VOOR ANTJES EN JANTJES
Herhalingsoefeningen behoeven
niét langer te duren
4xjm&
KAPITEIN ROB krijgt
veel brieven
r
Er zijn heel
wat soorten
koekoeken
Het jongetjedat met
cle dieren praat
Uit strijd
om titel
koopt een
vloerkleed
en andere jonge Wantjes) rggg^_
DE INDONESIë- VETERANEN
De soldaten zijn als zodanig in
t geheel niet tegengevallen
S „Een ster wordt
geboren
Zaterdag 5 Mei 1951
Me{
Van
egon,
»p de
stond
emin;
;n ilc
2e t
l en M
hel
le st*
de p
)le in
isquir
ware:
kei; i
t de
na;
't
t:
ty, z
en
s elft
di
ïgen
Er zijn kinderen die sommige avonturen
wat al te fantastisch vinden
(Van een onzer verslaggevers
A LS je het nu eens zélf voor 't zeggen had, wat voor avonturen
1** zou jij kapitein Rob dan laten beleven?"
Natuurlijk volgen jullie allemaal de belevenissen van kapitein Rob
<n Skip, zijn trouwe hond. En natuurlijk hebben jullie ook wel 's ge-
Jacht: wat-ie nóu weer belcejt, gaat toch een beetje te vérwant dat
tikelsj^dn niet. Er zijn er dan, die in hun mooiste handschrift een briefje
chrijven aan de redactie van onze krant en hun bezwaren kenbaar
naken. Al die briefjes sturen wij door aan kapitein Rob (dacht je,
Lincjat die niet echt bestond? Dat heb je toch mis.' Kapitein Rob be
taal, alleen haalt hij in werkelijkheid niet al die halsbrekende toeren
it. die in de krant staan), die leest al die briefjes nauwkeurig en
oms moet hij toegeven, dat die critiek wel eens gerechtvaardigd is.
verhaal, zoals ik het dan zou wil
len. zou ergens in een vreemd land
moeten spelen. In de binnenlanden
van Afrika of zo. Of op de Zuid-
zee-eilanden. Dus met mensen, zo
als wij ze hier niet kennen. En dan
zou ik het liefst weer Cigaret-Larry
als tegenspeler van Rob willen zien.
Die twee zijn zó aan elkaar ge
waagd! Zou het ook niet mogelijk
zijn Rob 's een indianen-avontuur
te laten beleven? In Amerika moe
ten nog heel wat van die stammen
in reservaten leven. Waarom is hy
daar nog nooit geweest?"
Cigaret-Larry is
favoriet
En één zo'n lezer van „De Avon-
uren van kapitein Rob", die je heus
I'entr liet a^es kunt wijsmaken, is Leo
"lartman, Leo is 14 jaar cn hij
ekijkt zo'n strip natuurlijk al weer
iet heel andere ogen dan een jon-
;en van bv. tien jaar. Maar hij
eeft kapitein Rob's avonturen van
iet begin af gevolgd. En wonder-
ijk genoeg is dat eerste verhaal
1- Jet speelde zich grotendeels af in t* ja, waarom niet? Kapitein Rob
oord-Afrika nog eén van de J. heeft tot noa toe altiid ce-
leeltjes, die hij het meest kan
y/aarderen. Direct daarop volgt
deel II, waarin Peer de Schuymer
'oor het eerst optreedt.
ri/ AT ik vertel, is altyd waar!
Dit is Johannes Ooievaar,
hij komt van 't kindertjesbureau
daar ergens aan de Nijl, of zo,
en brengt de kindertjes naar hier
hij doet het vlot en met plezier
ja werkelijk, hij deed het graag
tot aan vandaag
TE baas van 't kindertjesbureau
IS die nep vanmorgen: 't is weer
zo!
Acht katjes heb ikkijk eens,
acht.'
die moeten daadlijk weggebracht,
kom hier. Johannes Ooievaar
pak op, die zak, 't is niet zo zwaar
breng jij die katjes naar hun huis
bij Poes Cato en Poes Plavuis
en denk er om, dat je goed landt
in Hoogezand!
/OHANNES Ooievaar werd boos
en keek er naar een hele poos.
Htj stotterde en kreeg een kleur
toen zij hij: Hoor 's. directeur
ik ben geen katten-ooievaar!
