VOORAL VÓO.R VROUW
Om de meester en zijn vrouw
draait het dorpsleven
Propagandiste in uniform
voor prachtig doel
ZENDINGSARBEID NU KERKEWERK
Kersen
DE SCHOOL IN HET DORP
Raadgever, trooster en helper
in de ruimste zin
Rijk en dwaas
Samenstelling van
transport uit
Rusland
Een ster wordt
geboren"
[Vrijdag 29 Juni 1951
5
DE SCHOOL slaat midden in het dorp en vlak ernaast staat het huis
van de meester. Die kleine school heeft een zeer grote taak. Haar
arbeidsveld ligt niet besloten tussen vier stenen muren. Het gaat veel en
veel verder dan het grint-, moddder-, soms tegelplein ernaast. Haar arbeids
veld is het dorp met de naaste omgeving. De school is de kern van alle
cultureel leven in het dorp. In de huiskamer van de hoofdonderwijzer ko
men al de draden samen, vannit de huizen en hun gezinnen naar het mid
delpunt, de school. De dorpsschoolmeester, veel bespot, maar misschien
nog meer bezongen, is niet alleen onderwijzer en paedagoog, hij is raadge
ver, trooster en helper in de ruimste zin des woords. HU en zijn vrouw zijn
„maatschappelUke werkers" met een vcel-omvattende taak. In hun huis
wordt vergaderd, wordt gepraat over moeilijkheden en mogelijkheden in
het dorpsleven, worden de rollen verdeeld voor het toneel en kleertjes
gemaakt voor revue en operette. In een kist op zolder liggen, veilig be
waard, de costumes van Sinterklaas en Piet.
Ieder gezin is hun persoonlijk
bekend, van de oudste kinderen af
tot de zuigeling.
In de school houdt het dorpskoor
z'n repetities, oefent de gymnastiek
vereniging, vertoont meester de
schoolfilms 's avonds aan de ouders.
De ouder-avonden. goed bezocht,
zijn vol gezelligheid en gemoedelij
ke vreugde. Maar tevens, welk een
belangstelling, welk een liefde voor
de school!
En het onderwijs? Is het mogelijk
aan drie, soms vier klassen tegelijk
in één lokaal goed onderwijs te
geven? Vraag het aan allen, die als
kind in de banken van zo'n kleine
school zaten. Komen ze over 't alge
meen minder goed toegerust op de
ULO of de middelbare scholen? De
algemene opinie is, dat juist deze
kinderen een grote mate van zelf
standigheid tonen en zich heel goed
kunnen concentreren. En dat is wel
verklaarbaar. Hoewel het in de eer
ste schooljaren wel afleidend werkt,
went het kind er tenslotte aan, dat
er, terwijl hij werkt, iets mondeling
behandeld of gelezen wordt in een
ande. j klas. Is het erg interessant,
dan luistert het vol animo mee,
maar zorgt ondertussen, dat zijn
eigen werk klaar komt. Want dat
moet immers? Op deze manier is
het heel goed mogelijk, dat een in
telligente leerling in kennis zijn
leeftijd ver vooruit is, doordat hij
tussen zijn eigen werk door, dat
hem misschien te gemakkelijk is,
1V[ EN zegt
dat Ame
rika een rijk
land is. Rijk
aan bibliothe
ken, musea,
kunstschat
ten, biosco
pen en men
sen. En som
migen van
die mensen
zijn ook rijk.
Als ze bij
zonder rijk
zijn doen ze
wel eens
gekke dingen
Het is niet
zo gek om er
een hond van
zeldzaam ras
op na te houden, maar het is inder
daad mogelijk om, als U langs Park
Avenue loopt, een van die zeldzame
honden naar buiten te zien dragen
door een speciale verzorger. Die
verzorger draagt dan de hond zijn
eigen, privé-boompje onder zijn
arm. dat hij keurig aan de rand van
de stoep zetAls het koud is
draagt de hond een Nertz dekje en
ik ben er zeker van. dat hij in de
kamer een dekentje van Nertz zal
hebben om op te slapen.
Dergelijke dingen doen dames
wel eens als ze iets te veel geld op
de bank hebben.
Buiten New York gaat het meestal
iets anders met mensen, die zich
met hun geld geen raad weten.
