DE ARME JONGETJES
Op alle gebieden gaat Hervormde Kerk
1,11 1 flW tot de aanval over
w
-DE KERSTMAN—
COWBOY
Een Sinterklaas-verhaaltje
DOOR S. CARMIGGELT
en de
Begrip met touwtjes er om
OUDE VOLKSKERK HERNIEUWT ZICH (III)
Apostolaire taak wordt
ernstig opgevat
Th N dan de arbeid in de „noodge-
-1—bieden" der Kerk. In Noord Hol
land, waar in 1945 meer dan dc helft
van de gemeenten geen predikant
Dinsdag 5 December 1950
je het straks even laten zien."
Schoorvoetend stapt hij de gang al die misère.
naar boven en laat me alleen, met
op. Er valt een stilte in de kamer.
A MERIKA waarschuwt de Sovjet Unie, Peking ziet Korea met los
van Formosa, de Sovjet Unie waarschuwt Amerika. Churchill keurt
de wapenleveranties naar Egypte af en volgend jaar hebben we, ijs en
weder dienende, lijn drie divisies over de vloer. Ik stop de net van de
pers gekomen krant in mijn zak en denk: ..Barst maar". Jas aan. hoed
op er? gau 10 naar huis, schril fluitend, onder het motto „we wórden ge
leefd."
Het regent pretentieloos doch onophoudelijk. Als de gezamenlijke
woreldoverhedcn vanavond krijgen wat ik hun toewens, gaan de ge
zamenlijke lijfartsen een drukke nacht tegemoet Wat is dat voor een
samenscholing daarBij een speelgoedetalage benemen vijftig volwassen
Automatisch wil ik de krant pak- mëneer ik ch
ken. maar ik bedenk me nog net -
bijtijds.
„Thee?" vraagt mijn vrouw
„Graag," zeg ik. „Wat ben jij
stil
„O, niks," antwoordt ze met de
rug naar me toe bij de theetafel
„Maar ik hou me liever buiten die
„Tja, 't is moeilijk," zeg ik. „Nou
„En toen ben ik nog op het secre
tarie geweest voor extra toewijzin
gen. maar daar kwam ik niet
voor in aanmerking, ziet U, omdat
de ziektewet
Achter me klinkt weer het tre
molo van kleine voetjes op de trap.
Mijn zoontje keert terug. Hij heeft
i'JJjii 4UUHVJC nciii u.ius. HIJ uvcii
arme jongetjes, als je t goed vindt. mjjn tweede paar schoenen bij zich
Ik ben vroeger op een nette non- en zegt behulpzaam
nenschool geweest, zie je. Daar
mochten
we eens per jaar. tegen nog!"
Pappie
dié hebbie toch óók
Kerstmis een arm kindje aankleden. Dat bennen een paar mooie stap
je moest dan alle? meebrengen in pCrs:" zegt <je man Hij neemt ze
een grote zak: jurk. kousjes, onder
mannen het uitzicht aan evenveel kleine jongetjes Ach ja. Sinterklaas kleren, manteltje, schoentjes. En op
in de hand en draait ze om.
„En die passen wel ook," meldt
nadert. Ik probeer me te herinneren, hoe het gevoel smaakte dat je als de laatste schooldag kwamen wij hij dan en kijkt me aan
kind met je meedroeg in deze dagen, maar mijn tong heeft die souplesse 'T,e* ónze moeders en de arme kin- Nou ja, wat kon ik nog dóen?
verloren. Toch zullen we maar weer proberen er voor de kinderen wat dertJes met hun moeders bijeen in Toen hij er mee vertrokken was.
van te maken, dit jaar. In een banketbakkerswinkel koop ik twee choco- h^nldiê voor iTTaan Ttaan bcC j?ch.tcr mVn aan'
lademannetjes en in de tram bescherm ik re door met puntige ellebogen Xaal Slf mer^M.m vrmi^zaTer'"me? hei
L'Lu6 i"!!!'9.!!Acaa";.D.an steek lk de sleutel i'1 de deur nat> aan doen - dc jurk, de schoen- ™dc autootje in dc hand bg het
vuur en vernam wat er geschied
was uit de mond van het kind.
