Radio helpt kankerbestrijding aan
anderhalve gram radium
BINNENLANDSE ZAKEN OP
GLAD IJS
Een standvastige en tactische synode
MOEILIJKHEDEN?
oet U eens
hóren!
Haak-in-actie van ...w,.
NCRV een groot
succes
ieeds f 153.000
lijeengebraclit
Wij zijn
allen even dankbaar
TOEN DE DUITSE KROONPRINS VERDWEEN (II)
t-l'HHI'iPH'HI!) Wij geven raad
Uitkering krachtens Noodwet
Ouderdomsvoorziening
BERLIJNS-BRANDENBURGSE
KERK ZEE NEEN!
Volgen
VJ
95|
Zaterdag 17 Februari 1951
(Van onze speciale verslaggever)
HILVERSUM. De Haak-in-actie van de N.C.
IKV. heeft tot nog toe 153.000.opgebracht en
Iedere Donderdagavond komt er nog geld bij. Uit
(alle lagen en allerlei kringen der bevolking komen
Idc bijdragen binnen. Het geld wordt besteed voor
Ide kankerbestrijding en afgedragen aan het Ko-
|iimgin-Wilhelminafonds. Men wil er radium voor
kopen, waarmee patiënten bestraald moeten wor
den. Men rekent dat een gram radium „opgemaakt"
en voor gebruik gereed, 120.000.kost. Het was
laanvankelijk de bedoeling het geld voor één gram
Inijeen te brengen, maar nu de actie zo'n succes
Dlijkt te zijn heeft men het doel hoger gesteld. An
derhalve gram radium moet er komen, dat is
180.000.Men heeft tot 26 Mei de tijd en het
medeleven van de bevolking van ons land blijkt zo
troot, dat het er naar uitziet, dat dit doel niet al-
Jleen bereikt maar voorbijgestreefd zal worden.
Een gram radium, ruw, niet opgemaakt dus, kost elfhon
derd Belgische francs per milligram, dat is S0.000.per
kam. Met deze kleine hoeveelheid kan onnoemelijk veel
goeds worden gedaan.
Men gebruikt het radium echter alleen in de vorm van praeparaten. Men
leeft het dan in kleine capsules, die worden verpakt in holle platina of
louden naalden of buisjes. Voor die verpakking, deze ..opmaak" van het
faöium en de daarmee gepaard gaande metingen, rekent men ongeveer
i 40.000.— per gram. Vast staat dit bedrag echter geenszins, want het is
ifhankelijk van de vraag in welke hoeveelheden men het gram verdeelt
meer naalden of buisjes men nodig heeft, hoe hoger de prijs wordt.
helemaal niet te zeggen of wij
over b.v. vijftig jaar nog radium
zullen gebruiken. Dan kunnen er
heel andere bestrijdingsmiddelen
gevonden zijn."
Gebruik van radium
Wij schrijven al deze dingen om
dat verscheidene lezers ons naar
aanleiding van de Haak-in-actie
vragen hebben gesteld. Men vroeg
ook: Wat doet men eigenlijk met
dat radium!
Het is zaak een kankergezwel zo
spoedig mogelijk weg te nemen
vóór het dochter-gezwellen elders
in het lichaam heeft veroorzaakt.
Een spoedige ontdekking is dus
van het hoogste belang, waarom
het aanbeveling zou verdienen, dat
de gehele bevolking zich regelma
tig op kanker zou laten onderzoe
ken.
Het wegnemen van het kanker
gezwel geschiedt voornamelijk op
twee manieren: le operatief ingrij
pen, 2e: bestraling met röntgen
stralen of radium. De wijze van de
behandeling hangt van de aard en
de plaats van het gezwel af.
De bestraling met radium heen
dezelfde uitwerking als de behan
deling met röntgenstralen.
