BENESJ - Banketbakker boetseerde - 4 poppetjes van boter, vet en marsepein Len werd beeldhouwer Naar Australië? maar dan ook Engels spreken en verstaan Koop na Maandag vooral kinderpostzegels kwetst - in eer en deugd - de Britse preutsheid Moei U eens lióren ^Cuyk's kinderen kneden klei bij „ome Carel" geboren paedagoog laat jeugd ooi wonderlijke dingen maken ALS UW SPIJS- »:uwe ventilator bij Maurits-mijn „Duiveneieren" overtroffen Goede banen liggen niet opgeschept Veronderstel niet dat men juist op U heeft zitten wachten erdag 11 November 1950 5 de f* nS't)ERE Woensdag- en Zaterdagmiddag staan voor het Oude i 'Raadhuis in Cuyk de zeepkistenautotjes, de autopeds, de :urgende Hollanders en de poppenwagens. De kinderen zitten ■>p de stoep met dozen waarin zij hun boetseerwerkjes heb- in en roepen „Carel, mogen we binnenkomen? Kijk ereis wat hebben gemaakt!" rel van Laere heeft alle kinder- -van Cuyk achter zich aan, om- lij kneedt. Klei kneedt, model- \i boetseert, er poppetjes en jes van maakt en er verhalen ertelt. En de ademloos toekij- e kinderen op een gegeven ogen- een stukje klein in handen en zegt: „En nou jij... Zo het. dat hij op vrije middagen a schooltijd de kinderen van de trap van het oude raadhuis, hij een atelier heeft, ziet opko- een doos torsend, waarin ze nieuwste, in opdracht van „Ca- gepriegelde klei-creatie komen leden. Dat werkstukje is hun ekaartje voor een boetseer-mid- Dij „de ome van de trap" zoals ;le kleintjes hem noemen, t is allemaal begonnen niet mar- n. Een paar jaar geleden ver ten er in de etalages van een \erdamse banketbakkerij tegen rklaas een aantal heel gekke en jenlijke marsepeinfiguurtjes, titer in die bakkerij stond de van die leuke figuurtjes, de lige Brabantse banketbakker van Laerc. Hij moest van zijn een vak leren en hij werd ban- ikker, omdat je dan voor niks snoepen, maar ook omdat je eerles krijgt op de banketbak- chool. En daarin is Carel ge- 2- werd bakker, zwierf van de betrekking naar de andere, enier werd hij ook nog, en al- -.tocht hij materiaal om zich in drukken. Boter om gezichtjes Modelleren, ja zelfs schapenvet oppetjes van te maken. is duidelijk, dat zo iemand in de banketbakkerij blijft. Hij het hoe langer hoe zekerder, houwer, dat was wat hij wilde ^n. Hij kwam in aanraking met gp.-rabantse glazenier Smeets en /naar Arnhem naar de Kunstnij- 3ldiidschool om te beeldhouwen. in de kinderen heb ik ontzag- VGeel geleerd," zegt de zachtmoe- ^29-jarige ex-bakker. „Ze hebben oelangstelling en maten zulke opmerkingen. Ik geef ze klei komen met de opmerkelijkste tjes bij me aan." vertelt er niet bij, dat hij een en paedagoog is. die zo leuk de kinderen omgaat, dat ze er 'echten om bij hem te mogen eren. Hij haait uit ze wat er aan creatieve kracht in ze zit dat blijkt bij hem maar weer al te dui delijk die zit in ieder kind. Zo schreef hij niet alleen voor banket bakkers boekjes over „Figuren in marsepein", maar met wat de kin deren hem leerden, verzamelde hij het materiaal om voor hen speciaal een boekje te schrijven over „Model leren met klei". En met de fa. Ta- lens. die al sinds jaar en dag boet- seerklei voor kinderen maakt, vond hij dé boetseerklei voor kinderen. Anticeptisch, reukloos en vooral niet te hard. juist zo, dat de kleine kin derhanden er mee kunnen werken en niet te zacht, zodat hoge, dunne figuurtjes niet in elkaar zakken. En zo komt het dat de kinde ren van Cuyk als vliegen om de jampot om Carel heen draaien. Ze maken de wonderlijkste, ont roerendste dingetjes. „Afscheid van de pastoor" of „Markttafe- reel" of „Mannetje in een roei boot op de Maas" of „Het Para dijs" dat een vierjarige hummel bij hem bracht. Een boompje met een slang er omheen en een heel klein meisje er naast, zijn de Eva in gesprek met het rep tiel. „Ik laat ze samen