»xv vcu, luaai aio 11UU ai „Pappie was zeker vergete dat-ie
kindertjes "dm 5k°hcb°moscn"aan- die bruine schoenen ook nog had"
besloot het stemmetje welwillend.
.Ja schat, dat was-ie vergeten."
mijn vrouw Ze zette het
autootje op tafel en knikte mij vol-
daan toe. Toen keerde zc neuuënd
doch open voor huiselijk verkeer. tjes..."
Ze zuchtte.
In dc kamer staat Huugje, een Hij komt bij mijn stoel staan en O ik was nog maar tien jaar.
buurjongetje van een jaar of vier. houdt zijn hand vast op. Maar ik Wist ik véél. Maar als nou al die
dat wel eens by ons wordt gestald zeg: kindertjes die ik heb mogen aan-
en bonkt met allebei zijn vuistjes op „Welnee je moet niet iets kó- kleden zouden binnenkomen om me
mijn schrijfmachine. P.cn moet iets géven van je dc keel af te snijden dan zou ik
„Oom. roept hij, „krijg ik die eigen het me verschrikkelijk goed kunnen zei.
masjien. als U dood is? Hij kijkt naar de vloer natuur- indenken." 3
„Ja, da s goed, zeg ik. lijk had hij dat bliksems goed be- Met een bons zet ze het thee-
Jljn u te j - grepen. Huugje, die er diep geïnte- kopje voor me neer. Want als die terug naar de keuken.
En hij wrijft zich gniffelend in resseerd bij staat, vraagt verbijsterd: vrouwen loskomen zijn ze altijd
de handjes, als was het een kwestie „Mot je dat dan weggeven7 Maar veel feller dan wij.
van even doorzetten. Eerlijk gezegd dan hebbie het toch zélf niet meer'" „Regel jij 't daarom maar," zegt
vind ik het een weinig aanmoedi- Want hij heeft nog bitter weinig ze polemisch. ,,Jc praat er zo beel-
gende ontvangst voor een paatje dat gesublimeerd aan de oerkracht van dig over."
bij 't knappend vuur der haard, zijn egoïsme. „Nou jcbegin ik. „Dit is
zijn geplaagd hoofd even in de zak Luister eens Huugbegin ik héél wat anders Hier gaat het om
van Sinterklaas wil steken, om de met geheven vinger, maar de bel ehaan de ene kant iets offeren, j
boze wereld te vergeten maar redt me van een netelig speechje: nietwaar., en eh.. aan de andere
misschien wordt het straks beter, zijn moeder treedt binnen, om hem kant iets krijgen, zonder dat daar
Mijn vrouw treedt in een nimbus te halen.
een akelige show bij wordt gemaakt,
Het is toch goed dat zo'n kind leert
géven?"
„O ja?" vraagt ze ernstig.
Dan komt mijn zoontje weer de
kamer binnen. Hij heeft een rood
automobieltje in zijn hand en zet
het met een zucht voor me op
tafel
„Dit?" vraagt hij gespannen.
Het is inderdaad een vrij dier
bare bezitting, die hij prijsgeven
wil.
„Mooi." verklaar ik, maar er zit
te veel stijfsel in mijn glimlach on
der die observerende blik van mijn
vrouw.
„Daar zal dat arme jongetje wel
héél blij mee zijn." vervolgt mijn
zoontje. Zijn stem klinkt opgelucht.
Misschien vreesde hij wel dat het er
twéé moesten zijn. Ik knik en neem
tóch de krant maar.
A LS mijn vrouw met een hoofd
vol gedachten is teruggekeerd
naar de keuken gaat de bel. Ik hoor
de snelle voetjes van mijn zoontje
in de gang. Dan zwaait de deur
open
„Pap een meneer om jou te
In
van etensgeuren welwillend uit de „Mammie, als oom dood is krijg ik it_
keuken, terwijl stampend onweer op de masjien!", jubelt het ventje. „Fijn spreken!"
de trap annonceert dat mijn zoon- hè?" Samen dalen we de trap af.
tje zojuist het ouderlijk huis heeft Maar jongen toch antwoordt het koude licht van de portieklamp.
bereikt Helemaal nat geregend ^e vrouw gechoqueerd, doch het staat een lange, vale man met een
stormt hij het vertrek binnen, werpt stemmetje babbelt voort: gezicht dat ik al vaker heb gezien,
zijn petje op tafel en meldt; .En hij moet. iets weggeven, mam- „Ziet U meneer ik ben ook in
..Pap, ik mot een guldon hebbe nne. Iets wat van zijn eigen is. En de schrijverij en nou moet ik nood-
om^iels te kopen." dat moet-ie van oom geven aan een zakelijk naar Groningen, daar ligt
„Wat dan"
vraag ik. corpulent arm jongetje
achterover in de fauteuil.
