GIUSEPPE VERDI
overleed vijftig jaar geleden
Samenwerking van 31.183.227 protestanten
in Amerikaanse Nationale Raad
MOEILIJKHEDEN?
Problemen bij verdeliii;
van een erfenis
"A
grootmeester der Italiaanse operakunst
Moet U eens
hóren!
Geen tijd voor de
verdediging
Van Karnebeeks Russisch a ion lm gei
Zij
r
Tussen laboratorium en fabriek
Wij geven ra
r~
Hoop doet
leven
'4
Zaterdag 20 Januar, 20 Jai
VERDI
naar een portret van MetUcovitz
Paul van Kempen
Naar aanleiding van het bericht,
dat men Paul van Kempen als gast-
dirigent geëngageerd heeft, zou ik
willen vragen of het mogelijk is, dat
men nu reeds de jaren tussen 1940
en 1945 heeft vergeten. Waartoe dien
de het principieel te zijn, levens te
laten verwoesten terwille van een
ideaal, wanneer men zo kort na de
bezetting terwille van enkele uren
kunstgenot, dit alles opzij zet? Er
zijn toch genoeg buitenlandse diri
genten zoals b.v. Monteux, Szcll,
Dobrowen, Kubelik, De Freitas Bran-
co te krijgen? Men verneemt, dat
Paul van Kempen zich oud-Neder
lander noemt en weer Nederlander
wil worden. Wat jammer, dat hij
daaraan niet heeft gedacht tussen
1940 en 1945 toen hij met de vijanden
van zijn vaderland in Nederland te
rug kwam om voor de vijand te spe-
len. Deze verwisseling van nationa
liteit doet een beetje denken aan het
gezegde: zoals de wind waait, waait
mijn jasje. Zou het niet diep treu
rig zijn indien Van Kempen's her
naturalisatie doorgang zou vinden?
Het Nederlanderschap is iets om
trots op te zijn en niet Iets om te
verkwanselen.
EEN NEDERLANDSE VROUW
Wat. doet de regering?
Zaterdag j.l. las ik in „1000 woor
den", dat de Algemene Begraaf
plaats te Uitgeest in verval is. De
gemeente heeft een R.K. bestuur
en alle pogingen van andersdenken
den om in de toestand van het
kerkhof verbetering te brengen, lij
den schipbreuk. Kan de regering in
een dergelijke situatie met ingrij
pen?
J. VAN TURNHOUT
Van lange diensttijd
gesproken
In een beschouwing in uw blad
heb ik gelezen: „Het moet wel
haast als vaststaand worden aange
nomen, dat de regering niettegen
staande alle druk, welke op haar
wordt uitgeoefend, de lichting
1949 II naar huis zal laten gaan,
enerzijds vanwege de beloften
welke men aan deze dienstplichti
gen heeft gedaan, anderzijds omdat
er ook door de a s. opperbevelheb
ber geen wapens tevoorschijn kun-
ren worden getoverd voor deze
anderhalve brigade." Mijn vraag is:
waarom wordt de lichting 1949 II
met slechts l'.'a jaar diensttijd de
hand boven het hoofd gehouden,
terwijl de „7-December-divisie"
tweemaal zo lang heeft moeten die
nen als haar was beloofd? En
waarom zou de lichting 1949 II niet
kunnen worden uitgerust met de
wapens, die straks aan de „7-De-
cember-divisie" zullen worden uit
gereikt als zij wederom een maand
(en misschien langer) onder de
wapenen moet komen?
A. C. KLUMPES
Hulde voor Rotterdam
Naar aanleiding van de stukjes
over de achterstand in de loon
administratie van de P.T.T. zij er
op gewezen, dat in Rotterdam de
5 verhoging wél is uitbetaald en
van achterstand geen sprake is.
P.T.T.-ER
Dieren in gevangenschap
Is het geen schande om dieren,
die in de wildernis thuis horen
door een hoepeltje te laten sprin
gen en allerlei andere kunstjes te
laten doen alleen maar om mensen
te amuseren? Is het geen schande
dat een leeuw zich letterlijk en fi
guurlijk kapot brult en een long
scheurt, omdat het dier geen ge
legenheid krijgt zich met een lid
van de andere sexe te verenigen.
Ligt hier geen belangrijke taak
voor de dierenbescherming? Ik stel
deze vraag naar aanleiding van
mededelingen over leeuwen, die in
uw blad van 15 dezer zijn ver
schenen.
J. VAN VARK
Zonder stroom
Enige tijd geleden las ik in uw
blad over de vreemde situatie, dat
ergens in Gelderland de electrici-
teitsmaatschappij een bepaalde
buurtschap niet op haar netten
wenst aan te luiten," omdat de kos
ten te hoog zijn. Is een dergelijke
onderneming nu een instelling, die
het algemeen belang dient of niet?
