dat. Zij weten ook, dat al wat hier
gezegd wordt niet, maar dat al
wat de omgeving zegt, wél van
waarde is Ik vat mijn gedachten
samen in drie woorden: Eerbied,
schaamte cn trouw. Eerbied voor
hetgeen zij, die hier voor het laat
ste opkeken naar een open hemel,
deden. Schaamte, want wij faal
den in hetgeen zij van ons heb
ben verwacht in hun laatste ogen
blikken. Trouw aan de nabestaan
den, wier eenzaamheid nog vaak
zo groot is. Ik denk aan die onver-
getelijke elfde April in het jaar
1942, toen de 72 rampzaligen hun
doodvonnis vernamen en ik af
scheid van hen mocht nemen.
Toen klonk het: „De tyrannie ver
drijven". De tyrannie, die thans
nog bestaat. De strijd daartegen
moet blijven voortduren, omdat
wij dat aan hen verplicht zijn."
Mét pater Jos Govaert vergele
ken de honderden aanwezigen de
tocht van nu en toen. „Toen ging
in looppas, vier aan vier, omringd
door Griine Polizei een onzekere
toekomst tegemoet. Nog voel ik
een huivering, als ik denk aan het
ogenblik, dat de grote poort met
het prikkeldraad geopend werd.
Toen begon dat haast onmense
lijke leven. Al dit lijden hier is
niet vruchteloos gev eest, want als
de graankorrel niet in de aarde
valt, brengt hij geen vrucht voort."
De heer M. J. Kasteleyn uit
Utrecht declameerde Jan Camperts
„De Achttien Doden" en vervol
gens betrad H. M. van Rand wij ck
het spreekgestoelte, wiens woorden
bitter van zelfverwijt waren, maar
ook vol van eerbied en ontroering.
,.Er wordt hier dus weer een mo
nument onthuld. Het is niet het
eerste, het zal ook niet het laatste
zijn. Op onze monumenten staat
meestal „Aan hen, die vielen",
alsof het niet iets is, dat ze ge
daan hebben, maar dat hen bijna
per ongeluk is overkomen. Mis
schien is dat „Aan hen, die vie
len" nog wel de eerlijkste vorm,
want zij waren wel mensen, maar
niet allemaal dezelfde mensen. Wij
zouden op dit monument kunnen
schrijven „Aan allen, die voor het
vaderland vielen". Maar ik ben
er van overtuigd, dat er doden
zijn, die als ze konden spreken,
zouden zeggen „Neen, ik niet".
Zij zijn ook niet allen voor de
vrijheid gestorven, want de vrij
heid is voor de een anders dan
voor de ander. Ook niet voor de
gerechtigheid, want gerechtigheid
is voor de een al evenzeer anders
dan voor de ander. Ik geloof, dat
liet eerlijk is, als we deze dingen
niet ontkennen. Want zo is het he
laas. Misschien zou dat inhouden,
c!at wij hier verkeerd zijn en dat
we allemaal op ons eigen houtje
moesten gedenken. Maar we zijn
hier toch en dus heeft het op de
een of andere manier zin om teza-
GRAND THEATRE: „De Goede
Aarde", 14 jaar. Zondag: 2, 5 en
8 uur. Dag. 2 cn 8 uur. Donder
dag 29 September, 2 30, 6.45 en
9 uur: „Rope", 14 jaar.
CITY THEATER: „Stalen Haaien".
14 jaar. Zondag: 2, 4.15, 6.45 en
9 uur. Ov. dagen: 2.30, 6.45 en
9 uur.
REMBRANDT THEATER t/m
Maandag: „Oproer in de Gevan
genis". 14 jaar. Van Dinsdag t/m
Donderdag" De stad des Doods"
14 jaar. Vrijdag en Zaterdag:
2.30. 645 en 9 uur. Zondag: 2,
4.15. 6.45 en 9 uur. Ov. dagen:
2.30 en 8 uur.