„Een Sinterklaascadeautje. Voor
een arm jongetje. De meester op
school heeft gezegd, dat we allemaal
wat mee moeten brengen. En dan
krijgen die jongetjes het."
In de gang hóór'ïk h'em nog mee
warig zeggen:
„Jammer hè?"
een mooie betrekking op mij te
wachten. Maar aan'hét reisgeld kom
ik net een gulden te kort. En ik heb
ook de hele dag nog"niet gegeten
Hij komt eens per maand, herin-
Dan slaat de deur dicht, achter die ner lk me nu en altijd met een
twee. Mijn zoontje heft het hoofd vertelling over reisgeld. Aarzelend
op
gzegjopesLs.3
„Latrn wc eens over onze kinderen
pra'eu". Dat is dc titel van net aller
aardigste cn zeer leerzame boek van
c'e Amerikaanse schrij£steP Elizabeth
Bredford. Dc schrijfster vertelt niet
alleen van haar eigen kinderen, maar
ook van U \v kinderen. Ze doet dal
niet als psychologe, niet als arts of
lerares, doch eenvoudig als een goeie
moeder en opvoedster, begaafd met
psychologische talenten. Hctla. S
Haassc zorgde voor een uitstekende
vertaling van dit boek; C. A B Baut-
zingcr vooi Kostelijke illustraties. Het
boek werd uitgegeven bij EiscvieP te
Amsterdam.
Dr J. Melda NIJland publiceerde bij
L J. Veen's uitgeversmij. te Amster
dam een boekwerk „Joost van den
tondel": niet zozeer een studie als wel
een zeer rijk van inleidingen en com-
mcn'arcn voorziene bloemlezing uit
Vondel s werk. Dit bock getuigt van
een grote belezenheid en kennis, ge
paard aan een diepe bewondering voor
het werk van dc dichter. Het met veel
zorg uitgegeven boek werd rijk ge
ïllustreerd met reproducties van por
tretten van Vondel en belangrijke tijd
genoten stadsbeelden cn titelprenten,
vooia lnaar Rembrandt.
L. J Veen's uitgeverij Amsterdam
heeft er goed aan gedaan een Neder
landse uitgave te bewerkstelligen van
Erich Kastner's Der tagliche Kram".
Reeds eerder hebben we aandacht ge
schonken aan deze bundel liedjes en
P oza die zo tussen 1945 en 1948 door
Kastncr geschreven werden. Artikelen
voor verschillende kranten cn tijd
schriften, kritieken, aanvallen, schetsen,
sprookjes dagboekaantekeningen, chan
sons rn teksten voor een politiek caba
ret zijn hier in een bonte verzameling
bijeengebracht. Deze verzameling re
flecteert in al haar bontheid dc sfeer
van het na-oorlogse Dulsland. die door
Kaslner geregistreerd wc.d Johan van
der Woude bezorgde de Nederlandse
vertaling ondci dc titel „Dagelijkse
zorgen" waarbij Han Hoekstra hem
voortreffelijk assisteerde voor de verta
ling der liedjes.
In de serie psychologische en pacda-
gogischc werken, die dc Erven J. Bij-
levcld te Utrecht uitgeven is thans ook
een werk verschenen dat de Züricher
school representeert: „Psychologie van
bet Bewuste cn Onbewuste" door dr
Ernst AcpPl. Gedurende een twintigtal
laren was dc schrijver naaste mede
werker van Jung en voortbouwend op
de grondslag, die dc inzichten van deze
Psycholoog hem boden, ontwerpt dr
•Acppli in zijn boek een beeld van het
wezen, dc verrichtingen en dc inhou
den der menselijke ziel Een overzich
telijk geordend, enthousiast cn boeiend
geschreven werk dat brede belangstel
ling alleszins verdient.
