Koetshuis werd C.J.M. V.-paleis
an een stads jongen die
net het circus meeging
r
ïoekoekspuug komt niet
van koekoeken
DE COMMISSARIS VERTELT DOOR
ERNST-SILLEMHOEVE: levenswerk
van ere-voorzitter (Is P. VEEN
door h. voordewind
ln Lage Vuursche kan het daveren van de lach
Geen andere
naam
1
Pi
l'
zt
M
7'
Amsterdamse kinderen spelen toneelstuk
dat zij zelf geschreven hebben
(Van een onzer verslaggeefsters)
)E Amsterdamse kinderen van het clubhuis van Pro Juventute
hebben meer dan een half jaar gewerkt en al hun vrije tijd ge
ven aan een toneelstuk, dat ze morgen op gaan voeren. In een echte
neelzaal, op een echt toneel en in een echt decor. „Zwervend Volk",
•et het stuk dat zij met hulp van Theo Vesseur en let Last zelf heb-
n geschreven. Morgenmiddag is de première! En Woensdagavond was
generale repetitie. Nu is er in echte toneelkringen een bijgeloof,
t als de generale slecht gaat, dan lukt de eerste voorstelling prachtig!
ou als dat waar is, dan weet ik niet wat er morgen van moet komen,
ant ik vond de generale gesmeerd gaan.
A
En als je nou bedenkt, dat er 40
aderen aan mee doen de
ngste is één jaar!!, nou ja die
eft alleen maar een beetje over
t toneel te waggelen, maar goed
speelt dan toch maar mee
dan kan je nagaan wat daar
lemaal bij komt kijken. Allemaal
costuum, allemaal geschminkt,
t was me wat hoor.
Jongens als meisjes verkleed, en
eisjes als jongens en natuurlijk
k gewoon meisjes als meisjes en
ngens als jongens. Weet je hoe
t gegaan is? In October maak-
n ze het plan om een stuk te
an opvoeren. Welk stuk? Er zijn
et veel stukken voor kinderen,
is dan zelf er maar een maken,
geschiedenis is reuze spannend,
t toneel is eigenlijk, als hes
>ek opgaat, verdeeld in twee
ukken. De ene kant de stad en
andere kant een woonwagen-
mp van een troep circusartisten.
h nu gaat het erom, dat een jon-
n uit de stad die van zijn
iders heeft geleerd, dat woonwa-
nmensen allemaal stelen en zich
et wassen en ja stel je voor
at een onzin! stadskinderen mee-
kkcn, een jongen uit het woon-
agenkamp tegenkomt, die hij
eteen maar gaat uitschelden. Dat
emt die circusjongen niet en hij
lat dus een potje vechten.
Maar die stadsjongen wil eigen-
k dolgraag naar dat circus en,
jewel zijn ouders en de politie en
le buurtgenoten proberen hem er
in weg te houden, die jongen is
t uit dat circuskamp weg te
aan. Hij vindt de mensen er aar-
en ze zingen de hele dag en
n helemaal niet vies en ze stelen
k niet. En die circusjongen? Die
u nou toch zo verschrikkelijk
aag meer leren en naar school
an en later ingenieur worden.
ju, het komt ervan dat ze ruilen,
^adsjongen trekt met het cir-
is mee, en de circusjongen komt
huis bij de ouders van de stads-
ngen om naar school te gaan en
ter te studeren. Maar voor het
ver is, gebeurt er nog ontzettend
•el, en van een leien dakje gaat
t allesbehalve!
Het stuk duurt een paar uur,
maar denk niet dat de kinderen nu
vreselijke rollen uit hun hoofd zijn
gaan zitten leren. Natuurlijk,
iedereen weet precies wat hij zegt
en doet, maar het is zo, dat ze
geen twee voorstellingen precies
hetzelfde zeggen. Ieder heeft geko
zen wat hij het liefste wilde spe
len en moest zich zo in zijn rol
verdiepen, dat hij of zij van zelf
wist. wat de mens van zijn keuze
in die bepaalde omstandigheden
zou zeggen.
