Clement is vlucht voor terreur
maar blijft communist
}r
I,. flnel. fc.LJ
Toen de Duitse Kroonprins
verdween
Kopenhagen krijgt volmaaktste
klok ter wereld
„Wordt het geen tijd,dat de Kerken spreken?
loet Veens
hóren!
Russen rekenen genadeloos af met
oppositie in satellietstaten
In driehonderd jaar loopt zij
slechts 0,4 seconde achter
ZWITSAL
Mereldraad van Kerken stett
uitvoerige
brief op
K EN WERELD
Kasjmir komt in de
Veiligheidsraad
Geweldiger
dan alles
Zaterdag 10 Februari 1951
GEBOUW
AMSTERDAM
TENTOONSTELLING. 9-18 FEBR.
(Van een onzer redacteuren)
I j AN alle oppositie, waarte-
V gen het communistische
iro-Russische regiem in Praag
rich sinds de putsch van Fe-
ipio: jruari 1948 te verdedigen heeft
e ®?ehad, is die, waarvan de ver
schijnselen, ondanks het nog
teeds dikker wordende IJze-
en Gordijn, nu zo duidelijk
an het licht zijn gekomen, de
;evaarlijkste. De terreur,
aarmede de door de Sowjets
n het zadel geholpen regering
an de communistische presi-
t. twjlent Gottwald zich totnutoe
eft kunnen handhaven, be-
ïoefde zich in hoofdzaak
slechts te richten op de buiten
partij staande, naar het
«w Vesten georiënteerde, demo-
:ratische elementen.
Zeker, deze waren en zijn
log omvangrijk genoeg zij
'ormen naar alle waarschijn-
ijkheid zelfs nog steeds de
•vergrote meerderheid in het
nd. Maar, waar alle machts-
niddelen in handen der com-
unisten waren gelegd, die
laarvan gebruik maakten op
eij wijze, als slechts in een po-
tiestaat mogelijk, kon de
rechtse" oppositie die bo-
endien nog in zichzelve ver
beeld was moeilijk een wer-
elijke bedreiging voor de
tadhouders van het Kremlin
t>3 /orden.
De oppositie, ..aartegen de Rus-
sche meesters en hun gelovige
•tellieten in Tsjechoslowakije zich
j gesteld zien. s daarom gevaar-
)ker. wijl zij komt uit de rijen van
Tsjechoslowaakse partij de
jler. waarop de Russische machts-
ositie in het hartland van Europa
oor een goed deel berust zelf.
Men vergissé zich niet: president
"ittwald, die onder politiebewaking
lijnt te staan, omdat hij Clemcn-
lucht zou hebben mogelijk ge
laakt, Clcmentis zelf en al die an-
°re leidende en ondergeschikte
:uren uit het staatsapparaat, die
de laatste weken gevlucht, gear
ceerd of ontslagen zijn, zijn over-
igde communisten. Zij bezitten als
•danig in de ogen van Moskou
:chts één fout. maar d.e wordt
fzw
dt
c qe
npei
gave
eds'.r
thi
Zaa,
g
ren
hake
wel
KM
of
senh
ba
(D
Ne
euwi
k
zwei
lai
Ge<
Die
G«
Jent
Tom
legdi
bekt
n
g v;
zomi
- zoc
gela-
daac
n v
ts aa
nigi'
s (D
)or Stalin als misdadig beschouwd:
tril Tsjechische, geen Rus-
»ehe communisten nationaal-
mmunisten dus. Zij zijn niet be
id de vitale belangen van hun
nd op te offeren aan egoïstische
iissische interessen. Acn de andere
nt echter zijn het geen typen, die
n gevolge van moeilijkheden en
eurstelhngen hun ideologie er
n geven.
Vladimir Clcmentis bij voorbeeld,
n van de meest onderlegde leden
'n de Tsjechische communistische
dij, is niet als martelaar naar
nerika gegaan om daar, als vele
'Jere vluchtelingen van achter
t IJzeren Gordijn vóór hem, te
lliciteren naar h -t baantje van
'tor aap een of andere umversi-
i™.*1 H-b zal als Tito commu-
•t blijven, maar weigert Stalins
•af te zijn. Zijn principiële hou-
|0( ig bleek reeds in V.N.-milieu in
motorrijwielen
scooters
bromfietsen
lotorcurriers
OFEN, inel. Zondag
,0.17 «n
Lake Success, waar hij zijn land
vertegenwoordigde. Hij werd door
Praag teruggeroepen en zijn vele
ook niet klein communistische
vrienden trachtten hem te overreden,
die Canossagang niet te ondernemen.
