Welkom in de gemeente, burgemeester,
maar een huis hebben we niet
ER HUILDE EEN KIND IN DE KERK
Hoe een ontmoeting
met Lenin misliep
r
MOEILIJKHEDEN?
Uitkering op grond van de
iMoodwet-Drees is inkomen
loet Ueens
hóren!
r
Perikelen om een ambtswoning in Zandvoort
Drie jaren van mislukkingen
Over duurte
gesproken
de prijzen
gaan omlaag 1
u.TinuuffUffn Wij geven raad
NEEM EÈLFPE PROEF!
En de krant hield
een enquête
K EN WERELD
Nieuw begin
Zaterdag 6 Januari 1951
_;rda
(Van een onzer verslaggeefsters)
DAT burgers als U en ik te kampen
hebben met woningproblemen vin
den wij langzamerhand heel gewoon,
maar dat een burgemeester buiten zijn
gemeente moet gaan wonen, omdat er
binnen geen ambtswoning voor hem te
vinden is, komt niet iedere dag voor. Toch
is dat het lot van mr H. M. van Fenema,
die hoewel al drie jaar burgervader van
Zandvoort, nog steeds geen huis heeft
kunnen vinden en zich genoodzaakt zag
aan de Koningin toestemming te vragen
een burgemeester moet in de kom
zijner gemeente wonen in Bloemendaal
een huis te betrekken. Dat was in 1949
en nu, begin van 1951 is er nog geen
verbetering in de toestand gekomen.
En dat zou op zich zelf niet zo
tragisch zijn als „het huis voor de
burgemeester" in de Zandvoorlse
gemeenteraad en daar buiten niet
zoetjesaan een probleem, of althans
een onderwerp van moeilijkheden
en discussies was geworden, waar
aan al meer energie verspild is.
dan wellicht gewenst is.
Minstens twaalf huizen be
staande en op papier zijn in de
loop van die drie jaren de revue
gepasseerd, maar geen van alle
is ambtswoning geworden omdat
er altijd iets was. waardoor het niet
doorging. De ene keer omdat de
gemeenteraad niet wilde, dan weer
omdat de burgemeester niet wilde,
dan weer omdat derden niet 'vilden
„Ik ben niet kieskeurig", zegt
burgemeester H. lil. Fenema,
Geef mij slechts een behoorlijk
huis, binnen mijn gemeente".
Burgemeester Van Fenema, in
zijn rustige werkkamer op het
Zandvoortse stadhuis, ziet er niet
naar uit. dat hij zwaar gebukt gaat
onder dit alles, maar hij geeft wel
toe dat het hem en naar hij
meent ook zijn gemeenteraad
langzamerhand wel begint tc ver
velen. Hij Is gaarne bereid de lij
densweg van het begin af uit de
doeken te doen.
In Jan. 1948, vertelt de burge
meester. kwam ik naar Zandvoort
en mijn voorganger Van Alphen
zei me „Een huis heb ik ook al
voor je. Aan de Kostverlorenstraat
D2, ga maar eens kijken". Het was
een keurig huis. maar voor mr Fe
nema, die een gezin met vier kin
deren heeft, wel wat klein, maar
goed. hij accepteerde Maar toen
bleek, dat B en W. het huis al eens
mondeling op bepaalde voorwaarden
aan de eigenaar hadden beloofd, en
deze heer ging op zijn achterste
Advertentie (1. M.)
jf-['cr een lichtpuntje
uoor hel begin oen het
nieuwe jaar: De Gruyter
heeft 49 prijzen verlaagdI
Op de nieuwe prijzen
BLIJFT 10 °/o korting ge
handhaafd. Nu is het de
hoogste tijd om de knoop
eens door te hakken en Uw
eigen belang vóór te laten
gaan; nu zult U toch be
sluiten om óók De Gruyler-
klanl te worden Betere
waar, verlaagde prijzen en
10 °Io korting; kan 'n huis-
Vrouw in deze tijd nog mécr
verlangen
benen staan, maakte een proces aan
hangig en won. Eerste mislukking.