(hij had gelijk, dat was ook waar)
ik breng wel kleine babies rond
maar nooit een kat en nooit een
hond,
doe dus die grote zak maar open
en laat ze lopen.
Wel, zei de baas. als jij niet wil,
dan staat natuurlijk alles stil...
riP OEN riep ineens een heel klein
poesje:
'k wil naar mijn moesje, 'k wil
naar moesje.'
Ja k\jk, toen werd Johannes week
hij raakte helemaal van streek
hij nam de poesen in zijn bek
en strekte toen zijn lange nek
en sloeg zijn vleugels uit. Kijk
daar
daar vliegt Johannes Ooievaar!
htj heeft de katjes alle acht
naar huis gebracht.
Pi US Poes Cato en Poes Plavuis
hebben er ieder vier in huis
ze liggen lekker in hun mand
in Hoogezand.
slage:
karrij
N het verhaal van de oceaan-
[jJ-Tace vond ik ook erg fijn."
foegt hij er aan toe; ..daar zat zo'n
geweldige spanning in. Vooral als
ligaret-Larr weer bezig is! Toen
lat verhaal liep. kon ik 's middags
lijna niet op de krant wachten.
>an liep ik telkens naar de bus om
e kijken, of-ie er al was."
Minder geestdriftig is Leo Hart-
ïan voor die verhalen, waarin het
volgens hem) al te fantastisch toe-
„Die reis naar Venus... dat
erhaal van het levende eiland en
1 die ingewikkelde uitvindingen
■an professor Lupardi, nee, dat k^n
llemaal niet."
Natuurlijk hoef je een jongen als
un ,eo niet wijs te maken, dat het toch
doe 'el mogelijk is met een vliegende
chotel door het heelal te reizen cn
omaar op bezoek te gaan bij men
en op een andere planeet. Want
Jaarvoor is hij een te nuchtere,
■een* ï°handse jongen. En waarschijnlijk
enken vele anderen er zo over als
ij. En tochAls Jules Verne nou
ok 's zo nuchter was geweest! En
at die in zijn verhalen op het ge-
ied van de technek liet zien. is
thouc aderhand voor een groot deel toch
werkelijkheid geworden. Wie
reet. vliegen we over twintig, der-
!g jaar werkelijk naar Venus (of
en andere planeet), net als kapi-
in Rob al gedaan heeft.
-26
$—23
2
2 Dnt.
kele
srder
spoed!
de ve
elpun;
n doe:
D E
;telde
orr.
:n
een
i de
Zo I
an E1
d ge
-16
riekei
ooi l
n de
ld ii
[kamp
heeft tot nog toe altijd ge
dacht. dat hij zo min mogelijk de
voetsporen van Karl May. Aimard,
Cooper en hoe al die andere india
nen-auteurs mogen heten, moest
drukken. Maar misschien komt hij
nog wel 's die kant uit
Leo's vader, die een paar jaar in
Indonesië is geweest, vertelt nog.
dat hij bij zijn terugkeer een hele
stapel beeldromans, die hij op Leo's
kamertje vondin de kachel heeft
gestopt. „Dat vond ik ongezonde lec
tuur voor zo'n jongen," zegt hij.
Maar gelukkig heeft hij tegen ka
pitein Rob geen bezwaren.
door Henriet te
van Eyk
voo
op
and 4
wil niet zeggen, dat Leo
- ;.B--'zich niet voor techniek zou in-
eresseren. „Het geheim van de run-
lel" kan hij juist bijzonder goed
aarderen, maar tenslotte is de
ouw van een tunnel tussen Gibral-
ar en Tanger al meermalen ter
prake geweest en theoretisch
lat helemaal zo'n kunststuk niet
leer. Leo keek er wel op, toen hij
loerde, dat de tekenaar speciaal
oor deze strip de verre reis naar
Coord-Afrika heeft ondernomen om
alles zo natuurgetrouw te tekenen.
„Weet u. wie ik ook een mooie
iguur vond? Opa Larsen! En d3t
ivontuur in China,, met Wang
lang."
En toen stelden wij Leo de vraag,
.aarmee wij dit stukje zijn begon-
ien. Hij moest er wel even over
iadenken, maar toen zei hij: „Dat
XXXIII.
