Bromfiets uit Nederland rijdt
naar de tropen
Qlft mat
Willem Drees: als jongen dol op
Verdovende middelen bedreigen
Amerikaanse jeugd
Bruine kiekendief:
een machtig heerser
boven de rietlanden
oet U eens
hóren!
Hoog boven de wolken en 5000
kilometer van huis
MINISTER-PRESIDENT WORDT 65 JAAR
Onderwereld verdient schatten
kinderen gaan te gronde
Grote bazen''
buiten schot
verlamt
de wil
Zaterdag 30 Juni 1951
T~y R zijn van die bromfietsen,
v die kunnen geen benzine j
proeven en geen lentelucht ruiken,
of ze moeten er op uit. Het enige, !j
wat je in zo'n geval kunt doen is
héél vlug in het zadel springen.
Ik heb het ongeluk zelf zulk een
zwerflustig motortje te bezitten
Het voelde zich niet thuis op de j
voorgeschreven rijwielpaden. Wat
doe je in zo'n geval? Je hangt
twee tassen aan je stuur en twee
aan je bagagedrager. Je draait
wijd de gasmanctte open en je laai
je brommer Zuidwaarts rennen.
Met een bromfiets op avontuur,
een tas aan de bagagedrager en
de gasmanctte openhet ideale
vervoermiddel voor de toerist,
ook ver buiten
onze grenzen.
De gevolgen bleven niet uit! In
één mooie, lange Zondag legden wij
de afstand \an Den Haag naar Pa
rijs af. Uit de Golf van Biscaye
woei ons een stormwind tegemoet,
maar evenmin als de vele regsn en
de ijzel weerhield ons dat om na
acht dagen stug doorrijden onder
een stralend blauwe hemel op de
Puerta del Sol te Madrid te stop
pen. Van dit hele traject van 1750
km. viel slechts één vuiltje in mijn
bougie als storing te rapporteren.
Het is onmogelijk, door Spanje te
reizen zonder aan de langdurige bur
geroorlog terug te denken, die het
zo sterk heeft doeft verarmen. De
wegen laten zich nog niet verge
lijken met die van andere Europese
landen. Maar op een bromfiets met
zweefzadel en voorvork met rubber
vering als de mijne is het reizen
door het mooie Spanje toch een bui
tengewoon genoegen.
Portugal, de grootste tuin van het
Pyrenese schiereiland, heeft zijn
wegennet beter kunnen onderhouden
en doet als toeristisch reisobject ze
ker niet onder voor zijn grote buur-
natie. Dit kon ik concluderen na
mijn reis via de havenstad Oporto
tot Lissabon te hebben voortgezet.
De Portugezen hebben trouwens ook
al de smaak van het bromfietsen te
pakken gekregen en gonzen over de
mooie, vlakke hoofdwegen van hun
land, dat het een lust is.
OLIE-DEPOTS
Na een bezoek aan de Zuid-Spaan
se stad Sevilla en een blik op de
rots van Gibraltar duwde ik mijn
brommer de loopplank over van de
veerboot naar Tanger. Om mijn mo
tortje niet behoeven te smeren
met mij onbekende en vaak minder
goede olie van het buitenland, had
ik aan weerszijden van mijn voor
wiel literblikken met speciale olie
vastgemaakt Bovendien had ik naar
Tanger en andere steden op mijn
reisroute nog blikken vooruitge
stuurd.
Ik wilde eens onderzoeken, hoever
ik in Afiika met mijn bromfiets
langs de Atlantische Oceaan kon
komen. Na vier dagen stevig door
rijden zat ik duizend kilometer
Zuid-Westelijker in Agadir en te
gen de middag van de vijfde dag
passeerde ik de dertigste breedte
graad en stopte ik voorbij het stad
je Tiznit in het randgebied van de
woestijn, waar het rijk der brom
fietsen eindigt en dat der kamelen
begint.
Er zitten deugdelijke remmen aan
mijn voertuigje. Waar het mij be
viel, daar bleef ik een poosje. In
iedere oude, ex-Portugese stad aan
de oceaankust van Marokko sloot ik
het gas af en bij elk mooi plekje
of vergezicht legde ik mijn kleine
motor even het zwijgen op.
