VOOR ANTJES EN JAN
Voor stier-worstelen moet je
heel vlug en sterk zijn
mumopmmtEL'^si
Originele
wedstrijd
lp
§g
SI
m
^11
üf
Hf
s
m gg
si
Éi
M
IJ
IP
HÉ
m
n§
iff fgj
HP HP
"ia
Hf
11
ijl
lp w
O
EDEN?
Wachtdagen zijn helaas
noodzakelijk
3 I
en andere jonge klantjes)
Vroeger beten ze de stieren
in hun oor
Parijsmuseum vol met
uitvindingen
Bekijk nu eens goed een
wilde kastanje
Een vrolijke Pioksterdlrie
met rondjes sigaren
v
Voorbeelden
van Sjosjin
Wij geven raad
„Een ster wordt
geboren"
I door
HOOFDPIJN? 4-
Elk talent is 'n
beetje gek
zegt Molnar
Groninger vermist
op Corsica
De slanke lijn
Zaterdag 19 Mei 1951
DE stierenworstelaar werkt aan het begin van iedere wedstrijd met
een man die hem helpt. De manhen nemen plaats aan weerszijde
ian het hok waar de stier uit moet komen en als die er dan uit komt,
moeten ze wachten tot de stier de startlijn overschreden heeft en dan
pos mogen ze achter hem aan gaan. Het werk van de man die de
owboy helpt (zo'n man noemt men in Amerika een line-upi" man)
om naast de stier te rijden in de tegenovergestelde richting van de
owboy en op die manier de stier te dwingen in een rechte lijn tussen
de cowboy en de line-up man (die allebei op een paard zitten) te hol
len. Maar zodra de cowboy op zijn paard naast de stier draaft en uit
zadel komt, is het werk van de line-up man afgelopen en ver
dwijnt hij uit de arena.
De cow-boy duikt dan uit zijn za
del op de stier zijn nek. Net zo als
jullie in een zwembad duiken. Dan
;rijpt hij de horens van de stier en
;liert met zijn benen langs de grond
>mdat hy hoopt daardoor de vaart
van die stier een beetje te remmen
Dan moet hij proberen de stier op
ie grond te worstelen zodat die plat
ap zijn zij ligt. Nou jullie snappen
wel dat zo'n stier daar nu meestal
iet geen zin in heeft en daarom
noet die cow-boy, als hij zo'n wed-
itnjd winnen wil, zijn uiterste best
"oen en al zijn krachten gebruiken,
ioms heeft zo'n stier een bijzonder
derke nek en als de cow-boy dan
liet los wil laten kunnen de stieren
;oms raar met zo'n cow-boy gooi-
i. dat snap je.
Zodra die cow-boy dan vanuit zijn
adel op de stierennek springt, be-
'ïnnen de scheidsrechters ernstig
)p te letten. Als de vier poten van
stier allemaal naar een kant
chtuit op de grond liggen dan be
ekent dit dat de stier verloren
ïeeft. Eens heeft iemand in drie se-
':onden een stier op de grond ge
looid. Stel je eens voor hoe sterk
die tijd mochten de cow-boy's de
stier nog in een oor bijten als ze
hem niet meer de baas konden. Dat
werd natuurlijk een reuze vecht
partij. omdat de stier daar kwaad
om werd. Gelukkig mag dat alle
maal al lang niet meer, want dat is
helemaal afschuwelijk.
Hei is allemaal nog steeds erg ge
vaarlijk en het is precies even ge
vaarlijk als het er uit ziet. Niemand
weet Immers vooruit wie winnen
zal. De cow-boy of de stier? En de
cow-boy kan wel eens boven op de
horens van de stier springen, of de
stier kan op hem vallen. En nog
veel meer akelige dingen.
De kansen wie winnen zal met
deze „sport" zijn dus precies gelijk
en daarom roepen de mensen op de
tribune's dan ook altijd voor elke
wedstrijd: „Probeer hem op de
grond te krijgen Laat maar eens
zien wat je kunt."