werken", vertelt Carel. „geef ze allemaal een opdracht, die ze naar belie ven mogen uitvoeren. Die een beestje, die een mannetje, die een huisje. En dan maken we van alles samen een hele stad en we fantaseren er verhalen over". „De kinderen zijn geweldig," zegt Carel van Laere. „Hoe kleiner hoe beter, want als ze een paar jaar op school zijn en ze komen dan pas bij me, zijn ze niks meer waard. Dan is alle fastasie al kapot in ze ge maakt...." Een beetje bittere uit spraak voor een man, die zoveel er kenning van alle kanten krijgt, van de kinderen, van de banketbakkers, van zijn burgemeester, van alle mensen, die van hem en zijn model leermethode beginnen te horen en die hem bezoeken. Advertentie (LM.) verteringsorganen van streek zijn, dan isCARBOVIT (Mijnhardt)een uit komst Carbovlt: actieve absorbtle- kool dragées, volkomen onschadelijk- Doos 40 cent en 1 gulden. eeftjy rju maar eens op de markt kijken zei „Carel" tegen een g je van negen jaar, dat nog nooit geboetseerd had, maar wel had ge- rfwn hoe hij het deed. Ze ging en de volgende dag kwam ze blakend L: van trots bij hem met dit, haar eerste werkstuk. 3" kun s E'CVan onze correspondent) ERLEN Op 19 November zal nif nieuwe wind" gaan door de •niIgrondse wereld van de staats- tMaurits te Lutterade, de groot- i. üjn van Europa. Dan wordt een te mijnventilator in gebruik ge- -- de grootste ter wereld, die om )IaAH|incn ruim vijftienduizend ku- ;rie meter lucht per minuut zal af- ver;n. Het vermogen zal. als de rcMator met nieuwe waaiers is 'cl. rust, zelfs toenemen tot 30.000 ke meter. ventilator komt aan de noord- /r. van de mijn, die tot 700 meter ■en 2 Saat en welker gangen zich aarekken over een gebied, dat on- en 'r 70 groot is als de gemeente g 3_:erdam. In Januari wordt aan lidzijde een tweede ventilator jatflie capaciteit in gebruik geno- 1 j o:De noordelijke zal dan voorlo- rajji reserve worden gehouden. „Nou, jongens, naar binnen", zegt Carel, op de stoep van zijn atelier in het oude raadhuis, tegen zijn leerlingen, die gedul dig op de trap zitten te wachten. (Van onze speciale verslaggever) Bewoners van Exmoor in Enge land zijn getroffen door ijsklom pen, waardoor schapen zijn ge dood Een zo'n ijsklomp woog 14 pond en boorde zich een decimeter in de grond. Aldus meldt United Press. „Als er in Engeland van die grote ijsklompen zijn gevallen, dan kan ik moeilijk aannemen, dat de ze op natuurlijke wijze in onze atmosfeer zijn gevormd," aldus dr H. ten Cate van het KNMI te de Bilt. „In de zomer vallen wel eens heel grote hagelstenen, maar klompen van veertien pond zijn nog nooit ver toond. In deze tijd van het jaar val len de kleine „wintersteentjes". Als die grote klomp in Engeland inder daad is gevallen heeft hij een heel andere oorsprong. Ongeveer een jaar geleden is in ons land in het Oosten van Brabant ook een dergelijk groot brok ijs neergekomen, dat niet van meteoro logische oorsprong geweest kan zijn. Wij hebben de zaak toen onderzocht, en de conclusie was, dat de klomp ijs naar alle waarschijnlijkheid gevormd was bij de condensatie van uitlaat gassen van hoog vliegende vliegtui gen. Er waren toen inderdaad oefe ningen boven dat gebied geweest Het is dus mogelijk dat de ijsklomp in Engeland ook van vliegtuigen af komstig is." Advertentie (l.M.) Hardlijvigheid Regelt de ingewanden zonder kram pen door de gemakkelijke methode van Foster's Maagpillen. Bemerkt hoe vlug deze kleine laxerende pil len de hoofdpijn en misselijkheid doen bedaren, een slechte adem wegnemen en de daarmee gepaard gaande indigestie en depressie ver lichten. Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten. Imp. H. ten Herkei, Hilversum Kachel geëxplodeerd apotheek uitgebrand AMSTERDAM. In een apo theek in de Czaar Peterstraat in Amsterdam-Oost is Vrijdagmorgen om 11 uur brand ontstaan, doordat een kachel explodeerde toen een werkster die wilde aanmaken. De brandweer bestreed het vuur met negen stralen, maar kon niet ver hinderen dat de apotheek en de eerste etage geheel uitbrandden. De werkster is met ernstige brand wonden in het Binnengasthuis op genomen. Een andere vrouw, een man en een brandwacht liepen snij- en brandwonden op. Nog 5000 gebrekkigen wachten op wat levensgeluk (Van een onzer verslaggeefsters) Maandag is het 13 November. De dag, waarop in de postkantoren ln het hele land de verkoop der kindérpostzegels en -kaarten begint. Ten bate van 350 kinderbeschermingsinstellingen, waarin 50.000 kinderen worden verzorgd en opgevoed. U weet het immers, al die duizenden kinderen, die niet als C of ik gezond van lichaam en geest z(jn. Kinderen zoals Jan van veertien, t ingerichte kraaminrichting, het die door de oorlog zijn gezichtsver- mogen verloor en nu in Zeist in het Chr. Blindeninstituut „Barti- meus" het MULO onderwijs volgt. De school kan hem steno-typist laten worden of correspondent in vreemde talen, wellicht zal hij pianostemmer worden. De pupillen van zijn school, ver telt de directeur, kosten f 660. per jaar, maar per 1 Januari moe ten die kosten toch op f 1200. aangeslagen worden. Dit is een heel bedrag voor de ouders, en de meestcn worden dan ook tege moetgekomen door de gemeente, door de verenigingen of de kerk. 5000 blinden heeft ons land en sedert vorig jaar heeft de regering de leerplicht voor blinde kinderen ingevoerd. Maar de staat betaalt alleen het salaris der onderwijs krachten. Het zijn de Nederlanders zelf die dat geld bij elkaar moe ten krijgen. Dc Heldringstichting in Zetten een uitgebreid complex interna ten, opvoedingstehuizen en vak scholen, dat in 100 jaar is ge groeid uit het werk van de jonge ds Heldring) heeft door de oor log veel gebouwen verloren. In de vijf naoorlogse jaren is er veel vernieuwd en herbouwd, maar men is pas op 2/3 van de vooroor logse capaciteit. De Heldringstichting geldt in de Nederlandse kinderbescherming als een der best geoutilleerde en men toont u vol trots de lichte, gezel lige gebouwen, waar ongeveer 500 vrouwen en meisjes een tehuis vinden. Het fraaie instituut voor ongehuwde moeders, de modern kinderhuis, de kweekschool voor onderwijzeressen, het tehuis voor moeilijk opvoedbare kinderen. Men heeft plannen, vooruitstrevende plannen, men wil bouwen, maar ja het geld is er nog niet voor. Toen een aantal journalisten vo rige maand als gast van het Ne derlands comité voor Kinderpost zegels in Oostenrijk enkele insti tuten van kinderbescherming gin gen zien, zagen zij vaak erbarme lijke toestanden. Hoe gelukkig mag men zich dan prijzen een kijkje te nemen in huize „Boldershof", een R.K. in richting voor achterlijke en psy- chopatische kinderen. 550 kinderen van 221 jaar. En 750 op de wachtlijst, voor wie onmogelijk plaats gemaakt kan worden in het overvolle huis. Maar welk een verschil met daar in Oostenrijk. De kinderen krijgen alles, wat men ze maar kan geven. Een la gere school voor de debielen, een sanatorium voor de tuberculeuze patiëntjes. Er zijn meer van zulke inrichtingen, katholieke, protes tantse, neutrale, het merendeel echter voor zwakzinnige kinderen, wie nog iets te leren valt, die nog enigszins mobiel zijn. Toch wach ten er thuis nog 5000 op opname. Ziet u, daarom maken wij u erop attent, dat Maandag de kinderpostzegelverkoop begint. Koop ze toch zo veel mogelijk, opdat er geld komt om in de nood van het misdeelde kind te voorzien. Het is zo weinig, dat kleine geldoffer, vergeleken bij zijn ongeluk. (Bijzondere correspondentie) WE waren dus ge bleven bij de aan sporing om Engels en goed Engels te leren. Vergeet niet, dat u het de Australiër niet kwa lijk mag nemen, dat hij het op den duur wel erg vermoeiend vindt