K A BOHMA
Op 27 Januari
1901 overleed te
Milaan Giuseppe
Verdl, de groot
meester der Itali
aanse operakunst.
Enkele dagen la
ter bü zü" begra
fenis waren een
200.000 mensen op
de been. Zfjn pr>-
pulairiteit had hU
in zfjn eerste pe
riode mede te
danken aan zijn
streven naar een
heid van Italië.
Na 1851, toen in
drie jaar het be
roemde drietal
Rigoletto, Trova-
torc en Travia-
ta ontstond, werd
hij van „maestro
dclla rivoluzionc
Italiana" tot mees
ter der opera
kunst, daar de on
derwerpen op ho
ger, meer alge
meen menselijk
plan kwamen, om
tenslotte als
schepper van Ai-
da, maar vooral
van Otello en
Falstaff zonder
twijfel een mees
ter der onsterfe
lijke kunst ge
noemd te kunnen
worden.
Juist met deze laatste werken
heeft Verdi een zeer gelukkige op
lossing gevonden voor het vraag
stuk van de verhouding tussen
woord, toon en beweging, dat bijna
300 jaar tevoren Monteverdi reeds
bezig hield en Richard Strauss nog
in „Capriccio" de stof voor een
opera leverde. De grote naam. die
Verdi zich ook onder de minder
muzikaal geschoolden heeft ver
worven door de inslaande melo
dieën. de dramatische kracht zij
ner figuren en de vaak eenvoudige
,hm-ta-ta"-begeleiding (denk b v.
aan het toastlied „Libiamo" in Tra-
viata), zal misschien later, wanneer
ook onze opera-situatie daartoe de
mogelijkheid biedt, de weg banen
voor appreciatie van de belangrij
ker en mooiere werken Otello en
Falstaff, waarin de meester met de
afgesloten aria's vrijwel gebroken
heeft, de orkestpartij oneindig rij
ker is geworden en de milde hu
mor van de 79-jarige, in Falstaif
van een rijpe levenswijsheid
spreekt.
Dat Otello en Falstaff tot mees
terwerken werden, is mede te dan
ken aan de uitstekende libretti van
de dichter-componist Arrigo Boito.
die zelf een opera „Mefistofele" op
zijn naam heeft staan.
Welk een vitaliteit bezat Verdi.
die. 85 jaar oud. nog vier geeste
lijke koorwerken schreef. Ook bij
hem is het succes pas langzamer
hand gekomen, maar in dat succes
vond hij zijn geluk niet. Uit zijn
brieven blijkt, dat hij niet hield
van openbaarheid en plichtplegin
gen. „Het lijden is het dagelijks
brood van ons leven: is men ech
ter eenmaal op een bepaalde leef
tijd gekomen, dan neemt het met
overrompelende kracht toe", schreef
hij eens. Verdi was nog jong, toen
hem achtereenvolgens twee kinde
ren en zijn eerste vrouw door de
dood ontvielen.
Onbuigzame energie
Met onbuigzame energie streed
hij tegen opera-misstanden onder
dirigenten, zangers en directies. Als
senator in het parlement stond nij
door de staat gefinancierde orkes
ten en kexize door het volk van
vocalisten en instrumentalisten
voor.
De titel „meester van de Italiaan
se revolutie" gaf het volk hem na
1849, toen hij in ..La Battaglia di
lie op een Duitse keizer verheer
lijkte. Daar er te veel demonstra
ties kwamen, werd de handeling
naar Nederland verplaatst (Haar
lem. Alva) en zingt het koor „Vi-
va Olanda". Bij de première van
„Un ballo in maschera" (1859) te
Rome werd Verdi dertig maal te
ruggeroepen „EvviVa Verdi" schal
de het door de zaal. Sindsdien
schreef men ..Viva Verdi" op de
muren en bedoelde daar tevens
mee: „Viva Vittorio Emanuele, Re
D'Italia" (Leve Victor Emanuel,
koning van Italië, die in 1370 tot
koning van het verenigd Italië
werd uitgeroepen).
Behalve als operacomponist zal
Verdi blijven voortleven met zijn
strijkkwartet, dat hij tussen repe
tities van Aida schreef, en met het
Requiem, dat hij een sterk drama
tische inslag gaf zonder, in aan
merking genomen de bewogen
tekst, al te veel aan religieuze uit
drukkingskracht in te boeten.
In een eeuw, waarin Rossini, Do
nizetti en Bellini in zijn eigen land
en Wagner, die evenals Verdi in
1813 geboren werd. in Duitsland en
daarbuiten het operaleven beheer
sten, terwijl Parijs als centrum cle
boventoon voerde, heeft Verdi Ita
lië, de bakermat van de opera, de
oude roem teruggegeven, die door
Puccini, Mascagni en Leoncavallo
is voortgezet, maar niet geëven
aard.