Nou op die generale heb ik erg
gelachen, want er zijn grapjassen
bij hoor. Moet je Max zien, die
graag een oude dove man wilde
zijn. Hij is de opa van de circus
jongen en hij loopt met zo'n hoorn
aan zijn oor en een raar bolhoedje
op. En de waarzegster is een jon
gen, die zo graag voor vrouw wou
spelen. En alle kinderen van het
kindercircus „Elleboog" doen na
tuurlijk mee, want er wordt een
echte circusvoorstelling gegeven.
Met publiek, dat op het toneel
kaartjes koopt aan een kassa. Er
komt steeds tussen de scènes een
jongen naar voren, die uitlegt wat
er gaat gebeuren, zodat je alles
heel goed kunt begrijpen.
TT A, zei het schaap Veronica, nu gaan we naar de bollen!
Ll Jazeker, zei de dominee, met opgewekte stem,
Stapt u ?7iaar in mijn wagentje, pas op, u mag niks mollen!
Nee, juffrouw schaap Veronica! Uw voetjes van de rem!
Hè. zeiden toen de dames Groen, wij zien al gele velden!
Zoiets moet ook verheffend werken cp de papegaai:
wie zulke mooie kleuren ziet, kan nooit meer lelijk schelden.
o, dominee, pas op de bocht.' Oehoe.pas op de draai!!!
ZIJ reden naar de Keukenhof, om dat eens mee te maken,
ze stonden stil te ruiken en ze vonden het een droom!
Kom, zeiden toen de dames Groen, een broodje zal wel smaken,
kom dominee, zet nu de wagen onder deze boom!
Een picnic pal in de natuur! Wat is dat overheerlijk!
O, zei het schaap Veronica. U hebt mijn zonnebril!
't Is nietes, zei de dominee, het is de mijne. Eerlijk!
Bekhouden! zei de papegaai, en iedereen was stil.
TOEN maakten zij de auto mooi met grote bloemenkransen
en zetten nieuwe naalden op de oude gramofoon,
Kom, zei het schaap Veronica, wij gaan de polka dansen:
Van Hupsasa en Hoepsasa, wat is het leven schoon.
TOEN werd de boel weer ingepakt, 't was tijd voor het vertrek.
De papegaai kreeg ook een héél klein kransje om zijn nek.
ANNIE M. G. SCHMIDT
door Henriëtte
van Eyk
XXXII
Terwijl Jock en de giraffe nog
probeerdeen de keukendeur open te
trappen, scheerden een vleermuis en
twee nacht-uilen laag over het pa
leisdak. „We zien Marelotje!" riep
de vleermuis. „Ze zit op het platje
naast de etensbel. Ze heeft zich ver
schanst achter een berg lege bloem
potten De nachtuilen krasten
iets tegen elkaar; hun vreemde,
ronde, gele, schietschijf-achtige ogen
staarden één seconde in ontzetting
om de hoek van een erker-uitbouw-
tje en verdwenen toen weer. „Wo
zien iets vreselijks opzij van de gla
zen koepelWe zien een hoed
In het voorjaar loop ik altijd
et een heleboel geld in mijn zak.
an kun je reusachtig boffen
ant als je dan de koekoek hoort
/epen, dan heb je het hele jaar
ïluk en stromen je van alle kan-
n de rijksdaalders toe. Alleen...
et moet de eerste keer zijn, dat
koekoek roept, anders geldt het
iet. En dan: je kunt van de koe
lek leren breien, als je tenminste
in knap lief meisje bent. En de
Dekoek kan voorspellen hoe oud
ft wordt en wanneer je trouwen
gaat zoveel keer hij koekoek roept,
zc eel jaar heb je nog te leven of
gver zoveel jaar trouw je. De koe-
oek kan regen voorspellen, door
ruk te roepen en dan kan je
em nog laten spugen, mooie witte
loddertjes schuimend spuug. Dan
loet je hem kwaad maken door
lkens koekoek terug te roepen.
Dat koekoekspuug moet je toch
ebben gevonden, anders heb je
weinig gewandeld buiten of met
[je ogen in je zak gelopen. Het een
net zo erg als het ander. Op
He onkruiden haast en overal in
lederland kun je dat koekoek-
Puug vinden. Je hebt doetjes van
anderen, die je alles kunt wijs-
"aken, ook dat zo'n bolletje wit
:huim spuug van een kwade koe-
gebeurt nog wat meer. Rondom
het achtereind van het diertje, als
het met de kop omlaag zit dus een
beetje hoger, liggen kliertjes en
die kliertjes maken een soort was.
