WMHTCPMfflim.
VOOR ANTJES EN
15
In het kerstbomenbos wachten
35.000 boompjes
Er gebeuren geen wonderen, zelfs
niet op Kerstmis, Margriet
In Amerika komt Santa Claus
de kinderen bezoeken
Het schaap Veronica
Hulst heette vroeger
HULSEBOOM
DE KERSTMAN-
COWBOY—
(••••en andere jonge klantjes)
GOEDE RAAD
voor cle Kerst
Met zijn witte bontmuts en zijn
rode jas ziet hij er prachtig uit
r~~
K.-
en de
Zaterdag 23 December 1950,
Hebben jullie ook een kerstboom
thuis'' Als die boom daar staat, vol
met balletjes en engelenhaar en
rode versierseltjes en lichtjes, kun
je je haast niet voorstellen dat hij
eens in een bos gestaan heeft waar
het heel stil was en wit en waar de
eekhoorntjes en de fazanten en de
winterkoninkjes rondsprongen. We
zijn in een bos geweest, een echt
kerstbomenbos, alle sparretjes die
cr stonden, waren bedoeld voor
kerstbomen, er stonden er wel
35000. 't was of ze allemaal tegen
elkaar zeiden: wacht maar, wacnt
maar, strakjes staan we vol kaar
sen!
Dat bos was het land van de kwe
ker. Urenlang moest je ploeteren
coor de sneeuw, cr stonden geen
huizen in de buurt, er waren geen
mensen. De kwekerij zelf is in het
dorp. en het dorp is Aalten bij
Winterswijk. Daar in de kwekerij-
tuin worden de sparretjes gezaaid,
het stond er vol met hele kleine
lieve boompjes, een echte kerstbo
men-kinderkamer. Die zaailingen
worden na een poos overgeplant in
het echte bos. maar de grond van
het bos is eerst omgeploegd en be
mest, de kerstbomen moeten name-
hik goed verzorgd worden. Iedere
zomer in Augustus kijkt de kweker
of ze wel mooi groen van kleur zijn
Een kerstboom moet immers prach
tig donkergroen zijn' Wat ziet hij.
ze zijn niet groen genoeg, ze zijn
raar de gelë kant! Wel, dan is er
toch iets op te vinden: meer stik
stof in de grond. Dan worden ze
donkerder en diep-weelderig groen.
Hoe oud moet zo n sparretje zijn,
voor bet wordt gekapt? Dat hangt
er natuurlijk van af, in leder geval
tussen de vier en de tien jaar; de
hoogte moet zijn tussen 60 cm. en
2'meter. Die kleintjes zijn voor
de huiskamer, de hele grote voor
kerken en zalen.
Toen wij er waren, kon er niet
worden gekapt, omdat er zoveel
sneeuw lag en de kweker hield zijn
hart Aast; stel je voor dat het ook
nog hard zou gaan vriezen, dan
zouden ze de boompjes moeten la
ten staan Maar de volgende dag
regende het alweer en de houthak
kers gingen druk aan het werk. Lm
't geheel moesten er achtduizend
bomen worden gekapt, ja. alleen In
deze kwekerij. Met vrachtwagens
en met treinen gaan ze regelrecht
het land in naar d« M^«*mistcn, die
7f -iucr verkopen.
Deze weg voert dwars door het kerstbomenbos. Hier hebben duizenden roosjes.)
boompjes geduldig staan wachten op de houthakkersbijl.
UJ ANNEER je een pook enkele
seconden in de kachel steekt
(niet te lang. want dan wordt hij te
zacht, dus vooral niet wlt-gloeiend).
cn je drukt de roodgloeiende punt
ervan tegen een meta-blokje «die
witte blokjes, die je bij kamperen in
kooktoestcllen gebruikt) dan ont
staat er een damp. die onmiddellijk
kristalliseert tot duizenden fijne wit
te vlokjes, waarmee je het in de
kamer kunt doen sneeuwen. Die
sneeuw smelt niet en kan prachtig
voor Kerstversiering worden ge
bruikt.
UIT een stuk dun zilverpapier of
dun maar stevig napier knip je
een spiraal In het midden maak je
een putje Je zet het spiraalmolentje
op de punt van een omgebogen brei
naald of een spijker. Met een beetje
handigheid zul je cr stellig in slagen
het molentje in dc top van de Kerst
boom te doen draalen. als de kaars
jes branden tenminste.