Tc optimistisch
Toen ging dc burgemeester zelf
zo-ken en vond een huis met tien
kamers in Bentveld, op de rand
van. maar nog net in zijn gemeente.
Met de bewoner, die een ander
huis kreeg toegewezen, sprak hij af
het voor een jaar te huren en het
dan weer te ontruimen, aannemend
dat hij dan iets anders zou hebben
gevonden. De burgemeester was te
optimistisch geweest, want hij had
nog niets gevonden na 12 maanden.
Inmiddels werd er 'n ambtswoning
op papier ontworpen en door hem
bij de raad ingediend. Het moest
f 63.000 kosten, waarvan het rijk j
f 27.000 zou moeten betalen en de
gemeente ook. plus f 1-900 onder
houdskosten per jaar. behalve de
huur. De raad accepteerde met
algemene stemmen. En daarmee
zou het probleem, dat toen nog
geen probleem was. zijn opgelost,
als Gedeputeerde Staten niet wa
ren gevallen (figuurlijk) over die
f. 1500 onderhoud. Of burgemeester
niet meer huur wilde geven dan
12% van zijn salaris die hij wettig
verplicht is te betalen. Burgemees
ter wilde tot f. 1200 per jaar gaan.
Maar die f. 300 die overbleven la
gen G. S. te zwaar op de maag en
het plan ketste af- Tweede mis
lukking.
Inmiddels verscheen het huls
Njord (tien kamers) aan dc hori
zon De bewoner, die met vrouw en
dochter plus een klein gezin, dat
een groot deel van het jaar afwezig
was. in die tien kamers woonde,
weigerde echter het hem aangebo
den kleinere huis van zes en een
halve kamer op dezelfde stand en
voorzien van sanitair en centrale
verwarming, dat voor de burge
meester te klein was. en nu zag mr.
Van Fenema zich verplicht huize
Njord te vorderen. Dit verwekte
echter zoveel sensatie en beroering
in de gemeente en daarbuiten, dat
de burgemeester, die evenals zijn
vrouw, weigerde „met ruzie in een
huis te wonen", zich terugtrok.
Zoveelste mislukking.
Te duur gebleken
Nu ging hij met toestemming van
de Kroon in Bloemendaal wonen
en intussen waren dc plannen en
voorstellen niet van de lucht. Men
bood achtereenvolgens aan het ou
de uitgewoonde burgemeestershuis
aan de Brederodestraat, dat dan
door de gemeente moest worden
gekocht en vpov f 20.000 opge
knapt. Te duur. Verder. Een tc
klein huis aan de Kostverloren
straat, het huis Ten Vijver, te klein,
verwaarloosd, zodat er duizenden
voor restauratie zouden moeten
worden neergeteld, het Huis den
Tol, dat dc burgemeester ongeschikt
vond, waarin 9 mensen woonden,
die dan toch aan een andere wo
ning moesten worden geholpen, die
er niet waren. En van vorderen
moest mr Van Fenema niets meer
hebben. Of burgemeester dan oen
nieuw gebouwd huis aan de Hoge-
weg wilde hebben? Nee, zei do
burgemeester, dat is een huis in
een rij zomerhuizen aan zee, ik
zal er geen rust hebben, ik vind
het ongeschikt.
In de raad zijn er velen, die bur
gemeester Van Fenema kieskeurig
vinden. „Maar", zegt hij ons. „dat
ben ik niet. Ik wil alleen een ge
schikt huis hebben met voldoende
kamers, zodat ook onze huishoud
ster minstens een behoorlijke zit-
slaapkamer krijgt en niet een of
ander afgeschoten zolderkamertje.
En ik wil centrale verwarming, op
dat mijn vrouw en zij niet zes
kachels hoeven na te lopen zoals
nu in Bloemendaal. „Wilt U geen
water in Uw wyn doen. vroegen de
raadsleden, van wie vooral de C.H.
en de P v. d. A.-fractie het niet
eens zijn met de bouwplannen voor
een nieuw huis van de burge
meester.
„Goed", zei de burgemeester, „ik
doe water bij mijn bouw-wijn. Hier
is een nieuw plan voor een ambts
woning. Het kost f. 54.000."