Openbare Leeszaal Uriemng
voor volwassenen cage lijk» 25 u
bovendien Dinsdag- en Vrijdag
avond van 7—9 uur Uitlening voor
kinderen: Woensdag en Zaterdag
middag van 2.304.30 uur Leeszaal
dag van 1012.30 eD 25 uur, bo
vendien Dinsdag- er Vrijdagavond
van 7—10 uur
RK. Openbare Leeszaal, Wtjers-
straat 2. Uitlening: dagelijks van
11—12 30 u en van 2.305.45 u Bo
vendien Maandag- en Vrijdagavond
van 7—9 u Uitlening voor kinderen
Woensdag van 35 u en Vrijdag
van 45 u Leeszaal: dagelijks van
1012.30 u en van 2.3U6 uur Bo
vendien Maandag en Vrijdagavond
van 7—9 u. Maandagmorgen geslo
ten.
men te zijn. We hebben dus tóch
iets te belijden. Misschien, dat de
herinnering aan het onmenselijke
leed ruimte maakt om hier geza
menlijk te staan. Er was in die
oorlogstijd natuurlijk veel ge
meenschappelijks, dat ons een
drachtig maakte. En zoals het toen
was, kan het in de toekomst weer
worden, als we tnaar de helft van
dezelfde moed en het tiende partje
van dezelfde menselijkheid kunnen
opbrengen als toen".
Mr G. Chr. Aalders sprak na-
Advcrtentie (LM.)
TEL. 4632
Donderdag 5 October 20 uur.
POOLSE MEESTERPIANIST
geeft een CHOPIN-RECITAL.
De plaatsbespreking begint 4
October 10 uur.
mens het Ned. Verbond van Ex-
Politieke Gevangenen en lt. kol.
ir A. M. S. Perquin namens het
comité „Monument Kamp Amers
foort".
De oud-gevangenen kwamen
na de plechtigheid bijeen in het
vroegere kamp, dat thans als de
mobilisatie-centrum wordt ge
bruikt. Daar waren ook aanwezig
de burgemeesters van Amersfoort,
en Leusden en vertegenwoordigers
van diverse stichtingen, die de be
langen van# nabestaanden van
slachtoffers van het verzet behar
tigen.
De dochter van de gefusilleerde
Amersfoortse predikant ds Pij
per onthult het voorlopige mo
nument in het kamp Amers
foort.
DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB
1392. De afstand tot
eiland van Lupardi
groot, maar door
de wind e/i stroom wor-
den Rob en Brookfeller
uit hun koers geslagen *^3^
en bovendien wordt het
weer slechter. En tot
overmaat van ramp k°- - 1j
onzuiver maken. Welis-
waar is ook Lupardi op "J '(jffsfj
zijn post en probeert met yMlty -| - -
alle middelen het kool- JLTHjbJ
zuur weer te verdrijven, AU
maar Rob en Brookfel-
Ier maken een moeilijke rxjTS
nacht mee. Wanneer de
dag aanbreekt, zijn ze
aan het eind van hun krachten. Van een oliejas hebben ze een zeil geïmproviseerd,
doch het eiland komt nog niet in 't gezicht.
Vrijwel alle spelers slagen er in een
goede creatie te scheppen
Club met eigen sfeerwaarin sportiviteit
en vriendschap hoogtij vieren
Het jubilerend Quick-bestW
neemt de vele gelukwensen
ontvangst tijdens receptie u
Berghotel. (ArcJii/o:'
Aldus sprak wethouder C. van Zwol, cn aldus spraken velen, die Zater
dagmiddag naar het Paviljoen van het Berghotel waren gekomen om
Amersfoorts' oudste voetbalvereniging, „Quiek", geluk te wensen met het
zestigjarig bestaan. De heer Van Zwol sprak de wens uit, dat het bestuur
in staat zal zijn die „eigen sfeer" te bewaren.
De heer B. Verschuur, directeur van de Amersfoortse Sport Stichting,
bracht hulde aan het Ouick-bestuur, dat de vele stormen liet hoofd heeft
kunnen bicden en hoopt dat het haar zal gelukken door middel van de
jeugd „Quick" hoger op de voctballadder te brengen.
De heer Geurts uit Haarlem, die
als vertegenwoordiger van de K N.