Dat is niets verwonderlijks, bijen
maken ook was. Tijdens de tocht
van het plantensap door 't lichaam
werden de voedende stoffen er uit
gehaald maar een paar andere
hele, hele kleine beetjes hoor!
erin gedaan. En die stoffen komen
nu in aanraking met de was. Dan
ontstaan uit die beide een soort
zeepoplossing. Dat is nog geen
schuim. Nee, wacht nou eventjes!
Nog weer een beetje lager op het
lichaam vind je gaatjes. Dat zijn
de mondingen van een heel bul-
zenstelsel, dat door het lichaam
loopt. Die buizen zorgen voor de
luchtverversing; bij ons doen dat
de longen, bij insecten dat lucht-
buizenstelsel. Bij het uitademen
ontsnapt uit de mondingen lucht.,
dan wordt er dus in de zeepoplos
sing geblazen net als bij het bel
lenblazen en dan ontstaat er
schuim! Weldra is het diertje ge
heel en al omhuld door dat
schuimdaar is het nu om be
gonnen Geen vogeltje, dat hem
nu vinden kan en oppikken, geen
droge voorjaarswind, die hem laat
uitdrogen. Het diertje is goed af
met dat schuim! Alleen als het
frisse lucht wil halen, dan moet
het bij tijd en wijle het achterlijf
uit het klompje schuim steken.
HENK VAN LAAR
zonder hoofd.We zien een man
tel zonder mensWe zien nlèt de
Kristallen Dame zélf, maar we zien
wèl de kleren, die ze draagt. Ze
houdt de rozekartonnen doos met
de spiegel in haar handschoenen
„Ach, achlamenteerde de
koe, die nog steeds rondliep met
Pang en de witte muis op haar rug.
„hoe moet dat aflopen!" Toen bleef
ze ineens staan, en wees met een
bibberende voorpoot schuinomhoog,
naar het platje met de etensbel,
waar boven de lage borstwering
het kleine grijze hoofdje van
Marelotje zichtbaar was geworden.
Het oude vrouwtje gluurde heel
voorzichtig naar beneden. Toen ze
Jock en de dieren herkende, riep ze
„Pst", en begon tekens tegeven, en
ze gaven allemaal tekens terug:
„Wees niet bang Marelotje. We la
ten je niet in de steeken Ma
relotje krabbelde een briefje op het
binnenzooltje van haar pantoffel, en
gooide dat naar Jock, en Jock las:
„Doorzichtige mens sterker dan ik.
Kan alléén spiegel niet veroveren.
Breng alle dieren mee. Neem de
brandladder naar het dak!!!"
Neem de brandladder naar het
dak!!! Maar er wès immers geen
brandladder meer.
En Marelotje zat daar maar al
leen En als de maan straks weg
zou zijn, kon ze nog in een braad
pan veranderen ook. Wanhopig
trachtte Jock zich omhoog te hijsen
aan de kamperfoelie, maar de ran
ken braken af. Hij probeerde uit de
takken van de bruine beuk het dak
te bereiken, maar de sprong mis
lukte. Hij beukte met zijn vuisten op
de ijzerhouten deuren en op de ven
sters van onbreekbaar glasZijn
gezicht zat vol schrammen en zijn
handen bloedden. Wat gaf het of
ratten en spinnen en muizen bij
honderden langs de paleismuren
omhoog klommen! Wat kon de afde
ling zwarte katten, die juist de dak
goot had bereikt, uitrichten! Alleen
hij kon de Kristallen Dame de spie
gel afpakken. En het moest allemaal
zo snel gebeuren. Vóór de maan
onder ging moest hij mèt of zon
der spiegel, maar in elk geval mèt
Marelotje weer van het dak af
zijn. „Ik houd nog zo van het leven,
ik wil geen braadpan worden. En
Marelotje wil óók geen braadpan
worden. Laat die witte muis dan
toch de luiken van de appelkelder
open knagen! Laat die dikke dui
zendpoot asjeblieft door het lucht
rooster naar binnen glippen, en de
paleispoort voor me ontgrendelen'
Zien jullie dan niet. dat de maan al
bijna weg is? Ik möèt naar het dak,
binnendoor óf buitenlangs!"