De geleerden zijn het er nog niet
over eens, of bromfietsen eigenlijk
een sport is of niet. Wat doet het
er toe? Het is een gezonde en ple
zierige bezigheid. Ook al toer je dan
niet achter de Atlas of een ander
hooggebergte langs. Een dergelijke
Willem Drees als twaalf jarige jongen
....toen begon hij al met
stenografie.
(Advertentie l.M.)
Uitzending oliegeschil
voor Int. Gerechtshof
HILVERSUM. Radio Neder-
land Wereldomroep geeft vandaag
van de behandeling van het Brits-
Perzische oliegeschil reportages uit
de zittingzaal van het internatio
naal Gerechtshof in het Vredespa
leis in Den Haag. De reportages zul
len, al naar gelang van de gebieden
waarop de programma's zijn gericht,
worden voorzien van verbindende
teksten in het Nederlands. Engels,
Frans, Spaans, Indonesisch, Arabisch
en Afrikaans.
expeditie dient alleen maar als
overtuigend bewijs van de toeristi
sche waarde van dit populaire ver
voermiddel.
TWEE UUR KLIMMEN
Wie heeft al eens in Parijs boven
op de driehonderd meter hoge
Eiffeltoren staan duizelen? Plaats ze
ven van zulke Eiffeltorens op elkaar
en U weet hoe hoog de pas van Tizi
NTest is, waar ik overheen moest
om mijn reis te vervolgen. Het was
een kluif, die bijna twee uur in be
slag nam, maar wij kwamen er met
vereende krachten, mijn bromfiets
en ik! Doodmoe en warm van de
stralende tropenzon keek ik over
de wolken heen, die rond de Atlas-
toppen hingen. In gedachten over
zag ik van deze hoogte de eerste
vijfduizend kilometer van de reis en
het speet me, dat we alweer op de
helft waren.
„Komt U met die fiets helemaal
uit Nederland?" vroeg plots een
vriendelijke Fransman mij en hij
boog zich verbaasd over mijn mo
tortje. dat met tank en al geheel
in het achterwiel is gebouwd.
Meer en meer zal men het onbe
twistbare voordeel leren kennen
van het zwerven met een solide
bromfiets. Je kunt een land als Ma
rokko gaan bezoeken om er de ar
chitectuur en de historie van te le
ren kennen. Alleen reeds de kunst
nijverheid is een reis van vijfdui
zend kilometer waard. Je kunt die
reis per spoor of met de auto, per
schip of door de lucht maken, maar
geen vervoermiddel is zo geduldig
als de bromfiets. Met geen andere
motor dan die van een rijwiel leer
je een land en een volk zo van nabij
kennen. En is dat in deze tijd. die
ons dwingt veel globaal te denken,
niet iets wat wij hard, heel hard
nodig hebben?
RENé WILLINK
Vragen over justitiële
documentatie
DEN HAAG. Naar aanleiding
van het in werking treden van
het besluit justitiële documentatie
heeft het Tweede Kamerlid N. van
den Heuvel (KVP) aan de minis
ter van Justitie schriftelijke vra
gen gesteld over een eventueel ge
bruik van de gegevens voor ande
re dan justitiële doeleinden en
over het niet bij de wet regelen
van deze materie.
Verraadster krijgt 15 jaar
BREDA. De bijzondere straf
kamer bij de rechtbank heeft Vrij
dag uitspraak gedaan in de zaak
contra de 31-jarige Paulina V., die
15 Juni jl. terecht heeft gestaan
wegens collaboratie met de bezet
ting. Zij heeft niet alleen een groot
aantal Engelse piloten verraden,
maar heeft bovendien de dood op
haar geweten van een tweetal
marechaussees en van een vrouw
die deze marechaussees asyl ver
leende. De eis was levenslang. De
uitspraak luidde 15 jaar.
