DE SLEUTEL Voor SINT NICOLAAS Fa. L. H. C. ALVERS Voor geschenken WILLENBORG KALLEVEEN „Pouleijn" nieuws! RADIOLUX Onze dominéé was een beste..., maar niet voor Sinterklaas r WENSINK Altijd een prettige verrassing... „POULEIJN" HET VERHAAL VAN SIP VJ SiNTNlWl^^AARDENWaE ARNHEMSESTRAAT 15 - AMERSFOORT RADIOLUX GEEFT U EEN GOEDE WENK VOOR EEN NUTTIG ST. NICOLAAS GESCHENK naar Utrechtsestraat 22 Telefoon 4434 PORSELEINHUIS Langestraaf 2-4 Telefoon 4453 WEXSINK heeft V Bij GEUTJES vragen Bij GEUTJES slagen Over dassen gesproken Woensdag 29 November 1950 ,,'t Is al dertig jaar geleden. Ik woonde toen in Brabant, aan een afwateringskanaal van de Bergsche Maas. Mijn vader was er machinist op een stoom gemaal; ons huis was daar aan vastgebouwd, je weet wel, zo tegen de dijk aan. Wij woonden er helemaal alleen, een paar kilometer van het dorp. Of misschien kan ik beter spreken van het gehucht. Want in de hele plaats woonden veertien families. Maar het waren alle maal rijke boeren, Protestantse boeren wel te verstaan. Dat heb je wel meer in het Katho lieke Brabant, dat bepaalde dorpen ineens helemaal Pro testants zijn. Wel, die rijke boeren van ons dorp wildon een f eigen dominé. Het duur de enige tijd. eer ze er een kregen, want jonge, eerzuchtige predikanten waren niet zo erg op ons afgelegen gehucht gebrand. Maar eindelijk besloot een uit de tro pen terug gekeerde emeritus, bij ons zijn intrede te doen. 't Was een echt excentrieke man. van bijna zeventig jaar. Hij had een lange wit te baard en een kaal hoofd, waarop hij nooit een hoed droeg. Thuis hielden hij en zijn vrouw wel zeven katten en nog een heleboel an dere dieren. Dat was eigenlijk het enige, waarom ik de dominé niet mocht. Ik weet nog goed, hoe ik in de winter een keer op de schaats naar z'n cate chisatieles ging. Na afloop zou ik mijn schaatsen weer uit de gang pakken, maar ik greep in het don ker midden in de kattendrek Zoals ik net al zei. onze dominé was een excentriekeling. „Niets is gek," zei hij, als wij dorpelingen iets raar vonden. En of de boeren het nou mooi vonden, ja of nee. dominé zou dat zelfde jaar van zijn intrede voor Sinterklaas spelen. Had-ie in Indië al zo vaak gedaan Had er soms iemand in het dorp een mooiere baard voor dan hij? Nee. de boeren konden d'r paarden wel op stal laten. Een knol had do miné niet nodig, al kon-ie er even goed mee overweg als een boeren knecht. Dominé had, als enige in het dorp en ver in de omtrek, een auto! Een nieuwe Ford 1918. blinkend en glanzend en statig hoog op de wie len. Hij kon er alleen niet zó goed mee omgaan als met een paard. De garagehouder in Waalwijk, van wie ,?Ün Sinterklazen-mijter was hij kwijt geraakt, van de fluwelen mantel hingen hem niet meer dan enige flarden aan het lichaam. Er stroomde bloed in zijn baard. Blijk baar had hij zich bezeerd aan de glasscherven. Dominé werd bijna waanzinnig van angst. Hij kon niet zwemmen en daarom durfde hij ook niet om hulp roepen Hij was bang, door de geringste beweging te zul len omvallen en verdrinken. Dat glimmend kale hoofd met de verwarde en bebloede baard, de van angst verkrampte mond en de uit puilende ogen. zag mijn vader bo ven de oppervlakte uitsteken, toen hij over de dijk klom om de water stand op te nemen. Daar was het precies tijd voor. En aan de stipt heid van mijn vader had onze do mme znn leven te danken. Want hoe wel mijn vader een ogenblik als verlamd van schrik stond, omdat hij dacht, Neptunus