Sommige oude heren laten hun geld
aan een filmster na. omdat ze haar
zo mooi vonden op het witte doek
Dat is natuurlijk aardig. Anderen
laten hun geld bij hun dood aan
niemand na. maar vermaken het
aan een huis waar zieke poesen ver
pleegd worden. Anderen weer be
steden het geld dat zii hebben aan
hun eigen begrafenis Dat is n 1. nas
gebeurd. Een oude boer. met bij
zonder veel geld. maakte zich zor
gen over zijn eigen begrafenis Om
dat deze zorgen hem zwaar drukten
heeft hij alles vast zelf gedaan en
een generale renetitie gehouden. Hij
kocht een graf. ver van zijn ge
boorteplaats. Van zijn geboorte
plaats hield hij niet en bovendien
had hij daar (volgens ziin eigen
zeegen) lang genoeg geleefd
Toen na de „plechtigheid" een
grote lunch gehouden werd zei hij:
„Dit heb ik dan van miin eeld kun
nen hebben. Niemand heeft ooit zo
Jets meegemaakt. Omdat ik nooit
rook of drink heb ik dat alles kun
nen betalen en als het ernst wordt,
weet ik tenminste hoe het zal
gaan
BECCY.
geluisterd heeft naar de andere
klassen. Zijn de klassen maar klein,
dan laat men zo'n vluggerd maar
rustig vooruit werken. Op die ma
nier wordt het onderwijs aan een
kleine school soms haast persoon
lijkheids-onderwijs. Niet gemakke
lijk voor de leerkracht, om je aan
dacht te moet verdelen over zoveel
klassen, maar prettig en levendig.
Vaak vindt men op deze scholen
van die ijverige, leergierige kinde
ren met veel doorzettingsvermogen.
Zo ergens, dan sluiten zich hier
school en leven bij elkaar aan. Lang
voordat ze zes jaar zijn, spelen de
kleuters al op het schoolplein, ne
men ook wel eens een kijkje in de
school. Met de meester, de juffrouw
en de andere kinderen zijn ze ge
heel vertrouwd, de meester en de
juffrouw kennen ook hun thuis,
hun vader en moeder. De juffrouw
weet van het kalfje dat geboren is,
van de bloemen in moeders tuin.
Ze luistert op een prille voorjaars
dag mee, als plotseling de eerste
kieviten overvliegen. En ze is ge
lukkig met de eerste wilgenkatjes
en schuchtere speenkruid-bosjes.
Als vader, die melkboer is. voorbij
rijdt, en het raam toevallig open
staat. knikt de juffrouw hem toe.
En als we lachen om meester
Jeroen in het toneelstukje, meester
met de snertpan op de kachel en
dc natte luiers er omheen, dan vin
den we in de tegenwoordige dorps
school toch nog iets terug van die
rare school van vroeger. Iets dat
toch héél waardevol is. Want kijk,
als meester Jeroen tegen een van
z'n leerlingen zegt: „Waar gaat je
vader met die koe naar toe. Jan?"
dan is dat in wezen net zoiets
als die groet van de juffrouw met
vader, die melkboer is!
Dan is,het deze waarheid: school
en leven zijn geen verschillende,
los van elkaar staande gebieden:
maar de school staat midden in het
leven hierin het dorpje.
Zuster De Weerd gaat de scholen langs
om verpleegsters te „werven"
(Van een onzer verslaggeefsters)
„Word je eruit gezet, als je verloofd raakt?" „En moet Je altüd zwarte
kousen dragen?" Deze en vele andere vragen van schoolmeisjes uit de
hoogste klassen der Middelbare-, U.L.O.- en Huishoudscholen heeft zuster
E. de Weerd dc laatste maanden met veel geduld, begrip en humor be
antwoord, toen zU te Amsterdam, in uniform, voor een klas stond als
„propagandiste" van een der mooiste vrouwclüke beroepen, dat van ver
pleegster. Zuster De Weerd, zelf al twintig jaar in de verpleging, is belast
met de voorlichting omtrent het verpleegstersberocp en daartoe tydelUk
uit de ziekenhuisdienst vrU gemaakt. In plaats van zorgzaam tussen de
bedjes van haar kinderafdeling te gaan, trekt zy met haar actetas van
school tot school, en vertelt de meisjes, die voor haar eindexamen zitten,
alles over „verpleegster worden en zijn".
Want het is het nog steeds grote
tekort aan verplegend personeel
en vooral kader, dus eerste ver
pleegsters. hoofdverpleegsters enz.
dat het Amsterdamse gemeente
bestuur heeft doen besluiten zuster
De Weerd de wereld in te sturen
om voor de drie gemeentezieken
huizen personeel te werven. Zij doet
het met veel overgave, geschraagd
door de overtuiging dat het nodig
is en eigenlijk vindt zij het prettig
werk, heeft zij ons bekend.