Maar of zij tegen de stier of de
cow-boy praten, dat weet je nooit.
je daar wel voor moet zijn. Maar
meestal duurt het twaalf of vijftien
minuten. Als je dus klein en mager
bent kun je beter niet aan zulke
spelletjes beginnen.
A Is de stier val. met zijn hoofd
1 naar de ene kant en zijn poten
naar de andere kant. dat heet een
honden-val. dan moet de cow-boy
de stier ziin kop haar de andere
kant draaien, wat natuurlijk ontzet
tend moeilijk is, of hij moet de stier
los laten, op laten staan en op nieuw
beginnen.
Stier-worstelen werd voor het
eerst gedaan in 1900 door een neger
cow-boy die Bill Pickett heette. In
ALLES kan! En waarom zou jij
zelf bijvoorbeeld niet eens op
een dag in Parijs terecht komen?
O, je zou er over zoveel dingen
versteld staan, dat je niet zou we
ten waar je het eerste naar moest
kijken. En terwijl je met je vader
door de stad dwaalt, komt er regen,
eerst een motregen, maar dan stra
len, die evenals in Holland ook hier
al je plannen een tochtje over de
Seine, een bezoek aan de Eiffelto-
ren, enz. enz. in de war sturen.
Natuurlijk is Parijs de stad der
musea, maar de meeste daarvan zijn
eigenlijk alleen maar interessant
XXXV
Het feest op het paleisbordes
noest lang hebben geduurd. En
net alleen op het paleisbordes
addden mensen en dieren de hele
acht gedanst van plezier. Zodra
iet bericht, dat het gevaar geweken
35. zich verspreidde, waren over-
de bewoners'juichend uit hun
huilplaatsen tevoorschijn gekro-
;n. Er waren fakkeloptochten
oor de straten getrokken. Er had-
en draaiorgels gespeeld op -de
leinen. Overal wapperde het
aars-wit-grijs van de Lobeliaanse
•lag, overal waren ijskarretjes en
aringkarretjes en wafelkarretjes.
>an Jock en Marelotje dacht eigen-
ijk niemand meer. Wèl hadden
^ang en de koe, de witte muis, de
aron, de giraffe en het veulen er
ven over 'gesproken ze in optocht
an het dak te halen, maar toen
as er een muziekcorps gekomen,
n Dolle Dorus was rondgegaan met
en schotel vers-gebakken gember-
olu.sjes, en de koning had ge
rooid met centen en dubbeltjes,
n toen was de vleermuis komen
ertellen, dat Jock en Marelotje
iepen, en toen was de hele tocht
an maar afgelast.
De kijkjonkers zeien: „De spiegel
il wel. net als de Kristallen Dame,
i scherven zijn gevallen". En de
oning zei: „Zo'n spiegel kan beter
uk zijn dan in verkeerde handen,
et is natuurlijk wel jammer, dat
hem nu niet krijg.... Maar ik
b jullie tenminste weer. Is de
irkoudheid over? Staat mijn
roon goed?", en de kijkjonkers
epen: „Uw kroon staat prachtig,
iajesteit! U is de mooiste koning
an de wereld.!"
De volgende morgen, toen het
elder licht was, klauterden Jock
h Marelotje voorzichtig met de
•iegel langs het sokkentouw naar
eneden. De mensen en de dieren
ingen nog wat slaperig van het
iest om op Ijet bordes en in het
ark. Maar toen zij Jock en Mare-
'tje langs zagen komen, werden ze
leens klaarwakker.
,Wat gaan jullie doen?" vroeg de
raffe, en toen zei Jock, dat ze de
'tegel gingen neerzetten op de
ank bij de goudvissenvijver. „Dan
annen Marelotje en Pang en de
'ron en jullie allemaal, ieder op
in beurt, er in kijken. Dat had jij
ch zo bedacht?"
De giraffe knikte verheugd. „O
Maar toen liet hij er plichts-
trouw op volgen: „Daarna moe-
i we het ding dan wel meteen
leveren aan het paleis. Bevel des
»nings".
