PIKIRAN
Mamma's mooiste verjaarsgeschenk
waren de rode schoentjes
Gino en Maria gingen schoenen poetsen
om er het geld voor te verdienen
Van heinde en ver komen
cowboys naar de Rodeo
zingt men Nederlands
Kruiswoord-
puzzle
„Een ster wordt
geboren'
Meerval is 71
echte rover
WAT DOEN WE MET DE PANNEKOEK?
lil Hlirlcy (100 mijl van New-York)
Eens heette het Nieuw Dorp en
Washington was er te gast
Wat Nederlandse
problemen
jprasKissMLübmeaBnvi, jBnaograTSiw V-T-J
door
Ludivig Bemelmans
msmsmmsmmm.
32
Hij was precies op tijd in de
Olympia Studios en werd onmiddel
lijk bij de receptie binnen gelaten
Een jong meisje met sokjes en een
truitje bracht hem naar de tweede
verdieping van het gebouw.
Uit de lift stapte hij op het slag-
schipgrijze linoleum van de étage,
waar de werkkamers zijn van de
schrijvers die maar duizend dollar
per week verdienen en het met z'n
zessen met één badkamer moeten
doen.
Langs deze afdeling leidde het
meisje hem. via een gang met een
dikke loper, naar die waar de ap
partementen zijn, gereserveerd voor
de schrijvers van drieduizend per
week.
De dikke gouden krullen van het
meisje hielden op met wippen voor
een deur. waarop in kloeke gouden
hoofdletters ..Ludlow Mumm" was
geschreven Ze opende de deur en
liet hem binnen.
Met uitzondering van het ver
trouwde manuscript van „Wil je
met me trouwen?" dat op het bu
reau in de eerste kamer lag, leek
de suite precies op een nimmer be
woond appartement in een dure
meubelzaak.
De secretaresse kwam uit haar
kantoor. Ze was aantrekkelijk maar
niet tè wuft. ze had iets van de
eigenaresse van een restaurant, dat
voornamelijk vrouwelijke klanten
heeft. Ze stelde zich voor cn zei
een paar complimenteusc zinnen
over het werk van de schrijver, dat
ze goed kende. Toen. langs hem
heen glijdend, liet ze Mumm de
verschillende mechanische snufjes
van het nieuwe kantoor zien: het
knopje, waarmee hij haar kon roe
pen; hoe hij met een nummer bui
ten de studio kon telefoneren: hoe
de ramen te openen; en hoe de air-
conditionner aan te zetten Ze nam
zijn hoed en wandelstok en bracht
die naar de kleine garderobe. Ze
vroeg hem of hij iets nodig had cn
toen hij nee zei. verdween ze op die
ongemerkte wijze, waarop de vol
maakte secretaresse een kamer ver
laat.
Mumm ging zitten, alsof hij juist
in een vreemde stad was aangeko
men en op iemand wachtte in de
suite van een nieuw hotel. Hij was
te zijn handen in de grijs betegelde
badkamer en ging weer zitten.
Hij probeerde de leren draaistoel,
die achter zijn bureau stond en viel
bijna achterover. De stoel draaide
en boog onmiddellijk in alle rich
tingen zonder de prettige geleidelij
ke bewegingen van de Koning der
Gemakkelijkheid. Hij moest zich
aan zijn bureau vastklemmen en
met zijn benen schoppen om weer
in evenwicht te komen
Hij onderzocht het bureau. Het
was stofloos, had een glazen plaat,
en daarop lag een groot schrijfblad
met verse vloeibladen. De glazen
inktkoker was met inkt gevuld en
het zag eruit, alsof donkergroene
wijn in een kristallen karaf was
gegoten Er was een kalender en
een agenda opengeslagen op de
juiste datum, met zijn lunchaf
spraak in keurig handschrift ge
schreven op het lijntje achter 1 uur
's middags.