Men heeft deze propaganda uiter
aard bedoeld om tastbare resultaten
te bereiken, maar zuster De Weerd
heeft in deze twee maanden al be
grepen, dat het een „cost gaet voor
de baet uit" zal worden. Hoewel er
zich inderdaad al enige leerlingen
hebben aangemeld als gevolg van
haar lessen, is zij er zich van be
wust, dat pas
over een jaar of
anderhalf kan
worden gezegd
hoeveel resul
taat deze wer-
vingsactie heeft
afgeworpen.
Doordat de
meesten dan pas
de leeftijd heb
ben om zich als
leerling te mo
gen aanmelden.
Maar één ding
tekent zich al
duidelijk af uit
al die vragen
van schoolmeis
jes, verstandige
en schijnbaar
onbenullige. Na
melijk wat er
voor tegenzin of
bedenkingen bij
de meisjes zyn
ten opzichte van
het verpleeg-
stersberoep.
Zuster De Weerd kan dus al veel
vooroordeel wegnemen, hoewel zy
zeker niet alleen de mooie kanten
van het beroep naar voren brengt.
Zo komt vaak de vraag naar voren:
„Moet je niet erg veel boenen en
schrobben?" Glimlachend kan zus
ter De Weerd, die dat inderdaad
zelf nog heeft meegemaakt in haar
leerlingentijd, antwoorden: „Dat
hoeft helemaal niet, de verpleegster
moet de kamer of zaal netjes hou
den, het enige verschil met de ge
wone huishouding is. dat je alles
thuis met een stofdoek doet en in
het ziekenhuis met de sopdoek
schoonmaakt.'1
En wat de verloofde betreft.
„Natuurlijk mag je je verloven, we
zullen je hartelijk feliciteren," zegt
zuster De Weerd. En mogen we
willen? Ja natuurlijk, je mag naar
huis of uit. En mogen we bezoek
ontvangen? Ja, als ->e het van tevo
ren even vraagt aan de directrice.
Maar let wel, dat is alleen je leer
lingentijd, zo lang je dus in het zie
kenhuis moet wonen. Heb je je
diploma eenmaal, dan staat het je
vrij buiten het ziekenhuis te gaan
wonen. Dan kun je doen en laten
wat je wilt in je eigen tijd. En die
zwarte kousen? Het mag ook grijs
zijn, stelt zuster De Weerd gerust,
en ze voegt er aan toe. „Je hebt
hele mooie en geraffineerde nylons
in grijs en zwart hoor
En of je bij een operatie zijn
moet. Of je dat uniform nu altijd
dragen moet, of je als leerling vrij
bent, als het werk gedaan is, in je
eigen kamer te blijven., of moet je
dan naar de conversatiezaal gaan
T\ IKKE zusje heeft allang een
U hemdje en een jurk aan, 't
zijn geen dagen meer voor bloot
lopen in een klein broekje, maar
er blijven dingen bestaan, waaraan
je de zomer herkent. Mieren in de
keuken, af en toe een vlieg en de
groenteman heeft kersen.
Bloemetjespraat dikke zusje,
misleidt door dat glimmende rode
op steeltjes.
„Mooie bloemetjes in een zak.'
Het sinds lang verhuisde maar
onverwoestbaar trouwe buurjochie
neemt ze mee, als hij op een
Woensdagmiddag namens z'n moe
der komt vragen hoe ik 't maak.
„Dit is voor allemaal," zegt hij.
Hij doet z'n keurig jasje uit
gaat zitten en kijkt ingetogen rond.
Alles aan hem is beleefdheid, we
worden er als altijd wat onwennig
van.
Ik was de kersen en besloten
wordt ze nu meteen op te eten
Aan tafel zitten ze met hun
drieën, elk achter een bordje, 't
Vriendje, bedachtzaam, rangschikt
ze in rijen, de dubbele en de en
kele. Zoontje versiert uitgelaten
z'n oren. Hij ziet eruit als een
stout piraat. Dikke zusje alleen
vergeet coquet te doen, maar be
gint hevig. hartstochtelijk te
schrokken. Drie tegelijk propt ze
in d'er mondje. Kort daarop jan
kend van schrik, een hand op d'er
keeltje.
„Pit ingeslikt," zegt zoontje vol
daan. ,,Net goed. Nou krijg je een
boom."
En t vriendje gretig: „Een boom
met takken en blaren, allemaal in
jouw buik."