V.B. 't woord voerde, hoopte even
eens dat het Quick zal gelukken
hoger sferen te bereiken, doch de
ze spreker vond dit niet zo belang
rijk als hetgeen bereikt is: nl. Quick
te maken tot een vereniging die
een voorbeeld voor andere kan wor
den genoemd Spreker memoreerde
ook dat de jubilerende vereniging
voor de K.N.V.B. nooit lastig is.
Strafzaken zijn er voor Quick vrij
wel nooit te behandelen.
De heer Koedam, vertegenwoor
diger van de onderafdeling Utrecht,
noemde Quick éen der pioniers in
de Nederlandse voetbalgeschiedenis,
waaraan het voetbal heden ten da
ge nog zeer veel te danken heeft.
Spreker bood de bondsvlag van de
onderafdeling aan.
Namens de A.B v.L.O. sprak de
heer Van Mourik, die Quick huldig
de voor hetgeen voor de jeugd is
gedaan. Spreker liet ook een waar
schuwende toon horen en zeide o a.:
„Geeft de jeugd een ideaal, maar
blijft hard voor ze. Dit is goed voor
de vorming van jonge mensen,
waardoor zij ook eerder geneigd
zullen zijn zich opofferingen te ge
troosten."
Het bestuur van Quick kan met
voldoening op deze receptie terug
zien. Uit alle delen van ons land
waren niet alleen bloemen, tele
grammen en brieven met geluk
wensen binnengekomen, doch ook
velen hadden zich de moeite ge
troost naar Amersfoort of van uit
Advertentie (LM.)
In April van dit jaar kwam de
toneelvereniging „Ons Vrije Toneel"
voor het eerst op de planken. In
het K.A.B.-gebouw voerde men Za
terdagavond het tweede stuk op.
Een enigszins dramatisch gegeven
van het Brabantse boerenleven
„Het Begeerde Land".
De opzet van deze plattelands
drama's is altijd dezelfde. Trots en
eerzucht worden gebroken om
plaats te maken voor berouw en
vergevensgezindheid. Het gegeven
is dus niet nieuw meer en de schrij
ver Piet Dieben bewandelde met
„Het begeerde land" dezelfde weg
als vele andere toneelschrijvers van
boerenstukken deden.
Ons Vrije Toneel heeft ook
ditmaal goed spel gegeven. Op
een enkele uitzondering na
slaagden alle spelers er in een
goede creatie te scheppen, men
had een behoorlijke rolkennis.
Regisseur Chr. Christ heeft
met strenge hand geregeerd.
De boer Klaas Vermeulen was op
z'n best in het derde bedrijf. Z'n
vrouw Marle (mevr. Gerritsen)
zorgde dat het geen „huilerige"
vertoning werd. Men zag in haar
een verstandige, flinke boerin, die.
gebukt gaande onder veel leed, in
haar spel haar overtuiging behield
dat alle moeilijkheden zouden wor
den opgelost. De beide zoons Jan
en Jatfp (resp. Th. en C. Bakhorst)
pasten zich volkomen aan en voor
al de eerste verdient voor zijn spel
een pluim. Hij speelde nl. een dub
belrol. Als de nieuwsgierige mieze
rige dorpskoster verzorgde hij de
komische noot in het stuk.
De beide marskramers Doris en
Sjefke (J. Hoek en v. Veen) zou
den beslist geen gek figuur slaan
als Brabants zwerver. Giel Blavs
miste jammer genoeg overtuiging.
Z'n dochter Anne (mej. M. Pot) be
hoefde als jonge 'boerendeern heus
niet teveel ingetogenheid aan de
dag te leggen terwijl Notaris Ver
kleef absoluut beneden peil bleef.
Regisseur Christ had de rol van
pastoor Mandeis op zich genomen.
Hij leefde zich in als de zieleherder
b(j uitnemendheid en zette z'n ver
tolking kracht bij door beheerst ge
barenspel. Met Marie o.i. de beste
vertolking. Cato de huishoudster
van de pastoor en Jans, de meid
bij Vermeulen (resp. gespeeld door
mej. G. Veldhuizen en C. Winters
wijk) zorgden voor een goede ver-
Burgerlijke stand
Geboren: Elisabeth W. J., d. v. W.
Helms en J. M E. Fokkema- Maria P..
d V H J. A M. Iserief en H. M. G,
Bui.jn.