Hij was echter zozeer overtuigd van
de goede trouw van zijn chefs, dat
hij toch ging En omdat de geh:le
wereld erop lette, wat er met hem
gebeuren zou, geschiedde er natuur
lijk niets: hij werd onschadelijk ge
maakt op een betrekkelijk onbe
langrijke post bij 'e Staatsbank.
Vroeg of laat zou er toch met hem
afgerekend worden; dat besefte hij
toen nog niet. het drong eerst tot
hem door toen zijn vriend cn e-
schermer, president Gottwald. hem
waarschuwde, dat het fatale uur
gekomen was. Met een kleine voor
sprong op zijn achtervolgers wist
hij te ontkomen
Genadeloos zal er nu orden af
gerekend met hen. die hem hielpen
ook met president ottwald, in
dien de Russen dat nodig achten
en m -t alle anderen, die denken als
Clementis. Hoe groot hun aantal is
en hoe diep dc „nationalistische af
wijking" reeds in de partij is door
gevreten. is moeilijk tc schatten
Men mag echter aannemen, dat het
aantal aanzienlijk en de doorwer
king groot is. De Tsjechen en Slo-
waken zijn door hun geschiedenis,
VLADIMIR CLEMENTIS
Geen Stalinist, wel communist
Uitzicht van het oude stadscen
trum uit, over de Boheemse na
tionale rivier de Moldau, op het
Hradschin, in de eerste jaren na
de oorlog de zetel van wijlen
Benesj, thans (nog?) die van
Klement Gottwald
rnet vele en langdurige perioden
van onderdrukking, tot bijzonder
nationalistisch ja zelfs chauvinis
tisch denkende en voelende mensen
geworden' Het communisme kan
daarin geen ingrijpende verandering
hebben gebracht. Naast president
Gottwald wordt zelfs een beproefde
communist als Nosek. die als mi
nister van Binnenlandse Zaken (on
der wie het politie-apparaat ressor
teert!) een van de belangrijkste
sleutelposities van het land inneemt,
van ..nationalistische dwalingen"
verdacht. Het Kominform-orgaan
heeft bn herhaling het partijblad
der Tsjechoslowaakse communisten
ude Pravo" van afwijkingen van
de (Russische) partijlijn beticht.
Twee mogelijkheden
Wat de Russische meesters heeft
bewogen, juist thans toe te slaan,
is onbekend. De gunstigste veron
derstelling is, dat de „afwijking'
zover om zich heeft heengegrepen,
dat zij tot een onmiddellijke be
dreiging voor de Stalinistische com
munisten is geworden. Het feit,
dat verschillende verdachten tijdig
zijn gewaarschuwd en zich zo door
de vlucht konden redden, pleit
voor deze opvatting. Het bewijst
immers, dat zelfs door Moskou be
trouwbaar geachte lieden achter
af toch niet-zo betrouwbaar ble
ken.
Aan de andere kant bestaat de
mogelijkheid, dat de Sowjets op
korte termijn een actie ter door
kruising van de Westerse herbe-
\v mening in de zin hebben, waar
vóór alle oppositionele machten in
de satellietstaten onschadelijk die
nen te worden gemaakt. In dit
verband wordt hoofdzakelijk ge
dacht aan een aanval op Joego
slavië Voor deze "mening is wel
licht een bewijs te zien in de om
standigheid. dat de „zuivering"
zich niet tot Tsjechóslowakije
schijnt te beperken, maar ook in
de andere satellietstaten wordt
doorgevoerd.
Maar hoe dit ook zij. de weten
schap. dat achter het IJzeren Gor
dijn zelfs onder de communisten
niet allen naar het pijpen van Sta
lin dansen, is voor het Westen
even aangenaam als zij voor het
Kremlin verontrustend moet zijn.
Waarom zicli druk
maken?