Het is Vi kleiner. Het rijk be
taalt er f. 20.000 aan. En op voor
stel van de Katholieke fractie is
er nu een commissie ad hoe be
noemd, die het plan onder de loupe
gaat nemen. Wellicht wordt men
het nu eens en zal de burgemeester
na vele mislukkingen t.z.t. In de
kom van zijn gemeente terecht ko
men? Afwachten maar.
Amerikaanse zendelingen
uit China teruggeroepen
HONGKONG. De leiding van
verschillende Amerikaanse zendings-
verenigingen heeft ongeveer twee
duizend van de drie duizend zich in
China bevindende zendelingen ver
zocht, China te verlaten in verband
met de hevige anti-Amerikaanse
campagne, waardoor deze zendelin
gen sedert twee maanden hun taak
niet konden vervullen.
ZAANDAM. Tengevolge van
de precaire kolenpositie is vandaag
de cleurenfabriek van Bruynzeel
stilgelegd. Volgende week zal de
situatie opnieuw worden bezien.
De uitkering Ingevolge de Noodwet Ouderdomsvoorziening (Noodwet-
Drees) moet als inkomen worden gezien en derhalve is over dat bedrag,
althans theoretisch, inkomstenbelasting verschuldigd. Men betaalt echter
ingevolge de nieuwe belastingwetten eerst inkomstenbelasting als men
een echtpaar is zónder kinderen bU 1650.per jaar. Men betaalt dan
19.Is men alleen, dan begint men bü 1140.per jaar 16.te
betalen. Dit in antwoord op een vraag van B.
J. J. N.-v. D. stuurt ons een niet
volledige becijfering, welke even
eens betrekking heeft op eventuele
uitkering ingevolge de Noodwet
Ouderdomsvoorziening.
Antwoord: Met behulp van
onderstaande cijfers kan vragen
steller proberen zim inkomen zelf
te berekenen, 25 per maand -f-
kost en inwoning wordt in het on
derhavige geval geacht een jaar
inkomen op te leveren van 900.
Daarbij moet nog 8% van het ka
pitaal van betrokkene worden op-
geleld. Als de verkregen som 920
of hoger is. dan men voor nooduit-
kering niet in aanmerking komen.
De inkomensgrens van 920 zal
naar alle waarschijnlijkheid bin
nenkort worden verhoogd tot 945.
Vraag: O. W. W. wil iets weten
over het doorbetalen van pensioen
als de weduwe, die dat pensioen
geniet, gaat hertrouwen.
Antwoord: Wanneer de be
trokken dame gaat hertrouwen en
deze mocht dan onverhoopt weer
weduwe -vorden, dan gaat, althans
wanneer het een pensioen is van
de Overheid, haar pensioenrecht
weer lopen. Gaat het hier echter
om een pensioen van een particu
liere instelling, dan hangt het af
van wat in de desbetreffende voor
schriften is neergelegd.
Vraag: E. C. vraagt enige in
lichtingen over de verlenging van
de ziekengelduitkering aan t.b.c.-
patientcn.
Antwoord: De vrijwillig ver
lengde ziekengelduitkering voor
t.b.c.-patiënten (de desbetreffende
regeling berust niet of nog niet op
een wettelijk voorschrift) kan al
leen worden toegekend aan hen die
op of na 1 Januari 1950 nog zieken
geld ontvangen krachtens de ver
plichte ziekteverzekering.
Vraag. H. W. S. Deze wil graag
weten of een kapotte kraan door
dc huiseigenaar moet worden be
taald.
Antwoord: Is de kraan nor
maal versleten, dan moet de huis
eigenaar een nieuwe verzorgen. Is
hier echter sprake van een breuk,
min of meer door eigen toedoen
veroorzaakt, dan dient men zelf
voor herstel het nodige te doen.
Vraag: G. Th. A. v. L. wil graag
het door hem voor een verzekering
betaalde bedrag terug hebben.
Antwoord: Vragensteller
spreekt van een vrijwillige verze
kering. doch bedoelt vermoedelijk
het bedrag, dat voor hem in de loop
van dc jaren verplicht ingevol-
fc de wet is betaald. De hiervoor
etaalde premiën kunnen niet te
ruggevorderd worden.