zelf te ontwaren, begon hij onmiddellijk aan het red dingswerk. „Blijf staan waar je lk heb het van horen zeggen, dit verhaal, maar ik ben er zeker van, dat het waar gebeurd is. Omdat ik het eens in het ziekenhuis optekende uit de mond van Sip, een man die nooit liegt. Een man, die uit idealistische overwegingen het schoenmaken ging leren aan jongens in een gesticht; een man, die vol komen integer is als wethouder in het dorp waar hij nu woont. Een man, die bewegingloos op zijn rug bleef liggen, terwijl hxj dit verhaal vertelde, omdat hij serieus als altijd zich stipt hield aan de voorschriften van de dokter. Nee, ik vergis mij niet in het karakter van Sip. Iedereen, die wel eens in een ziekenhuis lag, weet trouwens, dat twee mensen elkaar daar in een week beter leren kennen dan er buiten in tien jaar. Sip loog geen woord van zön verhaal, dat hier is afgedrukt. staat, dominé," schreeuwde hij de van angst en kou sidderende pre dikant toe. „Ik ga een boot halen!" Nu had mijn vader vlak bij die {•lek een roeiboot liggen, maar deze ag aan de ketting, omdat het vaar tuig al meermalen door stropers was „geleend". Die lieten de boot dan maar ergens drijven en waren wij het ding lange tijd kwijt. Mijn va der rende al schreeuwend de trap lang? de dijk af naar beneden, naar huis. waar in de keuken de sleutel aan een spijker hing. Onderweg liep 1 hij in de consternatie mijn moeder ondersteboven, die was komen kij- i ken, wat er aan de hand was. „Op de dijk", schreeuwde mijn vader, zonder verder naar haar om te zien. Samen hebben we de druipende dominé binnen boord getrokken, naar de wal geroeid en in de keu ken gebracht. Daar had mijn moe der al schone kleren klaar gelegd en het fornuis flink opgestookt. Het duurde geruime tijd, eer onze ver ongelukte Sinterklaas op z'n verhaal was gekomen. Mijn vader bracht hem thuis in de auto van de inmiddels gewaar schuwde garagehouder uit Waalwijk Ik had mijn Zwarte Pietendracht uitgedaan en een oud pak aange trokken. Met een lange krooshaak en een andere haak aan een touw stapte ik weer in de boot en na veel mislukte pogingen slaag de ik er in. het gezon ken Fordje te pakken te krijgen. Mijn vader haalde later nog meer lange touwen en wat nog wel zo belangrijk was een paar stevige boerenknechts. De gara gehouder stelde spon taan zijn auto als loco motief beschikbaar en zo werd het wagentje van de dominé weer op de wal getrokken. Hoe het dorp die dag Sinter klaas heeft gevierd kan ik me niet meer herin neren Maar ik weet wel. dat onze dominé nooit meer met een auto heeft gereden.'' Zo. beste mensen luidde het verhaal van Sip, de man. met wie ik in een week tijd vriendschap sloot. Het klinkt nog al fantastisch hier en daar. maar het is waar gebeurd. U zult er met mij van overtuigd zijn. na dat ik U in de aanvang van Sip vertelde. hij het wagentje kocht, had hem een week of vier les gegeven en vond het toen welletjes. Hij bood de hardleerse predikant nog aan, de Ford weer terug te kopen, maar daar wilde onze dominé niet van horen. Hij moest en hij zou auto rijden en hij zou Sinterklaas spe len ook. i n de auto. En i k mocht Zwarte Piet zijn! Ja jongens, dat was me wat, al twee uur voor het afgesproken uur zat ik met m'n fluwelen pakje aan de beste kamer, te wachten tot dominé me met de auto zou komen afhalen. Ik was goed twaalf jaar moet je rekenen, en ik vond het maar een hele gebeurtenis. Zwarte Piet spelen envoor het eerst van mijn leven in een auto! Al