Wat nu het radium zelf betreft,
dit wordt in de holle platina naal
den, waar het in is verpakt, in het
gezy/el gebracht, terwijl boven
dien vaak de zieke plek door an
dere, met radium gevulde naalden
wordt omgeven. De tijd, gedurende
welke de naalden moeten aange
bracht blijven, wordt voor ieder
geval met uiterste nauwkeurigheid
berekend door de wiskundigen en
physici. die aan de instituten ver
bonden zijn. Na de behandeling
worden de naalden verwijderd en
ze kunnen dan (tot in lengte van
jaren) weer voor andere patiënten
gebruikt worden. Ze moeten in
1 od v/orden bewaard, daar de
stralende werking van het radium
anders gevaar zou opleveren voor
de omgeving.
Variatie in hoeveelheid
Het ligt voor de hand, dat men
voor de behandeling der vele pa-
tienten, die telkens weer anders
moet zijn, over een uitgebreid as
sortiment van dergelijke naalden
moet beschikken, die ieder weer
een andere hoeveelheid radium
moeten bevatten eji dus egn andere
lengte moeten hebben. Bij het
Anth. van Leeuwenhoekhuis heeft
men b.v. naalden in vijftien ver
schillende lengten.
De radio-therapeut Lokkerbol te
Amsterdam zei ons, dat men om
een groot aantal verschillende ge
vallen te kunnen behandelen een
assortiment nodig heeft van mins
tens een halve gram radium, maar
dat men toch eigenlijk wel over
één gram moet kunnen beschikken
om 'n behoorlijke variatie te kun
nen maken. Het is n.l. niet zo, dat
men een naald nu eens met de ene
en dan met de andere hoeveelheid
radium kan vullen. Men krijgt de
naalden geleverd met de gewenste
lading en kan deze dan niet meer
veranderen.
„Als men voor het geld van deze
prachtige N.C.R.V.-actie radium
koopt" aldus was de rpening van
dokter Lokkerbol, „dan zou het te
prefereren zijn het aangekochte
I Er zijn in het heilig vuur der
Jropaganda-actie wel eens dingen
lezegd, die wetenschappelijk niet
leheel juist waren. Wij hebben
over deze zaak laten voorlich-
door de radio-therapeuten
lokter H. Lokkerbol van het An-
ponie van Leeuwenhoekhuis te
[msterdam en dokter mevr. S. den
cd—Sijtsema van het Radiothe-
Ipeutisch Instituut te Rotterdam.
[Het is niet juist te zeggen, dat
rn met het bezit van 3 a 4 gram
fcdium in Nederland voor 1700
jar genoeg zou hebben. Men kan
zeggen, dat radium in onge-
1700 tot 1800 jaar de helft
zijn stralende kracht verliest.
eveel radium er momenteel in
Ierland is. weet niemand. Men
left het trachten uit te vinden
(aar is daar niet in geslaagd,
laar het is een kwestie van gram-
en. Het Anth. van Leeuwenhoek-
te Amsterdam bezit momen-
|rl 1,1 gram en het Radiothera-
lutisch Instituut te Rotterdam
jn halve gram. Verder zijn er nog
h;ele ziekenhuizen en doktoren,
Ie nog een kleine hoeveelheid, in
lilligrammen uit te drukken, be
ltten. -
IIn ieder geval staat het dus vast.
It de actie van de N.C.R.V. het
Idium-bczit van Nederland bijna
li verdubbelen. En of men dan
lor 1700 jaar genoeg heeft?
I ,Ach," zegt- dr. Wassïnk, van het
lith. van Leeuwenhoekhuis (Ne-
Irlands Kankerinstituut) te Am-
lerrlam, „daar kan men niet over
ireken. Men kan 't radium steeds
l.iieuw gebruiken en de eerste
luwen houdt het prnctisch wel
In volledige kracht. Maar het is
||9|
MilihllilHliilil;NUlif:'t'iil'>^M
llatit (e( Koningin Wilholminafonds
/onto Amsterdam is de centrale in-
celling, die gelden inzamelt voor
e Kankerbestrijding. Het fonds
ingesteld op initiatief van
'rinses Wilhelmina. Zij stortte
Is eerste gift het bedrag, dat
cf Nederlandse volk bijeen
racht voor een geschenk bij
lintejaar vijftigjarig regeringsjubi
leum.