UT EB je wel eens kaarsvet in wa-
1 1 ter laten druppelen' Door de
plotselinge afkoeling ontstaan de
prachtigste cn grilligste vormen,
roosjes en allerlei andere bloemen.
(Rose kaarsvet geeft natuurlijk rose
..Wat vraag jij met# Kerstmis?",
vroeg Margriet, die bezig was de
tafel te dekken, aan Henk. En ze
voegde er snibbig aan toe „Toe
jö. ga nou weg met je bock. Ik
Margriet. „Een witte Kerstmis, da's
fijn."
Toen herinnerde ze zich opeens,
dat ze de vorige avond in bed be
dacht had, dat ze wou wensen, dat
LEONARD DE VRIES
kan zo niet eens de borden neer- Eefje met Kerstmis beter zou zijn.
zetten". Henk trok met een zucht Maar ze duwde die gedachte weg.
het boek op zijn knieën en las Eefje werd toch wel beter En
verder Maar Margriet hield aan
„Wat vraag jij?"
„Och kind. 't is geen Sinter
klaas". zei Henk.
„Ik bedoel ook geen cadeautjes,
ik bedoel wonderen."
..Wonderen'", vroeg Henk een
beetje onthutst.
„Ja hoor. op Kerstmis kunnen er
wonderen gebeuren", hield Mar
griet vol ..Juf heeft vanmiddag nog
pen verhaal voorgelezen van een
jongen, die met Kerstmis om een
boterham bedelde. Hij kwam bij
een groot landhuis en die mensen
lieten hem bij de Kerstboom ko
men en toen bleek, dat hij hun
eigen zoon was. die ze in de oor
log waren kwijt geraakt."
„Hüüü". zei Henk ongetyjvig.
.Margriet, daar Is vader. Staat
alles klaar?", vroeg moeder om de
hoek van de deur.
„Moeder, met Kerstmis kunnen
er wonderen gebeuren hè?", zei
Margriet.
..Ja hoor", zei moeder ..Wassen
jullie je handen, kinders?"
Toen ze de volgende morgen door
de miezerige regen naar school lie
pen, zei Henk opeens „Ik vraag ijs.
Dat zou nog eens een wonder zijn,
als wp met Kerstmis schaatsen kon
den rijden"
„Dan vraag ik sneeuw", joelde
Een grappig gezicht: al die klei
ne boompjes die zo parmantig
in de. blanke sneeuw staan.
De kinderen in Amerika krijgen
op 5 December geen bezoek van
Sint Nicolaas Zij kennen Sinter
klaas helemaal niet. Maar zij
hebben Santa Claus Hij lijkt een
klein beetje op de Sinterklaas van
jullie, maar dat komt alleen maar
omdat hij ook in he*, rood gekleed
is. Onze Amerikaanse Santa Claus
is niet zo groot als Sint Nicciaas.
Helemaal niet. Hij is klein, dik en
grappig. Je moet altijd lachen als
je hem ziet. Hij komt ook niet op
5 December, maar met Kerstmis.
Hij is dus de Kerstman maar heet
Santa Claus. De naam lijkt toch
wel een heel klein beetje op Sin
terklaas, vinden jullie ook niet?
Santa Claus woont op de Noord
Pool in een heel leuk klein huisje
In dat huisje heeft hij, buiten zijn
gewone kamers, een kamer om te
werken. Een werkkamer dus En
de hele zomer door leest hij brief
jes die de Amerikaanse kinderen
hem sturen. En als er dan in die
briefjes gevraagd wordl of hij eer»
sleetje, een wiegje of ccn karre
tje mee wil brengen gaal hij me
vast maken. Daarbij helpen dan
ook nog een heleboel mensen die
ook op de Noord Pool wonen. Als
December dan gekomen is wordt
de slee van Santa Claus prachtig
gewreven en gepoetst, net zo lang
tot hii glimt als een spiegel. Na
tuurlijk wordt er binnen in die
slee ook grote schoonmaak gehou
den. Dan gaat Santa Claus zich
lekker warm aankleden Hij trekt
een dik vuurrood wollen pak aan,
zet een dikke rode wollen muts
met een witte bontrand op. cn
doet een warme, witte bontkraag
om Dat staat allemaal prachtig
met die witte haren cn witte
baard. Dan nog een paar hoge
zwarte laklaarzen aan en dan is
F'IJN. zet het schaap Veronica, nu gaan de kaarsjes branden!