een paar keer had ik mijn hoofd buiten de deur gestoken en ik was zelfs al eens een eindje de weg opgelopen om te zien of het vehikel er nog niet aankwam. Tegelijk hoopte ik, dat ik een van mijn vriendjes zou ontmoeten, zodat ze van dichtbij mijn fraaie costuum en m'n roet zwarte gezicht zouden kunnen be wonderen. Maar er verscheen geen sterveling op de weg aan de over kant van het kanaal, noch op de weg op de dijk aan onze kant. Juist toen ik van de zenuwen voox de zoveelste maal op een zekere plaats was, gebeurde het. Ik hoorde een bons. mijn moeder gilde en mijn vader riep: „Op de dijk! Op de dijk!! Ik zal jullie maar in chronologi sche volgorde vertellen wat er ge beurd was. De dominé was met zijn Fordje ons huis genaderd. Toen had hij bedacht, dat het voor een chauf feur als hij was. verstandig zou zijn. niet helemaal vóór te rijden. Ons uis was door een brug en een las- ge bocht tamelijk moeilijk te be iken. moet je weten. Nee, dominé ou een eindje vóór z'n bestemming ast even draaien, dan kon hij traks ook weer gemakkelijk weg omen. Zo gezegd, zo gedaan. Hij ocht er een mooi, veilig plekje oor uit. namelijk daar waar een waar houten hek hem van een acht eter diepe afgrond naar het wa- er scheidde. Tenminste ogenschijn- k. Want toen dominc. al achter- it rijdende van de bibberatie op et gaspedaal trapte in plaats van P de rem, ramde hij het onder de rond verrotte hek finaal onder- teboven en duikelde achterover an de dijk. Eerst vier meter schuin, an. na een salto op het drie meter rede dwarsvlak van basalt, nog ens vier meter loodrecht naar be- eden in de diepte. Het moet een eweldige plons geweest zijn, maar een mens had het gehoord. Arme ominé, dat hij na een zo lang en ontuurlijk leven nog zó naar aan n eind moest komen. Dominé zag og. door de voorruit van zijn Ford- en door het zich boven hem uitende water, een zwak schijnsel an de blauwe Brabantse lucht, die y al zo zeer lief had gekregen, apperdekriek", moet-ie toen ge- 8d hebben. Hij gaf drie harde appen tegen de ruit en slaagde na veel moeite in. door de ope ns op de motorkap en daarna venop het dak van de auto te uipen. Die stond blijkbaar met wielen op de bodem. Toen do- me rechtop ging staan, kwam hij iet met het gladde hoofd boven OP een avond in de maand Sep tember van het jaar 350 na Chr. haastte zich een man door het kleine Spaanse vissersdorp Fuenterrabia. Hij had zijn mantel over de schou ders naar voren getrokken en een ge deelte er van om het hoofd geslagen. Want sedert het vallen van de sche mering woei er een kille wind uit de richting van de zee, die bruisend storm liep op de grijze rotsen van de kust. De man sloeg geen acht op het eentonig ruisen. Hij liep maar voort door de bochtige straat, waarlangs de van ruwe stenen opgetrokken huizen uitgestorven leken Alleen uit de laatste woning viel door een raam een streep licht naar buiten. Voor de deur bleef de man even staan Hij liet de blik langs de ge vel dwalen, waarin zwarte plekken de vensters der onverlichte vertrek ken verrieden. Toen klopte hij, één keer en nogmaals, tot er gestommel klonk daarbinnen. De deur zwaaide krakend open en op de drempel ver scheen een man. die boven zijn hoofd een olielamp geheven hield. „Wel, wel", begon hij verbaasd, doch de vreemdeling viel hem in de rede. „Ik heb gehoord, dat ge in uw herberg de bisschop Nicolaa- van My ra te gast hebt." sprak hij op gedempte toon. Helaas zie ik geen licht meer op uw kamers, zodat