Kanker kan genezen worden
mits de ziekte tijdig wordt ont
dekt en behandeld. Uiteraard is
dit in de eerste plaats het geval
als de piekte aan de oppervlakte
van het lichaam optreedt, b.v.
de huid of de lip. Bestraling kan
dan in de meeste gevallen gene
zing brengen. Onze foto toont
hoe de met radium gevulde pla
tina naalden worden aangebracht-
kwantum niet in te kleine hoeveel
heden over te veel plaatsen in het
land te verdelen, omdat er dan
niet het maximum aan rendement
mee te bereiken is".
„Het is beter", zo zei deze radio
therapeut letterlijk, „op weinig
plaatsen een behoorlijke hoeveel
heid te hebben dan overal een
klein beetje, omdat kleine hoe
veelheden niet de mogelijkheid
scheppen een systeem op te bou
wen, dat uit naalden van ver
schillende lengte en sterkte be
staat. waardoor voor elke indivi
duele patient, die dan naar deze
plaatsen gebracht moet worden, de
meest ideale combinatie van naal
den kan worden gebruikt."
wia
Johan Bodegraven stond Donderdagavond weer voor de NCRV-micro-
foon met radde tong te spreken over zfjn Haak-in-actie. Er lag een beet
je trots in z(jn stem toen hij vertelde dat deze avond het bedrag van
153.000.was gepasseerd. Nu. die trots is te begrijpen en ten volle
gerechtvaardigd. De vorige week was het bedrag door de vorstelijke
bijdrage der vissersbevolking boven de 120.000.gekomen. Deze week
kwamen de vissers en vishandelaren van IJmuidcn voor dc microfoon
hun giften aanbieden en zc deden er een hartelijk woordje by. En nu
moeten de bydragen uit Vlaardingen cn Katwyk nog komen!
Ook van het personeel van de Spoorwegen kan nog wel wat ver
wacht worden. De heer Kroon, van dc Centrale Werkplaats te Haarlem
kwam 800.50 brengen, die het personeel had bijeengebracht. Hij had
het bedrag verpakt in een klein model postwagen van een dicscltrcin.
En dan de paardenslagers uit Rotterdam! Ze hadden besloten dit jaar
geen congres tc houden cn stuurden het daarvoor uitgetrokken bedrag
van duizend gulden naar de N.C.R.V. voor de Haak-in-actic. Bravo!
Met lof werd o.m. het werk van mevr. Schaap vermeld, die eerst in
haar centje Den Haag had bewerkt en nu haar arbeidsterrein naar Zeist
heeft verplaatst.
Er zijn kinderen, die Donderdagsavonds langer mogen opblijven om
dat hun naam misschien ook door de radio wordt genoemd. .„Maar",
zei Joh. Bodegraven, „dat kunnen we niet bijhouden. Er komen er zo
veel. En we zyn allen even dankbaar."
Het succes van deze Haak-in-actie is enorm. Het heeft de verwach
tingen van dc organisatoren ver overtroffen.
„Gaat door", heeft dr. Muntendam, staatssecretaris van Sociale Zaken
gezegd. En de actie gaat door, nog enige maanden. Wat zal het eind
bedrag zijn?
Dat de Duitse kroonprins zo met
stille trom was vertrokken had
de volgende reden. Aanvankelijk
had Binnenlandse Zaken het de
partement van Buitenlandse Za
ken goed van de plannen op dc
hoogte gehouden, zoals dal ook
behoorde. Maar toen was, onmid
dellijk voor het vertrek. Hitler's
poging tot een staatsgreep te Miin-
chen gekomen. Zij ivas mislukt,
maar had Berlijn hevig verschrikt.