„Niet," piept dikke zusje nog
griezelig van de schrik, „niet
hoor
,,'s Welles, joelt zoontje. „En als
die boom weer kersen heeft, kan je
ze geeneens eten. Ze zitten van
binnen, je kan*er niet bij
Maar er zijn blijkbaar niet al
leen schutsengelen voor kleine
kindjes die vallen, er zijn er ook
die ze harnast tegen tergen.
Dikke zusje begrijpt die laatste
dramatische wending niet. Ze her
stelt zich snel, zucht tevreden en
bekluift een nieuwe kers. Na een
poos vertelt ze met dat vreemde,
lichte in d'er oogjes, dat een ver
zonnen verhaal voorafgaat:
„Alfons en de grote blaf-poes
hebben alle bomen opgegete. Enne
mamma met de pop ete ook."
BIBEB
Naar Denemarken met
de Volkshogeschool
IN verband met de grote belang
stelling voor de Volkshogeschool-
reizen naar Denemarken in Mei en
Juni, is nog een derde reisvoorbe-
reid, nl. van 618 Augustus.
De reis zal geheel per bus worden
gemaakt. Het verblijf in Denemar
ken vindt voornamelijk plaats op
de Volkshogescholen.
De excursies worden voorafgegaan
door korte inleidingen over datgene,
wat men gaat zien en over land en
volk van Denemarken in het alge
meen. De leiding van de reis berust
bij mevr. J. Domela Nieuwenhuis-
Pedersen uit Groningen, zelf gebo
ren Deense.
De eerste dag reist men door
Duitsland naar Zuid-Jutland. Daar
na volgt een weekje in Sealand.
vanwaar excursies worden gemaakt
naar Frederiksborg. Kopenhagen en
I verdere omgeving. Vervolgens gaat
men per boot (bus mee) naar Gre-
naa in Noord-Jutland, bezoekt Aar-
hus en omgeving en keert via Zuid-
Jutland weer terug.
De kosten bedragen ongeveer
f 185 totaal: voor de reis en voor de
excursies per bus in guldens, voor
het verblijf in Denemarken in Kro
nen te voldoen.
Men vertrekt 's morgens heel
vroeg: de route van de bus in Ne
derland is: Beverwijk. Haarlem,
Amsterdam, Amersfoort. Zwolle.
Assen, Groningen, Nieuwe Schans.
Het maximum aantal deelnemers
bedraagt 35. Opgave gaarne zo spoe
dig mogelijk te richten tot de Volks
hogeschool in Bergen N H.
met onze vrije tijd doen wat we
(welnee) en of je een eigen kamer
hebt (in sommige ziekenhuizen wel
en zeker als je ouderejaars bent).
En over het salaris. Nu is het
wonderlijke, dat het salaris voor de
meesten geen handicap is, hoewel
dat toch, ondanks de aanzienlijke
verbeteringen van na de oorlog, nog
steeds niet bijzonder hoog geacht
wordt. Vooral als het tot hen door
dringt dat de leerling behalve een
dure driejaarlijkse opleiding kost en
inwoning, medische hulp. was en het
schoonhouden van naar kamer
krijgt. Dan wordt dat salaris van
ongeveer vijftig gulden per maand
voor de ouderejaars ineens een toe
gift. die eigenlijk zo gek nog niet is.
Het grote bezwaar blijkt te zijn
de leeftijd waarop men examen mag
doen, dat is 23 jaar. De opleiding
duurt drie jaar. De ziekenhuizen ne
men pas met 19 aan. Wat moet het
meisje, dat eindexamen heeft ge
daan en nog pas 16, 17 is, die paar
jaar doen? Daar zit een belangrijke
factor van de vele factoren, die
leiden tot het verpleegsters-tekort.
In die paar jaar gaan er velen wat
anders doen en vaak blijven ze dan
toch bij het inmiddels gekozen be
roep. Voor diegenen, die persé m
de verpleging willen, raadt zuster
De Weerd de Huishoudschool aan,
of het werken in een kinderhuis.
Zo is deze propagandatocht van
zuster De Weerd een leerzame,
waaruit vele lessen te trekken zijn.
f Advertentie I. M.)
ZIET VOORAL
ONZE ETALAGES
„DE VONDELING IS KIND GEWORDEN
Verenigde Nederlandse Zendingscorporaties hebben Donderdag
de arbeid der Zending overgedragen aan de Hervormde Kerk
MET de invoering van de
nieuwe Kerkorde werd
de Zending een zaak van de
Nederlandse Hervormde Kerk.