Hij trok een la open die al even
ordelijk was. Geen stof in de hoe
ken. bakjes met paperclips en elas
tiekjes In de tweede la het tele
foonlijstje met de nummers van de
Olympia Studios en het telefoon
boek van Los Angelos,
In de grote middenla lagen reser
ve-penhouders. geslepen potloden,
vlakgommctjes cn ongelimiteerde
hoeveelheden blank papier van de
beste kwaliteit. Het was wit papier
met een geel-achtige tint. in keuri
ge stapeltjes. Verder waren er en
veloppen en boodschappenbriefjes,
waarop gedrukt ..Interoffice Memo
randum van Ludlow Mumm aan
Mumm had de impuls om wat pa
pier en enveloppen in zijn zak tc
steken Er was geen schrijfmachine.
Hij liep weer naar de badkamer
en daarna nam hij een sigaar en
stak die aan.
Hij zat een ogenblikje op de bank
in de lichte zitkamer van zün suite,
liep toen naar het raam en keek
naar een tuinman die beneden een
heg aan het knippen was cn naar
een andere, die verdorde planten
uitgroef cn er andere, die bloeiden,
voor in de plaats zette. Hij had het
warm.
Hij liep naar het paneel met dc
thermometer en drukte op een
knop Er was een zacht zoemend
geluid en dc rook van zijn sigaar
begon langzaam naar boven tc stij
gen
De secretaresse kwam terug cn
zei: „Wilt u nog dicteren voor ik ga
lunchen meneer Mumm?"
Hij bedankte haar Ze liet hem
achter, op de bank zittend, en zei
nog. toen ze op het punt was te
verdwijnen:
„U weet toch van de lunch me
neer Mumm?"
Hij vroeg haar waar hij heen
moest gaan en ze zei:
„Doet u geen moeite meneer
Mumm. Wacht u hier maar. Zo ko
men U wel halen."
(Wordt vervolgd)
Zaterdag 9 Juni 1951
FOOR de familie Angcletti was Mamma's verjaardag het grootste
feest van het jaar. Die dag viel in Augustus tegelijk met een groot
feest in de kerk. In alle straten maakten iedereen voorbereidingen voor
het kerkelijk feest maar voor Gino en Maria leek het of iedereen
voor Mamma aan het versieren was, hoewel ze best wisten dat al die
vreemden het voor het kerkfeest deden.
De familie Angeletti woonden in een grote stad aan de rivier tus
sen twee grote bruggen. Carmen was de oudste. Die werkte in de
slagerij, dan Jimmy die de trekpiano bespeelde en Tom die naar de
H.B.S. ging. Ja, en dan waren er Gino en Maria nog. Gino was negen
en de jongste en het enige meisje in de familie was Maria van zeven.
Op de dag dat Papa worstjes Zij hadden nooit over de maat
begon te maken voor het grote feest,
werden Gino en Maria een beetje
schoenen van Mamma gedacht.
„Ik weet het niet" zei Gino. „Ze
onrustig, want nu wisten ze dat zün voor Mamma's verjaardag."
Mamma's verjaardag ook heel gauw
kwam. Pappa maakte altüd de wor
sten voor het feest.
Maria keek naar Pappa's prach
tige. grote, glanzende, zwarte snor.
„Wanneer is het feest, Pappa?"
vroeg ze.
„Gauw Maria, heel gauw," Pappa
lachte.
„Hoe gauw, Pappa?" vroeg Gino
nieuwsgierig.
„Nog drie dagen, Gino. Duurt je
dat te lang?" Pappa ging door met
het maken van de worsten. Hij wist
niet dat Gino en Maria nog geen
cadeau voor Mamma's verjaardag
hadden.
's Morgens hadden Gino en Maria
hun centjes geteld die ze gespaard
hadden. „We hebben maar twintig
cent, Maria. Dat is niet erg veel!"
„Laten we schoenen gaan poetsen.
Dat kunnen wij best doen." Het klei
ne meisje met de glanzende ogen
keek smekend naar haar broertje.
„Best, Maria. Dat kunnen wü
doen. Dan gaan wij naar het dok
waar de boten aan komen. Ik zal
de schoenpoets en een doos gaan
halen. Zoek jij maar even een poets
lap."