Dit was op 9 November 1923. De
kroonprins vreesde nu. dat in dc
eerste schrik Stresemanns belofte
niet gestand zou worden gedaan.
Hij hield rekening met dc kans
aan de Duitse grens terug te wor
den gezonden.
Totnogtoe was, op zijn verzoek,
alles in grote stille tegenover de
buitenivereld voorbereid, omdat
zijn vader er niet van mocht ho
ren. Deze zou de terugkeer be
slist verboden hebben. En was er
eenmaal een uitdrukkelijk verbod,
dan kon hij dat niet trotseren. Wel
waagde hij hel. zonder voorken
nis van zijn vader tc vertrekken.
Zijn rede-
nering was
nu: .Vertrek V7
J k, dan kan
mijn vader mij
n\ct meer te
rug comman
deren. Maar
word ik aan
de grens ge
weigerd. dan
zal hij dat on
vermijdelijk
vernemen. En
dan kom ik
niet meer
weg." Hij ver- Jhr Mr Ch. J.
zocht dus, zijn M. Ruijs de
vertrek uit Beerenbrouck
Wieringen
(per auto) stipt geheim te houden.
Burgemeester Kolff was, naar ik
mij meen te herinneren, de man
die hem tot de grens zou verge
zellen. Deze kreeg nu opdracht
van het vertrek uit Wieringen in
de vroege morgen geen medede
ling te cloen aan zijn superieuren.
Binnenlandse Zaken wilde van
niets weten. Maar als de kroon
prins veilig en wel in Duitsland
was toegelaten, dan moest de bur
gemeester bericht zenden van het
gebeurde. Zo speelde Binnenland
se Zaken het klaar, in staat te
zyn „van niets te weten". Daar
mede heeft het Buitenlandse Za
ken voor de. gek gehouden, cn
daardoor kwam de minister van
dat departement in alle onschuld
als leugenaar te staan tegenover
de geallieerde diplomaten.
Dc heer Rut/s dc Beerenbrouck
kon daar later nog met veel ple
zier over spreken Toen ik eens
tegenover hem betoogde dat hij
daarmede een gevaarlijk spel had
gespeeld, verhoogde dit zijn
genoegen in het geval ik zou
dat anders behandeld lie dan
■■inBHMMK "-.BffiTl
HERINNERINGEN
(aan internationale politici)
van
Dr M. van Blankenstein
mm is MiMirEiiïiL-jp iiii'iii Mi*tsuEcnnuia
Karncbeek. zij hadden bij mij geen
been aan de grond gekregen", was
zyn optimistische mening.
Ziethier nu waarvoor mijn hulp
werd gevraagd. U moei de En
gelsen. Fransen en Belgen gaan
duidelijk maken wat er gebeurd
is. Wij zelf kunnen niet zo indis
creet zijn te vertellen, hoe onze
premier ons misleid heeft. Wij
kunnen dit nog tc minder omdat
dc premier demissionnair is. Dan
is het zo goedkoop dc schuld op
hem te schuiven Bovendien lopen
wij alle kans dat men er alleen
een slim bedachte uitvlucht achter
zoekt. Als u het, in de loop van
een gesprek, als een zeer dwaze
geschiedenis, bij ivijze van uit de
school klappen te berde brengt,
zal men het eer geloven en vooral
er eer om lachen."
De taak was gemakkelijker dan
mijn opdrachtgever zich die had
voorgesteld. De Belgische gezant
kende de samenhang al cn had de
opheldering volledig aanvaard. Hij
had de. met hem zeer bevriende
secretaris-generaal om opheldering
gevraagd en deze had hem volle
dig cn tot zijn volkomen bevredi
ging ingelicht. Met Benolst vjaren
mijn betrekkingen niet goed ge
noeg voor een dergelijk gesprek.