Daarmee kwam aan deze
merkwaardige situatie een
einde :dit kennelijk tot de taak
der Kerk behorende werk is
honderdvijftig jaar lang ver
richt door haar particuliere le
den, omdat de Kerk zelf er,
vooral door haar gebrekkige
bestuursvorm, niet toe kon ko
men. Nu echter berust de lei
ding der zendingsarbeid bij
een Raad, die is ingesteld door
de Generale Synode en dus
heeft de Kerk zelf alle verant
woordelijkheid overgenomen.
Dit is de betekenis van de
dienst, Donderdagmiddag in
Utrechts Domkerk gehouden.
De vondeling wordt weer kind:
zo drukte de president-director van
de Zendingscorporaties, dr K. J
Brouwer het uit. Kort na de Franse
revolutie, toen de Kerk nauwelijks
bij machte was, zichzelf in stand te
houden en zeer in gebreke bleef in
het verbreiden van de haar toever
trouwde boodschap, werd dit laat
ste ter hand genomen door particu
liere christenen, die zich later ver
enigden in genootschappen, ge
kleurd al naar de geestelijke her
komst van hun oprichters. Later
groeiden deze corporaties naar el
kaar toe; zij vonden een vorm van
samenwerking op admlnistratiel
gebied en op de gemeenschappelijke
zendingsschool in Oestgeest werden
toekomstige zendelingen opgeleid
voor al deze verenigingen. Ondanks
talloze moeilijkheden, waarvan hel
chronisch geldgebrek de meest
nijpende was is zeer veel goeds ver
richt. Het feit dat men dc Chris
tenen in Indonesië in een aantal
zelfstandige kerken heeft kunnen
verenigingen, zou men kunnen zien
als een bekroning op anderhalve
eeuw moeizaam werken.
Pas in de oorlogstijd, in de kan-
selboodschap van October 1940,
heeft de Hervormde Kerk erkend,
dat dit werk behoorde tot haar ar
beidsveld. Nadien zijn Kerk en
Zending snel tot intensief over
leg gekomen en tenslotte konden dc
zendingscorporaties, die vele jaren
hebben gedaan wat de Kerk naliet,
zichzelf opheffen en het werk over
dragen aan dc Generale Synode.
Donderdag is dit gebeurd bij mon
de van ds W. A. Zeydner aan ds J.
R. Wolfensberger, de praeses van de
Generale Synode. Een oorkonde, die
de laatste in ontvangst moest ne
men, maakt hier melding van.
Dr J. H. Stelma, die als voorzitter
van de Raad voor de Zending van
de Hervormde Kerk bij de leiding
van het zendingswerk nauw zal zijn
betrokken, huldigde prof. dr H.
Kraemer, aan wiens inzicht en vol
harding het is te danken, dat de
christenheid in Nederland oog
kreeg voor de taak van dc Kerk en
de plaats van de Zending hierin. Dr
Brouwer wees erop. dat de Kerk meer
dan tot nu toe aandacht zal moeten
besteden aan de Zending. Per jaar
DEN HAAG. Het ministerie
van Buitenlandse Zaken heeft een
lyst met namen ontvangen van 65
personen, die binnenkort uit de
Sowjetunie in ons land kunnen
worden verwacht. Zij luidt als
volgt:
Aalders, Hendrik Johan, geb.
1918 'te Westervoort; Avest ter,
Willem, geb. 1924 te Amsterdam;
Albertus, Albert, geb. 1918 te Am
sterdam; Baggum van. Johan C.,
geb. 1920 te Den Haag; Bakker,
Hans Pieter Johannes Adrianus,
geb. 1917 te Horst, Barendrecht,
Hans Jan. geb. 1919 te Dordrecht;
Berendscn, Johannes Mattheus,
geb. 1922 te Walsum; Bosboom,
Marinus Johannes, geb. 1918 te
Utrecht; Brijke, Marinus Johannes,
geb. 1915 te Zwolle; Brato, Carl
Jacob, geb. 1913 te Bonn; Breda
van, B. Adrianus, geb. 1920 te
Utrecht; Chatinier du, Pieter, geb.
1914 te Leiden; Dekkers, Johannes
Hendrikus, geb. 1921 te Oss; Dutz,
Michael Anton, geb. 1918 te Maas
tricht; Dijk, van, Hendrik Gerrit,
geb. 1923 te Baarn; Dijkstra, Har
ry Wolter, geb. 1925 te Amster
dam; Ewen, Carl Jacobus, geü.