om via gebarentaal met u van gedachten te wisselen, afgezien van het feit, dat het toch wel zeer onbe leefd is, naar een land te emigreren zonder zich de moeite te heb ben getroost de taal van dat land te leren spreken. Daarom, indien u het Engels niet of maar gebrekkig beheerst, stelt u zich dan maar in op de nodige teleur stellingen. U hebt zich aan te passen, niet dc Australiër. U zult waarschijnlijk ge- noegen moeten nemen met een baan tje, waarbij u de mond practisch niet behoeft te openen. De taal moet u dan maar zo'n beetje te hooi en te gras opsteken. Wat daar in de practijk van terecht komt, laat zich nr.-' 'IJ igeriterdams raadhuis aan het Frederiksplein >e1 jr. ts 1STERDAM. Na twee da- zineraadslagen heeft de Amster- en.e gemeenteraad het voorstel ■11,'ieuwe Amsterdamse raadhuis t kwartier rond het Waterloo- te bouwen, alsmede zes an ken door de raad ingediende )be:tellen, verworpen. Ook ver- de en werd een minderheids- i Titel van B. en W. om voor Bi raadhuis een terrein in de Acve woonwijken van de stad te mmen. Hierdoor blijft het -besluit van 1935 van kracht enns hetwelk aan 't Frederiks- og een stadhuis zou worden ge- ■c. >d. Een oplossing, die eigenlijk tf der raadsleden heeft gewild. id ri E volken van Europa, verslage- n en en Russen incluis, waren va de eerste wereldoorlog weer bijeen op de conferentie der staatslieden te Genua in 1922. Be- nesj, eerst 37 jaar oud, was toen Tsjechisch premier Hij was jong. eerzuchtig en begerig overal b\j te zijn. De wereld van politieke intriges was nog nieuw voor hem en boeide zijn verbeelding. Op een dag werd hij opgebeld uit een kamer in zijn eigen hotel. Een Italiaanse gravin verzocht hem, haar in kamer nr. x te ont moeten. Benesj was te nieuwsgie rig om veen te zeggen. Hij infor meerde nog eerst wie de huurder was van die kamer. Dat was Lu- zatti, toenmaals een vermaard Italiaans financier. Dat was dus in orde. En Benesj ging naar de kamer. Daar trof hij twee dames. De Italiaanse stelde hem een vrien din voor. een Hongaarse aristocra te. Deze trad op Benesj toe, keek even zwijgend op hem neer, en zei toen: ,Jk heb u hier laten komen omdat ik de ergste vijand van mijn volk eens van aangezicht tot aangezicht wilde zien". Daarop draaide zij hem de rug toe. Benesj stond er voor Piet Sn- Hij meende dat ieder dit geval beoordelen zou als hij zelf, zonder humor, en met verontwaardiging op de agressieve Hongaarse, en hij sprak dus waar hij beter ge zwegen had. Zo bereikte het re laas ook mij. Echter zo, dat ik het zelf niet journalistiek kon gebrui ken. Hamilton, van de Daily News was een van de beste der inter nationale Engelse journalisten van die dagen en een goed kameraad. Hem stelde ik het kostelijk geval ter beschikking. Hij gnuifde, maar schudde tegelijk het hoofd. ..Benesj, met een dame in een ho telkamer, dat kunnen wij onze le zers niet voorzetten". „Er kon niets gebeuren, er waren twee dames", merkte ik op. „Dat maakt het maar erger", zei mijn Britse vriend. „Jelui zijn toch een raar volk. Jelui nemen wel pagina's „divor ce court", was mijn antwoord Dat was in die dagen heel veel erger nog dan tegenwoordig. Geen in tiem detail, dat bij dc meedogen loos gevoerde echtscheiding spro- niirniiMiBiiMirtiMiiiirmnmfiiiTiwwiirrmiwwiiininHiHBiB b mm HERINNERINGEN (aan internationale politici) van Dr M. van Blankenstein ifflamsHiBBMiiiniKBiamn werd munoanu Wijlen president Benesj, tijdens een receptie in het Wradschin, het Praagse Paleis, dat nu de tweede wereldoorlog zijn zetel was. cessen in discussies kwam, de krantenlezer onthouden. „Dat is overeenkomstig de wet ten van Engeland", legde Hamil ton uit „en dan heeft niemand het recht er iets op te zeggen." Dit was een lesje in de speciale Britse preutsheid- Men leert eruit begrijpen hoe The News of the World, toen