In de reeks Losse pacdagogische stu
diën is by J B Wolters te Groningen
thans een deeltje verschenen „Algemeen
vormend onderwijs voor de gehele Ne
derlandse Jeugd". In dit werkje werd
aantal belangwekkende artikelen
Ecbundeld. die in de afleveringen van
Pacdagogische Studiën gepubliceerd
berden door I. van der Velde, dr H.
Nieuwenhuis dr Ph. Kohnstamm cn dr
1 C van Houtc. vooruitlopend op cn
"sar aanleiding van het Wetsontwerp
tot wijziging van de Lager-Onderwijs-
Wet 1920.
De Wereldbibliotheek gaf in een ver
taling van dr J. dc Jong de novelle
1 "Carmen" ijn Prosper Ménméc uit.
.Carmen" is het legendarische verhaal
van het Spaanse sigarenmaakstertje.
aal mede door de opera-bewerking van
"'^t wereldberoemd werd Dc novelle
"O*11 dc lezer van begin tot einde Daar
tmaagt ook dc zeer zuivere vertaling
me bij j Boon maakte zowel voor de
als de tweede druk uitstekende
houtsneden.
„Die fluit kan ik wel geven," zegt
hij aarzelend.
„Jc bedoelt zeker die kapotte,"
veronderstel ik
tast ik in mijn achterzak
..En kijkt U eens hoe mijn schoe
nen er uit zien!" vervolgt hij. „Mijn
voeten zijn kletsnat. Als U soms
„Nou ik heb zélf maar één
Hij knikt met de blik van iemand paar zeg ik. hem dc gulden
die alwéér door de mand tuimelt, overreikend en ik leg mijn hand
„Nee nee." zeg ik met iets héél alvast op de deurknop. Maar de
nobels in mijn stem. „Je moet juist man is nog lang niet klaar. Hij
iets móóis geven. Iets wat je zelf begint nu zijn leven te vertellen
graag zou, willen houden. Dat is de een verhaal, waarvoor mijn zoontje
bedoeling". Ga maar eens naar je blijkbaar geen belangstelling kan
kamertje en zoek wat uit. Dan kom opbrengen, want hjj roffelt weer
Ons kinderfeuillclon
ZO HANDIG IS HET NIET: tien Sinterklaas-ca
deautjes te kopen en dan proberen ze los onder
dc arm naar huis te brengen. Bind er een touwtje om
en het gaat beter. Met begrippen is het vaak ook zo:
pak er een aantal bU elkaar cn je hebt Iets waar je
mee kunt werken.
Neem de productiviteit, waarvan minister
Drees in zijn interview in ,,Het Parool" Zaterdag
heeft gezegd, dat die omhoog moet; ook een begrip
met een touwtje er om. Natuurlijk heeft het iets te
maken met productie, maar het is meer.
Productiviteit betekent, dat iedereen meer bereikt,
dat er meer wordt voortgebracht, als hij op de beste
wijze gebruik maakt van:
TIJD
ARBEIDSKRACHT
MACHINES
MATERIALEN.
De vraag wordt dan: Waarom is het nodig'
Van wat we consumeren
en investeren mag eigen
lijk niets af. Maar het on
geluk heeft gewild, dat dc
politieke omstandigheden
Nederland dwongen uit de t~n ,t xnrookie
grote cashouder. liet natio- \J TextilffabrikS X. in
B. wilde een nieuwe ma
chine kopen. Hij wilde
haar eerst zien. Eén was
Hoofdstuk 1
Bucky maakt een verlanglijst
Er was eens in Amerika een klei
ne jongen, die George Harold San
ders heette. Zijn moeder noemde
hem Sjorsie en zijn vader noemde
hem „jong". Maar hij noemde zich
zelf Kid Buckaroo. de schrik vah
het Westen. En zijn vrienden moch-
I ten hem Bucky noemen.
llij was een cowboy (cowboys
zijn. voor het geval je dat niet wist,
1 mannen die op grote boerderijen >n
Amerika werken. Ze rijden de hele
dag op steigerende paarden, wer-
pen met lasso's, schieten met revol
vers cn roepen „jippie-al-ééé").
