J/&L
helpt
Ir
Landaanwinning is een grillig
geduldspel met
de zee
Op zoek
Mijnenveger lijkt op
een ploegende boer
Pessimistische critiek
van Sjafruddin
Belgen weer wat warmer
voor Economische Unie
Ht t»
Overheid kan niet alles
doen voor repatrianten
Finland twee dagen lang
ter stembus
Langs de Groninger kust wordt
over 46 kilometer nieuw
land gewonnen
Justitie en
pers
Heeft Uzich misschien verslikt?
Hij was zijn hoofd kwijt
-sketch
Dinsdag 3 Juli 1951
3
LEEUWARDEN. Landaanwinning is een geduldspel met
de zee. Het is een spel van listen en lagen, vol grilligheid en
geweld soms, met onverwachte wendingen ten goede of ten
kwade. Ondanks eeuwenlang vergaarde kennis en kunde moet
de landaanwinner en dijkenbouwer nog altijd als hoogste wijs
heid erkennen, dat hij niet alles kan voorzien, dat er steeds
weer nieuwe varianten in het spel zijn, waardoor het verras
send en boeiend, zowel als spannend en inspannend blijft. En
wie dit alles nog niet wist, die kan het leren langs de kusten
van Friesland en Groningen, waar men bij de huidige stand van
zaken op den duur toch 4500 tot 5000 hectare bouw- en weiland
op de zee hoopt te veroveren.
bing sterk bevordert laat men op
stukken, die bij vloed weinig of
niet meer onderlopen kweldergras
groeien. Al spoedig weidt men daar
hout geplaatst. Rond vakken van
schapen en jongvee, dat er uitste
kend gedijt. De polder in spé is
doorgaans dus al productief voordat
de dijkbouw begint of er zelfs nog
maar van inpoldering sprake kan
zijn.
Het begreppelen geschiedt langs
de Groninger noordkust machinaal.
De machine waarvan men zich be
dient is een typisch Nederlandse
constructie en werd voor het eerst
in de Noordoostpolder gebruikt. Op
een excursie, dezer dagen georga
niseerd door de Vereniging voor
Landaanwinning, hebben we kun
nen constateren, dat hier door een
hard volk hard wordt gewerkt.
Streeft men langs de Groninger
kust naar het winnen van bouwland,
m Friesland is men op het verkrij
gen van nieuwe weidegronden uit.
In de laatste dertig jaar heeft men
Wind en stroom, samenstelling van
de zeebodem, vorm van de kust en
aanvoer van slib, zijn enkele kwes
ties die hier een rol spelen. Maar het
zijn geen constante grootheden en
hier is het soms geheel anders met
hen gesteld dan ginds. Waar men
naar streeft is, op die plaatsen waar
de zee veel en liefst vruchtbaar slib
op de Waddenkust heeft aangevoerd,
na verloop van jaren tot bedijking
over te gaan. Maar bij dit werk
wordt veel vernuft, veel arbeid en
veel geld gevergd. En teleurstellin
gen blijven niet uit. Beziet men ech
ter de historie van Groningen en
Friesland in de laatste 1500 jaar, dan
komt men tot de conclusie, dat de
winst doorgaans aan de kant van de
mens ligt. Dat bewijzen de vele „dro
mer"- en slaperdijken", die thans
vele kilometers achter de zeedijken
liggen. Van verliezen spreken ook
thans nog de Dollard en de gebroken
dijk van Friesland naar Ameland.
Van misrekening gewaagt de ruim
tien jaar oude geschiedenis van de
Groninger Linthorst Homanpolder,
die zo felle strijd met de zee eiste,
dat de graanhalmen er in overdrach
telijke zin krom staan van de schul
denlast. Niet iedere overwinning op
de zee is een fiere triomf. Doch het
totaal der overwinningen heeft Ne
derland gemaakt tot wat het thans
is: land uit zee.