(Van een onzer verslaggeefsters)
OP 5 Juli hoopt onze minister-president, dr. Willem Drees,
hij een bescheiden man is, die niet graag over zichzelf praat,
hebben wij ons gewend tot de vrouw, die hem het langste en MB&
wellicht het beste kent van alle mensen op de wereld, tot zijn
moeder. Mevrouw Anna DreesDobbenburgh is bijna 92. Zij
woont bij haar jongste dochter in een stille straat in Amsterdam ISBIBfflf -A&rAM
Zuid. En hoewel haar gezondheid niet meer zo goed is als die q|
tot voor kort placht te zijn, wil zij niets liever dan over haar HJBB^BttQ^^B
grote zoon praten. In haar kleine rimpelige gezicht beginnen
dan de intelligente ogen vol milde humor te stralen. Want ziet
u, zij houdt zo erg veel van hem en is zo vreselijk trots op hem.
En samen met haar dochter foto's uit dozen halend bijna
bij iedere herinnering één schetst zij zijn beeld
Als kind, vertelt zij, las hij ver
schrikkelijk veel. Bijna altijd ge
schiedenis. Hij verslond boeken.
Zijn zuster herinnert zich, dat er
een werk van 22 delen in de bi
bliotheek was, dat hij vier maal
las. En dan de krant, al heel jong
de krant
Zijn hele schoolopleiding genoot
hij in de Marnixstraat te Amster
dam. Lagere school, 3-jarige H.B.S.,
Handelsschool. Hij was een goede,
vlugge leerling. Zijn oom en voogd,
die bij het overlijden van de jonge
vader bezorgd had gezegd: „Wat
moet er van die arme kinderen te
recht komen?", begon af en toe al
schertsend de opmerking te ma
ken: „Willem? Die wordt nog ereis
minister." Toen Willem ongeveer
25 was en al een politieke figuur
begon te worden, heeft hij het weer
gezegd, maar toen niet schertsend
meer
Op zijn twaalfde jaar begon hij
met stenografie. Met zijn jongste
zuster leerde hij 't nieuwe systeem
Groote, waarvan men toen zei, dat
het niet deugde. Hij was er zo dol
op, dat hij alle balken van de zol
der, waar zijn kamertje was afge
schut, met steno volkalkte. Dat
vertelt zijn moeder nu nog la
chend.
Willem Drees was nog op de
H.B.Stoen hij op een vergadering
van Het Nut met de ontwerper van
het systeem-Groote kennis maakte.
Zij werden dikke vrienden en
Willem werd een der beste propa
gandisten voor de nieuwe methode.
Toen hij 16 jaar was richtte hij
mede een stenografieclub op, die
„Steeds Sneller" heette en waar
hij zijn eerste socialistische vrien
den leerde kennen. Het was ook in
die tijd Willem was nog op
school dat Groote hem vroeg
ten overstaan van de directeur van
het Stenografisch Bureau van de
r~)R. W. DREES, Beeklaan 502,
U Tel 335424. Dat Is geen ge
heim telefoonnummer. Onopval
lend staat het in de Haagse gids.
Eén nummer uit velen. Het hoge
ambt dat hij bekleedt wordt niet
vermeld. En 's morgens kunt ge
hem zien temidden van al die
andere Hagenaars, die ook naar
hun werk moeten Liefst bloots
hoofds wandelt hij van huis naar
zijn villa-achtig departement. Hij
weet, dat een mens wat lichaams
beweging moet hebben. En door
die verstandelijke overweging
wordt onze minister-president
dan juist daar geplaatst, waar de
democratische gedachte hem 't
liefst ziet: temidden van zijn
volk. Zijn loopbaan is bij zijn
ere-promotie door de liberale
hoogleraar C. W. de Vries als
een ere-weg geschetst: van ste
nograaf tot een groot burger.
„Een nationale figuur", zo is hy
bij die gelegenheid uit liberale
mond genoemd. Onderzoekingen
naar de publieke opinie hebben
dat bevestigd.
V-
Staten Generaal een demonstratie
te geven. Die bijzonder goed
slaagde.
Nog stenografeert hij veel en
graag. Zijn moeder weet, dat hij in
Buchenwald zijn medegevangenen
stenografie leerde als tijdverdrijf.
Zijn zuster deed alles samen met
hem Ook wandelen en roeien. Het
wandelen doet hij nog erg graag
a's het werk het toelaat. En ge
korfbald hebben ze!
„Mijn broer." zegt zijn zuster,
„was in onze jeugd al een geboren
leider. Je accepteerde als kind zijn
leiding bij het spel al als vanzelf-
De (zelfgestichte) korfbalclub in
1906. Willem Drees als aanvoerder
met petje op. Voor hem rechts,
zijn toekomstige vrouw Cath. Hent.