Drie dollar!
Binnen tien minuten waren ze by
de steiger van de boot. Er stonden
al mensen te wachten. In het begin
was Gino een beetje verlegen, want
toen hij voor 't eerst vroeg „schoe
nen poetsen mijnheer?" was het
haast niet te verstaan maar hy wou
een cadeau voor Mamma kopen en
daarom was hij al gauw niet bang
meer.
Toen de laatste passagier van de
boot was telden de kinderen hun
geld en ze hadden by na drie dollar.
Ze konden de volgende morgen bij
na niet wachten om de stad in te
gaan en iets voor Mamma te kopen.
Ze waren zo trots en zo ryk. Drie
dollar was veel meer dan ze ooit
verdiend hadden.
Bij iedere winkel stonden ze stil
en Maria duwde overal haar neus
tegen de ruiten. „Er is niets Gino.
Helemaal niets." Ze waren byna aan
het einde van de straat en toen op
eens zagen zy wat ze voor Mamma
wilden hebben. RODE SCHOENEN.
Mamma droeg altijd zwarte. Rode
schoenen zouden zo mooi zijn om
tydens het feest te dragen.
Gino en Maria duwden de deur
met het rinkelende belletje open.
Gino hield het geld stevig in zijn
hand. „Hoeveel kosten die rode
schoenen?" vroeg hy.
„Twee dollar en negen en tachtig
cent. In de uitverkoop." De verko
per keek de kinderen vragend aan.
Welke maat?
\A/U willen zo'n paar hebben."
v zei Maria vlug.
„Welke maat?"
Gino en Maria keken elkaar aan.
een van Mamma's oude
halen, weet U het
„Als ik
schoenen
dan?"
„Dat denk ik wel."
„Jij wacht hier Maria, dan hol ik
naar huis om een schoen van Mam
ma te halen." En voor Maria een
woord kon zeggen rende Gino weg,
zo snel als zijn benen hem dragen
konden. Het scheen Maria heel lang
te duren voor hij terug was, maar
plotseling stond hij weer in de win
kel. Nog hijgend en puffend van het
harde hollen. In één hand hield hy
Mamma's oudste zwarte schoen en
in de andere hand het geld voor de
nieuwe rode schoenen. De man keek
in de schoen." De maat is niet meer
te zien," zei hij, „maar ik denk wel
dat ik een paar vi iden kan die on
geveer dezelfde maat zijn."
Hij paste verschillende zolen van
de rode schoenen tegen de oude
zwarte en eindelijk was hy tevre
den.
Gino en Maria waren bijzonder
gelukkig toen ze het huis weer bin
nen gingen om een plaatsje te zoe
ken waar ze Mamma's cadeau kon
den verstoppen.
Nog één dag
7 E hoefden nu nog maar één dag
te wachten. Gekleurde lichten
werden overal in de stad aange
bracht en er was een hoop getim
mer om de stalletjes klaar te maken
waar warme worst verkocht werd.
Ze konden die nacht haast niet
slapen, want Gino en Maria moesten
aldoor aan morgen denken..
De volgende morgen waren zij
vroeg op, maar Mamma ook, want
die was al met het ontbijt bezig.
„Wel gefeliciteerd Mamma mia,"
riepen Gino en Maria tegelijk en
omhelsden haar.
„Dank je wel, kinderen, maar nu
eerst voortmaken dan kunnen wij
allemaal tegelijk naar de kerk."
Al gauw was de hele familie, in
Zondagse kleren, op weg naar de
kerk. Pappa en Carmen met hun1
flanzende zwarte snorren, Jimmy en
om, Gino, Maria en Mamma.
De verrassing
OEN zij thuis kwamen hielp
A Maria de tafel dekken en legde,
met Gino. het verjaarscadeau van
Mamma op tafel. Carmen bracht zijn
pakje en Jimmy en Tom en daar
boven op legde Pappa twee rode
rozen en een enveloppe.