„Buitenlangs", klonk plotseling,
rustig, de stem van Marelotje, en
toen Jock verrast omhoog keek. zag
hij hoe het oude vrouwtje over de
borstwering een soort klimtouw
omlaag liet zakken. „Ik heb alle
sokken uit mijn stopmandje aan el
kaar geknoopt. Het ene uiteinde zit
stevig vast aan het afdakje van de
etensbel."
„Het zijn ónze sokken!" riepen de
kijkjonkers verontwaardigd. „Het
zijn ónze goeie zijden sokken!"
Maar niemand luisterde.
„De ratten, de spinnen en de mui
zen gaan mee", riep Jock. „De
zwarte katten zitten al in de goot.
Al de anderen wachten op het bor
des." Dolle Dorus duwde hem zijn
pistool in de hand. „Neem mee. Ik
heb dat ding als bakkersknecht toch
niet meer nodig. Als je het groene
veertje raakt op de hoed van de
Kristallen Dame. verandert ze in
een luchtballonnetje en verdwijnt."
„Maar dat is reusachtig", zei Jock.
„Dank je wel", en toen klauterde
hij met het roverspistool tussen zijn
tanden, zo snel hij kon langs het
sokkentouw omhoog naar het platje
met de etensbel.
°ek is. Dat is natuurlijk niet
'aar. Dat witte schuim is geen
ergif en je kunt het gerust uit
lekaar halen. In het hart van dat
olletje schuim zit steeds een diei-
e. de larve van een insect, van
et schuimbeestje. Let op, geliefde
'anders, het diertje zit altijd met
n kop omlaag, tegen de stengel,
■n snuit heeft het in de plant ge
oord en rustig zuigt het diertje
e plantensappen op; daar leeft
!®t yan. Het leeft dus als een
ladluis, heel gewoon. En nou
■JKt het net of mijn verhaal een
eetje vies wordt: van voren komt
let Plantensap binnen en van ach-
;ren loopt het vocht nadat in
I jl". lichaam natuurlijk het voedsel
I li *s 2ehaald er weer uit.
I i aar het beest zit steeds met z'n
omlaagja! en daarom
■I^oomt dat afgewerkte planten-
(Van een onzer verslaggevers)
De bankier Boissevain, die
omstreeks de jaren 1880 het
grote buiten „Prins Hendrik-
oord" zo heet het nü althans
in de Lage Vuurse bewoon
de, moet een zeer vermogend
man zyn geweest. Toen hy het
nuttig oordeelde om voor zyn
renpaarden een nieuwe stal
(met koetshuis) te bouwen, be
hoefde hy tenminste niet op
een slordig duizendje meer of
minder te kyken.. Het koets
huis staat er nóg, terzydc van
de weg BilthovenSoestdijk,
maar de renpaarden zyn ver
dwenen en de hooizolders zijn
ontruimd. Nu heet het gebouw
„Ernst Sillem-Hoeve" en het
is nu conferentie- en vacantie-
oord van het Christelijk Jongemannen Verbond, waar honderd personen kunnen logeren.
Men kan het betreuren, dat de
tijden zó veranderd zijn, dat geen
particulier zich een koetshuis-als-
een-paleis meer kan veroorlo
ven. maar men kan er zich beter
over verheugen, dat degenen, die er
destijds wél het geld voor hadden,
die dingen zo solide bouwden, dat
ze nu nog stevig op hun grondves
ten staan. Het C.J.M.V. heeft aller
minst reden tot treuren. Het telt nu
rond 37.000 leden, verspreid over
het gehele land en is aangesloten
bij de grote, vooral in Amerika
sterk georganiseerde Y.M.C.A.