De nazi's waren, als geschied-
vervalsers, nog op geen stukken
na te vergelijken met het Sta
linisme. Uit de litteratuur van dc
nazi's is zeer wel een geschiedenis
te putten van hun omwenteling.
De tegenwoordige, Russische ge
schiedschrijving van de bolsje-
wiekse revolutie echter is bewust
volkomen misleidend. Zij loochent
feiten die tot de keiharde geschie
denis van na November 1917 be
horen, en zij geeft een voorstel
ling, die met de ware gebeurtenis
sen weinig meer uitstaande heeft.
Trotski, en al -die andere groten
van de omwenteling waren, vol
gens die voorstelling, slechts vuige
saboteurs, 3n zij stonden Lenin
voortdurend naar het leven. Stalin
echter, de lievelingsapostel
van Lenin, verijdelde dit
alles en redde de revolutie.
Zo wordt het nu. in canon-
nleke geschiedboekcn, het
volk ingeprent.
De jeugd weet reeds niet
beter, en zou sidderen van
de heiligschennis, als men
tegenover haar de waarheid
verkondigde, dat Lenin en
Trotski onscheidbare samen-
werkers waren en dat Lenin
zich afgestoten voelde door
de, in zijn ogen halfbarbaar-
se figuur van Stalin. Om
maar iets te noemen.
Tot dc orthodoxe leer be
hoort ook de voorstelling
dat Lenin naar Rusland
kwam met het vaste voor
nemen, zodra hij kon, een
einde te maken aan de oor
log. Tot iedere prijs. Dit
wordt ook door velen in de
buitenwereld nog vast aan
genomen. Uit eigen ervaring
geloof ik enig licht te kun
nen werpen op deze kwes
tie. De feiten reeds leren
anders: Toen Lenin de
macht kreeg staakte hij de
oorlog niet onmiddellijk,
maar begon hij te onder
handelen. En hij brak die
onderhandelingen af toen de
Duitsers op de bijeenkomst
te Brest Litowsk. te aanma
tigend en te veeleisend ble
ken. Was dit een nieuwe houding
van Lenin? De lezer zal het zelf
kunnen uitmaken.
In Juni 1917, onder het bewind
van Kerenski, kwam ik naar Pe-
trograd, liet latere Leningrad, en
toen de hoofdstad van Rusland.
Mijn vaste standplaats tijdens de
eerst© wereldoorlog was Berlijn.
Zeer invloedrijke nulp, in Duits
land en bij de geallieerden, was
vereist om mijn toen zeer uitzon
derlijke reis mogelijk te maken.
Sommige beschermers hadden
daarmede wel speciale bedoelin
gen, en reeds op mijn weg over
Stockholm naar Petrograd was het
niet gemakkelijk, en zelfs- niet
helemaal mogelijk, vrij te sturen
van allerlei intriges.
"M
1.
Mijn kostbaarste bagage was een
intieme kennis van zekere stro
mingen onder de leidende Duit
sers. De tot een verzoenende vrede
geneigden, waarvan mijn belang
rijkste informator Erzberger de
bekwaamste en de dapperste was,
lagen in worsteling met tegenstan
ders. waarvan Ludendorff het
hoofd was. Om de, weerbarstig
wordende arbeiders te kalmeren
had Ludendorff in 1916 de rijks
kanselier een voorstel tot onder
handelen laten doen; erop vertrou
wende dat de tegenpartij dit zou
afwijzen. Voor Ludendorff en de
zijnen was dit alles op de achter
grond geraak: door de Russische
revolutie. Rekenende op een capi
tulatie van Lenin hadden zij deze
en zijn naaste medewerkers de be
faamde reis in verzegelde wagon
door Duitsland naar Leningrad
laten maken.