1923 te Breda; Evermans, Rolf Ju
lius, geb. 1922 te Den Haag; Eijk
van. Johan, geb. 1925 te Haarlem;
Hinten. Cornelis Geert, geb. 1924
te Amsterdam; Geerlings. Hendrik
Johan. geb. 1925 te Nijmegen; Gc-
mert van. Peter Cornelis, geb.
1923 te Eindhoven; Goethart, Jo
hannes Willem, geb. 1924 te Am
sterdam; Gordobeke. Anton Mat-
tias. geb. 1908 te Kleef. Groep v. d,.
Gerard Anton, geb 1921 te Den
Haag; Groot de. Sibrandt Harm,
geb. 1925 te Stadskanaal; Hagens,
Jacobus, geb. 1915 te Arnhem; Han
sen, Frans, geb. 1921 te Scherfeld;
Hartog den, Cornelist, geb. 1926 te
Rotterdam; Jelkman, Johan Pie
ter, geb. 1907 te Rotterdam; Huis
mans, Jacob, geb. 1905 te Amster
dam; Kleingansey, Peter, geb. 1914
te Heino; Knijff, Arie. geb. 1914
te Utrecht; Koenen, Wolf Gerrit,
geb 1924 te Ordichem (Java).
Koenen, Theo Jacob, geb. 1924 te
Roermond; Colmsee, Ernst Eugen.
geb. 1927 te Amsterdam; Koning,
Gerard Lucas, geb. 1920 te Haar
lem- Koning dc. Jacobus Johannes,
geb. 1922 te Leiden; Koole, Jan,
geb. 1922 te Schiedam; Kor. Trien-
ko Albertus, geb. 1920 te Meeden;
Krimpen van, Bastiaan Arie. geb.
1916 te Zwijndrecht; Kruyff de,
Matheus, geb. 1926 te Amsterdam;
Kuppen. Johann, geb. 1915 te Bre
da; Kwint, Gerard Christiaan, geb.
1921 te Arnhem; Laat de, Petrus
Johan, geb. 1926 te Tilburg; Leeuw
de. Hendrik; geb. 1925 te Den
Haag; Lehmann, Dirk Heinrlch.
geb. 1925 te Amsterdam; Ligtvoet,
Theodoor Johannes Adrianus. geb.
1921 te Tilburg; Lubbers, Hendrik
Gerardus, geb. 1926 te Gronau;
Maaden v d., Henk, geb. 1922 te
Heerlen; Mcurs van, Hubertus Cor
nelis. geb 1917 te Leiden; Mussert,
Hendrik, geb. 1923 te Gorinchem;
Norbruis, Bernhard, geb. 1923 te
St. Jacoba Parochie; Nuis, Arie
Bastiaan, geb. 1928 te Rotterdam;
Quac-dflieg, Josef Hubert, geb. 1921
te Kerk rade; Beer de. Jacob Bas
tiaan, geb. 1907 te Klundert; Vera,
Jacobus Frans, geb. 1919 te Eind
hoven; Wal de, Gerrit, geb. 1920
te Zeist, Wasman, Petrus Anton,
geb. 1920 te Rotterdam; Weeren
van, Gijsbert, geb 1920 te Amster
dam: Wennink, Johannes Cornelis.
geb. 1918 te Amsterdam; Willems
van, Piet. geb. 1914 te Vaals; Wulf-
fraat. Carl J.. geb. 1924 te Rotter
dam; IJssel. v. d., Isaac, geb 1916
te Den Haag en Zee v. d.. Hiclkc
Wolter, geb. 1918 te Joure.
is minstens twee millioen gulden
nodig en als de Kerk er
niet in zou slagen, dit bedrag bij
een te brengen dan aldus dr
Brouwer zouden wij de vonde
ling wellicht beter kunnen blijven
toevertrouwen aan de zorgen van
de pleegouders!
De Gereformeerde Zendingsbond,
een van de uit particulier Initiatief
ontstane verenigingen, die eigenlijk
thuisohren in de Hervormde Kerk,
heeft haar werk nog niet aan dc
Generale Synode overgedragen.
Uiterst rechts in dc Hervormde
Kerk kan zich moeilijk verenigen
met de twee maanden geleden inge
voerde kerkorde en vooralsnog
heeft de G.Z.B. geweigerd, de daar
in vervatte richtlijnen te volgen.
Vandaar dat ds Wolfensberger een
beroep deed op de Kerk in haar ge
heel om naarstig te streven naar 'n
waarlijk oecumenische eenheid.