..Nu ja, daarna.. Het veulen
>n niet meer stil blijven staan van
voorpret. „Ieder op zijn beurt!
arelotje heeft de hare natuurlijk
gehad". Maar Marelotje zei: „O
Ik heb eerlijk gewacht op jul-
Mijn beurt is pas helemaal aan
1 eind". En toen plaatste Jock de
egel op de stenen bank, de reu-
nkikkers zetten het volkslied in,
het défilé begon.
Eerst de giraffe. Maar toen die
zichzelf zag schrok hij van zijn lan
ge hals. En de baron schrok van
zijn Tyama. en Pang van haar hou
ten jurk. en de witte muis van zijn
staartje, en de koe van haar
ogenDe honden vonden zich
zelf te klein, en de paarden vonden
zich zelf te groot, en de ezels keken
onthutst naar hun oren Het veulen
werd helemaal bedroefd toen het
zijn gezicht zag, en de ratten tui
melden wenend in eikaars poten
omdat ze ieder voor zich nooit
geweten hadden zo lelijk te zijn
De mensen en dieren vielen zich
zelf niet mee. Stil verdwenen ze,
naar alle kanten.
En toen zag de koning, die voor
een raam aan de zonzijde zat te re
geren, de spiegel staan op de bank
bij de goudvissenvijver, en hij hol
de er op zijn klepperende goudle
ren muilen naar toe. en hij duwde
Marelotje. die juist als laatste
aan de beurt was, opzij en riep:
„Wie waagt het in mijn spiegel te
kijken!", en toen keek hij er zelf in
en zag een klein, armzalig manne
tje met een te wijde hermelijnen
mantel en een te grote kroon
en hij deinsde terug en gilde: „Ben
ik dat?", en de kijkjonkers, die
bleek van schrik kwamen aanren
nen, riepen: „O nee. Majesteit! Dat
is heel iemand anders!", en de ko
ning liet zich door de toegesnelde
lijfwacht op een tuintafeltje zetten,
keek met verwilderde ogen om zich
heen en gaf trillend van veront
waardiging bevel de spiegel stuk te
slaan. „Aan scherven met dat onge
lukkige ding!"
(Wordt vervolgd)
A LTIJD maar van die plant-en-
dierkunde-verhaaltjes vertel
len ik kan me voorstellen, dat
een van jullie zegt: „Wanneer be
gint die man nou eindelijk eens
aan échte kennis der natuur
Wel, dat zullen we vandaag dan
hebben, en het wordt moeilijk,
héél moeilijk.
Maar eerst dit: échte kennis der
natuur krijg je alleen door plan
ten en dieren echt te bekijken.
Voor deze keer heb je de bloei-
pluim van een Wilde kastanje, of,
wat hetzelfde is, van een Paarden-
kastanje nodig. Pluk er een, die
net begint te bloeien en bekijk die
bloeipluim elke dag en minstens
tien dagen achtereen.
Hoe die bloemetjes er uit zien,
behoef ik je nu niet meer te be
schrijven. Let echter op de gele
titteltjes op de bloembladen. Na
een paar dagen veranderen die
van kleur: van geel worden ze
rood! Dat wonder moet je zelf
meemaken. Al die gele of straks
rode stippeltjes en vlekjes vormen
tesamen het honingmerk; ze wij
zen vlinders, bijen en vooral hom
mels de weg naar het binnenste
van de bloem. Loop die stippeltjes
achterna en je kunt bij de ho
ningpot onder in de bloem. Er zit
ten dus jonge bloemen met gele,
en oude bloemen met rode honing-
merken in de bloeipluim.
Wie bloem voor bloem bekijkt,
ontdekt nog weer een ander ver
schil; in élke bloem vind je meel
draden, maar niet in elke bloem
een stamper, die ontbreekt soms.
Je hebt dus meeldraad-bloemen
(mannelijke bloemen zegt men ook
wel) én stamper-en-meeldraad-
bloemen (tweeslachtige bloemen).