Er wordt geklaagd, dat hier in
Nederland de bevolking zo ontewo- I
gen blijft bij dc koude oorlog en
de communistische dreiging Als tc- j
genstelling wijst men op Amerika
dat zo veel verder van de haard
i van onrust verwijderd is. doch zich
I steeds meer voorbereidt en oa.
j reeds de noodtoestand heeft afge-
I kondigd. Maar is het niet zo. dat-
i een groot deel der bevolking, de er
varingen, die zij na de oorlog op
deed rijker, niet meer bereid is zich
allerlei opofferingen te getroosten0
Waarom zich druk maken als een
Paul van Kempen weer terug kan
komen, als de geallieerden in Duits
land de ergste oorlogsmisdadigers
weer op vrije voeten stellen1 Dit
zijn recente voorbeelden. Andere
zijn er bij de vleet. Zou het niet
veel gemakkelijker en minder ge
vaarlijk zijn in de toekomst maar
te collaboreren?
EEN ABONNEE
(Wij kunnen ons voorstellen, dat
er de afgelopen vijf jaar veel ge
beurd is, dat inzender teleurgesteld
of ontmoedigd heeft. Maar het lijkt
ons volkomen onjuist op die bittere
ervaringen te reageren met de op
merking, dat collaboratie dan toch
maar veiliger of gemakkelijker is.)
Coördinatie van het
Europese transport
PARIJS. Het plan om naar het
voorbeeld van het plari-S'chuman
het Europese transport te coördi
neren is Vrijdag door de transport
commissie van de Raad van Europa
goedgekeurd. Op de eerstvolgende
bijeenkomst van de Europese As-
semblée. die in Mei a.s. te Straats
burg zal worden gehouden, zal het
plan een van de voornaamste pun
ten van de agenda vormen.
Tot een van mijn kleurrijkste
herinneringen gaf het vertrek van
de Duitse kroonprins uit Neder
land in 1923 de aanleiding. Op een
morgen in November werd ik
opgebeld uit Den Haag: ..Weet gij
dat de kroonprins vertrokken is?"
Zo is het velen die tot de ..wcl-
ingelichten" werden gerekend, die
morgen vergaan, daaronder hoge
functionarissen in Buitenlandse
Zaken.
Al spoedig kreeg ik te horen, dat
grote ontstemming heerste in de
..geallieerde kringen" in Den Haag.
Ik zocht daarop een der hoge
heren in Buitenlandse Zaken op.
Deze had mij trouwens zelf oppc-
beld: „Ik heb uw hulp nodig En hij
vertelde
„Wij hebben van het vertrek van
de kroonprins op die morgen iiiets
geweten. Natuurlijk wisten wij wel
vooraf dat er iets van dien aard
op til was. Wij namen dit stand
punt in: De kroonprins kan gaan.
maar de keizer niet. Feitelijk was
de kroonprins met onze geïnter
neerde. maar die van zijn vader.
Die wilde niet dat hij terugkeerde
„Het Duitse volk moet mij eerst
op zijn knieën om vergiffenis sme
ken voor hetgeen het tegen mij
heeft misdaan. Dan eerst keren ik
en mijn zoon terug."
Misschien was dat niet enkel so
lidariteit. Wilhelm mocht zijn zoon
niet. En, terwijl de vader in ieder
geval op een mooi buiten in aan
gename omgeving zat, bleef de
zeer genotzuchtige kroonprins op
gesloten op Wieringen, dat noch
liefelijk was, noch een plek des
vennaaks.
Het einde was. dat de kroon
prins besloot te pogen, zonder de
goedkeuring van zijn vader af te
wachten, naar Duitsland terug te
keren. Hij onderhield betrekkin
gen met Stresemann. -en Strese-
mann was .toen rijkskanselier ge
worden. Onder diens invloed kreeg
hij het gevraagde verlof, naar zijn
geboorteland terug tc heren.
Het grote feit zou dan gebeuren.
Onze regering had de buitenland
se diplomaten daarvan geen mede
deling gedaan. Zoals gezegd, zij
was van mening, dat het verblijf
op Wieringen van de kroonprins.
in tegenstelling tot het verblijf
van zijn vader te Doorn, geen of
ficiële aangelegenheid was. Bui
tenlandse Zaken had er al enige
dagen lang niets meer van ge
hoord. Het geval ressorteerde on
der Binnenlandse Zaken, waar Ruys
dc Beercnbrouck, als premier, mi
nister was en waar Mr. Kan, de
indertijd in de sportwereld zo po
pulaire „papa Kan", als secretaris
generaal een soort van speciale en
vriendelijke voogdij over de prins
op Wieringen uitoefende.