Radioprogramma
ZATERDAG 30 JUNI
HILVERSUM 1 402 M.: KRO: 7.00
Nieuws; 7 15 Gewijde muziek; 7 45 Mor
gengebed en liturgische kalender; 8-00
Nieuws en weerberichten; 8 15 Gramo-
foonmuzlck; 9.00 Voor de hulsvrouw;
9.30 Waterstanden; 9,35 Gramofoonmu-
ziek; 10.00 Voor dc kleuters; 10.15 Gra-
mofoonmuzlck; 11.00 Voor de zieken;
11.50 Gramofoonmuzlek; 12 00 Angelus;
12 03 Gramofoonmuzlck; 12.30 Land- en
tulnbouwmedcdelingcn: 12.33 Gramo
foonmuzlck: 12.55 Zonnewijzer; 13.00
Nieuws en katholiek nieuws; 13 20 Amu
sementsmuziek: 14 00 Gramofoonmuzlek;
14.20 Pianospel, 14.40 Amateursuitzen
ding; 15.15 Kroniek van Letteren cn
Kunsten; 15.50 Omroeporkest; 16 30 ..De
schoonheid van het Gregoriaans"; 17 00
Voor de Jeugd; 18 00 Gramofoonmuzlek;
18.15 Binnenlands overzicht: 18 25 Gra
mofoonmuzlck; 18 40 Regcrlngsultzen-
ding; Zoeklicht op dc Westerse defen
sie"; 19.00 Nieuws: 19.15 „Dit is leven",
causerie; 19 21 Sport; 19 30 Gramofoon
muzlek; 19-52 Journalistiek weekover
zicht; 20.00 Nieuws; 20.05 De gewone
man zegt er 't zijne van; 20.12 Gramo
foonmuzlek; 20.15 „Lichtbaken"; 20.40
„Steek eens op, Heren"; 21.00 Amuse
mentsorkest, gemengd koor en solisten;
22.30 „Wij luiden dc Zondag in"; 23.00
Nieuws; 23.15 Nieuws in Esperanto; 23-25
24.00 Maastrichts Stedelijk orkest.
HILVERSUM II 298 M.: VARA: 7 00
Nieuws; 7.15 Ochtendgymnastiek; 7.30
Gramofoonmuzlck; 8 00 Nieuws en weer
berichten; 8 18 Orgelspel; 8 45 Gramo
foonmuzlek. VPRO; 10.00 ..Tijdelijk uit
geschakeld". causerie; 10 05 Morgenwij
ding. VARA: 10.20 Voor dc arbeiders in
de continubedrijven; 11 30 Strijktrio;
12.00 Gramofoonmuzick; 12.30 Land- en
tuinbouwmededelingen; 12.33 Gramo
foonmuzlek- 13 00 Nieuws; 1315 Hawal-
ianmuziek; 13 45 Gramofoonmuziek;
14.00 Voor de jeugd; 14 20 Harmonie-or
kest, 14.40 Koorzang; 15-00 Boekbespre
king; 15 15 Accordeonorkest; 15 45 „Van
de wieg tot het graG-', causerie; 10.00
Gramofoonmuziek; 1(5.30 Sporlpraatje;
16.45 Kamerorkest en solisten; 17 30
Voor de jeugd. 18 00 Nieuws; 1815 VA-
RA-Varia- 18 20 Dansmuziek: 18 45 Sport
19 00 Artistieke Staalkaart. VPRO: 19 30
„Passepartout", causerie; 19 40 „Het
Oudo Testament in deze tijd", causerie;
19.55 „Deze week", causerie. VARA. 20-
Nieuws; 20 05 Actualiteiten; 20.15 Metro-
pole Orkest, koor en solisten. 2050 Ti-
roler muziek: 21.15 Socialistisch com
mentaar; 21.30 Instrumentaal sextet:
2155 „Onder de pannen", hoorspel;
22.15 Gramofoonmuzick; 22-30 Dansmu
ziek; 23.00 Nieuws; 23 15 Orgelspel: 23.30
—24.00 Gramofoonmuzlck.
(Advertentie I M$)
door
Ludwig Bemelmans
„Het is wel een opmerkelijk bewijs
van dc spilzucht en de geestesge
steldheid van de mens", merkte Cas-
sard bij zichzelf op toen hij langs de
Wilshire Boulevard reed, „dat in een
plaats met zo'n overvloed van bloe
men, waar de zeldzaamste soorten
als onkruid groeien, een bloemist
kan bestaan en.dat de bloemen tegen
waanzinnige prijzen op practisch el
ke hoek van de straat worden ver
kocht."