Langs de Groninger kust, van de
Lauwerszee af naar het Oosten,
treft men thans over een lengte van
46 kilometer landaanwinningswerk-en
aan. Men werkt daar volgens een
door de eeuwen heen ontwikkeld
systeem. Op het wad worden op
geschikte plaatsen dammen van rijs-
100 bij 100 meter worden greppels
gegraven, zowel loodrecht op de
kust als evenwijdig daarmee. In de
vakken graaft men dwarsgreppels.
die bij laag water duidelijk te zien
zijn. In de rijsdammen, die soms wel
tot 1000 1400 m. ver in zee staan,
zijn openingen uitgespaard, waardoor
't slibhoudend zeewater naar binnen
kan stromen. Het water, dat bij eb
zakt, wordt langer dan normaal in
de greppels vastgehouden en krijgt
daardoor gelegenheid bezinksel te
maken. Zo tracht men getij na getij
een laagje nieuw land te ..vangen".
Die laagjes vormen na verloop van
jaren een zodanige verhoging, dat
een zogenaamde „rauwe kwelder"
een „rijpe kwelder" wordt en kan
worden ingedijkt.
Hoe lang dit proces duurt is nooit
bij benadering te zeggen. Een kwa
de storm kan het werk van jaren
teniet doen.
Omdat plantengroei de aanslib-
r
ZOEKLICHT OP:
OP de 77ste algemene verga
dering van de Nederlandse
Juristen Vereniging heeft mr. R.
M. A. van Oppen gesproken over
de verhouding tussen justitie en
pers en daarbij een aantal critische
opmerkingen laten horen, die al
wat rechtbank-verslaggever en
journalist is tot diep nadenken
moeten stemmen. Zeker, mr. Van
Oppen heeft óók bedenkingen ge
uit tegen bepaalde praktijken, die
een rechtstreeks gevolg zijn van
gewoonten, van het Openbaar Mi
nisterie; hij heeft óók zijn afkeur
laten horen over zaken, waarover
de krantenman nu eenmaal princi
pieel anders denkt en moet denken
dan de advocaat als raadsman van
de verdachte. De journalist echter,
die de verhouding tussen justitie
en pers ter harte gaat, zal zich
allereerst willen bezinnen op dat
gedeelte van het betoog, dat aan
zijn adres was gericht cn dat hem
des te meer verontrusten moet,
naarmate hij zich minder schuldig
weet aan hetgeen mr. Van Oppen
signaleerde. Deze toch heeft zon
der een blad voor de mond te
nemen de persverslagen in de Ne
derlandse kranten ronduit slecht
genoemd en deze bewering ge
staafd met een aantal voorbeelden,
waarvan hij terecht zeide, dat zij
beschamend zijn voor de gehele Ne
derlandse pers. Er worden, aldus
mr. Van Oppen, bij het schrijven
van rechtbankverslagen en bij de
berichtgeving over justitiële zaken
fouten gemaakt, fouten, die ten
dele 'n gevolg zijn van slordigheid
en van onkunde der journalisten,
ten dele een gevolg van de om
standigheid, dat er kranten zijn,
die blijkbaar in het gevlij willen
komen bij een gedeelte van het
lezend publiek. Welk der beide
hier genoemde euvelen het groot
ste is, zouden wij niet graag wil
len uitmaken. Wij willen hier
slechts opmerken, dat wij het
buitengewoon goed achten dat
deze dingen, die als wij het goed
zien vooral een na-oorlogs euvel
zijn, in het openbaar en van deze
zijde zijn uitgesproken. Uitroeiing
van het kwaad zal uiteraard de
verhouding pers-justitie slechts
ten goede komen. Maar een moge
lijk nóg belangrijker gevolg zal
een verbetering en objectivering
der berichtgeving zijn, die de
ware journalist nog begerens
waardiger zal achten, dan een
goede verstandhouding met de
justitie, van hoeveel betekenis
deze ook voor beide partijen moge
zijn.
belangrijke successen geboekt. Dui
zenden schapen en hokkelingen doen
zich in de zomer te goed aan het
malse kweldergras. Men hoopt, dat
het buitenveld van de Noorderleeg-
polder vrij spoedig binnen een dijk
zal kunnen worden gebracht. Bui
ten de begroeide kwelder gaat het
landaanwihningswerk gestadig door.
Van Sticns tot voorbij Holwerd on
der bescherming van een zeehoofd
bij Ternaard en voorts bij Wierum,
waar men met slibvangen bezig is.
Van Paezens oostwaarts is men met
dijkbouw bezig volgens een nieuw
systeem, waarvan men veel ver
wacht.