Gino en Maria konden nauwelyks
wachten tot iedereen aan tafel zat.
Mamma lachte toan zij de twee rozen
in het haar stak. Ze kreeg cr een
kleur van. Zij bedankte Pappa voor
de bloemen en het geld voor een
nieuwe japon, dat in de enveloppe
zat. Ze bewonderde de tas die Car
men haar gegeven had. dc beeldige
onderjurk van Jimmy en de prach
tige sjawl van Tom. Maar het leek
wel of ze met het pakje van Gino
en Maria het gelukkigst was.
„Rode schoenen'" zei Mamma. "Ik
heb nog nooit rode schoenen gehad.
O. Gino en Maria dat is het aller
mooiste cadeau in de hele wereld."
Iedereen, behalve Gino en Maria
natuurlijk, was verbaasd, dat de
schoenen precies pasten. Mamma zei
dat zij ze de rest van de dag zou
dragen. Gino en Maria zaten maar
te lachen en spraken geen woord.
Tot Carmen vroeg hoe ze aan zo
veel geld kwamen om de schoenen
te kopen.
„We hebben gewerkt." zei Gino.
„Wat heb je dan gedaan. Gino,"
vroeg Pappa streng.
„We hebben schoenen gepoetst bij
de boot. Een paar uur maar." Even
tjes dachten Gino en Maria dat Pap
pa en Mamma boos werden, maar
Mamma keek vlug naar Pappa en
Maria zag dat ze tranen in haar
ogen had.
„Geef ze geen standje." zei Mam
ma zacht tegen Pappa. „Ik heb nog
nooit zo'n prachtig cadeau gehad."
TEGENWOORDIG behoren alle Cowboy-bladen en kranten bekend
beroepscowboy's tot de Rodeo gemaakt.
Cowboys Bond. Zy krijgen punten
voor iedere wedstrijd waar ze aan
mee doen en aan het einde van het
Tegen de tijd dat alles voorbe
reid is en iedereen weet waar en
wanneer de Rodeo gehouden zal
Rodeo seizoen krijgen ze prijzen en worden, hangen de winkeliers doe
ken en borden in de etalage's waar
..welkom cowboy's" op geschreven
is.
Aan iedere Rodeo gaat eerst een
grote optocht vooraf. Iedere cowboy
draagt dan zijn mooiste kleren. De
wordt er een kampioen aangewezen.
Ze krijgen een dollar per punt en
wie de meeste punten heeft krijgt
dan natuurlijk het meeste geld en
de titel van „Chapion all-round
Cowboy." Zo'n man is niet iemand
Af ax Milianus Mormeldier,
Had een huisje van papier,
met een vloeipapier balkon
en een tuin met een gazon
in die tuin papieren hekken,
en het huis had vier vertrekken,
en hij zat in alle vier,
dan eens daar en dan eens hier.
en alles, alles, alles van papier!
A/f ax Milianus Mormeldier
was heel trots en was heel
fier.
Als hij in zijn huisje zat,
schreeuwde hij: Wie doet me wat.
Tafels, stoelen, vensterbanken
potten, pannen, beddeplanken,
die de hele week werkt en op Zon- burgemeester van de stad opant de
dag in het park gaat wandelen. optocht met de heren die de Rodeo
Een Rodeo wordt een maand te- P"*®"* hebben. Natuurlijk loopt de
voren besloten en dat wordt in hele stad uit cm hier naar te gaan
kyken. Cowboy s stromen van hem-
de en ver de stad binnen. Ze komen
op alle mogelijke manieren, maar
lopen doen cowboy's nooit! Liften
doen ze ook niet graag. Meestal
komen ze per trein en als ze al veel
Rodeo's gewonnen hebben komen ze
per vliegtuig. Dan hebben ze geld
genoeg om dat te betalen Soms ko
men ze met hun eigen auto en er
zijn er ook wel die met vrouw en
kinderen komen en dan reizen zij
met hun familie in een grote wagen.