Hij stopte met zijn auto voor de
bloemenwinkel, waar hij vaste klant
was. Hij liep langs de verschillende
soorten rozen, keek in de koelkast
naar de verzameling.orchideeën, en
las de prijskaartjes, die hoger zijn
dan in Parijs. Londen of New York
Meneer Nircassio, de bloemist,
glimlachte tegen hem. Hij was bezig
met de bestelling van Jerome Hack
„En een kleine corsage," zei Hack
„Iets met orchideeën een dollar
of twintig?" vroeg de bloemist, ter-
wyi hij de bestelling opschreef.
„Nee. vijf is genoeg."
„Neemt u me niet kwalijk, maar
ik schaam me zo'n bestelling te ver
sturen met Uw kaartje erbij, meneer
Hack."
„O. dat geeft niet," zei de schrijver
van Olympia, ,,'t is voor mijn moe
der."
„Nou, zei de bloemist, „dan zal ik
er zelf wel iets moois van maken."
„Slooft u zich alstublieft niet uit."
zei de schrijver. „Ik wil juist, dat u
iets heel eenvoudigs stuurt, be
grijpt u
De bloemist keek hem onzeker na,
toen hij de winkel verliet.
Een jonge man met lange olanko
vingers, die op een krukje zat tussen
half voltooide kransen en een hoop
bloemen op ijzerdraad, waar hij een
bruidsboeket van maakte, schudde
zijn hoofd en zei: „Ik heb altijd wel
geweten, dat Hack een rotvent was-
Hij had onlangs een bestelling om
elke dag een bos lelies aan de ster
van Mary Maria Magdalena te zen
den, zo lang ze met de opnamen van
die film bezig waren hij was ver
liefd op haar en nu stuurt hij
voor een ongelukkige vijf dollar
bloemen naar zijn eigen moeder."
„Meneer Cassard9" vroeg de bloe
mist, zich tot Maurice wendend.
„Drie dozijn van die rozen," zei
Maurice en wees met een kaartje
naar dieprode rozen. Hij gaf het
kaartje aan de bloemist en gaf hem
Belinda's adres.
De bloemist las het kaartje en
keek op en scheen nog meer ver
ward dan bij de bestelling van Hack.
„Scheelt er iets aan?" zei meneer
Nircassio. „Dat ls nou helemaal geen
kaartje voor u, Monsieur Cassard."
Cassard had „Welkom bij je terug
keer naar Hollywood" op het kaartje
geschreven.
„Weet u zeker, dat u dat wilt stu
ren?" zei de bloemist dringend op de
manier waarop men iemand er pro
beert van terug te houden om een
brief te posten die overijld en boos
is geschreven.
„Omdat u er -zich zo bezorgd over
schijnt te maken, meneer Nircassio,"
zei Cassard, „zal ik U uitleggen,
waarom ik dit schreef. Ik stuur dit
omdat zij, wanneer ze het krijgt en
het leest, zal weten, dat ik best iets
veel originelers had kunnen beden
ken, als ik er ook maar een steek
om gegeven had of ze wel of niet
terug was. Goedendag."
„Waarom willen de mensen toch
zo gemeen zijn?" zei meneer Nir
cassio tegen zijn assistent, terwijl hij
de dieprode rozen uit de vaas nam.
Het was laat in de middag. Cas
sard trok zijn handschoenen asn
terwijl hij voor het verkeerslicht op
Sunset wachtte, waar hij rechts af
moest. Op dat moment zag hij Be
linda in haar auto, die Sunset juist
ln de tegenovergestelde richting op
reed. Hij veranderde zijn plannen,
sloeg, toen het licht versprong, Ji> ks
af en volgde haar Het was Donder
dag. Hij volgde haar langs de weg,
die hij de „prettv way" noemde, de
oude weg. waarlangs hij de eerste
dag, dat hij haar ontmoette, had ge
reden, Beverley Hills uit. langs de
Bel Air buitenplaatsen, langs het bo
tanische park. naar de Zee. Daar
sloeg ze links af cn reed langs Ma-
libu Road.
„Ah. alors," zei hij tegen zichzelf,
„als herinnering aan onze eerste ont
moeting rijdt ze naar het oudo
plekje."
Maurice Cassard beleefde het stra
lende ogenblik, waarin een hopeloze,
eenzame man tot de ontdekking
komt dat iemand hem waarachtig
lief heeft.
Belinda's auto draaide onder de
poort van de Santa Monica Dier door
en reed naar beneden Het speet
hem, dat hij zulke kleine rozen had
gestuurd en zulke nietszeggende
woorden had geschreven.
(Wordt vervolgd)