Het C.J.M.V. zal over enkele ja
ren zijn honderdjarig bestaan vie
ren en het zal dan terug kunnen
zien op een eeuw prachtig jeugd
werk. dat echter zeer moeizaam is
gegroeid. Ds P. Veen, die al 45
jaar bondsbestuurslid is (hij is nu
ere-voorzitter), heeft er ons dezer
dagen, toen wij een weekend op de
„Ernst Sillem-Hoeve" doorbrachten,
het een en ander van verteld, nu
de hoeve binnenkort 25 jaar be
staat. Welke moeilijkheden hij en
zijn mede-bestuursleden heeft moe
ten overwinnen, kan men wel zo
ongeveer begrijpen, wanneer men
weet. dat voor het eerste kamp, dat
het Verbond destijds op touw zette
Advertentie (l.M.)
VERSTOPPING
en slechte spijsvertering veroorzaken
hoofdpijn, misselijkheid, lusteloos
heid, gemelijkheid, enz. Foster's
zachtwerkende Maagpillen zyn het
probate laxeermiddel en dragen zorg
voor een volkomen normale ont
lasting.
Verkrijgbaar bij apothekers en dro
gisten. Imp. H. ten Herkei, Hilversum
Instelling officiële
vreemdelingenstatistiek
DEN HAAG. Het Centrale
Bureau voor de Statistiek gaat met
ingang van 1 Mei a s. voor het
eerst na 1938 weer over tot het in
stellen van een officiële vreemde
lingenstatistiek. Het ligt in de be
doeling de benodigde gegevens te
verzamelen in de Nederlandse toe
ristencentra bij erkende bedrijven
en instellingen zoals de Horeca-be-
drijven, jeugdherbergen, kampeer-
centra enz.
Advertentie 1. M.)
VOORJAARSMOEHEID?
Dit nare. lusteloze gevoel kunt U
gemakkelijk en ongemerkt ver
drijven door het gebruik van
NERVA-NOVA, de goed smakende
dragees, die Uw optiewekth<*ia <?ri
levenskracht herstellen
f 1.25 en f 2 70 p verp. hij rdoIIi irog
NERVA-NOVA
Het zenuwsterkend middel
103
Er waren echter ook anderen, die
zelf begonnen, bijgestaan door hun
manschappen, te proberen licht in
de zaken te brengen. En die pas de
hulp van deskundigen inriepen, voor
bepaalde onderdelen van het onder
zoek. En deze methode was dan ook
de juiste.
Maar talloze criminele zaken
kwamen toch ook tot klaarheid,
zonder dat er bij het onderzoek een
deskundige aan te pas behoefde te
komen.
De groep „volgers" van de Am
sterdamse Centrale Recherche heeft
daarvan de nodige keren de be
wijzen geleverd. Evenals trouwens
de andere leden van het hoofd
stedelijke rechercheurscorps. In een
van mijn boeken heb ik daarvan al
een voorbeeld aangehaald. Ik moge
er hier nog een memoreren:
Enige jaren vóór het uitbreken
van de tweede wereldoorlog brak
er op zekere dag brand uit in de
grote villa, staande op de Wetering
schans bij de brug voor het Rijks
museum.
De brandweer was er heel gauw
bij en had het zaakje ook vrij spoe
dig bedwongen. Maar toen de re
cherche van het bureau Leidseplein
een onderzoek ging instellen naar
de vermoedelijke oorzaak, kwamen
haar verschillende dingen verdacht
voor. Onder meer het feit, dat een
kostbare verzameling juwelen, die
aanwezig was geweest in een der
uitgebrande kamers, nergens meer
te vinden was. En volgens de be
woners moest het uitgesloten wor
den geacht, dat deze stenen en sie
raden door de brand verdwenen
waren. Dus moest wel aan diefstal
worden gedacht on aan opzettelijke
brandstichting. Het vermoeden van
de rechercheurs van het bureau
Leidseplein ging uit naar 't dienst
personeel, dat uit verscheidene per
sonen bestond, want de bewoner was
niet wat men noemt eon gesjochte
jongen. Na de brand nam de familie
terstond haar intrek in een eerste
klas hotel in Amsterdam, chauffeur
en andere ondergeschikten werden
ontslagen behalve twee Duitse
dienstboden, die met de familie ook
in dat hotel werden ondergebracht.
Wel kreeg de rechercheur van het
bureau Leidseplein al terstond hulp
van een paar collega's van de Cen
trale Recherche, maar men slaagde
er toch niet in, voldoende bewijs
tegen iemand te krijgen.