Toen het stoffelijk overschot met
dat van zijn tweede echtgenoot,
de beroemde zangeres Giuseppina
Strepponi, in het door Verdi op
gerichte „Casa di riposo" (rust
huis voor kunstenaars) te Milaan
in 1901 werd bijgezet, zongen 900
zangers onder de toen nog opko
mende dirigent Toscanini het ..Va
pensiero suil 'ale dorati" uit zijn
opera „Nabucco". waarin de „ge
dachte op gouden vleugels" als
symbool gezien kan worden van
zijn vrijheidsstreven een streven
naar vrijheid niet alleen op politiek
terrein, maar vooral naar het be
vrijd worden van oude. versleten
tradities in composities en uitvoe
ring van opera's.
Dr W. J. SCHMIDT
Rechter zei: „U hebt tien
minuten"
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM. Qe president
van de Amsterdamse rechtbank
heeft Donderdagmiddag een ver
dachte belet zich te verdedigen zo
als hij zich had voorgesteld. Het
was de 51-jarige gepensionneerde
marineman A. H. F. F., die terecht
stond wegens smaadschrift. Nadat
dc officier requisitoir had genomen
(de eis luidde 100.boete of 10
dagen en een voorwaardelijke ge
vangenisstraf van vier maanden met
een proeftijd van drie jaar) kreeg
verdachte het laatste woord. Hij be
gon met de over hem uitgebrachte
psychiatrische rapporten aan te
vechten. Daarna wilde de verdachte,
die geen raadsman had. tot zijn ver
dediging overgaan en hij vroeg min
stens zo lang te kunnen spreken als
een raadsman zou worden toege
staan. De president, die toen al twee
maal gevraagd had of hij zijn plei
dooi op papier had staan hetgeen
niet het geval was merkte op: „U
hebt tien minuten".
Verd.: „Daar zal ik niet genoeg
aan hebben."
Pres.: Dan is hiermee de behan
deling van de zaak gesloten. Uit
spraak over veertien dagen."
Verd.. „U begrijpt wel, dat ik in
hoger beroep ga."
Pres.: „Dat moet u dan maar
doen."
Verdachte is sergeant-konstabel
geweest bij de Koninklijke Marine.
Hij werd in 1935 afgekeurd, naai
zijn mening ten onrechte. Jarenlang
is hij in de weer geweest om dit
vermeende onrecht hersteld te krij
gen. Tenslotte heeft hij een pam
flet uitgegeven met beschuldigingen
aan het adres van de marine-artsen,
die hem destijds hebben afgekeurd.
Dit heeft dc man voor de recht
bank gebracht, die een onderzoek
naar zijn geestvermogens beval.
Herv. kerk bestudeert
televisievraagstuk
DEN HAAG. Een" commissie,
ingesteld door de Hervormde Raad
voor Kerk en Publiciteit, die het
vraagstuk' en de mogelijkheden der
televisie in verband met de kerk en
kerkelijke uitzendingen in studie
zal nemen, is na een eerste bespre
king reeds tot de conclusie geko
men. dat de kerk zal dienen vast te
houden aan de uitzendingen van
kerkdiensten, aan meer naar buiten
mv11_ mor- jJ *--* greep ook de fout, die
had begaaan.
Toen van Karnebeek in 192'
aftrad als Minister van Buiten
landse Zaken, schreef Elout, die
hem in zijn laatste periode fel be
streden had, in het Alg. Hbd, tot
zijn lof dat hij verhinderd had dat
ons land in officiële betrekkingen
was getreden met Rusla"nd. Deze
lof was onjuist, als men van lof
mag spreken. Want aan ons be
drijfsleven en scheepvaart is
daardoor jaren lang veel voordeel
ontgaan. De leiders van ons za
kenleven hebben herhaaldelijk op
een verandering van dit beleid
aangedrongen. Niemand wist dit
beter dan Van Karnebeek, eri
daarom heeft hij zeer energieke
pogingen gedaan om een overeen
komst tussen de beide landen tot
stand te brengen.
Zijn theorie was deze, tegenover
de Russen: ,,Wij hoeven U niet te
erkennen, aangezien wij u nooit
nict-erkend hebben. Onze betrek
kingen zijn niet afgebroken maar
hebben opgehouden te bestaan,
daar er over en weer niets meer
te behandelen was. Een handels
verdrag zou de behoefte wekken
aan herleving van het diploma
tieke apparaat, dat vanzelf weer
in werking zou treden.".