Getrouwd: A. P. Beens en C. M. J.
Horljgcrs.
Overleden E. Ditewig. 62 Jr, wed v,
A. W. v. d- Heijden; Klasina van den
Essenburg, 81 Jr. wed. v M Schreu-
d«r.
tolking van hun rol.
Het krachtige applaus na afloop
bewees dat dit ensemble eer heeft
ingelegd. Het moet ons van het
hart dat bij een dergelijk drama
tisch stuk tussen het eerste en
tweede bedrijf en verder in de
pauze „de appeltjes van oranje",
samba's en moer van dergelijke po
lonaise- en dansmelodieën toch niet
bijdragen om in de sfeer van het
stuk te blijven.
Er was tot besluit een gezellig
bal met muziek van Boers' Melo-
disten. FJRé
100SEWDAAI HOLLAND TURNHOUT BflGlE
Amersfoort de Berg te beklimmen
om hun sympathie met de vereni
ging te betuigen.
Drie uren lang heeft een onaf
gebroken stroom van sprekers het
woord gevoerd. Alhoewel op ccn
receptie over 't algemeen altijd
vriendelijke woorden worden ge
sproken was het op deze receptie
toch duidelijk aan te voelen dat de
zestig-jarige vereniging aller sym
pathie heeft.
De heer Van der Linden, voor
zitter van H.V.C. typeerde het ook
zo duidelijk toen hij zeide: „Wij zijn
verheugd dat de verhouding tussen
Quick en H.V.C. beter is dan ooit
tevoren cn wij zien dan ook met
vertrouwen de toekomst tegemoet."'
Een originele hulde bracht een
deputatie van de Voetbalvereniging
„Wilhelmina" uit Den Bosch, waar
mede het Amersfoortse Quick sinds
jaren een bijzonder vriendschappe
lijke verhouding heeft. In cle top
van een grote bloemenmand zong
een levende kanarie als vertolker
van de sympathie van de Bossche
„Kanaries."
Dc heer G. Goorhuis. Commissa
ris van Politie, memoreerde hoe hij
35 jaar geleden reeds tegen Quick
speelde en dat ook toen de sporti
viteit reeds hoogtij vierde. Een
krachtig applaus van de talrijke
aanwezigen getuigde van de sym
pathie voor de opmerking van deze
spreker toen hij zeide: „Ik hoop dat
in uw vereniging het amateurisme
altijd zal blijven bestaan".
Alhoewel de heer C. van Zwol.
dc burgemeester had verontschul
digd, omdat deze niet op de recep
tie aanwezig kon zijn, bleek dc heer
Molendijk toch nog even tijd gevon
den te hebben het bestuur van
Quick te komen feliciteren. Spre
ker roemde de hechte en sterke
organisatie, de sportieve inslag en
het stevige bestuur van Quick".»
De heer Molendijk hoopte dat z'n
stokpaardje: Amersfoort een eerste
klasser, eventueel door samenbunde
ling van krachten, nog eens ver
wezenlijkt zou worden. De burge
meester voelt er nog steeds voor
Amersfoort een groot stadion te ge
geven, doch dan zal er ccn elftal
moeten komen dat zich kan meten
met steden van dezelfde grootte.
Het was leuk te zien hoe. naar
mate de receptie duurde, een
steeds groter wordende groep „oud
gedienden" bij elkaar kroop om
kennelijk oude herinneringen op te
halen. Wij merkten in deze groep
o.a op de oud-spelers: C. G Reijn-
ders. Jhr. L. J. D. van Holthc, de
ereleden en oud-spelers J. van Gel
der ror. C. C. van Helsdingen en
Notaris Van Harterink. Ook ir. Van
Hoorn, die rond de jaren 1910 voor
zitter van Quick was, had in deze
groep een plaatsje gevonden.
Later voegden zich hier nog bij
de oud-spelers P L en J. H. Ittman,
Rolandus Hagendoorn H. F. Keetell.
Dr Bonk uit Vianen, J. de Neve, No
taris van Rhijn en Prof. Van der
Plank. Zij allen hebben geschiedenis
gemaakt, waardoor Quick zo'n
uitermate hechte basis heeft.