Ik laat nu weer de hoge diplo
maat aan het woord.
„Ik werd op een avond opge
beld door Benoist, de Franse ge
zant. Hij zegt: „Ik wens de minis
ter te spreken." (Dat was toen
Van Karncbeek). Mijn antwoord is
dat de minister helaas niet in de
stad is. „Dat zal niet helpen," zegt
Bennist met zijn gewone onhebbe
lijkheid. „Ik moet het met hem
hebben over hel weggaan van de
kroonprins." Ik betaal hem met
gelijke munt terug: „Als de mi-
ntster er niet is kan ik hem niet
te voorschijn toveren." Het eindigt
ermede dat wij een afspraak ma
ken: De volgende morgen om half
elf zullen de geallieerde gezanten
gezamenlijk op het departement de
minister, die laat die avond terug
wordt verwacht, bezoeken. Doordat
een der lieren opgehouden i s,
HERINNERINGEN
(aan internationale politici)
van
Dr M. van Blankenstein
IMIUIM'IL
wordt dit later op elf uur be
paald"
„W{j vragen herhaaldelijk bij
Binnenlandse Zaken aan. Daar weet
men van niets, zo Jieet het. Het
wordt wel benauwend. Om elf uur
komen de heren met een gehar
nast protest De kroonprins is die
morgen vertrokken, zo zegt Be
noist, op zijn onbehouwen manier.
Maar dc minister ontkent dat; h(;
weet van niets. „Belt U dan maar
Binnenlandse Zaken eens op." De
minister doet dat, spreekt daarbij
Nederlands, maar Prins de Ligne,
de Belgische gezant, verstaat Ne
derlands, en getuigt tegenover zijn
collega's, dat men op Binnen
landse Zaken werkelijk van niets
weet. Het is dus een loos ge
rucht. De heren moeten met een
figuur afdruipen. Benoist verlaat
het laatste het gebouw. Op de
stoep staan een dcrsfotograaf en
een Amerikaans journalist. De
fotograaf neemt een foto, die tn
vele bladen verschenen is. Men zag
er het zuinige gezicht op van dc
heer Benoist. Want de Amerikaan
se journalist zei met grote en ge
rechtvaardigde stelligheid: ..Wat
zegt U ervan dat de kroonprins
vertrokken is?"
Inderdaad, dc kroonprins was
weg. Benoist heeft Van Karncbeek
het geslagen figuur nooit vergeven.
Ten onrechte.
Er gebeurde meer. De secreta
ris-generaal op Buitenlandse Za
ken hoort per telefoon uit de stad
uit gelijke bron als ik dat de
kroonprins weg is. Hij weet niet
wat zich in het politieke kabinet
en bij de minister afspeelt, en
vindt het gewoon een pikant
nieuwtje dat wel van alle kanten
in orde zal zijn Een vriend komt
binnen. Ik zal zijn naam niet ver
klappen. HU zegt tot deze„Weet
je dat de kroonprins weg is?"
„O, dat is Interessant," zegt de be
zoeker. En hij loopt naar dc diplo-
matenchib in het Voorhout om het
nieuwtje te spuien. Hij vertelt het
al in de garderobe, aan ieder die
het horen wil. Ook aan de prins
de Ligne, die juist binnenkomt.
„Het is niet waar." zegt deze. ..Ik
weet het uit goede bron," ant
woordt de ander. ,Jk weet het. uit
betere." zeqt de prins, „ik kom zo
van dc minister." „En ik van
de secretaris-generaal." zo ver
galoppeert zich dc ongelukkige, die
zich niet gewonnen wilde geven.
Er waren scherven genoeg ge
maakt. Waar waren de schuldigen'?
Dat onthul ik 'n volgend verhaal Ik
sprain van kleurrijkheid: Tenslotte
kwam ik er zelfs door in een in
dianen-geschiedenis terecht Met
echte roodhuiden. Dal was een
verrassend verlengde van mjjn
taak in deze.
Adiwrievttc tl M
(Van onze correspondent)
KOPENHAGEN. Over enkele maanden zal in het stadhuis
van Kopenhagen een wonder der techniek worden geplaatst,
waarvoor de Deense hoofdstad wel met een extra sterretje in
Baedecker vermeld mag worden: een klok, vervaardigd door
Jens Olsen, een man, die de bekwaamheid en handigheid van
de handwerksman met zijn zeldzame kennis van wis- en ster
renkunde verbond en met de onafgelaten energie van het ware
genie een werkstuk heeft gewrocht, zoals er in de wereld geen
tweede wordt gevonden.