Mevrouw A. Drees-v. Dobbenburgh
niks als liefs en goed heb ik
van mijn zoon ondervonden.
sprekend. Het was niets voor hem
in een bestaande korfbalclub fe
gaan zitten. Hij richtte cr zelf een
op. En gecricket heeft hij ook."
Toen hij van school kwam,
werkte hij een paar jaar bij de
Twentse Bank. Toen hij achttien
werd eerder kon het niet
sloot hij zich aan bij de toen 10
jaar oude SDAP. Voor het Prot.
Chr milieu waaruit hij stamde,
moet dat in die tijd een heel ding
zijn geweest. Maar tussen zijn moe
der en hem heeft het nooit enige
verwijdering gebracht.
Zijn zuster herinnert zich nog
goed, hoe hij als jongen al tobde,
dat „oud zijn en armoede bij el
kaar hoorden". „Als u eens wist,"
zegt ze, „wat zijn Noodwet voor
hem betekent. Hij beschouwt het
als zijn levenswerk." „En hij be
schouwt zijn 14-jarige wethouders-
periode in Den Haag als de belang
rijkste tijd uit zijn politieke loop
baan."
Pas toen hij vast tot Kamerste
nograaf werd benoemd verloofde
hij zich met een schoolvriendin van
zijn zuster. Catherina Hent. Vorig
jaar vierde hij zijn 40-jarig huwe
lijksfeest. Hij verkneuterde zich
erover, dat de pers het niet heeft
geweten. Niemand wist het. Alleen
de Koningin. Zij vroeg dr. Drees
namelijk een dag van tevoren net
op de bewuste datum bij haar te
willen komen. Toen heeft hij ge
vraagd of het diezelfde dag niet
mocht, want.Natuurlijk kon
datMaar ik mag u toch wel
een bloemetje sturen," heeft de
Koningin gezegd, toen hij haar om
geheimhouding verzocht. En zc
heeft het gedaan ook.
Over bij de Koningin komen ge
sproken, vertelt mevrouw Drees
proestend: „Ze stonden aan het
eind van de straat hier met de
krant, kort ria de oorlog. Ik kocht
er altijd een. Op 'n dag riepen de
kvnntenjongens: „Drees moet bij
de Koningin komen." Zij er op af.
„Wat zegt u, wie moet bij de
Koningin komen?"
„Drees, dame. Had u kennis an
"em?"
„Kennis, het is mijn zoon!"
„Och hij is zo'n schat voor me.
Ik heb niks dan goeds en liefs van
hem ondervonden heel mijn lange
leven. En hij komt me vaak opzoe
ken
En ze vertelt van de vreselijke
oorlogstijd, toen hij bij zijn moeder
en zuster onderdook. Voor die bei
den werd het ondanks honger en
ellende een heerlijke tijd. „Want
hij is zo'n gezellig mens in huis,"
zeggen ze beiden.
DEN HAAG. Op uitnodiging
van de Nederlandse regering zal
de minister van Handel van Ethio
pië, de heer Deressa. op 1 Juli a.s.
voor een kort bezoek in Nederland
aankomen.
(Bijzondere correspondentie)
NEW YORK. Ontstellende
feiten zijn aan het licht gekomen
bij het onderzoek naar het mis
bruik van verdovende middelen
onder de Amerikaanse jeugd.
Dagenlang heeft een Senaatscom
missie een eindeloze rij beklaagden
en getuigen verhoord, meest min
derjarigen. En z^lfs New York, dat
aan sensaties en schandaaltjes
waarlijk wel gewend is, heeft een
ogenblik de adem ingehouden bij
de opeenstapeling van zoveel
trieste ellende. Kinderen van
twaalf, dertien jaar bleken vol
komen verslaafd aan marijuana,
cocaïne, heroïne en morphine. De
omzet van verdovende middelen
bedraagt alléén in de New Yorksc
straathandel al een millioen dol
lars per jaar. Marijuana-sigarctten
en hcroïnc-capsules worden open
lijk op straat, in schoollokalen, in
cafetaria's, bioscopen en hotels
verkocht. In andere Amerikaanse
steden is het niet veel beter.