Bucky woonde op een bovenhuis
in een grote stad en ging met de
tram naar school; spelen deed hij
in het park. Hij was nog nooit op
een boerderij geweest en wist nau
welijks hoe een koe eruit zag.
Bucky had nog nooit op een paard
gezeten, maar toch was hij een
cowboy. Om je de waarheid te zeg
gen: hij verbeeldde zich. dat hij
een cowboy was. Maar dat komt op
hetzelfde neer. Hij droeg een rij
broek en een geruit hemd en twee
revolvers, op iedere heup een. Een
korte en rafelige lasso hing aan zun
riem en een grote hoed had hij
diep over zijn voorhoofd getrokken.
Hij had gewoonlijk een stok bij
zich. die hij telkens klopjes gaf. Die
stok was natuurlijk zijn trouwe
paard Kameraad.
Elke Zaterdag cn Zondag reed
Bucky op Kameraad naar het park.
waar hij een stel andere cowboys
ontmoette, net zulke echte als hij
zelf. En dan was er nog een stel
Indianen, maar die Indianen beston
den alleen in hun verbeelding.
Want dat was het grote verdriet in
nale inkomen, ook nog te
tappen voor de bewape
ning. En wil er dus uit
dc houder voor ennsump- - Nrdcrlü„d. by
niet v r
tic cn investeringen
minder gaan komen,
dan zal er door de fabriek
meer moeten worden in
gepompt.
Daarom zit in de buis
fabrikant Y. in E., negen
kilometer van B. Maar
meneer V. wilde niet, dat
X. kwam kijken.
Toen ging X, gedwon-
van dc fabriek naar het
naar.
Engeland,
reservoir een kraan: de
daar stond .er ook een. Die
r».,.,,- Engelse fabrikant vond het
productiviteit. Daar h„» TJ ,„mrn x
staat ook het mannetje
P.O. (productiviteit om-
best. Te zamen met
bekeek daar ook een me
neer Z. het apparaat. Mc-
WAT er in de Neder- derlanders bijkomen, die in hooS>. diebc«kl is de z' Nedértan-
landse economie Ke- ?e„ «oekomst ook moeien kraan wijder open te zet- Hjj woonde IS küo.
koken. Daarom investeren ten. indien wij op betere
RC
beurt kan men zich voor-
meter van die ene in Ne-
L/trui e j\dti iiitrii tien vuur- meier run uil- ent m
stelten door te doen ot het ™j zoveel in een aparte "Ure dan tot nu loc gc- ri,.r,„„d „„„we:iqe „mcl.i
nvpp non facfahi-idir rraat houder. bruik gaan maken van. nni. mori»
over een gasfabriek gaat.
Aan de ene kant staan wij
Nederlanders als werkers,
voortbrengers.
Wij pompen door een dik
ke buis voor 15.4 milli
ard per jaar in de gashou
der. En het buitenland
(vooral Amerika) pompt
er als Marshall-hulp nog
eens 1,2 milliard bij Wat
dan in het reservoir zit
noemt men deftig het n a-
tionale inkomen
Aan de andere kant van
de houder staan de cas-
vcrbruikers, wij Nederlan
ders als consumenten.
Wij laten per jaar voor
10.8 milliard (ook al door
een dikke buis) naar onze
huizen stromen. De over
heid heeft ook nog eens
voor 2.6 milliard nodig.
Maar dan is gelukkig de
hele gashouder nog niet
leeg.
Door een dunnere buis
gaat voor 3,2 milliard
naar een soort g a s-
spaarvarken. Wij we
ten, dat er steeds meer Ne-
tüd, arbeidskracht, machi
nes en materialen.
Daaraan is veel te doen.
(Wordt vervolgd).
HOE HET NIET MOET I leven van Kid Buckaroo: dat
geen echte Indianen meer in de
wereld waren, waar je tegen kon
vechten.
„Alle Indianen van nu zijn brave
mensen", had zijn vader gezegö.
„Vechten ze ook niet meer met
de cowboys?", vroeg Bucky.
„Nee, het zijn onze vrienden. En
de cowboys hoeven alleen maar op
de kudde te passen en vlees naar
de markt te brengen."
Nou, dat deed Kiid Buckaroo niet.
