Verblijdende activiteit heerst op
velerlei gebied
Cultureel leven houdt
belofte in
JAARVENSTER
Amersfoortse industrie draagt
bij in Nederlandse export
Laat nu de oliebollen
maar komen
ir
Ook buiten onze landsgrenzen
prijst men Huis en Hof3
Woningbouw is nog altijd
het zorgenkind
Restauraties in
Amersfoort
Vertrouwen in
de toekomst
OUDEJAARSNUMMER
Zaterdag 30 December 1950
-
By brood alleen kan dc mens niet leven en het is vanzelfsprekend, dat
wy op deze Oudejaarsavond naast beschouwingen, die dc min-of-mccr
materiële zyden van het leven onzer stad in 1950 behandelen, behoefte
hebben te spreken over dc culturele situatie van Amersfoort op dit ogen
blik m.a.w. \vy wensen op te maken een balans van het culturele leven
over het jaar, dat nu van ons scheiden gaat. Een gewone staat van bezittin
gen cn schulden kan dit natuurlUk niet worden. Een zeer belangrijk deel
van het culturele leven in een stad speelt zich nu eenmaal niet in het
openbaar af, al is de invloed van dit niet-openbare werk op de duur wel
degelijk merkbaar. Neen, onze taak als kroniekschrijver kan geen andere
zijn. dan slechts-te doen voorbijgaan aan ons geestesoog de belangrijkste
gebeurtenissen op cultureel gebied, die in het afgelopen jaar in Amersfoort
plaats vonden.
De tentoonstelling
„Schoonheid in Huis en
Hof", die van 15 Juli tot
27 Augustus 1950 te
Amersfoort is gehouden
trok van ver over onze
landsgrenzen belangstel
ling. De Amersfoortse
Gemeenschap leverde
met deze expositie een
belangrijke bijdrage aan
de culturele verheffing
van ons volk. Op deze
plaat ziet U een over
zicht van een van de
expositiezalen in het Ste-
ielijk Gymnasium.
Boys Band, benevens de muziek
corpsen der politie uit Huil en de
mijnwerkers uit Rotherham!
Nu zal spoedig de klok twaalf
uren slaan. Wij weten dat wij een
arm volk zijn geworden en wij zijn
(Van een onzer verslaggevers)
In 1950 ontwikkelde Amersfoorts gemeen
tebestuur op velerlei gebied een verblijdende
activiteit. Het bestuursbeleid van de laat
ste jaren boette weinig aan kracht in.
Burgemeester en Wethouders, daarbü ge
steund door de Raad, voerden tal van maatre
gelen door op sociaal, economisch en cultureel
gebied en op dat der gezondheidszorg. Kort
om, men voert, ondanks de zorgelijke finan
ciële toestand der gemeente, een huishouding
die het beste voor de toekomst belooft.
De woningbouw is nog altijd het
zorgenkind. Uiteraard wordt het
tempo van de woningbouw bepaald
door de economische toestand van
ons land. Niettemin grijpt het ge
meentebestuur alle middelen aan
om de ondragelijke toestanden, die
de samenwoning oproept, uit de
wereld te helpen.
Er is in Amersfoort altijd een te
billijken tegenzin geweest in het
bouwen van montagewoningen. Het
gemeentebestuur gaat van de ge
dachte uit, dat woningbouw ook
woningverbetering betekent. B. en
W. zeggen" „het beste op het ge
bied van de woningbouw is voor
de burgers van Amersfoort nog
niet goed genoeg." In dit streven
te volharden valt vandaag de dag
niet mee. Men ging dus noodge
dwongen tot het bouwen van mon
tagewoningen over. Nu is er dan
zon montagewijk. Het montage
bouwplan aan de Hooglandseweg is
stedebouwkundig keurig bekeken.
Men zette de montagewoningen niet
zomaar neer. Er is aan ruimtewer
king gedacht De opvatting, dat de
mensen, die er nu zo gelukkig wo
nen, straks deze wijk zullen ver
laten, lijkt ons onjuist. Naar onze
mening blijft deze montagewijk,
ook in een periode van woningover
schot, haar aantrekkelijkheid be
houden.