Uit nieuwsgierigheid of om niet
achter te blijven bij hun vrienden
roken de meeste jongens en meisjes
hun eerste marijuana-sigaet en ge
bruiken zij heroine en andere nar
cotica. Dit is een voorbeeld zoals
het in duizenden andere gevallen
ook is gegaan.
Een zestienjarig HBS-meisje ging
toen zij dertien was, met 'n vriend
je naar een bal. De jongen gaf haar
een marijuana-sigaret, die zij uit
nieuwsgierigheid oprookte. Later
kreeg zij cocaïne van hem. Dat
duurde zo een half jaar. Daarna
begon zij heroïne te gebruiken, na
dat het vriendje haar daarmee een
injectie in de arm had gegeven. Na
een jaar probeerde zij er mee op te
houden, maar het was te laat: zij
bleek er al teveel aan verslaafd.
Toen het meisje en de jongen geen
geld meer hadden om hun steeds
groter wordende behoefte aan het
verraderlijke vergif te bevredigen,
pleegden zij een inbraak, waarbij ze
werden gearresteerd. Later kwam
het meisje weer op school terug.
Van een ander vriendje kreeg zij
weer verdovende middelen en na
korte tijd verviel zij in haar oude
gewoonte. Vrijwel al haar klasge
noten (jongens en meisjes van veer
tien, vijftien jaar) gebruikten be
dwelmingsmiddelen. Zij begon met
iedere dag twee heroïne-capsules te
nemen. Later werden het er vier.
Het kostte haar drie tot vier dollar
(ongeveer 12.per dag. Een
oudere man gaf haar dit geld.
Het verhaal van dit meisje is geen
uitzondering. Statistieken tonen aan.
dat een groot aantal misdaden ge
pleegd door minderjarigen, de ver
slaafdheid aan „dopes", zoals de
Amerikanen de narcotica noemen,
tot oorzaak heeft. Een student van
een hogeschool in Brooklyn gaf toe.
dat ongeveer veertig procent van
zijn medestudenten marijuana ge
bruikt. Vooral de laatste jaren is het
misbruik ontstellend toegenomen.
Door de recente verhoren en door
de grote aandacht, die de Ameri
kaanse kranten er aan hebben be
steed is de omvang en de aard van
LuckyLuciano
man achter de schermen
het kwaad in het volle licht geko
men. Procureur-generaal Goldstein
heeft onderwijzers, leraren en pro
fessoren gebrek aan toezicht ver
weten. In de meeste gevallen waren
zij volkomen op de hoogte van deze
misdadige handel, zei hij. Maar bo
vendien beschuldigde hij de politie
ronduit van laksheid co corruptie.
Terwijl het kleinste kind in New
York wist waar het „dopes" kon
krijgen, zag de politic vrijwel wer
keloos toe of beperkte zij zich tot
een enkele arrestatie.
BEELDROMANS
Nu achteraf heeft de politie toch
nog ingegrepen. Dagelijks worden
tientallen handelaren gearresteerd.
Er is een wet ingediend, waarbij
straffen mogelijk zijn van twee tot
vijf jaar bij de eerste veroordeling,
van vijf tot tien jaar bij de tweede
en van tien tot twintig jaar bij
eventuele volgende veroordelingen.
Het is echter de vraag of daar
mee het euvel afdoende bestreden
zal kunnen worden. Dat zien de
Amerikanen zelf ook in. Zij zyn nu
oen grootscheepse anti-propaganda
op alle scholen begonnen. Op grote
scliaal wordt een „beeldroman" in
vierkleurendruk verspreid, waarin
liet verhaal wordt gedaan van eep
jongen, die uit nieuwsgierigheid een
marijuana-sigaret rookt en die van
kwaad tot erger raakt.
Of dat zal helpen? Zolang de
grote hazen uit de onderwereld, die
schatten verdienen met de illegale
handel in verdovende middelen, die
de touwtjes van heel die Ingewik
kelde cn duistere organisatie in
handen houden, maar zelf bulten
schot bLyven, is er niet veel kans
op.