Toen Jock was aangeland op het
platje, greep Marelotje hem bij een
mouw en fluisterde: „Pas op. Ze
heeft ons in de gaten
Met het pistool stevig in zijn
hand geklemd, trachtte de jongen
in een paar seconden het terrein
te overzien. Bij hc* licht van de
maan. die nog maar als een klein
oranje kapje uitstak boven de
bruine beuk. kon hij de verroeste
etensbel onderscheiden, en de lege
bloempotten, er het oude vrouwtje
in haar zwartwit geruite jurk, dat
met grote ogen staarde naar een
hoger gelegen deel van het dak,
waar heel in de verte, midden
in een enorme kiezelsteentjesvlak
te een soort spookverschijning
zich vaag aftekende tegen de glin
sterende glazen paleiskoepel. Jock
meende een hoed zonder hoofd te
zien, en een mantel zonder mens,
dakpannen. Rode dakpannen vielen
kletterend op het platje en op de
stenen keukenstoep. Marelotje
slaakte een kort gilletje De kris
tallen Dame lachte met het rinke
lende valse geluid van een geber-
sten kerkklok.
Beneden op het bordes, heerste
grote consternatie. „Ze zijn in ge
vaar!" loeide de koe. „De maan is
bijna onderhuilde Pang. .Als
Jock een braadpan wordt, wil ik
óók een braadpan worden." De
giraffe en de baron, die naar het
dak wilden, vochten bij het sok-
kentouw om de voorrang. De kijk-
jonkers hieven, diep bewogen, het
volkslied aan.
Dolle Dorus, die al op weg was
naar de Suikervlinder, keerde zich
bij het horen van al dat gekletter
en gerinkel, nog even om en riep:
„Schiet dan toch door het groene
veertje, sufferd!" Maar Dolle Do-
rus had gemakkelijk praten. Toen
op
n G
rogra
in
func
ik be
e u
ir de
;kelü*
n bei
:ips t
ur Di
ison
eter
»rijs'
ellie
Nik
e e
>rijs:
y Dai
(1300
du
Ran
IN'
Leo
ran
BEHALVE onze gewone koekoek
komen er nog verschillende an-
ere soorten op de wereld voor. Op
en enkele uitzondering na zijn het
llemaal vooral eters van behaarde
upsen en je hebt wel eens gehoord,
at de maagwand van een koekoek
Mas iet die rupsenharen bekleed is. En
an is er ook nog die lelijke ge-
'oonte om het ei in het nest van
en andere vogel te leggen en die
laten opdraaien voor de zorg van
et koekoeksjong. Maar dat mag je
an alle koekoeken ter wereld niet
eweren! Alle Amerikaanse koekoe-
en bijvoorbeeld bouwen zelf hun
esten en brengen de jongen groot,
i. de meeste koekoeken doen dat.
n niet alleen schepen sommige koe-
oeksoorten andere vogels met het
op: er is ook een eendensoort die
ezelfde streek uit haalt En dan
jn er nog de merkwaardige Afri-
Jaanse Honingaanwijzers, vogeltjes
Nortï is spreeuwen zo groot, die van de
irven ^er bijen leven. Zelf kun-
°n ze zo'n bijennest niet openbre-
cn en daarom maken ze de honing-
as maar vaker nog de mensen
oor luid geroep attent op de aan-
'ezigheid van de honing. Wordt het
ijennest dan geplunderd, dan schie-
J/i ten voor hen de bijenlarven over.
o zouden nog verscheidene andere
ogels kunnen worden opgenoemd,
'e alle op een minder nette manier
un kinde'ren groot brengen of laten
root brengen.
Jock en de anderen de kiezel-
vlakte van het grote platte dak be
reikten, was de Kristallen Dame
nog zó ver weg, en het restje maan
licht was nog maar zó zwak, dat
je helemaal geen groen veertje
kon onderscheiden.
,,Op die afstand kon ik niet
mikken," riep Jock. „We hebben
nog vier minuten. Voorzichtig
voorwaarts!"
Ze gingen voorzichtig voorwaarts:
Jock en Marelotje; de ratten, de
spinnen en de muizen; en de
zwarte katten met zulke staarten
van opwinding. Over het donkere
dak slopen ze heel behoedzaam in
de richting van de plaats, waar de
Kristallen Dame naast de glazen
koepel stond. In de rossige sche
mer zag je eigenlijk alleen nog
maar haar handschoenen, die de
doos met de spiegel vast hielden.