Wacht even. zei de dominee, de kerstkrans hangt nog niet...
ik zal hem wel bevestigen, zo met mijn eigen handen,
waar is de trap, de keukentrap, 't gaat best, zoals u ziet.
Kom, zelden toen de dames Groen, wij zullen het u wijzen
kijk, ginder naast de lamp, daar moet ie hangen, dominee!
maOr zult u erg voorzichtig zijn? hier hebt u een puneize,
en als u straks moe bent, mag u op de canapee,
4U. riep het schaap Veronica, daar valt iets naar beneden!
Ik ben het. zei de dominee benauwd. Ik ben het maar.'
Help. riepen toen de dames Groen, och lieve help, och heden,
pas op, u valt meteen nog in de bak met engelenhaar.
Wat Hoedjes! riep dc dominee, moet ik hier blijven hangen
dit is geen kerstfeest meer, dit is een ijselijke ramp!
Hi... snikten toen de dames Groen met tranen op haar wangen,
toen haakten zij de dominee voorzichtig van de lamp.
EP FV hele emmer dennegreen werd van hem afgeborsteld
hij legde Ach tevreden op de pluche canapee.
toen werd het schaap Veronica nog uit de krans geworsteld
hè, hé, zeiden de dames Groen, nu eerst een kopje thee.
He kerstkrans zullen wij dus maar beneden laten staan.
Ja, zei het schaap Veronica, en nu de kaarsjes aan.
ANNIE M. G. SCHMIDT
Santa Claus klaar om in zijn slee
te stappen. Hij dekt zich nog eens
goed toe met een warme deken.
Ja. dat moet wel, want het is ver
schrikkelijk koud op de Noord
Pool En als er dan acht keurig
geborstelde rendieren voor de slee
gespannen zijn kan de tocht naar
Amerika beginnen. Natuurlijk
gaan er nog extra sleden mee voor
de cadeaux. Dat zijn dan de ca-
deaux die hij zelf in zijn huisje
gemaakt heeft De rest koopt hij
in de New Yorkse warenhuizen.
De New Yorkse kinderen zetten
geen schoenen klaar maar hangen
kousen aan de schoorsteenmantel
En des nachts als zij allang sla
pen, dan laat Santa Claus zich
heel. heel voorzichtig met een zak
vol cadeautjes door de schoorsteen
zakken en stopt kleine cadeautjes
in die kousen. Dan loopt hij op
de punten van zijn tenen door de
kamer cn legt ook nog cadeaux
onder de Kerstboom. Hij doet al
les heel erg zachtjes en maakt
nooit iemand wakker. En als hij
dan zo door al die kamers kijkt
waar prachtige grote kerstbomen
staan of snoezige, kleine kerst
boompjes, dan krijgt hij opeens
zo'n blij gevoel, dat hij soms wel
eens een minuutje in Vaders grote
stoel gaat zitten om rond te kij
ken En voor hij weggaat aait hij
de poes eens even en geeft de
hond een vriendschappelijk klopje
op zijn kop. Wat boffen die poe
zen en hondjes toch hè? Die zien
Santa Claus wel komen 's nachts
als de kinderen slapen
En zo gaat ook in Amerika San
ta Claus nachten achter elkaar van
huis tot huis Overdag zit hij in
een heel groot warenhuis in New
York. Er zijn in Amerika veel te
veel kinderen om allemaal -thuis
nog eens te bezoeken. Daarom zit
hij daar in dat warenhuis Alle
kinderen van New York gaan daar
heen en wachten in lange rijen tot
zij aan de beurt zijn om voor San
ta Claus te verschijnen en hem te
bedanken voor al die prachtige
dingen die zij gekregen hebben.
En als Kerstmis voorbij is gaat hii
weer terug naar de Noord Pool.
Dan is alles weer voorbij tot
het volgende Kerstfeest.
BECCY
XIV De koning is in slaap gevallen!
EEN VROLIJK KERSTFEEST 1 Het was ot «Hes en iedereen een
vnnc irnrnrrv *ucht van verlichting slaakte. Het
vuuk iLUfcKtL,> I somber gelamenteer van de dieren
Terwijl Jock nog steeds stond voor j sloog^ °ver in vrolijk gepraat en
de ontbijttafel van Hans de Tweede '~"u
van Lobelia, dacht hU in een paar
seconden ontzettend vèèl, Nee. het
zou zeker niet helpen als hij de
koning met dc paplepel sloeg.