Een van de tussenpersonen bij
deze handel, Charles Siragusa, heeft
voor de Senaatscommissie verklaard,
dat de Siciliaanse bandiet Charles
„Lucky" Luciano, de leiding had bij
de smokkel van verdovende midde
len uit Italië. Volgens Siragusa had
Luciano, die na zijn ontslag uit de
Amerikaanse gevangenis naar Italië
werd overgebracht, de beschikking
over een bende, die heroïne in enor
me hoeveelheden naar Amerika
verscheepte. „Lucky" Luciano had
gewapende handlangers in Amerika,
die zijn bevelen met geweld uit
voerden. „Vrienden" bezorgden hem
sinds zijn deportatie duizenden dol
lars.
Joe Pici, die na zijn veroordeling
wegens slavenhandel eveneens naar
r) AAR waar het riet het dichtst is
en 't land ophoudt land te zijn,
heeft de heerser van het rietland,
de bruine kiekendief, zijn machtige
horst gebouwd. Dit gebied is voor
hem een juweel van een broed- en
roofplaats; zijn schommelende vlucht
er boven doet de muizen haastig
wegvluchten en de vogels snel en
angstig op de wieken gaan; want
wie te traag reageert ziet zijn le
ven eindigen in de venijnige klau
wen van deze rover.
De horsten, die wij dit jaar van
de bruine kiekendieven vonden, la
gen als burchten tussen het riet;
het was onmogelijk er de schuilhut
bij te plaatsen. Maar de vogelwach
ter bracht ons geluk, hij wees een
nest, dat prachtig tussen waternavel,
een schermbloemig plantje, dat in
moerassige veengrond voorkomt, en
veenmos was gelegen.
Toen de avond viel en witte ne
velsluiers uit de sloten opstegen,
werd de zwaar met riet en ve?n-
mos gecamoufleerde schuilhut bij
het horst geplaatst. Met uiterste
voorzichtigheid moest dit gebeuren,
want het was al duidelijk gewor
den, dat het mannetje een schit
terend exemplaar met blauw-grijze
staart en dito plekken op zyn vleu
gels een oude'rot was. Misschien
was hij wel de sluwste en scherp
zinnigste kiekendievenman van deze
rimboe. Nimmer hebben wij hem
vlak boven het nest zijn prooi aan
het wijfje zien overgeven.
TRAPEZEWERK
Ij AT overgeven van de prooi
1->' doet denken aan het uitvoeren
van een jaren voorbereide toer van
trapeze-acrobaten. Het veel grotere
wijfje vliegt onder het mannetje,
maakt een kwart salto, zodat zij op
haar rug komt te vliegen en op
dat moment laat het mannetje zijn
prooi los, die door haar feilloos met
de klauwen wordt opgevangen. Dit
alles gebeurt in een fractie van een
seconae.
Alleen het wijfje verdeelt de
prooi onder de jongen. Wil het
noodlot, dat zij wordt doodgescho- 1
ten, dan komt wel het mannetje i
de prooi op het nest brengen, maar
hy verdeelt hem niet. De jongen 1
sterven de hongerdood te midden
van voedselovervloed-
TT NIGE dagen later kropen wij
-L>in de schuilhut. Twee uren
moesten wij doodstil opgevouwen
zitten. Toen begonnen de jongen
harder te kekkeren. Plotseling een
hevig geraas van remmende vleu
gels en daar streek de ongenaak
bare koning van het rietland op
zijn horst. Fel keek hij naar het
glimmende oog van de camera in
de schuilhut. Maar voor wij de
sluiter konden ontspannen, had hij
zich door een harde klap in de
verte, verschrikt op de wieken ge
worpen.
Meer dan een uur verliep, voor
het wijfje op het nest verscheen
met een panklaar geplukte waterkip
Italië werd ge
deporteerd. was
een van Lucia
no's agenten
voor verdoven
de middelen.
Siragusa zei.
dat hij „reden
had om te gelo
ven', dat Pici
een paar jaar
geleden de Ver
enigde Staten
clandestien
weer is binnen
gekomen met 'n
fortuin aan he
roïne.
Met dezelfde
energie waar
mee de onder
wereld zich tij
dens de droog
legging op de
dranksmokkel
wierp, legt zij
zich nu toe op
de uiterste
winstgevende
handel in nar
cotica. Dat een
groot deel van
de Amerikaan
se jeugd daar
van het slacht
offer dreigt te
worden, is voor
de keiharde, cy
nische en ob
scure „business
men" zelfs geen
punt van over
weging.