ik vrees, dat de bisschop reeds ter ruste is. Het is inderdaad zeer onplezierig hem nog laat te moeten storen, nu hij zo'n vermoeiende tocht maakt langs de kust. doch ik moet hem dringend spreken." MST een handgebaar nodigde de herbergier zijn bezoeker naar binnen, waar hij de lamp op de ta fel zette, naast enige wijnkroezen en een og half gevulde kan. In het licht van de lampen langs de wand zag hij, dat de vreemdeling gesto ken was in de eenvoudige linnen kledij, waaraan men te dien tijde de knechten der grote heren uit Ooste lijke streken herkende. Deze was al een vrij bejaarde man. hoewel nog recht van lijf en leden en met vurige ogen, waarin nu angst te bespeuren was. „Mijn heer is overvallen." begon hij weer. terwijl de herbergier hem een kroes wijn schonk. ..Ginds in de zwarte bergen, een half uur gaans van het dorp. sprongen mannen uit het struikgewas tevoorschijn en sleurden hem van zijn paard. We kenlang hebben wij van 's morgens vroeg tot 's avonds laat gereden om de bisschop hier te treffen, voor hij weer naar het Zuiden gaat. En nu Maar haast u toch. want mijn heer is er ernstig aan toe en wenst de wH- doener van Myra te spreken voor hij wellicht sterven gaat!" Doch reeds werden de gordijnen opzij geslagen, die voor een opening in een der wan den hingen, en uit het duistere ach tervertrek trad een man in een een voudige pij naar voren. Zijn dun. sneeuwwit haar viel sluik langs de slapen en over het hoge witte voor hoofd. Zijn ogen waren als die van een kind. zo eerlijk en argeloos, maar wie goed toekeek, zag er wijs heid en moed in. Do herbergier schoof een zetel voor hem aan en bracht de woorden van de knecht over. Want het was de vriend der armen zelve, die van zijn kamer was gekomen. TWEE paarden draafden tien mi nuten later het erf van de her berg af. Hun hoeven sloegen hol op het hobbelig plaveisel, zodat de vis sers en hun vrouwen verschrikt overeind kwamen in hun slaapste den. omdat zij onraad vreesden Maar het trappelen verstierf in de verte en spoedig werd er in het dorp wee." niets anders gehoord, dan het ruisen van de zee. De bisschop en de vreemde knecht reden zwijgend voort over het smalle pad. met vele krom mingen waar een pas in de zwarte bergen liep, die dreigend hun met naaldbomen begroeide pieken tegen de sterrenhemel verhieven. Waar ter linkerzijde hoge struiken tegen een helling stonden, hield de knecht de teugels in „Hier is het," riep hij luid. Want hij moest de wind over schreeuwen. die hier boven veel krachtiger nog was. OP een open plek tussen het struikgewas lag een man Zijn eens zo fraaie klederen waren ge scheurd en met zand en modder be smeurd Van onder zijn blonde ha ren kwam bloed gedropen. Met een oogopslag zag de bisschop dat deze man sterven zou. Wel ging zijn borst op en neer. maar de adem was snel en ongeregeld en de gloed der ogen niet meer dan die van een bijna ge blust vuur. Bisschop Nicolaas kniel de neer in het korte, verdorde gras en legde de hand op dat haast leven- loze hart onder het met gouddraad doorweven kleed van de stervende. Deze wendde het hoofd om naar de man, voor wie hij zo'n lange reis had jemaakt en bewoog de lippen Diep moest de bisschop voorover buigen om de gefluisterde woorden te verstaan. „Ik ben van heel ver gekomen om de sleutels te brengen," stamelde de gewonde. „De sleutels van de grot ten op het eiland der vreugde, dat ligt in de blauwe zee ten Oosten van dit land. Alleen zij. die van goede