Te Petrogad echter hoorde ik
niïnfiiireiinininnifnniiiiiiranmiinmiiniiraiirLnniprniuriirniiniiiriRiiaLanuiiiinin
HERINNERINGEN
(aati internationale politici)
van
Dr M. van Blankenstein
l!!iiiii!iliiji«niiiiir.):i:rji:i:ii!T!:r:iiij::,.:.i:ii:^ ja: .3
van leiders van de opperste Arbei
ders- en Soldaten Raad. die dich
ter bij de toenmalige regering dan
bij de bolsjewiki stonden maar
toch enig contact hadden in die
richting, dat Lenin helemaal niet
bereid was tot een onvoorwaarde
lijke schikking met dc Duitsers.
Ik vernam dat ook van andere
kanten. Daarom schreef ik Lenin
tenslotte een brief waarin ik zeide,
dat de oorlogspartij in Duitsland
speculeerde op zijn voornemen tot
iedere prijs de oorlog te staken, en
dat dit algemene geloof hun posi
tie tegenover de voorvechters van
een verzoenende vrede zeer ver
sterkte. Ik vertelde nu uit ver
schillende bronnen vernomen te
hebben, dat tot die speculatie geen
aanleiding bestond. Mijn betoog
was nu, dat de zaak van de vrede
er zeer mee gediend zou zijn, als
de Duitsers precies wisten, dat zij
van hem, Lenin, in geen ge
val geen onvoorwaardelijk
opgeven van d^ strijd kon
den verwachten. Mocht, wat
ik gehoord had, juist zijn
dan ware het, terwillc van
kansen op vrede, zeer nut
tig als Lenin mij ontvangen
wilde en in een interview,
waarvan hij de tekst zou
vastleggen, het misverstand
uit de wereld hielp. Ik wees
op mijn Duitse betrekkin
gen en de centrale positie
van de N.R.C. als neutraal
blad.
Was ik echter verkeerd
over zijn opvattingen in
gelicht, dan verzocht ik
hem, mijn brief als onge
schreven te beschouwen.
Ik adresseerde deze brief
aan de Prawda, waarvan
Lenin toen de leider was.
Onmiddellijk kreeg ik te
lefonisch antwoord. De se
cretaresse van de grote man
deelde mij op de vriende
lijkste wijze mede. dat
Lenin mijn brief ontvangen
had en gaarne bereid was
tot een gesprek. Zij stelde
ook de tijd vast voor een
ontmoeting: 's morgens om
elf uur, twee dagen later
op de redactie van de
Prawda.
Natuurlijk was ik op
tijd:
Maar de secretaresse zeide dat
Lenin op het laatste ogenblik ge
telefoneerd had uit Finland, dat
hij onwel was, en niet naar dc
stad kon komen Hij verzocht mij
het gesprek enige dagen uit te
stellen. Lenin sliep n.l. veiligheids
halve over de Finse grens, die
vlak bij Leningrad lag.
Die avond brak de Juli-revolutie
te Petrogad uit. Dat was de onge
steldheid.
Na de mislukking daarvan hiel
den Lenin en Trotski zich schuil.
Ik heb dus mijn ontmoeting met
Lenin moeten missen. Maar zelfs
zonder een uitdrukkelijke verkla
ring werpt deze geschiedenis
licht op de ware opvatting van
Lenin.
jver
tenj
wa
iap.
>otsl
st,
n;
dc
a.
sd,
st<
•c g]
zi
id p
rt.
ischi
>r c<
en.
dc i
ijnli
iot i
>n s
t m
fde'i
It vo
•de
;al.
kkc
Erg
•t.
idsri
•rkc
l in
ze
Requiem van Verdi
AMSTERDAM Het Concertge
bouworkest zal onder leiding van
Paul van Kempen en met mede
werking van het Toonkunstkoor
Amsterdam Zondag 28 Januari in
het Concertgebouw het Requiem
van Verdi uitvoeren ter herden
king van diens 50ste sterfdag.
Advertentie (l. M.)
Veel te verbeteren
In Nederland worden verschillen
de verkeersvoorschriften maar al
te vaak gesaboteerd. Motorrijders
vliegen af en toe in dolle vaart
onder knetterend lawaai door de
straten, wat in Amerika op straffe
van 10 dollar verboden is. In de
trams wordt verzocht achter in te
stappen en voor uit te stappen, op
dat men zo min mogelijk opont
houd ondervindt. Het meerendeel
van het publiek stoort er zich niet
aan en degenen, die er ambtshalve
op hebben toe te zien, laten toe,
dat het publiek de leicjing neemt.