I ach-tabak"
JIs een van
dc namen, waar
onder marijuana
in de handel
wordt cebracht.
De plant die oor
spronkelijk uit
Mexico komt cn
nu over heel
Amerika en een
deel van de
Oude Wereld Is
verspreid. hovat
een alcaloïde,
marijuanln, dat
bedwelmend en
opzwepend werkt.
Een paar draad
jes van de plant
In een nowono
sigaret ls vol
doende. Na de
eerste sigaret
wordt de roker
vrolijk en moedig,
na dc tweede
wordt hU melan
choliek. Door de
derde sigaret ver
liest hij alle ge
voel voor tijd en
afstand. Sommi
ge marlJuAna-
rokers springen
uit bomen, om
dat zij denken,
dat zij vogels
zijn. Na vier
sigaretten doet
zich ln negen
van de tien ge
vallen de lust
tot moord of
zelfmoord voor.
De roker Is niet
meer ln staat
zichzelf ln be
dwang te hou
den: zijn wil Is
volkomen ver
lamd.
Radioprogramma s
Sinds enige tijd is het gebruike
lijk geworden in dc radioprogram
ma's herhalingen in te lassen. Deze
week werd zelfs een hoorspel met
een aantal vervolg-cpisoden her
haald. Ongetwijfeld zal dit tot kos
tenbesparing leiden. Maar kunnen
de gezamenlijke omroepverenigin
gen er nu ook voor zorgen, dat de
PTT toestaat het hokje op de luis
tervergunning, inplaats van met 'n
guldenszegel zo nu en dan te vul
len met de mededeling: „Herhaling
van de vorige maand?"
EEN ABONNEE-LUISTERAAR.
Woni ngm isère
In 1946 ben ik gehuwd. In Juni
1950 kreeg ik bericht, dat wij in
aanmerking kwamen voor een huur-
machtiging. Gezien de heersende
woningnood kon deze eerst later
worden uitgereikt. Tot mijn grote
verbazing cn vreugde kreeg ik haar
in Sept. 1950 per 'post toegezonden.
Toen begon de misère pas goed.
Bonafide exploitatiekantorcn nemen
geen aspirant -huurders meer aan.
Dat is door de grote wachtlijsten
volkomen zinloos. De gemeentelijke
woningstichting verklaart: „Uw
aanvraag is in behandeling, maar
er zijn nog 2000 voorkeurgcvallen
en zonder voorkeur krijgt u van
ons geen woning."
Hoe is het mogelijk, dat een der
gelijk aantal machtigingen in om
loop is? Het resultaat is thans, dat
de minst draagkrachtigen de dupe
worden. Regelmatig staan er in de
dagbladen advertentie's van wonin
gen met verplichte overname van
inboedel. Mag dat nu wel? Deze
verkapte vorm van slcutelgeld komt
in vele gevallen op je reinste af
persing neer.
H. SIJPKENS
in haar klauwen. Ook bij de kie
kendieven bleek de grootste schreeu
wer het leeuwendeel voor zich op
te eisen.
KANNIBALISME
E benjamin had het bij zijn
twee grotere nestgenoten hard
te verduren; zijn bedelpartijen om
voedsel tengevolge van zijn te
geringe activiteit in schrokkerig
heid ontving hij van zijn moeder
niet genoeg werden herhaaldelijk
met een gevoelige houw op zijn
kop beantwoord. Óp een dag zullen
die slagen van zijn broer of zuster
zo hard aankomen, dat hij dood in
het nest blijft liggen. En dode nest
genoten worden niet als bloedver
wanten erkend. Bij de volgende voe
derronde zal het wijfje haar dode
jong als overgebleven restje van de
vorige prooi beschouwen en het aan
de twee overgebleven jongen ver
delen. Kannibalisme in een rovers
nest! In de natuur geldt de onver
biddelijke wet „eten of gegeten wor
den".
CEES SCHOLTZ
MET EEN DOORDRINGENDE GIL
beantwoordt het wijfje het gekli-kli
van haar echtgenoot.