Zijn hele leven. 72 jaar lang. had
hij eraan gewerkt en de plannen
en modellen waren al geheel klaar,
toen hij in 1945 door de dood werd
verrast. Nog maar korte tijd ge
leden slaagde men er in, enige
kapitaalkrachtige lieden tc vinden,
die rnet geldelijke steun van de
stad Olson's leerling Mortensen op
dracht gaven, de klok af te maken.
Zij kost 350.000 Kronen (f 192.570,-)
maar is het geld alleszins waard
elk moment wijst zij de stand aan
van zon. maan. planeten en vaste
hemellichamen, zc wijst aan, wan
neer er zons- en maansverduiste
ringen plaats vinden en hoe laat
het in elke willekeurige plaats ter
wereld is. Een kalender vertelt de
weetgierige, op welke dag van de
week elke willekeurige datum in
vierduizend jaar viel. Wilt U b.v
weten, of Uw grootmoeder con
Zondagskind waS, de klok geeft U
het antwoord-
Zij is gebaseerd op een automa
tisch werkende mechaniek, zodat
ze. zonder gerepasseerd te worden,
drieduizend jaar kan doorlopen.
Pas dan zal hot nodig worden, haar
te laten stilstaan en een kleine
verandering in het tandrad aan te
brengen.
Een van de meest interessante
onderdelen van de klok is de zo-
tUUnOei&fZtW/
zeft
genaamde Feestkalender. In elko
Oudejaarsnacht, klinkt om zes mi
nuten voor middernacht een belle
tje ten teken, dat dc klok op dat
moment alle maangestalten en ver
springende feestdagen van het ko
mende jaar heeft berekend want
prestatie, waarvoor men buitenge-
mendê jaar heeft berekend, een
hierbij zijn niet minder dan 570.000
verschillende combinaties mogelijk.
De klok wijst de sterrentijd aan
en daar de omloop van de sterren
25.700 jaar bedraagt, betekent dit.
dat het langzaamst draaiende rad
in het kunstwerk elk jaar slechts
een beweging van één 25.700s'c
maakt.
Om de klok zo dicht mogelijk bij
De klok. die zeven wijzerplaten
heeft, bezit slechts een pendant in
Frankrijk, de zogenaamde ..derde
Straatsburger die echter de ver-
gelijking niet kan doorstaan. Ter
wijl d'ze nl. een afwijking van de
sterrentijd van acht seconden in oe
loop van honderd jaar heeft, zal dc
Kópenhaagse klok op driehonderd
jaar slechts een verschil van 0,4 se_
conden aanwijzen. En zc kan meer
dan alleen maar lopen en slaan! Op
Met dagelijks stijgende ver
ontrusting moet ik waarnemen,
schrijft ds. L. Nieuwpoort in
het weekblad „In de Waag
schaal", dat de kerken in het
Westen niets doen, maar dan
ook niets doen om de dreigen
de catastrofe van een derde
wereldoorlog tegen te houden.
Wordt het geen tijd dat de
kerken spreken?
Merkwaardigerwijze ver
scheen dit artikel op de dag,
dat de kerken, althans de
overkoepelende organisatie
van zeer vele kerken, spraken.
De Wereldraad van Kerken
immers, vertegenwoordigd
door zijn Uitvoerend Comité,
onder leiding van de Angli-
j caanse bisschop van Chiches-
ter en van onze landgenoot dr
W. A. Visser 't Hooft, kwam
van 30 Januari tot 1 Februari
te Bièvres bij Parijs bijeen en
beried zich daar op de interna
tionale situatie, waardoor niet
alleen ds Nieuwpoort, doch ook
de Wereldraad terecht veront
rust wordt. Te Bièvres werd
gerapporteerd over hetgeen de
Commissie der Kerken voor
Internationale Zaken (de C.C.
I.A.) doet. Bij die gelegenheid
bleek o.a., dat er tijdens de
voorbereiding van de heilzame
bijeenkomst van Attlee en Tru
man een duidelijke en even
eens heilzame invloed van haar
was uitgegaan.
Te Bièvres nu stelde het Uitvoe
rend Comité van de Wereldraad
een uitvoerige brief op aan de bij
de Wereldraad aangesloten kerken.