Sommigen nemen hun eig^n gaar
den mee. Het is dan ook geen
vreemd verschijnsel om wagens vol
paarden door de stad te zien rijden
Ja. en dan zijn er natuurlijk nog
cowboy's die heel weinig geld heb
ben. Die huren dan allemaal samen
een auto die dan zo vol wordt dat
ze binnen in die auto geen plaats
meer hebben om zadels, touwen en
bagage te berg' - Daarom hangen
ze dat dan allemaal maar buiten
aan de auto Daar hangen ook de
kens aan. want deze mensen hebben
ook geen geld om in een hotel te
gaan slapen, waardoor ze de nacht
dan maar in ic openlucht door
brengen.
De cowboy's komen omdat ze geld
willen winnen en het publiek komt
en betaalt de hoge toegangsprijs om
dat ze iets bijzonders willen zien en
waar voor hun geld willen hebben.
De Indianen uit dc Westerse reser
vaten leerden lang geleden al dat
ze geld kenden verdienen met het
uitvoeren van hun volksdansen en
daardoor een feestelijk tintje aan
een Rodeo kondén geven Daarom
trokken ook zij hun beste plunje aan
en gingen mot hun veren oorlogstooi
op het hoofd naar de Rodeo kam
pen. een paar dagen voor het be
gon. Zy dansten in straten en waren
bijna alleen in ver' ..gekleed" en
zongen Indiaanse liederen.
Dat is jaren achter elkaar zo ge
gaan tot een paar dames hier tegen
protesteerden omdat zi: vonden dat
deze kleding" niet in overeenstem
ming was met een zo hooggeolaatst
feest als een Rodeo Maar toch voe
ren tegenwoordig de Indianen hun
dansen weer uit, hoewel ze nu ge
kleed zijn in volledige Indianen
kleren. Ook zij komen nu wel eens
in auto's, maar toch meestal nog in
zo'n echte oude kar met een oud
paardje er voor eespannen.. Ze ver
dienen nog steeds geld met dansen,
maar ook door zien door vreemde
lingen te laten rieken. Helemaal
echt is dit dus niet meer. En toch.
ondanks dit aller, is het een grappig
gezicht als een Indiaan met een In-
dianendeken om. opeens recht op
in zijn kar gaat zitten, een grote
handspiegel pakt en zyn gezicht
gaat schilderen. B e c c y
alle vloeren, alle kleden,
zowel boven als beneden,
en die grote kachel hier
alles, alles, alles, alles van papier!
n wat toen? Kun jij 't raaien?
Ls Ja. o ja, Toen ging 't waaien!
Fffft! en toen de loind opstak
Ffffft. daar ging het hele dak!
Fjjoei! Daar vlogen alle muren
in het tuintje van de buren!
Gommenikkie. wat een ramp
Fffft en Fffjoei! Daar vloog de
lamp
en de stoelen en het bed
en dc kachel en 't buffet
Max Milianus Mormeldier
zónder huisje van papier.
\f AAR dat heeft niet lang geduurd:
1 Alle vriendjes uit de buurf
gingen aan het stenen sjouwen
om een huis voor hem te bouwen.
Kijk, de egeltjes brachten de tegeltjes
twee tureluren brachten de muren
twee kleine vosjes brachten deurpostjes
en de konijntjes de raamkozijntjes.
Max Milianus Mormeldier
had nog binnen het kwartier
een nieuw huis van steen en hout
helemaal voor hem gebouwd.
ANNIE M. G. SCHMIDT.
J\/TeERVallen komen bijna over
1 dc hele wereld voor: veel in
Amerika, ook in Afrika, minder
soorten in Azic en net èèntje in
Europa! Stellig zijn er meer dan
duizend soorten, grote en kleine,
prachtige dieren soms, in meren en
poeltjes, in brede stromen en smalle
beekjes, in de modder als op een
stenige bodem, sommige soorten
zelfs in het brakke water aan de
kust; een zeer rijke familie dus,
die in tropen en sub. tropen thuis
hoort.