Ongeveer halverwege het tegen
woordige aangewonnen veld ligt een
zomerdijk. Zo ver mogelijk op het
wad werpt men met behulp van
graafmachines een dam op. De
geul die daarbij ontstond is voor
een deel al weer goeddeels dichtge
slibd en op het wad worden de
oude trucjes al weer toegepast om
nieuw slib te vangen.
Zo werkt men in het noorden
van Nederland gestaag door tegen
onze oude erfvijand en er is daar
een vreedzame gebiedsuitbreiding
aan de gang. waarover niet voort
durend gesproken wordt, maar die
toch vermelding verdient, omdat het
hier arbeid betreft, die Nederland
in het verleden gemaakt heeft tot
wat het is en waaraan het o.m. een
uitstekende reputatie dankt.
BIJ Paesens in Friesland wordt
langs een kwelder, die rijp is om
ingepolderd te worden, een 5700
meter lange dijk aangelegd, die ten
doel heeft, de aangewonnen gronden
tegen de meest voorkomende vloe
den te beschermen. De nieuwe pol
der heeft een oppervlakte van on
geveer 340 HA. Vele autoriteiten,
onder wie de commissaris der Ko
ningin in de provincie Friesland, mr
H. P. Linthorst Homan en een aan
tal deskundigen hebben de werk
zaamheden bezichtigd. De butfen-
zijde uan de nieuwe dijk is gemaakt
volgens een voor zeedijken nieuwe
methode. Inplaats van een bazalt-
glooiing is hier een laag gebitu-
hier ten noordwesten van Stiens al meerd zand aangebracht.
REGERINGSBELEID IN INDONESIë
Eind 1951 een ernstige financiële crisis?
DJAKARTA. „Ik ben pessimistisch over het huidige financiële en
economische beleid van de Indonesische regering. Indien er niets wordt
gedaan om de toestand te veranderen, zal Indonesië naar mijn bereke-
ïing eind 1951 in een zeer ernstige financieel-economischc crisis verkeren".
Aldus heeft de heer Sjafruddin Prawiranegara, oud-minister van Finan
ciën verklaard in een interview met het persbureau Aneta. Hij wees
daarbij o.m. op de gratificaties aan de ambtenaren en op loonsverhogin
gen, die uitgaan boven de eisen van de vakvereniging en door de pro
ducenten noodzakelijk op de consumenten moeten worden verhaald.
be-
Gunstiger Nederlandse betalingsbalans
maakt goede indruk
(Van onze correspondent te Brussel)
BRUSSEL. Na de informele besprekingen over Benelux-aangelegen-
heden, die de Belgische en Nederlandse ministers van Economische Zaken,
de heren Coppé en Van den Brink, in het afgelopen weekeinde te Brussel
hebben gehouden, zullen op 14 Juli te Goes opnieuw enige Belgische cn
Nederlandse ministers bijeen komen, voor overleg over economische en
financiële vraagstukken. Van Belgische zijde zullen op deze conferentie
aanwezig zijn de heren Van Zeeland, Van Houtte en Coppé,
ministers resp. van Buitenlandse Zaken, Financiën en Economische Zaken.
Misschien zullen ook de ministers van Landbouw aan 't overleg deelnemen.
Deze conferentie is ook weer be
doeld als een informele contact-
name. zonder van te voren opge
stelde agenda. Een procédé dat mén,
zoals de vorige week reeds gemeld,
thans prefereert boven de officiéle
ministersconferenties, die voor een
vertrouwelijke uitwisseling van ge
dachten minder geschikt zijn. Men
meent, dat te Goes vooral ook over
de maatregelen zal worden gespro
ken, die tot de beraamde coördina
tie van de handelspolitiek zullen
leiden.
Volgens de „Libre Belgique" heeft
het bericht, dat er over Juni een
aanzienlijke verbetering in de posi
tie der Nederlandse betalingsbalans
valt te constateren, in bevoegde Bel
gische kringen een goede indruk
gemaakt. Men acht dit een resultaat
van de nieuwe economische politiek,
die sinds Maart is gevoerd. Sommi
gen. zo voegde het blad eraan toe,
vragen zich af. of het moment niet
is gekomen om de Belgen aan te
moedigen tot investeringen 'op lan
ge termijn in Nederland over te
gaan, hetgeen de orthodoxe oplos
sing zou zijn om de betalingsbalans
tussen de beide landen in evenwicht
te brengen.
kracht kan volgens de heer Sjafrud
din alleen bereikt worden door een
vermeerdering van de goederenpro
ductie.