T) EKIJK nu elke dag dezelfde
-L' tweeslachtige bloem, bij het
oegin van de bloei te beginnen
Dan bemerk je: honingmerk is
geel, de stamper steekt schuin
naar boven, de meeldraden han
gen en geven geen stuifmeel af uit
de helmknoppen. Na een paar da
gen; het honingmerk wordt rood,
de stamper gaat verdorren, de
meeldraden heffen zich op en ste
ken naar voren, de helmknoppen
geven nu wel stuifmeel af, ze zijn
dus rijp.
Zo, dat is dat. De bloem van de
Paardenkastanje bloeit in twee
tijdperken; het eerste tijdperk is
het gele, het stampertijdperk of
vrouwelijke tijdperk, het tweede
tijdperk is het rode, het meel
draadtijdperk of mannelijk tijd
perk.
In beide tijdperken vliegen de
insecten op de bloemen om de ho
ning te puren, daarbij bepoederen
ze zich met stuifmeel. In het eer
ste tijdperk ontvangt de bloem
stuifmeel op de stempel, in het
tweede tijdperk geeft de bloem
stuifmeel af.
Asjeblieft, dit was nou echte
plantkunde, doe je geleerde on
derzoekingen en teken ze!
HENK VAN LAAR
voor oudere broers of je vader, en
natuurlijk voor je grote zus en moe
der ook. Jij zou je daar vervelen. Je
zou zin krijgen je rolschaatsen on
der te binden om over het gladde
parket te rijden, dat is denk ik wel
alles.
Maar er bestaat een museum en
wellicht nog wel een, maar daar heb
ik het nu niet over waar je wel
plezier zou hebben. Dat is het
„Musée du Conservatoire des Arts et
Métiers". Wat een naam! Nu, hierin
kun je de geheel geschiedenis van
de belangrijkste uitvindingen volgen.
Je vindt er bijvoorbeeld de oudste
stoomtrein die Cugnot in 1769 heeft
gebouwd en het eerste ding want
een vliegtuig kun je zoiets moeilijk
noemen dat Ader in 1890 de lucht
heeft doen ingaan. Verder de eerste
motorfiets van Millet, de eerste naai
machine van Thimonier, (voor je
moeder), en wat al niet meer. Ver
der kun je dan de laatste uilvindin
gen van heel dichtbij bekijken. Om
een paar oude en nieuwe naast 'el
kaar te noemen: een eerste fototoe
stel van Daguerre, en een heel mo
dern. ik weet niet meer welk merk;
een krassende phonograaf en een
laatste, tot in de puntjes verzorgde
pick-up; de eerste drukpers, en als
je nieuwsgierig bent naar de laatste
dan ga je maar naar een van de vele
krantengebouwen toe. Tien tegen
een dat ze je binnen laten, als je
het vriendelijk vraagt, en dat ze je
nog veel meer dan die drukpers la
ten zien! In Frankrijk bestaan min
stens zoveel wetten, van dat mag
niet. en dat moet wel als bij ons.
Er wordt alleen maar minder naar
geluisterd!
JANINE.
[3 ARIJS viert deze zomer haar
tweeduizendste verjaardag. En
omdat dit een geweldige leeftijd is.
wordt er niet één middag lang, maar
worden er maanden achtereen fees
ten gehouden. Maar over één wed
strijd in Parijs ter ere van dit lange
bestaan, en waaraan driehonderd
studenten hebben deelgenomen, zal
ik je hier wat vertellen.
Ze waren in groepen ingedeeld,
ik weet niet meer in hoeveel, en
ze moesten van het Luxembourg tot
de Eiffelloren heen en weer lopen,
dat is wel een afstand van ander
half uur en terugkomen met een
hele kleine wortel, een metrokaartje
met drie knippen erin (je kunt zo
een kaartje niet vaker dan twee
maal gebruiken, dus drie knippen is
een uitzonderlijk geval), en een le
vende slak. Die is nog wel te vin
den, want alle viswinkels liggen er
vol mee. „Escargots au beurre",
slakken met boter is namelijk een
bekende Franse delicatesse. De wor
tel kan je ook nog wel zoeken, maar
om dat metro-kaartje extra te la
ten knippen, moest er heus wel met
de een of andere controleur onder
handeld worden!