Wij zullen U in dit bekopte over
zicht niet met cijfers vermoeien.
Elders op deze pagina kunt U daar
meer over lezen Wel kunnen wij
zeggen, dat de gemeente in het bou
wen van huizen aan de spits gaat.
De particuliere bouw nam eniger
mate toe. De toestand op woning-
M SSTK
spanning en in hechte samenwer-
Allereerst dan willen wij op deze
avond aan de Amersfoortse Ge
meenschap denken, die in 1950
weer op zulk een uitstekende wijze
haar rol speelde in het cultureel le
ven dei stad. Is het niet vanzelf
sprekend, dat wij thans terug den
ken aan de prachtige tentoonstel
ling Schoonheid in ..Huis en Hof",
die de naam van onze woonplaats
niet alleen in den lande, maar ook
buiten de grenzen met ere heeft
doen weerklinken Deze tentoonstel
ling mag werkelijk geslaagd heten.
Er staat hier echter een post op de
creditzijde van onze balans: Nog
veel meer Amersfoorters hadden de
tentoonstelling moeten bezoeken!
Volgende maal beter, stadgenoten!
Tot de organisaties, die op cul
tureel terrein in het afgelopen jaar
zulk goed werk deden, behoren ook
het „Instituut voor Volksontwikke
ling" en de „Volksuniversiteit". Bei
de verenigingen deden uitstekende
arbeid en wij hopen, dat het haar
mpge gelukken ook in 1951 weer
zulke goede programma's te bren
gen.
Op het gebied van de muziek
springen onmiddellijk twee be
langrijke gebeurtenissen naar vo
ren uit het grote geheel van op
merkenswaardige belevenissen, wij
bedoelen het feit. dat dc Amers
foortse Muziekvereniging 't predi-
caat Koninklijke" verwierf. Voor
alles wat zij in 50 jaren voor het mu
ziekleven dezer stad heeft bete
kend en de omstandigheid, dat de
Orkestvereniging „Amersfoort" 40
jaar geleden werd opgericht. Daar
naast gingen de andere muziekver
enigingen, met haar arbeid voort.
Wat al niet talrijke uitvoeringen
mochten wij dit jaar horen, die ons
een duidelijk beeld gaven van de
grote vooruitgang, die hier te boe
ken valt. Er waren enkele opmer
kelijke hoogtepunten. Wij den
ken aan de opvoering der Matthaus
Een hoekje van de Sint Joris-
kerk tijdens de uitvoering van
de Matthaus Passion op 16
A aart 1950.
Passion in Maart, die van Cheru-
bini's „Requiem" in Mei en aan de
verschillende Bach-herdenkingen.
Wij releveren de uitstekend be
zochte klavierconcerten, waarbij
het optreden van Stefan Askenase
ons nog vers 'in het geheugen ligt.
Op het gebied der opera was de
opvoering van „Mad. Butterfly
een unieke gebeurtenis.
In een andere sector van het rijk
der tonen, denken wij aan de mu-
ziekweek van onze harmonie- en
fanfarecorpsen.
Een gevoelig verlies was het
vertrek naar 's Gravenhage van de
organist der St. Joriskerk de heer
Adr. C. Schuurman maar wij
troosten ons met de gedachte in
Willem Ifulsmann een- hem waar
dig opvolger te hebben gevonden.
Van de muziek tot de dans
ïl n'y a qu'un pas! Er is een
groeiende belangstelling voor het-
ballet te constateren bij onze bur
gerij.
Wie. die het bijwoonde, vergeet
het prachtige dans-recital van
Harald Kreutzberg. Sonja Gaskell
danste met haar groep voor een
„Amicitia". dat tot de laatste
plaats bezet was.
Zo zijn wij dan genaderd tot het
toneel. Amersfoort telt heel wat
bloelende amateur-toneelverenigin
gen. In een toneelwedstrijd sta
ken zij elkaar naar de kroon
A. T. E„ die „Het proces I
Mary Dugan" met groot succes j
opvoerde, kreeg de erepalm, maar
ook de andere leverden prestaties,
die er zijn mochten.