Hij joeg maar op Indianen. Hij
volgde hun sporen in de drukste
straten van de stad. hij bespiedde
hen in de portieken cn hij nam met
zijn twee revolvers hele Indianen
stammen gevangen. „Ik weet niet
meer wat ik met hem beginnen
moet", klaagde zijn moeder. „Lieve
tijd, ik hoop nou maar. dat zijn
kleine zusje later geen cowgirl
wordt."
„Misschien kunnen we hem met
Kerstmis iets geven, dat zijn aan
dacht een beetje van dc cowboys
afleidt", stelde zij vader voor.
Juist op dat moment galoppeerde
Bucky op Kameraad binnen „Voel
mijn spieren eens Paps", zei hij. Hij
hield zijn vader zijn magere arm
voor.
„Dat is fantastisch", zei zijn vader.
„Jc bent geweldig sterk".
„Ik ben de sterkste cowboy van
de hele wereld", zei Bucky.
Jong", zei zijn vader, ,,'t is gauw
Kerstmis. Wat zou je graag van do
Kerstman willen hebben?"
Bucky ging zitten cn dacht even
na. Toen zei hij: „Ik heb alles, ge
loof ik. Revolvers, paard, lasso
ik geloof niet dat er nog iets anders
„Wat zou jc zeggen van een voet-
„Tk
tic, die hij ook niet mocht
zien Daarom reisden er,
overbodig, twee Nederlan
ders helemaal naar Enge
land.
Dat is knoeien met: Tijd
cn Arbeidskracht. Dus is
het slecht voor de produc
tiviteit.
EN DE PRODUCTIVI
TEIT MOF.T OMHOOG!
(Wordt vervolgd).
is.
A
Deze gevelsteen is aangebracht in
de gevel van hotel .De Valk" te
Nunspeet. waar de commissie
voor de Kerkorde regelmatig ver
gaderde. Rechts: dr Gravcmeijcr
cn dr Emmen, scriba der Gene
rale Synode.
I
IN DIT HUIS KWAM fiEDURfWt DE
OORICCjSJARE* DE WEGhCRDE
DER NED. liERV l\ERh ICT SIAND
20 SEPT. f945-IN tVERKiftCi GETREDEN
tieplan" de sterken voor de zwak- Het aantal predikantsplaatsen nam
ken bood er de mogelijkheid toe. in nauwelijks 10 jaar met ruim 20'ó
In de arbeid van Kaden en Werk- ln0 Vele predikanten waren werk
groepen vinden Israel. Ziekenzorg, in de geestelijke verzorging
het Gezin, de Sehool en het Maat- >'an kampen, van leger en vloot,
schappelijk leven, aandacht cn ar- terwijl dc moeilijkheden in Indone-
beidsveld. De kerkelijke publiciteit Sle cen aanmerkelijk aantal Indische
vanuit het centrum geleid, nam een predikanten aan het Nederlandse
grote vlucht. Er is een weekblad corPs toevoegde,
voor het gehele land het veertien- ziehier een benopt beeld van dc
daags Evangehsatieblad „De Open Hervormde Kerk als „Kerk in bewe-
Deur'. in grote oplage, een eigen uit- cing". Een beweging, die bet zij
geverij cn een persbureau. n0g eens gezegd grotendeels uit-
Oecumenisch nam de Hcrv. Kerk vloeisel is van wat prof. Kraemer
haar taak op. In het Wereldvcrband met „Gemeente-opbouw" begon, ook
van Geneve, in de Oecumenische waar in de gemeenten de richtings-
IJ zouden thans, min of ïre^'tade^e&o^od^:
Wij denken in dit verband tegelij-,
kertijd aan de verschillende kerke
lijke centra, die na de oorlog zijn
ontstaan en die middelpunten zijn
geworden voor scholing en vorming
cn voor het begrip krijgen voor el
kaar: Bergen. Wcerselo, Laag-Zu-
Raad van Neder
land.