het nog op zijn ergst was in zedenschandalen de Zon dagspublicatie kon worden die in meer families gelezen wordt dan enig ander blad in de Engelse taal. zonder overmatige verbeeldings kracht. gemakkelijk voorstellen. Voor u het weet, bent u een jaartje of wat verder en promotie, ho maar! En een baantje onder de vijf cn twintig pond per week wilt u niet hebben? Juist, u wilt die Australiërs wel eens laten zien dat u uit Neder land komt, en dat die daar van aan pakken weten. En u dacht, dat Au stralische werkgevers daar wel een pond of wat extra voor over hebben. Majj ik u dan uit de waan hel pen. in de hoop. dat u van mij wilt aannemen dat er altijd nog dingen zijn, waarvan wij van diezelfde Australiërs nog be hoorlijk wat kunnen leren. En waarom zal men u meer betalen, wanneer de Australiërs hetzelf de werk met meer dan voldoen de vakkennis en in een meer dan bevredigend tempo verrich ten? Ja maar, zult u zeggen, ze hebben me dan toch maar verteld, dat het geld er op straat ligt en dat er goud te verdienen is, als je maar een han dige knaap bent, die weet waar hij het moet zoeken. Gelooft u echter niets van de praatjes over het sui- kerrietsnijden, waarbij na een weck werken het loonzakje amper te til len valt, of de financiële resultaten die u met de havenarbeid kunt ver werven. De havenarbeiders zijn de jongens, die het hier zo'n beetje voor het ver tellen hebben. Als leden van een van de twee machtigste, communistisch georiënteerde vakverenigingen, kun nen ze in feite doen en laten wat ze willen en worden voor dat doen en laten op een meer dan royale wijze beloond Hoe exclusief deze groep van nij vere werkers is. moge hieruit blij ken, dat een week of wat geleden de vakvereniging de mogelijkheid open stelde voor vijftig lieden om zich aan de haven verdienstelijk te maken- Met inbegrip van het aanzienlijke salaris, dat de havenarbeider in staat stelt, zich per auto naar zijn werk te begeven. Twee dagen voor de aanmelding vormde zich al een rij van reflectanten. Zo belangrijk was deze hele gelegenheid, dat de namen en adressen van de vijftig uitverkorenen op de voorpagine van de in Sydney verschijnende dagbla den werden afgedrukt In Queensland is het dit jaar he lemaal mis met de suikerrietoogst. In verband met de zwaarste regenval sinds tijden. Het gemiddelde loon was een pond of negen per week. Heus het is waar. wat de Austra liërs zelf zeggen: „Denken jullie nu werkelijk dat als hier grof betaalde baantjes te vergeven zijn, dat wij, Australiërs, dan echt niet de eersten zullen zijn om die kans te grijpen?" Stelt u zich nu vast eens in op een salaris van tien pond per week èn op de mogelijkheid dat u onderdak vindt bij familie of kennissen, die hier op de een of andere manier al accommodatie hebben gevonden. En bewaar uw nuchterheid tegenover iedereen die u wijs probeert te maken dat het hier in Australië allemaal wel mee zal vallen, want dat men hier op u zit te wachten. Radioprogramma's I Ik ben het niet eens met de heer Van Schelven, die in deze rubriek een lans gebroken heeft voor een uitvoeriger radioprogramma in de krant. De kosten van de radiopro gramma's moeten in hoofdzaak uit de winst op de omroepbladen wor den bestreden. Als de radioprogram ma's uitvoeriger in de krant komen zullen de omroepbladen abonné's verliezen en dan komen de omroep verenigingen op dc helling terecht- H. J. H. (En tvat zegt inzender van dc op merking van de heer Van Schelven, dat de tijden voor velen te duur zijn om een programmablad aan te schaffen? Red.). Radioprogramma's n Dat een radiogids te duur zou zijn, zoals onlangs in deze rubriek door Iemand werd beweerd, wil er bij mij niet in. Inderdaad moet elk dubbeltje worden omgekeerd. Maar drie cent per dag? Mijns inziens is er voor de kranten wel belangrijker nieuws dan de