„Alle door de huidige regering ge
nomen maatregelen op financieel-
economisch terrein leiden", aldus
Sjafruddin. „naar een financicel-eco-
nomische chaos. Indien men nu de
klappen nog niet voelt, dan is dit
een gevolg van de gunstige positie,
waarin men zich thans bevindt we
gens het beleid van de vorige re
gering. Deze toestand is echter
slechts van tijdelijke aard."
In het eerste kwartaal van het
lopende jaar werden slechts 238.981
ton geïmporteerd tegen 1.118.008 ton
in het gehele jaar. terwijl de export
in dezelfde perioden resp. 450.482 en
2.306.278 ton beliep.
Een der gevolgen van de stakings
golven noemde hij de vlucht van
kapitaal uit Indonesia. Zo zijn thans
de Delitabak en de H.V.A., doende
naar andere arbeidsterreinen uit te
zien, zoals Abessinië. Het tragische
is, dat het beleid van het ministerie
van Arbeid deze kapitaalsvlucht sti
muleert. aldus de oud-minister.
(Advertentie l. M.X
.maar nu is de zaak in orde.
Nu eens bezat haar echtgenoot twee
neuzen en dan weer had hij geen
hoofd. Zij dacht dan ook, dat zij het
fotograferen wel nooit zou leren. Maar
nu is de zaak in orde. Zij schafte zich
de Philips Flitscamera aan. zó een
voudig te hanteren, dat de foto's niet
kunnen mislukken. Overdag pracht-
foto's zonder flitslamp)des
avonds of binnenshuis even schitte
rende opnamen (met flitslamp).
Uw hapdelaar laat U de Philips Flits
camera gaarne zien.
Uitbreiding van
vliegveld Eelde
DEN HAAG. In verband met
het feit, dat Eelde uitwijkhaven
voor Schiphol wordt en bovendien
een definitieve vestigingsplaats voor
de Rijksluchtvaartschool, ligt het in
de bedoeling het veld gereed te ma
ken voor klasse C volgens de bepa
lingen van de I.C.A.O. Dit houdt
in, dat tenminste één startbaan een
lengte moet hebben van 1800 m.
Het bestaande stationsgebouw zal
een kleine uitbreiding moeten on
dergaan in verband met de behan
deling van passagiers door douane-
en grenspolitie, terwijl een platform
zal worden aangelegd. Voor de
Rijksluchtvaartschool zullen enige
bedrijfsgebouwen worden gesticht,
waaronder enige hangars, een werk
plaats, een schoolgebouw en een
eenvoudig onderdak voor de leer
lingen.
De vestiging van de Rijkslucht
vaartschool zal medewerken tot ver
hoging van de economische activi
teit in de streek. Een 200-tal perso
nen, voor het merendeel technisch
personeel, zal bij de school werk
vinden. Een aantal van deze perso
nen zal van de bestaande vliegvel
den worden overgeplaatst.
(Advertentie LM.)
„Pelita" en „Nederland help Indonesië
richten zich tot ons volk
Lotsverbetering
ontheemden ter
hand genomen
GENèVE. Vertegenwoordigers
van 25 landen zijn Maandag hier
bijeen gekomen om een internatio
naal verdrag betreffende de positie
van uitgewekenen en staatlozen te
voltooien. De conferentie zal de
laatste hand leggen aan de inter
nationale conventie, die reeds meer
dan twee jaar in voorbereiding is.
Deze conventie zal uitgewekenen
en staatlozen dezelfde behandeling
waarborgen, die aan andere vreem
delingen in het land, waar zij wo
nen, is toegekend en hen bescher
men tegen achterstelling, willekeu
rige uitwijzing en speciale vrijheids
beperkingen.
Titoïsme heeft communistische partij
sterk aangegrepen
(Van onze Scandinavische correspondent)
HELSINKI. Gisteren zijn in Finland de verkiezingen begonnen voor
het parlement, dat, overeenkomstig de grondwet, na een driejarige werk
zaamheid door een nieuw moet worden vervangen. De verkiezingen duren
twee dagen. De positie van de regering, die een coalitieregering is en uit
zeven sociaal-democraten, zeven vertegenwoordigers van de boerenpartij,
een liberaal en twee leden der Zweedse minderheidspartij bestaat, loopt geen
gevaar, daar zij over 125 van de totaal 220 zetels beschikt. De grootste vraag
bij deze verkiezingen is echter of de burgerlijke meerderheid, die thans
uit acht stemmen tegenover de sociaal-democraten en volksdemocraten
(communisten) bestaat, behouden kan blijven.