wille zijn en hun medemensen lief hebben bovenal, zullen het vinden. Voor wie het zoeken om er zichzelf te verrijken, verzinkt het in de gol ven. nog voor het werd ondekt. He laas. ik ben overvallen en de sleutel van de grot des overvloeds, die ge op het eiland vinden zult. is mij ont stolen. De andere verborg ik bijtijds onder mijn kleed." „Reis hiermee ver weg over de blauwe zee." fluisterde hij moeilijk, want de adem begaf hem meer en meer. „Scheep u in en zoek het eiland. Met deze sleutel kunt ge al leen de kleine grot binnengaan, zo is mij gezegd. Goud en edelstenen vindt ge er. Voldoende om er een lange tijd veel goede werken mee te doen." I) E bisschop nam de sleutel aan uit zijn land en hief de blik omhoog, als zocht hij in de sterren de verklaring voor dit wonderlijke ge schenk. Toen hoorde hij dat de adem van de edelman stokte en hij boog het hoofd weer, om de stervende bij te staan. Maar de open plek was leeg en ook van de knecht, die onbeweeglijk had staan luisteren, was er geen spoor De bisschop stond verschrikt op en scheurde zijn pij in zijn ijver om het tweetal tussen de struiken te zoeken Maar hij vond hen niet. Eenzaam stond hij aan de rand van het berg- Rad. waar de paarden hem blij toe- innikten Verder was hij alleen Met de wind, de sterren en de zwarte bergen. UIT de kleine haven van een stad je aan de Spaanse Oostkust voer enige weken later een boot de blauwe zee op Behalve vier vissers had zy ook bisschop Nicolaas aan boord Tien dagen en nachten koers te men naar het Oosten en pas op de avond van de elfde dag vond men het eiland, dat de edelman do bis schop beschreven had. In de koele schaduw van een groep bomen ont dekten zij de volgende morgen twee grotten, waarvan zij slechts de klein ste konden betreden. Van de andere bleef de ijzeren deur onbeweeglijk onder al het beuken van de vijf man nen Zij laadden hun scheepje met kostbaar goud uit de kleine grot en hescn de zeilen weer om de terug tocht te aanvaarden Toen zij in vol le zee waren kraakte de schuit in zijn binten, door de zware last die in zijn ruim lag opgetast. Op de 6de December van dat jaar verscheen bisschop Nicolaas voor het eerst met zijn gaven ook in steden en dorpen, die ver van zijn woonplaats verwijderd lagen. Hij kwam in duizenden woningen, maar vele deuren ook moest hij voorbij gaan. omdat het goud niet toereikend bleek om alle mensen gelukkig te maken. Sedertdien trekt de bisschop vele maanden van het jaar de wereld door. Op zoek naar de sleutel van de grot des overvloeds Boze mensen hebben hem eens gestolen en ergens op deze wereld houden ze nu nog de sleutel verstopt. Aan de woningen der groten en der kleinen klopt de bisschop op zijn reis. De een schudt het hoofd en zegt: „Kom binnen cn zit aan. maar wat ge zoekt yindt ge hier niet." Anderen zwijgen hooghar tig op des bisschops vraag en laten hem buiten staan. Zouden zij soms weten, waar de sleutel wordt be waard? Als ze hem inderdaad bezit ten. mogen ze zich er om beklagen. Want wat hebben ze er aan? Voor zelfzuchtigen blijft dat eiland der vreugde immers toch onontdekt ge bied. UITGEBREIDE SORTERING ZAKDOEKEN 78, 39, 29 ct. GEVOERDE NAPPA HANDSCHOENEN WOLLEN SHAWLS, IETS ECHT MOOIS5.90, 4.75 OVERHEMDEN in effen en gestreept aparte dessins DRUKKNOOPDASSEN ZELFBINDERS BROCAAT ZIJDEN DASSEN Voor een fraai, nuttig geschenk slaagt U in de kleine zaak met de grote sortering Uitgebreide sortering HOEDEN, PETTEN, ALPINO'S Paard No. 39 zakt na 750 m. af tot 44ste plaats. Paard No. 23 eindigt op 25ste plaats. RUTON R 8 f 160. RUTON R 10 135.