Van het dienstpersoneel waren
het slechts die beide meisjes, die
direct aan een verhoor konden wor
den onderworpen. De rest van het
personeel was al weer naar het
buitenland vertrokken. Maar ook
die verhoren leverden niets op. Ten
minste niet voldoende, om ze in
hechtenis te nemen. Het leek de
met het onderzoek belaste recher-
(te Hoenderloo) zichzeven jon
gens aanmeldden. Ongetwijfeld
zullen velen, die zich geroepen
voelden de christelijke jeugd leiding
te geven, ernstig hun hoofd hebben
geschud over dit initiatief. Maar ds
Veen zette dóór en wist zelfs reeds
in 1916 een conferentie voor leiders
van het zg. „knapenwerk" (her
innert u zich nog de „knapen"-
en „jongelingsverenigingen"?) te or
ganiseren.
Maar geleidelijk aan werd de be
hoefte aan een eigen centrum met
een zodanige accommodatie, dat men
ook 's winters zou kunnen vergade
ren. groter. En zie, toen in 1925 te
Lunteren een conferentie werd ge
houden, ontmoette ds Veen daar de
bankier Sillem .die hem meedeelde,
dat het buiten „Ewijckshohve" in
de Lage Vuursche leeg stond en te
koop was. Maar helaas bleek deze
behuizing minder geschikt. De bos-
baas van „Ewijckshoeve" echter zei:
„Wat hadden dc heren gedacht van
de stal van het Prins Hendrikoord?
Die is óók te koop." De heren ke
ken elkaar zéér bedenkelijk aan.
Eon stal? Ja. maar het was eon stal
van allure en toen zij een deurtje
verder gingen („Ewijckshoeve" ligt
vlak naast de tegenwoordige „Ernst
Sillem-Hoeve") vonden zij die tip
van de bosbaas toch zo gek niet.
Zo werd, na een grondige ver
bouwing, op 3 Juli 1926 de voor
malige stal-met-koetshuis in gebruik
genomen als conferentieoord van
het Nederlandse Jongelings Verbond.
Had de heer Boissevain nog geleefd,
hij zou zijn ogen niet geloofd heb
ben. Het koetshuis werd verbouwd
tot een grote zaal (de huiskamer),
de renpaardenstal werd recreatie
zaal. de hooizolders werden omge
toverd in slaapzalen. Ja, de „Ernst
Sillem-Hoeve" zag er zo mooi uit.
dat een hofdame van koningin Wil-
helmina, die de hoeve bezocht, dc
opmerking maakte, dat het toch wel
een beetje luxueus was voor de
jeugd. „Luxe?" zei daarop de ko
ningin. „de enige luxe, die ik zie. is
de ruimte."
Nee, hoe mooi de „Ernst Sillem-
Hoeve" ook mag zijn, overbodige
weelde treft men er niet aan. In de
jaren 1933'38 hebben honderden
jonge, werkloze ambachtslieden, er
gewerkt en het huis verbouwd en
nog beter ingericht en in 1939 kon
men zich moeilijk een beter tehuis
voorstellen. Ja, en toen kwam de
oorlog. Wat er toen gebeurde, kunt
u zich voorstellen: vordering ten
behoeve van het Nederlandse leger,
voor het Duitse leger, voor de Ca
nadezen. Toen dat alles achter de
rug was. had het C.J.M V. nog een
ruïne over Enfin, de hoeve is her
rezen De sporen van de oorlog zijn
uitgewist en op 7 Mei 1948 werd de
hoeve feestelijk heropend.
En nu? Ei zullen in de kringen
van het C J M.V. weinig leden zijn.
die nog nooit een dag, een weekend
of een week op de hoeve hebben
doorgebracht. Ja, wel is er veel ver
anderd in het christelijk jeugd
werk! Wanneer u denkt, dat de dag
er wordt doorgebracht met psalm
zingen en schriftverklaringen, dan
kent u het C.J.M.V. niet. Natuurlijk
blijft het Evangelie de Rrondslag
van dit alles en Christus' boodschap
blijft de leidraad bij al dit werk.