Maar zij zag waarschijnlijk èlles...
Ze begon weer vals te rinkellach-
en, en ze begon óók te spréken.
Hard en koud als hagelstenen op
een zinken balkon, tikkelden haar
woorden door de nacht. „Als de
maan zo meteen helemaal weg is.
hè.... dan worden jullie allemaal
eierdopjes, en olie-en-azijn stelle
tjes, cn braadpannenWacht
maar.
,.We hebben nog drie minuten.
gromde Jook. Hij bleef staan en
tuurde scherp in de steeds dichter
wordende duisternis. Hoe kon een
mens op een groen veertje mik
ken. als hij dat groene veertje niet
zag? Juist nam hij het wanhopige
besluit de pistool neer te gooien
en met twee gebalde vuisten op
het spook los te sormen, toen er
iets heel vreemds gebeurde. Over
het dak viel plotseling een fel, en
schijnwerper-achtig licht en boven
de rand van het heel kleine stukje
maan uit, keek een rond. wit jon
genshoofd met zilveren piekharen
en met ogen, die glinsterden als
de diamantjes in grootmoeders
ring
ent)
vier. j
kt f O'N koekoek legt dus haar
aang' in het nest van een andere vo-
roen*®el, meestal het nest van een zang-
°gel. dat een beetje gemakkelijk
'egankelijk is. Toch legt een koe-
[oek wel eens een ei in het nest
an een Karekiet en zoals je weet.
"it dat tussen een stuk of wat riet-
tengels gevlochten. Ligt het koe
koeksei in het nest. dan neemt de
joekoek een ander ei uit het nest.
[e zou haast zeggen om te zorgen,
jat de moeder van het nest straks
ui Vreemde ei niet zal bemerken,
Mthans het aantal blijft gelijk. Maar
JUna altijd lijkt bovendien het koe
koeksei op die uit het nest, door
(rootte en kleur. Dat zou geen of
betekenis hebben als de koe-
de
n<
arriJl
reei"
ïur
geb:
een
ati
t
en twee zwartgaren handschoenen,
die de doos met de spiegel drei
gend ophieven
Nu of nooit! met alle ratten,
spinnen en muizen achter zich aan,
geflankeerd door de zwarte katten
uit de dakgoot, bestormden Jock en
Marelotje een helling van rode
koek haar eieren in de nesten van
verschillende zangvogels leggen zou.
Maar het is zo. een koekoek bewaart
een bepaald gebied, of ik vertel
de ervan heeft een territorium.
In dat territorium zoekt zij de nes
ten van dezelfde vogel om in te
leggen. Je hebt dus koekoeken die
haar eieren leggen in de nesten
van graspiepers, b.v. andere in de
nesten van roodborstjes, enz. Je zou
kunnen zeggen; de ene koekoek is
een roodborst-koekoek, de tweede
een graspieper-koekoek, enz. Zo elke
twee dagen legt de koekoek een ei,
wel een twintig in totaal. Dat is
een heleboel. Maar dat moet wel:
verscheidene jongen komen niet
groot. Meestal komt het koekoeks
jong eerder uit het ei dan de jon
gen van de echte vader en moeder.
Na een uur of tien werkt het jong
al eieren of andere jongen uit het
nest, over de rand. Na drie weken
is de koekoek zo ver opgegroeid, dat
hij het nest verlaat; dan wordt hij
nog zo'n dag of veertien door de
pleegouders gevoed.
En dan is er nog wat; hoe brengt
de koekoek haar ei in het nest.
Sommigen zeggen; wel, heel gewoon.
Nee. zeggen anderen, de Koekoek
legt het ei op de grond, neemt het
in de snavel en brengt het dan naar
het nest van de pleegouders. Mis
schien is het alle twee wel juist.
HENK VAN LAAR.
i
LET op, dit is Tommetje Hij gaat
elke middag naar de plas. waar
hij dicht btj woont Dan praat hy
met de vissen. Er komt een snoekje
boven. „Dag, Tommetje," zegt het
snoekje. „Dag snoekje, hoe is het
water vandaag?" vraagt Tommetje.