- Wij geven U hier enige nuttige geschenken als voorbeeld, maar als U even bij ons wilt komen kijken vindt U een énorme collectie in Radio - Electrlsche artikelen - Verlichting en Huishoudelijke electrische apparaten PHILIPS-apparaat Type 290 U 155.— LANGESTRAAT 17 AMERSFOORT PHILIPS Type BX 493 A 250 vindt U een keurcollectie in Tafellampjes. Bureaulampjes. Theelichtjes, Scheer- bakjes, Electrische Scheerapparaten, Philips Hand dynamo's. Electrlsche RUwlcllampcn en Houten en Metalen Wandlampjes, reeds vanaf 6.75 PHILIPS KOFFER Speciale prijs 75.— Paard No. 24 eindigt op 21ste plaats. STRIJKIJZERS vanaf 8.25 Paard No. 37 eindigt achter Paard No. 33. In beide zaken zojuist ontvangen grote collectie EET-, THEE- en ONTBIJTSERVIEZEN PORSELEIN en AARDEWERK in meer dan 40 décors In onze zaak LANGESTRAAT 5 - TELEFOON 4403 Enorme sortering: BIJOUTERIEËN, SPEELGOEDEREN, RELIGIEUZE ARTIKELEN. Boekenmolens Rooktafels Naaitafels Radiotafels Theetafels Kapstokken Schilderstukken Kinderstoelen en boxen. Op zijn verlanglijst staat natuurlijk: een OVERHEMD een DAS een SHAWL een paar HANDSCHOENEN een PYAMA een HUISJASJE of een KAMERJAS een STAALMEESTER of een STETSON HOED gezien bij HERENMODES Langestraaf 19 Paard No. 18 eindigt op 22ste Paard No 45 zakt laatste 100 m. plaats. i af tot achter paard No. 36. Sint Kieolaas geeft Onze reisnécessaires zijn superieur in kwaliteit, afwerking en keuze. Komt U zich eens even vergewissen. Ook onze PORTEFEUILLES. PORTEMON- NAIES, SIGAREN. EN CIGARETTENKO- KERS. TABAKSZAKKEN. SLEUTEL-, RIJBEWIJS-, VULPEN-, ETUI's. ACTEN-. SCHOOL- EN REISTAS SEN (in linnen en leder). KINDERTASJES GERUITE BUIDELS. AVONDTASJES in zijde, leder en suède. Modieuze DAMESTASSEN in alle prijzen. MAKE-UP EN REISBENODIGDHEDEN ETUI's KOFFERS in leder en fibre munten alle uit. SPECIAALZAAK L A N G E S T RA A T 105 Telefoon 5071. precies t o de Groenmarkt Paard No. 19 eindigt Paard No. 9. voorlPaard No. 44 eindigt achter |Paard No 39. Nappa handschoenen v.a, 12.95 Astrakan handschoenen, extra sterk 9.95 Wollen handschoenen v.a4.70 Wollen sokken 3.75 Pracht collectie zelfbinders v.a1.75 Knoopdassen, extra lang model2.50 Wollen shawls, chique ruiten7.50 Herenhoeden, diverse modellen v.a. 12.50 Bontkragen, passen op elke jas24.90 Trainingspakken 16.75 Verder een uitgebreide collectie in Heren- modeartikelen voor extra lage pryzen. HEREN-, DAMES- EN KINDERKLEDING LANGESTR. 77 - AMERSFOORT - TEL. 5840 Paard No. 20 passeert op 500 m.l Paard No. 43 eindigt op 33ste Paard 31, 39 en 16. plaats. DOE ALS ST. NICOLAAS en KOOPT UW LUXE EN HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN bü ENORME SORTERING LAGE PR IJ ZEN. POULEIJN Speciaalzaak in Luxe- en Huishoudelijke Artikelen Utr.straat 44, Tel. 6724, Amersfoort Paard No. 17 eindigt op 29ste plaats. ooooooooooooooooooooooooooooooooooooo Er zijn er. die een blind paard op hol Y doen slaan; er zijn er, die alleen maar o „gewoontjes" zijn; er zyn er en X daarvan heeft onze zaak een pracht sortering die een lust voor het X oog blyken X Paard No. 36 eindigt op 42ste plaats. Paard No. 25 zakt na 200 m. af tot 13de plaats. 'Uin.sTbjieT. *3. aKitvtocu Een heer draagt toch een lioed!< oo<x>oo<xx><x><>o<><x><><><x><><x><x><x>o<>ooo<x>o<>C Paard No. 41 eindigt op 34ste plaats.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1950 | | pagina 7