Wat het beroepstoneel aan gaat.
brachten onze beste Nederlandse
ensembles in 1950 een bezoek aan i
Amersfoort. Albert van Dalsums I
toneeljubileum werd herdacht met i
het stuk „De Moord in de Cathe-
draal".
De film zal waarschijnlijk wel
weer de meeste belangstelling heb- I
ben getrokken, het ligt geheel in
haar aard. Op een enkele uitzondè-
ring na moet echter worden ge
constateerd en wij doen dit met
leedwezen dat films van grote
culturele waarde, die elders grote
erkenning vonden, in Amersfoort
slechts matig publiek wisten te
trekken. Wij willen hier nog en
kele titels noemen van films, „die
men gezien moet hebben". „Zo
begint het leven" (de filmgebeur
tenis van het jaar!), „De dijk is
dicht", „Berliner Ballade" neen,
wij houden op. Wij hopen, dat ook
in het komende jaar. zij, die films
brengen, zich hun culturele taak
bewust blijven, en wensen het pu-
i bliek een toenemend onderschei
dingsvermogen, voor wat „Kunst"
en voor wat „Kitsch" is. j
En dan tenslotte van het filmdoek
naar het schildersdoek. Zowel het
„A.K.G." als de groep van jongeren
Dc Ploegh" hebben tentoonstellin
gen gehouden.
Rijpere kunstenaars en opwaarts
I strevende jongeren gaven blijk van
de ernst, die hen bezielt. Wij herin
neren ook nog aan zo menige interes-
i santé expositie in Martin Brinks In-
i stituut, terwijl wij ook niet verge
ten willen, dat onze „Zondagsschil-
I ders" goed voor de dag kwamen.
En dat ook fotografen naast het
beheersen van hun speciale techniek
een kunstenaarsoog moeten hebben,
bleék weer dit jaar uit de werk
zaamheden van de fotokring „Eem-
land".
Ook het buitenland liet zich op
cultureel gebied in Amersfoort
zien en horen. Met groot succes
traden hier op: de Vancouver
nooit was een volk armer, dan
wanneer het zijn cultureel bezit
verwaarloosde. In dit opzicht heeft
„Amersfoort 1950" ons gerustge
steld. Moge ook voor de toekomst
dit volk van Amersfoort zich het
woord van Goethe voor ogen hou
den: ,,Wat gij geërfd van uwe
Vaad'ren hebt. Verwerf het om het
te bezitten." S.
Op 25 April 1950, toen de lente
al een maand oud was, stak
Amersfoort na een fikse sneeuw
bui in een wondermooi kleed.
Zo zag de Berkenweg er toen
ui t
king kan Amersfoort uit het moe
ras der woningellende geraken.
Het gemeentebestuur verzekerde
zich ook in 1950 van de medewer
king van het Nederlands Econo
misch Instituut. In de loop van hec
jaar publiceerden wij van deze in
stelling enkele rapporten over
Amersfoort. Voortreffelijk is het in
zicht dat men uit deze rapporten
krijgt in de economische toestand
van Amersfoort. Deze blijkt niet
ongunstig te zijn. De bijdrage van
de Amersfoortse industrie tot de Ne
derlandse export is zeer goed. Uiter
aard heeft deze gang van zaken
ook invloed op de arbeidsmarkt,
werkloosheid baart nog geen zor
gen. Wel is zij latent aanwezig.
Het is daarom goed gezien van
het gemeentebestuur om een inves
teringsplan te ontwerpen. Hoewel
Amersfoort weinig conjunctuur-ge
voelige bedryven huisvest, is het
goed om in een eventuele periode
van economische baisse over een
werkprogram te beschikken. Welnu,
cr ligt voldoende werk te wachten
In Amersfoorts uitbreidingsplan zijn
objecten, die zich zeer gunstig voor
een dergelijke periode lenen.
Amersfoorts raad kwam in 1950
tot enige belangrijke besluiten. Wij
denken allereerst aan de totstand
koming van de Stichting voor
Volkscrediet. Nu de koopkracht van
de burgerij ongunstig is beinvloed
door devaluatie van de gulden, is
de stichting van een dergelijke in
stelling van zeer grote betekenis.