En het was kinderachtig terug te
keren naar de maan Maar wat
dan?
Marelotje stootte hem zachtjes
aan. „Ik zou maar giaxr.fluis
terde ze „Wij allèèn hebben voor
lopig tóch geen kans.... Misschièn
kan de spiegel beter in handen zijn
van een koning dan van een rover,
misschièn
„Ik geloof." zei de agent, die zich
nu plotseling öói: met de zaak ging
bemoeien, „ik geloof, dat onze edele
vorst er een uitstekend gebruik van
zou makenHij keek een beetje
j vleierig naar Hans de Tweede, maar
die at een meloen en luisterde niet
„Ik moet gaan", ging hij toen. wat
ontnuchterd, voort. „Ik moet het
verkeer regelen op het Hofplein"
Hij salueerde in het wilde weg, en
liep klossend dc zaal uit.
,Ik zou maar gaan. ik zou maar
gaan....". zoemden gelaten dc mug
gen. de bijen en de wespen. „Wij
alléén hebben voorlopig toch geen
kans huilden de honden. „Geen
kansGeen kansjammer
den de katten. „Misschien kan de
spiegel beter in handen zijn vaneen
koning dan van ccn rover..
zuchtte de ezel. Dc paarden bogen
het hoofd cn mompelden; „Misschien
Misschien...."
De giraffe uit dc dierentuin trok
met een moedeloos gebaar zijn
schouders op. Hij keek met een zor
gelijke uitdrukking op zijn gezicht
over de andere heen, stapte naar het
ontbijtzaalraam. stak zijn kop naar
binnen, keek Jock aan cn zei ..Kom
mee Zijn stem had iets ijls cn
fluitends, of hij de woorden op ccn
rietfluitje blies. „Kom mee. jonge
tje van de maan. Er is niets aan te
veranderen, we moeten allemaal
doen wat de koning zegt Aan de
kapstok ln de gang hangt een jas
van wolfsbont. Als je op handen
en voeten loopt met die jas over
Je heen, zal Dolle Dorus denken dat
je een wolf bent.... Haal dat ding
dus cn kom hier. Je hoeft geen af
scheid te nemen van de koning
Kijk maar, hij is met zijn hoofd op
de meloenschillen in slaap geval
len."
dc lakei v^in de vruchten gaven el
kaar ccn vriendelijk porretje en
slopen hals over kop het achterste
voren do zaal uit De rozen cn se
ringen in de gouden vazen, die al
die tijd helemaal slap hadden ge
hangen van onderdanigheid, rekten
zich uit en keken fris en stralend
om zich heen. Gelukkig! Eindelijk!
De koning slaapt!
Jogk en Marelotje liepen op hun
tenen naar de gang. Jock nam de
jas van wolfsbont onder zijn arm,
en stapte gevolgd door het oude
vrouwtje door de openstaande
deur in de warme zonnige tuin van
het palcis Do giraffe stond onder
de bruine beuk, opzij van het ter
ras, te wachten.
„Zo, ben je daar....", floot zijn
rare hoge stemmetje. „Deze dame,"
ging hij. op Marelotje wijzend voort.
..kan niet moe. Ze moet wachten op
de bank bij de zwanenvijver. Ik
heb iets heel ergs prettig bedacht,
voor hèar en voor ons allemaal...."
(Wordt vervolgd)
Germanen kenden deze plant heilige
kracht toe
HET gaat ,oins heel gek met de le eens verteld, dat de vogel,
woorden van nmt Nederland- P_« ?an HuUtbeiien beginnen
dc loop van eeuwen
se taal. In
gebruik veranderen zc. Ze slijten
en veranderen Maar het woord
hulst is-juist langer geworden; die
laat6te letter t is cr bijgekomen,
zo maar Enige ecuwen terug luid
de de naam Huls of ook wel Hul
seboom Dat woord Huls lijkt al
weer een beetje meer' op het Ger
maanse woord, waar het van af
stamt. een woord, dat heilig be
tekent.