De Europese meerval is vooral
te vinden in de grote, brede stro
men van Oost-Europa. Maar het
gekke is. dat or in ons land een
klein gebied is. waar hy ook voor
komt: dat is de ringvaart van de
Haarlemmermeer-polder. en de
wateren, die daarmee in verbinding
staan.
Dc broodvissers rond Aalsmeer
krygen de geduchte rover nog wel
eens in hun net. al begint de vis
zeldzaam te worden. Hele grote
exemplaren, van wel anderhalve
meter, worden er niet meer ge
vangen. In Oost-Europa worden ze
nog groter, van daar zijn meer
vallen bekend van wel een meter
of drie lang en zo'n 250 kg zwaar!
Zulke kanjers durven een mens
aan Een andere keer werd een
hond verslonden. Natuurlyk wor
den het meest vissen gegeten, maar
ook kikkers en watervogels. En
dan ls er nog het verhaal van d*
man, die een vijver had. waarin
een paar honderd kg vis levend en
wel rondzwom. Die werd daar zo
lang bewaard om later verkocht
te worden Maar de eigenaar had
er ook een betrekkelijk kleine
meerval in los gelaten. Na enige
maanden zou de visser zyn vijver
leeg maken. Tot groot verdriet
van de man had de meerval alia
vissen opgegeten, niet een was er
meer over en de roofvis zelf was
een flinke baas geworden van zo'n
kilo of twintig zwaar.
De meerval heeft niet de gewone
visvorm; van voren is het dier rol
rond. naar achteren zydelings af
geplat: het heeft een grote kop en
een zeer wijde bek. Boven iedere
mondhoek zit een lange voeldraad
cn aan de onderkaak zitten nog
vier korte vocldraden. Er is maar
een kleine rugvinnetje, twee borst
vinnen en twee buikvinnen en dan
een hele lange aarsvin. die overgaat
in de staartvorm. Het heeft een
donkergroene modderkleur met
vlekken, van onderen is het vuil
geel. De oogjes zijn maar klem.
Eigenlijk heel mooie dieren.
We spraken zo even van voel-
draden. misschien is het beter van
proefdraden te spreken, want het
dier proeft er mee buiten z'n
mond. trouwens waarschijnlijk kan
het ook met bepaalde gedeelten
van z'n lichaam proeven. Dat is
van belang voor een dier. dat zo
slecht ziet en in het halfduister
leeft.
Vissers hebben een diepe ver
achting voor de meerval. In de
eerste plaats zien ze een geduchte
concurrent in hem, maar ook is er
nog een oud bijgeloof; wie een
meerval in zijn net krijgt, maakt
het niet lang meer. Dat gelooft
niemand natuurlijk meer. maar
toch, je kunt niet weten
HENK VAN LAAR
.J
TA/at zullen we met de pannekoeken doen?" Dat zijn zowat de
»rr enige onvervalst Nederlandse woorden, die het handvol bur
gers van Hurley, een dorpje, vlak ten Zuiden van de Amerikaanse stad
Kingston, nog spreekt maar zij bewijzen toch overduidelijk, waar
de wieg van de voorvaderen der tegenwoordige inwoners stond. Zij, die
tegenwoordige inwoners, leiden een onopvallend bestaan als nijvere
veeboeren, zoals Amerika ze bij millioenen telt. Maar dezer dagen
bracht Amerika's invloedrijkste krant, de „New York Times", ze voor
het voetlicht van de openbaarheid. Dat was ter gelegenheid van het
feit, dat zij het 150-jarig bestaan van hun gereformeerde kerk vierden.
Tot op de drempel van de ne
gentiende eeuw plachten de oude
pioniers, die de kerkloze neder
zetting Nieuw Dorp, zoals Hurley
toen nog heette, bewoonden, met
een postkoets naar Wiltwyck, de
oude naam van Kingston, te treK-
ken, om daar hun godsdienstige
plichten te vervullen. Op een ijs
koude Zondagmorgen echter had
den de kerkgangers weinig plezier
in hun rit en sindsdien begonnen
zij het zich tot gewoonte te maken,
hun diensten in een van Hurley's
woonhuizen te houden. Dat had
enkele voor- en vele nadelen. Te
recht meenden de Nederlandse ko
lonisten, dat bepaalde kerkelijke
plichten zo verwaarloosd werden.