Het water is lekker, dat komt van
de zon", vertelt het snoekje. „En
hoe is het met jou, Tommetje? Heb
je ze alle vier op?" (En daar be
doelt hij de vier boterhammen mee.
waarmee Tommetje nogal eens zit
te kieskauwen). Maar vandaag kan
Tommetje trots zeggen: „Ik heb ze
in 'n kwartiertje naar binnen ge
speeld!" ..Goed zo, dót mag ik ho
ren". roept het snoekje. En het ver
dwijnt met een knipoog onder wa
ter.
LJ Tommetje, kraste de zwar-
te kraai van zijn tak.
„Saluut." roept de jongen terug.
„Waar gaat dat heen?"
„Ik heb een kwararium," vertelt
Tommetje heel ernstig „Daar ga ik
ook dit voorntje in doen."
„Je bedoelt een aquarium, denk
ik," verbetert de kraai.
„Vooruit, een akwarium," zegt
Tommetje welwillend. ,Jk heb het
van mijn oma gehad op mijn ver
jaardag. Er groeien dikke water
planten in. zukke slierten! En ik heb
ook kikkervisjes. Kom maar eens
kijken, kraai. Hij staat voor het
raam."
„Misschien." zegt de kraai aarze
lend, „misschien kom ik vanmiddag
even voor jullie raam kijken."
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG. Tijdens een persconferentie heeft minister Staf gisteren
nog eens herhaald, wat hü reeds eerder via de organen van zijn departe
ment had doen weten, namelijk, dat het niet doorgaan van de oefening
Crescendo als sluitstuk van de herhalingsoefening voor Indoneslë-veteranen.
naar het oordeel der regering cn van de generale staf het dric-divisie-plan
niet zal aantasten. Minister Staf gaf te kennen, dat het voor de geoefend
heid van de soldaat geen verschil uitmaakt of hij geoefend heeft in divisie-,
brigade- of bataljons-verband. De soldaat, die deel uit maakt van een
bataljon, aldus de minister, merkt persoonlijk niet. dat er elders In het
veld nog andere bataljons liggen, die samen met het zijne optreden. Of die
andere bataljons er zyn of niet, zyn eigen optreden wordt daardoor niet
beïnvloed. Dat geldt wel voor het kader uiteraard en vooral voor de staven.
Maar voor de staven vooral zijn er andere oefen-methoden, in hoofdzaak
op papier. Om het stafpersoneel, met de problemen van het optreden in
groot verband vertrouwd te maken, heeft men geen werkelijke troepen
nodig, aldus de minister, zoveel verbeeldingskracht bestaat er nog wel, dat
men deze oefeningen voor de staven zeer realistische op papier kan na
bootsen.
f Advertentie l.M.)
CARBOVIT zuivert maag
en ingewanden van kwade stoffen
In een wedstrijd om het bridge-
kampioenschap van Nederland
meesterklasse viertallen kwam on
langs het volgende interessante spel
voor:
Noord
4 x, x. x.
Q: x. x.
v, x. x, x,
a, b, x, x.
West Oost
a, h, b, x. x. v, x.
Oh, v, 9, x. b. x. x.
O a. h. x. Ob. 10. x. x.
x. x, x, x, x.
Zuid
4» x, x, x.
C>a. 10. x. x.
x, x,
4» h, v, x, x.
Aan beide tafels opende W met 2
Sch. O antwoordde negatief met
2 SA.
Aan de ene tafel bood W 3 H. en
steunde O tot 4 H., waarmee 't eind-
contract kwam. Aan de andere tafel
antwoordde O met 3 SA. en kreeg
W de kans om het betere 4 Sch -
bod als eind-contract te spelen.
Aan beide tafels kwam N met
een kleine R. uit. Dat 4 Sch. nu niet
meer te verliezen zijn, is reeds op
het eerste gezicht duidelijk.
Toen W 4 H. speelde, kreeg Z de
gelegenheid zijn talenten in het te
genspel te ontplooien. Na de eers:
slag in de Blinde genomen te heb
ben met R. 10 werd kleine H. na
gespeeld naar W's
h. en deze kleur
vervolgd waarbij
Z met H. a. aan
slag kwam. Zeer
verstandig speelde
Z nu KI. h. cn KI.
na, die W troefde.