Zoveel begrijp J« al, dat dc Hulst
als een heilige, een gewijde, een
goddelijke struik bij de Germanen
gold. Hoe dat oude volk daartoe
kwam? Wel, dat is niet zo moeilijk
te begrijpen. In dc herfst vielen de
bladeren van dc bomen, in dc win
ter stonden alle bomen cn heesters
kaal. Maar niet de Hulst! Daaruit
bleek de bijzondere gunst der Go
den. Dc boze Goden hadden in de
herfst, vooral in de winter, veel
macht; dat werd al heel duidelijk
in de natuur; zij waren het, die
dc planten deden verdorren, dc
bladeren van de bomen rukten.
Maar bij de Hulst hadden ze geen
kans: die was goddelijk en behield
dus de bladeren. Daarom plantten
de Germanen de heester vaak op
hun erven.
Trouwens, al de planten, die des
winters groen bleven, werden door
de Germaanse Goden beschermd.
Zo ook ccn andere Kcrstmlsplant
met winterharde bladeren: de ma
retakken. Of om er nog centje te
noemen, die we bijna vergeten zijn:
de huislook Die beschermde tegen
blikseminslag cn nu nog zetten
oude boeren pollotjes huislook op
het dak van hun schuur.
De Hulst had nog iets bezonders:
dat waren de rode bessen. Ik heb
te eten, als zo'n beetje de hele
bessenvoorraad in de natuur op ls.
Met Kerst dragen de Hulststruiken
nog volop vruchten. En wel rode!
En rood. dat was de kleur van dc
zon. Dc rode bessen voorspelden
de terugkeer van de zomerzon. Nu
begrijp je meteen, waarom de
lampjes in de Kerstbomen rode
lampjes zijn. er veel rood papier
gebruikt wordt, rode kaarsen en
rode kerstklokken.
Tussen twee haakjes: de bessen
zijn niet altijd rood, een enkele
keer ook geel!
Dc Hulst stond bij ons van huis
uit in de reuk van heiligheid. In
de Middeleeuwen met het bijgeloof
nan heksen, duivels en spoken, za
gen de mensen nog steeds Iets bij
zonders in dc heester Zo kon je
met een tak van de Hulst de dui
vel in eigen persoon dwingen om
le verschijnen. En dan kon jc met
Hulstbessen regen maken Ja. Jij
niet. maar de heksen uit de Mid
deleeuwen Hoe ze dat leverden,
ben ik niet te weten gekomen De
tovenaars in Engeland gebruikten
ook een twijg van d« Hulst; #van
de Holly" zoals zij de Hulst noem.
den; dat woord Holly betekent al
weer heilig! i holiday-heiligendag,
vacantiedag) Ze hadden deze no
dig om verborgen schatten cn ver
loren voorwerpen op te sporen.
Ook wel dienden de stekeltjes aan
de bladeren van een heilige boom
om boze geesten weg te jagen.
Daarom werden bebladerde hulst
takken in schuren en huiskamer ge
hangen. In Christelijke tijden wer
den dc takken de doornenkroon
van Jezus Christus en de bessen de
rode druppels bloed. Het heidens
gebruik werd gekerstend en nu
nog versieren we onze kamers met
Hulst.
HENK VAN LAAR.
sneeuw was ook fijner zonder haar.
Met Eefje moest je altijd oppassen,
die werd direct ziek van een paar
natte voeten of een beetje tocht.
Met sneeuw kon je meer pret heb
ben met Hennie. het nieuwe kind.
dat nu naast haar zat op Eefjes
plaats. Die Hennie. daar kon je
mee lachen, die kon gek doen!
De wind is om", zei vader, toen
h(j 's avonds thuis kwam „Het kon
vannacht wel eens gaan vriezen.
De volgende morgen stonden de
bloemen op de ramen. En toen.
drie dagen later, de Kerstvacantie
begon ging de ijsbaan open.
In Margrlet's klas hadden ze
Kerstfeest gevierd. Met kaarsen en
slingers dennegroen en chocola en
suikeren Kerstkransjes Voor Eefje
had Juf een bock en drie sinaasap
pels. „Wie wil het haar vanmiddag
brengen?", had Juf gevrkagd. en de
kinderen hadden gezegd .Margriet.
Dat is haar beste vriendin."
Margriet wou het graag doen Ze
was in geen weken bij Eefje ge
weest en dat gaf haar een onrustig
geweten. Maar vanmiddag ging ze
niet: ze had met Hennie afgespro
ken om te gaan schaatsenrijden
..Zie Je nu wel. dat er wonderen
gebeuren met Kerstmis?", zei ze
tegen Henk
„Hüüü en jouw sneeuw dan?", zei
de ongelovige Henk.