Groep numero achttien heeft het
tenslotte gewonnen, en allen die
hiertoe behoorden hebben een gratis
reisje ParijsLonden gekregen.
J a n i n e
BlBBBMIlflBaaaiiHBiilEiiiHiiDgHiaiBnmi^gniiairinni
14
IKIRAN is op Pinksterdrie met
op Pinks
Eduard
vriend Evert Coen en zijn oude
klasgenoot Dolf Donders naar een
clubdiner geweest. Daar hadden zy
na tajel gezellig zitten napraten,
waarbij nog twee disgenoten zich
hadden aangesloten, die zich had
den voorgesteld als Pim Pam en
Piet Prikkeldraat.
Z\j hadden het zo goed met el
kaar kunnen vinden, dat zij samen
de stad waren ingetrokken en tot
slot zelfs een groepsfoto hadden
laten maken, waarvan u hierbij
een afdrukje wordt aangeboden.
Toen Arie thuis gekomen zijn
zakken leegmaakte, vond hij in
zijn koker vijf sigaren, maar an
dere dan hij had gekocht. Hij her
innerde zich plotseling, hoe Pim
Pam begonnen was met het weg
geven van vijf sigaren. Uit louter
edelmoedigheid had Dolf toen ook
vijf van zijn sigaren weggegeven.
Achtereenvolgens deden Eduard,
Evert en Piet Prikkeldraat hetzelf
de Zij gaven echter de sigaren
steeds in een andere combinatie
weg.
Dolf gaf bij voorbeeld vijf siga-
ren aan Pim en aan de anderen
niets. Bols gaf er vier aan Coen en
aan een van de anderen nog een.
Arie Piklran, die maar vijf sigaren
by zich had en er zelf vijf van an
deren had bUgckregen, gaf zijn vUf
sigaren zo weg, dat alle anderen er j
ook juist vijf hadden gekregen. Ook
zijn combinatie was een andere.
Toen Arie in bed lag, dacht hij
nog over het probleem na. Na enige
minuten diep gepeins had hij uit
gerekend van wie hij zijn vijf siga
ren had gekregen en hoeveel van
elk. Kunt u het ook vinden?
Tapijt kost f 1225,
Het tapijt, dat Pikiran veertien
dagen geleden bestelde kostte f 1225.
ARlf PIKIW»
Voor onze dammers
Ook de volgende voorbeelden van
Russische clndspeltechniek zijn speci
men van stijl en kunde der Russische
damkunst.
W I. SJOSJIN (1893)
0
Wk Wi
m V:}
m
M
m
4
g|
Zwart- 3 st. op 3. 37. 42.
Wit- dammen op 34 en 43. stuk op 14.
De geestige eerste zet is hier 34—29!
Zwart heeft nu drie mogelijkheden
I. 42—47. wit 43—48.
II. 42—48. wit 2912.
III. 3—9. wit 29X47; 9X20, 47X15; 37—41,
43—32.
Een originele winst!
Van dezelfde auteur dateert uit 1903:
3
Zwart: 2 st. op 6. 45 en dam op 12.
Wit: 2 st. op 16. 44 en dammen op
42 en 50.
Verrassend is wederom de eerste zet:
4226 Zwart heeft nu:
I. 12—7, wit 4410; 45x34, 50—11;
6X17. 26X45 gew.
II. 12—1, wit 4410; 45X34, 16—11;
6X17, 26X45 gew.
III. 12—3, wit 44—40; 45X34, 50X17;
3X21. 26X45 gew.
Ten gerieve van de beginnende spelers
geef ik de complete slagen ook van
zwart.
In een partij tussen:
Zwart (Basil Sokow, Leningrad):
11/14. 16/19. 23. 24. 26.