Er was een ander moeilijk punt:
Nederland eiste erkenning van de
oude Russi
sche lenin
gen. Moskou
scheen daar
toe in 1923
bereid tegen
over enige
landen, die
nieuwe le
ningen zou
den verstrek
ken. Daar
van was bij
ons geen
sprake. Van
Karnebeek
nu had een
zeer scherp
zinnige formule bedacht. Neder
land verlangde recht van meest-
begunstiging bij het erkennen van
de oude schulden. Zou Rusland
die schulden tegenover enig land
erkennen, dan had ook Nederland
gerichte uitzendingen der kerken
en dat zij in elk bestel een stem
zal dienen te hebben inzake de al
gemene programma's Stemmen, die
thans reeds uit de kerken opklinken
dat zij zich zal hebben te onthou
den van elke bemoeiing inzake de
televisie, wijst de commissie af.
Productiviteit
omhoog
v.
modelproeven
nemen.
Wt) hebben u een vorige
maal al eens iets verteld over
T.NO., en een aantal institu
ten opgesomd die onder de
nijverheidsorganisatie ressor
teren. Lang niet alle, want het
Nationaal Luchtvaartlaborato
rium. waarvan u vast wel eens
gehoord hebt, I9 ook een
T.NO.-instituut. En misschien
hebt u in de bioscoop wel
eens journaalopnamen gezien
van het waterloopkundig labo.
ratorium, waar men b.v. een
stukje van dc Lek natuurge
trouw na kan bouwen, om zo
kunnen
loze verspilling van ma-
verhoogde de weerstand Het is duidelijk, dat
van verschillende verven iets dergelijks eigenlijk
daar recht op, indien het
daarover hetzelfde deed
als het bevoordeelde
land gedaan had.
Er ging, wat Elout blijkbaar
over het hoofd gezien had. een
Nederlandse delegatie naar Ber
lijn om met de Russen te onder
handelen. De onderhandelingen
mislukten door enige onredelijke
eisen van de Russen. Het bleek
spoedig dat de Russen hun fout
inzagen. Ik vertrok toén naar
Berlijn met de opdracht de Rus
sen te zeggen, dat de onderhande
lingen zouden worden hervat,
wanneer de Russen, in duidelijke,
maar niet noodzakelijk officiële
vorm verklaarden, dat zij op dit
standpunt terugkwamen. Ik sprak
te Berlijn met de Russische zaak
gelastigde, en deze gaf mij de
verklaring in de vorm van een
persinterview. Daarop ging er
wederom een delegatie naar Ber
lijn.
De ambassadeur Krestinski was
uit Moskou teruggekomen. Hij
zelf voerde nu de onderhandelin
gen. Deze leden schipbreuk op de
kwestie van de oude schulden.
Krestinski verstond van vreemde
talen slechts Duits, en in die da
gen nog te gebrekkig om Van
Karnebeeks formule te begrijpen.
In Mei 1924 vertrok ik naar
Moskou. Eerst zou een officieuze
Nederlandse delegatie Rusland
bereisd hebben om de toestand in
het land te bestuderen, en ik zou
haar hebben vergezeld. Dat was
niet door gegaan. Nu ging ik al
leen, naar wij wisten met de bij
zondere belangstelling van Litwi-
now. Ik heb daar dan ook een nu
I fabelachtig lijkende vrijheid van
1 beweging genoten, en veel open
hartigheid en steun. Alle hoeken
1 van het land heb ik bereisd en
gefotografeerd: De olievelden van
de Kaukasus o.a., alle Zwarte-
zee-havens, het Wolgagebied, gro
te stukken van Siberië. Alles ging
gelijk in enig ander land.
Voor mijn vertrek had ik een
gesprek met Van Karnebeek. De
ze zeide: „Als ik twee uur met
Litwinow spreken kon. was alles
in orde. Maar zij moeten ons vol
strekte meestbegunstiging verle
nen. Alleen en dit zou weer
een van die raadselachtige intuï
ties van Van Karnebeek blijken
de kustvaart in de Zwarte Zee
schenk ik hun". Wij upraken nog
af hoe ik, in bij wijze van code
gekozen woorden, langs twee we
gen de Minister seinen zou als
Litwinow komen wilde.
Spoedig had ik een gesprek met
Litwinow. De Duitsers hadden te
Berlijn huiszoeking gehouden in
de Russische handelsdelegatie, en
Moskou was zo boos, dat het dol
graag zijn handelsbasis van Ham
burg naar Rotterdam wilde ver
plaatsen. Litwinow verheelde niet,
dat hij daarom haast had met een
verdrag met Nederland. Hij be
tegen verwering.