Maar het zijn geen in eigen krinj;
opgesloten, buiten „de wereld
staande groepen meer. die hier ver
gaderen. Kampliederen schallen
door de zalen, er wordt gedanst en
muziek gemaakt, buiten, op het
volleybalterrein, beproeven twee
enthousiaste ploegen elkanders
krachten en aan de maaltijd gaat
het er soms zo uitgelaten toe, dat
men het ergste moet vrezen voor
het servies.
De „Ernst Sillem-Hoeve" is een
conferentie-oord. waarop menige
andere jeugdvereniging jaloers zou
kunnen zijn Maar men loopt ook
niet elke dag tegen een voormalige
paardestal op
SOMMIGE mensen schamen
zich voor hun naam. Zij
kunnen er niets aan doen. Zij
hebben die naam nu eenmaal
Om hen te troosten kunnen wij
dan met Shakespeare vragen
„What's in a name?" Wat doet
een vaam ertoe? Alsof her
eigenlijk onbelangrijk is. Laten
wij ons niet vergissen. Alleen
wat werkelijk onbelangrijk is
mag geen naam hebben." Voor
al het overige betekent eer
naam veel. Vraag het aan
ouders, zorgzaam zoekend naar
namen voor het komend kind.
Wie liefheeft weet hoe de naam
muziek wordt. Zie hoe 7Vi mil-
lioen New-Yorkers op de been
zijn met één naam op de lip
pen: Mac Arthur! En zoveel mil-
lioenen méér in Oost-Europa en
Azic: Stalin!
Maar de namen van de gro
ten der aarde zijn als de men
sen zelf: zij komen op en gaan
weer onder. Soms hangt er na
eeuwen nog iets van een galm
van een naam, die klonk als
een klok.
Anders die ene naam: dc
eeuwige. Die soms overstemd
lijkt. Weggedaverd onder het
rumoer en gekrijs van wanhoop
en haat. Maar die het ver
wonderlijk! toch te boven
komt. Die in nood. zelfs in de
dood verneembaar blijft en le
venskracht schenktdc naam
die God gegeven heeft, waar
door wij moeten behouden ioor
den: Jezus Christus.
F. O
cheurs beter, hen voorlopig op vrije
voeten te laten. Dan konden hun
gangen worden nagegaan en de kans
bestond, dat zij dan op een andere
handeling, die hun de das zou om
doen, werden betrapt. Met andere
woorden: zij zouden moeten worden
gevolgd. Maar aangezien dat een
zeer tijdrovend werk is en de re
chercheurs van de afdelingen over
laden zijn met werk van alle dag,
zodat zij zich de weelde, om lange
tijd aan één onderzoek te besteden,
niet kunnen permitteren, riep de
Chef van het bureau Leidseplein de
hulp in van de „volgers". En hy
kreeg die toegewezen. De brigadier
S. Mons en een collega werden met
dit onderzoek belast. En zij brach
ten het tot een goed einde, binnen
betrekkelijk korte tijd. Speciaal
Mons bewees, dat hij ook nog wel
wat anders kon dan voor zijn par
ticuliere belangen op te komen. Ik
heb nl. deze ambtenaar al een keer
in een van mijn vorige boeken ge
noemd. Hij was een van de vele
slachtoffers van de „Zuivering",
maar met grote volharding en
energie heeft hij voor zijn rechts
herstel gevochten en kreeg ten slot
te weer de plaats in de gelederen
van het Amsterdamse politiecorps,
waarop hij recht had. Het is hem
bij die gelegenheid niet geschonken,
maar de wijze, waarop hij toen van
zich afbeet en bleef volhouden,
heeft my groot respect ingeboe
zemd.
Maar ook in dienstaangelegenhe
den legde Mons dezelfde eigen
schappen aan de dag, ook in het ge
val van de geheimzinnige villa-
brand. samen met zijn collega Dag
en nacht waren zij op pad. om deze
beide meisjes gade te slaan, als zij
zich buitenshuis bevonden. Uren en
uren werd er in de omgeving van
het hotel gepost. Er waren dagen,
dat deze vrouwen helemaal niet te
voorschijn kwamen en dan waren
er weer periodes, dat zy lange tijd
in de stad omzwierven en de tijd
zoek brachten met winkelen en bio
scopen te bezoeken. Steeds maar ge
volgd en gadegeslagen door de twee
politiemannen.