Wit (Timtowski. Moskou): 25 27, 30,
32. 35. 37. 38. 40. 41. 42. 43,
speelde wit 3833. Zwart kan nu het
„zetje van Weiss" uitvoeren met 2429
23—29 14—20 en 18x36, maar winst
is dan onzeker. Meer kansen biedt om
gewoon op schrljfwinst uit te gaan met
17—22, maar direct beslissend ls:
2631 en of wit nu 37x26 of 27X36 slaat,
altijd volgt 23-28!
PHILIP DE SCHAAP.
De praktik bU de toepassing van de Ziektewet is helaas zo, dat de zo
genaamde carenz- of wachtdagen wel zeer noodzakelijk zijn. Er wordt op
dit punt helaas veel bedrog geconstateerd. Het ligt voor de hand, dat hier
weer, zoals het zo dikwijls in het leven gebeurt, de goede door de kwade
moet lijden. Om dit te voorkomen zijn er talloze werkgevers, ook al door
voorschriften in de collectieve arbeidsovereenkomst, die de drie dagen
doorbetalen. Wijziging van de wet op dit punt zal, als \vy het goed zien,
niet gemakkelijk zyn te verkrijgen. Dit in antwoord op een vraag van H.D.
In antwoord op andere vragen het volgende:
H. J. W. Los van de normale
huurverhoging van 15% kan een
bijzondere regeling worden ge
troffen. In het Koninklijk Besluit
van 19 December 1950 is onder
artikel 4 het volgende bepaald: „In
afwijking van het bepaalde in ar
tikel 3, tweede lid, van de Huur
wet kan Onze Minister, indien de
oude huurprijs van een ongebouwd
onroerend goed een redelijke ex
ploitatie door de verhuurder niet
toelaat, bij een met redenen om
kleed besluit de huurprijs vaststel
len op een bedrag, dat zulks moge
lijk maakt."
V. A. zij medegedeeld, dat on
der invloed van de belangrijke
wijzigingen welke per 1 Januari
1.1. bij de toepassing van de Kin
derbijslagwet zijn tot stand geko
men, over het eerste kwartaal van
1951 in sommige gevallen enige
vertraging is ontstaan bij de uitbe
taling. Er kan echter op gerekend
worden, dat deze achterstand
thans geheel is ingehaald.
J. E. Een nalatenschap kan van
invloed zijn op de uitkering inge
volge de Noodwet Ouderdoms
voorziening. Zij, die een dergelijke
uitkering krijgen en een nalaten
schap ontvangen, moeten hiervan
binnen 14 dagen aan de Raad van
Arbeid kennis geven. Doen zij dat
niet, dan zouden wel eens moei
lijkheden kunnen ontstaan.
J. D. De beste voorlichting om
trent alles wat met een octrooi
verband houdt, wordt gegeven
door een octrooi-bezorger. Deze
weet precies hoe de moeilijke en
ingewikkelde voorschriften moe
ten worden gehanteerd. Men kan
zelf op dit gebied heel weinig doen.
F. S. Wanneer een tweede hu
welijk is aangegaan, blijven de
echtgenote en de kinderen van het
eerste huwelijk t.z.t. aanspraak
maken op een wettelijk, evenredig
deel van de nalatenschap. Is er,
mede door bijzondere omstandig
heden iets te regelen, dan doet
men goed tijdig contact te zoeken
met een notaris.
T. R. Uit hetgeen geschreven
wordt over de verdeling van het
huis tussen hoofdbewoner en
mede-bewoner, kan niet anders
worden geconcludeerd, dan dat er
sprake is van een redelijke ver
deling van de huur. Indien men
echter desondanks toch niet te
vreden is met de gang van zaken,
kan aan de Huuradvies-Commis
sie een brief in tweevoud worden
gezonden, waarbij dan tevens
2,50 moet worden gestort.
(Advertentie l M.)
EXAMENOPLEIDING
Boekhouden M.O. en M.B.A.