Die brief is het resultaat van ern
stige besprekingen. Die brief is een
document, dat het verdiend zou
hebben 'om. uitvoeriger dan wij het
hier kunnen doen. op de voor
pagina's van alle dagbladen ter we
reld te worden weergegeven.
Het is een eerlijk stuk
en het is een oprecht stuk
Het vraagt aandacht voor
het ontwaken der vroege
re koloniale volken. Het
stelt dc wereld tot plicht
die volken niet slechts de
formele vrijheid te geven, doch
hun ook bij te staan in de be
vrijding van honger f-n gebrek. Het
protesteert namens de mens tegen
alles en ieder die deze mens als 'n
dood voorwerp en op z'n best als
een werktuig behandelt. „De mens
hoort veel over vrede praten, maar
terzelfdertjjd wordt hem gezegd.dat
hij omderwille van die vrede moet
haten of herbewapenen. De mens
hoort veel over mensenrechten pra
ten. maar terzelfdertijd leeft hij in
een wereld van uitbuiting, deporta
tie. concentratiekampen, willekeu
rig getrokken grenzen en totale
oorlog
De Wereldraad herhaalt, dat er
een fundamentele tegenstelling be
staat tussen christelijke overtuiging
en totalitaire ideologie. Maar
„een stelsel dat op die valse (tota
litaire) leer is gegrondvest, kan niet
alleen door geweld worden over
wonnen; geen enkele poging moet
worden nagelaten om de uitdaging
van het totalitaire communisme met
andere middelen dan die van de
oorlog te beantwoorden"
Openhartig wordt toegegeven, dat
er te Bièvres verschil van mening
over de herbewapening bestond.
Maar hierover was men het eens:
't Westen bewapent zich uit angst
voor het Oosten, doch tegelijkertijd
vreest het Oosten in toenemende
mate. dat die ontwikkeling tot een
preventieve oorlog zou kunnen lei
den. En: de algemene herbewape
ning brengt vrede en veiligheid in
gevaar en bedreigt de sociale recht
vaardigheid. De bewapening, hoe
nodig misschien ook. mag in de na
tionale en internationale samenle
ving niet het dominerende element
zijn. Wij zijn, zegt de Wereldraad,
ervan overtuigd, dat het dc plicht
alle kerken is op de bres te staan
voor een vrede door recht. Wij
moeten ervoor op onze hoede zijn.
dat hel bezit van macht niet tot
toepassing van geweld leidt. En:
elke mogelijkheid tot onderhandelen
moet wórden aangegrepen Tot de
aangesloten kerken wordt gezegd:
- Deze week
„Wij vragen u, zoals wij ons dat
zelf hebben afgevraagd, of gij wel
alles doet wat gij kunt
Vrede en sociale gerechtigheid
moeten vooropstaan. Als de bewape
ning het maatschappelijke herstel
ondermijnt, verergeren de regerin
gen de ziekte die zij trachten te ge
nezen.
De kerken hebben dus gespro
ken. Zij hadden, voorzover in de
Wereldraad georganiseerd, misschien
non krachtiger kunnen spreken. Zij
hebben echter ongetwijfeld willen
vermijden om méér te zeggen dan
zij in oprechtheid konden zeggen
Zoals zij spraken was dat echter
voldoende krachtig om menige po
litieke partij en menige internatio
nale groepering op nict-godsdiensti-
ge gröndslaf tc beschamen. En ten
slotte: de Wereldraad is geen in
stituut. dat aan de aangesloten ker
ken kan voorschrijven hoe te moe
ten handelen. Hij moet het laatste
en beslissende woord, de laatste en
beslissende daad aan de afzonder
lijke kerken overlaten: ..Wij vra
gen u, of gij alles doet wat gij
kunt."
Eenheid en protest
Meer dan op het vasteland zijn in
Engeland rooms-katholieken bij een
groeiende beweging naar christe
lijke eenheid betrokken Te Londen
spraken dezer dagen in de grote
Central Hall zowel Anglicanen,
rooms-katholieken als methodisten
en andere nonconformistcn in een
grote jaarlijkse bijeenkomst vóór
die eenheid. De bijeenkomst stond
onder leiding van de Anglicaanse
bisschop van Londen. Maar er was
gejoel en geroep, toen dc rooms-
katholieke spreker aan het woord
kwam. Daarop wees de Anglicaanse
bisschop de demonstranten terecht:
Als wij dan volgens u misleid zijn,
kunt ge beter inplaats van te
schreeuwen, voor ons bidden."