De sociaal-democraten hebben 55
mandaten, de communisten 37 en de
burgerlijke meerderheid zou wel
eens verder kunnen teruglopen. Naar
buiten strijden de sociaal-democra
ten voor een socialistische meerder
heid, maar inwendig hopen zij, dat
de burgerlijken een kleine meerder
heid behouden, daar de communis
ten hun anders zullen vragen een
gemeenschappelijke arbeidersrege-
ring te voren, wat onaangename her
inneringen aan andere landen op
roept.
De dominerende figuur bij de
verkiezingen is de leider der sociaal
democratische partij, Tanner, die na
de oorlog op instigatie van de Rus
sen als aanstichter van de oorlog tot
een langdurige gevangenisstraf werd
veroordeeld, thans op vrije voeten
is en de leiding van zijn partij weer
krachtig ter hand genomen heeft.
Men verwacht een kleine winst
van de communisten, hetgeen echter
niet veel betekent, want de commu
nistische partij is inwendig verzwakt
door het Titoïsme, dat ook in Fin
land de kop heeft opgestoken. Het
heeft vooral veel indruk gemaakt,
dat de vroeger zo bekende figuur
van Leino. ex-minister vna Binnen
landse Zaken, die met de partijleid
ster Kusinen gehuwd is. niet meer
candidaat gesteld werd, daar hij als
politiek onbetrouwbaar beschouwd
wordt.
Oudste inwoonster van
Nijmegen 103 jaar
NIJMEGEN In het tehuis
voor ouden van dagen „Levens
avond" hoopt de oudste inwoonster
van Nijmegen, mej. Erna Schultz,
een Poolse van geboorte, Donderdag
12 Juli haar 103de verjaardag te
vieren.
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG. Sinds de
bevrijding zijn tweehonderd
duizend personen uit Indone
sië naar ons land gerepa
trieerd. Hieronder bevinden
zich honderdvijf en twintig
duizend Indo-Europeanen;
veertig duizend van deze laat-
sten worden op enigerlei wij
ze door de overheid gesteund,
vierduizend komen voor reke
ning van de stichtingen „Pe
lita" en „Nederland helpt In
donesië". Op een gisteren ge
houden persconferentie heeft
de heer Ch. J. I. M. Weiter
hetgeen de regering cn haar
sociale diensten voor deze ge
troffenen hebben gedaan, ge
roemd, maar er tevens op ge
wezen, dat de overheid niet
alles doen kan. „Veel," zo zei-
de heer Weiter, „komt voor
rekening van de particuliere
instellingen en de beide hier
boven genoemde stichtingen
zullen in de twee eerste we
ken van Juli een beroep doen
op de inwoners van het land,
vroeger het moederland, waarnaar
deze ongelukkigen altijd met trots
hebben opgekeken. Dat het ver
trouwen in de hulp die velen ver
wachten, niet beschaamd moge
worden," zo besloot de heer Wei
ter.
Natuurlijk zijn er in Nederland
ook velen die in de oorlog have en
goed hebben verloren, doch de ge-
repatrieerden zijn onnoemelijk
zwaarder getroffen. Behalve de
nood in materiële zin is daar de
werkkring die de uit Indonesië ge
komen Nederlanders hebben verlo
ren, hetgeen voor velen de grootste
slag is geweest. Voorts hebben zij
geen oorlogsschade uitkering ont
vangen, in tegenstelling tot de ge
troffenen in ons land.
Het aantal invaliden onder de
gerepatrieerden is groot en onder
hen is 31 lijdende aan t.b.c. op
gedaan in de kampen. Tot nu toe
hebben de stichtingen reeds twaalf
en een half millioen uitgegeven
voor eerste behoeften, maar de
nood is nog lang niet gelenigd.
De beide stichtingen hebben zich nu
genoodzaakt gezien ook op de col
lecte-markt te verschijnen. Zij zul
len echter iets ten verkoop aan
bieden; geen speldje of iets der
gelijks, doch een mapje lucifers.