Om nog maar niet te spreken van
het dringen en vechten om in de
treinen een zitplaats te veroveren
inplaats van behoorlijk in de rij te
gaan staan en zijn beurt af te
wachten. Er valt in dit opzicht nog
heel wat te verbeteren.
Dr. H. 't HOEN
Onbeivaakte over negen
Naar^ aanleiding van de vele on
gevallen op onbewaakte overwegen
en een beschouwing, die daarover
dezer dagen in uw blad is gepubli
ceerd,. zou ik willen opmerken, dat
het voorkomen van dergelijke on
gelukken alleen afdoende kan wor
den bereikt door het publiek beter
op te voeden, zoals dat in Amerika,
DE wonderlijkste dingen
komen soms in de krant
te staan! Zo begon er op Kerst
avond ergens in een Deense
kerk op een van de Deense
eilanden een kind te huilen. En
daar hebben toen zelfs grote
uiiiBiniiuiirLfiiiiiiiJii'iii'.u'jT.ujiiL'iiU'jiiajiiuniiiLMiijij'.ini'jiLniiiiriniiiDQiaiEiiiiïfisnni
Onder allerlei predikanten.
Een zei: „Die collega van mij
moet een zenuwachtig man zijn.
vont worden vrijgehouden voor hij er te Kopenhagen op had kun-
hun broertjes en zusjes. Kinderen nen promoveren.
mogen nooit de indruk hebben, dat
wij ze liever niet in de kerk zien."
En daarmee kon de predikant
Maar hij wist niets af van de
Jutlandse gewoonte, dat op Kerst
avond de kerk vol kleine kinderen
van die kerk op het eiland het zit. Hij merkte dat pas, toen hij op
doen Al is met deze enquete het preekstoel stond. Toen kon hij
probleem met opgelost Want dat zjjn geprepareerde preek wel in de
Kopenhaagse dagbladen mei- Mijn principe is het, dat lctterlyk
ding van gemaakt. Want bij iedereen in de kerk welkom is."
flat huilen van dat kind dat De journalist: „Maar gebeurt
aat nuuen van aat Kina, aar het dan n00lti dat dc kmderen in
ligt natuurlijk dieper. Als w ij een
enquête zouden houden, zouden
wij niet bij de predikanten aan
kloppen, maar bij „gewone" men- deren begrijpen
sen, die iets te vertellen hebben was beter dan
over de indrukken, die hun kerk-
rnet zijn vingers tussen de deur de kerk beginnen mee te praten?" bezoek-als-kind in hun latere
van een bank bekneld was ge- De goedmoedige predikant: „uch leven bij hen nagelaten heeft.
...-i f- Er zullen er natuurlijk zijn, die
alleen maar de herinnering hebben
aan verveling, die nog
verergerd werd door de
nerveuze spanning van
anderhalf uur stil te
moeten zitten.
raakt hWf hpt nipt De nre- -1a' maar dat vind ik wel leuk' En
raakt, Dieei net niet. ue pre tot nu toe heb ze altijd nog wel
dikant antwoordde
-Deze iveek
namelijk op dat ge
huil. Hij onderbrak
zijn preek en richtte
zich over de hoofden
der gemeente rechtstreeks tot kunnen overschreeuwen."
j j Alle ondervraagde predikanten
de moeder. „Gaat u alsjeblieft bleken er net zo over te denken,
de kerk uit, we kunnen hier Een ander zei, dat hij op Kerst-
heus al die kleine kinderen avond vijftienhonderd mensen in
U1de kerk had gehad, de kinderen
niet hebben, ze hinderen de jncluis. tof die mij hinderen? in
gemeente maar." tegendeel. Ik ben blij als ze mee-
De moeder heeft aan dat ver- komen. En als ze hun woordje
zoek blijkbaar geen gevolg gegc- meepraten, verhoogt dat de
ven Dezelfde Kopenhaagse avond- vreugde." x
bladen meldden namelijk, dat de En weer een ander: „Je moet het
zak van zijn toga stoppen. In de
plaats daarvan kwam een geïm
proviseerde preek, die ook de kin
konden. En zij
die voorbereide
preek.