Maar vooral het oordeel van de
Engelsen was van belang. En in
dat kamp mijn taak verrichtende.
zou ik mijn roodhuidengeschiede
nis ontdekken.
Sir Charles Marling was toen ge
zant. Hij was een bejaard, wat
verschrompeld mannetje. Zijn op
treden scheen nog te bescheide
ner. naast de energie van zijn
echtgenote. Hij tvos lang in Per-
zie geweest cn sprak met voor
liefde over dat land en zijn artis
tieke overleveringen. Karnebeek,
zo voortreffelijk en snel beoorde
laar van mensen als hy was,
waardeerde hem niet. omdat
hij dergelijke onderwerpen als
stokpaardjes gering schatte. Hij
beschouwde dc Britse diplomaat
als onbeduidend cn liet dit zelfs
aan Londen blijken. Maar Marling
was een man, die veel Oosterse
wijsheid had geabsorbeerd. Het
was echter niet ontreffend toen
de prins de Liane eens over zijn
uiterlijk opmerkte: „Hij ziet eruit
alsof hij tc lang in een kast be
waard is."
Sir Charles bracht zelf ons ge
sprek op politiek terrein. Dus
krècg ik gelegenheid mijn ivaar-
achtig verhaal op ongezochte wijze
kwijt te raken. Hij luisterde op
lettend en, naar ik meende, met
meer dan stil vermaak toe. En
toen ik uitgesproken had. zei hij:
„Dan heb ik toch gelijk gehad. Ik
heb onmiddellijk Benoist gezegd
„Karnebeek speelde geen comedle.
Zag u niet dat hij in hoge mate
verlegen zat met het geval? Hij is
geen man die verlegenheid zal to
nen als hij onwaarheid spreekt.
Hij wist niet hoe hij het had."
En hij ging verder: ,Jk ben toch
erg blij dat u my de samenhang
verteld heeft. Want ik kon met
Londen niets meer beginnen. Zo
vaak ik mij op een inlichting van
Van Karnebeek beriep, kreeg ik
te horen dat die toch wel gelogen
zou zijn. Men geloofde niets meer
uit Den Ilaag
„Is dit altijd nog een gevolg
van dc vergissing van onze minis
ter. inzake het begin van de door
tocht van de Duitse troepen door
Limburg in 1918'.'" vroeg ik „O
veen, dat is opgehelderd cn ver
geten. Maar het jongste incident
kwam bovenop dc geschiedenis
van de „ten nations".
Hiermede begon dan het in
dianenverhaal. waarin zijn gevoel
voor romantiek aan Van Karne
beek zo lelijke parten heeft ge
speeld.
Het bedrag van de uitkering ingevolge dc Noodwet Ouderdomsvoor
ziening houdt ten nauwste verband met het inkomen, waarover men be
schikt. Vraagt een gehuwde man nooduitkering aan, dan worden de in
komsten van zijn vrouw eveneens meegerekend. Dit in antwoord op een
vraag van E. H. B. Van eventueel aanwezig vermogen, in welke vorm dan
ook, b.v. huizen, spaargelden, effecten, enz., wordt b(j gehuwden 6% der
waarde als jaarlijks inkomen beschouwd. Voor de vaststelling der nood-
uitkering geldt als algemene regel, dat van het maximum toe te kennen
bedrag aan nooduitkering dc helft van de totale inkomsten in mindering
wordt gebracht.
Invaliditeits- of ouderdomsrente
is inkomen in de zin der Noodwet
Ouderdomsvoorziening. Met beide
renten wordt rekening gehouden.
Naar aanleiding van ee;i vraag van
J. v. R zij opgemerkt, dat ouder
domsrente en nooduitkering ingc-
I volge de Noodwet Ouderdomsvoor
ziening tezamen kunnen worden
I genoten. Een rentebedrag kan niet
I worden opgegeven zonder bekend
heid met dc stand van de desbe-
i treffende verzekering.