De Eerste Kerstdag was het thuis
zo gezellig, dat Margriet het hele
bezoek aan Eefje vergat. En toen
moeder er haar aan herinnerde zei
ze onwillig „Morgen hoor.
Toen alle bezoek weg was en ze
een beetje soezerig zaten te kijken
hor de kaarsjes van de kerstboom
sputterend uitbrandden, ging de
bel.
„O jé. als daar maar niet nog
meer visite is", zei vader en ging
opendoen
„Margriet", zei hij ernstig, toen
hij terugkwam. „Het is heel erg
verdrietig kindje. Eefje is vanmid
dag gestorven."
Margriet keek haar vader niet
lk voor mij geloof «ief in
wonderen. Zelfs niet op Kerst
mis. Vroeger heb ik vaak kerst
verhalen geschrevenechte
Kerstverhalen met hulst cn
kaarsen en sneeuw cn klokken
cn met een wonder aan het
eind. Af nar ik vind het nu al
lemaal maar onzin. Dc mensen
hebben op Kerstmis net zo goed
honger cn kou en verdriet als
op andere dagen. Misschien is
alles zelfs nog een beetje erger,
omdat de mensen tóch hopen,
dat er een wonder zalgebeu
ren, u'aardoor ze tenminste op
Kerstmis lekker warm en goed
gevoed en gelukkig zullen zijn.
En dan roeien ze alles nog er
ger dan op ren gewone dag.
waarop ze niets hadden ver
wacht.
En dus loopt 't Kerstverhaal
dat ik jullie nu ga vertellen,
niet goed af. En wie alleen van
vrolijke verhalen houdt, moet
het maar liever overslaan. Het
is ook eigenlijk alleen voor
kinderen, die al zo groot zijn,
dat ze haast helemaal nooit
meer huilen.
begrijpend aan. Hij had zo'n vreemd
strak gezicht. Toen hoorde ze haar
moeder zeggen ..Is Eefje dood?
Och. wat vreselijk.' En twee tra
nen gleden langs haar neus.
Ze keek hulpzoekend naar Henk,
maar die hield zijn hoofd gebogen.
Het bleef lang stil in de kamer Je
hoorde alleen het spetteren van de
kaarsjes Tenslotte brandden er nog
maar twee.
Margriet fluisterde „Moeder, is
het mijn schuld?"
„Wat ls jouw schuld, liefje?"
„Omdat ik met Kerstmis sneeuw
vroeg Ik dacht dat Eefje toch wel
beier z.ou worden zonder wonder."
„Kind. je bent nou toch heüs te
oud om in sprookjes te geloven",
zei vader. En moeder zei „Dacht
je dan. dat Eefjes ouders dat niet
gewenst hebben? Nee. wonderen
gebeuren er niet. Doe de gordijnen
maar dicht Margriet, dan draai ik
het licht aan."
Margriet liep naar het raam. Ze
zag, dat het buiten was begonnen
te sneeuwen
Ons kinderfeuilleton
Hoofdstuk 17.
Dasher vloog de lucht in De ster
ren leken zo dichtbij en helder, dat
Bucky het gevoel had, dat hij zijn
hand maar hoefde uit te steken om
ze te grijpen. En hij wou het juist
proberen toen Dasher opeens begon
te dalen en in Kerstland landde.
De feeën en dwergen zongen en
schreeuwden van vreugde toen ze
Dasher zagen. De Kerstman en de
Kerstvrouw kwamen het huis uit
rennen. De Kerstvrouw schreide van
geluk. En de Kerstman kon geen
woord uitbrengen. Hij stond daar
maar on hij ging er steeds vrolijker
en gelukkiger uitzien, alsof hij strak
jes zou barsten van trots en plezier.
Bucky liet zich van Dasher's rug
glijden, maar Eenzame Jongen bleef
zitten en toen zagen ze hem opeens
allemaal.
„Weg met de Jindianen," riep
Tweedleknees.
Bucky zei: „Eenzame Jongen Is
mijn vriend. HIJ is nu een Indiaan
Eenzame Jongen glimlachte. Het
was voor het eerst, aat iemand hem
zag glimlachen en het deed hen
machtig veel plezier
„Mij niet Eenzame Jongen meer,"
zei hij „Mij Gelukkige Jongen nu.