Het Rubberinstituut ver.
richtte onderzoekingen op
het gebied van balatum en
van rubberbanden. Het In
stituut voor de Grafische
Industrie ontwierp een ap
paraat om de bedrukbaar.
heid van papier te bepa
len, dat een grote bespa
ring geeft.
Ontwikkeling
De afstand tussen fa-
altijd zou moeten ge
schieden maar het is
even duidelijk, dat dit
zeer kostbaar is.
T.N.O beoefent sinds
een jaar dit ontwikke
lingswerk, in het bijzon
der op het gebied van
vezelondcrzoek en van
kunststoffen.
Wie meent, dat voorna
melijk kleine ondernemin
gen, die geen eigen re-
En wist u dat er een teriaal wordt tegengegaan,
proefstation voor de was- Dit proefstation is meer
briek en laboratorium is search-apparaat kunnen
niet gering. Wat op klei- betalen de hulp van T.N.O.
ne schaal in het labora- inroepen vergist zich. In-
torium soepel verloopt, tegendeel, helaas zijn het
industrie bestaat, waar dan een onderzoekorgaan, blijkt in de fabriek soms vaak de kleine fabrieken.
gezorgd wordt dat de be
handeling die uw was
goed in de wasserij onder
gaat, zo min mogelijk slij
tage oplevert? U kunt ons
gerust geloven als wij
een voorlichtingsorgaan, onverwachte moeilijkhe- die voldoende inzicht in
dat nieuwe vindingen rui- den op te werpen. Daar- belang van het speur,
om is het gewenst nieu
we proccdé's eerst op z\
mer bekendheid geeft.
Als wij u zouden willen
vertellen wat voor onder
werk missen. Dat moet
veranderen. want, u weet
L loo het: de productiviteit moet
1UK nmhnnnl
zeggen dat uw wasgoed zoekingen TNO. allemaal
in een wasserij minder verricht, zouden wij van-
slijt dan bij u thuis daag de hele krant nodig
dank zij TN.O. Van dit hebben. Een enkel voor
onderzoek heeft dus de beeld dus: het Vezelinsti-
wassérij voordeel, u zelf. tuut wist een papiersoort
omdat 11 langer met uw te verbeteren, het Kera-
omhoog!
En loten wij u ook ver
tellen, dat het T N.O. men
sen nodig heeft, jonge
lakens doet. en uiteinde
lijk de gehele Nederland-
misch-instituut loste moei
lijkheden met een vlam-
Legnano" de overwinning van Ita- se economie, omdat node- oven op, het Verfinstituut fen worden opgelost.
semi-technische wij.
te passen. Men bouwt
dan een installatie die
precies gelijkt op de fa-
brieksinstallatie. manral- mensen beneden de 35
leen tieej kleiner is Men jaar. Want na deze lcef-
ziri dus van ie noren, lijd vermindert de inven-
welke problemen bij toe- tiviteit. de avontuurlijk-
passinq in de fabriek van heid die voor speurwerk
een nieuw procédé moe- 20 onmisbaar is!
(Wordt vervolgd)
„Volle meestbegunstiU
voorwaarde", merkte ik o-
now glimlachte. „Met
ring van de kustvaart in -m
tc Zee Ik was grenzen ^-1 c
bluft. Hij legde uit: y'Sl.fl C
heeft ons het eerst
allieerde mogendheden
Maar hij heeft gezegd, 906-ultin
hiermede ons prestige ti.it 24, gc
dus ook iets verlangde „QC nfsr
eigen prestige. Wij moejjr V
iets geven dat niemand nij in J
kreeg, en wel de kustvaa<flreestra
Zwarte Zee". Zo zat hel lgd doe]
HERINNERING
aan internationale po/it* de nu
van elcgde
Dr M. v. Blanken-,"rhiiizfc
kwam
was een complicatie met daarv
ten, maar die zou mij te Wrlk
ren. Slechts had deze ten
dat er ook voorbehoud v> het pa
maakt voor het vissen in .„pre vo
te Zee. mers vu
Twee dagen later werd fc
een van Litwinow's naasteIfcerijgel:
werkers ontboden. „L erkelijk
moet naar Engeland, en w.5n c
over Den Haag, om met d redde t
nister te spreken. Kunt g van d
de verzekering bezorger, irtoe e
welkom is?" ch een
„Ik denk van wel", zei j ten ei
ik zond mUn twee telegrt
af. n de
Er kwam geen antwoord eeuw
ge dagen later trof ik Lit g,aSi
ten huize van de Engelse r om de
lastigde. Hij was merkba »ebouw<
nuwachtig over het uitblijvswén e
bericht. Het bericht is nor oor
komen. f trof
Vele jaren heb ik niet gig prop
wat er precies gebeurd u* rame
het Plein praatte men er orr, Var
Eerst na deze oorlog heb Dr twee
vernomen. En ook ik moet t dolfijn
heen praten. Het verklaar,erd o
r.iet enkel het uitblijven vaS jn dc
woord en Van Karnebeek-jJ^pgns
maakt veranderde houriir ,arVan
aanzien van Rusland. Hetgpj^orr,
klaarde mij ook. waarom 'oais dx
land gestemd heeft tegen ,rdonnc
lating van Rusland tot ce V ;0U]
bond. tegen de verwachtin; rechte
onze, te Genève reeds aai stucpl
men toenmalige Minister vatjjCiaas
tenlandse Zaken, en tot v het ge
waardiging ook van Colijr fcat
eveneens te Genève wasS& Br
hadden van de Kabinetsrad
structie tot onthouding verv»n<Je
niet dit besluit. loden'
Er was een belemmering,^
iedere betrekking tot Ruslar. ieenge
dicaal in de weg stond, en o <i<er,i
let heeft dat er na de z°me:_scrnt>
1924 nog beweging kwam van
aangelegenheid, tot de oorlojragen
dit verzet een einde maakte
Muse
foto
Jeze g
r de 1
deze
?ze fo
rtoont
n gen
enseri
ïeid -
/an he
as. r
Sen ki
op st
eien 1
end.