RESA - HILVERSUM
Bekende Schriftelijke Cursus
f""—
I Ludwig Bemelmans E
De producer, in zijn bad. vroeg
zich af, wat hij bij Belinda's huwe
lijk zou dragen. Hij klom uit het
warme water en sukkelde naar de
marmeren douche-cel. Nadat hij
zich onder de douche had verfrist,
greep hij naar 'n handdoek en droog
de zich af. Hij zette zijn briloop en
liep op zijn blote voeten over het
koude marmer. Hij duwde de schuif
deur van zijn klerenkast opzij en
schoof de drie pakken, die er hin
gen, weg. Oudergewoonte zocht hij
naar het blauwe pak, maar het was
er weer niet.
Hij besloot dan maar het grijze
aan te trekken. Voorzichtig haalde
hij de grijze broek van de hanger
en hij was op het punt ér in te
stappen toen een grote bos sleutels
uit de achterzak viel. Vashvily buk
te zich en raapte ze op. Hij bekeek
ze. Het waren niet de zijne. Hij
keek in de richting van de keuken
en na een ogenblik zei hij tot zich-
zefl.
„Maar dat gaat alle perken te
buiten".
Hij legde de broek neer en belde.
Uit de keuken riep Walter: „Ja
meneer. Ik kom meneer".
Hij legde zijn half-opgerookte si
gaar voorzichtig weg.
„Hoe komen die sleutels in mijn
zak?", vroeg Vanya Vashvily, toen
de bediende de kamer binnen
kwam.
Walter nam de sleutels aan, be
keek ze. betastte ze stuk voor stuk
en zei toen:
„Ik weet het niet".
„Zijn ze van jou?", zei Vashvily.
Walter vouwde zorgvuldig de
grijze broek op. Hij schikte hem
weer over de hanger en hing hem
weer in de kast.
„O nee meneer", zei Walter,
luid protesterend, en hij voegde er
aan toe. „wat zouden mijn sleut#!s
in uw zak moeten doen?'1
„Dat weet ik i iet", zei Vashvily,
„maar als het jouw sleutels niet
zijn, dan neem ik ze mee en dan
gooi ik ze op weg naar Roma
noff uit de wagen".
„O nee, meneer, doet u dat niet
Laat u me die sleutels eens zien".
Walter bestudeerde de sleutels
nauwkeurig.
„Laat eens kijken", zei hij, en.
een van de sleutels eruit kiezend,
probeerde hij die op de klerenkast
en sloot die af.
„Allemachtig", zei hij verrast.,
„als dat mijn sleutels niet zijn!
Maar hoe komen die in uw pak?"
„Ja. verklaar me dat eens", zei
Vashvily.
Om het stuk van bewijs te laten
verdwijnen stopte Walter de sleu
tels in zijn zak. Hij was al bijna de
deur uit, toen Vashvily, zijn ge
hoorapparaat aan zijn oor bevesti
gend. riep:
„Waar is mijn blauwe pak?''
Walter kwam terug.
,X>at ouwe blauwe dat U mij
hebt gegeven?", vroeg hij.
„Nee", zei Vashvily. „Je weet
wel wat ik bedoel, dal donkerblau
we".
„O", zei Walter opgelucht. „Dat
moest vermaakt worden".
„Dat schijnt dan een jaar te moe
ten duren", zei de producer
„De kleermaker zei. dat het bin
nen twee weken laar zou zijn.
Maar U weet hoe het gaat. Alles
duurt even lang Ik zal maar weer
eens naar hem toegaan".
„Naar welke kleermaker heb je
het gebracht?", vroeg Vashvily.
„O in Westwood"
Hoe heet hij?"
„Dat weet ik niet. Dat ben ik
vergeten".
„Heb je dan geen bewijsje gekre
gen?"
„Nee".
„Waarom niet?"
„O, omdat ik alle pakken daar
heen breng".
„En toch weet je zijn naam niet?"
„Nee meneer".
„Ja. dat zal wel", riep Vashvily.
„Maar nou zal ik het uitzoeken.
Breng me de telefoon en het tele
foonboek. Er kan maar een kleer
maker in Westwood zijn, of hoog
stens twee".
(Wordt vervolgd)
(Advertentie Af.)