Ook van sportverenigingen uit
Amersfoort en ver daarbuiten voer
den vele sprekers het woord. Wij
noemen hiervan oa.:
Amsvorde. APWC, Amersfoortse
Boys, KVVA. Kampong Utrecht,
Rijverenigmg Nimmerdor, Neptunus,
v.v. Zeist, Scheidsrechtersvereniging
District Amersfoort. DOS Utrecht,
ZAC Zwolle. Patria. Zeist. SEC,
Soest. Ehnkwijk, AMHC, Victoria.
Stichtse Boys. UW, 't Gooi. Baarn.
AZ PC. v.v. Maarssen, WA, Her
cules AMAC.
De heer Snouck Hurgonje. burge
meester van Hoevelaken, wees op
het nauwe contact tussen de beide
gemeenten en wenste Quick ook nog
een succesvolle verdere loopbaan.
Tot slot kwamen de aanvoert:
van de Quickelftallen hun gtb
wensen, vergezeld van cadeaux, t
bieden.
Van de vele geschenken, die
Quick-bestuur in ontvangst kon:
men noemen wij:
enveloppes met inhoud van
oud-spelers Colder en Harterm):
van de Quick-jeugd; vaantjes n
de v.v. Hercules en U.V.V; i
schaaltje met embleem van AZ
PC; een voorzittershamer van Ar
vorde; een bal van A.B. v. L0.
een asbak met voetbalornament r
v.v. Elinkwijk.
Het was reeds ver over de \x
gestelde tijd toen de voorzitter r.
Quick, de heer J. van Goor in e
slotspeech allen dankten, die t
middag voor Quick onvergetë
hebben gemaakt.
Voor zwemsport bestaat in Afrika
zeer grote belangstelling
(Van onze zwemverslag^ever)
Boordevol herinneringen" aan een
prachtige reis troffen wij* Zondag
de Ncptunuszwemmer Jan de Gans,
die met de Zwemclub „Haarlem"
een tour naar Frankrijk en Noord-
Afrika heeft gemaakt. Met negen
zwemmers; vijf bestuursleden en
hun echtgenoten en de zwemmers
Bob Bonte van ZAR en Joris Tjeb-
bes van HPC, maakte Jan de Gans
een reis van drie weken. De in
drukken. 4ie hij gedurende deze
reis opdeed, vatte hij in één woord
samen: „Prachtig".
Advertentie (I.M.)
NOG SLECHTS, DRIE DAGEN
t/m a.s. Donderdag.
dagelijks 2.30 uur, 6.45 u. en 9 u.
De spannende technicolor film.
Ondanks grote toeloop kan niet
worden geprolongeerd.
moires, die binnenkort zou
den worden uitgegeven 011-
„Mij
is liet goed om het bestuur Zondag a s. gespeeld zou
der de titel „Mijn kramp". Want die mensen verdienen
Hij had wel behoefte aan het!
wat meer Lcbensraum, In
zijn vrije tijd schildert hij,
meestal op behangselpapier.
Hij liet ons zijn laatste
werk, een Eva, zien. We
kenden haar nog van vroe-
er van te complimenteren, worden, niet door gaat en
dat in plaats daarvan op
„Dorresteyneen ere-wed-
Quick (II) strijd gespeeld zal worden
tegen Hercules, ook een
„oudje".
Quick (III)
even aan 't Stadsven-
ster. Tel. 4291: iedere
morgen van tien tot
twaalf uur.
ger, toen ze nog Braun „laatc
heette. Dolf vertelde, dat ze
En als we het nu toch
over Quick hebben, kunnen
we nog wel even verder
gaan In de allereerste
aan de samenstellers van niet over de weg naar het
Lhct jubileum-boek. dat er Quick-tcrrein. Als het re-
buitengcwpon fraai uitziet gent en U wilt naar Quick
en waarvan de inhoud op gaan kijken, dan moet U
hoog peil staat. Maar zelden baggerlaarzen meenemen. ,7r" .1?KÏ lliCC
verschijnt er ceri~ uitgave want de Dorrestevnseweg - twce onz_®r .jeugdige
als deze. In de tweede lijkt dan verbazend veel
plaats kunnen we U ver-
Er is niks van
ONZE kletsbel rinkelde
voor de zoveelste maal.