Wanneer men bij de verdeling van een erfenis moeilijkheden voornOg ui
dit in antwoord op een vraag van A. S. kan men, om later alle miree ei
stand te voorkomen, het beste niet zelf een verklaring opmaken, dodlwf*
door een notaris laten doen, die hiervoor niet veel kosten berekent. ;bovei
omdat in het onderhavige geval een broer in Amerika vertoeft wanncrïanw
nalatenschap te verdelen is. moeten er nu reeds bepaalde voorzien»^?/
worden getroffen. Later zou anders de regeling moeilijker gaan en
tijd vergen. Aan A.V., die eveneens een vraag over een erfeniskwestie l'n
gesteld, raden wij, eveneens met een notaris te gaan spreken, alvorn(jen
zelfstandig stappen te doen. Successierechten zullen in dit geval mc-:jn ai
worden betaald.
Vraag: C. K. is niet geheel te
vreden over de gang van zaken bij
het terugkrijgen van geld van de
belasting.
Antwoord: Het kan soms lang
C INDS 1913 had het in Cleveland, Ohio, niet zo gesneeuwd als
eind November van het vorig jaar, toen daar de vertegen
woordigers van 29 Amerikaanse kerken bijeenkwamen om over
te gaan tot de stichting van de „Nationale Raad van de kerken
Christus in de Ver. Staten van Amerika". De sneeuw lag een
halve meter hoog, de scholen, fabrieken en winkels bleven
dicht, militairen moesten magazijnen en banken tegen plunde
raars bewaken, de radio waarschuwde de automobilisten lie
ver van Cleveland weg te blijven. Maar de gedelegeerden kwa
men toch, al moesten zij het zonder Truman en Acheson en de U)OGMATISCH hoewel de
Britse ambassadeur Sir Oliver Franks doen, die hun komst had- v. cin^dogmauïch zijnver-
den aangekondigd, maar die door een hoogte- (of diepte-) punt enigen zich de aangesloten kerken 4.500'ÖÓb dollar,
in de Koreaanse crisis te Washington werden vastgehouden. bet geloof aan „Jezus Christus £>e stichtingsvergadering zij
als goddelijke Heer en Verlosser----- -
Smeken wij Gods zegen af over zeer ten koste van de arbeiders
deze nationale raad der kerken en de boeren domineren. Maar
van Christus in de Verenigde alles is nog in wording en op de
Staten van Amerika, duur zullen allerlei beginfouten
En wijden deze raad toe aan verdwijnen. Deze fout o.a., dat
Gods glorie en de dienst der men nog te veel topfiguren uit de
bestaande kerken in de Nationale
Raad tegenkomt; als één ding in
deze raad vermeden moet worden,
dan is dat Burnhanvs „managerial
revolution", de bureaucratische
machtsontplooiing der „Managers"
De nieuwe raad, om nog even
protestanten in de zakelijke sfeer te blijven,
zijn ver- beschikt over een budget van
mensheid,
In de naam des Vaders
En des Zoons
En des Heiligen Geestes.
Amen.