Men voorkomt op deze wijze, dat
de burgers, door het gebruik maken
van de weinig aanlokkelijke afbe
talingssystemen. in grote financiële
zorgen komen te zitten.
Met voortvarendheid voert het
gemeentebestuur thans ook de
grondpolitiek. De opmerkingen in
de raad over een tekort aan grond
voor woningbouw zijn niet tever
geefs geplaatst. Voor zover dit mo
gelijk was deed de gemeente op
grote schaal grondaankopen en m
enkele gevallen ging men tot ont
eigening van grond en opstal over.
Zo zijn er tal van beslissingen ge
nomen welke voor onze stedelijke
gemeenschap van niet te onder
schatten betekenis zyn. Wij denken
bijvoorbeeld aan de verbeterde wa
terverversing van het Bosbad, de
stichting van een washuis in het
Leusderkwartier, de bevordering
van het bouwen van woningen voor
de industrie, het creëren van flat-
bouw in het Soesterkwartier, het
uitwerken van een plan flat-voor -
ouden-van-dagen, meer subsidie
voor het kleuteronderwijs, mede
werking aan het bouwen van club
huizen voor speeltuinverenigingen
en nog tal van andere zaken.
Met vertrouwen gaan wij een
Wanneer wij op Oudejaarsavond
het wereldbeeld aanschouwen, heb
ben wij. als mensheid, niet zo veel
reden om ons op de borst te slaan.
Er is zo langzamerhand een situatie
ontstaan zó dreigend, dat het moei
lijk is de toekomst vol vertrouwen
tegemoet te blikken. Legio is het
aantal lieden, dat een oplossing
weet. Met veel gewicht vertellen ze
ons. hoe dc wereld gemakkelijk uit
de impasse kan geraken en steêvast
beginnen hun ontboezemingen met
de uitdrukking: „Ze moesten
enz." Wij geloven niet in dit soort
voorlichters. Meer vertrouwen heb
ben we in de mensen, die aanvangen
met: „W ij moeten" en dus meteen
maar de hand aan de ploeg slaan,
omdat ze weten, dat de gewone taak,
die ons allen is opgelegd en die ver
vuld moet worden, belangrijker is
dan getheoretiseer, over wat ande
ren dan zij zelf wel zouden moeten
doen. En daarom willen wij hier
eens even vertellen, wat er in het
afgelopen jaar is verricht, door een
groep mensen, wier taak het is in
het gemeentelijk bestel te zorgen
voor de instandhouding of de res
tauratie van wat een kunstzinnig
voorgeslacht ons naliet aan bouw
werken van historische of artistieke
waarde.
Zo kwam gereed het perceel
Muurhuizen hoek Appelmarkt. In
uitvoering zijn het Burger Weeshuls
aan de Zuidsingel, de Onze Lieve
Vrouwetoren, de Openbare Leeszaal
aan de Muurhuizen, gebouw Filale-
thes aan het Havik, perceel van Sol
in de Krommestraat. de Botermarkt
op de Hof. en de Walmuur aan de
Sint Annastraat, voorwaar een lijst,
die er wezen mag.
hield in deze moeilijke
tijd? Is er sprake van een
beter begrip der burger
plicht?
Dat zijn zo van die vra
gen, welke een mens zich
op de grens van Oud en
Nieuw stelt. Welnu, we mo
gen tevreden zijn. Er is
een alleszins opgewekt ver-
nood zo gering mogelijk te
doen zijn.
Straks, als de klok haar
twaalf slagen laat horen,
drukken we elkaar de
hand. Onze wensen voor
een goed 1951 zijn welge
meend. Het is goed op dit
moment te bedenken, dat
vele van onze stadgenoten
cmwsteven geweest ['Ér Deze
groep gedupeerden met
TAZAT hebben we elkaar
nog op de scheiding
van Oud en Nieuw te zeg
gen? Iedere dag opnieuw
schreven we onze wijshe
den en eigenwijsheden in
het Stadsvenster. Iedere
dag opnieuw keken we
door het venster uit over
Amersfoort. We leefden
intens mee met het wel en
wee van onze burgerij.