radioprogramma's, die men ook op een andere manier kan verkrijgen. Ik acht het ganse radioprogramma in de krant over bodig en ik zou het toejuichen, wanneer er spoedig een regeling kwam. waarbij publicatie in de dag bladen werd verboden. P. J. v. d. SNOEK. Wie wil meehelpen? Onlangs maakte uw correspon dent uit Roosendaal gewag van drie mensen, die samen van 50,per maand moeten leven. Deze drie stumpers, een moeder van 80, een dochter van 57 en een zoon van 46. wonen tussen Ettcn cn Sprundel in een krot, waar grote ellende en armoede heerst. Daar noch de ge meente noch liefdadigheidsinstellin gen zich met deze mensen inlaten, is het misschien mogelijk door mid del van deze noodkreet een somme tje bij elkaar te krijgen om hen aan een Kerstgave te helpen. Mis schien wil dc redactie de gelden of goederen in natura wel in ont vangst nemen. Laat ons er geza menlijk voor zorgen, dat in dit krot eens wat zonlicht straalt. EEN LEZER. Nederlanders? Deze week is door alle Neder landse kranten en ook door de radio het bericht verspreid, dat honderd Nederlandse krijgsgevangenen uit Rusland terugkeren. Is op deze lie den het praedicaat „Nederlander" nog wel van toepassing? Wat zal er zijn omgegaan in het hart van die Nederlanders, die in moeilijke tijden hun dierbaren voor de Ne derlandse zaak verloren? Ik geloof, dat dit misbruik van de naam „Ne derlander" is. waarvoor wij te fier moesten zijn. c. K- Meer efficiency Ik ben ambtenaar in overheids dienst en dagelijks dansen mij de volgende woorden voor dc ogen: Spoed, Zeer veel spoed. Dringend of Zeer Dringend. Mijn ervaring is, dat 80 van de diverse be scheiden, welke deze opschriften vertonen, op normale rustige wijze zou kunnen worden afgedaan, wanneer er meer aandacht zou worden besteed aan de hoogge roemde efficiency, waarmee wij zo vaak schermen, doch welke zo zelden in practijk wordt gebracht. AMBTENAAR Een vraag Dezer dagen las ik in uw blad dat er volgens sommige Kamer leden teveel generaals en kolonels in de generale staf zitten. Ik vraag mij af, hoe zoiets mogelijk is in een tijd als deze. En ik vraag óók: betaal ik en betalen zoveel ande ren daarvoor zoveel belasting? H. B. Ladders In 1934 kwam te Genève een conventie tot stand, waarbij de betrokken landen de verplichting op zich namen het gebruik van geverfde ladders te verbieden, op dat duidelijk kan worden gecon stateerd of ladders soms vermolmd of ondeugdelijk zijn en ongeluk ken tot een minimum te beperken. Thans na zestien jaar dus is bepaald, dat per 1 Januari alle ladders op straffe van proces-ver baal van verf moeten zijn ont daan. Voor een land als het onze heeft deze conventie weinig zin. De schilderspatroons zijn zich hun verantwoordelijkheid bewust en bovendien wordt het materiaal re gelmatig gecontroleerd. Wat denkt u van deze conventie, wanneer u weet, dat Nederland 11.000 schil dersbedrijven telt en ongeveer 11.000x 200 sporten raison van f 0 70 per sport moeten worden schoongemaakt, zodat de totale kosten 1.540.000 gulden bedragen? HANS ALBERS (Dat aan de uitvoering dezer conventie ontzaglijke nadelen ver bonden zijn zal wel niemand wil len betwisten. Maar zoals wij het zien i* er één krachtig argument om haar des ondanks wél toe te passen. Na melijk dit dat internationaal overleg over arbeidsproblemen alleen dan zin heeft, wanneer de landen die van de noodzaak van een dergelijk overleg overtuigd zijn loyaal medewerken, óók wanneer bepaalde besluiten voor hen een groot geldelijk offer be tekenen of weinig zin hebben. Doet men dit niet, dan verliest het Internationaal Arbeidsbureau veel van zijn betekenis en wor den precedenten geschapen, die hoogst ongewenst zijn Red.) Advertentie (l.M.) '1* Hit atokpairdje 'van da verstokta rokar

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1950 | | pagina 5