Aan de andere kant van de
lijn was er een meneer voor
ons, wiens naam we maar
beter niet kunnen schrijven.
Of we ons ook interesseer
den voor een goede tip. Ja,
altijd, zeiden w\j. Nou dan,
h\j zat ondergedoken op
nummer zoveel in een straat
in hel Leusderkwartier.Wie
hij, vroegen wij. Of we dat
niet begrepen hadden,vroeg
de meneer. De grote hij, de
Fiihrer aller Germanen na
tuurlijk!
Wij er op af, vaar hei
Leusderkwartier. En waar
achtig, op nummer zoveel, F
op de bovenverdieping, daar gaa., f** -
zat hij. Op iedere knie een ™elke ,h,et Boed gaat in een
olijke kleuter, die de haren h°Se klasse. welke succes
uit z\jn snor trokken. Toen ?p ?,ucc£f boekt, is gemak
hij ons zag, zette hij de kelijk. Maar een club be
tellen. dat de competitie- daar niet iets aan te doen
wedstrijd SECQuick, die zijn?
Quick-terrein. Als het V.
hem in orde te maken. Hij
zou o.m. in de film „De
Dictafoon" een imitatie van
Charlie Chaplin geven. Hij
was er erg trots op, dat hij
in ieder geval iels gedaan
heeft voor zijn Reich. „De
Volkswagen is blijkbaar un-
ter ieders bereich gekom-
men geworden in Deutsch-
land, zodat de Hollanders er
nu ook van profitieren kun
nen". We hadden nog veel
langer willen blijven pra
ten, maar de tijd ging snel
en we moesten afscheid ne
men. Toen we buiten waren
vonden we het jammer, dat
het geen één April is. Maar
wat zou dat? U heeft het
immers al wel begrepen: Es
ist nicht wahr!
Hulde
Zoals u elders in de krant
kunt lezen heeft het bestuur
van Quick gerecipieerd, om
dat die club zestig jaar be
staat. Zestig jaar, dat is een
hele tijd, temeer omdat de
jaren dubbel tellen, als het
een club naar de vleze
club besturen.
Zeepkisten
De laatste race in de gro
te serie Nederlandse zeep-
'aithanê k»st-rermen is Zaterdagmid-
dag onder grote belangstel
ling in Bussum gehouden.
Bussum?' vraagt U. Jazeker,
maar Amersfoort heeft er
wel iets mee te maken.
stadgenoten. Hcnkie de
een Dorresteynsebeek. Zou ^rr*csuc^, ^0(:k% i'an ^er
Wey, beiden uit de Spaarne-
straat, werden respectieve
lijk tweede en derde. Dit
tweetal heeft al een goede
naam als zeepkist-cracks ge
kregen. Het zou toch wei
lollig zijn, als wij in Amers
foort onze stadgenootjes ook
eens aan het werk zagen!
V.R.A.-jubileum
Henk Driessen en zijn
VRA-cabaret zijn in Amers
foort, trouwens in vele an
dere steden, geen onbeken
den meer. Het is al weer
vijf jaar geleden, dat de
Vereniging van Rijks Amb
tenaren voor het eerst to
neel ging spelen In die vijf
jaren is het troepje van
Henk Driessen met veel
succes opgetreden. Nu komt
het op 11 November inAmi-
citia met de première van
de jubileum-revue „Reist U
mee?". Wij wel en we ge
loven, dat het een erg ple-
DE gemeente en meneer Pluvius hebben samen een
afspraakje gemaakt, geloven we. Want de gemeente zierige reis zal worden!.
kleuters op de grond, stond
op en klapte met de hak
ken. We begonnen een ge
sprek met hem en we vroe
gen hem, wat hij dan toch
sturen, die in de vierde
klasse speelt, niet altijd met
succes, die het moet stellen
zonder grote recettes, is
niet gemakkelijk. En als
deed met al zijn vrije tijd. zo'n club dan op een goede
Hij was bezig aan zijn me- dag zestig jaar bestaat, dan
baggert modder uit de grachten en Pluvius zorgt er de
laatste tijd voor, dat de ruimte, die daardoor ontstaat,
gevuld wordt met regenwater. Meneer Spaander U
weet wel, die van de ingezonden stukken moest eigen
lijk maar eens een grote vliegende sluis uitdenken,/die
hij boven Amersfoort kon laten zweven om het water
„van boven" te regelen!