De geschiedenis herhaal
de zich. Immers, de eerste
besprekingen, die aan de
mogelijkheid van deze Na
tionale Raad gewijd wa
ren. vonden onder even
- vie^ samen met Trumans verkla-
formule die aan de basis- rjng over atoombom, die Attlee
formule van de Wereld- naar Washington deed snellen
Wini£ nü' richtte zich onder de indruk der
herinnert. De Nationale wereldgebeurtenissen reeds dade-
?3an a f" ''8,'ma"';n, "I lyk tot het volk van Amerika
j?.t gegeerd wordt met een indrukwekkende Bood-
schokkende omstandigheden plaats: zonderheden, die langs de gewone <toor een tuec-jaail'jks bijcenko- schap:
op 8 December, de ochtend na de nieuwskanalen nog niet tot ons S?}?® Veii?a'd®rinC en
Japanse overvai op Pearl Harbour, kwamen tussen twee van zulke Algemene
Een slecht voorteken? Of juist een Een groot altaar met daarop Vergaderingen ,n jwordt geleid
opdracht aan de kerk om zich door cen opengeslagen bijbel stond in door een Uitvoerend Comité. \icr
geen uiterlijke tegenslag af te laten de zaai opgesteld, waar de Natio- afdflmgen van de Raad houden
houden van haar taak? naie Raad het eerst bijeen kwam. £5* be* f.™1 d,e £rote ker"
Voortaan zullen 31.183.227 Ame- Boven dat altaar een machtig keluke. laken: christelijke opvoe-
nkaanse protestanten, benevens ]-ruis en daórboven in metershoge cUtlg m ?e breedste zin des
een klein aantal Roemeense, Rus- letters de woorden: This nation woo^?s» uitwendige zending, ïn-
sische, Syrische en Oekrainse or- under God, deze natie onder v,'ei6® zending, maatschappelijk
thodoxen, die in de Verenigde God. Een bonte optocht van ker- w,j n zlJn ei' n°£ onder-
Staten gevestigd zijn, in de Na- kelijke leiders achter banieren, afdelingen voor bv de oecumeni-
tionale Raad verenigd zijn, die dc waarop de naam van hun kerk. sc'le betreltkingen. de relaties met
29e Noverrtber plechtig werd gc- Dan gemeenschappelijk gezang; Pers> radio, film, televisie, enz. enz.
installeeid. Zij blijven lid van „The Church's one foundation", Achthonderd tot duizend kerke-
hun eigen kerken, die hun eigen Christus het ene fundament der ijjke vertegenwoordigers zullen
bestaan blijven leiden. Maar in kerk. Het plechtige „ja" van al regelmatig in het werk van de
die Nationale Raad vinden deze de afzonderlijke kerken. De stich- Nationale Raad worden betrok-
kerken elkaar voortaan in geestc- ting van de Raad. En ten slotte de keiv daarnaast komt er een staf
lijk en organisatorisch opzicht: gemeenschappelijk gebeden „op- Van' uiteraard aanzienlijke om-
Methodisten, Baptisten. Luther- dracht" of „toewijding": Vang Allerlei reeds bestaande
sen,_ Congregationalisten, Disciples En nu, als een broederschap van interkerkelijke organisaties gaan
christelijke kerken, de nieuwe organisatie op.
In de gemeenschap der heiligen,
In liefde en goede wil jegens
allen,
In dankbaarheid voor de kenelement in de nieuwe organi- ten de Verenigde Staten de hoop
moeiten en offers onzer vaderen, satie een grote plaats en kans volle en jaloerse aandacht ver-
In liefdevol herdenken van hen krijgt, al oefent het blad critiek dient die er nog te weinig aan
die hun strijd volstreden, op het feit, dat de zakenlieden te geschonken is.
of Christ, Evangelischen en Her
vormden, Quakers, Presbyterianen,
Episcopalen enz. enz.
Van deze merkwaardige eerste
stap op dc weg naar eenwording
der niet-rooms-katholieke Ame
rikaanse kerken vertelt de ..Chris
tian Century" imponerende bij-
-,Geen paniek; geen haat;
geen hovaardige trots; geen on
gepast ongeduld! Geen voorop
stelling van het nationale be
lang, integendeel wij zullen aan
onze eigen politiek vorm moe
ten geven in het licht van de
doelstellingen der Verenigde
Naties. Niet verslappen in onze
positieve dienstverlening aan de
andere volkeren der aarde! Vol
ledige afwijzing van het leu
genachtige dogma, dat de oorlog
onvermijdelijk is! Laat ons z o
leven, en, zonodig, sterven, als
trouwe leden van de wereldge
meenschap, waartoe Christus
ons roept, en waaraan wy. le
den van de Raad, ons toewijden".
1950, jaar van rampen en tegen
slagen, is voor Amerika óók het
jaar van de stichting van deze
Opmerkelijk is, volgens de opmerkelijke concentratie van
Christian Century", dat het le- protestants Christendom, die bui-
Hij werkt zich moeizaam te
gen de vier treedjes van m'n
stoep op en schuifelt aarzelend
naar binnen. Dan krijg ik een
lang verhaal van 'n lange weg.