Als W nu troef
naslaat, in de hoop op verdeeld zit
ten van de 2 resterende troeven,
dan is het spel zonder meer down,
maar W wilde zich voor meer an
kers leggen en trok driemaal Sch.
O's derde KI. werd op die manier
opgeruimd. Hierna speelde W ook
nog Sch. b. en écarteerde O's laat
ste KI. Als Z zich laat verleiden,
deze te troeven, kan het spel niet
meer verloren gaan. daar hij dan
hetzij R. moet naspelen, waardoor
W de rest kan maken, hetzij KI. die
dan in O getroefd wordt, waarna
W met R. a. weer aan slag kan ko
men en de laatste troef uithalen.
Ook dan maakt hij de rest.
Z gooide evenwel zijn resterende
R. bij. waardoor hij in staat was de
communicatie tussen W en O te ver
breken. Immers, de volgende slag
troefde hij en de daarop volgende
KI. kon nu wel in O getroefd wor
den. maar W kon niet aan slag ko
men om Z's laatste troef uit te
halen.
Door dus op zijn qui vive te zijn,
bereikte Z dat het spel down kon
gaan.
Mr. E. C. GOUDSMIT
Waar het bij deze oefeningen dus
op aan komt, is dat de Indonesië-
veteranen vertrouwd geraken met
de wijze waarop in Europa wordt
opgetreden. Dat heeft er toe geleid,
dat de Crescendo-oefening, die voor
dit doel blijkbaar niet geschikt was
en die derhalve tijdsverspilling
bleek te zijn, is afgeschaft. In plaats
daarvan zijn de oefeningen in klei
ner verband beter uitgewerkt.
Hoofdzaak is. dat tiidcns die oefe
ningen iedere man weet. waar het
in deze contreien om gaat. en dat
kader en troep elkaar leren kennen,
en op elkaar ingeschoten raken, zo
dat er een samenspel tussen beide
ontstaat, dat op ieder tijdstip waar
op het er op aan komt. gespeeld kan
worden.
De minister ontkende met na
druk, dat de Indonesië-veteranen
tegengevallen zijn in hun optreden,
sn hij weersprak op die wijze vier
kant de opvattingen waarvan in het
hoofdkwartier van de Commandant
Strijdkrachten te Velde blijk was
gegeven.
De minister zei van oordeel te
zijn. dat de oefentijd, zoals die voor
deze herhalingsoefeningen was vast
gesteld. genoeg was. Men stelt thans
in de pers. zo zei hij, dat men lan
ger herhalingsoefeningen heeft ge
wenst Zulke plannen hebben nim
mer bestaan. Er is over de duur
van deze oefeningen nimmer ver
schil van mening geweest, aldus de
minister. Er zullen echter wel meer
EXAMENOPLEIDING
Hoofakte-Fr., D en Eng. L.O.
RESA HILVERSUM
Bekende Schriftelijke Cursus
van deze oefeningen gehouden moe
ten worden.
Na afloop van deze herhalings
oefeningen kan men met recht zeg
gen dat Nederland deze Indonesië-
veteranen heeft samengevoegd in
mobilisabele divisies, aldus de mi
nister.
Minister Staf. zowel als staats
secretaris Moorman, deden een be
roep op de pers. zich niet al te
spontaan in critiek op de regering
te begeven. Men dient steeds te be
denken. dat in de tijd van vier ja
ren een zeer geforceerd legerop-
bouwprogram moet worden gereali
seerd. waarvoor in normale omstan
digheden tien jaar nodig zouden
zijn Het kan niet anders, dan dat
daarbij moeilijkheden zullen rijzen
maar men zou er verkeerd aan
doen. daarmede het vertrouwen in
het welslagen van de plannen te
verliezen, zo betoogde zii Met name
toonde de minister zich ontdaan
I over het feit, dat de pers niet de
moeite zou hebben genomen te on-
i derzocken. of in het geruchtmaken
de geval van het kamp De Witten
berg. wellicht ook de' dienstplich
tigen enig verwijt trof Men heeft
de commandant van dit kamn maar
botweg als schuldige gebrandmerkt,
terwijl bij eenvoudige informatie
had moeten blijken, dat deze dienst
plichtigen zich bij honderden schan
delijk hebben gedragen tegenover
burgers, en met name tegenover
vrouwen, die werden gemolesteerd.