Kunnen we zeggen, dat
Amersfoort zich bar best
was een gezonde rivaliteit.
Er is een groeiend besef
van onze burgerplicht. Al
leen op het gebied van de
woningnood zouden de
Amersfoorters elkaar meer
de hand moeten reiken.
Van altruïsme is op dit
stuk nog geen sprake. In
tegendeel! Men vangt el
kaar de vliegen af. Men
stemt in met het koor van
klagers en mopperaars
als het er om gaat het ge
meentebestuur over de
woonruimteverdeling aan
te vallen.
Ook 1951 geeft de oplos
sing van het woningvraag
stuk nog niet. Opnieuw
wordt een beroep gedaan
op aller medewerking om
de plaag van de woning
raad en daad bij te staan
is een belangrijke opgave
voor 1951. Zo te beginnen
is goed beginnen. De hand
er op. Wij rekenen op U.
Jubilea
In 1950 is er druk geju
bileerd. Tal van verenigin
gen bereikten een mijlpaal.
Men stond daar even bij
stil. Men vierde feest of
sprak een woord van be
zinning. A! met al bleek
uit die jubilea de kracht
van onze stedelijke ge
meenschap. Wij besluiten
1950 met nog eens over al
die jubilerende groepen
onze gelukwensen uit te
strooien. Met nieuwe moed
voorwaarts, vrienden!
Vliegen
De Amersfoortse midden
stand schoqt met de vlieg
tuigactie midden in de
roos. Zelden heeft een
„koopt bij de middenstand"-
actie zoveel succes gehad.
Amersfoort zag ze in de
zomer van 1950 vliegen.
We houden ons maar aan
de wens van opa De Ruy-
ter „ik zou zo weer de
lucht in willen!"
nieuw jaar in. De begroting voor
1951 is wel met moeite sluitend ge
maakt, maar biedt toch nog vol
doende perspectief. Belangrijk is
bijvoorbeeld de voorgenomen op
richting van een schoolpsychologi
sche dienst.
Op 18 Maart opende minister
J. In 't Veld te Amersfoort de
duizendste Aireywoning (mon-
tagebouw) en gelijktijdig de ex
positie van Goed Wonen, welke
zeer veel bezoekers trok.
Amersfoort sluit hel jaar 1950 en
daarmee de eerstè helft van de
twintigste eeuw af als een bloeien
de provinciestad, met nog grote ont
wikkelingsmogelijkheden. De bevol
king groeit snel. het steeds toene
mende verkeer stelt eisen, het grote
uitbreidingsplan ligt gereed en zal
ook de stormloop, die er nu bij de
Kroon nog tegen ondernomen wordt,
wel doorstaan. Toch zal het nog tot
1953 duren vóór de eerste spade in
de grond gestoken wordt voor de
bouw van het nieuwe stadhuis aan
de Hellestraat en het wordt waar
schijnlijk 1955 voor er met de uit
voering der wegenplannen wordt
begonnen. Maar in de loop van het
volgend jaar begint het werk aan
de kleine tunnel, die het Soester
kwartier uitkomst moet brengen.
Ook zal zeer binnenkort begonnen
worden met het optrekken van kan
toorgebouwen achter het politiebu
reau, voorlopig voor de gemeente,
later als het nieuwe stadhuis vol
tooid is, voor particulier gebruik.
Maar er zijn ook woningen no
dig. In het afgelopen jaar werden
er 361 gebouwd, waarvan zestien
door particulieren en bovendien
werden er zestien verbouwd. Voor
het komende jaar kan op de bouw
van vier tot vijfhonderd woningen
worden gerekend. Maar er staan 984
gegadigden voor een huis ingeschre
ven en het aantal samenwoningen
loopt in de tweeduizend. De wo
ningnood in onze stad is voorlopig
dus nog niet geëindigd.