In verschillende plaatsen van ons
land zullen voorts huis aan huis
collecten worden gehouden en op
7 of 14 Juli zullen kraampjes wor
den opgesteld waar een Indische
lekkernij, „teng-teng", een soort
noga met gebrande pinda's, zal
worden verkocht.
In Amsterdam, Den Haag, Rot
terdam, Utrecht en Amersfoort
»'de gerepatrieerden
stichtingen..Pelita"
«Nederland helpt Indie"
worden deze boekjes lucifers op
Zaterdag 14 Juli verkocht. Het gi
ronummer van „Hulp aan Gere
patrieerden is 696 Den Haag.
A ANGEZIEN de Juffrouw
rriend tras met de zuster van
een horlogemaker die mijn tante
eens tijdens de racantie bij de be
driegertjes in Arnhem had ontmoet,
lag het voor de hand dat zij mij
opbelde om te vragen of ik soms
een poesje voor haar missen kon.
en daar ik „ja" zei viel het niet te
verwonderen dat z{j op een middag
in persoon verscheen. Ruim vijftig
was zij cn nederig ran snit, maar
de verwarmende glimlach van moe
ders eigen Fietje had de storm des
levens nooit van haar gezicht ge
blazen.
Daar m(jn twee kleine katten in
een turbulente omhelzing lagen te
slapen kon re op haar gemak uit
zoeken. Terwijl ik met gedempte
stem op de fijnere trekjes van de
karakters wees en de voor- en na
delen der beide geslachten niet on-
gememoreerd het, stond zij beleefd
te knikken en riep ten slotte „Die
dan maar". Het was de grijze met
het bedrieglijk oogsat(jn dat zo wei
nig doet vermoeden hoe vals ze
grommen kan, als haar misfekende
broertje óók eens ceji hapje mee
wil eten.
„Wat een schaf.'", rei de juffrouw
vertederd. En om haar geestdrift
ook op voor dieren verstaanbare
wijze te uiten gaf ze zo'n plompe
amateur-aai ten beste, die het tuice-
tal op de stoel gealarmeerd deed
ontivaken. Aan éen blik hadden ze
roldoende om de situatie tc over
zien en als „mis" te qualificcren.
Ze wipten van de stoel en trippel
den de keuken uit, om ergens in
het huis een voor mensen te lage
plek op te zoeken.
„O, ik vanq 'm wel even", rei ik.
„Dan zat ik in die tussentijd eren
een taxi opschellen", sprak de juf
frouw op verouderde toon. „want ik
durf niet zo maar met het diertje
over straat. Stelt U voor dat-ie me
uit de hand glipte."
En ze ging. hoofdschuddend bij
dat vooruitzicht, met de nummer
schijf staan spelen. Terwijl rij een
reeks van geheel verkeerde aanslui
tingen tot stand bracht wierp ik mij
in het slaapvertrek ter aarde cn be
gon, op verleidelijke toon inritaties
onder het bed te roepen, maar ik
kreeg niet het geringste weerwerk.
Waarschijnlijk zaten ze daar ergens
achter een koffer en dachten:
„Klets maar raak. als we komen,
moeten we met dat vreemde mens
mee", een niet geheel onjuiste ver
onderstelling die echter mijn missie
ernstig compliceerde.
„De taxi komt dadelijk", hoorde
ik de stem van de juffrouw in de
hoogte. Toen ik onder het bed van
daan kwam lag zij op haar knieën
aan het hoofdeinde en moest over
eind geholpen worden.
Gaat het?" vroeg ze belangstel
lend.
„Neen", rei ik. „Maar ik zal even
mijn zaklantaarn halen, dan kan ik
beter zien."
Daar ik kinderen heb, lag het
handige voorwerpje niet op zyn
plaats doch moest achter in de tuin
aan de overkant, aan een kribbig
buur jochie worden ontwrongen. Met
rijn gehuil nog in m(jn oren, keerde
ik na enige tijd in het slaapvertrek
terug waar ik de juffrouw opnieuw
geknield aantrof, deze keer naast
twee mij onbekende lederen man
nenbanen die onder het bed uitsta
ken.
„Dat is de chauffeur", verklaarde
zij. „Hij helpt ons."