I Dc vrouw van een overleden
I verzekerde, die ouderdomsrente
trok, heeft recht op weduwenrente,
kan zij maken bij liet bereiken van
de 65-jarige leeftijd, als zij voldoet
aan de bij de wet gestelde voor
waarden.
Bij overlijden van een gehuwde
nooduitkering-trekker behoudt zijn
weduwe die uitkering nog gedu
rende 5 maanden, volgende op die,
waarin het overlijden plaats had
L. de L. Beschikbare- gelden,
saldi bij banken, spaarbanken en
girodiensten, in totaal niet hoger
dan 500 blijven bij de bere
kening van het bedrag ener nood
uitkering buiten beschouwing. Al
leen van grotere bedragen wordt
i i I als zij 60 jaar is of blijvend invali- I bij gehuwden 6 en bij ongehuw-
V.s I de. Aanspraak op nooduitkering 1 den 8 als inkoi
inkomen berekend.
inwilliging van dit
Verlangen.
uitdrukkelijke
röntgen-appr, raten hebben dezelfde stralende werking als radium.
Op de foto is de radio-therapeut van 't Anthonie van Leeuwen-
|0ekhui^ fe Amsterdam, de radioloog H. Lokkerbol, bezig met rönt-
gen-behandeling - van eèn patient.
Het was een zeer belang
rijke synode, die dezer dagen
j r\ r> v i Onder leiding van de even onver-
in de Oost-Berlynse voorstad zetteiijke ais toch ook weer diplo-
Oberschöneweide bijeenkwam, matieke Lutherse bisschop van Ber-
Hoe zou die synode de pro- D^ius hield de synode voet
- rn D)J stuk. Tot haar presidium be.'iport
Vinciale synode van de Lvan- 0ok de in politiek opzicht geens-
gelische kerk ill BerlijnBran- Zins reactionnaire Probst Grüber,
rlpnhnvcr rpanorpn on rip vooraanstaand figuur uit de Duitse
aenourg reageren op cie Belljdcniskcrk Do synode heeft de
eisen, door de minister-presi- Cis om de zetel der kerkelijke lei-
dent van Brandenburg
aan haar gesteld? Die
eisen kwamen hierop
neer: dat de leiding
van de Evangelische iL#Mu«w»m i««««
kerk in dit gebied, dat zowel ding. en daarmee de „residentie"
T.r „i rGr-f T2«^ii5vv van bisschop Dibelius, naar Oost-
West- als Oost-Be.lijn omvat, Berlijn te verplaatsen, afgewezen,
niet langer in West-Berlijn ge- Dit geschiedde met algemene stem-
vestigd ZOU zijn, doch worden cn die eenstemmigheid was des
- i t. te opmerkelijker omdat de meer-
overgebracht naar de RUSSI- derheid van de leden der synode in
sche sector. de Russische sector van Berlijn en
in het Oost-Duitse Brandenburg
woont.
Diplomatiek was de formulering
van het afwijzende antwoord, en
behalve diplomatiek ook waar. De
kerk. aldus deze synode, voelt zich
verplicht bij te dragen tot begrip
en contact tussen de mensen aan
deze en gene zijde van de zoncgrens.
Daartoe moeten de verbindingen
tussen de kerk in West-Berlijn en
die in dc Oostelijke zone gehand
haafd blijven.
Het enige waartoe men bereid
was. was dat de kerkelijke leiding
voortaan, echter naar eigen goed
dunken. afwisselend in de Ooste
lijke en de Westelijke zone zou bij
eenkomen Men stelde bij dit alles
De achtergrond van dit verlangen
was duidelijk: het contact tussen
Oost en West, moest op kerkel jk ge
bied verbroken worden, de kerk
moest onder de „Westerse" invloed
vandaan worden gehaald en daar
mee rijper gemaakt voor het Ooste
lijke gelijkschakelingsproces, waar
tegen zij zich tot nu toe met op
merkelijk succes heeft weten te
verzetten; slechts een hoogst enkele
predikant liet zich opnemen in het
.'ationale Front.