Er kwam. in
1949. een Paeda-
gogisch Semina
rium tot stand en
via de sectoren
van deJeugdraad.
werd allerlei ar
beid onder geor
ganiseerde- en
niet-georgani-
them. Laren (centrum der gemeente
Amsterdaml. Aan het Jeugd-oord „l.J
Jeugd-oord
Teylingerbosch in Bcnnebroek. aan
ken en in de geestelijke noodgebie uv/otll ol.IM.culu»,
meer kaleidoscopisch, den De gedachte van wijlen dr J. de vacantiehuizen Kevcnberg te
«rillon vrrmpldpn od welke E,Jkman- een centrum te maken, van Rhenen en in andere plaatsen,
willen vermeiaen uy waaruit in nieuwe vormen cn mc-
wijze de Ned. Hervormde Kerk thoden het Evangelie zijn loop onder
lQzl^ wan haar ann<;. ons volk weer zou kunnen begin-
zich sedert 1945 van haai apos nQn vond jn Kerk cn Wereld„ haar
tolaire taak kwijt, needs noem- uitvoering.
den we het Instituut „Kerk en Het Sociologisch Instituut, aan „De had. tal van kerken" practïsch leeg nredikariten
WnrolH" tP Driphereen Od 20 Horst" verbonden, bereidt arbeid en stonden op Zondag en alle kerkelijk anderen En dat
wereld te^"eDergenup u terreincn voor gceft de Wlka-S in_ lcvcn was weggevloeid, kwam door S-n 1940dè
November 1945 opende het zijn Zicht en kennis omtrent hun arbeids- de stage arbeid van de Noodcommis- Aleemene Svnodp
/-> cfurlan. veld. BcroeDseroeDenwerk. kader- sie voor NoorH Holland nlv V
gepakt Het Jon-
gehdmaten-werk
is een bloeiende
afdeling.
Voor dit alles
zijn thans een
kleine honderd
functionarissen
in vaste dienst.
deuren voor de eerste studen- veld. BcroepsEioepenwerk. kader- sie voor Noord Holland, o 11 v. ds het afd(,ed' met
j i w„j.BPo ,v, RTorGo cursussen, gemeenteconferenties en Kleyn Wassmk, hiervoor m algeme- eén secretaris en
ten, die als Werkers in Kerke- nog zoveel meer, ondersteunen dc ne dienst beroepen, weer zoveel be- twee bureau
liike Arbeid WIKA'S ZOU- arbeid, of wijzen nieuwe terreinen langstelling voor de Kerk bij predi- ambtenaren
UjKe ^rueiu aan Men lczc het mteressantc boek. kanten> ambtsdragers cn gemeente- Al deze arbeid
den worden opgeleid. Toen wa Je dat ds L H Ruitenberg over „Vü'f leden, dat op vele punten een nieuw die voor Gcn br
in totaal 7 leidende IlgU- Jaar Kerk en Wereld" schreef. kerkelijk-^en gemeentelijk leven is jankrijk deel zich-
ren er 1
bedruipt,
eer een wordt voor het
overige door de
Een zelfde arbeid wordt thans on- Kerk betaald. Het
ren nameliik enkele directoren Op het terrein van „De Horst ontstaan. Vacatures Zijn er in feite 2clf
ren. namenjK cimcic verrees het Eijkman-huis. Amerika nauwelijks meer. Er is w— ---
en enkele docenten, mans De- en Z1jn Kerkcn hielpen in het bouw- Kerk.
staat de gemeenschap van „De kapitaal cn de Synode vestigde er Een
„ff 0pn ctaf van fif) mp- hct Theolo-Scminanum. Thans is dernomen in het Noorden van Gro- „Collecteplan"
norsi uit een ölcij. a reeds de tweede groep toekomstige ningen en in de Z O hoek van Fries- de grote collecten
dewerkers, die gezamenlijk predikanten, onder leiding van dr H. land, terwijl in het Zuiden de Regio- met Pasen cn
„.z omCt Hp moeizame taak Berkhof, daar bijeen, om in verplicht nale Commissie voor het Zuiden de Oudejaar, brengt
met ernst ae moeizame Lddiv internaatsverband ecn afsluitende cn kleine Hervormde Gemeenten op f 750.000 - bijeen,
van de herkerstening van ons aanvullende vormingstijd mee te velerlei wijze steunt cn voorthelpt.