In een leger zün orde en tucht on-
misbare zaken, aldus de minister, en
hij schaarde zich nogmaals zonder
enig voorbehoud aan de zijde van
de commandant van dit kamp.
Wij tekenen hiérbij ln de eerste
plaats aan. dat wij onze berichten
over de gebeurtenissen hebben op-
getekend uit de mond van de com
mandant van dit kamp. evenals ver
schillende andere bladen. Maar
voorts wat belangrijker is, dat. in-
I dien er in de berichtgeving over de
ze gebeurtenissen fouten zijn ge
maakt, dit toch wel in de allereerste
I plaats veroorzaakt is door het feit,
dat de legerleiding, die bij ons we
ten een behoorlijk voorlichtings
apparaat tot zijn beschikking heeft,
drie dagen heeft gewacht, voor zij
enigerlei mededeling over deze op
zienbarende gebeurtenissen deed.
Wie een zodanig dédain toont voor
voorlichting aan het Nederlandse
volk. riskeert, dat zich ontwikke
lingen in de berichtgeving voor
doen. die de minister vervolgens re
den tot ontsteltenis geven.
(Advertentie I M
pSproelen? SPRUTOL
Pikiran heeft zich een nieuw
vloerkleed aangeschaft. Dat was
wel nodig, want hij heeft de ge
woonte, om bij het peinzen op
een nieuwe puzzle geregeld heen
en weer te lopen en dit heeft
grote slijtgaten in het oude kleed
veroorzaakt. Het kon werkelijk
niet langer mee en daarom stap
te Pikiran twee weken geleden
naar een tapijthandelaar en gaf
deze een bijzondere opdracht, Pi
kiran eigen.
„Kijk eens", zei hij, „ik wil
een vierkant tapijt hebben, dat
uit 49 verschillende soorten ta-
pijtstof bestaat, dus 7x7 vak
ken. Hier heeft u een schets,
waarop u kunt zien, dat de ge
arceerde 25 vakken uit donker
getinte stukken stof moeten be
staan, die respectievelijk 1. 3,
5 enz. tot 49 mogen kosten.
De niet gearceerde stukken moe
ten lichter van kleur zijn cn res
pectievelijk 2, 4, 6 enz. tot
48 kosten. U moet die stukken
echter zó aan elkaar verbinden,
dat, wanneer ik ga berekenen,
hoeveel elke horizontale of verti
cale strook van 7 stukken mij
kost, dit op 175 per strook uit
komt.
„Goed," sprak de tapijthandelaar,
die even een ruwe berekening
maakte van de prijs, die dit tapijt
wel zpu opbrengen, „het komt in
orde meneer!"
Toen Pikiran verdwenen was,
wreef de handelaar zich verheugd
in de handen en prevelde in zïch-
zelf. ..een mooie order, ik zal er
I meteen maar een tekening van ma
ken met de prijzen van elk stuk
stof daarop vermeld, en dan gaan
I we daarna aan het werk." Maar
deze berekening viel om de drom-
I mei niet mee, de goede -nan kon
er maar niet uitkomen. Het heeft
hem zelfs een slapeloze nacht be
zorgd.
Wie van onze puzzlevrienden
helpt hem eens een handje? Ook de
totaalprijs van het tapijt dient be
rekend te worden, want daarvoor
moet de winkelier immers een nota
uitschrijven!
Oplossing voetbalclub
heeft ruzie
Oplos.lnc: De vijf clubleden zaten
In volgorde naar rechts: Adriaans. Ger-
rilse. Srnlt. Pietersc en Jansen. Dit kan
als volgt gevonden worden Stel. d.it
Adriaans reeds aan tafel zat. Jansen
en Pieterse kannen niet naast hem ge
zeten hebben, aangezien hun negatieve
verklaring dan niet klopt. Ook Smit
heeft niet naast Adriaans gezeten Jan
sen kan echter wel naast Adriaans ge
zeten hebben, maar dar. tor rechter zij
de. terwijl Gernt-e dan links gezeten
heeft Hieruit volgt, dat Smit alleen
naast Gerrltse gezeten kan hebber., aan
gezien hh geen tafelbuur van Jansen
was. Blijft over, dat Plctcrse tussen
Jansen cn Smit zat.
i
door
S Ludicig Bemelmans
Hij legde .zijn bril op het nacht
kastje, ging boven op de dekens
liggen en vouwde zijn handen ach
ter zijn hoofd. Hij keek naar haai
in de spiegel en praatte met zün
sigaar in zijn mond verder.