Men meende aan de eis lot ver
plaatsing der leiding naar het Oos
ten kracht te moeten bijzetten door
voortgaande cn in Duitsland ge
bruikelijke staatssteun aan de
kerk afhankelijk te stellen van de
zal mogen prijsgeven.
Behalve dit afwijzende besluit
nam de Berlijns-Brandcnburgse sy
node nog twee andere besluiten. In
een daarvan sprak zij zich onom
wonden uit voor de opheffing van
de consciëntiedwang in de scholen
der Sowjet-zone, die tot „zuivere
belijdenisscholen van de materia
listische wereldbeschouwing" zijn ge
worden. Velen zien in deze verkla
ring het begin van een openlijke
„Kulturkampf" tussen kerk en staat.
In haar laatste besluit stelde de
synode zich achter de pogingen van
bisschop Dibelius om tussen Oost en
West te bemiddelen. Men weet. dat
Dibelius zijn huis beschikbaar heeft
gesteld voor bijeenkomsten tussen
Oostelijke en Westelijke politici.
Zijn synode heeft thans
„dc machten die ons
land bezet houden" ge
vraagd om „aan de ge
vaarlijke toestand ten-
tengevolge van de split-
sing van Duitsland zo
spoedig mogelijk 'n einde te maken."
Hoe heeft men in de Sowjet-zone
op deze tegelijkertijd standvastige
en tactische houding der Berlijns-
Brandcnburgse synode gereageerd7
De bladen in de Russische zone heb
ben dc besluiten van dc synode zo
veel mogelijk doodgezwegen of dood
moeten zwijgen. Het blad der Oos
telijke Christen-democraten mocht
dc besluiten volledig publiceren,
doch zonder commentaar. De Oost-
Berlijnse ..Tagliche Rundschau"
publiceerde alleen de uitspraak, dat
de kerkelijke band tussen de in po
litiek opzicht gescheiden gebieden
verstevigd moest worden. Daarbo
ven de kop. Synode roept op tot
strijd voor de eenheid van Duits
land.
De Oost-Duitse
overheid zelve
heeft nog niet gereageerd. Zij staat
zwak tegenover deze kerkelijke lei
ding, die met haar onderstreping
van de Duitse eenheid die door
de Oost-Duitse communisten op
hunne wijze eveneens wordt voor-
uitdrukkelijk voorop, dat de kerk gestaan een tactisch sterke posi-
haar eigen vrijheid heeft en die niet tie heeft ingenomen!
In het 9e hoofdstuk van het
Lucas-evangelie (vs. 5762)
worden ons drie typen van
mensen getekend, die allen Je
zus willen volgen en in deze
vjil zeker oprecht zijn. De eer
ste is de enthousiaste mens, di
rect cn spontaan. Maar juist in
zijn spontaneïteit ziet hij de
bezwaren niet of tc gering en
Jezus moet hem wijzen op de
beproevingen, die wachten. De
tweede is de mens, die zijn
condities stelt. Hij wil eerst af
wachten, tot zijn vader gestor
ven is, en dan eerst zijn disci
pelschap op zich nemen Hem
wijst Jezus op een taak voor de
levenden en een prediking „ten
leven". De derde zit nog tc vast
aan alles wat hij moet achter
laten en kan daardoor de goede
volgeling niet zijn.
Deze drie gevallen zijn fei
telijk drie voorbeelden van het
zelfde: de ernst van de keuze
wanneer men Christus volgen
rvil en de onverbiddelijke eis:
alles of niets.
In deze lijdensweken kun
nen we heel stichtelijk me
diteren over het lijden van de
Christus, maar we kunnen dal
ook zo prachtig vrijblijvend
doen. Ons diepste zijn is er
niet bij betrokken. We komen
nauwelijks aan de vraag toe:
wat betekent dat voor ons,
wanneer wij niet alleen chris
telijk willen heten, maar ook
ware volgelingen van de Mees
ter willen zijn? Is deze derde
lijdenszondag geen goede gele
genheid om over deze vraag
eens na te denken?