Zó lang. dat het is. also/ hij
al vertellend verdwijnt in het
eindeloze verschiet. Ze hebben
hem met zijn moeilijkheden
telkens maar weer naar een
volgend adres toegezonden. Ze
hebben hem gezegd, dat het
best in orde kwam. Hij trok er
weer op uit. Hij werd teleurge
steld. Maar weer werd hem 'n
nieuw uitzicht geboden. Hoop
doet leven! Maar wat voor le
ven.' Hij is er doodmoe van, le
vensmoe. Deze man is niet meer
met nieuwe uitzichten weg te
krijgen. Hij laat zich geen mo
gelijkheden meer voortoveren.
Zeker, hij zal nog kunnen ho
pen. Maar dan alleen op een
vaste grond. Op een toezegging,
zwart op wit.
Er zijn vele vermoeide men
sen. Ze zijn cen lange, onaf
zienbare weg gegaan, achter de
dwarrelende wensdromen aan.
en het flakkerend verlangen.
Maar dc storm van de tijd
bleek moordend te zijn. En nu
zijn ze moe. Moed houden, zeg
gen we, zo lang er nog leven
is... Maar door die moede
ogen kijkt ons de dood aan', en
vraagt: ja. waar is dat leven
dan toch? Waar halen we echte,
gefundeerde hoop vandaan?
Aan het einde van die lange,
moeilijke weg, wacht Jezus
Christus. H[j geeft ons de blij
de boodschapzwart op wit:
deze aan de dood vervallen
mens wordt een nieuw leven
geschonken. Kunt ge het niet
aannemen? Laat ge u niet meer
verder sturen, naar nieuwe uit
zichten? Het behoeft ook niet.
Want hij komt tot u en zegt:
Komt tot Mij, allen die ver
moeid en beladen zijt!
v. E.
K.J
capel
Dez
duren voordat men te veel in
de belasting terugkrijgt De t ^et
tmgdienst moet met een bep:e teJ
aantal mensen werk om duize- tcr;
gevallen af te wikkelen. Wel
kan een bezoek bij de InsPtr Jnor
der Belastingen hier iets uitrichüflr
Vraag: G. S. meent niei *"6®
E licht te zijn kerkelijke belastiri'-rste!
etalen, althans bezwaar te morat
maken tegen de hoogte van de ver1
lasting. rst
Antwoord: Het gaat hier L.
twee geheel verschillende z-al;*-
Vindt men de opgelegde belai'e
te hoog. dan moet men probe®23*
deze verlaagd te krijgen. Wil "Ike
echter generlei verband hebben 'n d>
het kerkgenootschap, dan zal dc
het lidmaatschap per dcurwaard jrf 1
exploit dienen op te zeggen.
Vraag: B. C. G.—K. is niet
heel in het reine met het bedroudJ
waarover de komende huurvenrt
ging zal worden berekend. van
Antwoord: Als basis mfe°a
worden aangenomen de huur. zc#7
deze in 1940 was en niet eventi'^^
hogere huur. ook niet wanne?
deze b.v. in 1946 of 1947 doorjc
Pri jzcnbureau voor Onroerer ,itrT
Zaken op een hoger niveau
vastgesteld. Een doorbereken^ y
van de hogere huur op mede-br*ra
woners is zeker niet ontoelaatbar^
Vraag: K. in 't V. stelt en;:°m
vragen omtrent de toepassing v ni
de Noodwet Ouderdomsvoon* sc
ning, wanneer het gaat om het bfctat
ven doorwerken. s
Antwoord: De Noodrtm|
Ouderdomsvoorziening bevat
bepalingen, volgens welke het as
een gegadigde voor nooduitkerin.^
verboden zou zijn te werken. W
is in die wet voorgeschreven.
voor die uitkering niet in aannrief'
king komt degene, die door arbc: ,n
(al of niet in loondienst) nogJ
eigen onderhoud voorziet. -jr
Bovendien kan het gebeuren, d: ét
men inkomsten uit arbeid, hancie
e.d. geniet, die niet controleert^sfi
zijn, zodat het bezwaarlijk is. hfa,
bedrag ener toe te kennen nood ui'•jj
kering op verantwoorde wijze va »ti
te stellen. In een dergelijk ge\5-ei
bestaat de kans, dat uit dien hoor hi
de tot het toekennen van uitkerirt n
niet kan worden overgegaan. l}e!'
geen begrijpelijk is. Stelt men nic'# ia
temin prijs op het verkrijgen daaf' ie
van, dan dienen de werkzaamh^
den te worden opgegeven, of d
men maatregelen moeten nemen ,s
om het uitoefenen van een behoor- ,c
lijke inkomstencontróle mogelijk
maken.