Kamperen
„Die Rus", zei 't manneke
\anmorgen. „die „De Nacht
op de Kale Berg" compo
neerde. heeft in de honger
winter vast gekampeerd in
Klein Zwitserland".
Op 2 September jl. startte 1
zwemgezelschap in vijf luxe li-
Eerst ging het naar Parijs en di.
na werd Lyon aangedaan. Gez«r
men werd er toen nog niet. I
gebeurde pas in Marseille. Dc
genstand, die de Hollanders b
ondervonden, was gering. Slft'
het nummer 100 meter rugslag p
verloren! Jan eindigde in Man',
op de vrije slag als derde in
voor hem matige tijd van li-
Tijdens de gehele tour heeft Ja-
Gans trouwens op de zwemee
mers geen opmerkelijke prestr
verricht. Dat kwam waarschijn!
door het drukke zwem- en tn
ningsseizoen dat hij achter de
had.
Het mooiste gedeelte van de r
begon pas na Marseille. Toen p
gen d/; Hollanders op de boot 5
Tunis. Na 24 uur arriveerden
daar. Gedurende de vijf
dat de Hollanders daar verbler
waren zij de gasten van
neef van de Bcy, zelf een zw
enthousiast Drie maal werd er r
zwommen en in de tussentijd
deze typische Arabische, me
maar toch armoedige stad bezx
tigd. Zakkenrollers hebben t
een prima bestaan maar c;
merkten de Nederlanders
nis» gelukkig niets van. In N-r
seille werd wel een grote hoevtf
heid kleren van de Hollanders f'
vreemd. Jan de Gans moest t
z'n colbertje missen.
ENTHOUSIA&
Van Tunis uit werd de reis
trein verder gemaakt. Door
prachtige Atlasgebergte, ging
reis naar Constantine, een mofl
ne stad tussen Tunis en Alff
Deze prachtige stad ligt boven
een berg en in een dal ligt een
permodern zwembad. Met een 1";
gingen de zwemmers daar i«:
dag heen Ook in Constantine
het succes der Nederlanders grr
Meer tegenstand werd ondervor,:
in Algiers. Vooral tijdens het po-f
ging het echt Afrikaans-warm
Zo warm zelfs, dat een der
lemmers een trommelvlies sche
de Polo kan men dat spel i-
mcer noemen, maar - men
er wel gastvrij. „Overal trouwer
voegt Jan er aan toe. En dan -
publiek daar was Jan de
ook verrukt over.
In Algiers was het bad eivol
enkele duizenden mensen! CM'
werden de Hollanders enthour-
toegejuicht en dezen begroetteo
hun beurt het publiek met een
gemeend „Oele, oele, oele, hoij,
hoij". de yel van de trip.
BIJ KUNSlUCf
In alle steden die werden bezoC;
werden de wedstrijden bij kunstu-
gespeeld. Meestal laat in de ave
In Algiers bijv. begon de polo^
strijd pas om 12 uur. Tijdens der.
trip gingen slechts drie zwemm
mers verloren: de 100 meter n»SJ:
in Marseille; in Constantine de
50 m. vr. slag en in Menton dc
m. vr. slag. Bijna waren de
mers nog met een vliegtuig in
(N. Afrika) terecht gekomen, y
deze 500 km. lange tocht bracht >-
reisschema in de war.
Op de terugreis zwommen
Cfi
bi Ugl CIO i.,T VI».
Braasem c.s. nóg in Menton, m
Franse Rivièra. Daar werd enz
dagen uitgerust van de vermoei'
de tour. Donderdag j l. wem
terugreis aanvaard. Zatcrdagav-
keerde Jan de Gans weer in An^
foort terug. Over de reis raakt
maar niet uitgepraat, maar ja,
reis maak je niet iedere week f
Hollandse eten smaakt overil
weer best. want het kamelenviee-
hem niet bijster bevallen.