Wending en de Universiteit
„Wending", het maandblad voor
evangelie cn cultuur, dat zich veel
faam verwierf door zijn
speciale nummers, wijdde
thans zo'n bizonder num
mer aan de Universiteit.
Uitgangspunt: „Er is alle
reden om met verontrus
ting tc vragen of men
zich wel voldoende bewust is van
de crisis, waarin universiteit en
studentenwereld zich bevinden."
Medewerkers oa. prof van Asbeck.
prof. Banning, prof. Heringa fin een
zeer zakelijk artikel over dc zeer
zakelijke noad van de student)
Wijlen prof. v. d Leeuw's laatste
artikel, voor dit nummer nog ge
schreven. treft weer door zijn hel
derheid en bewogenheid. Wij zullen
niet uit dit nummer citeren, dat
bergt het gevaar in zica, dat u dan
wel meent te weten wat er in staat,
ieder die ook maar iels met de
universiteit en het studentenleven
te maken heeft, leze oit speciale
nummer van „Wending" gehéél.
LONDEN. Engeland en de
Verenigde Staten zullen volgende
week in de Veiligheidsraad geza
menlijk een resolutie indienen, die
ten doel heeft het geschil tussen
India en Pakistan over Kasjmir op
te lossen, zo wordt hier van ge
zaghebbende zijde verklaard. Het
Brits-Amerikaanse plan zou voor
zien in een plebisciet onder toe
zicht van de V.N.
Jaren geleden heb ik aan de
voet van de waterval van Schaff-
hausen gestaan, die ik reeds ken
de van een plaatje uil het aard
rijkskundeboek op de lagere
school. Om te zien was dit dus
in zekere zin geen verrassing
meer. Maar wat op het plaatje
niet te zien ivas, en mij dan ook
volkomen verraste, was het
donderend geweld We probeer-
j den elkaar te vertellen, hoe we
het vonden, doch zagen alleen
de mond van de ander bewegen.
Dit enorme, massale, massieve
geluid vaagde elke andere klank
eenvoudig weg. Daar heb ik nog
wel eens aan moeten denken,
wanneer we door snelle cn mas
sale gebeurtenissen overstelpt
werden. Dat heb ik ook telkens
weer gezien, waar het persoon
lijk leed. tot zulk een hoogte ge
klommen was, dat een mens
eenvoudig geïsoleerd werd, zo
dat woorden van een ander hem
niet meer konden bereiken.
Maar Psalm 93 zegt temidden
van het geraas en het rumoer
der volkeren en het verdovende
diepe leed, dat God geweldiger
is dan dit alles. God, die re
geert, de wereld en de enkeling
vasthoudt. Geweldiger dan het
bruisen van grote wateren. Daar
wordt een mens, temidden van
al het overweldigende, stil van.
v. E.
De uitvinder van dc volmaakste
klok ter wereld is dood, maar hij
leeft voor in zijn geniale
schepping.
het publiek tc brengen zal zij !n
een kamer vlak naast de grote hal
van het raadhuis komen tc staan.
Er kunnen natuurlijk moeilijkhe
den komen door het drukke straat
verkeer. Om deze te ondervangen
wordt de klok geplaatst op «'en
zorgvuldig vervaardigd voetstuk
van beton binnen een omhulsel van
eerste klasse staal, belegd met ma
honiehouten platen. De luchtdruk
wordl door bijzondere pompen op
peil gehouden cn stof cn microben
geweerd.
Voor alle aparte delen van de
klok tot een geheel worden samen
gevoegd, worden zij gekookt n
voorzien van een laagje verguld
sel van 1/10.000 mm. dikte. Daar
na zal geen mensenhand de klok
meer aanraken, want het samen
voegen wordt met behulp van zeer
speciale instrumenten tot siarid ge
bracht. Op de dag, waarop de klok
gaat loper., zal oen astronoom de
juiste stand van dc sterren bereke
nen.
Moge de wens van de vader
van de klok in vervulling
gaan, n.l. dat men na duizen
den jaren van ons in zovele
opzichten mislukt tijdsgewricht
zal kunnen zeggen: „Hier staat
een indrukwekkend document
uit die oude tijden!"