De mensen, die in onze huizen
wonen, moeten werk hebben. Ge
lukkig is er geen noemenswaardige
werkloosheid in Amersfoort, maar
zeker in de toekomst zal er nog
meer geïndustrialiseerd moeten wor
den. Dit jaar kregen we er de Bo-
renfabriek bij. Vestiging van andere
nieuwe industrieën wordt verwacht.
Zeer binnenkort zal in het Soester
kwartier met de bouw van indu
striehallen begonnen worden, waar
in kleinere industrieën kunnen wor
den ondergebracht.
Er zal in 1951 weer hard moeten
worden aangepakt in Amersfoort, op
velerlei gebied. Er is een zeer uit
gebreid program. Maar de werklust
is er ook. Met vertrouwen gaat
Amersfoort 1951 ende tweede
helft der twintigste eeuw tegemoet.
Oudejaarsavonddroom over tunnels,
beken en comitéleden
(Van een onzer verslaggevers)
Op Oudejaarsavond kan je zo'n
stemming hebben van „laat nu de
oliebollen maar komen" Jc steekt
je voeten in je pantoffels en dc
brand in een dure sigaar. En dan
maar zo stilletjes by de blozende
kachel wegdoezelen. Die twaalf be
slissende klokslagen zyn nog ver,
nog heel ver weg.
Voor je zelf vind je, dat je alles
er weer best hebt afgebracht. Het
zou dwaas zijn jezelf te zeggen „wat
heb ik de zaken in 1950 weer lelijk
in de soep gereden". Zoiets doe je
niet. Zoiets zeg je alleen maar van
je buurman. Kortom, je zit te
soezen. Je probeert niet te den
ken. Dromen is leuker. Dromen
over de toekomst. Dromen over je
meisje, dat misschien in het nieu
we jaar je vrouw wordt. Dromen
over een lief huisje, dat je toch
niet krijgt. Dromen over het wel
en wee van je stad, je bloedeigen
stad. je Keistad.
Je ziet een drom van mensen voor
de spoorbomen wachten. Natuurlijk,
dat is de overweg bij de Nijver
heidsstraat. Je hoort ze mopperen.
Tunnels beloven! Ja. ja. veel be
loven en weinig geven. Daar staan
wc dan in de kou. Hé. overweg
wachter haal die bomen op, mijn
vrouw wacht met het eten". Over
wegwachter lacht. Hij kent zijn
klantjes. De mensen mopperen al
twintig jaar.
Je mijmert voort. Kijk, daar ko
men ze. Mannen met spaden, man
nen met houwelen, mannen met
hoge kaplaarzen aan! Ze lopen in
de richting van de luchtbrug. Die
staat daar stevig op haar stelten.
Wat doen de mannen nu? Ze graven
als mollen door de grond. Ze gra
ven een tunnel. Hoera, een tunnel.
De luchtbrug grient: „Mijn rijk is
uit. mijn rijk is uit!"
Wat doe je in zo'n geval. Je blijft
niet met pantoffels aan en een dure
sigaar tussen je lippen bij de kachel
zitten. Je trekt er uit. Je graaft
mee. Tjonge, tjonge wat gaat dat
hard met die tunnel. Deksels man
nen, we zijn al aan de andere kant.
Nee maar, kijk eens aan. daar staat
het „Comité tot behartiging van
algemene en bijzondere belangen".
Het zijn allemaal dure mensen Ze
kijken grimmig. Eén van de heren
treedt naar voren: ..Wat moet dat
hier. Waar is jullie graafvergun-
ning". Vergunning, vergunning?
„Niks te vergunningen. we graven",
roepen de mannen in koor. En ze
graven maar door. De kluiten aarde
vliegen in het rond. Een comitélid
krijgt een kluit in zijn schoon boord.
„Ik ga in beroep bij de Kroon",
zegt ie kwaadaardig.
De gravende rr.annen lachen.
„Wat wilt U, over de brug of door
de tunnel", roept een van de man
nen. Het comité zwaait af. Een
spoedzitting blijkt nodig. Je kan
nooit weten wat die tunnelgravers
met de onvolprezen beek in het zin
hebben.