Tal van verwoeste Kerken de
volk hebben ter hand genomen, maken Voor de toekomst der Kerk
vv het onderling Verstaan en waarde-
Rijk cn gemeen-
- ten subsidiëren
Hervormde Kerk had een oorlogs- jeugdwerk en so-
Reeds zijn meer dan 80 Wika's in ren. is dit Seminarium van een be- schade van enkele tientallen millioe- ciaal werk dik-
de gemeenten werkzaam als jeugd- lang. dat over enkele jaren zijn bc-—u— -» --
leider sociaal werker, researchkracht tekenis zal bewijzen.
nen guldens zijn hersteld of de wijls met grote
herbouw is in volle gang. Hel „adop- bedragen.
kwestie door ge
zamenlijke ver
antwoordelijk
heid. grotendeels
werd overwon
nen.
Waar een deel
der gemeenten in
die verantwoor
delijkheid niet
wenst te delen,
ligt de moeilijk
heid der Her
vormde Kerk.
Wij hebben even
wel goede hoop.
dat over een be
perkt aantal ja
ren, wanneer de
nieuwe Kerkorde
haar goed recht
cn haar eerlijk
heid van bedoe
ling bewezen
heeft, het aantal
„toeschouwers"
steeds kleiner zal
worden. omdat
het zich aan het
geestelijk élan
der oude volks
kerk in haar
nieuwe gedaante
eenvoudig niet
meer onttrekken
kan.
bal?", vroeg zijn vader.
Bucky schudde zijn hoofd,
voetbal nooit".
„Nou, een elcctrische trein dan?
Of een meccanodoos? Of ccn mooi
bock?"
Bucky richtte zijn revolver op de
lamp in de huiskamer.
„Och Paps. wat moet een cowboy
nou met zulke dingen doen?"
„Maar je moet toch wel iets kun
nen bedenken", zei zijn vader. „Je
weet toch, dat de Kerstman je alles
kan brengen wat je vraagt. Denk er
nou maar eens over na en maak een
verlanglijstje. Je zou verbaasd zijn,
als je wist wat de Kerstman alle
maal voor je kan doen".
Bucky ging naar zijn kamertje en
zette Kameraad op stal onder zijn
bed. Hij hing zijn revolvers aan de
kastdeur en trok zijn laarzen uit. Hij
ging op de rand van zijn bed zitten
cn zwaaide verstrooid met zijn lasso,
en al die tiid dacht hij na. Hij had
een geweldig en prachtig idee ge
kregen en hoe langer hij erover
nadacht, hoe opgewonderer hij
werd.
Zijn vader had gezegd, dat de
Kerstman alles voor hem mee kon
brengen en dat was beslist waar,
want vorige jaren had de Kerstman
hem alles gebracht wat hij maar
had gewenst, zelfs toen hij om een
zusje had gevraagd.
„Jofel", dacht hij. terwijl hij aan
zijn tafel ging zitten en papier en
potlood te voorschijn haaide. „Wat
zullen dc jongens zeggen, als ik
daar op Kerstmorgen mee aan kom
zetten".
Toen begon hij zo netjes mogelijk
een brief aan de Kerstman te schrij
ven en dit stond er tenslotte:
„Lieve Kerstman, ik zou zo vrese
lijk graag een paar echte Indianen
willen hebben om mee te vechten.
Wilt u die alstublieft voor me mee
brengen?" Hij ondertekende de
brief met „Kid Buckaroo, de Schrik
van het Westen. (Wordt vervolgd).
Zending medicijnen naar
Ambon gebracht
DJAKARTA. De eerste zen
ding medicijnen van het Interna
tionale Rode Kruis is van Singapo
re per vliegtuig naar Ambon ge
bracht.
Het wederopnemen van dc ver
bindingen met Ambon door de K.
P.M. en inheemse zeilprauwen is
thans toegestaan met inachtneming
van zekere vergunningsbepalingen.
In V.S. drie milliard voor
burgerlijke verdediging
WASHINGTON. De regering
heeft bij het Congres een program
ingediend voor de burgclijke
verdediging ter waarde van
3.100.000.000 dollar. Het program,
dat voor drie jaar is opgesteld, zal
gefinancierd worden door de fede
rale regering, de besturen der sta
ten en plaatselijke besturen. Het
„De Horst", het
opleidingsinsti
tuut „Kerk en
Wereld" te
Driebergen.
voorziet in hoofdzaak in de bouw
van schuilkelders.