Daarom vroegen en kregen zy ten
slotte toestemming van de moe
derkerk om een Godshuis in Hur
ley te bouwen.
De eerste kerk ontving de gelo-
Advertentie I M.)
TEN ACHTER
Heeft U boenwas Lavécire nog niet
geprobeerd? Probeert het op Uw
meubels en parketten. U zut zien,
dat Lavécire reinigt, wast en boent.
vigen op 2 Juni 1801 de dag.
welke men zojuist herdacht hce.'t.
Nieuw Dorp was cr trots op. dat.
al was het dan maar een klein
plaatsje, waar men om zo te zeg
gen over heen kon springen, een
eigen kerk had. Maar deze trots
verbleekte een halve eeuw later,
toen de gemeenteleden, klaarblij
kelijk voor de eerste maal, eens
een critische blik op hun kerk
wierpen. Het stenen gebouw zag
er uit als „een pas bestormd fort.
met ingevallen dak", zoals een
oud document zegt. Kort daarou
begon men met dc bouw van een
nieuwe kerk de kerk, die nog
heden in Hurley staat, een ge
bouwtje vol gratie, een sieraad in
het landschap.
En nu iets over die pannekoeken
Deze goed vaderlandse kost wordt
bezongen in het enige Nederlandse
liedje, dat Hurley nog kent. Op de
vraag: „Wat doet men er mee?',
luidt het antwoord „Doop ze in de
stroop van Hurley". Waarom het
versje zolang bewaard is geble
ven0 Dc inwoners van Hurley we
ten het zelf niet, want de verkla
ring. die de New York Times cr
George Washington
gaf de Nederlandse kolonisten van
Hurley reden tot eeuwige trots,
door in hun „stad" een glas wijn
te drinken.
op hun gezag voor geeft, is er glad
naast. Deze zegt. dat Hurley eens
zo'n beroemd centrum van kaas
productie was. dat voor de grau
werd beweerd, dat onder het
plaatsje kaasmijnen zouden liggen.
Vervolgens wordt „stroop" met
„cheese", kaas, vertaald en de
„verklaring" is rond.
Wat men echter wel weet. is de
stichtingsdatum van Hurley: 1662.
enkele jaren na de ondertekening
van een contract tussen Peter
Stuyvesant en dc Indianen. De In
dianen stonden het land af als
schadevergoeding voor een aantal
overvallen, die zij op de kolonisten
van Esopus. het begin van King
ston. hadden ondernomen. Overi
gens waren dc Nederlandse pio
niers zelf niet geheel onschuldig
aan deze raids der rode broeders,
want het waren hun geweren, ko
gels en „vuurwaterdie de weg
naar de wigwams hadden gevon
den. In 1663 werd Nieuw Dorp
door de Indianen platgebrand,
maar de inwoners bouwden het
weer op en het fungeerde zelfs in
de Vrijheidsoorlog korte tijd als
hoofdstad van de staat. Nog altyd
gaan de Hurleyers er prat op. dat
George Washington toen hun ..stad"
bezocht, al was het dan ook maar
om een glas wijn te drinken en
onmiddellijk daarna weer te ver
trekken.
Advertentie l. M.)
WELVERZORGDE HANDEN
in elk jaargetij Hamca-Gelci
Voor onze dammers
Na de voorbeelden ln de vorige ru
brieken over Russische combinatiekunst
thans weer enige problemen van Neder
landse auteurs.
J. W. Konlngs, Rotterdam
Zwart: 10 st. op 7-10-12-13-17-18-20-
25-26-35.
Wit: 10 st. op 23-29-31-33-34-38/40-
42-44.
De oplossingen van dit probleem en
de andere vraagstukken vindt u onder
aan ln deze rubriek.