Waarachtig, daar komt het krui
wagen-legioen al. Het beweegt zich
in de richting van de Wijersstraat.
De mannen zingen een lied ..de
beek moet dicht, de beek moet
dicht". Ze ledigen hun kruiwagentjes
Huis en Hof Het water in de beek spat naar alle
kanten. De eenden kwaken: „Wat
nu. wat nu".
„Ga naar Monnikendam daar heeft
U niets dc vrezen", zegt de krui
wagenman tot de eenden.
Op het moment, dat ik ook een
kruiwagen grijp, slaat iemand me
stevig op de schouder. „Moet
je een oliebol, kom kerel doe niet
zo ongezellig op oudejaarsavond".
Wat doe je in zo'n geval. Je kijkt
naar je voeten. Geen kaplaarzen
aan wel pantoffels. Tussen je lip
pen bungelt een sigaar. „Maar die
tunnel dan en die beek en dat co
mité". vraag je half slaperig.
„Neem maar een oliebol. daar
knap je van op", zegt een lieve
vrouwenstem. „En wat die tunnel
Met de tentoonstelling
Huis en Hof verwierf
Amersfoort vermaardheid
tot ver over de landsgren
zen. wij kregen wel geen
Ahoy'-bezoek. Ons ahoy
appelleerde dan ook aan
een gewichtiger zaak:
meer schoonheid te bren
gen in huis en hof. Dus:
meer geluk in het huisge
zin!
Oliebol
„Ik voel me als een olie
bol zonder krenten", zei
het manneke op de laatste
dag van het jaar.
betreft, daar mag je op oudejaars
avond 1951 weer over dromen",
voegt ze my toe. De dromer berust
in zyn lot en zet zijn tanden in een
oliebol zonder krenten.
Onze doden
in 1950
In de ochtend van de 18c November
overleed op 61-jarige leeftijd in zijn
woning te Amersfoort de heer B.
Noordcwlcr. lid van Gedeputeerde
Staten de provincie Utrecht en In
velerlei functies stnds jaren een
vooraanstaand man in het openbare
leven van stad en provincie. Zijn
rechtschapenheid, zijn onkreukbaar
heid cn zijn warme menselijkheid
waren even spreekwoordelijk als
zijn tact en bekwaamheid in be
stuursaangelegenheden. Het heen
gaan van de heer Noordewier, die
als timmevmansknechtje begon, la
ter raadslid, vele jaren wethouder
en twee jaren loco-burgemeester
van Amersfoort was. betekent een
groot verlies voor stad en provincie.
Na een korststondige ziekte over
leed op 31 October In De Lichten
berg in de ouderdom van 65 jaren
dc heer IJ. Buis oud-voorzitter van
de Raad van Arbeid te Amersfoort.
Op dc avond van de 26ste Aprlï
overleed, na een noodlottig ver
keersongeval de heer I. J Kreupe
ling
Op 1 Juni overleed in de ouder
dom van 69 Jaren de heer A. B. van
der Klein. De heer van der Klein
verwierf tijdens zijn leven grote
achting door zijn arbeid voor het
zwakke kind. Gedurende veertig
jaar was hij de ijverige secretaris
van de afdeling Amersfoort van het
Centraal Genootschap voor Kinder
herstellingsoorden en gezondheids-
kolonies.
Op 17 Juni overleed mcj. J. M. C.
de Haan in leven directrice van de
R K. leeszaal Mcj. de Haan werd
zestig jaar oud.
In dr P. H. Beijer verloor Amers
foort op 17 Juni een bekwaam cn
bemind scheikundeleraar. Hij do
ceerde aan de Rijks Hogere Burger
school te Amersfoort
Op 29 September overleed op 57-
jarlgc leeftijd de heer T. P. Bos in
leven hoofd van de Lisiduna-school.
Aan Amersfoort ontvielen ln de
loop van 1950 nog tal van andere
•goede burgers, dié naar vermogen
hun aandeel hadden in de bloei en
groei van onze stedelijke gemeen
schap. Op de scheiding van Oud cn
Nieuw herdenken wij allen in eer
biedige stilte