Thijs Booy, in zijn „Kerk en
Jeugd", behandelt het probleem
van het kind in de kerk ook. En,
plannenmaker als hij van nature
is, vraagt hij: „Wat zegt u van het
volgende?" En doet dan deze „ont-
werp-regeling" aan de hand:
A. Regel zij: bij ieder kerkge-
Maar ot iij alleen bouw «n kinderspeelplaats;
vanwege die herinne
ring later het kerkbezoek heb
ben gestaakt? Het kan voor
komen, maar daartegenover zul
len anderen u ongetwijfeld zeg
gen, dat de indrukken van dat
kerkbezock-als-kind hen later
weer de weg naar de kerk deden
terugvinden.
Veel hangt daarbij af van de
soort preek, waarmee het kind
kennis maakte. Een preek zou men
kunnen zeggen, is pas dan goed
B. Eens per maand of eens in de
twee weken komen alle kinderen
met de volwassenen mee naar het
kerkgebouw, 's Zondagsmorgens, en
begint de dienst met een vertelling
voor de kinderen, eventueel om
lijst door muziek en zang, eventu
eel gesteund door lantaarnplaatjes.
Na de vertelling gaan de kinderen
naar de speelplaats en begint de
grotemensendienst. Na de gods
dienstoefening halen de ouders de
kinderen weer op. Het is belang-
vertoornde predikant na afloop maar op de koop toe'nemen, als wanneer héél een gemeente, het rijk, dat de volwassenen de vcrtel-
van de preek nogmaals het woord er een kind begint te huilen, kind incluis, er iets aan heeft. Er ling horen. Fout als de verteller
tot de vrouw richtte: „U moest zo Vooral op Kerstavond moeten de is om weer even naar Dcne-
verstandig zijn om thuis te blijven, ouderen er maar rekening mee marken terug te keren -- een ver-
ig
zich instelt op een gehoor van
kleinen en groten. Funest als hij of
als u de kinderen niet alleen kunt houden, dat er ook kinderen in de haal van Kaj Munk, die als piep- zij niet kinderlijk maar kinderach-
jaten kerk zijn. Voor gewone Zondagen jong predikant in zijn eerste ge- tig spreekt.
Ziedaar dan dat bericht. Een geldt dat eigenlijk ook. Als er kin- meente zijn eerste kerstpreek zou nn-*
der Kopenhaagse bladen heeft deren gedoopt worden, moeten er houden. Hij had die terdege voor
daar een enquête aan verbonden, speciale plaatsen rond de doop- bereid; zij was zo compleet af, dat
Tot zover Thijs Booy. Zijn denk
beeld lijkt ons de moeite van het
overwegen waard.
IA/AN NEER U, lezer, deze
vv regels onder de ogen
krijgtstaat de eerste Zondag
van het nieuive jaar voor de
deur. Wat zegt u dat? Deze
vraag wilde ik vandaag aan u
voorleggen. Misschien ontwaakt
u morgen met de gedachte: we
hebben nu zoveel extra Zon
dagen achter de rug: met
Kerstmis waren er al drie ach
ter elkaarOudejaarsavond
bracht ook weer een bizondcre,
voor velen d e traditionele
kerkgang; ook de Nieuwjaars
dag was een extra rustdag; nu
vandaag de kerkgang maar eens
overslaan. Of zo ge geen „ker
kelijk mens" zijt, dan begint ge
deze Zondag misschien met de
gedachte: hè, hè, nu begint de
gewone gang van zaken ten
minste weer en daar voel ik
me eigenlijk het beste bij.