Succes bleef echter uit. maar
Mons en zijn collega dachten er
niet aan. op te houden. Zij waren
er van overtuigd, dat zij op het
goede spoor zaten en ten slotte, als
men maar volhield, wel resultaat
zouden hebben.
(Wordt vervolgd)
99
99
Omdat er zo
veel mensen om
hebben gevraagd,
geeft Pikiran de
ze week weer
eens een gewone
kruiswoord puzz
le.. Maar hij stond
er op. dat in plaats
van de zwarte
vakjes bij wijze
van „handels-
k" ~i'n initiaal
zou staan.
OMSCHRIJ
VINGEN.
HORIZONTAAL.
1 zure appel; 5
vuilnisemmer; 10
serie; 15 plantje;
17 edelsteen; 19
vrucht; 20 berg
rug; 21 meervoud;
24 sprookjesfi
guur; 25 maat; 26
kledingstuk; 27
Eng. graafschap;
29 landbouwwerk
tuig; 30 smaldeel;
32 pijn doen: 34 luidruchtige slok;
35 model-staan: 38 leiding; 39 imita
tie zilver; 41 lieflyk; 43 zijtak; 44
kloof op de maan; 46 algemeen ge
bruik; 47 onbehouwen; 49 deel van
een bloem; 50 verlaagde toon; 51
muziekdrama. 53 muze van het min
nedicht; 54 oude Europeaan; 55 in
landse; 57 pijnlijk gevolg; 59 muziek,
tempel; 60 dwingeland; 62 bijwoord;
63 streng; 65 strijkinstrument; 66
deel van de Schrift; 67 wederhelft.
69 onderscheiding; 71 stuiver; 72
draad van het hout; 74 moeras
(Z.N.); 75 geestelijke; 77 blinde vol
geling; 78 onzin; 79 smalle strook
VERTICAAL.
1 bouwland; 2 meer in Azië; 3 lijm;
4 tegenover; 6 sprint: 7 zanger; 8 vo
gel; 9 deel v. 'n bloem; 11 water in
Friesland; 12 stuk grond; 13 lastige,
klagende vrouw; 14 smalle weg; 16
deel van ruitersuitrusting; 18 water
in N. Holland; 22 snelle pas; 23 soep;
26 opschepperij; 28 molentrechter;
30 gloedvol; 31 sterrenbeeld; 33 uit
het lichaam zelf voortkomend; 34 te
genvaller; 35 geldverlegenheid; 36
l
3
E
7
10
p
IT
iï~
t»
1?
p
8
P
24
P
U
p
P
P
P
>T
w
p
*s
p
SI
U
3
p
t»
P
O
p
P
1.0
n
61
<o'.
P
r
p
To
't
p
P
2
Tl
precies; 37 Franse havenstad; 38 ver.
trek; 40 bijwoord van tijd; 42 edel
man; 45 meteoriet uit de Leeuw; 48
toespraak; 52 lijn over de plaatsen
waar de declinatie 0 gr. is; 54 holte,
dier; 56 geweldig; 58 roofvogel; 59
muziekinstrument; 60 citaat; 61 stout
stuk; 62 bijwoord van tijd; 64 para
siet; 65 plaats in Zeeland; 66 deel
van de dag; 68 vogel; 70 ogenblik;
71 sportartikel; 73 noot; 76 maat.
Oplossing kruiswoord-met
getallen
Horizontaal: kam. stoom. ton. aldus,
eed. kelim. Locs meren. Riga. portaal
oordeel, stand. knot. ergo. marge. eng.
Oeral. aai. vandaal, die. Irene, tel,
deern, karn, geer. eilon, streven, sou
tane. puur. rente, eren, annex, ree,
Grieg. ten. sterk. man.
Verticaal: alp. email. Spa, kloof aar.
stunt. ador. kriek. rune. mustang, na
deren. oever, masrt. neer. teelt, ent.
Inert. oer. aandeel, nee. odcon. gal.
ester. node. gnoe. Rolde, tcïdegc. een-
term. olie. order. aria. Niger. air. ine
mal. flens. eng.