Mij hebben vriend
De Kerstman lachte blij en ge
lukkig klonk dat
„Kom dan maar gauw hier Geluk
kige Jongen. Zoek maar een Kerst
cadeautje uit. Je mag kiezen wat je
maar wilt. Maar gauw, want het is
Kerstavond en over een paar minu
ten moet ik weg."
En ja hoor. de dwergen hadden de
slee al te voorschijn gehaald en
spanden de rendieren ervoor met
Dasher aan het hoofd. De feeën sta
pelden zakken vol speelgoed onder
ln de grote ronde slee en haalden
steeds maar meer.
Eenzame Jongen die nu Geluk
kige Jongen was pakte de hand
van de Kerstman .„Alstublieft." zei
hij. „Ik geen cadeautje wil. Maar als
U breng cadeautjes naar Jindianen-
stam zij U nooit meer haat."
De Kerstman keek heel verbaasd.
Toen sloeg hij zijn handen ineen.
„Dat was het dus," riep hij. „Ze wil
den al die tijd alleen maar zelf ook
Kerstmis vieren."
De Kerstman holde weg en hij
kwam pas terug, toen Tweedleknees
riep, dat het tijd was om te vertrek
ken
Toen kwam de Kerstman. Hij
droeg op zijn rug een speciaal pak
ket en over zijn ene schouder een
enorme denneooom, die al versierd
was met rode en blauwe ballen en
zilveren slingers en engelenhaar
De Kerstman klom in de slee.
..Kom Bucky." zei hij. „Ik breng je
vannacht naar huis. En Gelukkige
Jongen ook."
Dus klommen de twee jongens in
de slee en daar gingen ze
Ik weet heus niet precies wat de
Jindianen dachten, toen de slee van
de Kerstman daar opeens bij hen
stil hield. Maar ik weet wel, dat z.e
stokstijf van verhazing waren, toen
ze Bucky en de Jindiaanse jongen in
die slee ontdekten.
„Vrolijk Kerstfeest." riep de Kerst
man Hu sprong uit de slee en zette
de grote Kerstboom neer Toen
maakte hu het speciale pakket, dat
hij op zijn rug had gedragen, open
cn dc ogen van alle Jindianen be
gonnen te schitteren, toen ze de
cadeautjes zagen, die daar uit kwa
men: kralen kettingen cn spiegeltjes
en kauwgum en mondharmonica's en
kleurkrijtjes en schelpen en nog veel
meer glinsterende dingen waar kin
deren en Jindianen zo dol op zijn.
Een hele tijd lang zei niemand een
woord. Toen begonnen de Jindianen
allemaal opgewonden te fluisteren.
Tenslotte schreed opperhoofd Wilde
Storm naar de Kerstman toe. HU had
een pijp in zijn hand en bood die do
Kerstman aan.
„Wij roken vredespijp." zei hU- En
hij grinnikte het klonk een beetje
vreemd, want hij was niet gewend
om te lachen.
De Kerstman nam de pijp aan.
haalde een grote rookwolk binnen
en gaf hem toen terug aan opper
hoofd Wilde Storm. En je kon dui
delijk zien. dat de Kerstman dit do
prettigste Kerstavond sedert vele,
vele jaren vond.
Gelukkige Jongen ging naar op
perhoofd Wilde Storm toe en zei:
„Ik mee ga naar huis van kleine
cowboy." Opperhoofd Wilde Storm
knikte alleen maar, dat het goed
was. Hij verlangde op dat moment
er alleen maar naar om met alle
cadeautjes te gaan spelen.
Bucky sloeg zijn arm om Geluk
kige Jongen heen Hij dacht' „Nou
is mijn wens toch in vervulling ge
gaan. Ik heb voor Kerstmis een ech
te Indiaan om mee te spelen gekre
gen."
Hij vroeg zich af wat zun vader
en moeder ervan zouden zeggen. En
hij veronderstelde, dat z.e wel zo
blij zouden zijn. dat hij weer thuis
was, dat ze ook blij met Gelukkig®
Jongen zouden zijn.
„Wc gaan verder." riep de Kerst
man. Hij en Bucky en Gelukkige
Jongen klommen ln de slee en ver
trokken.
„Kerstmis vrolijk voor jullie."
riepen c'.e Jindianen en vielen over
al die vreemde nieuwe woorden.
De Kerstman boog zich over de
rand van zün flee en riep lachend
terug: „Een vrolijk Kerstfeest voor
jullie allemaal." Einde.