„Kom eens hier zitten", zei hij, op
de rand van zijn bed wijzend.
„Ik ben naar het Oosten gekomen
om nieuwe talenten te zoeken", be
gon hij. „Ik moet voor de rolbezet
ting van een film zorgen. Ik heb
een meisje voor de vrouwelijke
hoofdrol nodig en ik geloof, dat jij
bent, die ik zoek. Ik wil je onder
contract hebben."
„Ja, dat ken ik", zei ze, „maar
nu vergist U zich toch."
Ze stond op.
„Welterusten dan", zei ze en
draaide zich om, om de kamer uit
te gaan.
„Wacht even. Kom hier", zei hij en
ging rechtop zitten.
„De bel gaat", zei ze. „Wat is er
van Uw dienst?"
„Ik wou alleen maar weten of er
iets is, dat je hier houdt. Ik bedoel
ben je gebonden, heb je familie, ik
bedoel iemand Ben je getrouwd?
Of kun je gaan, waarheen je wik?"
„O ja. ik kan hier weg", zei ze,
„wanneer ik maar wit"
Ze wenste hem nog eens welte
rusten, daalde met haar lift naar
beneden en ging de ochtendbladen
lezen. Het kwam geen moment in
haar op om de nachtportier of de
man van de receptie van haar for
tuin te vertellen. De volgende
avond, toen ze weer aantrad, over
handigde het meisje, wier dienst ze
overnam, haar een enveloppe. Ze
scheurde die open en daar stond
het. zwart op wit, geschreven op pa
pier met het hoofd van het New
Yorksc bureau van de Olympia
Studios.
„Mijn God", zei ze. „Die goeierd.
Hij meende het."
Vashvily kwam om drie uur
's nachts het hotel binnen wentelde
langzaam in de draaideur rond tot
de lift beneden kwam en Belinda
hem eruit haalde.
Pas op de 25ste étage kon za
woorden vinden om hem te bedan
ken.
„Al goed hoor", zei hij, zittend in
de hoek van de lift.
Ze bracht hem naar zijn kamer.
Hij deed zijn ogen open en haalde
een paar papieren uit zijn zak. vroeg
om de telefoon, dicteerde een paar
telegrammen en reserveerde twee
plaatsen in de trein naar Los An
gelos.
Ze trok zijn schoenen en sokken
weer uit en hielp hem m bed. Ze
dekte hem toe en dacht, dat hij al
sliep, maar plotseling ging hij recht
op zitten en zei: „Er is iets, dat ik.
je wou vragen Hij bracht het g'-
hoorapparaatje. dat ze juist had
weggelegd, weer aan zijn oor en zei,
terwijl hij haar strak aankeek:
..Hoe komt het. dat een meisje
dat er zo aardig en flink uitziet als
jij, een baantje aanneemt om een
lift te bedienen."
„O", zei ze. de bladzijden van een
tijdschrift omslaand zonder naar de
plaatjes of naar do tekst le kijken,
„het is geen gek baantje."
„Dat kan wel", zei hij, „maar noe
komt een meisje als jij aan zon
baantje?"
„Zou U dat graag willen weten?"
„Ik wil het niet welen als jij het
niet wilt vertellen."
Ze draaide zich om en sloeg haar
armen over elkaar ..Dat heeft een
gangster me bezorgd."
Vasvily, wiens fantasie onmiddel
lijk op hol sloeg, zei: „Zodat jij hem
tips kunt geven?"
„Welnee." zei ze en gooide daar
mee zijn hele scenario van juweicn-
dief en meisje, geplaatst in luxe
hotel, in duigen. „U begrijpt het
verkeerd. Hij woont hier. hij heeft
hier een appartement, een suite,
twee étages vlak boven U. Joe Mal-
natti heet hij. Mijn vader kende
hem in Chicago."
Vashvily's gezicht betrok en hij
besloot meteen de volgende keer in
een ander hotel te gaan logeren
(Wordt vervolgd)