„Hallo", rlep de man hol. „Hebt
U die lamp daar?"
Ik daalde nu ook weer in de
schacht en zag, bij het aanflitsende
licht dat hij 'n mooie knevel droea.
„Die koffer moet er uit meneer',
sprak hij energiek. „Dan overzien
we de hele ruimte, ziet U"
Toen wij dat mooie doel bereikt
hadden, konden we althans met ze
kerheid vaststellen dat de katten
niet onder het bed zaten. We be
proefden daarop de kleerkast, met
hetzelfde resultaat, lagen man aan
man naast het fornuis en keken be
hoedzaam in alle emmers en kistjes
dei de inventaris bevatte, maar an
dere dieren dan toevallige torren of
in de slaap verraste kakkerlakken
konden wij niet staande houden.
„Waar nou eens?" vroeg de chauf
feur, die bestoft doch ongebroken
op de vloer zat.
„We houden U maar op", sprak de
juffrouw.
„O, dat geeft niets", riep de man.
„De meter draait wel door."
De juffrouw kreeg er een groepje
rimpels bij en verlangde te weten
hoeveel het al was en toen de
chauffeur terugkeerde om te melden
dat we nu al een rijksdaalder onder
de kast verlegen hadden, rekende ze
snel af en beloof de mij, later nog
eens terug te zullen keren.
De deur was nog niet achter haar
rug gesloten of de katten kwamen,
argeloos fluitend de keuken binnen,
schudden de kussentjes op en strek
ten zich weer in de weelderigste
houding uit. Denkelijk hebben ze
ergens een schuilhok voor noodge
vallen, maar eer ik kon vragen
waar. hadden ze hun dut hervat,
vredig en schuldeloos als was er
nooit een knaak vermorst.
KRONKEL.
FRANKFORT. De West-
Duitse minister van Economische
Zaken, prof. Erhard, is Maandag
per vliegtuig naar de Verenigde
Staten vertrokken.
Vervolg van pag. h
een nieuw reepje van het woelige
water En zoals de boer zich be
dient van allerlei soorten ploegen,
zo heeft ook de moderne mijnen
veger zijn onderscheidene hulp
middelen.
Kijk, die Noor vist op magneti
sche mijnen. Hij heeft een zwarte
vlag gehesen en er hangen drie
zwarte ballen in de mast. Achter
het schip sleept een ongeveer 600
meter lange kabel, die een magne
tisch veld vormt. Het monster van
menselijk vernuft, dat ergens op
de zeebodem ligt, reageert daar net
zo op als zou er een schip over
heen varen: hij komt naar boven
en dan zijn een paar welgerichte
mitrailleurschoten voldoende om
hem onschadelijk te maken. Van
daar ook, dat deze mijnenvegers
zelf allemaal van hout zijn ge
maakt En die „Mickey" heeft een
rode vlag voorgehesen. Hij speurt
naar acoustische mijnen en wekt
ze tot actie met een geweldige ha
mer, ergens onder in het schip op
gesteld. En daar vaart een flot
tielje op zoek naar verankerde mij
nen.
Dat kunnen wij ook. Commando's
klinken en een paravaan wipt over
boord: een Hleln, wit geschilderd
toestel, net een vliegtuigje met een
dikke neus. Drie vier „messen" glij
den moe aan de lijn en een „vlieger"
tjoempt ook overboord om de lijn
beneden de waterspiegel te houden.
„Volle kracht vooruit"! Het schrocf-
water bruist en spat en trekt een
brede, witte voor door het water.
In de verte, schuin aan bakboord,
wipt de paravaan, duikend en sprin
gend als een jolige bruinvis. Maar
het geluk is niet met ons. .Want mij
nen, homaar!
Links en rechts van ons schuiven
de flottieljes voorbij. Heen en terug,
heen en terug, altijd maar in hetzelf
de trage tempo. Ze hebben nu 23
van de honderd mijnen opgevist en
het parallelogram hebben ze al ver
kleind tot 6l*s bij 3 mijl. Maar ze
blijven vegen tot het bittere einde,
Seinlampen flikkeren, vlagseinen
gaan omhoog, daar wendt een flot
tielje de steven en ze beginnen
wéérMijnenvegen is een karwei,
waarbij geduld te pas komt en vak
manschap. Véél geduld en véél vak
manschap.