H. N. B.
D. L.S U betaalt in Uw pen
sion te veel omzetbelasting. De wet
schrijft voor, dat de 3 en nu 4%
mag worden berekend over 40%
van hetgeen U als pensionprijs be
taalt, dus U had tot 1 Januari
moeten betalen 3*% van GO,is
1.80 en nu 4% van f 60.is
2.40.
S v. d. B Om voor aftrek in
aanmerking te komen, moeten de
buitengewone lasten 10% van Uw
zuivere inkomsten (verminderd
met 10% voor elk kind. waarvoor
aftrek bestaat) bedragen. Zouden
de door U betaalde normale school
gelden (vooropgesteld - dat dc In
specteur der Belastingen deze zou
beschouwen als gedaan wegens
ziekte en of invaliditeit van Uw
dochtertje) tezamen met eerder-
v er melde buitengewone lasten 10
van Uw zuivere inkomsten uit
maken. dan geven wij U in over
weging een verzoek om aftrek in
te dienen onder overlegging van
een verklaring van Uw werkgever
inzake de samenstelling van Uw
loon.
H. D. Dit is een zaak. waar de
Voogdyraad waarschijnlijk kan in
grijpen .Gaat U eens naar de se
cretaris van deze instelling.
A. P. Voor emigratie kunt U het
beste gaan spreken met het Gewes
telijk Arbeidsbureau. Wellicht kan
in Uw geval de Nederlandse Rege
ring financieel helpen
A. v. d P. Voor 1 Januari 1051
hebt U slechts dan recht op kin
derbijslag, indien U met Uw kind
in gezinsverband samenleefde Na
laatstgenoemde datum heeft de
wettige vader in ieder geval recht
op kinderbijslag mits hij in loon
dienst werkzaam is.
L. L. Het is niet nodig het aan
wezige spaargeld eerst op te ma
ken, alvorens U ern aanvraag om
nooduitkering kunt indienen.
Wèl wordt van het spaarbezit,
als U gehuwd bent, 67: en anders
8% als inkomen «aangemerkt, ten
zij Uw spaargelden minder dan
500,bedragen.
Opgelegd pandoer'
Toen de moord aan het Westelnde
te Den Haag in hoger beroep behan
deld werd onlangs, stelde de presi
dent van het Gerechtshof de 26-ja-
rige verdachte, die in eerste instan
tie tot levenslange gevangenisstraf
was veroordeeld, dc vraag:., Waarom
heeft y eigenlijk hoger beroep aan
getekend? Vindt u levenslang te
hoog?" Verdachte, deze vraag be
vestigend beantwoordend had hij
moeten zeggen t'e straf te laag te
vinden? zou (volgens het kran
tenverslag) hierop van de president
te horen hebben gekregen: „Op een
kaartavondje zou ik haast zeggen,
dat 't opgelegd pandoer is". Afge
zien van het feil. dat de wet er zich
tegen verzet dat president of rech
ter op de zitting blijk geeft van
enige overtuiging omtrent schuld of
onschuld van verdachte, vraag ik
me af. of het In overeenstemming
met de hoogheid en het gezag van
de justitie is. wanneer een rechter,
i.e. zelfs president van oen Ge
rechtshof, tegenover een 26-jarige,
die reeds in eerste instantie tot le
venslange gevangc isstraf is ver
oordeeld en wiens enige hoop wel
licht een tijdelijke gevangenisstraf
van ..slechts" 20 jaar is. zich in
dergelijke bewoordingen uit. Daar
gelaten nog. dat de ernst van deze
moordzaak zich niet wel verdraagt
met beeldspraak, aan kaartavondjes
ontleend. De aard van het gepleeg
de misdrijf en de persoon van de
verdachte staan hier geheel buiten.