D\ Vuurboom, Glanerbrug
Zwart: 10 st. op 4-8-10-11/13-18/20-28.
Wit wint door 23-19 13X35 45-40 40X
42-43.
En dan een aardige manoeuvre van
B Springer. Den Haag
Zwart 5 st. op 3-13-22-27-44.
Wit 7 st. op 23-26-30-36-39-45-50.
Wit wint door 23-19 13X35 45-40 40X
33 26-21» 27X16 gedw 36-31 35X44 50X
17 16-21 gedw. 17x26 3-8 (3-9 verliest
door damhalen op tempo) 26-21 8-12
21-16 12-17 16-11 (al het andere ls re
mise) 17x6 31-27 en wint door oppositie.
Oplossingen
Probleem Konlngs- 34-30 44-39 29-24
48x28 (meerslag!) 33X2 en 2X25.
Probleem Vuurboom: 27-21 28x37
21-16 18 X 27 16 X 9 4x13 30-24 19 X 39
40-34 39X30 35X4 27-32 of? 4X48 32x43
48X2. PHILIP DE SCHAAP
Horizontaal:
1. korte over
jas, 6- licht
bordpapier. 11.
opgeld, 12 ij
zerhoudende
grond. 14. Ho
ningdrank. 15.
schrijfgerei. 16
zachtzure ap
pel. 18. Euro
peaan 19 Geo
grafische aan
duiding. 20.
specerij. 22.
muzieknoot. 23
schoosteen-
zwart, 24
klank. 26. gor
del. 28 sterk
te. 30 Italiaan-
rivier. 31.
Griekse godin.
34. inhouds
maat. 36. on-
eeluksgodin,
38. begrip. 39.
koorzang. 40.
spreekgeluid,
41. mannetics-
bij. 42. zyri-
vier van de
Donau. 43.
metaal. 44.
vertering. 46.
uitgang van de
overtreffende
trap. 47. meis
jesnaam. 48.
als onderpand
geven voor
geld. 50. leng
temaat. 51, glibberig 53. grote wa
terplas. 56. modder. 58. jongensnaam.
60. bergplaats. 62. brommen. 64 wa
ter in Noord Brabant. 65 vreemde
munt. 67. koren, 68 insect.
Verticaal: 1. kledingstuk. 2. ste-
keldier. 3. deel van het gelaat. 4
boksterm, 5. ijzeroxyde, 6. gil. 7
vreemde munt, 8. ogenblik 9. ri
vier in Duitsland. 10. plant. 13. loot.
16. prijzen. 17. zegeteken. 20. dap
perheid. 21 voorzetsel. 23 Romeins
Ryk, 25 nummer. 26. rieten stok.
27. in geld voldoen, 29. schouwburg.
30. weke stof. 32 leest. 33. dwinge
land, 35 waterjuffer. 37 telwoord.
39 soort, 44. proces. 45 laag, 48.
vierkante paal. 49. ontkenning. 52.
briefaanhef. 54. boom. 55. houten
schoeisel. 57. deel van de romp. 58
wmkeltent. 59. houten blaasinstru
ment. 61. solozangstuk. 63. snel. 64-
voertuig. 66. roem. 68. masker. 70.
masthout, 72. vreemde munt.
Oplossing blokfiguur
HORIZONTAAL: 1 model. 3 strak. 5
plano. 7 kartel. 8 tillen. 9 natie. 11 nihil.
13 takel. 15 kliek. 17 galon. 19 troef. 21
krat. 22 klam. 25 spaan. 26 talon. 28
tango. 29 steek. 31 koper. 33 wasem. 35
karaat. 36 stelen. 37 meren, 38 poten,
39 graag
VERTICAAL: 1 malen. 2 larie 3 steen.
■1 kriel, 5 palet, 6 orgel. 10 trip. 12 hal.
14 krot. 15 karos. 16 kaken. 1" graat. 18
nylon. 19 temet. 20 forto 23 mare. 24
knus. 27 lip 29 storm, 30 keren. 31
klamp, 32 rotan, 33 welig. 34 matig.