Mijnhardt's Hoofdpijnpocdcrv Doos 45 ct.
(Van onze correspondent te
New York)
F)E Hongaarse toneelschrijver F e-
renc Molnar staat hier weer
in het midden der belangstelling.
Dit keer niet door de première van
een nieuw stuk, maar door de op
voering van de musical „Make a
wish" (Doe een wens), gebaseerd op
zijn toneelstuk „De goede fee", dat
hier jaren geleden, met Helen Hayes
in de hoofdrol een groot succes was.
De 74-jarige auteur, die reeds voor
de oorlog in de V.S. een tweede va
derland vond, verdedigde tegenover
een interviewer de stelling dat iedei
talent, van enige beteekenis een
beetje gek is, althans een of andere
„tic" heeft hij zelf niet uitgesloten.
„Kijk naar Toscanini" betoogde
hij; „hij is nu 84 en is nog niet van
plan het dirigeren op te geven wan
neer zijn gezondheid dat toelaat.
Daarvoor moet je toch gek zijn!
Waarom blijft hij niet liever een
beetje zitten dromen? Of neem Gre
ta Garbo; ik vind haar de grootste
levende actrice, maar ze is gek. Ze
is beslist mooi, maar ze zet een don
kere bril op en een excentriek hoed
je om er maar lelijk uit te zien
Onder de Amerikaanse schrijvers
geeft hij Hemingway de eerste
plaats. Hij acht hem minstens op
één lijn te staan met De Maupas
sant. Óver zichzelf wilde hij weinig
zeggen. „Ik ben een gepensionneer-
de Lothario", vindt hij. Hij leeft
sober („wat niet meer zo moeilijk
valt op mijn leeftijdstaat des
ochtends om vijf uur op om te wer
ken. De ochtend vindt hij de beste
tijd, maar hij produceert betrekke
lijk weinig meer en besteedt de
meeste tijd aan het verbeteren van
vroeger werk. Zonder slaapmiddel
valt het inslapen hem moeilijk.
„Eens", vertelde hij, „dacht ik
daarvan te kunnen afkomen door
het lezen van een catalogus van een
zaadhandel. Ik verwachtte beslist bij
de tweede bladzijde wel in slaap te
zullen vallen. Maar nee. ik begon te
Siekeren waarom ik eigenlijk in een
otelkamer woon in plaats van wat
te gaan tuinieren. Dat wond me zo
danig op, dat ik allerlei plannen be
gon te maken en een pil moest ne
men om te kunnen slapen
MARSEILLE. Volgens het Fran
se persbureau AFP wordt do 28-jari-
ge Groninger Burmann op Corsica
vermist. Begin April vertrok Bur
mann uit Groningen om Corsica te
doorkruisen. Op o April vertrok hij
uit Nice, waar hy zijn bagage in een
hotel achterliet. Op 20 April had
Burmann zich te Ajaccio naar Mar
seille moeten inschepen, doch daar
de passagier na zyn boeking niet
kwam opdagen, werd hij als vermist
opgegeven. Zijn broer wachtte te
Marseille vergeefs op hem en is
voornemens op Corsica nasporingen
te verrichten. Op het Nederlands
consulaat te Marseille maakt men
zich zeer ongerust over de vermiste.
Volgens nog onbevestigde berichten
zou de politie bij een ravijn op Cor
sica de tas van Burmann gevonden
hebben.
Advertentie (l.M.)
Is hef geheim der
schoonheid Duizenden
vrouwen, die een nei
ging hebben fot zwaar
lijvigheid, moten In hef
buiienlond sedert |oren
gebruik von
SveltPills
cBurdmrd»
do krachtig «orkondo,
zllvoroo tJookhcldsdragiM
Zuiver plantaardig en
volkomen onschodelijk,
ook bl| langdurig gebruik I I
Thans ook in Holland verkrikba*rt>
In Apo6i»t «n «n D/ogiif«rï(in
Oepol: AlPHAA'dooJon I -lijlgnilfiiel Iffff