Zou het nu ook niet anders
kunnen? Zou die eerste Zon
dag van 1951, die nu niet een
bizondere kleur, of een eigen
stempel draagt, voor ons mis
schien ook de dag kunnen wor
den, waarop wij, kerkelijk of
niet kerkelijk, maar allen als
mensen, die ernstig en verant
woord in deze wereld en dit
leven willen staan, ons zelf eens
onder de loupe nemen en in 't
eigen hart speuren naar die
krachten, die het ons mogelijk
maken een nieuw begin" te
maken?
Er valt aan ons allen zoveel
te vernieuwen, dat we zo'n
eerste Zondag best kunnen ge
bruiken om daar eens heel
ernstig over na te denken.
H. N. B.
waar duizenden onbewaakte over
wegen bestaan, met succes is ge
schied. In dat land bestaat het
voorschrift, dat iedereen, hetzij
automobilist, fietser of voetganger,
verplicht is voor élke onbewaakte
overweg te stoppen. Is er een trein
in aantocht, dan ziet men het rode
flikkerlicht en is men gewaar
schuwd. Is men dan toch zo roeke
loos de overweg te passeren, loopt
men kans door de motorpolitie, die
zich In de nabijheid verdekt heeft
opgesteld achtervolgd te worden en
een proces-verbaal te krijgen, met
een boete van 50 dollars en intrek
king van het rijbewijs. Dit is een
probaat middel gebleken, want in
Amerika komen ongelukken op on
bewaakte overwegen slechts spora
disch voor. Het vervangen van
overwegen door vrije kruisingen is
m.i. dan ook niet nodig. Het ka
pitaal daarvoor kan in ons verarm
de land beter worden besteed.
Dr. H. 'T HOEN
Stroombeperking en
bioscopen
De heer Nierstrasz heeft er ln
deze rubriek vorige week tegen ge
protesteerd, dat allerwegen op de
electrische stroom bezuinigd wordt,
doch dat de bioscopen er tijdens de
piekuren lustig op los draaien. Ik
zou hem er op willen wijzen, dat
dit toch niet voor alle plaatsen
geldt. In Rotterdam bijvoorbeeld
is het niet zo, met uitzondering dan
van „Cineac". De overige bioscoop
theaters draaien alleen Zaterdags en
Zondags tussen 4 en 6 uur, dus
wanneer de piekuren niet gelden.
In vrijwel alle plaatsen beginnen
de bioscopen pas omstreeks 7 uur.
Maar terwijl in Rotterdam alle
bioscooptheaters hun gevel- en re
clameverlichting doven, kan men
dat niet beweren van de gemeen
telijke Schouwburg. Waar bij de
stroombeperking de overheid m.l.
het voorbeeld moet geven, is dit
een voorbeeld, dat geen navolging
verdient.
M. VIEYRA
Waarom geen Esperanto
De verslagen van de Universele
Post Unie werden oorspronkelijk in
vier talen Frans. Duits. Engels
en Spaans gedrukt. In 1947 werd
het Duits verbannen. Maar daar
voor in de plaats kwamen Arabisch,
Chinees en Russisch zes talen
inplaats van vier wat moeilijk
heden opleverde, omdat de Zwit
serse drukkerijen niet waren toe
gerust om Arabisch en Chinees te
drukken, waarop de Chinese en
Egyptische regeringen zich met het
drukwerk belastten. Toen besloot
men viertallige verslagen uit te ge
ven en de Arabische en Chinese
uitgave te zenden aan de postad
ministraties, die ze zouden verlan
gen. Het principe van de gelijkheid
der talen was geschonden en China
en Egypte protesteerden. In 1950
werd beslist de zes delen afzonder
lijk te drukken en daarna in óén
band te binden. Het gevolg is tijd
en geldverlies. Waarom bedient men
zich niet van de eenvoudige oplos
sing die Esperanto biedt?
F. WEEKE
Verlaging loonbelasting
ging in op 1 Januari
In ons blad van 23 December
vermeldden wij per abuis dat da
verlaging van de loonbelasting en
de inkomstenbelasting vandaag (23
December) zou ingaan. Dit bericht
was overgenomen uit het nog niet
verschenen Staatsblad van 1 Janu
ari 1951- Men zal dus begrijpen dat
in dit geval met vandaag bedoeld
werd 1 Januari 1951.
